train to moscow

Terrasyriusz Zaloguj się, aby edytować Informacje Cele Terrasyriusz Terrasyriusz Forma i system rządów Ateokracja Reżim polityczny Autorytaryzm Podstawowe informacje Język urzędowy Rosyjski Stolica Czyta Głowa państwa Wiaczesław Trubnikow Szef rządu Anatolij Fomienko Liczba ludności 1 542 452 PKB 3 244 423 Jednostka monetarna brak Religia dominująca Ateizm Terrasyriusz (ros. Тэррасириус) – państwo nieuznawane położone w dawnym Kraju Zabajkalskim. Jego stolica mieści się w Czycie. Spis treści 1 Historia 1.1 Rozwiązanie Związku Radzieckiego 1.2 Rząd Federacji Rosyjskiej z tymczasową stolicą we Władywostoku 1.3 Terrasyriusz 2 Idee narodowe 3 Polityka 4 Gospodarka 5 Wojsko Historia 19 sierpnia 1991 r. Giennadij Janajew dokonał w Moskwie zamachu stanu wymierzonego w Michaiła Gorbaczowa, w krótkim czasie opanowując ważniejsze punkty w Moskwie, a także istotne połączenia kolejowe łączące główne ośrodki władzy z koleją transsyberyjską. Na pucz zareagował Borys Jelcyn, który ogłosił, że Rosyjska FSRR nie akceptuje decyzji Państwowego Komitetu ds. Stanu Wyjątkowego i do momentu legalnego obrania władzy, to on trzyma tymczasową władzę w Rosji. Oczywiście zebrał wokół siebie paru generałów, którzy poparli jego decyzję. Również CIA sypnęło pieniędzmi dla ludzi Jelcyna w celu dalszego destabilizowania sytuacji. Obie siły trzymały siebie w szachu obawiając się, że druga strona ma dostęp do broni atomowej. Dlatego wkrótce, cały arsenał atomowy został zabezpieczony przez służby Jelcyna, dzięki czemu 1 września 1991 roku doszło do szturmu budynków kontrolowanych przez juntę. Jelcynowi udało się odeprzeć wojsko od Moskwy, a także przekonać wielu dowódców do przejścia na jego stronę. Wkrótce udało mu się odepchnąć siły wojskowe aż do Jekatynburga, a tam umocnić granicę. Komuniści utrzymali się na linii Jekatynburg-Omsk-Nowy Urengoj kontrolując także dalsze obszary na wschodzie i wykorzystując dostępność surowców naturalnych. Wkrótce wybrali oni nowego przewodniczącego - Anatolija Łukjanowa. Warto zaznaczyć, że nie oznaczało to jednak wojny domowej, przepływ osób pomiędzy obszarem kontrolowanym przez komunistów i obszarem kontrolowanym przez liberałów istniał, także zezwalano na wymianę handlową i transportową, która była jednak uzależniona od decyzji obu ośrodków władz. W tym samym czasie w jednym państwie funkcjonowały dwie głowy państwa: Prezydent ZSRR (Anatolij Łukjanow) i przewodniczący Rady Najwyższej Rosyjskiej FSRR, który wkrótce został wybrany na nowo utworzony urząd prezydenta Rosji (Borys Jelcyn). Rozwiązanie Związku Radzieckiego Jelcyn 8 grudnia 1991 roku wraz z przedstawicielami Ukrainy i Białorusi ogłosił w radzieckiej części Puszczy Białowieskiej rozwiązanie Związku Radzieckiego i niepodległość Rosji, Ukrainy i Białorusi. Ludzie nie byli optymistycznie nastawieni do nowego porządku: cały czas obawiano się zagrożenia w postaci sił komunistycznych, a nieostrożnie sprywatyzowane rosyjskie państwowe spółki doprowadziły do wytworzenia się fortun oligarchów. Szybko nastąpił kryzys gospodarczy. Część osób straciła pracę, większość straciła część pensji. Mocno ucierpiała branża wydobywcza, zależna od okupywanej przez komunistów linii żelaznych. Prezydent Jelcyn zdecydował się wtedy na podjęcie planu radykalnych reform, nie tylko gospodarczych, a także politycznych i ustrojowych. W 1993 roku na mocy referendum ogłosił rozwiązanie Rady Najwyższej i powołanie Dumy Państwowej na co nie zgodziła się większość deputowanych postradzieckiego parlamentu, która rozpoczęła okupację Białego Domu. Przeciwko Jelcynowi stanęli nie tylko moskiewscy komuniści, a także studenci, narodowi bolszewicy i część armii obwiniający prezydenta za błędy i kompromitowanie państwa za granicą (prezydent był alkoholikiem, a jego uzależnienie było często komentowane przez zagraniczną prasę). Te trzy ostatnie grupy połączył jeden radykał - Władimir Żyrinowski - lider Liberalno-Demokratycznej Partii Rosji. W tamtym momencie to nie Rada Najwyższa stała się ofiarą historycznych przemian w Rosji, a sam prezydent Jelcyn, który został zmuszony do ucieczki do ambasady USA, co tylko umocniło pozycję Żyrinowskiego. Rząd Federacji Rosyjskiej z tymczasową stolicą we Władywostoku Borys Jelcyn dzięki wsparciu Stanów Zjednoczonych powołał swój rząd we Władywostoku, korzystając z faktu, że komuniści byli skupieni na walce z siłami Żyrinowskiego, przez co ich władza na rosyjskim Dalekim Wschodzie zdecydowanie się osłabiła i coraz częściej przechodziła w ręce watażków. Dzięki amerykańskiemu wsparciu Jelcynowi udało się zorganizować administrację na prawie całym pacyficznym wybrzeżu Rosji. Amerykanie zaczęli jednak dostrzegać zagrożenie w zbyt dużym wzmocnieniu władzy Jelcyna i nie zgodzili się na dalszą integrację terytoriów oraz wykorzystano amerykańską obecność wojskową do zmuszenia watażków do współpracy. W ten sposób większość z nich przekształciła się w quasipaństwa, których łączyło podporządkowanie wobec Stanów Zjednoczonych, akceptacja dla amerykańskich wojsk na swoim terytorium oraz całkowite oddanie wydobycia złóż naturalnych amerykańskim gigantom. Amerykanów nie interesowało kto staje na czele quasipaństw, dla nich liczyło się przede wszystkim to, by ich interesy były nienaruszone. Terrasyriusz Wojskowi i politycy Kraju Zabajkalskiego, nad którym kontroli nie mogli przejąć ani Jelcyn, ani Łukjanow, szybko zaczęli organizować własną administrację. Na czele państwa stanął cieszący się poważaniem wśród miejscowych żołnierzy i urzędników Wiaczesław Trubnikow. Prywatnie był on orientalistą, znał język hindu i angielski, a także miał doświadczenie w dyplomacji jako konsul ZSRR w państwach półwyspu Dekan, a także doświadczenie organizacyjne jako szef rezydentury radzieckiego wywiadu w Indiach. W wyniku zajadłego konfliktu pomiędzy profesorem Anatolijem Fomienką a przychylną władzy Rosyjską Akademią Nauk, uczony zdecydował się na wyjazd z Moskwy na wschód, zatrzymując się w Czycie. Tutaj Fomienko miał spotkać się z Trubnikowem i zaprezentować mu niektóre ze swoich teorii, ostatecznie przekonując generała-orientalistę do części ze swoich teorii. Dowódca zafascynowany erudycją Fomienki zdecydował się na zapewnienie mu protekcji na kontrolowanym przez siebie obszarze, ostatecznie powierzając mu stanowisko premiera rządu cywilnego. Naukowiec ogłosił, że zbuduje nowe państwo - Terrasyriusz - nawiązując w ten sposób do wschodu heliakalnego Syriusza, który zaobserwował wówczas w lipcową noc, gdy myślał nad składem swojego rządu. Idee narodowe Nowa Chronologia – W swoim opus magnum "Fikcja czy Nauka? O nowych matematycznych metodach w historii" profesor Anatolij Fomienko wyłożył swoje tezy, według których dotychczasowe rozumienie czasu w historii zostało sfałszowane przez Kościół Katolicki i niemiecką dynastię Romanowów. Uznał on także dotychczasowe metody badawcze za niezgodne ze zdrowym rozsądkiem i dające błędne tezy, którym musieli podporządkować się wszyscy naukowcy. Fomienko uważa, że Jezus Chrystus został ukrzyżowany w 1185 r. według kalendarza gregoriańskiego. Poza tym twierdzi on, że wiele tych samych wydarzeń historycznych zostało opisanych na różne sposoby. Chociażby według niego dzieje historii starożytnego Egiptu, Grecji i Rzymu mają miejsce równolegle do wydarzeń z historii średniowiecznej i renesansowej Europy (chociażby piramidy miały powstać między XIV a XVI wiekiem). Nowy Testament powstał według niego w XIII wieku, krucjaty oraz wojna trojańska były tym samym wydarzeniem, a Stary Testament został spisany w późnej nowożytności, by uzasadnić pojawienie się Jezusa Chrystusa. W związku z tymi odkryciami, w Terrasyriuszu przyjęto datowanie na podstawie Nowej Chronologii i rok 2000 według kalendarza gregoriańskiego jest tutaj rokiem 814. Mekka zwolenników teorii spiskowych i pseudonaukowców – Do państwa, w którym przyjęto pseudonaukową teorię Fomienki zaczęto zapraszać głosicieli podobnie absurdalnych tez z całego świata. Zjeżdżają tutaj zwolennicy teorii o płaskiej ziemi, chemtrails, spiskowego rozumienia programu HAARP i innych. Na regularnych Międzynarodowych Konferencjach Naukowych "Odkłamać Rzeczywistość" spotykają się pseudouczeni z całego świata w celu dekonstruowania nauki opartej na fałszu, wydarzenie stanowi jeden z większych wpływów do budżetu pseudopaństewka, a im bardziej radykalne tezy się na nim porusza, tym więcej szkody dla nauki, jednak tym więcej dolarów do kieszeni Fomienki i Trubnikowa. Założył on także Wyzwoloną Akademię Umiejętności, która stara się zaszczepiać w naukowcach dążenie do odkłamania rzeczywistości. Nie pozostaje to bez wpływu na rozwój naukowy państwa. Hunhuzi – Od granicy z chińską Mandżurią kraj najeżdżają bandy przestępców złożone ze zubożonych Chińczyków. Pospolici przestępcy, mordercy, bandziory, dzieci ulicy - dużo z nich szuka na naszym terytorium taniego łupu przy niedużym wysiłku. Nasze siły bezpieczeństwa są zbyt słabe, by usunąć problem, a US Army oraz wojsko podległe Jelcynowi nie chciało się w niego angażować, by nie tracić własnych żołnierzy i nie pogarszać relacji z Chinami. Problem narasta: hunhuzi robią się coraz bardziej zachłanni i bezczelni. Dochodzi do gwałtów, a wkrótce może dojść nawet do morderstw. Nasi mieszkańcy są coraz bardziej niezadowoleni z naszej bezsilności wobec problemu hunhuskiego. Wpływy Gazneftu i US Army – Każdy watażka musi zdawać sobie sprawę, że o ile ataki na włości innych watażków są dopuszczalne przez amerykańskie siły interwencyjne, o tyle wydobycie należące do amerykańskiej spółki Gazneft jest święte i nie może zostać zakłócone, ponieważ może spotkać się to z twardą odpowiedzią amerykańskich żołnierzy lub wynajętych przez konglomerat najemników. Dotyczy to zarówno pól wydobycia, jak i najważniejszy szlaków transportowych pomiędzy kopalniami, rafineriami i portami. Szarpanina watażków – Tereny na wschód od Kraju Krasnojarskiego stały się areną nieustającej walki watażków, którzy napadają na siebie nawzajem celem uzyskania cennych zasobów, a czasami nawet porwania jeńców, których wykorzystuje się do niewolniczej pracy. Zmusza to rządy poszczególnych quasipaństw do stałego utrzymywania wysokich wydatków na zbrojenia i zaspokajania wszelkich zachcianek armii, również tych najbardziej absurdalnych. Naturalnie buduje to bardzo silną pozycję wojskowych w każdym z państw. Postradziecka broń jądrowa – To państwo odziedziczyło po Związku Radzieckim część sowieckiego arsenału jądrowego. Państwo to ma problemy ze znalezieniem odpowiedniej liczby fachowców zdolnych do konserwacji tej broni oraz jej sprawnym używaniem, co może oznaczać, że jedynie część posiadanego przez nie arsenału może zostać użyta. Ponadto przechowywanie takiej broni może być niebezpieczne, zwłaszcza w obliczu braku wykwalifikowanych kadr. Więcej na: Broń jądrowa. Polityka Życie politycznego małego Terrasyriusza jest głównie skupione wokół Międzynarodowej Konferencji Naukowej "Odkłamać Rzeczywistość", która organizowana jest w Czycie raz do roku. Wielu naukowców zafascynowanych tą Mekką oświeconych ludzi zdecydowało się nawet na zostanie w tym kraju, tworząc w nim nawet stronnictwa poszczególnych zwolenników pseudonaukowych teorii. Decydujący głos w państwie ma generał Wiaczesław Trubnikow, który w każdym momencie może zdecydować o mianowaniu nowego szefa rządu. Anatolij Fomienko reprezentuje prawicową grupę naukowców, znanych głównie z utworzenia Nowej Chronologii. Reprezentuje on stronnictwo mające na celu zachowanie rosyjskości państwa oraz utrzymywanie aktualnego statusu quo, czyli zachowania granic Kraju Zabajkalskiego, przy pozwalaniu Amerykanom na gospodarczą eksploatację państwa. Wśród naukowców istnieje środowisko jawnie negujące holokaust i wciąż demaskujące światowy spisek żydowski. Najbardziej prominentnym przedstawicielem tego stronnictwa jest konserwatywny Francuz Robert Faurisson, który uważa, że należy odrzucić rosyjski charakter państwa terrasyriuszowego i rozpocząć szeroko zakrojoną akcję mającą na celu uświadamianie ludzi o prawdzie o holokauście. Poza tym jest zwolennikiem przejęcia włości Gazneftu i działań antyamerykańskich. Uważa on, że Terrasyriusz powinien starać się o poparcie Chin dla swojej sprawy, a po wygonieniu Amerykanów - dążyć do zjednoczenia wschodniej Syberii. Przedstawicielem nurtu ezoterycznego jest Jan van Helsing, niemiecki uczony, który twierdzi, że niektórzy mnisi buddyjscy potrafią żyć po kilkaset lat, co wiąże się z tajemnicami skrytymi w Himalajach i północnych Indiach. Poza tym wierzy on w to, że Hrabia de Saint-Germain wciąż żyje i jest wiecznie żyjącym kosmitą. Jest on zwolennikiem budowy nowego społeczeństwa opartego na zasadach buddyzmu oraz inżynierii społecznej. Postuluje wyprawy w celu potwierdzenia swoich teorii. W gronie terrasyriuszowych naukowców obecny jest także Polak Jan Pająk, który opracował koncepcję magnokraftów. Naukowiec stwierdził, że tajne służby są w posiadaniu pędników magnetycznych, które są w stanie manipulować czasem. Pełnią one rolę silnika w latających spodkach, faktycznie magnokraftach. Wehikuły te używane są przez ufonautów, czyli kosmitów okupujących ziemię od czterdziestu tysiącleci. Ufonauci mieliby być odpowiedzialni za wszelkie kataklizmy na ziemi, porwania i niewyjaśnione zabójstwa, a także za rozbicie Rosji. Sam Pająk jest panslawistą i dąży do zbudowania Sławii - jednego państwa Sławian. Jest przeciwnikiem angażowania Rosji w jakiekolwiek sojusze polityczne. Najmniej radykalny jest Andrew Wakefield, czyli konserwatywno-liberalny Brytyjczyk, który uważa, że szczepionki powodują autyzm (czego miał dowieść w jednej ze swoich prac naukowych), a także twierdzi, że smugi kondensacyjne są faktycznie smugami chemicznymi (ang. chemtrails), rozprowadzającymi metale ciężkie szkodliwe dla organizmów żywych. Gospodarka Gospodarka tego quasipaństwa jest oparta przede wszystkim na usługach i przemyśle pozanaftowym i pozagazowym. Wpływy Gazneftu oznaczają ogromne straty dla rządu ze względu na brak podstawowego źródła dochodów. Jest to przyczynek do wzrostu nastrojów antygazneftowych oraz problemów społecznych. W związku z tym państwa watażków często prowadzą wyprawy wojenne przeciwko innym państwom, by rabować ich dobra i w ten sposób zabezpieczać własną gospodarkę. Wojsko Armia syberyjskich quasipaństw jest oparta na wzorcu radzieckim i radzieckich kadrach dostosowanych do nowoczesnej walki podjazdowej. Ze względu na ciągłe napadanie sąsiednich państw, siły zbrojne tych państw są niezwykle zaprawione w boju, a żołnierze walkę uznają za jedyny sposób na utrzymanie i zabezpieczenie bytu swoich rodzin. Siły zbrojne są potrzebne również do obrony własnych granic przed wojskami innych watażków. To wszystko jest przyczyną niezwykle ważnej roli wojskowych w państwach watażków.