Żydzi w historii Polski XIX i XX wieku.
Żydzi w historii Polski XIX i XX wieku. 1. Czasy rozbiorów W 1791 roku w granicach Rzeczypospolitej szlacheckiej mieszkało około 900 tysięcy Żydów, którzy stanowili około 10% ludności. Ponad 40% z nich mieszkało w województwach ukraińskich, po 30% w pozostałej części Korony i na Litwie. Dodajmy od razu, że zarówno udział Żydów w ogólnej liczbie ludności, jak ich rozmieszczenie terytorialne nie uległy radykalnym zmianom aż do czasów Zagłady. W 1939 roku było ich około 3.5 mln na 35 mln mieszkańców Drugiej Rzeczypospolitej. W końcu XVIII wieku większość Żydów (około 60%) mieszkała w miastach i miasteczkach, gdzie zajmowali się handlem, rzemiosłem i działalnością usługową. Natomiast ponad 80% Żydów wiejskich prowadziła karczmy. Elitę społeczności żydowskiej tworzyły dwie grupy – rabini większych gmin wyznaniowych oraz kilkuset zamożnych przedsiębiorców – finansistów, administratorów dóbr magnackich, wielkich kupców i pośredników. Położenie prawne Żydów w Rzeczypospolitej było,...