Posty

Legenda o zamku na Szczelińcu Wielkim

Obraz
Podobno dawno, dawno temu na szczycie Szczelińca wznosiło się ponure zamczysko. Od rana słychać było skrzypienie starych, drewnianych drzwi i okien. Zamek zamieszkiwał zły czarnoksiężnik i jego piękna córka. Pewnego dnia niedaleko zamku przejeżdżała karawana z Afryki, a dziewczyna zakochała się w młodym, ciemnoskórym kupcu. Być może to zły czar czarnoksiężnika, a może gniew samego Ducha Gór Liczyrzepy sprawił, że nocą niebo nad zamkiem zagrzmiało, a piorun trafił w jedną z zamkowych wież burząc potężną warownię i zamieniając ją w stertę kamieni. Skamieniała też zamkowa służba, kupiec oraz jego egzotyczne zwierzęta. Do dziś spacerując po szczycie Szczelińca napotkamy patrzącą w dal skamieniałą Małpę, Wielbłąda, Słonia, skałę Murzynka oraz Pannę.

Ta cywilizacja istnieje naprawdę!

Obraz

Guanczowie

Obraz
Guanczowie byli potomkami słowiańskich Antów z Antłanii Artykuł Dyskusja Czytaj Edytuj Edytuj kod źródłowy Wyświetl historię Narzędzia Guanczowie (berber. Igwanciyen) – pierwsi znani mieszkańcy Wysp Kanaryjskich. Ludność o pochodzeniu berberyjskim. Zamieszkiwali głównie jaskinie skalne i posługiwali się własnym językiem. Ich kultura zanikła pod koniec XV wieku. Ludność współczesna wysp na różnych wyspach ma udział od 0% (El Hierro) do 55,5% (La Gomera) przodków w linii żeńskiej pochodzących z tej ludności[1]. Model osady Guanczów Historia Według Núñeza de la Peña, hiszpańska nazwa Guanches ma pochodzić od przeinaczonego Guanchinet – nazwy tubylczej oznaczającej człowieka (Guan) z Teneryfy (Chinet). Wynika stąd, że nazwa „Guanczowie” pierwotnie odnosiła się tylko do mieszkańców tej wyspy; dopiero później zaczęto określać nią całą tubylczą ludność archipelagu. Poddanie się królów Guanczów (mal. Alonso Fernández de Lugo) Guanczowie, którzy wyginęli jako ludność, według badań ich sz

chryzantemy złociste

Obraz

Porphyromonas gingivalis take over to metabolic syndrome

Obraz
settingsOrder Article Reprints Open AccessReview , a Long-Range Pathogen: Systemic Impact and Therapeutic Implications by Hannah Mulhall 1,Olivier Huck 2,3,4ORCID andSalomon Amar 1,2,* 1 Department of Microbiology and Immunology, New York Medical College, Valhalla, NY 10595, USA 2 Department of Pharmacology, New York Medical College, Valhalla, NY 10595, USA 3 Faculté de Chirurgie-Dentaire, Université de Strasbourg, 8 rue Sainte-Elisabeth, 67000 Strasbourg, France 4 INSERM (French National Institute of Health and Medical Research), UMR 1260, Regenerative Nanomedicine, Fédération de Médecine Translationnelle de Strasbourg (FMTS), 67000 Strasbourg, France * Author to whom correspondence should be addressed. Microorganisms 2020, 8(6), 869; https://doi.org/10.3390/microorganisms8060869 Submission received: 27 May 2020 / Revised: 4 June 2020 / Accepted: 5 June 2020 / Published: 9 June 2020 (This article belongs to the Special Issue Oral Biofilms) Downloadkeyboard_arrow_down Browse Figure Ver

ALTERNATYWNA CYWILIZACJA 2

ALTERNATYWNA CYWILIZACJA

Obraz
Neurowie i Budynowie - Prasłowianie, Bałtowie, Bałto-Słowianie? maja 13, 2020 Świat znany Herodotowi Opiszę tu słowiańską hipotezę na temat tożsamości Neurów i Budynów (wg. Z Gołąba) Bardzo często podczas obalania lechickich bzdur trzeba rozprawiać się z rzekomo starożytnymi tekstami na temat Prasłowian, których autorami tak naprawdę są sami turbosi albo ich XIX wieczni poprzednicy. Nie znaczy to jednak, że starożytni pisarze o Prasłowianach nie pisali. Do naszych czasów zachowało się kilka antycznych tekstów na temat ludów identyfikowanych z Prasłowianami, jednak nie pasują one turbosom, bo autorzy tych dzieł nie wywyższają Słowian ponad inne ludy barbarzyńskie. Tak więc kto i kiedy pisał o Prasłowianach? Wyliczanie możemy zacząć od Herodota (484-426 p.n.e.), który w swoim słynnym dziele pod tytułem Dzieje opisuje ludy o nazwie Neurowie i Budynowie. Co prawda nie używa wobec nich nazwy (Pra)słowianie jednak na podstawie opisu terenu na którym je lokalizuje można powiązać je z osad