ULIUSZ PRAWDZIC TELL WANDALUZJA wydane przez Powrót do Natury Katolickie publikacje 80-345 Gdaƒsk-Oliwa ul. Pomorska 86/d tel/fax. (058) 556-33-32 Juliusz Prawdzic–Tell, WANDALUZJA dyskietka Word 2000 Tarnobrzeska 2/1, 53-404 Wroc∏aw, 30 10 02, tel. 071-3618933

ULIUSZ PRAWDZIC TELL WANDALUZJA

wydane przez Powrót do Natury Katolickie publikacje 80-345 Gdaƒsk-Oliwa ul. Pomorska 86/d tel/fax. (058) 556-33-32 Juliusz Prawdzic–Tell, WANDALUZJA dyskietka Word 2000 Tarnobrzeska 2/1, 53-404 Wroc∏aw, 30 10 02, tel. 071-3618933 Przegląd problematyki archeologicznej książki daje referat na konferencję Kamienne kręgi kultowe na Pojezierzu Kaszubskim ETNOGENEZA SŁOWIAN WEDŁUG KOSTRZEWSKIEGO I POLSKIEJ HISTORIOGRAFII PRZEDJEZUICKIEJ na str. 86-97. II częśc książki zawiera problematykę historyczną, w tym techniczną. Autor napomyka tylko o rzeczach powszechnie znanych i niekonfliktowych. Metoda hitoryczna jest dyskursywna a pretekstem są publikacje, do których można sięgnąć. Autor stoi na stanowisku, że dobra hipoteza generuje lepszą a dobry i odpowiedzialny system logiczny obroni się sam. Podczas kongresu Mocarstw Kontynentalnych w Skierniewicach w r. 1884 Rosja wykupiła Dług Sułtański za 9 tysięcy ton złota, co zagwarantowano kapitałem historycznym Iliady, gdyż burżuazja rosyjska musiałaby być nie na poziomie, żeby tego nie wygrać. Gdy jednak po kilku latach Rosjanie zechcieli pokierować kapitałem Długu Sułtańskiego, to okazał się on niesterowny, gdyż Troja Schliemanna jest fekaliem pruskim. W książce INCYDENTU NIE BYŁO piszę o Dokumencie Pana Rotmistrza z berlińskiej loży masońskiej, w którym generałowie pruscy nabyli od rabinów folwark żydowski, który nazywał się Związkiem Socjalistycznych Republik Sowieckich, za niemiecką pomoc w utrzymaniu władzy żydowskiej w USA, zdobytej dzięki prohibicji, Wielkiemu Kryzysowi i wsparciu kapitału stalinowskiego. Był to folwark NIEWOLNICZY, w którym sekretarz Józef Stalin–Dzugaszwili–Przewalski zapędził do kopania złota miliony ludzi, z wydajnością pół kg złota na czaszkę. Poczęcie tego niewolniczego folwarku żydowskiego było na kongresie w Skierniewicach, gdzie Henryk Schliemann przyjął obywtelstwo rosyjskie. W I wojnie światowej Rosjanie wydali Pawła Schliemanna, wnuka i spadkobiercę Henryka, Anglikom, którzy rozstrzelali go bez sądu - bo za dużo wiedział. Historia NIEWOLNICZEGO FOLWARKU jest najlepszym przykładem wagi prawdy historycznej. WANDALUZJA jest rewizjonizmem historycznym, gdyż jesteśmy od wieków lżeni od wandali, gdyż Wandalowie i Sarmaci reprezentowali babski monopol złota, co jest antytezą monopolu złota Narodu Wybranego. Była to antyteza babskiego monopolu złota i łykaczyzmu złota, mechanizm czego wyłożyłem w INCYDENTU NIE BYŁO a rozwijam w WANDALUZJI. Podstawą WANDALUZJI jest moje stare opracowanie FUNKCJONALNA CHRONOLOGIA ARCHITEKTURY NIEMIECKIEJ. W Stanie Wojennym Franz Josef Strauss wykupił FChAN z Akademii Nauk NRD za 8 mld DM, bo zdetonowanie tego kapitału historycznego w warunkach konfrontacji politycznej i militarnej Ost–West mogło mieć nieobliczalne skutki. W r. 1989 protektorat nad FChAN przejął Bundestag, który wyznaczył mego pełnomocnika finansowgo w osobie prof. Edmunda Małachowicza, którego oskarżałem u prokuratora o otrucie Hawrota i akuratną śmierć Elżbiety Ostrowskiej, którzy znaleźli pod katedrą wrocławską świątynię RZYMSKĄ - wg mnie Julii, żony Lubrana. WANDALUZJA, Juliusz Prawdzic–Tell, Tarnobrzeska 2/1, W-w, tel. 3618933 ARCHEOLOGIA GEOLOGICZNA ZAKAZANA ARCHEOLOGIA 1 Na tropach cywilizacji ery dinozaurów – KAMIENIE Z ICA 3 ZAG¸ADA BOKSERÓW 5 PRAWDA CZARNA I GORZKA STARE PO NOWEMU – Do odkopania pozosta∏o wi´cej ni˝ zdo∏ali odkopaç archeolodzy - ale prawda b´dzie czarna i gorzka 7 2 SCHODY DO NIKÑD - piramida sprzed 10 tysi´cy lat u wybrze˝y Japonii 8 AMERICAN GENESIS 9 WNIOSKI I DYGRESJE ODNOÂNIE KONIKA BURSZTYNOWEGO Z DOBIEGNIEWA 11 SZLAKIEM MEGALITYCZNYCH ODKRYWCÓW AMERYKI i skokiem Cromwella na Jamajk´ 13 Ju˝ 3500 LAT PRZED KOLUMBEM P¸YWANO DO AMERYKI – 50. Mi´dzynarodowy Kongres Amerykanistów w Warszawie 15 WOJNA W KRAJU MAJÓW 16 MEGALITY ÂWIATA 17 STONEHENGE BUDOWALI EGIPCJANIE 21 FIASKO ÂMIA¸KÓW ZE STONEHENGE – Eksperyment po 4000 lat 21 EUROPA ÂRODKOWA ZA KULISAMI STARO˚YTNEGO WSCHODU POLSKIE PIRAMID 22 W¢DRÓWKI HELENÓW DO GRECJI 23 WCZESNY BRÑZ W MA¸OPOLSCE 24 KULT ASTOKSI¢˚NIKÓW 27 NAJDAWNIEJSZE DZIEJE ZIEM POLSKICH 27 PROBLEM MIEDZI W BRÑZACH ANGIELSKICH 28 OD ABRAHAMA DO JOZUEGO ABRAHAM PRZYJECHA¸ NA WIELB¸ÑDZIE 29 PODRÓ˚ DO èRÓDE¸ BIBLII 30 UKAMIENIOWANIE MOJ˚ESZA 31 OPUSZCZONY TRON 32 TROJA HOMEROWSKA i Administracja D∏ugu Su∏taƒskiego 33 ZUR TROJA-EXPO NACH STUTTGART 35 AGEMEMNON JAKO WILHELM 36 TROJA¡SKI KO¡ HENRYKA SCHLIEMANNA – Czy cz´Êç z∏ota Króla Priama zosta∏a sfa∏szowana? 36 NOWA WOJNA TROJA¡SKA 37 POWSTANIE PRZECIW DESPOCIE – Czyli, ile warta∏a Troja. Uczeni wiodà zaciek∏y spór o mitycznà metropoli´ 37 TRAGA˚E WYWY˚SZENI 38 CZARODZIEJKA Z RAJSKIEGO OGRODU 39 PARYSJA NAD SEKWANÑ CÓRKÑ BORYSA ZNAD DNIEPRU? 41 PARY˚, MIASTO TROJAN – Trojaƒski rodowód królów Francji w XII w. 39 ALEKSANDRIA - STOLICA ÂWIATA SIWA, STOLICA SAHARY 44 MITYCZNE MIASTA NA DNIE MORZA 45 HIGH-TECH OPRÓCZ ¸OPATY 46 STARA ARCHITEKTURA RZYMU I ITALII 46 LASER UND KULTURERBE 52 RZYM NIEZWYCI¢˚ONY POD AKCJUM 53 KIM BY¸ JEZUS – Spisek jerozolimski? 54 AGRYPINA M¸ODSZA – zbrodnicza ˝ona Klaudiusza, matka Nerona 55 3 POLSKA ZA NERONA 56 LUGIA BY¸A Z DREZNA A NIE TARNOWA 58 ÂWI¢TE KRÓLESTWO – Odkrycie w Anglii chrzeÊcijaƒskiego królestwa z pierwszych wieków naszej ery 58 ARCHEOLOGIA NIEZGODY 62 MY POLACY W ˚ELAZIE SI¢ KOCHAMY METALURGIA ˚ELAZA W SYSTEMATYCE ARCHEOLOGICZNEJ 64 NIEMIECKI KAPITA¸ HISTORYCZNY 65 HALSZTACKI SKARB Z PÓ¸NOCNEJ WIE˚Y KATEDRY P¸OCKIEJ 67 KASZUBY NIE DOJDÑ DO ZGUBY FENOMEN KULTURY WSCHODNIOPOMORSKIEJ 69 BASZTA SKARBOWA NA ZAMKU W P¸OCKU, ÂLUZA W STARGARDZIE I PA¸AC W KALUDBORGU na Zelandii 69 DWIE BUDOWLE ROMA¡SKIEJ KATEDRY WE WROC¸AWIU 71 SARMACKIE DZIEJE 72 FUNKCJONALNA CHRONOLOGIA ARCHITEKTURY NIEMIECKIEJ 73 NAJDAWNIEJSZE DZIEJE ZIEM POLSKICH 81 PODANIA DOLNOÂLÑSKIE 82 WNIOSKI DO POCZÑTKÓW ARCHITEKTURY NAD BA¸TYCKIEM 86 WYPRAWA DARIUSZA NA SCYTÓW a Scytów na S∏owian 87 ETNOGENEZA S¸OWIAN WED¸UG KOSTRZEWSKIEGO I POLSKIEJ HISTORIOGRAFII PRZEDJEZUICKIEJ 88 ARCHITEKTURA ROMA¡SKA Âwiechowskiego czyli KONTRATAK Z BERLI¡SKIEGO KOMITETU REDAKCJI I CENZURY MEDIÓW POLSKICH 99 S¸OWI¡SZCZYZNA STARO˚YTNA I WCZESNOÂREDNIOWIECZNA w tekstach êród∏owych 103 POLSKA ARCHITEKTURA PRZEDROMA¡SKA, ROMA¡SKA I GOTYCKA 108 PRZEMIANY ARCHITEKTURY WAWELU W ÂWIETLE NOWYCH BADA¡ 116 KATEDRA WCZESNOGOTYCKA NA WAWELU 116 KATEDRA WCZESNOROMA¡SKA NA WAWELU 118 Z¸OTOW¸OSA PI¢KNOÂå 118 ZAMKI POLSKI PÓ¸NOCNEJ 119 ARCHITEKTURA GOCKA JAKO PROTEKTORALNO-RZYMSKA 120 ARCHITEKTURA MARCHIJNA CZYLI Drang nach Osten LUBEKA I HRABSTWO LAUENBURG 121 GOTYCKA ARCHITEKTURA NOWEJ MARCHII – Budownictwo sakralne Askaƒczyków i Wittelsbachów 122 POLSKA POPIELIDÓW 123 MAPA POLSKI Z ROKU 565 128 REKONKWISTA PRAWDZICÓW I UPADEK RZESZY KAROLI¡SKIEJ POLITYCZNY OPIS EUROPY ÂRODKOWO-WSCHODNIEJ ANGLOSASKIEGO KRÓLA ALFREDA Z ROKU 896 129 RZEKOMY PODBÓJ PRZEZ NIEMCÓW PO¸ABIA W II åWIERCI X W. JAKO EFEKT WOJEN O LOTARYNGI¢ WIELKÑ 130 MIESZKO Z GRZYBOWA – Czy powstanie paƒstwa Piastów trzeba b´dzie pisaç od nowa? 132 NIEMIECKIE S¸O¡CE I CEZAROPAPIZM ATAK LANCKNECHTÓW POD AUGSBURGIEM 133 4 MIESZKO PIERWSZY CEDYNIA 972 137 ÂWI¢TY JERZY ZNAD WO¸GI NA Z¸OTYM HREDCZANIE 139 WIKINGOWIE BEZ ROMANTYZMU NA POMORZU ZA DENERA WÓZ ÂLEDZI 140 WIKINGOWIE NIE ODKRYLI AMERYKI I NIE ZA¸O˚YLI RUSI 143 AMERYK¢ ODKRYLI NIEPIÂMIENNI CHULIGAMNI 143 DRUGI LONDYN NAD ODRÑ 146 PIE¡ O KRÓLU OLAFIE i STE¡KA Z WISE¸KI 147 STRZELNO PRZEMÓWI¸O JEDNAK NAJSTARSZY - Ciàg dalszy nowych interpretacji p∏askorzeêb w Strzelnie . Jak i kiedy powsta∏ tympanon fundacyjny rotundy? 149 FUNDACJA BAZYLILI – B∏´dnie odczytany ∏aciƒski wyraz wp∏ywa∏ od 151 XIX w. na interpretacj´ ca∏ego napisu ALEKSANDRETTY OD LESZKA WYÂCIGOWEGO SZTUKA AZJI ÂRODKOWEJ 152 WOJNY O TRYBUT CHI¡SKI 153 LEGNICA CZY ¸¢CZYCA? OD BOLES¸AWA CHROBREGO DO ROGATEGO 155 LEGNICA 1241 159 LEGNICKIE POLE 1241; Beitraege zur Monglenschlacht bei Liegnitz 162 MOJE PRZYGODY ZE SKARBEM TYSIÑCLECIA 166 ZAMKI I STRA˚NICE KRZY˚ACKIE ZIEMI CHE¸MI¡SKIEJ 168 KU CZYJEJ WI¢KSZEJ CHWALE – Skracanie dziejów najstarszego polskiego uniwersytetu musi si´ wydaç dziwne 169 WORSKLA 1399 – Lilewska Legnica 170 ZACHODNI WIATR I DMUCH SIEWIERA ZBAWIENIE FRANCJI ZNAD PORZECZKOWEGO èRÓDE¸KA 171 NIEGDYSIEJSZA I PRZYSZ¸A DROGA PANA I W¸ADCY 173 HOROLOGIA 175 HISTORIA RATUSZOWEGO ZEGARA 179 ANONIMA STRZA¸ PROTESTU 180 ZEGAROWA WALKA RATUSZA Z FARÑ 182 ZAGADKA WIE˚Y KOPERNIKA 183 PODANIA WROC¸AWSKIE 184 PRZEZ LUP¢ BEHAIMA 186 ABSOLUTYZM EUROPEJSKI MONARSZY SPLENDOR – Cesarz Karol V uwa˝any jest przez w∏adze hiszpaƒskie za pierwowzór uniwersalnego Europejczyka 193 ZWYCI¢STWO HENRYKA K¸ÓTNIKA NAD GÓRALAMI 195 ZASZUMIA¸O POD WIEDNIEM 196 STRZEGOM–DOBROMIERZ 1745 198 ZDOBYWCA CZARNOMORZA 200 5 ARCHEOLOGIA GEOLOGICZNA Michael A. Cremo – Richard L. Thompson, VERBOTENE ARCHAEOLOGIE – Sensationelle Funde veraendern die Welt; Aus dem Amerikanischen von Werner Peterman; Bettendorf, 1 Auflage 1994, 5 Auflage 1996. C: 1993 by Govardhan Hill Publishing Inc., P.O. 52 Badger, CA93603 USA FORBIDDEN ARCHEOLOGY. The Hidden Histry of Human Race. C: fuer die deutschsprachige Ausgabe by Bettendorf'sche Verlaganstalt GmbH; Essen-Muenchen-Bartenstein-Venlo-Santa Fe. Mam książkę KAMIENIE Z ICA – Na tropach cywilizacji ery dinozaurów (Cornelia Petratu i Bernard Roidinger, URAEUS Gdynia 1996). Książka ta omawia fenomen ikonograficzny kamieni z peruwiańskiej Ica, rozróżniając kamienie archeologiczne od wyraźnych imitacji dla turystów, co jest o tyle łatwe, że technika kamieniarska tych artefaktów nie jest znana. Teoretyczną podstawą książki KAMIENIE Z ICA jest właśnie VERBOTENE ARCHAEOLOGIE czyli Zakazana Archeologia, która jest analizą cenzury archeologicznej ostatniego półtorejwiecza. Dowiadujemy się, że badania te były cenzurowane prewencyjnie publicystytcznie i sterowane historiograficznie, aż do pewnego rodzaju inkwizycji naukowej – bo kto np. naraził się takiemu Hredlicce to kończył marnie. Ponieważ jednak coś trzeba było zrobić z wielkim kapitałem naukowym, wypracowanym przez roboli i męczenników naukowych, więc wpuszczono tam takiego Ericha von Daenikena, który rządził tym błazeńsko 35 lat. Oficjalnie kapitałem są pieniądze z procentującą funkcją, a w przypadku nauki system uporządkowanej teoretycznie wiedzy, umożliwiający pozytywne przetwarzanie danych. Kamienie z Ica zostały zinterpretowane przez Zakazaną Archeologię, bo gdyby nie Zakazana Archeologia to Kamienie z Ica byłyby tylko dziwolągiem, gdyż mają podtytuł NA TROPACH CYWILIZACJI ERY DINOZAURÓW. Współczesna stratygrafia geologiczna została sformułowana w r. 1840 a w r. 1845 uruchomiono kopalnię złota na Górze Stołowej w hrabstwie Tuolomne w Sierra Newada w Kaliforni, gdzie zaczeło się amatorskie kolekcjonerstwo przedmiotów archeologicznych z wyrobisk kopalnianych. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, że pokłady te mają doskonałą stratygrafię geologiczną, datującą złoża na 55–32,2 oraz 55–9 milionów lat. Ponieważ oba pokłady złotonośne są pomiędzy grubymi i rozległymi płytami lawy wulkanicznej więc jakieś wtórne przedostanie się przedmiotów archeologicznych do warstw złotonośnych nie wchodzi w grę – zwłaszcza, że niektóre artefakty były tak zmineralizowane, że pozostawiały krystaliczne negatywy. To amatorskie kolekcjonerstwo zapoczątkowało właśnie ARCHEOLOGIĘ GEOLOGICZNĄ o której mówi Verbotene Archaeologie. Zawodowi naukowcy przyjeżdzali do tych kopalń, oglądali i odjeżdzali – czasami coś publikując – ale stałego nadzoru archeologicznego nad tą działalnością nie było. Wnioski były takie, że Indianie zamieszkiwali Kalifornię już przed milionami lat, ale z drugiej strony miano za złe górnikom, że nie byli fachowcami, tj. zawodowymi archeologami – wobec czego ich odkrycia nie miały rangi dowodów naukowych. Było to czepianie się, gdyż w niektórych sprawach fachowcy nie byli nawet potrzebni, jak np. odnośnie żaren z andezytu, którego najbliższy pokład jest 160 km od miejsca znalezienia artefaktów, czy korali z kamienia półszlachetnego z przewierconymi otworami na sznur. Ta ludowa archeologia kalifornijska wywołała walkę scjentystów z biblistami. Ta archeologia stała się groźna, gdy na Sylwestra 1855 odkopano kompletny szkielet ludzki, zasypany wybuchem wulkanu 55 milionów lat temu, gdyż był bezpośrednio na dolnej płycie wulkanicznej. To wydarzenie doprowadziło prawdopodobnie do sojuszu biblistów z monarchizmem brytyjskim, który "wypuścił" Karola Darwina, który zaatakował indijańców. Scjentystom spadły jednak z nieba 2 wyjątkowe odkrycia. Otóż w r. 1862 w budowanej właśnie odkrywkowej kopalni w Macoupin w Illinois znaleziono w górnej warstwie węgla, bezpośrednio pod war6 stwą łupka, zmineralizowane zwłoki, po odłupaniu których ukazały się kości ludzkie "w stanie prawie naturalnym". Szacunek geologiczny tego znaleziska wskazuje na górny karbon czyli 286 milionów lat temu!!! W 1866 r. znaleziono znowu w kalifornijskiej kopalni złota szkielet ludzki, który wydobyto komisyjnie rękami głównego inżyniera – wobec czego o żadnej mistyfikacji mowy nie było. Na ten podwójny corpus delicti bibliści zareagowali artykułami w czasopismach religijnych o oszustwach kalifornijskich górników i ich intelektualnych lobbystów – w celu podważenia autorytetu Biblii. Kalifornijscy górnicy zostali usunięci z salonów nauki a w walce tej bibliści złamali wyraźnie prawo policyjne USA. Politycznym przełomem była tu wojna francusko-pruska, bo gdy świat był zaszokowany klęską Francji to kanclerz Bismarck poparł Darwina – że człowiek od małpy pochodzi – do czego nie potrzeba było jakiejś stratygrafii geologicznej czy kryminalistyki, gdyż prostytutki paryskie miały uciechę jak z Rudolfem Dieslem. Pomimo klęski górników kalifornijskich, którzy mieli najlepszą stratygrafię i przebogate znaleziska, ta archeologia geologiczna przyjeła się. We wszystkich przodujących krajach świata znajdowano w pokładach geologicznych kości ze śladami obróbki rzemieślniczej a potem nawet związane z tym narzędzia krzemienne. Wywoływało to dysputy naukowe, powoływano komisje i ekspertów, co jednak prowadziło do nikąd. W niszczeniu scjentystów zasłynął zawodowy przeciwnik dawności człowieka w Ameryce Aleś Hredlicka, który NAJPIERW wykazywał podobieństwo takich przedmiotów do indijańskich a potem klasyfikował je – na tej zasadzie – jako indijańskie. Anglicy zwracali jednak uwagę na podobieństwo narzędzi kamiennych Tasmanów do znajdowanych w warstwach geologicznych Anglii sprzed 2 milionów lat. Niemiec Max Verworn, który badał pochodzące z warstw geologicznych Francji i Belgii narzędzia krzemienne, tak opanował technikę krzemieniarską, że wykazał, iż narzędzia krzemienne zależą tylko od materiału i perfekcji wytwórcy. Krzemieniarz posługiwał się bowiem tylko 4 różnymi uderzeniami – co jest właśnie powodem ciągłości a czasami i jedności sztuki krzemieniarskiej na różnych kontynentach i w różnych okresach. W neolicie pojawili się tylko krzemieniarze zawodowi. Hredlicka, który w walce z dawnością człowieka w Ameryce zniszczył dziesiątki archeologów, bardzo lubił ślady hutnictwa przedkolumbijskiego, gdyż to – jak można się domyślać – miało być dowodem na kolonizację Ameryki przez Semitów, tj. Fenicjan i Żydów. Takie ślady hutnictwa znaleziono również w badanych szczegółowo warstwach geologicznych Chapadmalal koło Miramir w prowincji Mar del Plata na południe od Buenos Aires, które to pokłady są datowane na 2–3 miliony lat. W tym wypadku Hredlicka użył jednak SZLAKI HUTNICZEJ jako argumentu na absurdalność i niekompetencję międzynarodowej ekipy badawczej – że implikują Sumerom silnik Diesla. Świadczy to, że "zawodowi rozbijacze naukowi" powinni być rejestrowani policyjnie, gdyż naukowiec ma prawo do ochrony siebie i swego dorobku, żeby nie był niszczony przez agentów innych racji naukowych i politycznych. Doświadczyłem tego osobiście, gdyż ginały nie tylko dowody rzeczowe, ale i archiwalia. Górnik z Macoupin jest też sprawą medycyny sądowej i kryminalistyki, gdyż nie mieści się w jakiejkolwiek z oficjalnych teorii naukowych, jako że archeologia kalifornijska została zlikwidowana gangstersko, na podstawie kontrybucji francuskiej. Jej reanimacja wymaga więc ochrony policyjnej – co oznacza, że szeryf powinien obejrzeć warstwę geologiczną w której został znaleziony szkielet wg czasopisma geologicznego, i dać próbkę do analizy, gdyż przyjęcie ogólnego kryterium geologicznego w tej sprawie nie wystarcza. Uczono mnie, że węgle kamienne to Paleozoik a brunatne to Keneozoik, ale jest to uproszczenie. Mówię "szeryf", gdyż można tu dostać nożem w plecy. Górnik a Macoupin nie jest tu samotny, gdyż amerykańscy geolodzy znaleźli na środkowym Zachodzie ślady stóp ludzkich w warstwach górnego karbonu sprzed 300 milionów lat, i to w kilku miejscach. Tu jednak geologom amerykańskim przyszli z pomocą Uczeni Radzieccy, którzy w 1983 r. odkryli w Turkmenii ślady stóp ludzkich w pokładach jurajskich sprzed 150 milionów lat – w tym jedne w cho7 dakach. Ślady te pozostawili tropiciele trójpalczastego dinozaura, co doskonale odpowiada podtytułowi książki Kamienie z Ica, Na tropach cywilizacji ery dinozaurów. Ostatni rozdział Verbotene Archaeologie jest poświęcony odkryciem uczonym, co odnosi się głównie do Afryki i Azji, gdyż tam "te same kryteria służą do uznania odkryć geologicznych, co w Ameryce do ich odrzucenia". Bezkrytyczną modę na Afrykę zawdzięczamy dynastii paleoantropologicznej Leakey'ów, którzy jednak doprowadzili darwinowską teorię człowieka do absurdu, gdyż w r. 1979 znaleźli w północnej Tanzanii, w warstwach geologicznych małpoluda, ślady współczesnych stóp ludzkich, datowanych na 3,6–3,8 milionów lat (s. 405-6). Wynika z tego, że spotkanie z bosonogą contessą przydarzyć się może nie tylko amerykańskim miłośnikom geologii czy Uczonym Radzieckim, ale i szacownym darwinistom brytyjskim. Wczoraj przeczytałem, że papież Jan Paweł II uznał teorię ewolucji Darwina (Rzeczpospolita, 24 10 96, s. 6), co zdaje się być spłatą długu dla darwinistów, którzy kiedyś dopomogli w rozgromieniu scjentystów. Słabą stroną darwinizmu jest kryterium gołoskórności człowieka – jako efektu noszenia odzienia izolacyjnego przez "małpę", gdyż odzież jest efektem technologii, tj. stosunku do materiału PRZEZ NARZĘDZIA. Ponieważ tego kryterium człowieczeństwa utrzymać się nie da, więc Anglicy wymyślili 25 lat temu "małpę wodną", która miałaby się pozbyć uwłosienia a po wyjściu na ląd okrywać się z konieczności przed zimnem. Ja się z tym mogę zgodzić, ale pod warunkiem, że małpa ta zostałaby wypędzona z plaż w Sylurze, tj. ok. 400 milionów lat temu, kiedy pojawiły się rekiny olbrzymie, gdyż małpa taka musiałaby się stać "pancerna", tak jak inne ryby niezbyt szybkie. Cornelia Petratu i Barnard Roidinger, Na tropach cywilizacji ery dinozaurów – KAMIENIE Z ICA; UREAUS Gdynia 1996, 259 ss. Kamienie z Ica na wybrzeżu peruwiańskim stały się głośne w l. 1965-66, tj. równocześnie z ogłoszeniem przeze mnie amerykańskiej genezy kultury megalitycznej, jako antytezy atlantologii angielskiej. Są to jakby pisanki na otoczakach z andezytu czyli granitu andyjskiego, co można uważać za pismo obrazkowe. Datowanie tych "pisanek" wartwą tlenków powierzchniowych dawało zawsze "ponad 12 tysięcy lat", czyli że powstały one przed opanowaniem oby Ameryk przez mongoloidów azjatyckich. Na żadnym ze znanych 11 tysięcy kamieni z Ica nie ma mongoloida. Duża część tematyki odnosi się do skomplikowanych operacji medycznych i – co najdziwniejsze – gadów jurajskich, czasami w konwencji komiksowej. Tą paleontologię próbowałem tłumaczyć tym, że pierwotna cywilizacja, która BUDOWAŁA TUNELE POD ANDAMI – co jest dziełem na miarę piramid egipskich – zainteresowała się znajdowanymi w jaskiniach kośćmi, które zinterpretowano kazuistycznie i zabezpieczono archiwalnie, z wykorzystaniem postaci ludzkich jako skali porównawczej? Możnaby też zastanawiać się czy w Ameryce Południowej gady jurajskie nie przetrwały aż do najazdu azjatyckich myśliwych, którzy w Ameryce Północnej wytępili 32 gatunki wielkich i dużych zwierząt. Przeciwnicy autentyczności Kamieni z Ica posłużyli się świadkami, którzy jakoby produkowali masowo te kamienne pisanki dla turystów i "postarzali je" w kurnikach – ale nie kazano im takiego dzieła wykonać egzemplifikacyjnie, nie mówiąc o tym, że poza ogromną pracą rzemieślniczą wymagało to wielkiej wiedzy i technologii, której BRAKUJE. Nie jest bowiem znana sama technika kamieniarska, która robi wrażenie "rozmiękczania kamienia", z której to racji robiona przy pomocy wiertarek elektrycznych Cepelia indiańską tak się różni od eksponatów archeologicznych, że ODRÓŻNI TO KAŻDE DZIECKO. – Ponieważ technika kamieniarska nie jest znana więc eksponaty te nie mogły być wykonane w Japonii czy Szwajcarii, z zaangażowaniem najwybitniejszych paleontologów. Łączenie tej sztuki z tunelami pod Andami jest o tyle trudne, że na tunelach tych położyły rękę armie tychże państw andyjskich, ze względu na ich znaczenie strategiczne. Opisywane zawory tych tuneli są techniką megalityczną: Prostopadłościenne bloki kamienne stoją na 4 kamiennych kulach w 2 8 rynnach i mogą być poruszone przez 4 silnych mężczyzn. Dzieje człowieka w Ameryce są sprawą nie tylko ideologiczną, ale i polityczną. Do niedawna byli zawodowi przeciwnicy dawności człowieka w Ameryce, którzy dysponowali taką siłą, że narażanie się im było samobójstwem (s. 126), czego doświadczyłem osobiście. Wybitny archeolog kanadyjski Richard MacNeish stwierdził nawet, że NIEKTÓRZY ARCHEOLODZY NIE UZNALIBY WCZEŚNIEJSZEGO POJAWIENIA SIĘ CZŁOWIEKA W AMERYCE NAWET WÓWCZAS, GDYBY OSOBIŚCIE OGLĄDALI GO PRZY OBRÓBCE NARZĘDZI (s. 126). Uważam, że udało mi się wyjaśnić kilka piktogramów zamieszczonych w książce Kamienie z Ica. Może z wyjątkiem jednego wszystkie wydają się być dokumentami sądowymi, zabezpieczonymi w ten sposób przed zniszczeniem. Na Foto 16 mamy np. rysunek TYRANOZAURA, którego 3 romboidalne znaki na skórze zdają się być nie tyle umaszczeniem co oznaczeniem ran – że ktoś strzelał tyranozaurowi w siedzenie, co mogło być naganne. F. 24 przedstawia zaś nie żadne "kontynenty", ale zwykłą mapę z 4 górami, 2 strumieniami i domem. F. 8 i 9 przedstawiają wyraźnie tą samą scenę – ale jakby w relacji 2 świadków. F. 8 pochodzi z dokumentacji Lotnictwa Wojskowego Peru, bez podania źródła, zaś 9 z kolekcji KAMIENI ICA. Głównym elementem obu rysunków jest ten sam MECHANICZNY DINOZAUR, będący wyraźnie WABIEM do polowania na dinozaury. Na F. 8 wabiony dinozaur jest zabijany przy zjadaniu przynęty a na F. 9 w odurzeniu zapachem płciowym wabia – w obu przypadkach przez wbicie noża w móżdzek motoryczny u nasady ogona. Tego samego mechanicznego dinozaura mamy jeszcze na F. 6, ale z wiatromierzem na głowie – jakby do puszczania perfum – a podobnego, tylko ze skrzydłami i bez ludzi na F. 2. Tu wabiony dinozaur liże się seksownie i kosmetycznie. Na niektórych kamieniach jest postać ludzka siedząca na wielkim lecącym w górze skrzydlatym dinozaurze, który bardzo się różni od obecnych dinozaurów czyli ptaków. Otóż wg mnie może nie chodzić o ujeżdzanie dinozaurów – jakie to próby mogły być podejmowane – ale o wyobrażenie boga deszczu. W tym sensie to Indianin głaszczący pieszczotliwie dorodne warzywo, jakby zachęcając je do dalszego wzrostu (F. 10), byłby ogrodnikiem, grożącym nielegalnym amatorom owoców swej pracy procą. To zdaje się być AKTEM WŁASNOŚCI, z prawem obrony jej przy pomocy procy. Kiedyś Amerykanin, który wygrał konkurs hodowców dyń został zdemaskowany przez własną żonę, która wyznała dziennikarzom, że nie tylko mówi do dyni pieszczotliwie, ale i całuje ją. O tym, że mogło to być zabezpieczone przed spaleniem archiwum sądowe zdaje się świadczyć F. 26, ze stosunkiem seksulanym od tyłu, gdy na rewersie mamy odcinanie kopulantowi prącia nożem – jakby przez zazdrosnego męża? Pozostałych scen chirurgicznych nie interpretowałem. Zupełnie niestosowne jest w książce Drzewo Abrahama (F. 36), a jako Polak muszę stwierdzić, że Kamień Słońca (F. 38), zwany Kamieniem Kalendarzowym Azteków, nie ma tu nic do rzeczy, gdyż jest to schematyczne odwzorowanie zegara astronomicznego Marcina Króla z Żórawicy, jakim posługiwali się polscy odkrywcy Ameryki w l. 1470-84. Nowogród Wielki płacił dobrze więc stać ich było na takie zegary, które zmałpowali Aztekowie. II generacją takich zegarów jest słynny zegar astronomiczny w kościele Mariackim w Gdańsku, który jest pomnikiem pochwycenia przez Pawła Benekę Edwarda IV i lorda majora Londynu. Matthias Schulz, TODESKAMPF DER FLACHKOEPFE; Der Spiegel, 12/2000, s. 240–55; 29 03 2000 Mowa jest o śmiertelnej wojnie pomiędzy Człowiekiem rozumnym kopalnym a neandertalczykiem, która trwała od 35000 do 27000 l. pne. Front ten przesuwał się z Bliskiego Wschodu do Andaluzji, z dość długą granicą na Renie i Rodanie. Wg mnie mogło to trochę przypominać wojnę pomiędzy Weddami a Nittaewami na Cejlonie w końcu XVIII w, w czym Nittaewów identykuje się jako ostatnich australopiteków. W początku stosunki pomiędzy tymi rasami były nawet przyjazne, ale Nittaewowie narazili się Weddom złodziejstwem, więc doszło do walk, w których Nittaewowie uprawiali partyzantkę, w czym byli bardzo groźni - rozszarpując np. śpiącym Weddom gardła pazurami i wyjadając wnętrzności. Regularnych walk nie było, gdyż 9 Nittaewowie kryli się w jaskiniach, co stało się powodem ich zguby, gdyż Weddowie rozpoznali je i wytruli obrońców dymem, co trwało 3 dni. Nittaewowie walczyli tylko pazurami, kijami i kamieniami. Nittaewowie byli bardzo mali, natomiast udokumentowani POLICYJNIE troklodyci z Malajów, gdzie jest gęste zaludnienie, są wysocy i mają czaszki takie jak u neandertalczyka tylko z większymi kłami. W r. 1953 troklodyci ci zdezorganizowali pracę na plantacji kauczuku, gdzie zachowywali się przyjaźnie a nawet przymilnie, uciekając dopiero na widok mundurowej policji, ale byli widziani w rzece oddzielającej plantację od lasu jeszcze 2 dni później. Wówczas przypomniano sobie, że podobne wydarzenia miały miejsce w r. 1937, a kilka lat temu prasa pisała, że uczniowie szkoły uralskiej nawiązali przyjazne stosunki z troklodytami, ale zaprasili do towarzystwa milicjantów, którzy przybyli w mundurach i z bronią, wobec czego przygoda skończyła się. MSch popełnia w artykule poważne błędy. Z jego opracowania wynika bowiem, że homo sapiens trzymał się lasu MIESZANEGO a neandertalczyk IGLASTEGO. Z tej racji ceremonialna włócznia z kości słoniowej, którą znaleziono w grobie książęcym w Sungirze na wschód od Moskwy, nie jest żadnym dowodem na "prostowanie ciosu mamuta", gdyż została wykonana z ciosu mastodonta w INTERGLACIALE, gdy tundra szła na północ a z nią mamuty, których miejsce zajmowału mastodonty, o ciasach równych jak włócznie, którymi kopały w ziemi. Mamut był zwierzęciem tajgi i miał rude futro, co wytłumaczył uczonym myśliwy ussuryjski, który widział mamuty wychodzące przy pierwszym śniegu z Amuru. W tundrę mamuty szły tylko latem, gdzie były czasem zaskakiwane przez zimę i topiły się pod lodem. Rzeczony myśliwy określił ślad mamuta na 60-70 cm, co odpowiada małemu mamutowi europejskiemu, ale te mamuty amurskie mogły być ekotypem mamuta wodnego, który przetrwał do naszych czasów w postaci WODNEGO SŁONIA afrykańskiego (Loxodonta fransseni), który jest wyraźnie pozostałością rudego słonia syryjskiego, który był MAMUTEM. Kilka tygodni temu słonie wodne widziano na południu Kamerunu - 70 lat po ich oficjalnym wymarciu. Na Syberii są ogromne lasy bagienne, wobec czego żyjące w nich - jak niektórzy uważają - MAMUTY WODNE, muszą mieć stopę odpowiednio większą od słoni stepowych. Wodny mamut syberyjski powinien być równie czujny, jak jego afrykański kuzyn, gdzie zaludnienie jest sto razy większe, a mimo tego pokazuje się ludziom - zawsze w stadzie - raz na kilkadziesiąt lat i w różnych częściach Zachodniej Afryki Równikowej, choć królowie belgijscy dawali majątki za jego pokrytą szczeciną skórę. Na tej zasadzie nosorożec sumatrzański też jest zwierzem syberyjskim, o czym pisałem do amerykańskiego Towarzystwa Przyjaciół Słonia. Gdy biegun był na Labradorze a prąd grenlandzki płynął do Wysp Kanaryjskich to w Hiszpanii rosła tajga, wobec czego neandertalczyk mógł się tam utrzymać najdłużej. Na uniwersytecie uczono mnie, że neandertalczyk nie robił łuków i CIĘŻKICH OSZCZEPÓW do bicia grubej zwierzyny na odległość, które były rzucane dwumetrową miotnią – czym posługiwali się jeszcze Indianie jako harpunnicy na statkach wielorybniczych. Taki miotacz mógł zabić mamuta z odległości stu metrów. Ussuryjskiemu myśliwemu udało się podejść 2 mamuty na 300 kroków, choć szedł za nimi kilka dni. Kiedyś sugerowano, że homo sapiens pochodzi z Syberii. Miałem książkę Księżycowa Skała, gdzie jest mowa o interglacjalnej jaskini w Jakucji, gdyż na malunkach ściennych są mamuty i mastodonty. Według mnie owe paleolityczne jaskinie nie były świątyniami, ale SZKOŁAMI ŁOWIECKIMI, gdzie młody myśliwy musiał się wykazać orientacją w nieznanym środowisku i właściwą postawą wobec napotkanej zwierzyny przy ograniczonej widoczności. Jeśli idzie o rzekomo afrykański rodowód homo sapiens to jest to oczywiste szalbierstwo, gdyż od pół wieku wiadomo, że wszystkie antropologiczne i archeologiczne dane z Nowego Świata odnoszą się do homo sapiens, a są one tam usystematyzowane od 150 tysięcy lat. Zostało to opublikowane częściowo w r. 1982 w American Genesis – jakby w politycznym związku ze Stanem Wojennym w Polsce, gdyż ja w r. 1964 ogłosiłem, że Homo sapiens POCHODZI Z AMERYKI. Reanimowało to rozgromioną, upodloną i utajnioną przez darwinistów archeologię kalifornijską, co wyglądało na intrygę 10 Chruszczowa, gdyż w archiwach rosyjskich musiały być dane o tej wojnie naukowej. O tej archeologii kalifornijskiej możemy już czytać po polsku w leżącej na wystawach książce Zakazana Archeologia, która jednak żadną systematyką nie jest. Dane archeologiczne i antropologiczne odnośnie homo sapiens są więc w Ameryce CONAJMNIEJ 3-4 razy starsze niż w Starym Świecie. W programach komputerowych odkryto też pramatkę EWĘ, która żyła około 200 tysięcy lat temu i była HOMO SAPIENS, a do tego były warunki, i są dane, tylko w Ameryce. Kluczem do sprawy zdaje się być odkryta przez archeologów australijskich KULTURA ŻEGLARSKA sprzed 30 tysięcy lat, która "pośredniczyła" pomiędzy Indonezją a wybrzeżami chińskimi, importując na Wyspy Sundajskie surowce, rośliny i zwierzęta chińskie. Nie były to jakieś przypadkowe wędrówki, ale biznes (Krzysztof Kowalski, Homo navigarus – 30 tysięcy lat temu ludzie paleolitu penetrowali wody przybrzeżne; Rzeczpospolita, 7 04 1998, s. 24). Ja wyjaśniłem to MIECZOWĄ TRATWĄ ŻAGLOWĄ typu Kon-Tiki – jaką posługiwali się historyczni Indianie. Otóż w interglacjale homo sapiens AMERICANUS mógł pokonać na takiej tratwie środkowy Atlantyk a potem przebyć sawanny i dotrzeć nad Nil, gdyż bez ryb żyć nie mógł. PRAWDA CZARNA I GORZKA Krzysztof Kowalski, STARE PO NOWEMU – Do odkopania wcià˝ pozosta∏o wi´cej ni˝ zdo∏ali dotychczas odkopaç archeolodzy - ale prawda b´dzie czarna i gorzka, Rzeczpospolita, 14 12 2000, s. A9. Zgadzam si´, ˝e Atlantyda, która jest synonimem bzdury naukowej, STA¸A SI¢ POTRZEBNA. KK pisze, ˝e mo˝emy Atlantyd´ negowaç – Ale pomi´dzy Lascaux i Altamirà sprzed 15 tys. lat a megalitami Afryki sprzed 8 tys. lat – gdzie wtedy by∏o centrum? KK traktuje oba te zjawiska jako PERYFERYJNE, czyli efekt promieniowania jakiegoÊ centrum, którym powinna byç Atlantyda Platona. KK jest jednak zapóêniony, gdy˝ Atlantyda zosta∏a znaleziona ju˝ dawno, ale bez mej interpretacji jest ona niezrozumia∏a funkcjonalnie. Chodzi tu o megality na Bahamach, o którym odkryciu ja zosta∏em powiadomiony przez prof. Aleksandra Godlewskiego i dr Juliusza Ziomeckiego, którzy te˝ nie rozumieli tego fenomenu. Pozornie k∏óci∏o si´ to z mymi Kulturami Megalitycznymi, które wyprowadza∏em z Meksyku – jako efekt neolitycznej "schizmy solarnej" Gordona Childe'a. Gdy systemowe badania megalitów wykaza∏y dla Europy Zachodniej V i VI tysiàcl. pne, co prof. Godlewski przesuwa∏ w przesz∏oÊç nawet do VIII tysiàcl. pne, to po∏àczy∏em to ze ÂWIATOWYM HORYZONTEM MEZOLITYCZNYM, jako ekspansjà wielorybnictwa z ATLANTYDY NA BAHAMACH. Zinterpretowa∏em te budowle jako wielorybnicze porty pla˝owe, co zosta∏o potwierdzone znalezieniem identycznych budowli na Azorach, które by∏y zawsze oÊrodkiem przemys∏u wielorybniczego. Atlantyda na Bahamach zosta∏a odkryta przez Greków w latach szeÊçdziesiàtych, w czasowym zwiàzku z mymi artyku∏ami O Kulturach megalitycznych. Za pierwotne centrum kultury megalitycznej uzna∏em Meksyk. UNESCO sfinansowa∏o cz´Êç badaƒ i datowania techniczne megalitów bahamskich, które wykaza∏y 7 TYSI¢CY LAT od opuszczenia budowli. Murzyni z UNESCO zamiast jednak uwzgl´dniç mnie i wziàç sobie te Bahamy to skojarzyli to z megalitami saharyjskimi, co sprowardzi∏o ich na manowce. Platon pisze o politycznym powiàzaniu Atlantydy z Iberià i odr´bnoÊci Tartessu, który ja uwa˝am za Tanger. To suponuje zaÊ regularnà ˝eglug´ pomi´dzy Lisbonà a Nassau. Podane przez Platona dane pochodzà sprzed podniesienia si´ poziomu oceanu w wyniku stopienia si´ 11 lodowców w Kanadzie i Skandynawii. Informacja, ˝e dachy by∏y pokryte z∏otym stopem, który uwa˝a si´ za tombak czy duƒskie z∏oto, mo˝e mieç nawet znaczenie praktyczne, gdy˝ istnieje z∏ocenie matowe. Podtytu∏, ˝e PRAWDA B¢DZIE CZARNA I GORZKA oddaje Atlantyd´ Anglikom. Funkcjonariusz UOP–u opowiada∏, ˝e w Londynie policjant zwróci∏ uwag´ Polakom za g∏oÊne zachowanie, na co jeden odpowiedzia∏ po francusku Won czarna Êwinio – choç policjant by∏ bia∏y. Policjant powiedzia∏ Obra˝asz mnie, bo jestem w mundurze, na co ten GdybyÊ nawet by∏ w gaciach to i tak b´d´ tobà pogardza∏. Wynocha, bo dostaniesz po mordzie! Policjant powiedzia∏ No to zaczekajcie troch´, i wróci∏ w cywilu. Zaczeli si´ boksowaç na trawniku, co nie trwa∏o d∏ugo, gdy˝ bobby pi´knym hakiem znokautowa∏ polaczka. Gdy go baby ocuci∏y to powiedzia∏ Nie wiedzia∏em, ˝e jest taki odwa˝ny. Na pesymistyczny artyku∏ KK odpowiada prof. Micha∏ Gawlikowski WIELKIE ODKRYCIE JEST ZAWSZE NIESPODZIANKÑ. MG jest dyrektorem Archeologii Âródziemnomorskiej UW w Kairze wi´c powinien wiedzieç, ˝e odkrycie przez Francuzów Êmietniska podmorskiego w Aleksandrii zosta∏o zainspirowane MOJÑ INTERPRETACJÑ Aleksandrii. Przypomina to GRECKIE ODKRYCIE Atlantydy na Bahamach po moich artyku∏ach o pierwotnym centrum kultury megalitycznej W MEKSYKU. KilkanaÊcie lat temu pokazywano w telewizji z OBURZENIEM, jak Francuzi kujà m∏otami pneumatycznymi piramid´ Cheopsa. Ci Francuzi dostali zajoba po og∏oszeniu przeze mnie, ˝e piramidy by∏y budowane KANA¸AMI BUDOWLANYMI, nape∏nianymi tamà w Kairze. Francuzi dostali si´ do SZYBU BUDOWLANEGO, gdzie znaleêli drugà bark´ Cheopsa: Prawda okaza∏a si´ czarna i gorzka. Matthias Schulz, TREPPEN INS NICHTS – Vor japans Kueste Liegt ein 10.000 Jahre altes Felsmonument unter Wasser – Relikt einer bislang unbekannten Superzivilisation?; Der Spiegel, Nr. 34/1999. s. 178-9. W r. 1986 Japoƒczycy odkryli ko∏o wysepki Jonaguni w po∏udniowo-zachodniej Japonii PIRAMID¢, która zosta∏a zalana morzem 12 tysi´cy lat temu. Zrobiono z tego Êwiatowà spraw´, ale my byliÊmy pod blokadà informacyjnà, ˝e ja dowiedzia∏em si´ o tym dopiero kilka tygodni temu od Pani Wandy. Niemcy wys∏ali ekspedycj´, która stwierdzi∏a SEDYMENTACYJNE POCHODZENIE OBIEKTU, co eksponuje w∏aÊnie MSch – mój wielokrotny adwersarz. Z tytu∏owego artyku∏u wynika, ˝e jest to faktycznie twór sedymentacyjny - ze Êladami erozji powierzchniowej – ale obrobiony technicznie, tak jak Sfinks, tylko GEOMETRYCZNIE. Dalej jest mowa, ˝e w Japonii znaleziono jeszcze inne tego rodzaju obiekty, co ka˝e relacjonowaç je do ATLANTYDY NA BAHAMACH, którà ja zinterpretowa∏em jako cywilizacj´ wielorybniczà – zatopionà w wyniku stopienia si´ lodowców w Skandynawii i w Kanadzie 12 tysi´cy lat temu. W tym Êwietle to piramida Jonaguni nie by∏a budowlà kultowà, ale PORTOWÑ. Patrzàc na zamieszczone zdi´cie i wymiary to mo˝na wnosiç, ˝e statki przemieszcza∏y si´ wed∏ug przyp∏ywów i odp∏ywów. Te bardzo regularne stopnie by∏yby wi´c wcale nie schodami do nikàd, ale pozycjami dokerskimi – czyli ˝e ∏adunek tragarski szed∏ z ràk do ràk - co mo˝na zaeksperymentowaç i oszacowaç przeci´tny wzrost dokera. Ewentualne przyj´cie mej interpretacji przez Japoƒczyków wymaga oczywiÊcie uwzgl´dnienia Atlantydy na Bahamach jako dobrodziejstwa inwentarza. Poniewa˝ udzia∏owcem Atlantydy na Bahamach by∏a pani Urszula Sipiƒska z Poznania wi´c ja nie mam nic przeciw za∏atwianiu tej sprawy w Poznaniu. AMERICAN GENESIS 12 4 stycznia 1991 r. Panorama telewizyjna poda∏a o znalezieniu w Wisconsin USA szczàtków pracz∏owiekia sprzed 50 milionów lat. Eksponowana czaszka by∏a homo sapiens czyli wspó∏czeÊniejsza od czaszek hominidów afrykaƒskich sprzed 3-4 milionów lat, które uchodzi∏y za najstarsze stadium ewolucji cz∏owieka. Poczàtkowo sàdzi∏em, ˝e nastàpi∏a pomy∏ka w krotnoÊci, ale tà PI¢åDZIESIÑTK¢ znalaz∏em w innych publikacjach. Wszed∏em w tà konkurencj´, gdy w r. 1964 oÊwiadczy∏em, ˝e cz∏owiek rozumny pochodzi z Ameryki. Okaza∏o si´ to reanimacjà archeologii kalifornijskiej, co na forum mi´dzynarodowym zaprezentowa∏ Erich von Daeniken - ˝eby nie dopuÊciç mnie do g∏osu. Amerykanistyka amerykaƒska dopatrzy∏a si´ w tym intrygi Chruszczowa, gdy˝ w archiwach rosyjskich musia∏y byç materia∏y rozgromienia, upodlenia i utajnienia archeologii kalifornijskiej, zaÊ Chruszczow uzna∏ chyba moje wystàpienie za intryg´ narodowców wielkopolskich, u których zaczyna∏ jako agent, ale potem przeÊladowa∏ ich jak Hitler i Stalin - i z tej mo˝e racji wykorzystano mnie do konspiracji antychruszczowowskiej, w postaci ma∏piego pokera o Skarb Stalina, który okaza∏ si´ ma∏pim nie byç. Gdy potem likwidowano uczestników tego pokera to ja poda∏em na milicji, jako powód próby zamordowania mnie, racje naukowe, o czym pisz´ w ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O. Uwa˝am za nieprzypadkowe, ˝e w czasie Stanu Wojennego w Polsce ukaza∏a si´ ksià˝ka AMERICAN GENESIS (Jeffrey Goodman, Bercley Books, New Jork 1982), która jest syntezà badaƒ nad neolitem, mezolitem i paleolotem amerykaƒskim, z których wynika, ˝e cz∏owiek rozumny, tak kopalny jak wspó∏czeny, pochodzi z Ameryki – co zdaje si´ byç najwi´kszà herezjà antropologicznà od czasu Darwina. Cz∏owiek rozumny kopalny – zwany kromanioƒczykiem – pojawi∏ si´ w Starym Âwiecie 40 tysi´cy lat temu, a wyginà∏ te˝ nagle 10 tysi´cy lat temu – wraz z wielkimi zwierz´tami Ameryki i Euroazji, choç niektórzy dopatrujà si´ jego epigonów w australijskich aborygenach czy Finach. Zag∏ada megafauny jest t∏umaczona wynalezieniem ci´˝kiego oszczepu, rzucanego miotnià – z której to racji Indianie byli najlepszymi harpunnikami. Paleo-Indianie, którzy zamieszkiwali Ameryk´ w epoce lodowej nie byli jednak mongoloidami, ale europeidami i kaukazoidami. Jednak po stopieniu si´ lodowca kanadyjskiego 12 tysi´cy lat temu otwarta zosta∏a droga do Azji, przez którà przedostali si´ do Ameryki mongoloidzi azjatyccy. Poniewa˝ Syberia by∏a wówczasw zamieszka∏a przez kromanioƒczyka wi´c by∏a to prawdopodobnie jakaÊ populacja marginalna, np. ∏owców fok, którzy lepiej chodzili po lodzie od bardzo wysokich i ci´˝kich kromanioƒczyków. Ci mongoloidzi zajeli si´ jednak w Ameryce wielkimi ∏owami, i to z takim skutkiem, ˝e w ciàgu 300 lat mieli wybiç ponad sto miliardów wielkich i du˝ych zwierzàt – w tym 32 gatunki ca∏kowicie – aby nast´pnie powróciç cz´Êciowo do Azji i dokonaç zag∏ady megafauny, wraz z kromanioƒczykiemj, a˝ do Wis∏y. Poniewa˝ wypierani z Ameryki Paleo-Inidanie uciekali na ∏odziach sztormowych do Europy i Afryki wi´c sympatyczny kromanioƒczyk znalaz∏ si´ mi´dzy m∏otem a kowad∏em. Tà mnogoÊç zwierzyny w paleolicie mo˝na t∏umaczyç gospodarkà ∏owieckà, bo np. Pigmeje wiedzà którego s∏onia mo˝na zabiç a którego nie. Dolna Wis∏a by∏a przez tysiàclecia granicà mi´dzy cywilizacjà rolniczà a ∏owieckà, ale we wczesnym Êrednioweczu to Prusowie byli bogaci a Polacy nie. Ten stan trwa∏ do wymordowania Prawdziców przez Boles∏awa Krzywoustego, którzy kierowali gospodarczà hodowlà ∏osia i bobra, co w Polsce stara∏ si´ zaszczepiç Boles∏aw Chrobry. W Azji Mniejszej odkryto mezolitycznà cywilizacj´ opartà na pó∏dzikiej hodowli tura wielkorogiego, który przetrwa∏ do naszych czasów w postaci byd∏a Watussi. Z zag∏adà megafauny mo˝na ∏àczyç powstanie cywilizacji mezolitycznej, gdy˝ st∏oczeni w "naturalnych twierdzach" Paleo-Indianie musieli "uprawiaç ogródki", a wyp´dzani potem przez 13 Indian roznosili gospodark´ rybacko-ogrodowà po ca∏ym Êwiecie. Archeologicznie nazywa si´ to Êwiatowym horyzontem mezolitycznym. Wg Jeffreya Goodmana to proces ten móg∏ zainicjowaç powstanie historycznych cywilizacji Staro˝ytnego Egiptu, Palestyny i Mezopotamii. Ten ostatni wniosek nie jest jednak oryginalny, gdy˝ to ja – w odpowiedzi na teori´ Greenmana o skolonizowaniu Ameryki przez kromanioƒczyka europejskiego - og∏osi∏em w r. 1965, ˝e by∏o W¸AÂNIE ODWROTNIE. Twierdzi∏em, ˝e znaleziony przez Greenmana w Hiszpanii rysunek ∏odzi kromanioƒskiej sprzed 30 tysi´cy lat nie przedstawia wcale ∏odzi skórzanej lecz trzcinowà ∏ódê monsunowà (Prawdzic J., ¸ódê "Ra" zatone∏a. Tygodnik Powszechny, 23 08 1969, s. 2). Mój artyku∏ O kulturach megalitycznych – hipotetycznie rozes∏a∏em w r. 1965 do ró˝nych redakcji i prosi∏em nawet o pomoc prof. Józefa Kostrzewskiego, którego nawet zainteresowa∏o wyprowadzanie polskich kultur atlantyckich z MEGALITYCZNYCH KULTUR ˚EGLARSKICH. Zosta∏em jednak zaatakowany przez politruka naukowego Andrzeja Wierciƒskiego z Warszawy, który – opierajàc si´ na datowaniach C-14, które wykaza∏y, ˝e magality zachodnioeuropejskie sà starsze od bliskowschodnich – og∏osi∏ akcj´ SZLAKIEM MEGALITYCZNYCH ODKRYWCÓW AMERYKI, co by∏o tygrysim skokiem na megality amerykaƒskie. W odpowiedzi na politycznà akcj´ Wierciƒskiego og∏osi∏em 2 artyku∏y: Kultury Êrodkowoeuropejskiego neolitu w Êwietle systematyki j´zykowej Tadeusza Milewskiego i O kulturach megalitycznych w uj´ciu Gordona Childe'a. W I artykule uzasadni∏em powszechny wówczas poglàd, ˝e kultura amfor kulistych to prawedyjscy Ariowie, a kultura pucharów lejkowatych odpowiada przedsanskryckiej warstwie j´zykowej, czyli Grekom-Helenom. W II artykule wykaza∏em natomiast, ˝e schizma solarna Gordona Childe'a nie mog∏a mieç miejsca w Europie Zachodniej – choç megality tamtejsze sà starsze od bliskowschodnich – ale powinna mieç miejsce w Meksyku. Egipt móg∏ byç zaÊ wtórnym centrum schizmy solarnej, tak jak Europa Zachodnia. Wykaza∏em te˝, ˝e owa schizma solarna ma wymierne odbicie chronometryczne, gdy˝ przedmegalityczni ˝eglarze pos∏ugiwali si´ kalendarzem astronomicznym - liczonym wed∏ug 360 stopni ekliptyki – a Dzieci S∏oƒca kalendarzem s∏onecznym, opartym na 4 przesileniach cyklu s∏oƒca. Wierciƒski przegra∏ dopiero, gdy UNESCO Curier (maj 1972) opublikowa∏ datacj´ magalitów na Bahamach, jako znacznie starszych od zachodnioeuropejskich, co b∏aêni∏o odkrycie Ameryki przez ˝eglarzy megalitycznych. Wg mnie megality te nie by∏y budowlami kultowymi tylko pla˝owymi portami wielorybniczymi. Moja systematyka t∏umaczy te˝ wykazywane zwiàzki kultur kaukazkich z paleoindiaƒskimi. Otó˝ ok. 2600 l. pne mia∏a miejsce ostatnia wielka migracja Paleo-Indian do Europy. Najwi´cej z nich pop∏yne∏o wówczas - w poszukiwaniu lasów - na Morze Czarne. Od za∏o˝onego wtedy przez nich Pontu (Stambu∏u) morze to nazwano Pontyjskim. Sprawa ta mia∏a byç omawiana na konferencji amerykanistycznej na Uniwersytecie Warszawskim 4 IV 1975 r, ale zaproszenie dla mnie cofni´to – formalnie z powodu nie uznania przeze mnie egiptologicznej chronometrii prof. Kazimierza Micha∏owskiego. Micha∏owski przyjmujàc mianowicie zero amerykaƒskie kalendarza egipskiego (r. 2937 pne) POMINѸ zero niemieckie (r. 2777 pne), gdy pierwsze odnosi si´ do reformy memfickiej a drugie do ODERWANIA nomenklatury od systemu astronomicznego (36 x 10 stopni ekliptyki), która zacze∏a odtàd funkcjonowaç niezale˝nie, jako kalendarz cywilny o roku 365 dniowym. Opracowywa∏ to matematycznie dr Jerzy Kucharczyk z Centrum Obliczeniowego Uniwersytetu Wroc∏awskiego. W notce wydawniczej American Genesis jest adres Fundacji Rockefellera. WNIOSKI I DYGRESJE ODNOÂNIE KONIKA BURSZTYNOWEGO Z DOBIEGNIEWA 14 NA POMORZU ZACHODNIM Konik bursztynowy z Dobiegniewa przynale˝y kulturze do∏kowo-grzebykowej, która jest uwa˝ana bàdz za mezolitycznà bàdz mezolityczno–neolitycznà, z której to racji datowania ró˝nià si´ nawet o 2 tysiàce lat. KiedyÊ uwa˝ano tà kultur´ za przedindoeuropejskà i ∏àczono z j´zykami prafiƒskimi, co by∏o i jest logiczne. KiedyÊ uda∏em si´ ze zdj´ciem konika bursztynowego na Akademi´ Rolniczà i wypyta∏em fachowców. Pytani przeze mnie koniarze sàdzili, ˝e konik przedstawia bàdz konia zimnokrwistego bàdê przewala. Nie zgadza∏em si´ z tym, wskazujàc na ∏eb – jeszcze wi´kszy ni˝ u hucu∏a, ale mniejszy ni˝ u ku∏ana syberyjskiego. Przy okazji dowiedzia∏em si´, ˝e ku∏any by∏y hodowane na Bliskim Wschodzie, jako pociàgowe i wierzchowe, ale w II tysiàcleciu pne zastàpiono je koƒmi. T∏umaczono mi budow´ ku∏ana zasadà ciep∏o-masa-kszta∏t, co mnie nie przekona∏o. Wielka g∏owa ku∏ana musia∏a mnieç jakàÊ szczególnà funkcj´ – mo˝e balansowà? Proporcjonalnie równie wielkà g∏ow´ ma tylko suhak, który jest antylopà pustynnà, wobec czego ma w nosie filtr wdechowy i skraplacz pary wydechowej. Wielb∏àd nie ma wielkiej g∏owy, gdy˝ ma m´bran´, króra wytràca par´ wydechowà. Mo˝e sobie na to pozwoliç, gdy˝ jest wielki, gdy u suhaka taka membrana by∏aby wabiem dla drapie˝ników. Mo˝e wi´c ku∏an by∏ pierwotnie konem górskim i musia∏ balansowaç g∏owà? Na zasad´ C-M-K odpowiedzia∏em, ˝e znalaz∏em mamuta syberyjskiego w postaci afrykaƒskiego s∏onia WODNEGO. S∏oƒ ten znany jest historycznie jako rudy i kud∏aty s∏oƒ SYRYJSKI. Obecnie ma tylko 2,3 m wzrostu, ale tylko w takiej miniaturze móg∏ si´ zachowaç na bagnach i w jeziorach tropikalnej Afryki Zachodniej. S∏oƒ wodny zosta∏ opisany naukowo przez Belgów (Loxodonta fransseni), ale coraz wi´cej jest danych za tym, ˝e s∏oƒ ten zachowa∏ si´ równie˝ na Syberii – jako mamut wodny – o wymiarach jednak znacznie wi´kszych. Doszed∏em do tego, gdy zidentyfikowa∏em nosoro˝ca sumatrzaƒskiego, jako przystosowanego do warunków tropikalnych w∏ochatego nosoro˝ca SYBERYJSKIEGO. Równie˝ bia∏y tygrys nie jest rasà indyjskà, ale hodowanym w zwierzyƒcach maharadzów tygrysem syberyjskim, którego nie nale˝y myliç z tzw. tygrysem ussuryjskim, który jest epigonem tygrysa mongolskiego, który w lecie polowa∏ na konie a w zimie na jeleniowate. S∏onie Hanibala pochodzi∏y z hodowanych w Sudanie przez Ptolemeuszy s∏oni indyjskich. Ptolemeusze hodowali te˝ w Siwie dromadery, gdzie zosta∏ przeniesiony z Aleksandrii skarbiec i sarkofag Aleksandrza Wielkiego po podboju przez Rzymian Grecji. Rzymianie u˝yli dromadnicy, po raz pierwszy dopiero w II po∏. I w. ne w wojnie z Garamantami, kiedy to utworzyli w Libii drog´ wojennà, którà mog∏y przejÊç tylko dromadery. Byd∏o mleczne wyprowadzono na Bliskim Wschodzie z krzy˝ówki czerwonego tura wielkorogiego z czarnym turoniem. Oba gatunki zachowa∏y si´ – w postaci byd∏a Watussi i hiszpaƒskiego byka arenowego. Zwróci∏em na to uwag´, gdy w r. 1955 mój ojciec wzià∏ do r´ki moja ksià˝k´ ˚abiƒskiego i powiedzia∏ TO NIE JEST BYD¸O. TO SÑ CHYBA TURY. Twierdzono, ˝e tura w Afryce nie by∏o, ale ja mam ksià˝k´ Die Erfindung des Haustieres (Brentjes B., Urania Verlag – Leipzig-Jena-Berlin 1986), gdzie na str. 34 i 68 jest oznaczony TUR w ca∏ej Afryce Êródziemnomorskiej. JeÊli wi´c w Afryce TURA NIE BY¸O to archeologicze pozosta∏oÊci tura wielkorogiego w Afryce Pó∏nocnej by∏yby pozosta∏oÊciami saharyjskiej cywilizacji PASTERZY BYD¸A. To byd∏o turze pochodzi∏oby od ma∏oazjatyckiego byka wielkorogiego, czyli tura czerwonego. Tur ten by∏ byd∏em stepowym, gdy˝ mia∏ rogi roz∏o˝yste, natomiast analogiczny tur syberyjski mia∏ rogi "sztorcowe", aby nie wadzi∏y o ga∏´zie (Heuvelmans B., Na tropie nieznanych zwierzàt, WP W-wa 1969, s. 322). Pyta∏em te˝ o kud∏atego os∏a Poitou, na co odpowiedziano, ˝e ˝yje ich mo˝e jeszcze 10 sztuk. Zmatrwi∏o mnie to, gdy˝ nie uwa˝am tego za ras´ sztucznà, ale analogi´ do lamy 15 kud∏atej, która jest potrzebna na Ziemi Ognistej i w Patagonii do objadania mchów, które niszczà drzewa. Osio∏ Poitou by∏ pierwotnym os∏em alpejskim czy tybetaƒskim, gdzie hodowla jego mog∏a byç zlikwidowana politycznie przez Mongo∏ów, ze wzgl´du na niekonkurencyjnoÊç jazdy mongolskiej wobec jeêdzców na os∏ach i mu∏ach w warunkach wysokogórskich. Analogià mo˝e byç wypalanie lasów Magrebu przez Arabów, dla zapewnienia taktycznej i operacyjnej przewagi dromadnicy nad konnicà, czy zlikwidowanie hodowli ∏osia wierzchowego na Syberii przez w∏adze carskie ze wzgledów bezpieczeƒstwa wewn´trznego. W polskiej legendzie herbowej PÓ¸KOZIC jest mowa o obl´˝eniu zamku Czocha w Sudetach Zachodnich przez alpejczyków mongolskich, których OS¸Y zosta∏y wyr˝ni´te przez polski wypad. Na sztandarze tych alpejczyków powinien wi´c byç kozioro˝ec syberyjski czy tybetaƒski, który sta∏ si´ polskim herbem szlacheckim, nadanym obroƒcom Czochy. Ci alpejczycy mongolscy mieli widocznie forsowaç Alpy, ale szczeêli na Pogórzu Sudeckim. Sugerowanie przez naukowców, ˝e konik bursztynowy z Dobiegniewa przedstawia konia Przewalskiego pozwala mi zawnioskowaç, ˝e model móg∏ byç mieszaƒcem ku∏ana z przewalem. Model jest skr´powany - jakby do uje˝dzania na oklep, ˝eby jeêdzieç trzyma∏ si´ sznura, który móg∏ te˝ ograniczaç wierzganie i kàsanie. Kultura ceramiki do∏kowo-grzebykowej jest tu bardzo wa˝na, gdy˝ ∏àczy polski neolit z Syberià - czyli ˝e ku∏ana mogli przyprowadziç nad Noteç nomadzi syberyjscy. Wg Akademii Nauk NRD brakuje wiarygodnych danych paleontologicznych, archeologicznych i ikonograficzych tarpana polskiego jako konia pierwotnego. Tarpan dziki, tak na Litwie jak Ukrainie, by∏by wi´c koniem zdzicza∏ym. Poniewa˝ od tarpana wyprowadza si´ konie arabskie, wi´c mo˝e da si´ wyprowadziç konie zimnokrwiste od HUCU¸A. Ró˝nica mo˝e byç taka, ˝e tarpan jest maskulinem przewala a hucu∏ ku∏ana? SZLAKIEM MEGALITYCZNYCH ODKRYWCÓW AMERYKI i skokiem Cromwella na Jamajk´ Kupi∏em ksià˝k´: Zygmunt Krzak, MEGALITY EUROPY; PWN, W–wa 1994, 524 ss, wydanie luksusowe. Wydanie by∏o dotowane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej a ksià˝k´ reklamowano jako III naukowa synteza magalitów wogóle. Na wn´trzach ok∏adkowych sà mapy: Megality w Europie i na obszarach oÊciennych oraz Magality na Âwiecie. Jest to istotne, gdy˝ praca mia∏a byç syntezà kultury megalitycznej w Europie, jako cz´Êci Êwiatowej kultury megalitycznej. Megalit to po grecku "wielki kamieƒ", gdy˝ by∏a to technika budowy z wielkich g∏azów czy bloków, bez zaprawy, cz´sto nieobrobionych kamieniarsko. Ksià˝ka ZK nie prezentuje i nie propnuje jakiejÊ systematyki kultury megalitycznej, ograniczajàc si´ do doÊç przypadkowego i w miar´ pe∏nego zbioru faktów i datacji technicznych. Z powodu wielkoÊci materia∏u wra˝enie robi luksusowe wydanie, co nazywa∏o si´ bufonadà. ZK zaczyna swój magazyn od Stonehenge, jako dzie∏a wczesnobràzowej kultury Wessex (2000-1600 pne), gdy megality by∏y wàtkiem cywilizacji neolitycznej. Stonehenge jest te˝ takim pomnikiem kornwalijskiej cyny, jak grobowce kujawskie bursztynu ba∏tyckiego. Mo˝na bowiem mówiç tak o w∏adcach cyny angielskiej jak o w∏adcach bursztynu – a bursztyn by∏ ponoç naszym pieniàdzem. W kulturze magalitycznej wyst´pujà 3 typowe budowle z wielkich kamieni: – kromlech czyli kràg kamienny, do uzyskiwania efektów cyklu s∏onecznego – dolmen czyli grobowiec z wielkich g∏azów, oraz – menhir czyli nieobrobiony kamieniarsko obelisk, który pe∏ni∏ rol´ pomnika i zegara s∏onecznego jako gnomonu. Poniewa˝ czytelna jest solarna funkcja megalitów wi´c powsta∏a teoria, ˝e byli to 16 MISJONARZE KULTU S¸O¡CA, których nazywano Synami lub Dzieçmi S∏oƒca. W Egipcie brakuje klasycznych budowli megalitycznych – z wyjàtkiem obelisków – ale by∏a tam bardzo wysoka technika megalityczna. Kultowe budowle megalityczne wyst´pujà natomiast w du˝ej iloÊci w Palestynie, co da∏o asumpt teorii, ˝e Palestyna by∏a pierwotnym centrum kultury megalitrycznej. W poczàtku lat siedemdziesiàtych przeprowadzono jednak systemowe badania megalitów z datowaniami technicznymi, które wykaza∏y, ˝e megality pojawi∏y si´ w Europie Zachodniej ok. 2 tysiàce lat wczeÊniej ni˝ na Bliskim Wschodzie, gdzie rozprzestrzeni∏y si´ dopiero po r. 2600 pne. Wyraênie w zwiàzku z tà datacjà kultury megalitycznej og∏oszono w Warszawie w r. 1970 wypraw´ naukowà SZLAKIEM MEGALITYCZNYCH ODKRYWCÓW AMERYKI, co mia∏o byç tygrysim skokiem na megality amerykaƒskie. Wykorzystano nawet tà datacj´ do kompromitacji Gordona Childe'a, który wznosi∏, ˝e magality pochodzà z Bliskiego Wschodu i broni∏ si´ marksizmem przed feudalizmem angielskim. Próbowano równie˝ oÊmieszyç mnie, ale ja og∏osi∏em: Jak nas infoirmuje prasa to onegdaj i z Polski ma wyruszyç wyprawa Szlakiem Megalitycznych Odkrywców Ameryki, wi´c mo˝e i my znajdziemy si´ w tej plejadzie kolumbów. Edward Gierek odwo∏a∏ wypraw´, a wkrótce potem og∏oszono oficjalnà datacj´ megalitów na Bahamach, jako STARSZYCH od zachodnioeuropejskich. Interesowa∏em si´ magalitami ju˝ na studiach. W r. 1964 og∏osi∏em teori´ o AMERYKA¡SKIM POCHODZENIU KULTURY MEGALITYCZNEJ, co w 1968 dostosowa∏em do teorii V. Gordona Childe'a. Specyfikacja Childe'a umo˝liwi∏a mi bowiem zrelacjonowanie kalendarza "orientalnego" do magalitycznego, jako konkurencji ideologicznej. Wg Childe'a to kultura megalityczna by∏a efektem SCHIZMY SOLARNEJ, która spowodowa∏a 2 wielkie fale emigracji morskiej: – przedmegalitycznà fal´ orientalnych ˝eglarzy i – megalitycznà fal´ orientalnych ˝eglarzy. Pierwsi pos∏ugiwali si´ kalendarzem "orientalnym", czyli zodiakalno-diagonalnym, a drudzy s∏onecznym, który by∏ w∏aÊnie kalendarzem MEGALITYCZNYM. Kalendarz diagonalny dzieli∏ ekliptyk´ na 360 stopni wg gwiazd znamionowych – z czego wyp∏ywa∏ podzia∏ doby na 36 godzin: Kalendarz s∏oneczny oparty by∏ zaÊ na 4 przesileniach cyklu s∏oƒca, czego efekty uzyskiwano w kromlechach, które by∏y ÂWIÑTYNIAMI SOLARNYMI i obserwatoriami astronomicznymi. Childe dopatrzy∏ si´ tej cywilizacji orientalnej na Bliskim Wschodzie, ale ja od poczàtku lokalizowa∏em jà w Meksyku. Wg Childe'a to najpierw schizmatycy zdobyli w∏adz´ i przeÊladowali ortodoksów, którzy uciekali ∏odziami na morza i oceany – ale potem nastàpi∏a kontrrewolucja, która przeÊladowa∏a wyznawców kultu solarnego, którzy sami musieli uciekaç, nawracajàc z kolei innych na swojà wiar´, co jest czytelne archeologicznie na Wyspach Brytyjskich. W koƒcu lat szeÊçdziesiàtych znaleziono budowle megalityczne na Bahamach. Og∏oszonie przez UNESCO Curier (V 1972) datacji megalitów bahamskich na 5–7 tysi´cy lat pne by∏o pierwszym bezpoÊrednim potwierdzeniem teorii AMERYKA¡SKIEJ GENEZY MEGALITÓW. Na Bahamach nie ma jednak KULTOWYCH budowli megalitycznych a tylko TECHNIKA MEGALITYCZNA. Uda∏o mi si´ jednak zinterpretowaç to jako pla˝owe porty wielorybnicze – jeszcze sprzed schizmy solarnej 3400 lat pne. Powodem tej techniki megalitycznej by∏o BUDOWNICTWO WODNE. W r. 1974 sformu∏owa∏em w Centrum Obliczeniowym Uniwersytetu Wroc∏wskiego wspólny mianownik dla kalendarzy egipskich i meksykaƒskich w postaci owego kalendarza "orientalnego", który okaza∏ si´ kalendarzem wielorybników amerykaƒskich. Pozosta∏oÊcià tego kalendarza – liczonego w systemie 360 stopni ekliptyki – jest nasz kalendarz zodiakalny. W kalendarzu zodiakalnym zastàpiono tylko 36 gwiazd znamionowych 12 gwiazdozbiorami 17 Zodiaku. W kalendarzu wielorybniczym, który w Egipcie nazywa∏ si´ diagonalnym, dekada mog∏a liczyç 10 lub 11 dni – gdy˝ by∏a wyznaczana obserwacyjnie – wobec czego kap∏ani bóstwa s∏onecznego za˝àdali kalendarza "dok∏adnego", opartego na 4 przesileniach cyklu s∏oƒca, co spotka∏o si´ z poparciem rolników, zainteresowanych kalendarzem s∏onecznym, okreÊlajàcym cykl wegetatywny. To w∏aÊnie powinno doprowadziç do rewolucji monoteistycznej i wygnania zwolenników kalendarza gwiezdnego na oceany. Wygnaƒcy ci mogli w∏aÊnie za∏o˝yç historyczne cywilizacje Starego Âwiata o czym mówià mity paƒstwowotwórcze Egiptu i Sumeru. Poniewa˝ mity o zamorskim pochodzeniu za∏o˝ycieli paƒstw zosta∏y zaw∏aszczone przez atlantologi´ wi´c spowodowa∏em oÊwiadczenie paƒstwowego urz´du geologicznego USA, ˝e W CIÑGU OSTATNICH STU TYSI¢CY LAT ISTOTNYCH ZMIAN GEOGRAFICZNYCH W BASENIE OCEANU ATALANTYCKIEGO NIE BY¸O, co eliminuje jakiÊ domniemany kontynent, czy wielkà wysp´ pomi´dzy Europà a Amerykà Pó∏nocnà. Wg mej interpretacji to Atlantydà Platona by∏a w∏aÊnie cywilizacjà wielorybniczà na Bahamach, gdy˝ relacja Platona nie wyklucza, ˝e by∏ to ARCHIPELAG ze stolicà w Nassau. Antropologicznym potwierdzeniem mych Kultur Megalitycznych jest ksià˝ka American Genesis (Goodman Jeffrey, Bercley Books, New York 1982). Jest to podsumowanie wieloletnich badaƒ nad paleolitem i mezolitem amerykaƒskim, które doprowadzi∏y do wniosku, ˝e cz∏owiek rozumny (homo sapiens) – tak kopalny jak wspó∏czesny – pochodzi w∏aÊnie z Ameryki. Homo sapiens pojawi∏ si´ w Starym Âwiecie ok. 40 tysi´cy lat temu, gdy w Ameryce ˝y∏ ju˝ 150 tysi´cy lat temu, jako ˝e wszystkie dane archeologiczne odnoszà si´ tam do Homo sapiens-sapiens. Homo sapiens powinien pojawiç si´ w Ameryce nawet wczeÊniej, gdy˝ ok. 400 tysi´cy lat temu koƒczy si´ ∏aƒcuch geneologiczny cz∏owieka w Starym Âwiecie, gdy˝ schy∏kowa populacja pitekantropusa i neandertalczyk przodkami wspó∏czesnego cz∏owieka nie sà – wobec czego populacja genetyczna musia∏a przetrwaç gdzieÊ owe 360 tysi´cy lat, a do tego by∏y warunki, i sà dane, tylko w Ameryce. Profesor Takahata w Japonii opracowa∏ komputerowy model geneologiczny ludzkoÊci, z którego wynika, ˝e 400 tysi´cy lat temu ca∏a Êwiatowa populacja spad∏a NAGLE do 10 tysi´cy ludzi – co odpowiada∏oby pierwszym migrantom do Ameryki, którzy pozostali tam odizolowani. Z opracowaƒ komputerowych wynika te˝, ˝e ca∏a ludzkoÊç wywodzi si´ od jednej kobiety. Ta komputerowa Ewa mia∏a ˝yç ok. 200 tysi´cy lat temu i by∏a HOMO SAPIENS. W lecie 1981 r. mój program kalendarzowy w Centrum Obliczeniowym Uniwersytetu Wroc∏awskiego zosta∏ zawieszony pod pretekstem, ˝e nie jest w j´zyku kongresowym. Amerykanie godzili si´ na finansowanie go, ale pod warunkiem, ˝e b´dzie on dla nich zrozumia∏y. Kilka lat wczeÊniej rozp´dzi∏em Êwiatowy kongres amerykanistyczny, jako instytucj´ niekonkurencyjnà wobec mych Kultur Megalitycznych – i to nie przy pomocy jakiegoÊ j´zyka kongresowego tylko Jugos∏owian, którym poskar˝y∏em si´ jako ofiara polityki kromwelowskiej. Maciej Kuczyƒski, 3500 LAT PRZED KOLUMBEM – 50. Mi´dzynarodowy Kongres Amerykanistów uczci∏ osiàgni´cia prof. Andrzeja Wierciƒskiego specjalnym sympozjum; Rzeczpospolita, 12 07 2000. s. A10 W Warszawie odby∏ si´ L Âwiatowy Kongres Amerykanistyczny. Dla mnie wa˝ne jest to, ˝e Êwiatowa kariera Andrzeja Wierciƒskiego zacze∏a si´ w r. 1966, od zaproszenia Meksykaƒskiego Narodowego Instytutu Antropologicznego i Historycznego, gdzie pojecha∏ jako MÓJ ADWERSARZ. W r. 1965 ZDEZAWUOWA¸ ON MNIE, stwierdzajàc z absolutnym przekonaniem w telewizji, ˝e cywilizacja mezoamerykaƒska ZACZE¸A SI¢ OD OLMEKÓW w II po∏owie II tysiàcel. pne, wi´c jakieÊ doszukiwanie si´ tego procesu PRZED OLMEKAMI jest 18 nonsensem. Ja nazwa∏em to zakl´ciem Polaków w capa Olmekami, ale by∏em bankrutem. By∏a to sprawa polityczna, gdy˝ kilka lat wczeÊnie wybitny amerykanista amerykaƒski zel˝y∏ Knorozowa po narodowoÊci. Powiedzia∏, ˝e Knorozow jest Rosjaninem A TAKIEJ NAUKI NIE MA, no i Knorozowa usuni´to z konferencji amerykanistycznej, gdzie mia∏ zaprezentowaç wyniki KOMPUTEROWEGO ODCZYTANIA PISMA MAJÓW. Zabrzmia∏o to groênie, bo jeÊli komuÊ odmawia si´ praw naukowych tylko dlatego, ˝e jest Rosjaninem, to ∏acniej Serbowi czy Chorwatowi? Ja nazw∏em to zamordowaniem Fernandela w Sarajewie przez sztandarowego amerykanist´ amerykaƒskiego. Swego czasu starano si´ mnie sk∏oniç do oÊwiadczenia, ˝e kultura megalityczna pochodzi z Anglii. Ze êdziwieniem wi´c znalaz∏em takà sugesti´ w MEGALITACH EUROPY Zygmunta Krzaka, którego Wierciƒski wymienia jako swego sojusznika. N ie neguj´ wschodnioatlantyckiego pochodzenie Olmeków, czyli urn etruskich w Meksyku, gdy˝ Odyseusz, po przyprowadzeniu Ludów Morza do Atlasu, uda∏ si´ do Feaków (Tartessu), ˝eby nabyç Pó∏wysep Apeniƒski, ale zosta∏ aresztowany i zes∏any na Kalipso-Haiti. Tam zorganizowa∏ wypraw´ po miedê kanadyjskà, a w drodze powrotnej uprowadzi∏ flot´ kalipsyjskà na Ren, gdzie za∏o˝y∏ Ascyburgion (Berg-Duesseldorf), skàd poprowadzi∏ Italików na Pó∏wysep Apeniƒski, zak∏adajàc przy okazji Flawionis czyli Wiedeƒ. W tym Êwietle to Haiti by∏aby wówczas kolonià tartesyjskà, gdzie deportowano cz´Êç Etrusków Odyseusza. Sprawa ta przybra∏a dramatyczny obrót, gdy˝ zosta∏em zaproszony na konferecj´ amerykanistycznà na Uniwersytecie Warszawskim 4 IV 75, gdzie mia∏em wyg∏osiç referat o zbie˝noÊciach kalendarzy egipskich z meksykaƒskimi, ale domagano si´ ode mnie uznania chronometrii egiptologicznej Micha∏owskiego, na co ja zgodziç si´ nie mog∏em. Potem okaza∏o si´, ˝e Amerykanie i Niemcy postanowili okraÊç mnie. Mam dowody, ˝e ci piraci byli w zmowie z re˝imowymi amerykanistami polskimi – czyli ˝e Wierciƒski przepoczwarzy∏ si´ z agenta NKWD w amerykaƒsko-niemieckiego. Kariera Wierciƒskiego by∏a politycznà. Wyskoczy∏ on na urnach etruskich w Meksyku – bo coÊ trzeba by∏o z tym zaszlachtowanym przez sztandartenfirera Fernandelem zrobiç. Wierciƒski wyk∏ada na 13 uniwersytetach na ca∏ym Êwiecie, ale groêna jest jego pozycja w Kielcach, gdzie BLOKUJE odkryte przez gdaƒszczan ˝elazo BIA¸E a przez Austriaków Wielkà Miedê Kieleckà, która przez grobowce w Kazimierzy Wielkiej sta∏a si´ sprawà Êwiatowà L Âwiatowy Kongres Amerykanistyczny w Warszawie w r. 2000 jest dla mnie wa˝ny ze wzgl´du na deklaracj´, ˝e KONTAKTY MI¢DZY STARYM A NOWYM ÂWIATEM ISTNIA¸Y JU˚ 3500 LAT PRZED KOLUMBEM - ale o tym póêniej. Guenther Stockinger, KRIEGLAERM IM MAYA–LAND; Der Spiegel; 51/2002, s. 158- 60. Artyku∏ jest prezentacjà ksià˝ki Davida Webstera, The Fall of Ancient Maya. Solving the Mystery of the Maya Collapse; Thames & Hudson, London, 368. David Webster jest profesorem uniwersytetu stanowego Pensylwania, przepracowa∏ 30 lat jako archeolog majologiczny i zebra∏ ca∏à wiedz´ majologicznà, którà uporzàdkowa∏, ale artyku∏ koƒczy si´ filozoficznym ICH WEISS ES NICHT. GS ma tu racj´, gdy˝ DW zebra∏ wprawdzie CA¸Ñ wiedz´ majologicznà, ale nie wie najwa˝niejszego, ˝e 4 IV 1975 r. odby∏a si´ na Uniwersytecie Warszawskim konferencja amerykanistyczna na którà cofni´to mi zaproszenie, bo nie uzna∏em egiptologicznej chronometrii Profesora Micha∏owskiego. Ja stwierdzi∏em, ˝e BZDUR uznawaç nie b´d´, ale Profesor Micha∏owski okaza∏ si´ MAJESTATEM. Zosta∏em tam ograbiony przez Niemców i Amerykanów, ale mym atutem byli Majowie, a konkretnie UPADEK CYWILIZACJI KLASYCZNEJ MAJÓW. Zajmowa∏em si´ g∏ównie 19 kalendarzami, pos∏ugujàc si´ w kalendarzu Majów korelacjà SPINDENA, gdy w powszechnym u˝ytku by∏a wówczas korelacja Tomsona, jako bardziej zgodna z datowaniami C–14. Wynika∏o to z podniesionej radioaktywnoÊci w wyniku prób nuklearnych, ale wczeÊniejsze i obecne datowania tà metodà sà bli˝sze Spindenowi, gdy˝ t∏o radiacyjne wraca do normy. Ja przyjà∏em korelacj´ Spindena nie z powodu radiacji tylko z uwagi na FUNKCJONALNOÂå w moim rachunku kalendarzowym, bo z Tomsona strzelaç nie mog∏em. Upadku Klasycznej Cywilizacji Majów rozwiàza∏em przez odniesienia danych kalendarzowych do HISTORYCZNYCH nast´pujàco: W szkole kap∏aƒskiej Quetzalcoatla w Teotihuacanie by∏ syn Mixcoatla z Culhuacanu, Topiltzin. Syn kacyka z Culhuacanu nie by∏ widocznie zbyt pilnym uczniem skoro kap∏ani wyp´dzili go z elitarnej szko∏y. Ten miast wracaç do Culhuacanu, gdzie Mixcoatl, jako bogobojny kacyk, sprawi∏by mu t´gie lanie, uda∏ si´ do Tuli, gdy˝ ta mia∏a najgorsze stosunki z Teotihuacanem, i poskar˝y∏ si´ tam na niegodziwoÊç kap∏anów Quetzalcoatla. Gdy Teotihuacan zechcia∏ spacyfikowaç barbarzyƒskà Tul´ to okaza∏o si´, ˝e ta ma dobre stosunki z Cziczimekami, czyli Psimi Synami z Pó∏nocy, którzy przygarneli skrzywdzonego kleryka, który w ten sposób sta∏ si´ figurà w konflikcie Tuli z Teotihuacanem. Tul´ popar∏ ojciec Topiltzina z Culhuacanu, a za nim inne miasta Kotliny, co zapoczàtkowa∏o wojn´ TOLTECKÑ, która trwa∏a - wg korelacji Spindena - od r. 707 do zburzenia Teotihuacanu w r. 727. Zburzenie Teotihuacanu by∏o tym dla przedkolumbijskiego Meksyku, czym upadek Rzymu dla Europy, W archeologii nazywa si´ to koƒcem KLASYCYZMU i poczàtkiem Postklasycyzmu. Ok. r. 720 Majowie padli ofiarà najazdu Tolteków - czyli tych z Tuli. Toltekami dowodzi∏ Kukulkan, którego identyfikuje si´ z Toplitzinem, jako Królem Culhuacanu. Otó˝ Kukulkan przesiedli∏ Majów z pó∏nocnej Gwatemali na Jukatan, ˝eby zerwaç ich wi´ê z Pacyfikiem, gdzie panowali sojusznicy Teotihuacanu. Na Jukatanie by∏o drewno szkutnicze, wi´c Toltekowie mogli rozwinàç szkutnictwo i opanowaç Zatok´ Meksykaƒskà, co umo˝liwi∏o obl´˝enie Teotihuacanu. W¢DRÓWKA MAJÓW NA JUKATAN jest dobrze poÊwiadczona historycznie i zbadana archeologicznie. Przed opuszczeniem swych miast na wy˝ynie gwatemalskiej Majowie ZAKOPALI wa˝niejsze budowle, dzi´ki czemu zachowa∏y si´ one w dobrym stanie. Thor Heyerdahl zinterpretowa∏ to rasowo. Znalaz∏ on mianowicie na Jukatanie fresk, który przedstawia najazd ZBROJNYCH t´gich brunetów na bezbronnych szczup∏ych blondynów. Fresk koƒczy si´ spokojnym odeÊciem Blondyna z TOBO¸KIEM. Fresk ten mo˝na interpretowaç jako najazd Tolteków ze Êrodkowego Meksyku lub reminiscencj´ w´drówki Majów z Oregonu i Pó∏nocnej Kaliforni do Gwatemali w III tysiàcleciu pne. Ja interpretuj´ tà w´drówk´, jako KONWENCJ¢ Tartessu–Tangeru z r. ok. 2600 pne mi´dzy Indianami a Paleo–Indianami, na mocy której Paleo–Indianie musieli opuÊciç Ameryk´. Majowie, którzy nie chcieli widocznie p∏ynàç do Azji, udali si´ na przew∏ok´ Belize, ale ZOSTALI za pozwoleniem Tartessu. Zgadza si´ to z Heyerdahlem w tym sensie, ˝e znalaz∏ on odpowiednie dane w Rio de Oro - jakby cz´Êç Majów przeprawi∏a si´ do Afryki? Zinterpretowa∏em znalezionà na Kujawach w kulturze amfor kulistych czaszk´ negroida, jako wskaênik pobytu twórców tej kultury atlantyckiej w Afryce. Po wylàdowaniu w Afryce eponim S∏owian Wandaluz skierowa∏ flot´ do Tartessu–Tangeru, skàd odes∏ano go na Wybrze˝e Bursztynowe. Ksià˝ka Davida Webstera jest spóêniona, gdy˝ po konferencji amerykanistycznej na UW jest ona anachronizmem. Dokonany tam zamach stanu wyeliminowa∏ mnie, ale NIEZALEGALIZOWANO grabie˝y mojej w∏asnoÊci intelektualnej, a to doprowadzi∏o do konspiracji naukowej, finsowej i kryminalnej. 20 Zygmunt Krzak, MEGALITY ÂWIATA, Praca wydana w Instytucie Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Wydanie dofinansowane przez Komitet Badaƒ Naukowych, Zak∏ad Narodowy im. Ossoliƒskich: Wroc∏aw-Warszawa-Kraków 2001, 560 ss, du˝y format, fotografie czarnobia∏e. W r. 1970 Zygmunt Krzak by∏ CENZOREM mych Kultur Megalitycznych w Polskiej Akademii Nauk. Wkrótce stanà∏ w antytezie do mnie, gdy˝ w r. 1972 majowy UNESCO Curier zamieÊci∏ datacje megalitów na Bahamach jako STARSZYCH od bliskowschodnich i zachodnioeuropejskich. Niektóre budowle by∏y opuszczone ju˝ w VI tysiàcleciu pne. Chodzi o odkrytà przez Greków ATLANTYD¢ NA BAHAMACH, która zosta∏a zalana oceanem przez stopienie si´ lodowców w Kanadzie i Skandynawii 12.300 l. temu. Grecy odkryli w punkcie zerowym bahamskiej anomalii magnetycznej aktywnà hydrotermicznie sztolni´ a w pobli˝u dobrze zachowanà piramid´, wybudowanà jakby z urobku kopalnianego, gdy˝ dno oceanu jest w tym miejscu równe. Potem odkryto jeszcze kilkanaÊcie budowli, b´dàcych wyraênie pozosta∏oÊciami portów PLA˚OWYCH, ale g∏ówny zespó∏ jest ju˝ na wodach terytorialnych Kuby. Podobne budowle odkrywano te˝ przy atlantyckich wybrze˝ach Hiszpanii i Maroka. Krzak zignorowa∏ Atlantyd´ na Bahamach, którà ja musia∏em adaptowaç do Meksyku jako PIERWOTNEGO CENTRUM KULTURY MEGALITYCZNEJ. Zrobi∏em to przez uznanie megalitów bahamskich za porty pla˝owe pierwotnego wielorybnictwa amerykaƒskiego. Wnioskowa∏em, ˝e wielorybnictwo to istnia∏o po katakliêmie podniesienia si´ poziomu oceanu 12 tysi´cy lat temu i upad∏o dopiero 2600 l. pne. Krzak trzyma si´ Stonehenge jak pijany p∏otu - ale Stonehenge jest technikà Starego Paƒstwa Egipskiego, co wymaga∏o sojuszu z TARTESSEM-Tangerem. Âwiadczy to, ˝e Egipt importowa∏ cyn´ kornwalijskà, która by∏a we w∏adaniu Tartessu. Prasa pisze o za∏amaniu si´ naukowego eksperymentu przetransportowania 3-tonowego kamienia z gór Pressceley do Stonhenge. Twierdzi∏em, ˝e 40-tonowe bloki transportowano sposobem egipskim ZEÂLUZOWANÑ RZEKÑ i kana∏em na miejsce budowy, gdzie tratw´ rozbierano. Poczàtek budowy Stonehenge nie przypada te˝ w roku 1840 pne, gdy˝ jest to data uzyskana z namiarów astronomicznych, którà mo˝na uwa˝aç za KONIEC u˝ytkowania – gdy przestano korygowaç orientacj´ astronomicznà. Takie pomiary astronomiczne w Odrach kaszubskich dawa∏y III tysiàcecie pne, co odnosi te kr´gi do kultury amfor kulistych. W Stonehenge problem jest wi´c nie w transporcie, ale OBRÓBCE KAMIENIA, gdy˝ potrzebne by∏y narz´dzia STALIWNE - jak to stwierdzili najlepsi kamieniarze angielscy. Poniewa˝ by∏a to technika egipska wi´c narz´dzia powinne pochodziç od Hetytów lub Mitannów, bo tylko ci mieli wówczas technologi´ ˝elaza i STALI. W r. 2000 odby∏ si´ w Warszawie 50 Mi´dzynardowy Kongres Amerykanistyczny, który stwierdzi∏, ˝e kontakty mi´dzy Starym a Nowym Âwiatem ISTNIA¸Y JU˚ 3500 LAT PRZED KOLUMBEM. Mnie to jest potrzebne do eponima S∏owian WANDALUZA, który ok. r. 2600 pne przyprowadzi∏ swój wielki lud na Wybrze˝e Bursztynowe, prawdopodobnie z Ameryki Ârodkowej przez Afryk´ i Tartess-Tanger, co jest historyzacjà Megalitycznych Kultur ˚eglarskich. Pamiàtkà po Wandaluzie sà megality na Kaszubach, znane jako ODRY. Z Gotami nie mia∏y one nic wspólnego, gdy˝ megality zanika∏y wraz z pojawianiem si´ metalurgii, której efektem jest WAPIENNICTWO, a mur wapienny jest nieskoƒczenie taƒszy i bardziej efektowny od megalitu. Stawia to pod znakiem zapytania chronologi´ MEGALITYCZNEGO Hredczanu, który zdaje si´ byç technikà Starego Paƒstwa egipskiego. Na Eginie, mi´dzy Peloponezem a Attykà, znaleziono w warstwach 2500-2200 pne fachowo wykonanà ceramicznà DACHÓWK¢ (Zick M., Aegina: Stachel im Fleisch Athens, Bild der Wissenschaft, 2/1996, s. 16), co 21 dezawuuje teori´ ceg∏y lombardzkiej. Tam gdzie mamy OBROBIONY KAMIE¡ to znaczy, ˝e by∏a ju˝ metaurgia. Megality na Bahamach majà wyraêne Êlady obróbki narz´dziami OSTRZONYMI – jakby staliwnymi – co kojarzy si´ z odkrytà tam przez Greków kopalnià ˝elaza, która to technika mog∏a byç przeniesiona do Azji Mniejszej? Wg tradycji to twórcami metalurgii ˝elaza by∏i CHALIBOWIE, których mo˝na kojarzyç z przodkami Ormian. Miastem MEGALITYCZNYM jest Pliska mi´dzy Ruse a Warnà, co by∏o potrzebne Trojanom na Z∏otym Rogu. JeÊli ktoÊ ma wàtpliwoÊci co do datowania kr´gów w Odrach to ostatnio zbadano w Jamnie kaszubskim znacznie starsze megality, bo sprzed 5,5 tysi´cy lat. (Nitkowska-W´glarz J., Tajemnica Wzgórza Zamkowego; Odkrywca, VI/2001, s. 33-4). Megality te nale˝à do kultury pucharów lejkowatych, kojarzonej z Grekami, co moje badania potwierdzajà. Na str. 59 sà 2 ˝alki czyli grobowce kujawskich królów bursztynu kultury pucharów lejkowatych, którzy ok. 2600 pne zostali wygnani przez amforowców na po∏udnie, gdzie - jako królowie miedzi kieleckiej i cyny izerskiej – chcieli opanowaç Bliski Wschód. W Azji Mniejszej pojawili si´ jednak Chalibowie, którzy mieli ˚ELAZO I STAL - wobec czego Grekom pozosta∏a Egeja. Kujawy dosta∏y si´ kulturze amfor kulistych Wandaluza. Sàdzi∏em, ˝e Wandaluz kaza∏ si´ pochowaç w jednam w tych ˝alków, ale w Krajnie znaleziono wielki grobowiec kultury amfor kulistych sprzed podboju Kujaw. W r. 1975 we wspania∏ej farze wroc∏awskiej odegrano transmitowanà przez telewizj´ WANDALUZJ¢, ale potem wybucha∏y tam 2 razy miny zapalajàce. ZK nie rozró˝nia techniki i religii megalitycznej. Nazwa megalityczne kultury ˝eglarskie podkreÊla zwiàzek megalitów ze szlakami wodnymi. Technika megalityczna wià˝e si´ logicznie z technikà dzwigowà, niezb´dnà w korabnictwie i budownictwem wodnym, jak na Bahamach. Najstarsze megality wg ZK sà na Saharze, ale nie uwzgl´dnia on megalitów bahamskich. Fenomen saharyjski wyjaÊnia sprawa Azji Mniejszej, gdzie megalitów BRAK. Brak ten wynika z bardzo wczesnej i bogatej metalurgii miedzi, bràzu i ˝elaza, co suponuje równie wczesne BUDOWNICTWO WAPIENNE, a ten kto mia∏ wapno nie bawi∏ si´ megalitami – chyba ˝e by∏ to Egipt czy Sahara, gdzie drzewa na wypalanie ˝elaza i wapna nie by∏o. Na Saharze nie niszczono megalitów, które znika∏y w czasach historycznych w szybkim tempie a grobowce kujawskie rozbierano jeszcze w r. 1985. Na Polinezji technika megalityczna przetrwa∏a, wraz z NEOLITEM, do przybcia bia∏ych w XIX w. ZK zamieszcza grobowiec megalityczny na Labradorze, którego datowania da∏y 7530- 7225 lat (s. 487). Nale˝a∏oby to cofnàç w przesz∏oÊç, gdy˝ w r. 1973 t∏o radiacyne nie powróci∏o jeszcze do normy po zniszczeniu go przez eksplozje nuklearne w atmosferze. W grobowcu by∏ HARPUN, czyli ˝e jest to grabowiec wielorybnika. 10 lat temu robiono film naukowy W´drówki Odyseusza. Musia∏em rozp´dziç to towarzystwo, gdy˝ w telewizji pokazywano tylko w´drówki Odysa po Morzu Âródziemnym. Odyseusz zaÊ po przyprowadzeniu Ludów Morza do Magrebu uda∏ si´ do Tangeru, aby nabyç Pó∏wysep Apeniƒski, ale zosta∏ zaaresztowany przez Feaków i zes∏any na Haiti. Tam zorganizowa∏ wypraw´ po miedê kanadyjskà, a drodze powrotnej uprowadzi∏ flot´ do Europy i za∏o˝yç Asciburgion-Berg-Diesseldorf, gdzie zorganizowa∏ w´drówk´ Italików na po∏udnie. Dla zmylenia przeciwnika uda∏ si´ do Ogigii-Szczecina, Orunii-Gdaƒska i Baltii-Sambii, aby przez Gierczyn-Âwieradów podà˝yç do Flawionisu-Wiednia, skàd poprowadzi∏ Italików do Ziemi Obiecanej. Odys z PANu przegra∏ z moim wi´c z filmu wysz∏y nici, bo to wali∏o Ulissesa z Lisbony. Metalurgia nie wypar∏a ca∏kiem techniki megalitycznej z racji MONUMENTALNOÂCI oraz tego, ˝e mur megalityczny wytrzymuje lepiej trz´sienie ziemi od wapiennego. W zwiàzku z tym 22 mamy megality historyczne, czego przyk∏adem jest obelisk assuaƒski, wa˝àcy ok. 1500 ton, czy kolumnada Ptolemeuszy w Aleksandrii, którà przeniesiono do Konstantynopola a potem po∏upano na kostk´ brukowà. ZK eksponuje Êwiàtynie w Baalbeku w Libanie (s. 220), których postumentowe triolity wa˝à do 1000 ton. ZK zamieszcza tà zagadk´, ale nie wyjaÊnia jej, gdy ja wyjaÊni∏em to przy sprawie odbudowy Baalbeku przez Niemców przed I wojnà Êwiatowà technikà polskà, które to skojarzenie powinno powstaç przy sprawie transportowania przez Wandalów jajowatych kolumn granitowych torem bobslejowym. Niemcy zbudowali wielkie sanie, poczekali na mróz, polali ziemi´ wodà, za∏adowali na sanie 25 ton kamieni i zaprz´gli do nich regiment armi tureckiej, ale sanie ani drgn´∏y. Budowa Baalbeku by∏a kontynuacjà kolumnad w Aleksandrii, których rozbudow´ po podboju rzymskim zaniechano a maszyny sprzedano Êwiàtyni balbeckiej. Âwiàtyni´ tà budowa∏y 2 maszyny: CI¢˚ARNA i RODZÑCA, które to nazwy zdajà si´ pochodziç od Kleopatry. Ci´˝arnà by∏a rolka wieloszynowa a Rodzàcà podnoÊnik HYDRAULICZNY – bo by∏a to praca zaiste akuszerska. Ci´˝arna by∏a chwacka i robotna a Rodzàca p∏aczliwa. Za twórc´ hydrauliki technicznej uchodzi ˝yjàcy w Aleksandrii w III w. pne Ktesibios. Amerykaƒska archeolog Ruth Shedy Solis przeprowadzi∏a badania znanych dawno ruin Caral, 200 km na pó∏noc od Limy i 23 od Pacyfiku. Badania dendrologiczne wykaza∏y, ˝e Wielkà Piramid´ – na konsekwentnym planie urbanistycznym – zacz´to budowaç w r. 2627 pne, czyli 3 lata po relatywnej datacji piramidy D˝esera w Egipcie: 2630-13 pne. Poniewa˝ piramida Dzesera jest NAJSTARSZÑ piramidà egipskà wi´c ta datacja zdaje si´ Êwiadczyç o STARSZE¡STWIE piramid amerykaƒskich nad egipskimi. Piramida D˝esera jest eksperymentalna a piramidy w Caral RUTYNOWE. Caral by∏o eldoradem, gdy˝ sà tam bogate z∏o˝a miedzi, cynku i o∏owiu, srebra i molibdenu, tote˝ powinne byç budowane specjalnie do eksploatacji miedzi. Miedê miczigeƒskà i kanadyjskà zacz´to eksploatowaç znacznie wczeÊniej, bo w V tysiàcl. pne, co ja ∏àcz´ z Atlantydà na Bahamach jako pierwotnym wielorybnictwem amerykaƒskim. Platon pisze, ˝e dachy w Atlantydzie by∏y pokryte z∏otym metalem, który z∏otem nie by∏, co suponuje tombak czyli stop miedzi z cynkiem. ¸atwo dost´pne rudy cynku i o∏owiu sà w Meksyku i Kanadzie, ale jeÊli datacje innych uk∏adów urbanistycznych na wybrze˝u pacyficznym Ameryki wyka˝à XXVII w. pne to b´dzie mo˝na wnosiç, ˝e wielorybnicy bahamscy za∏o˝yli wówczas przew∏ok´ nikaraguaƒskà i zaczeli eksploatowaç ∏owiska pacyficzne, szukajàc miedzi i cyny w Andach. Zbie˝noÊç poczàtku budowy Wielkiej Piramidy w Caral z piramidà D˝esera w Egipcie mo˝e byç nieprzypadkowa. Mit o Gilgameszu mówi o wyprawie do Cedrowego Lasu przeciw Strasznemu Humbabie. Gilgamesz by∏ ksi´ciem Uruk, który ok. r. 2600 pne wyprawi∏ si´ z Semitami na wielb∏àdach do Libanu, gdzie poniós∏ kl´sk´. – Ale jakich to skarbów szuka∏ Gilgamesz u Humbaby, który obdar∏ go ze skóry? JeÊli skojarzyç fonetycznie Humbab´ z Chalibami, to po˝àdanym skarbem mog∏a byç metalurgia ˝elaza? Poniewa˝ w Europie ziemi´ mo˝na by∏o zdobyç tylko zbrojnie wi´c Atlantydzi pociàneli za sobà Indian z rolniczego Meksyku. Platon pisze, ˝e ATLANTYDZI PRZERZUCILI PRZEZ OCEAN 10 MILIONÓW LUDZI – co mog∏o byç szacunkiem emigracji trwajàcej wieki. Ostatnia fala zdaje si´ pochodziç z koƒca XXVII w. pne. Paleo-Indianie nie byli mongoloidami tylko EUROPEIDAMI. Byç mo˝e, ˝e przeniesiono wówczas do Azji Mniejszej bahamskà metalurgi´ ˝elaza, której to szuka∏ Gilgamesz? By∏a to akcja planowa, gdy˝ genetyczne badania bawe∏ny PRZ¢DNEJ wykaza∏y, ˝e jest to hybryda powsta∏a ze skrzy˝owania bawe∏ny amerykaƒskiej z MA¸OAZJATYCKÑ, czego dokonano w Meksyku 5000 lat temu. Pamiàtkà po bahamskich 23 wielorybnikach jest nasz kalendarz zodiakalny, liczony wed∏ug gwiazd. STONEHENGE BUDOWALI EGIPCJANIE 20 lat temu t∏umaczy∏em, ˝e zapis Herodota, i˝ DROG¢ do budowy Piramidy Cheopsa budowano 10 lat, a samà piramid´ 20, odnosi∏ si´ do budowy TAMY NA NILU w Awaris czyli Kairze, która NAPE¸NIA¸A KANA¸Y PUSTYNNE. Snofru wyw∏aszczy∏ Êwiàtynie, co da∏o mu sto tysi´cy robotników budowlanych ze Êrodkami utrzymania w postaci folwarków, wobec czego ta armia budowlana zosta∏a zatrudniona do budowy TAMY w Kairze. Zmieni∏o to geografi´ Egiptu, gdy˝ powsta∏o Morze Wewn´trzne, co umo˝liwia∏o NAWADNIANIE PUSTYNI kana∏ami pustynnymi, które sà obecnie kuriozalne, gdy˝ sà wysoko nad poziomem Nilu. Takimi kana∏ami pustynnymi dostarczano te˝ budulec do szybów budowlanych piramid. Gdy Francuzi dowiedzieli si´ o tym to dostali zajoba i zaczeli kuç m∏otami pneumatycznymi piramid´ Cheopsa, co pokazywano z oburzeniem w telewizji. Znaleêli pozosta∏oÊç szybu budowlanego w Êrodku piramidy, do którego dochodzi∏ KANA¸ DOSTAWCZY. W punkcie wy∏adunku budulca by∏a jednak, miast SKARBCA, tylko druga barka Cheopsa, którà - po sfotografowaniu - zamurowano. - Zawiedli si´ na mnie. Ewa Turska z Londynu, FIASKO ÂMIA¸KÓW ZE STONEHENGE – Archeologiczny eksperyment po 4000 lat; Rzeczpospolita; 24 X 2000. s. A14 W artykule czytamy, ˝e kilkudziesi´ciu entuzjastów z Pembrokeshire College i National Trust chcia∏o POWTÓRZYå technik´ budowy Stonehenge, transportujàc starymi Êrodkami trzytonowy kamieƒ z gór Pressceley do Stonehenge. Nam´czyli si´, wykosztowali i oÊmieszyli. Akcj´ sponsorowa∏a brytyjska Loteria Paƒstwowa -- jakby przeciw mnie? Najlepsi kamieniarze angielscy stwierdzili, ˝e do obróbki kamienia z którego budowano Stonehenge potrzebne by∏y narz´dzia ze STALI STOPOWEJ. Wniosek z tego jest taki, ˝e Stonehenge jest siostrà egipskiej architektury granitowej, robionej narz´dziami HETYCKIMI. Cyn´ kornwalijskà dostarcza∏y NA MALT¢ statki tartessyjskie (z Tangeru), ale tu mamy wskaênik egipskiej ˝eglugi oceanicznej. W Stonehenge do transportu bloków wystarcza∏y pomosty drewniane i wa∏ki z bràzu – choç mog∏a byç i szynowa rolka bràzowa czy takowa ˝elazna z Azji Mniejszej? Obrobione bloki odbywa∏y drog´ morskà na statkach SPRZ¢˚ONYCH czy tratwie z tataraku, którego nazwa w j´zyku polskim pochodzi od tratwy. Nie transportowano te˝ tego kana∏em Brystolskim, ale wokó∏ Kornwalii i ZEÂLUZOWANÑ rzekà, mo˝e nawet na samo miejsce budowy specjalnym kana∏em. JeÊli ustawianie triolitu by∏o z wody to tratwa by∏a bardziej operatywna. Samo ustawianie triolitu mog∏o polegaç na spuszczaniu wody czy rozbieraniu tratwy. W Stonehenge – jako SZKOLE ˚EGLARSKIEJ – potrzebna by∏a bardzo wysoka wie˝a – ponad poziom mgie∏ i chmur – do obserwacji astronomicznych i prognozowania pogody. Nale˝y wi´c rozpatrzyç obiektywnà potrzeb´ i mo˝liwoÊç wykorzystania Stonehenge jako PODSTAWY drewnianej wie˝y obserwacyjnej, astronomicznej i meteorologicznej. EUROPA ÂRODKOWA ZA KULISAMI STARO˚YTNEGO WSCHODU Ewa CieÊlak, POLSKIE PIRAMIDY? - Sensacyjne odkrycie w nadwiÊlaƒskich megalitach; National Geographic - Polska, X/2002 W artykule czytamy o ogromnych choç zniwelowanych grobowcach w S∏oniowicach pod Kazimierzà Wielkà ko∏o Krakowa. Sà to pozosta∏oÊci 7, do 120 m d∏ugoÊci, budowli drewnianych, wewnàtrz których by∏y grobowce megalityczne o komorze wewn´trznej 3 x 1,5 x 1,5 m. Budowle sà sfrontowane a jeden stanowi∏ bok kwadratowego placu 120 x 120 m, 24 zamkni´tego z 3 stron regularnym wa∏em z gliny. Budowle sà datowane na XXXIV w. pne, czyli ok. 600 lat przed budowà najstarszej piramidy egipskiej. Budowa∏a je ludnoÊç kultury naddunajskiej, ale lokatorami byli m´˝owie - choç w jednym znaleziono szczàtki kobiety i dziecka - nadba∏tyckiej kultury pucharów lejkowatych. Grobowce zosta∏y wyrabowane, ale w jednym znaleziono sztylet miedziany, co potwierdza mój domys∏, ˝e byli to baronowie Wielkiej Miedzi Kieleckiej. Samo usytuowanie jest STRATEGICZNE, gdy˝ Kazimierza le˝y w pobli˝u Korczyna, gdzie dla Kielc zaczyna∏ si´ sp∏aw wiÊlany i któr´dy prowadzi∏a droga do Koszyc, gdzie zaczyna∏ si´ sp∏aw Cisà do Dunaju. Trudno nie zwróciç uwagi na podobieƒstwo tych budowli do grobowców kujawskich, przypisywanych Królom Bursztynu - wobec czego grobowce w Kazimierzy Wielkiej by∏yby grobami Królów Miedzi Kieleckiej. Grobowce Kujawskie by∏y naÊladownictwem w kamieniu i ziemi wielkich chat kultur naddynajskich a grobowce kazimierzaƒskie same by∏y TAKIMI CHATAMI, czy te˝ raczej pa∏acami, gdy˝ musia∏y byç pi´trowe. JeÊli trójstronny wa∏ mia∏ kilkanaÊcie metrów wysokoÊci to grobowce nie mog∏y byç ni˝sze, gdy˝ by∏y DOMINANTEM. Wydaje si´, ˝e barona miedziowego chowano go w jego skarbcu a sam pa∏ac palono, zaÊ nast´pca budowa∏ sobie pa∏ac nowy, przez co POSZERZANO plac Kwadratowy czworokàtnie, który ju˝ nie fortyfikowano, gdy˝ nie by∏o ju˝ widocznie takiej potrzeby. PLAC Kwadratowy jest w miejscu z natury obronnym, ∏atwym do kontrolowania, co kwalifikuje go na miejsce TARGÓW MIEDZIÑ. Plac by∏ dziedziƒcem pa∏acowym, tote˝ dostanie si´ naƒ by∏o HONOREM DWORSKIM. W¢DRÓWKI HELENÓW DO GRECJI KiedyÊ t∏umaczy∏em zagadk´ bràzów chiƒskich tym, ˝e metale bràzu by∏y MONOPOLEM MONARSZYM – podlegajàcym reglamentacji, tote˝ spo∏eczne tezauryzowanie ich nie by∏o mo˝liwe. Bràzy chiƒskie pojawi∏y si´ w obfitoÊci dopiero po upadku tego monopolu, czyli gdy podstawà w∏adzy by∏ ju˝ nie monopol bràzu, ale HANDEL INDYJSKI, skàd przychodzi∏o ˚ELAZO. Podobne zjawisko mo˝na zaobserwowaç w Europie. T∏umaczy∏em te˝ zagadk´ BRÑZÓW RUMU¡SKICH emigracjà Kasytów Dunajem. Poniewa˝ SKARBY bràzowe nie by∏y na Bliskim Wschodzie potrzebne wi´c migranci wyzbywali si´ ich, sprzedajàc je naddunajskiej ludnoÊci, która TEZAURYZOWA¸A je. Wraz w metalurgià ˝elaza bràzownictwo stawa∏o si´ SZTUKÑ I KAPITA¸EM. Gdy pojawià si´ gdzieÊ bràzy artystyczne to znaczy, ˝e bràz nie by∏ ju˝ potrzebny w produkcji. Ta interpretacja cofa chiƒski bràz do V tysiàclecia pne, tj. odkrycia przez Amerykanów fenomenów bràzowniczych w Azji Po∏udniowo–Wschodniej, które by∏y uwa˝ane za najstarszà metalurgi´ bràzu wogóle. Przed 30 laty omawia∏em tà spraw´ z prof. Aleksandrem Godlewskim, którego zainteresowa∏y ANALOGIE do bràzów z Europy po∏udniowo-wschodniej. Teraz mo˝na to kojarzyç z og∏oszeniem przez biuletyn naukowy Unii Europejskiej metalurgii bràzu na Ba∏kanach NAJSTARSZÑ NA ÂWIECIE. Gdy przeczyta∏em o tej najstarszej metalurgii bràzu to zastanowi∏o mnie, czy cyna na te pierwotne bràzy ba∏kaƒskie pochodzi∏a z Italii czy Czech? Poniewa˝ cyna czeska musia∏a byç wielokrotnie wi´ksza wi´c g∏osuj´ tu za Czechami. Jest kultura nelityczna ∏àczàca Polsk´ z Chinami, nazywana kulturà ceramiki malowanej. Ostatnio odkryto pierwotnà cywilizacj´ Jedwabnego Szlaku w postaci europejskich mumii na pustyni kaszgarskiej. Ja identyfikowa∏em te rudow∏ose mumie z Tocharami, jako odrzuconà na wschód przez kultur´ amfor kulistych (Ariów) wo∏yƒskà grupà kultury pucharów lejkowatych. Tocharowie pos∏ugiwali si´ tarpanem europejskim, który – w krzy˝ówce z os∏em – daje najlepszy Êrodek transportu górskiego w postaci mu∏a, co umo˝liwia∏o transport juczny przez Pamir. 25 W Chinach znaleziono rysunki WOZÓW KONNYCH, datowanych na V tysi´cl. pne – czyli przed Tocharami. JeÊli jednak przyjàç MEZOLITYCZNE datowanie konika z Dobiegniewa – skr´powanego do rodeo mieszaƒca przewala z ku∏anem syberyjskim - to mo˝na dopuszczaç, ˝e syberyjscy nomadzi bywali na Pomorzu ju˝ 5 tysi´cy lat pne – czyli ˝e owi pierwotni wozacy chiƒscy mogliby docieraç do Wis∏y? Polscy górale umieli robiç osie wozowe Z DREWNA, do czego wystarcza∏y narz´dzia z bràzu. To cofa∏oby Êrodkowoeuropejskà metalurgi´ bràzu o tysiàc lat - przybli˝ajàc jà do NAJSTARSZEJ NA ÂWIECIE METALURGII BRÑZU na Ba∏kanach. Anglicy mówili tu o rodzimej miedzi w´gierskiej. Co jednak ciàga∏o owe pierwotne wozy chiƒskie przed 6 tysi´cami lat skoro koƒ zosta∏ zawleczony na Wschód dopiero przez Tocharów? Przed koniem by∏a jednak na Bliskim Wschodzie si∏a pociàgowa w postaci os∏a, wo∏u i KU¸ANA syberyjskiego. Eksploatacj´ miedzi kieleckiej i cyny czeskiej mog∏y rozpoczàç ju˝ kultury naddunajskie w Êrodkowym neolicie i sp∏awiaç je Dunajem. Stosunki mi´dzy Miedzià Kieleckà a Cynà Izerskà nie by∏y dobre wi´c mogli to wygraç Kujawscy Królowie Bursztynu przez dogadanie si´ z kieleckimi baronami miedziowymi i zdobycie Bratys∏awy – któr´dy sp∏awiano cyn´ czeskà - czym jà uzale˝nili. To zaÊ umo˝liwi∏o im podbój ziem do Alp i Renu, a potem nawet najazdy na Egej´ i Azj´ Mniejszà, co jest czytelne archeologicznie jako najazdy sznurowców, którzy byli wg Sulimirskiego ludem kultury pucharów lejkowatych – czyli Helenami. Zdominowanie polityczne ziem mi´dzy Renem a Dnieprem nie by∏o mo˝liwe tylko przy pomocy bursztynu ba∏tyckiego, ale w oparciu o Wielkà Miedê Kieleckà i Cyn´ Izerskà to owszem. Wyglàda na to, ˝e najazd sznurowców na Ba∏kany i Azj´ Mniejszà ok. r. 2600 pne. zosta∏ skontrowany przez Tartess atakiem floty Ariów na Wybrze˝e Bursztynowe a iberyjskich dzwonowców w gór´ Renu, ¸aby i Odry – czyli NA ÂWIERADÓW. Tartess wys∏a∏ te˝ na Morze Czarne z Iberami Chalibów, którzy za∏o˝yli PONT czyli Troj´ na Z∏otym Rogu, która kontrolowa∏a Morze Czarne i Dunaj – wobec czego Grekom Êrodkowoeuropejskim pozosta∏a tylko Egeja. Uda∏o mi si´ wyjaÊniç wniosek Tadeusza Sulimirskiego z Londynu, ˝e S∏owianie byli nad kana∏em La Manche ju˝ w epoce Bràzu. Poniewa˝ Sulimirski pos∏ugiwa∏ si´ "krótkà" chronologià wi´c wypada dodaç do tego kilka wieków. Spraw´ tà powiàza∏em z Miedzià Uralskà, która powinna wyprzeç Miedê Kieleckà z Europy Wschodniej - wobec czego ta powinna si´ skierowaç do Europy Zachodniej. W Europie Ârodkowej zaistnia∏ prawdopodobnie ten sam fenomen, co w Anglii, gdzie eksploatacj´ cyny uruchomono 2500 lat pne, w wyniku podboju tartesyjskiego, ale jej ofitoÊç wyst´puje dopiero w II okresie kultury Wessex, czyli po zburzeniu Stonhenge w r. 1840 pne - gdy obfitoÊç importowanej miedzi by∏a ju˝ ok. r. 2000 pne, wg mnie w wyniku dostaw miedzi kieleckiej. Deficyt wydobywanej w Anglii cyny we wczesnych bràzach angielskim t∏umaczy si´ eksploatacjà KOLONIALNÑ – czyli ˝e by∏a ona wywo˝ona do krajów Êródziemnomorskich. S∏awomir Kadrow, GOSPODARKA I SPO¸ECZE¡STWO WE WCZESNYM OKRESIE BRÑZU W MA¸OPOLSCE, Kraków 1995. W lecie 1968 prosi∏em zawodowego archeologa, który dziÊ cieszy si´ dobrym zdrowiem, ˝eby napisa∏ artyku∏ o podziale i podboju Europy przez Tartess (Tanger) i Troj´ na Z∏otym Rogu. Zbrojnym ramieniem Tartessu by∏a iberyjska kultura pucharów dzwonowatych i kultura amfor kulistych. Intencje te storpedowa∏ dr Jerzy Romanow, który og∏osi∏ prof. Tadeusza Sulimirskiego z Londynu mistyfikatorem. Sulimirski wykazywa∏, ˝e kultura ceramiki sznurowej jest GROBOWÑ 26 formà kultury pucharow lejkowatych. Kultury te sà kompatybilne, gdy˝ nie sà znane groby kultury pucharów lejkowatych tak, jak osady kultury ceramiki sznurowej – czyli ˝e lejkowiec stawa∏ si´ po Êmierci sznurowcem. Romanow twierdzi∏, ˝e znalaz∏ na opolszczyênie dowody na absurdalnoÊç tezy Sulimirskiego. Gdy przed kilkunastu laty przyby∏em do niego na wykopaliska z komisjà spo∏ecznà to uniknà∏em podania mu r´ki mówiàc, ˝e przewitam si´ z nim, gdy zobacz´ powieszonego Sulimirskiego, na co wyÊmia∏ mnie, ˝e uwierzy∏em w taki kawa∏. Anglicy datujà neolitycznà kultur´ pucharów dzwonowatych na 2500 pne – jako MORSKI HANDEL METALAMI – zaÊ pochodnà unietyckà kultur´ Bràzu na r. 2400 pne (The Penguin Dictionary of Archaeology, London 1982). Najazd Êrodkowoeuropejskich sznurowców na Egej´ powinien wi´c mieç miejsce PRZED tym podzia∏em Europy mi´dzy Tartess a Troj´ ok. r. 2600 pne. Z najazdem tym ∏àczy∏em HELENIZACJ¢ GRECJI, tj. podbojem Egei przez sznurowców czyli lud kultury pucharów lejkowatych wg Sulimirskiego. W tym Êwietle to helenizacja Egei przez Êrodkowoeuropejskich Greków by∏a efektem niepowodzenia ich w Azji Mniejszej, o czym zadecydowa∏o za∏o˝enie przez Chalibów Pontu czyli TROI na Z∏otym Rogu. SK jest tu wa˝ny równie˝ z tego wzgl´du, ˝e dopuszcza do kultury mierzanowickiej WIELKÑ MIEDè KIELECKÑ, wyeksploatowanà w renesansie – tak jak Cyn´ Izerskà w XVII w. Cyna czeska to greckie KASSATERYDY. Stwierdzone archeologicznie sforsowanie przez sznurowców Dardaneli powinno mieç miejsce przed pojawieniem si´ tam metalurgii ˝elaza i stali – chyba ˝e zastosujemy tam kazus Kasytów, którzy atakowali Bliski Wschód wyruszajàc Dunajem jako kultura Bràzu, ale na tych broƒ ˚ELAZNA powinna czekaç w Troi. Sama Troja nie mia∏a metalurgii ˝elaza, ale handlowa∏a nim, co wymaga∏o sojuszu politycznego z jednym z ma∏oazjatyckich oÊrodków metalurgii ˝elaza. Ten wywód jest mi potrzebny do wniosku, ˝e Troja na Z∏otym Rogu panowa∏a politycznie a˝ do Bratys∏awy. Wywód ten wspiera pon´tnà hipotez´ Kadrowa, ˝e kultura mierzanowicka eksploatowa∏a Wielkà Miedz Kieleckà. Kultura mierzanowicka odpowiada chronologicznie I etapowi kultury unietyckiej (2400-2200 pne), ale nala˝y genetycznie do kultur sznurowych, wg mnie greckich. Kultury unietycka i trzciniecka wyros∏yby wi´c na konwencji handlowej Kielc z Gierczynem (Âwieradowem). JeÊli nazwa Gierczyn jest pochodzenia greckiego to powinna pochodziç "sprzed" r. 2600 pne. Sprawa ta ma dalsze skutki. Po pierwsze, katedra kielecka nie mieÊci si´ w polskiej i europejskiej systematyce architektonicznej a dla mnie jedynà analogià jest Hredczan II w Pradze, który powinien byç dzie∏em kultury unietyckiej, czyli prawdopodobnie Kasytów, którzy w r. 1595. pne dokonali z Hetytami podboju Mezopotamii i zodobyli Babilon. Mickiewicz naucza∏ w Pary˝u, ˝e S∏owianie zdobywali Babilon – choç byç tam mogli, jak potem pod Trojà, gdy˝ zakupili prawdopodobnie od Kasytów za ba∏tycki bursztyn ziemie mi´dzy Notecià a Sudetami, czyli równie˝ Gierczyn, gdzie utworzyli kultur´ przed∏u˝yckà. W tym Êwietle to jakiÊ ksià˝´ trzciniecki móg∏ przywieêç muratora, który wybudowa∏ mu ÂWIÑTYNI¢ OGNIA w postaci obecnej katedry kieleckiej? Katedra ta wydaje mi si´ architekturà poÊrednià - pomi´dzy MEGALITYCZNÑ architekturà kolonialnà a MYKE¡SKIM budownictwem wapiennym na S∏owacji, co datowa∏oby jà ZNACZNIE PRZED UPADKIEM TROI? Za Êrodkowoeuropejskim pochodzeniem hetyckiej arystokracji i Kasytów Êwiadczà nie tylko j´zykowe badania Bedricha Hroznego, ale i zawleczony wówczas na Bliski Wschód koƒ. Koƒ arabski jest siwy lub gniady, co jest przemiennoÊcià maÊci po bieleniu tarpana polskiego na zim´. W artykule Legierungen und ihre Geheimnisse w FTE-info, które jest naukowotechniczno-prognostycznym biuletynem Unii Europejskiej w Brukseli, jest stwierdzenie, ˝e 27 BRÑZ POJAWI¸ SI¢ PO RAZ PIERWSZY 4,5 tysiàca lat pne na Ba∏kanach (VI-VII 1998, s. 18- 9). Poniewa˝ prof. Bogus∏aw Gediga jest zauroczony wspania∏oÊcià skarbów bràzowych w Rumunii - wobec których ponoç polski Bràz nie liczy si´ - to zaproponowa∏em zlecenie w tym wzgl´dzie badaƒ satelitarnych nad Êladami eksploatacji cyny na Ba∏kanach. Wydaje mi si´, ˝e cyny tam nie by∏o, tote˝ powinna byç ona importem, ale nie z Anglii – w co nas chcieli wrobiç Niemcy – tylko z Czech i mo˝e Sycylii, której nazwa zdaje si´ jednak pochodziç nie tyle od dobywanej tam cyny, co handlu nià na Malcie. Budowane technikà hredczaƒskà maltaƒskie Êwiàtynie MEGALITYCZNE by∏y budowane w l. 4000–2400 pne. Piaskowiec obrabiano narz´dziami z bràzu na prostopad∏oÊciany, które unoszono jednà stronà zaciskiem dzwigowym. Na Bliskim Wschodzie stwierdzono ostatnio handel metalami bràzu na wschód – a wi´c nie z Iranu. Zanim powsta∏a angielska matalurgia bràzu kultury Wessex II to cyn´ kornwalijskà eksploatowano przez kilka wieków kolonialne, czyli wywo˝ona w postaci surowca. JeÊli wi´c badania satelitarne nie wyka˝à geologicznych pozosta∏oÊci z∏ó˝ cyny na Ba∏kanach to znaczy∏oby, ˝e wspania∏y bràz ba∏kaƒski by∏ efektem KOLONIALNEJ eksploatacji cyny sudeckiej czy rudawskiej ju˝ kilka tysi´cy lat temu – czyli SP¸AWU CYNY DUNAJEM. SK wnioskuje, ˝e wyst´pujàce w kulturze mierzanowickiej PACIORKI FAJANSOWE nie by∏y importem Êródziemnomorskim, ale WYROBEM MIEJSCOWYM z surowców s∏owackich. Móg∏ to byç import technologiczny z Azji Mniejszej, jako akcja Troi na Z∏otym Rogu, do czego stosownym miejscem by∏ w´gierski Wyszegrad. Paciorki te mog∏y pe∏niç rol´ pieniàdza obiegowego, czyli byç antytezà domniemanej fiskalnej funkcji bursztynu ba∏tyckiego. Za takà funkcjà przemawia brak NACZY¡ FAJANSOWYCH, gdy˝ to degradowa∏oby walutowà funkcj´ paciorków. Waluta SZKLANA utrzyma∏a si´ w Rumunii a˝ do wczesnego Êredniowiecza. Przyglàdajàc si´ pracom archeologicznym stwierdzi∏em, ˝e tego rodzaju znaleziska sà bezwzgl´dnie odrzucane – jako WIEK XIX czy intruzje. W ten sposób mn. zniszczono bezcenne znalezisko na Ostrowie Tumskim, choç t∏umaczy∏em, ˝e w XIX wieku nikt by takiego prymitywu nie robi∏, ale nie pozwolono mi nawet udokumentowaç tego fotograficznie. JeÊli wi´c pozasystematycznà architektonicznie katedr´ kieleckà odniesiemy do tego importu technologicznego to wypada widzieç w tym budownictwo mykeƒskie, jak na S∏owacji, gdzie górnictwo miedzi zdaje si´ byç m∏odsze od kieleckiego. W poczàtku lat szeÊçdziesiàtych us∏ysza∏em od archeologa, pracownika naukowego Uniwersytetu Wroc∏awskiego, ˝e na kielecczyênie znaleziono budowl´ PORÓWNYWANÑ do Pa∏acu Dioklecjana w Splicie? PuÊci∏em to mimouszu jako zbyt egzotyczne, ale teraz kojarzy mi si´ to z katedrà kieleckà? Sprawa ta t∏umaczy HORYZONT KOSZIDER – od Ba∏tyku do Morza Azowskiego w l. 1800-1500 pne – jako RYNEK METALURGII BRÑZU. Uczeni sowieccy traktowali wprawdzie Dniepr jako granic´ mi´dzy bràzami karpackimi a kaukazkimi, ale do pojawienia si´ Miedzi Uralskiej miedê karpacka, a wg mnie Kielecka, panowa∏a do Wo∏gi. Koszider jest na po∏udnie od Budapesztu a bràzy te mog∏y byç chowane na zachodnim brzegu Êrodkowego Dunaju - gdy˝ na wschodnim by∏ niewymierny topograficznie step - z powodu c∏a w Belgradzie, co raczej wyklucza ich rumuƒskie pochodzenie. Kasyci, p∏ynàc do krajów ˚ELAZA I STALI, wyzbywali si´ nad Dunajem swych bràzowych skarbów – i stàd mo˝e tajemnica SKARBÓW RUMU¡SKICH? Mathias Schulz, DER KULT DER STERNMANAGER; Der Spiegel, 48/2002, s. 192–206. Przeczyta∏em kilka artyku∏ów na ten temat, lub wià˝àcych si´ z tym, i czuj´ si´ skonsternowany. Wyglàda bowiem na to, ˝e kiedyÊ zosta∏em wciàgni´ty do spisku, który zosta∏ uruchomiony w ostatnich kilku latach. Pokazano mi metalowy przedmiot, który uzna∏em poczàtkowo za egipski, ale symbolika EGIPSKÑ NIE BY¸A. MAP¢ NIEBA z Halle kojarz´ z tamtym przedmiotem, wi´c jeÊli sà to falsyfikaty to 28 wykonane przez Stasi? Mapa nieba z Halle na falsyfikat nie wyglàda, gdy˝ jest to zapis czasu; OD SIERPA KSI¢˚YCA Z LEWEJ PLAJAD DO PE¸NI PO PRAWEJ. Móg∏ to byç okres budowy sanktuarium czy mo˝e egipskie ciemnoÊci po wybuchu Santorynu w r. 1628 pne. MSch pisze, ˝e dysk z Halle jest pragermaƒski. Ja mog´ si´ z tym zgodziç, jeÊli powsta∏ PO r. 1628 pne, gdy˝ to wybuch Santorynu zniszczy∏ I paƒstwo hetyckie - wobec czego Unietycy kultury unietyckiej za∏adowali si´ na tratwy i pop∏yneli do Azji Mniejszej, gdzie za∏o˝yli II paƒstwo hetyckie. Archeologicznà pamiàtkà tej migracji sà skarby KOSZIDER na prawym brzegu Êrodkowego Dunaju i prawdopodobnie wielkie skarby rumuƒskie, gdy˝ migranci wyzbywali si´ skarbów bràzowych, jako bezwartoÊciowych w Azji. To uprawdapadabnia tez´ o pragermaƒskim charakterze dysku nieba z Halle w tym sensie, ˝e Unietycy sprzedali ziemi´ nad Êrdkowà ¸abà Pragermanom kultury nordyjskiej a nad Wartà i Odrà Pras∏owianom kultury grobio–Êmiardowskiej. Osobnà sprawà jest autentycznoÊç wysokich czapek z bardzo cienkiego z∏ota. Kilka lat temu by∏em na odczycie w Kozie Miejskiej, gdzie prelegent z Berlina mówi∏ o ornamencie w postaci schematu kalendarza s∏oneczno–ksi´˝ycowego. Argumentem za autentycznoÊcià tych czapek jest kapelusz czarnoksi´˝nika, w postaci wyskokiego szpica zdobionego gwiazdami, spadkiem po czym mog∏y byç Êredniowieczne kapelusze kobiece. W Kozie podejrzewa∏em Stasi i pruski Sztab Wojny Handlowej i Gospodarczej. Jedynym zdobniczym odniesieniem jest jednak amforalna urna z grobu ksià˝´cego Seddin pod Wittenbergà Dolnà z koƒca VIII w. pne, o etnicznoÊç którego toczy∏ si´ spór mi´dzy archeologami polskimi a niemieckimi. MSch zamieszcza jà na s. 198 jako z∏otà, gdy Konrad Ja˝dzewski jako bràzowy import z kr´gu egejskiego (Urgeschichte Mitteleuropas, Ossolineum 1984, s. 260), co jest zgodne z mym starym domys∏em, ˝e by∏y to importy z Troi na Z∏otym Rogu, jako Rogi ObfitoÊci. Zgadzam si´ z Ja˝dzewskim, ˝e by∏ to teren nordyjski czyli germaƒski, ale poniewa˝ ceramika jest niewàtpliwie ∏u˝ycka, wi´c m∏oda para ksià˝´ca z Seddin mog∏a byç zabita podczas podboju kultury nordyjskiej przez Jana Liczyrzep´ ok r. 700 pne? Piotr Kaczanowski i Janusz Krzysztof Koz∏owski, NAJDAWNIEJSZE DZIEJE ZIEM POLSKICH (do VII w), t. 1, WIELKA HISTORIA POLSKI, Grupa Wydawnicza BERTELSMANN MEDIA, Oficyna Wydawnicza FOGRA, Kraków 1998, 382 ss. Opracowanie to jest wa˝ne ze wzgl´du na interpretacj´ kultury mierzanowickiej na kielecczyênie. Jest to kultura postsznurowa, zaliczana przez autorów do przykarpackiego kr´gu kultur episznurowych. Datowana jest od 2300 pne, jako PIERWSZA kultura Bràzu w Polsce, co jest pewnà niekonsekwencjà, gdy˝ Anglicy datujà kultur´ unietyckà od 2400 pne (The Penguin Dictionary of Archaeology, London 1982, s. 255). Autorzy stwierdzajà, ˝e analiza chemiczna bràzów mierzanowickich WYKLUCZY¸A miedê s∏owackà, siedmiogrodzkà i czeskà. Autorzy domyÊlajà si´ tu jakiejÊ ma∏ej miedzi beskidzkiej, ale chodzi tu wyraênie o wyeksploatowanà w renesansie Wielkà Miedê Kieleckà, której ha∏dy szlaki eksploatowali hutniczo Austriacy w I wojnie Êwiatowej jako niskowartoÊciowà rud´. Autorzy zastanawiajà si´, co mog∏o byç powodem odpornoÊci kultury trzcinieckiej wobec unietyckiej, która powinna zdominowaç kultur´ trzcinieckà. Atutem kultury unietyckiej by∏a CYNA IZERSKA, wyeksploatowana w czasie wojny trzydziestoletniej - a by∏y tam kopalonie po 20 km chodników roboczych - wobec czego technologicznà PRZECIWWAGÑ kultury trzcinieckiej winna byç miedê kielecka. JeÊli wi´c mówi si´, ˝e miedê KARPACKA panowa∏a w Europie wschodniej do Doƒca, bo dalej by∏a miedê kaukazka i uralska, to tà miedzià karpackà powinna byç równie˝ miedê kielecka. W latach szeÊçdziesiàtych by∏a afera miedzi URALSKIEJ. Poniewa˝ Anglicy nie mogli 29 zidentyfikowaç êrod∏a miedzi w bràzach angielskich wi´c uczeni radzieccy zaproponowali im miedê uralskà – co Anglicy stanowczo odrzucili. Ja sàdzi∏em, ˝e by∏a to jakaÊ miedê skandynawska, i sàdz´, ˝e Pyteasz p∏ynà∏ w r. 540 pne na Periples Massilia po miedê do Trondhaimu. Trzeba zestawiç miedê z bràzów angielskich z miedzià mierzanowickà – bo jeÊli mia∏ racj´ Sulimirski z Londynu, ˝e S∏owianie p∏ywali do Anglii ju˝ w okresie Bràzu, to musieli mieç jakiÊ atut, którym powinna byç miedê kielecka. Problemem kultury mierzanowickiej sà paciorki fajansowe. By∏y one traktowane jako import z Bliskiego Wschodu, ale badania chemiczne wykaza∏y, ˝e by∏y produkowane z surowców s∏owackich, co powtarzajà autorzy WHP. Sà one prawdopodobnie pozosta∏oÊcià w∏adztwa handlowego Troi na Z∏otym Rogu, która podzieli∏a z Tartessem-Tangerem Europ´, czego pozosta∏oÊcià jest kultura ba∏kaƒsko-anatolijska na Ba∏kanach i w Panonii oraz kultura pucharów dzwonowatych ma zachód od tego. Z tego wynika, ˝e ekspansja z Troi sz∏a w gór´ Dunaju a z Tartessu w gór´ Renu, ¸aby i Odry. Sformu∏owa∏em to w r. 1968, na podstawie ukraiƒskiej interpretacji grobów katakumbowych na Ukrainie, ˝e gdy SZNUROWCY, których mia∏em o mam za Greków, uderzyli na Azj´ Mniejszà to Tartessyjczycy z Tangeru wys∏ali Iberów i Atlantydów na Morze Czarne, którzy za∏o˝yli Pont czyli Troj´ na Z∏otym Rogu, a na pó∏nocny-wschód Iberów kultury pucharów dzwonowatych oraz Ariów kultury amfor kulistych. Potem Trojanie z Pontu dotarli do Bratys∏awy wi´c owe paciorki fajansowe by∏y walutà, którà p∏acili za miedê i bursztyn. W ten sposób uda∏o si´ ODERWAå cyn´ izerskà od miedzi kieleckiej, który to system doprowadzi∏ przed r. 2500 pne do helenizacji Grecji przez sznurowców. PROBLEM MIEDZI W BRÑZACH ANGIELSKICH DziÊ, tj. 5 IV 2000 r. odby∏em rozmow´ z prof. Bogus∏awem Gedigà w OÊrodku Archeologii Nadodrza w Kozie Miejskiej. Zapyta∏em prof. Gedig´, jak mu si´ podoba moje zrelacjonowanie Wielkiej Miedzi Kieleckiej do Miedzi Uralskiej i miedzi importowej w Anglii przypominajàc, ˝e miedê uralska wypar∏a miedê kieleckà z Europy wschodniej, wg krótkiej chronologii ok. r. 1300 pne a d∏ugiej ok. 1500 pne – wobec czego miedê kielecka skierowa∏a si´ na zachód. Prof. Gediga zareagowa∏ na to grymasem, ˝e przecie˝ by∏a miedê skandynawska. Ucieszy∏em si´, bo walczy∏em o miedê skandynawskà w epoce bràzu, ale prof. Gediga ostudzi∏ mnie, ˝e TÑ miedê skandynawskà importowana z Uralu, czyli REEKSPORTOWANO do Anglii. Wywiàza∏a si´ dyskuja nad technikà tego handlu, w której ja negowa∏em transport juczny, dopuszczajàc transport wodny na SPECJALNYCH ∏odziach obstajàc, ˝e ∏odzie znajdowane na wschodnim wybrze˝y Ba∏tyku nie by∏y produkcji skandynawskiej. Poniewa˝ by∏y KO¸KOWANE wi´c mo˝na by∏o na nich odbywaç podró˝e po rzekach rosyjskich i transportowaç miedê uralskà, ale nad Ba∏tykiem by∏a ona niekonkurencyjna wobec miedzi Êrodkowoeuropejskiej. Zaznaczy∏em te˝, ˝e najstarszà miedzià skandynawskà by∏a miedê fiƒska, eksploatowana ju˝ od koƒca neolitu, i ˝e do czasu miedzi uralskiej to miedê fiƒskà sp∏awiano Wo∏gà. Grecy wspominali o HIPERBOREI, gdzie ∏ab´dzie Êpiewajà - co odnosi si´ do Êpiewajàcego ∏ab´dzia fiƒskiego. Otó˝ wg mej systematyki architektonicznej to Hiperborejà winien byç ZA¸O˚ONY PRZEZ TROJAN Nowogród Wielki, w celu eksploatacji miedzi fiƒskiej. Mury obronne Nowogrodu Wielkiego nie majà wprawdzie nic wspólnego z kijowskimi, bo zacz´to je budowaç dopiero po przybyciu nad Dzwin´ Rusów w r. 569, bo wczeÊniej nie by∏y potrzebne. OÊrodkiem handlu miedzià na Ba∏tyku by∏a Gotlandia, ale mieszkaƒcy Kurlandii nie zaopatrywali si´ w miedê na Gotlandii - wobec czego powinni p∏ywaç po miedê do Finlandii lub 30 do Gdaƒska? Rzeczà niezwykle istotnà jest to, ˝e Wessex I jest kulturà o dostatku IMPORTOWANEJ miedzi a g∏odzie EKSPORTOWANEJ z Anglii cyny. Krajowcy opanowali cyn´ kornwalijskà dopiero ok. r. 1800 pne, przy pomocy kultury unietyckiej i prawdopodobnie Mykeƒczyków, z czym wià˝e si´ powstanie kultury Wessex II. Od tego czasu Stonhenge przesta∏o byç korygowane astronomicznie, co znaczy ˝e zosta∏o opuszczone i mog∏o byç zburzone. Mog∏o to si´ wiàzaç z przejÊciem Tartessu-Tangeru na cyn´ hiszpaƒskà czy nigeryjskà. Wg Sulimirskiego i Ja˝dzewskiego to miedê powinna byç dostarczana do Anglii przez kultur´ grobio-Êmiardowskà a potem kultur´ przd∏u˝yckà i ∏u˝yckà. Ta relacja neguje zwiàzek kultury Wessex ze Stonhenge, które by∏o dzie∏em KOLONIALNYM. OD ABRAHAMA DO JOZUEGO ABRAHAM PRZYJECHA¸ NA WIELB¸ÑDZIE Palestyna poza swym wyjàtkowym po∏o˝eniem mi´dzy Azjà a Afrykà, oraz Morzem Âródziemnym a Czerwonym, posiada∏a jeszcze 2 atuty: najlepszà sól oraz najlepszà w Azji Po∏udniowo-Zachodniej miedê. Jerycho – najstarsze miasto Êwiata – wyros∏o na handlu solà palestyƒskà a Jerozolima by∏a na oÊlim szlaku, którym transportowano tà sól do Jafy. Wielka miedê palestyƒska znajdowa∏a si´ w ARABIE, 25 km na pó∏noc od Akaby. W Egipcie Êlady metalurgii miedzi wyst´pujà ju˝ 7000 l. pne a wszystko wskazuje na to, ˝e by∏a to miedê z Synaju czyli palestyƒska. Ta pierwotna eksploatacja miedzi skoƒczy∏a si´ jednak wraz ze zjednoczeniem Egiptu ok. r. 3100 pne. T∏umaczyç to mo˝na tym, ˝e eksploatacja ta by∏a warunkowana LASEM, wi´c por´b´ na bie˝àco zalesiano. Pot´˝ny centralizm egipski si´gnà∏ zaraz po tà ˝y∏´ z∏ota, ale NIE ZALESIA¸, tote˝ po kilkunastu latach intensywnej eksploatacji kopalnie trzeba by∏o opuÊciç. W takim stanie z∏o˝a te przetrwa∏y do zaj´cia tych terenów przez Nabatejczyków, których mo˝na kojarzyç z Amorytami Abrahama. Abraham pochodzi∏ z Ur, ale nale˝a∏ do semickich okupantów SUMERU. Ostatecznego podboju Sumeru dokona∏ Hamurabi, który pos∏u˝y∏ si´ DROMADNICÑ z Pó∏wyspu Arabskiego, wobec której na otwartym terenie wszystkie formacje taktyczne by∏y bezradne. Ok. r. 1742 pne HAMURABI dokona∏ te˝ podboju Palestyny–Kanaanu wi´c Amoryci Abrahama obsadzili drog´ z Akaby do Sodomy nad Morzem Martwym. 12 lat póêniej dosz∏o do najazdu protegowanych przez Babilon Amorytów na Egipt, co nazywa si´ PODBOJEM HYKSOSKIM. Znany z Biblii basza Sary zwróci∏ si´ o pomoc do Hetytów - wobec czego królowie Babilonu i Mitanni zorganizowali wypraw´ na zachód i pobili sprzymierzonà z Hetytami Syri´, ale nad Asi ponieÊli kl´sk´, gdy˝ Hetyci zajeli Damaszek. Abraham uda∏ si´ z poselstwem ho∏downiczym do Damaszku, ale zosta∏ zdegradowany - ale jego potomek, Józef, zosta∏ wezyrem hyksoskiego Egiptu. Hyksosi, których w r. 1580 pne Egipcjanie i ˚YDZI wyp´dzili z Egiptu, powrócili do Araby i zabrali si´ do SADZENIA LASÓW na pustyni na sposób egipski, dzi´ki czemu sto lat póêniej mogli uruchomiç w Arabie ponownà eksploatacj´ miedzi. W r. 1358 pne Synaj zosta∏ zaj´ty przez wygnanych z Egiptu ˚ydów, którzy wymordowali Nabatejczyków w Eljacie, gdy˝ granicà egipsko-mitanijskà by∏ ciek Araby. Tad Szulc, ABRAHAM – PODRÓ˚ DO èRÓDE¸; National Geographic - Polska, Nr 12 (27), XII 2001, s. 74-113. Jedni mówià, ˝e biblijny Abraham by∏ KSI¢CIEM, wodzem i zdobywcà a drudzy, ˝e alfonsem, który dorobi∏ si´ na rajfurzeniu swà pon´tnà ˝onà, a Êwiat dla swego potomstwa kupi∏ 31 od cyganki za ja∏ówk´, owc´ i koz´. Ja jednak twierdzi∏em, ˝e zbiednia∏, a do Egiptu poszed∏ nie jako sutener, ale WIELB¸ÑDNIK. TS traktuje Abrahama jako WIELB¸ÑDNIKA, podajàc jednak tez´, ˝e nie ma dowodów na u˝ywanie wielb∏àda jako si∏y noÊnej przed X w. pne (s. 91). Zanim jednak pojawi∏a si´ kawaleria na wielb∏àdach ok. r. 2000 pne, czyli dromadnica, to wielb∏àd musia∏ byç u˝ywany jako si∏a juczna, gdy˝ jest to najlepszy tragarz. W Egipcie wielb∏àd by∏ potrzebny nie na pustyni Arabskiej, gdzie starcza∏ osio∏, lecz Libijskiej. TS pisze: Niektórzy uczeni uwa˝ajà, ˝e jakiÊ Abraham móg∏ przybyç do Egiptu w czasach Hyksosów (co po egipsku oznacza "obcych w∏adców"), w pierwszej po∏owie II tysiàclecia p.n.e. Wi´kszoÊç utrzymuje jednak, ˝e musia∏by tam byç znacznie wczeÊniej. Ja uwa˝am, ˝e Abraham odegra∏ wa˝nà rol´ w podboju Egiptu przez Amorytów w r. 1730 pne, których Egipcjanie zwali Hyksosami. Mapa W¢DRÓWEK ABRAHAMA na str. 87 jest z∏a. Przedmiotem sporu jest HaranHarran, który jest tu w Turcji nad Eufratem, gdy wed∏ug Biblii powinien byç na drodze z Ur do Palestyny. Jedwab p∏ynà∏ z Haiderabadu do Ur, skàd wielb∏àdy nios∏y go do Akaby, gdzie czeka∏y statki egipskie. W takim razie owym Harranem by∏by obecny An-Nabk-Abu-Kasr na przejÊciu pomi´dzy piaszczystà pustynià Nefud a lawowà Al-HARRA - czyli ˝e biblijna nazwa zachowa∏a si´ do dziÊ! Przez Himalaje jedwab transportowano na jakach, bo mu∏y wprowadzili tam dopiero Scytowie. Abraham urodzi∏ si´ w Ur CHALDEJSKIM, które sprawia k∏opot, gdy˝ Chaldejczycy sà znani od X w. pne. Ojciec Abrahama Tehar nale˝a∏ do semickich okupantów Sumeru, podbitego przez Hamurabiego, którzy pos∏u˝yli si´ WIELB¸ÑDNIKAMI z Pó∏wyspu Arabskiego - bo tylko tam hodowano wówczas dromadery. Handlowa droga wielb∏àdzia w gór´ Eufratu nie mia∏a sensu, gdy˝ taƒszy by∏ transport wodny a wielb∏àd potrzebny by∏ na po∏udnie od Damaszku. To wielb∏àd kreÊli∏ histori´ Azji Po∏udniowo-Zachodniej i Pó∏nocnej Afryki, bo konnica nie równa∏a si´ tam dromadnicà. Biblia opisuje podbój Egiptu przez Amorytów-Hyksosów w r. 1730 pne, za którymi stali królowie Babilonu i Mitanni, oraz wojn´ bliskowschodnià o Palestyn´ i Egipt mi´dzy Babilonem i Mitanni a Syrià i Hetytami. Jak wynika z Biblii to Egipt zosta∏ podbity przez Amorytów w czasie s∏u˝by tam Abrahama. Faraon chcia∏ go wykorzystaç jako rozjemc´, ale równoczeÊnie wezwa∏ na pomoc Hetytów, którzy byli sprzymierzeni z Syrià. Król CHEDORLAOMER, którego wypada rozumieç jako Hamurabiego, uderzy∏ na króla syryjskiego AMRAPHELA i zdoby∏ Mari nad Eufratem, a potem pomaszerowa∏ drogà pustynnà na zachód do podnó˝a gór libaƒskich, gdzie dozna∏ pora˝ki z HETYTAMI, których wezwali Egipcjanie. Po stronie Hamurabiego interweniowa∏ król Mitanni TIDAL, nazywany w Biblii Królem Narodów. Marsz armi hetyckiej na po∏udnie wywo∏a∏ panik´ ksià˝àt kananejskich, którzy uciekli z bratankiem Abrahama Lotem do Petry. Abraham podà˝y∏ za nimi i sk∏oni∏ ich do powrotu, dostaw dla armi hetyckiej oraz wys∏ania poselstwa ho∏downiczego do zaj´tego przez Hetytów Damaszku, ale zosta∏ tam potraktowany nieprzyjaênie i zdegradowany. Kananejczycy oraz Amoryci z Synaju i Delty z∏o˝yli ho∏d ARIOCHOWI hetyckiemu jako HYKSOSI a Amoryci z Petry zostali wasalami Tidala mitanijskiego. W Damaszku odby∏a si´ bliskowschodnia konferencja pokojowa. Gdy cyganka przypomnia∏a Abrahamowi o jego przeznaczeniu to odpowiedzia∏: Czego ode mnie chcesz? Ja nie mam syna a mój dom jest zaj´ty przez namiestnika hetyckiego z Damaszku. UKAMIENIOWANIE MOJ˚ESZA 32 Bezwzgl´dny dyktator i szcz´Êliwy wódz nie móg∏ zostaç ukamieniowany tak sobie, ale musia∏y zaistnieç ku temu warunki, jak przegrana bitwa o czym Biblia napomyka. Podczas obl´˝enia mitanijskiego Karkemiszu (D˝arabulus nad Eufratem w Syrii) król hetycki Suppiluliuma otrzyma∏ list od królowej Ankesenamon, wdowy po zamordowanym Tutenchamonie, z proÊbà o przys∏anie jej któregoÊ z synów na m´˝a i króla. Suppiluliuma by∏ tym êdziwiony i odwlek∏ spraw´, co kosztowa∏o ˝ycie hetyckiego kandydata do tronu faraonów, który zosta∏ zamordowany przez koteri´ antyhetyckà. Upadek Karkemiszu by∏ poczàtkiem ca∏kowitej katastrofy Mitanni, którego stolica Waszukanni nad jeziorem Wan zosta∏a zdobyta przez Asyryjczyków. Tutenchamon umar∏ w r. 1349, co daje dat´ zdobycia Karkemiszu przez Hetytów. Koalicja antymitanijska Hetytów i Asyrii powsta∏a 10 lat wczeÊniej, a poniewa˝ Mitanni by∏o strategicznym sojusznikiem Egiptu wi´c do faraona Echnatona p∏yne∏y listy ksià˝àt syryjskich z wezwaniem o interwencj´. Spraw´ za∏atwi∏a królowa Nefretete przez wys∏anie do Syrii swego nieÊlubnego syna Moj˝esza na czele olbrzymiej ordy HABIRÓW czyli zbójców. Echnaton chcia∏ jednak odebraç Habirom Z∏oto Afryki z Suezu wi´c ustawi∏ armi´ na wschodnim brzegu Wielkiego Jeziora Gorzkiego, które by∏o TAFLÑ SOLNÑ. Moj˝esz wys∏a∏ wozy ze z∏otem na pó∏noc zachodnim brzegiem jeziora a gdy faraon rzuci∏ si´ na nie przez jezioro to kaza∏ otworzyç tam´ w Suezie przez którà wdar∏o si´ Morze Czerwone, które poch∏one∏o Egipcjan. Tak wi´c w r. 1358 pne Habirowie uwolnili si´ spod zwierzchnoÊci egipskiej i mogli wziàç udzia∏ w wojnie hetycko-mitanijskiej na w∏asny rachunek, zagarniajàc posiad∏oÊci mitannijskie na wschód od Jordanu. Po wyjÊciu z Egiptu Moj˝esz mia∏ 603.550 ˝o∏nierzy. Pisz´ o tym w ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O. Sprawa ta skomplikowa∏a si´ po zdobyciu Karkemiszu przez Hetytów i zaj´ciu miejsca Mitanni przez Asyri´. Wyjàtkowe znaczenie tych paƒstw polega∏o na protektoracie nad CHALIBAMI – jedynymi wówczas producentami ˚ELAZA I STALI. Mitanni by∏o dla Egiptu ALTERNATYWÑ importowà ˝elaza, wi´c gdy los mitanijskiego Karkemiszu zosta∏ przesàdzony tragedià na Wielkim Jezorze Gorzkim to Egipt musia∏ szukaç sojuszu z Asyrià, jako handlowà alternatywà metalurgii hetyckiej. Hetyci podjeli prawdopodobnie ekspedycj´ karnà przeciw Habirom, którzy zostali spacyfikowani. Do otwartej bitwy nie dosz∏o, gdy˝ Biblia mówi enigmatycznie o ZAG¸ADZIE OBOZU w 38 roku po WyjÊciu z Egiptu, co daje rok 1320 pne, kiedy to Moj˝esz mia∏ zostaç ukamieniowany przez swych rodaków – za despotyzm. Orda Habirska mieszka∏aby wi´c na wschód od Jordanu ze stolicà w Ammanie. Jednak gdy w r. 1192 pne Achajowie oblegli Troj´ na Z∏otym Rogu, co by∏o szachem dla imperium hetyckiego, to Jozue – prawdopodobnie za zgodà Asyryjczyków – podjà∏ podbój Kanaanu, zabierajàc ze sobà z Ammanu na wypraw´ TYLKO KSI¢GI MOJ˚ESZA. Troja upad∏a w 1183 pne, i w roku tym zosta∏o tak˝e rozgromione przez Ludy Morza imperium hetyckie. Ariowie, którzy chcieli iÊç do Indii, zdobyli przew∏ok´ Gaza-Eljat i zaprz´gli ˚ydów do przenoszenia rozko∏kowanych okr´tów i z∏ota na Akab´. Egipcjanie uknuli jednak spisek haremowy w wyniku którego mianowany przez Ariów kananejski Ksià˝´ Synaju porwa∏ z∏o˝onà ju˝ na Akabie flot´ aryjskà, z kobietamii z∏otem, i uciek∏ do Sudanu. RozwÊcieczeni Ariowie rozgromili Kananejczyków i oddali Palestyn´ tragarzom. W drodze do Indii Ariowie zniszczyli Amman, niszczàc 130 lat historii Narodu Wybranego. Matthias Schulz, DER LEERE THRON; Der Spiegel, 52/2002, S. 138–47. Artyku∏ jest rewizjonizmem Biblii, tym razem starotestamentowym. Wykszta∏ci∏a si´ szko∏a krytyków historycznoÊci Biblii, która zyskuje ponoç z rozwojem archeologii biblijnej. Polega to na konfrontowaniu znalezisk z Biblià lub ich interpretacjà biblijnà. Znamy to z negowania 33 historycznoÊci Chrystusa, ale tym razem przedstawiciele tej szko∏y posuneli si´ do zawnioskowania fabularnoÊci bohaterów Biblii. Profesor Heidelbergu Bern Joerg Diebner og∏osi∏ nawet, ˝e Biblia jest KRYMINA¸EM KULTUROWO–POLITYCZNYM. Student Zbigniew Szymaƒski zapyta∏ pó∏g´bkiem, czy znam wi´kszy krymina∏ pa∏acowy od lekarzy kremlowskich, na co odpowiedzia∏em, ˝e NIE. W tym wzgl´dzie Jerozolima ust´puje Moskwie, czemu poÊwi´ci∏em ksià˝k´ Incydentu Nie By∏o, co jest frazà udanego zamachu na Stalina. W INB zamieszczam rozdzia∏ TALMUD - NAJLEPSZY KODEKS MAFIJNY, ale wykazuj´ historycznoÊç Biblii i jej funkcjonalnoÊç politycznà, wobec czego musz´ - mimo estymy dla Heidelbergu - wystàpiç przeciw rewizjonistom Biblii. Podstawà kapita∏u krymianlengo, jak Tygrys Benzynowy w Nowym Jorku czy kapita∏ stalinowsko–holokaustyczny w Londynie, nie jest bowiem Biblia lecz Talmud MSCh odnosi Âcian´ P∏aczu do Âwiàtyni Salomona, ale zaznacza, ˝e nie uda∏o si´ znaleêç Êladów tej Âwiàtyni. Ja, wykazujàc nonsens identyfikowania Pa∏acu Salomona na Âcianie P∏aczu ze Âwiàtynià Salomona, wykaza∏em, ˝e Âwiàtynia by∏a na Górze Syjon KARMELU i zosta∏a zburzona w III wojnie ˝ydowskiej przez za∏o˝enie tam kamienio∏omu i wapiennika. Stare Miasto jerozolimskie jest rzymskà Capitolinà, powsta∏à na gruzach wielkiego miasta ˝ydowskiego a Meczet Omara wznios∏a matka Konstantyna Wielkiego jako Skalnà Katedr´. Rekonstrukcja Wie˝y Babel na str. 141 jest g∏upia, gdy˝ jest to FUNDAMENT wielopi´trowej wie˝y po zburzeniu jej przez Persów. MSch nazywa Dawida i Salomona regentami, ale w∏adza Egiptu nad Palestynà skoƒczy∏a si´ w r. 950 pne, po zdobyciu przez Egipcjan FILISTY¡SKIEJ Gazy, która WYMUSZA¸A zale˝noÊç ˚ydów od Egiptu. Egipt nie mia∏ drewna do wytopu ˝elaza wi´c by∏ metalurgicznie uzale˝niony od Kuszu i Indii. Gaza zaÊ importowa∏a drewno i rud´. Po wizycie Królowej Saby Salomon wpuÊci∏ Fenicjan do Eljatu, którzy wyeliminowali ˝eglug´ indyjskà z Morza Czerwonego, co pozbawi∏o Egipt broni indyjskiej, czyli ˝e Egipcjanie przez zdobycie Gazy ukr´cili sznur na w∏asnà szyj´. JeÊli Salomon by∏ istotnie najbogatszym monarchà Êwiata to DZI¢KI ZDOBYCIU PRZEZ EGIPCJAN GAZY, gdy˝ to da∏o mu handel egipski. MSch datuje upadek Troi na r. 1186 pne. Pisa∏em, ˝e Jozue przekroczy∏ Jordan W ZWIÑZKU Z OBL¢ZENIEM PRZEZ GREKÓW TROI, bo Kanaan by∏ PROTEKTORATEM HETYCKIM. Jozue zabra∏ ze sobà tylko ksi´gi Moj˝esza, wi´c po zniszczeniu przez Ariów Ammanu zagine∏o 130 lat historii Narodu Wybranego. Jozue nie zdoby∏ Jerycha przy pomocy tràb tylko prostytutki. Tràby by∏y potrzebne Dawidowi dla zag∏uszenia podkopu, wobec czego pokruszone mury pochodzà z obl´˝enia dawidowego. Podczas badania wroc∏awskiego zamku BISKUPIEGO odkopano przy Âwi´tokrzyskiej fundament mury fortecznego pochylony o 45 stopni. Ja stwierdzi∏em, ˝e to PODKOP OBL¢˚NICZY przy obleganiu za∏ogi Henryka G∏ogowskiego przez mieszczan i Henryka Grubego z Legnicy w r. 1291 a Panowie Profesorowie, ˝e partackie fundamentowanie. Jozue skapitulowa∏ przed Ariami, którzy zaprz´gli ˚ydów do transportu rozko∏kowanych okr´tów na Akab´. Przy uderzenia Egipcjan na flot´ aryjskà w Port Saidzie mianowany przez Ariów Ksià˝´ Synaju porwa∏ jednak z∏o˝onà ju˝ na Akabie flot´ aryjskà, z kobietami i z∏otem, i uciek∏ do Sudanu, gdzie za∏o˝y∏ metalurgi´ Kuszu. Stalownicy hetyccy byli jeszcze w Gazie, tote˝ Ariowie, którzy do Indii podreptali, za∏o˝yli STALOWNICTWO INDYJSKIE. RozwÊcieczeni Ariowie rozgromili Kananejczyków i oddali Palestyn´ TRAGARZOM. Wówczas po raz pierwszy pojawia si´ imi´ JEHUDA. Ja to t∏umaczy∏em, ˝e Indra z Kielc, który by∏ opas∏y, mówi∏ do wodza wielb∏àdników z Petry TY CHUDZIELCU, na co ten odpowiada∏ regulaminowo JA CHUDY! Po zdobyciu Bajdzinu Indra nie móg∏ sforsowaç bronionego przez Asyryjczyków Tygrysu 34 to wezwa∏ Chudzielca, który przyby∏ w 10 tysi´cy wielb∏àdów, wobec czego Indra móg∏ iÊç w gór´ Tygrysu, gdzie wywo∏a∏ powstanie Mitannów. Archeologiczne Êlady wielobóstwa o niczym nie Êwiadczà, gdy˝ Palestyna by∏a wielonarodowa i cz´stokroç podbijana przez ba∏wochwalców. To ˝e ostatnia redakcja Biblii by∏a w roku 50 ne nie umniejsza jej wartoÊci historycznej. TROJA HOMEROWSKA i Administracja D∏ugu Su∏taƒskiego Stan Wojenny upami´tni∏ mi si´ te˝ Pieruszà ko∏o Wo∏owa. Wiedzia∏em, ˝e Niemcy z∏o˝yli jakieÊ zbiory szlimowanowskie w jakimÊ Pa∏acu Schliemanna, który pa∏´ta∏ si´ po Âlàsku, a˝ nagle okazuje si´, ˝e tych zbiorów i samogo pa∏acu NIE MA. By∏o to wstrzàsem, gdy˝ traktowa∏em te rzeczy jako polski kapita∏ egeologiczny. Dyrektor Wojewódzkiego OÊrodka Archeologiczno-Konserwatorskiego, mgr Tadeusz Kaletyn, mówi∏ mi, ˝e jak pojecha∏ do Pieruszy to Pa∏acu Schliemanna nie móg∏ znaleêç, a miejscowy ludek piastowy jakoÊ nie chcia∏ na ten temat mówiç. Musia∏ wi´c przyjechaç po raz drugi – z pruskà mapà sztabowà. Kaza∏ kopaç i znalaz∏... fundamenty pa∏acu... 20 lat wczeÊniej by∏a w tym pa∏acu szko∏a, ale wszyscy wiedzieli, ˝e sà tam skarby, wi´c pa∏ac rozebrano – ceg∏a po cegle - co dla przyzwoitoÊci zniwelowano. Teraz majà szko∏´ nowoczesnà – za kredyty belgijskie. Po froncie by∏o tam trofiejne komando, ale ich ceramika nie interesowa∏a. Potem przyje˝dzali jacyÊ z Uniwersytetu Wroc∏awskiego i skrzyƒ ubywa∏o. Wiadomo, ˝e Pani Profesor Sarnowska t∏uk∏a w∏asnor´cznie ceramik´ szlimanowskà, BEZ KOMISJI I PROTOKO¸U, którà zakopano. Z opowiadaƒ tych mo˝naby wnosiç, ˝e rozebranie i zniwelowanie Pa∏acu Schliemanna by∏o zacieraniem Êladów po grabie˝y – ale mog∏o to byç te˝ eliminowanie Polaków ze sprawy Troi szlimanowskiej, której nie uznali narodowcy wielkopolscy. Nie przypadkowo te˝ chyba, w czasie burzy po sprawie, przeczyta∏em w Kurierze Polskim opini´ historyka brytyjskiego, ˝e Troja szlimanowska nic wspólnego z Trojà homerowskà nie ma – a kilka tygodni póêniej oznajomiony ze sprawa zawodowy archeolog Stefan Janeczek wybieg∏ mi naprzeciw z empiku i wyrzuci∏ z siebie jednym tchem: Masz zwolennika w Zwiàzku Radzieckim, który te˝ uwa˝a, ˝e Troja to Z∏oty Róg! Potem patrzy∏ na mnie z niedowierzaniem i podziwem – ˝e niby mi si´ tak uda∏o... Ja te˝ tak myÊla∏em, bo nie wiedzia∏em, ˝e jeÊli Uczony Radziecki g∏osi Z TRYBUNY, ˝e Troja to Z∏oty Róg, to musi staç za nim ktoÊ silny. Tym silnym okaza∏ si´ zaÊ Michai∏ Gorbaczow, który, po dojechaniu na tym koniu do tronu Sekretarza Generalnego, wycofa∏ si´ ze sprawy, inkasujàc w Ankarze miliard dolarów na pi´kne oczy, o czym pisa∏a prasa. W obronie mych praw do Troi homerowskiej Na Z∏otym Rogu wystàpi∏a pani Redaktor Or∏owska z Telewizji Wroc∏awskiej, która robi∏a film o Pieruszy. Genera∏ Jaruzelski odes∏a∏ jà do Ministra Krawczuka a ten wyrazi∏ zdziwienie, ˝e pchamy si´ ze sprawà kryminalnà do Warszawy: CO TO, WE WROC¸AWIU PROKURATORÓW NIE MACIE? Moja Troja homerowska na Z∏otym Rogu nie mia∏a nic wspólnego z narodowcami wielkopolskimi, gdy˝ wynika∏a z mego artyku∏u Kultury Êrodkowoeuropejskiego neolitu w Êwietle systematyki j´zykowej Tadeusza Milewskiego. Milewski sformu∏owa∏ genez´ j´zyków indoeuropejskich mi´dzy Renem a Dnieprem, a ja zaczà∏em si´ zastanawiaç, czy Moskowie, którzy przeszli Bosfor w czasie oblegania przez Greków Troi, nie byli prawedyjskimi Ariami? Homer napisa∏: TAK TOJAN JAK I GREKÓW ZIMNY STRACH PRZENIKNѸ, GDY SPRAGNIONY BOJU ARES RYKNѸ, tj. zasalutowa∏ g∏osem. Tych Mosków by∏o wprawdzie tylko 10 czy 11 tysi´cy, gdy Greków pod Trojà sto tysi´cy, ale takich armi przechodzàcych wówczas Bosfor i Dardenele by∏o wiele. 35 Wojna Trojaƒska by∏a epizodem Êwiatowej wojny z hetyckim monopolem produkcji i dystrybucji ˝elaza i STALI. By∏y to harce, które przygotowa∏y inwazj´ Azji Mniejszej przez Êrodkowoeuropejskich Frygów i Mosków, którzy rozgromili imperium hetyckie, którego afrykaƒskim agentem handlu ˝elazem by∏ Egipt. Frygowie-Ilirowie pochodzili z Czech i nap∏ywali do Azji Mniejszej wzd∏u˝ Dunaju i Maricy oraz Adriatykiem i przez Cypr, natomiast Moskowie Morzem Czarnym. Przy podziale ∏upów Frygom dosta∏a si´ Azja Mniejsza a Moskom zagrabione przez nich w Bogatzkoy-Hattusas z∏oto. Najazd Êrodkowoeuropejskich Ludów Morza na Egipt jest wskaênikiem, ˝e Troja homerowska by∏a na Z∏otym Rogu. W Iliadzie jest tylko jedna wyraêna lokalizacja geograficzna, a mianowicie urzàdzanie stanowiska dowodzenia na Samotrace do inwazji Trojady: WSPIѸ SI¢ NA SZCZYT SAMU WYNIOS¸Y, KTÓRY STRZELISTE SOSNY JESZCZE WY˚EJ WZNIOS¸Y. – STÑD WIDAå BY¸O IMBR¢, TROJAD¢ I ACHAJSKIE ¸ODZIE. Jest to wyraêna identyfikacja Trojady z TRACJÑ. WÊród przeciwników Henryka Schliemanna wyró˝nia∏ si´ emerytowany kapitan artylerii z Kolonii Boetticher. Wykazywa∏ on, ˝e identyfikacja Hissarliku z Ilionem nie ma sensu, gdy˝ Ilion by∏ miastem "mostowym" nad cieÊninà dardanelskà. Ja si´ z tym zgadzam, ale obecnie wiadomo, ˝e Ilion i Troja by∏y ró˝nymi miastami – wobec czego jeÊli Ilion by∏ miastem mostowym w Dardanelach, to Troja powinna byç takowym nad Bosforem. Tytu∏ dzie∏a Homera ILIADA pochodzi stàd, ˝e dzie∏o by∏o poetyzacjà protoko∏ów Êledztwa w sprawie zagini´cia ksi´cia frygijskiego Achillesa, które znaleziono w archiwum frygijskim w Canakkale - naówczas ILIONIE. Schliemann przyjà∏ za podstaw´ identyfikacji topograficznej ganianie si´ Hektora z Achillesem wokó∏ miasta - ale tym miastem by∏ fort wodociàgowy SKAMANDER, widoczny z murów Troi. Skamander zosta∏ zdobyty przez Achillesa przy pomocy bomb zapalajàcych, wobec czego Hektor, który reprezentowa∏ w Troi stronnictwo hetyckie, musia∏ go odbiç – przez wyzwanie Achillesa. Odpowiada to w∏aÊnie Bizancjum, gdzie by∏o ZBO˚A OBFITOÂå A WODY NA MIAR¢ - w czym chodzi∏o o zbo˝e scytyjskie, gdy˝ klucz do handlu czarnomorskiego i naddunajskiego by∏ zawsze na Z∏otym Rogu. Mo˝na powiedzieç, ˝e ten za∏o˝y∏ miasto na Z∏otym Rogu, kto tam zbudowa∏ WODOCIÑG – jak w Kadyksie. Boetticher zniszczy∏by Schliemanna, ale jako pruski oficer zosta∏ wezwany przez ˚elaznego Kanclerza na dywanik i sp∏acony tysiàcem marek, co by∏o kapitalikiem. Zwa˝ywszy ˝e by∏a to sprawa Administracji D∏ugu Su∏taƒskiego i racji politycznych protektorów Wysokiej Porty to zap∏ata licha. Po wybuchu I wojny Êwiatowej Rosjanie wydali Anglikom Paw∏a Schliemanna, wnuka i spadkobierc´ naukowego Wielkiego Heinricha, a ci rozstrzelali go bez sàdu – bo za du˝o wiedzia∏. ZUR TROJA-EXPO NACH STUTTGART; Bild der Wissenschaft, 2/2001, s. 78-9. BdW informuje o Êwiatowej wystawie szlimanowskiej w Stuttgarcie od 17 III do 17 IV 2001, na której eksponowano wykopaliska trojaƒskie, które dotychczas Turcji nie opuszcza∏y. Ta deklaracja Êwiadczy o presti˝owej i politycznej randze imprezy TROJA-EXPO. Chodzi o kilku niemieckich szarlatanów, z Korfmannem na czele, którzy g∏oszà bzdury w rodzaju, ˝e TROJA TO ATLANTYDA – ˝eby zag∏uszyç mnie, czyli mojà identyfikacj´ Troi homerowskiej ze Z∏otym Rogiem, gdzie by∏ zawsze klucz do handlu czarnomorskiego i naddunajskiego. Jak pisa∏em wielokrotnie to na Troi na Z∏otym Rogu wyskoczy∏ Michai∏ Gorbaczow, który, po osiàgni´ciu stolca genseka, sprzeda∏ swoje karty Turkom za miliard dolarów. Teraz rzàd turecki BRONI Henryka Schliemanna, pomimo ˝e ostatnio ukaza∏o si´ szereg artyku∏ów o jego szachrajstwach. 36 Schliemann by∏ agentem ˚elaznego Kanclerza, który – w∏aÊnie przy pomocy Schliemanna – doprowadzi∏ Rosj´ do Wielkiego Sedanu w Skierniewicach w r. 1884, gdzie car Aleksander III wykupi∏ udzia∏y Administracji D∏ugu Su∏taƒskiego za 9 tysi´cy ton z∏ota. TROJA EXPO zdaje si´ Êwiadczyç, ˝e niemieckich szalbierzy firmujà politycznie Stuttgart i rzàd turecki. W zwiàzku z tym przypominam, ˝e Wirtembergia przyje∏a luteranizm w r. 1524, tak jak Wroc∏aw, czyli pod protektoratem Jagiellonów. Manifestem zwiàzku szmalkaldzkiego jest o∏tarz Hohenzollernów w Halle – z Bonà jako Âwi´tym Maurycym – ale po kl´sce Zwiàzku protektorem luteranów niemieckich zosta∏ Sulejman Wspania∏y, czego pamiàtkà jest zegar z r. 1548 w Muzeum Krajowym w Stuttgarcie. W r. 1554 Rosjanie i Polacy zdobyli Sarkel-Saraj, który przemianowano na CarycynWo∏gograd, wobec czego Sulejman Wspania∏y musia∏ przerwaç obl´˝enie Oranu i gadaç z Polakami, ˝eby ratowaç Astrachaƒ. Rokowania te zbankrutowa∏y Karola V - gry˝ los Wiednia zale˝a∏ od stosunków polsko–tureckich - ale po jego abdykacji powróci∏ stan wojny na Ukrainie, co spowodowa∏o upadek Astrachania oraz przejÊcia na stron´ tureckà Iwana Groênego, który, p∏ynàc traktatowo na w sukurs Polakom na Krymie, ZAATAKOWA¸ KIJÓW. Ta intryga niemiecka mo˝e by si´ uda∏a si´, gdybym ja by∏ Aleksandrem TROJA¡SKIM - ale ja przez Skierniewice tylko pociàgiem przeje˝dza∏em. Prawdzice byli spokrewnieni z Krupskimi, którzy byli targowiczanami i kolaborantami. Pochodzili z arystokracji gockiej i starali si´ o tytu∏ ksià˝´cy jako potomkowie ksià˝àt czerwieƒskich. Krzysztof Kowalski, AGEMEMNON JAK WILHELM; Rzeczpospolita, 21 10 1999, s. A9. William M. Calder, archeolog z uniwesytetu Illinois, stwierdzi∏ na ∏amach powa˝nego czasopisma naukowego Archeology, ˝e znaleziona przez Schliemanna z∏ota maska Agamemnona jest prawdopodobnie falsyfikatem, wykonanym przez znanego z nazwiska z∏otnika ateƒskiego, na podobieƒstwo cesarza Wilhelma I. Calder ˝àda od muzeum ateƒskiego udost´pnienia mu maski w celu zbadania jej, ale muzeum si´ wzbrania. Roman Warszewski, TROJA¡SKI KO¡ HEINRICHA SCHLIEMANNA – Czy cz´Êç z∏ota Króla Priama zosta∏a sfa∏szowana?; Nieznany Âwiat, Nr 12/1999, s. 10-11. RW cytuje korespondencj´ Schliemanna, jako dowód falszerskich intencji i zamiar utworzenia fa∏szerskiej spó∏ki niemiecko-francuskiej. RW cytuje te˝ naukowego wspólnika Schliemanna z Hissarliku, Franka Calverta, który po Êmierci Schliemanna og∏osi∏ na ∏amach Levant Herald, ˝e tzw. Skarb Priama nigdy nie istnia∏, gdy˝ zosta∏ skompletowany z ró˝nych znalezisk, a niektóre przedmioty tego "skarbu" zosta∏y wykonane na zamówienie przez z∏otnika. RW domyÊla si´ jakiegoÊ TAJEMNICZEGO PLANU. Schliemann kierowa∏ si´ ponoç nienawiÊcià, wÊciek∏oÊcià i fantazjà, ale to wszystko by∏o dobrze kierowane i finansowane. Owym tajemnym planem by∏o podsuwanie Rosji Troi szlimanowskiej, jako historycznej asekuracji kapita∏u D∏ugu Su∏taƒskiego. NEUER KAMPF UM TROJA; Der Spiegel, 11/2001, s. 197. Czyta∏em niejednokrotnie o Êwiatowej imprezie szlimanowskiej w Stuttgarcie, ale ˝e oficjalnie zaproszono tam Eberharda Zanggera to czytam po raz pierwszy. Przed 3 miesiàcami ostrzega∏em Niemców, ˝e ta impreza b´dzie AKTEM WROGOÂCI WOBEC MNIE, gdy˝ g∏osz´ od r. 1968, ˝e Troja homerowska to Z∏oty Róg - bo tam znajdowa∏ si´ zawsze klucz do handlu czarnomorskiego i naddunajskiego. Ten zaÊ zbudowa∏ tam miasto, kto tam zbudowa∏ WODOCIÑG, jak w Kadyksie. Chodzi tu o HISTORIOGRAFI¢ PRUSKÑ, której fekaliem jest Troja szlimanowska, spreparowana dla otrucia Rosji, czego dokonano na Szczycie Mocarstw Kontynentalnych w 37 Skierniewicach w r. 1884, gdzie Rosja zakupi∏a D∏ug Su∏taƒski za 9 tysi´cy ton z∏ota. Finansowy i polityczny kapita∏ Administracji D∏ugu Su∏taƒskiego mia∏ zawarowaç dla Rosji kapita∏ historyczny ILIADY, gdy˝ bur˝uazja rosyjska by∏aby nie na poziomie, gdyby nie potrafi∏a tego wygraç. Po realizacji transakcji w Skierniewicach ˚elazny Kanclerz wygna∏ rosyjskie papiery wartoÊciowe z gie∏dy berliƒskiej. Henryk Schliemann by∏ agentem pruskiego Sztabu Wojny Handlowej i Gospodarczej, i dopuÊci∏ si´ szeregu oszustw naukowych, do którego to procederu próbowa∏ wciàgnàç Francuzów, na co sà dowody. Dalsza kariera Henryka Schliemanna Êwiadczy, ˝e amatorów tego pruskiego specyja∏u by∏o i jest du˝o, a okaza∏ si´ on tak dobrym interesem, ˝e w Stuttgarcie chcà tym znowu nakarmiç wszystkich, choç t∏umaczy∏em to wielokrotnie. Z okien Wirtemberskiej Akademii Nauk widaç by∏o konsulat USA ze sporym t∏umem, gdzie mnie odes∏ano ze skargà na trucicielstwa pruskie. Wg francuskiej historiografii CELTYCKIEJ to Kimeriowie pochodzili od uchodzców z Troi – czego pamiàtkà jest mn. nazwa PARY˚ – od rodu Parysa. Grecy milczà, gdy˝ za uznanie pruskiego kawalarza dostali od niemieckiego komisariatu Administracji D∏ugu Su∏taƒskiego Kawal´. Guenther Stockinger, AUFSTAND GEGEN ZAMPANO – Wie bedeutend war Troja wirklich. Gehlerte fuehren einen giftigen Streit ueber die antike Sagenmetropole; Der Spiegel, 32/2001, s. 159. Artyku∏ móg∏by mieç tytu∏ NOWA WOJNA TROJA¡SKA. Wiosnà 2001 mia∏a miejsce ÂWIATOWA WYSTAWA SCHLIMANOWSKA w Stuttgarcie, na której popisywa∏ si´ - sponsorowany przez DaimlerChrysler'a - Manfred Korfmann, kierownik i wielki propagator wykopalisk w Hissarliku, gdzie Henryk Schliemann znalaz∏ Troj´. Ja grozi∏em, ˝e imprez´ szlimanowskà w Stuttgarcie uznam za kazus wojenny, gdy˝ Troja szlimanowska by∏a fekaliem. Rosja wykupi∏a D∏ug Su∏taƒski, asekurujàç si´ kapita∏em historycznym Troi Schliemanna, co by∏o Wielkim Sedanem, po którym ˚elazny Kanclerz wyp´dzi∏ rosyjskie papiery wartoÊciowe z gie∏dy beliƒskiej, które posz∏y do Pary˝a. Mój kazus wojenny zadzia∏a∏, gdy˝ Korfamann zosta∏ zaatakowany jadowicie, jako mistyfikator naukowy i kuglarz tumaniàcy lud. Przywódcà ataku na Korfmanna jest prehistoryk z Tybingi Frank Kolb, który zarzuca Korfmannowi liczne fa∏szerstwa i uogólnianie pojedynczych znalezisk – na podstawie czego robi on urzekajàce modele, tworzàc wirtualne miasto. Ja ju˝ po pierwszych REWELACJACH Korfamnna og∏osi∏em, ˝e odkryte przez niego miasto by∏o HETYCKÑ baz´ morskà i koszarami, gdzie mog∏o byç 5 tysi´cy ˝o∏nierzy i marynarzy. Krytycy Korfmanna idà tu dalej - ˝e odkryta przez Schliemanna CYTADELA ˝adnej funkcji miejskiej pe∏niç nie mog∏a a na zaplecze arsena∏owe i materia∏owe dla garnizonu 5-tysi´cznego nie wystarcza∏a. Troja by∏a wasalstwem hetyckim w TRACJI, a to ˝e opiera∏a si´ przez 9 lat STUTYSI¢CZNEJ armi greckiej wynika∏o z tego, ˝e by∏a zaopatrywana przez flot´ hetyckà. Ju˝ sama identyfikacja topograficzna Schliemanna jest b∏azeƒstwem, gdy˝ sprawdza∏ on ganianie si´ Achillesa z Hektorem WOKÓ¸ MIASTA – gdy biegali oni wokó∏ fortu wodociàgowego, widocznego z murów Troi. Zdobyciem fortu SKAMANDER Achilles zmusi∏ Trojan do rozejmu i przeprawienia Frygów i Mosków do Azji Mniejszej, gdzie rozgromili oni imperium hetyckie. Profesor Jerzy Strzelczyk z Poznania pisze, ˝e POD TROJÑ BYLI S¸OWIANIE. Mo˝na to rozumieç, ˝e tak jak kupili oni od Kasytów Cyn´ Izerskà, dopomagajàc im w podboju Azji Mniejszej, tak nabyli od Ariów–Mosków Miedê Kieleckà pomagajàc im w podboju imperium hetyckiego. Wykazywana przez Strzelczyka wyprawa S∏owian do Azji Mniejszej nie powiod∏a 38 si´, gdy˝ nie uda∏o im si´ zdobyç MATALURGII ˚ELAZA, na którà czekali t´sknie ich rodacy nad Odrà, Wartà i Ba∏tykiem. Na Bliskim Wschodzie brakuje jednak archeologicznych Êladów S∏owian z tego okresu, natomiast sà Êlady Germanów w postaci mieczy ZACHODNIOBA¸TYCKICH – co jest o tyle zrozumia∏e, ˝e archeologom niemieckim nie zale˝a∏o na eksponowaniu S∏owian. Ciesz´ si´, ˝e mój atak na Korfmanna spowodowa∏ obl´˝enie go przez prehistoryków niemieckich, ale mi nie chodzi o nowà wojn´ trojƒskà tylko zerwanie z trucicielstwem pruskim. Nie wystarczy tu deklaracja, ˝e Hissarlik NIE BY¸ OÂRODKIEM PONADREGIONALNYM, gdy˝ ja od 33 lat g∏osz´, ˝e klucz do handlu czarnomorskiego i naddunajskiego by∏ zawsze na Z∏otym Rogu. TRAGARZE WYWY˚SZENI Po upadku Troi na Z∏otym Rogu Gaza zosta∏a zaj´ta przez Ariów, którzy zdobyli Eljat i zaprz´gli ˚ydów do transportu rozko∏kowanych okr´tów na Akab´, gdy˝ hetyckiego z∏ota nie sposób by∏o wieêç do Indii na os∏ach. Ariowie najeli te˝ do transportu wielb∏àdników nabatejskich Tryumf nad Izraelem z Megido przedstawia los Narodu Wybranego po upadku Eljatu. Egipcjanie uknuli jednak spisek haremowy, w wyniku którego minowany przez Ariów kananejski Ksià˝´ Synaju porwa∏ z∏o˝onà ju˝ na Akabie flot´ aryjskà, z kobietami i z∏otem, i uciek∏ do Sudanu. – Ariowie rozgromili za to Kananejczyków i oddali ich ziemi´ tragarzom. Ów Ksià˝´ Synaju za∏o˝y∏ w Sudanie KUSZYCKÑ metalurgi´ ˝elaza, którà nazywa si´ Afrykaƒskim Birminghamem. Ariowie, którzy musieli do Indii podreptaç – choç Indra na rydwanie upas∏ si´ – za∏o˝yli nad Indusem metalurgi´ ˝elaza i STALI. Sàdz´, ˝e by∏ to system podobny do ˚elaza Gdaƒskiego: Z Pendzabu sp∏awiano ˝bo˝e na tratwach z drzewa himalajskiego, które w Hajderabadzie odstawiano do kuênic, gdzie dowo˝ono rud´ z Ghatów i Afryki. Jest to wa˝ne dla Palestyny, której nazwa pochodzi od Filistynów z Gazy, którzy jako pozostaƒcy Ariów mieli wprawdzie matelurgi´ ˝elaza, ale nie by∏o tam drzewa i rudy. Tak jak najstarsza metalurgia ˝elaza w Polsce, na najlepszych w Europie magnetytach sudeckich, nie mia∏a szans wobec ˚elaza Gdaƒskiego, to tym bardziej aptekarska metalurgia Gazy musia∏a przegraç z importem ˝elaza z indyjskiego. To by∏ w∏aÊnie powód kl´ski Filistynów, którzy byli lepszymi wojownikami od ˚ydów. Ksià˝´ta Nabatejczyków byli rodu Jehudy, które to imi´ mo˝e pochodziç od aryjskiego przezwiska TY CHUDZIELCU. Jehudowie urz´dowali w Petrze, która le˝y w górach Szarah, na wschód od koryta Araby mi´dzy Morzem Martwym a Akabà. Góry te by∏y poroÊni´te lasem cedrowym i mia∏y du˝à jak na Bliski Wschód wilgotnoÊç, co tworzy∏o dobre warunki hydroenergetyczne. Petra ma zupe∏nie unikalny system kana∏owy, który kiedyÊ s∏u˝y∏ do przeróbki ˝elaza indyjskiego, gdy˝ Petra by∏a poprzednikiem DAMASZKU. Damaszek, jako g∏ówna zbrojownia Rzymu, powsta∏ po zniszczeniu lasów cedrowych Synaju i Szarahu przez powstaƒców Bar Kohby. Odleg∏oÊç z Damaszku do Bejrutu jest podobna jak z Akaby do Petry, ale trzeba obcià˝yç Damaszek przew∏okà do Port-Saidu i 2 dodatkowymi prze∏adunkami, co czyni∏o Damaszek niekonkurencyjnym wobec Petry. Damaszek mia∏ jednak atut, ˝e mo˝na by∏o dowoziç niskow´glowe ˝elazo BIA¸E z Kurska - ale tu rzymska polityka protekcyjna napotka∏a Wandalów z Krakowa. Petra zbroi∏a ˚ydów, Babiloƒczyków, Asyryjczyków, Persów, Ptolemeuszy i Seleucydów, a od Cezara i Rzym. Wymaga∏o to gospodarki leÊnej, która warunkowa∏a ju˝ eksploatacj´ miedzi Araby, tote˝ sàdz´, ˝e PONOWNA eksploatacja tej miedzi w XV w. pne by∏a skutkiem wygnania Hyksosów z Egiptu w r. 1580, którzy – obs∏ugujàc drog´ wielb∏àdzià z Akaby do 39 Sodomy – musieli sadziç na niej cedry na sposób egipski, ˝eby móc si´ gdzie schowaç przed s∏oƒcem. Te cedrowe lasy Synaju zosta∏y jednak zniszczone przez historycznà eksploatacj´ miedzi Araby przez Ramzesa III, który – w wyniku spisku haremowego – anektowa∏ Synaj i chwali∏ si´ najlepszà miedzià na Êwiecie, którà zawdzi´cza∏ wielb∏àdnikom sadzàcym lasy. Ramzes III mia∏ wa˝niejsze sprawy od sadzenia lasów, bo wg papirusu Harrisa to w r. 1180 pne za∏o˝y∏ koloni´ górniczà w bardzo odleg∏ym po∏udniowym Kraju Z∏ota – co uwa˝a si´ za Mozambik. W tym Êwietle to uwa˝ana za blondynk´ Bia∏a Dama w Afryce Po∏udniowej z po∏. II tysiàcl. pne mog∏a byç Hetytkà, przyby∏à z ˝ydowskà flotà solnà z Suezu - mo˝e od Józefa? Do rozgromienia imperium hetyckiego przez Frygów i Mosków w czasie wojny trojaƒskiej Akaba by∏a miastem hetyckim, gdy˝ stàd eksportowano ˝elazo do Indii i Afryki, czyli ˝e Nabatejczycy byli poddanymi hattusalisa. Po raz III miedê Araby by∏a eksploatowana w czasach rzymskich, wyraênie przez Jehudytów, co trwa∏o do zniszczenia lasów Synaju i Szarahu przez powstaƒców Bar Kohby, który chcia∏ w ten sposób os∏abiç potencja∏ zbrojeniowy Rzymu. Spowodowa∏o to za∏o˝enie przez Rzymian metalurgii DAMASCE¡SKIEJ. Matthias Schultz, ZAUBERIN IM GARTEN EDEN – Erotisch, schoen, unsagbar reich, und Gold und Weihrauch im Gepaeck – so taucht die Koenigin von Saba in der Bibel auf. Deutsche Archaeologen haben jetz die Palaststadt der Herrscherin aufgespurt. Im Wuestenstand des Jemen liegt eine fast unbekannte antike Hochkultur verborgen; Der Spiegel, 16/2001, s. 188-201. MSch t∏umaczy, ˝e bogactwo Arabii Szcz´Êliwej, którà Chrystus wymieni∏ jako JMN czyli Jemen, pochodzi∏o z eksportu MIRY czyli ˝ywicy drzewa balsamowego, znanego archeologicznie w Europie Ârodkowej od V w. pne. Na str. 200 czytamy, ˝e po udomowieniu dromadera, ok. r. 1500 pne, Arabia zacze∏a spe∏niaç rol´ POÂREDNIKA HANDLOWEGO mi´dzy Egiptem a Indiami. Jednak wg mnie szczególna rola Jemenu polega∏a nie na tyle na eksporcie miry jako kadzid∏a, ale obs∏udze MORSKIEGO HANDLU INDYJSKIEGO, czyli ˝e trzeba tu odwróciç hierarchi´: Najpierw handel indyjski a potem mira. 23 VIII 69 Tygodnik Powszechny wydrukowa∏ mój artyku∏ ¸ÓDè "RA" ZATONE¸A. Jest to pozytywna krytyka Thora Heyerdahla, który powinien jednak p∏ynàç przez Atlantyk nie na tratwie trzcinowej, ale SMO¸OWANEJ trzcinowej ∏odzi monsunowej THEPE - na jakich to statkach Hindusi p∏ywali ze sztormowymi i deszczowymi wiatrami monsunowymi mi´dzy Indiami a Mozambikiem. Ja wnioskowa∏em, ˝e by∏a to technika DRAWIDYJSKA, czyli sprzed podboju Indii przez Ariów po upadku Troi w r. 1183 pne. MSch pisze na str. 196, ˝e oko∏o r. 1470 pne królowa Hatszepsut wys∏a∏a flot´ do Puntu. Ja wykaza∏em jednak, ˝e nie chodzi tu o Erytre´, ale nawiàzanie stosunków DYPLOMATYCZNYCH z Mohendzo-Daro nad Indusem, które mog∏o wówczas nazywaç si´ Puntem, co uzna∏a Indira Ghandi. Wed∏ug mnie by∏a to w∏oÊciwie wyprawa ˝ydowska, gdy˝ ˚ydzi, którzy mieszkali wówczas w Suezie, obs∏ugiwali wozami konnymi drog´ mi´dzymorskà Suez-Pelazga oraz drog´ morskà Suez-Mozambik, o czym pisz´ w ksià˝ce Incydentu Nie By∏o. Zosta∏o to potwierdzone genetycznie, gdy˝ Bantusi sà genetycznie w 40% ˚ydami, o czym mówià ich mity plemienne. Sytuacja ta zmieni∏a si´ po ucieczce ˚ydów z Egiptu za faraona Echnatona. Egipt utraci∏ lasy cedrowe na Synaju wi´c Egipcjanie nie mogli budowaç statków, wobec czego Afryk´ wschodnià opanowali Drawidowie. Po upadku Troi i Hetytów Ramzes III zajà∏ Synaj i daleki Kraj Z∏ota czyli Mozambik. By∏ to epizod, gdy˝ Ariowie si´gneli zaraz po Afryk´ Wschodnià, która by∏a im potrzebna dla z∏upionej w Azji Mniejszej metalurgii STALI, gdy˝ najlepszà stal robili z rudy mozambickiej. 40 Salomon nie by∏ tylko Ksi´ciem Galilei (s. 198), gdy˝ od poczàtku mia∏ Eljat nad Akabà – czym zagra∏. Wg logiki Prusa to zaciàgnà∏ w Tyrze po˝yczk´ na budow´ Jerozolimy, o czym Sabejczycy powinni si´ dowiedzieç od ambasadora w Tebach, co przestraszy∏o ich. Oznacza∏o to bowiem fenickà suwerennoÊç handlowà na Morzu Czerwonym – coÊ w rodzju dzisiejszego LIBERALIZMU - wobec czego Saba musia∏a zaraz jechaç do Salomona, aby mu daç pieniàdze na zwrot d∏ugu. U Prusa dwaj fennicy m´˝owie ˝egnajàc si´ ˝yczà sobie grzecznie WSZYSTKIEGO NAJGORSZEGO. Dzi´ki temu Saba za∏atwi∏a konwencj´ równie˝ z Egiptem i Fenicjà w celu usuni´cia Hindusów z Morza Czerwonego i Afryki Wschodniej. Dawa∏o to Sabejczykom dost´p do kuszyckiego ˝elaza i etipskiego z∏ota, czyli ˝e opisany w Biblii kasowy tryumf Salomona by∏ efektem spó∏ki z Sabà, która rozluêni∏a tym handlowe w∏adzwo indyjskie. S∏ynne spotkanie Saby z Salomonem jest datowane na ok. 950 r. pne. Ten stan trwa∏ do koƒca IX w. pne, gdy król Karib'il Watar rozgromi∏ w krwawej bitwie królestwo AUSSAN, która to nazwa kojarzy si´ z Sanà i Asirem. Pociàgne∏o to zmian´ nazwy z Sabeii na JEMEN. Po zjednoczeniu po∏udniowej Arabii Watar dokona∏ inwazji Somali na SKÓRZANYCH ¸ODZIACH, co wymaga∏o zojuszu z Asyrià, gdy˝ ∏odzie takie powinne byç asekurowane przez flot´ asyryjskà. Akcja Watara by∏aby politykà królów asyryjskich, których karawany kursowa∏y OD MÓRZ PER¸OWYCH DO BURSZTYNOWEGO czyli wielb∏àdzimi szlakami Arabii i konnymi Europy. Na Ukrainie znaleziono szczàtki wielb∏àda z tego okresu. Asyria by∏a politycznym eksponentem MA¸OAZJATYCKIEJ METALURGII STALI, co przeciwstawia∏o jà stalownictwu indyjskiemu, jak finansier´ greckà i fenickà na Morzu Âródziemnym. Królowa Saba mia∏a si´ nazywaç po sabejsku BILK¸IS i byç córkà DSCHINNS–a. Niemcy za stolic´ jej uwa˝ajà stojàcy na skraju pustyni Marib – ale nie wiem czy chodzi im o obecny czy Stary Marib, którego ruiny sà nad korytem Wadis D˝auf. Sugerujà si´ tu bardzo starà tamà o 620 m d∏ugoÊci i 20 m pi´trzenia, co wymaga∏o STALI ZBROJENIOWEJ, a wi´c z Azji Mniejszej lub Indii. JeÊli D˝auf pochodzi od Dzinns–a to mo˝e Stary Marib móg∏ zostaç za∏o˝ny przez ojca Saby, który zawar∏ umow´ z Hindusami, którà z∏ama∏a Saba przy pomocy Salomona? Szwajcarzy nazwali system hydrotechniczny Maribu CUDEM TECHNIKI STARO˚YTNEJ, wobec czego woda powinna byç rozprowadzana ceramicznymi rurami, które powinne pochodziç z Indii? Jedynym miastem w tamtym rejonie, które nadaje si´ na stolic´ paƒstwa jest Sana. Najwa˝niejsza strategicznie by∏a jednak prze∏´cz Habban, na którym to szlaku le˝à miasta KISAB i NISAB, czyli pochodzàce z czasów sabejskich. ˚elazo indyjskie wy∏adowywano w Al Huwajmi i transportowano na wielb∏àdach i os∏ach przez Habban do Maribu. Deficyt Rzymu w handlu ze Wschodem wynosi∏ sto milionów sestercji rocznie, w czym niektórzy upatrujà g∏ówny powód kryzysu finansowego Imperium. Jedwab chiƒski by∏ w Rzymie horendalnie drogi a Rzym musia∏ importowaç jeszcze indyjskie ˝elazo BIA¸E do produkcji stali damasceƒskiej, gdy˝ stosunki Rzymu z Wandalami nad Wis∏à by∏y na ogó∏ z∏e, co rzutowa∏o na import ˝elaza z Kurska. Rzymski import MIRY arabskiej powinien wi´c byç dopiero na trzecim miejscu – za ˝elazem indyjskim i jedwabiem chiƒskim – tote˝ bogactwo Jemenu trzeba przypisywaç raczej owemu cudownemu systemowi hydrotechnicznemu i poÊrednictwu w handlu indyjskim. Warto te˝ zwróciç uwag´, ˝e Fenicjanie podjeli hodowl´ muszli PURPUROWEJ z Morza Czerwonego, co mog∏o byç pierwotnie przemys∏em sabejskim. W r. 950 pne Pa∏ac Salomona na Âcianie P∏aczu by∏ w budowie, tote˝ majestatyczne przyj´cie Saby powinno mieç miejsce w wodociàgu na tym wzgórzu, jako prowizorycznym 41 pa∏acu Salomona. Budowana wówczas Âwiàtynia Salomona by∏a w pó∏nocnowschodniej cz´Êci miasta, prawdopodobnie na terenie Uniwersytetu. PARYSJA NAD SEKWANÑ CÓRKÑ BORYSA ZNAD DNIEPRU? Jest legenda, ˝e sobór Sofijskiego w Kijowie budowano na wzór soboru w Konstantynopolu, ale kijowski sobór Sofijski mog∏ byç budowany na wzór katedry weneckiej a nie konstantynopolitaƒskiej. W zwiàzku jednak z lokalizacjà Troi homerowskiej na Z∏otym Rogu i wynikajàcych w Wielkich Kronik Francji wniosków o budowie Kijowa przez emigrantów z Troi to tà tradycj´ mo˝na rozumieç, ˝e Êwiàtynia ta zosta∏a wybudowana na wzór jakiejÊ starszej Êwiàtyni trojaƒskiej w Konstantynopolu. Tzw. mury Konstantyna w Konstantynopolu uwa˝am za MURY TROI PRIAMA a tzw. pa∏ac Antiocha za Pa∏ac Priama - podobnie jak mury arabskie Aleksandrii za mury pa∏acowe Ptolemeuszy, których pa∏ace zosta∏y przeniesione do Konstantynopola. Na podstawie tej spekulacji Francuzi znaleêli podmorskie ÂMIETNISKO po tych pa∏acach, a przy okazji 3 dzielnice nawodne, które ja interpretuj´ jako PALOWE - z pa∏acami i Êwiàtyniami z drewna, s∏omy i gliny. Gdy w Niemczech szachowa∏em Architektur´ Kijowskà katedrà weneckà to pochodzàcy w Czernihowa wykszta∏cony w Leningradzie Ukrainiec przyzna∏ mi racj´. Wg mej systematyki architektury w∏oskiej to katedra wenecka zosta∏a zbudowana przez Juliusza Cezara, po jego powrocie z Wroc∏awia w r. 57 pne. Z powodu niewyp∏acalnoÊci finansowej by∏ on zale˝ny od drogi Êledziowej Woliƒ-Triest. Poniewa˝ protektorem Triestu zosta∏ Leszek Chytry wi´c mo˝e ju˝ we Wroc∏awiu uzgodniono budow´ Wenecji, której nazwa oznacza∏a Miasto S∏owiaƒskie, gdy˝ od kilku wieków mieszkali tam s∏owiaƒscy Wenetowie. Katedra wenecka mog∏a byç tylko PRZEBUDOWANA SKLEPIENIOWO przez Juliusza Cezara, gdy˝ zdaje si´ byç systemem bardziej prymitywnym od Architektury Kijowskiej, którà tu kwalifikujemy jako architektur´ bràzu. JeÊli tak to katedra wenecka by∏aby architekturà KRETE¡SKÑ? czyli "sprzed wojny trojaƒskiej". 30 lat temu zosta∏em skontrowany przez Jugos∏owian, ˝e TROJA TO TRIEST - co pasuje do stwierdzonej archeologicznie Wenecji BRÑZU. Jerzy Pysiak, PARY˚, MIASTO TROJAN – Trojaƒski rodowód królów Francji w XII wieku; Mówià Wieki, III 2000, s. 20-27. Jest to francuska historiografia CELTYCKA, wy∏o˝ona w Wielkich Kronikach Francji, które zredagowano na prze∏omie XII i XIII w. Polscy historycy ju˝ w Êredniowieczu zastanawiali si´, czy istnieje zwiàzek relacji o najeêdzie Galów na Polsk´ za Grakcha I z tradycjà TROJA¡SKÑ w Wielkich Kronikach Francji. - Ale relacje te nie ze sobà nic wspólnego, gdy˝ tradycja o Grakchu I u Kad∏ubka mówi o wydarzeniach w l. 290-250 pne, gdy TRADYCJA TROJA¡SKA w Wielkich Kronikach Francji o wydarzeniach od XII do VII w. pne. TROJA¡SKI RODOWÓD królów fracuskich mia∏ uczyniç z nich dynasti´ CELTYCKÑ czyli ludowà, gdy˝ lud francuski trzyma∏ si´ tradycji nie rzymskiej a celtyckiej. Przerobiono na Celtów germaƒskich Franków, przez powo∏anie eponima narodu w postaci wodza emigracji z Troi w postaci Syna Priama pFRANCJONA–PARYSA–Aleksandra. Ów Francjon mia∏ wyprowadziç cz´Êç Trojaƒczyków z p∏onàcego miasta i zaprowadziç do Scytii – zawanej wówczas MEOTYDÑ, gdzie za∏o˝yli miasto SYKKUMBRI¢, od czego mogà pochodziç Kimeriowie. Troja zosta∏a zdobyta przez Greków w r. 1183 pne, ale owi Trojenie meotydzcy zaczynali swà histori´ od r. 1157 pne, co jednak mo˝na t∏umaczyç tym, ˝e 26 lat po ucieczce z Troi rozgromili oni ALLANÓW-Kalanów czyli kaukazców, co da∏o im w∏adz´ na pó∏nocnym nadczarnomorzu. Tradycj´ tà mo˝na rozumieç jako wojn´ plemiennà, którà sykumbrowie zdyskontowali politycznie, tworzàc federacj´ KIMERYJSKÑ. 42 II rozdzia∏ tej Post-TROJADY to wojna z Remusem i Romulusem. Nie jest to wcale absurdem, gdy˝ t∏umaczy pojawienie si´ HALSZTACKIEJ CYWILIZACJI ˚ELAZA rozgromieniem przez Asyryjczyków i Scytów Urartyjczyków i Kimeriów pod Kummuh ko∏o Kayseri w r. 742 pne, co spowodowa∏o ucieczk´ Kimeriów w gór´ Dunaju. Kimeriowie, którzy w Azji Mniejszej zaopatrzyli si´ w metalurgów ˝elaza, napotkali nad Adriatykiem RZYMSKI MONOPOL ˚ELAZA, z którym musieli walczyç – i to by∏aby w∏aÊnie owa wojna z Remusem i Romulusem. Najazd Kimeriów spowodowa∏ potrzeb´ fortyfikowania Palatynu, wobec czego bratobójstwo wypada datowaç na rok 742 pne. Wodzem tej rejterady z Azji Mniejszej by∏ Ibor - wobec czego Markomir by∏by wodzem Kimeriów pó∏nocnonadczarnomorskich, którzy po kl´sce ze Scytami w r. 705 pne przenieÊli si´ do Ligurii, którà nazwali Galià. Tradycja Êlàska mówi o za∏o˝eniu SALOWII w Puszczy Jaworowej przez MARSYGNÓW. Mo˝e tu chodziç o Kimeriów ma∏oazjatyckich, gdy˝ zostali oni wyp´dzeni przez S¸OWIAN. Zgadza si´ to z tradycjà francuskà – ˝e PIERWSZE KAMIENNE ZAMKI, ÂWIÑTYNIE I MIASTA wybudowa∏ w Galii Markomir, ale Lutecj´–Pary˝ za∏o˝y∏ jeszcze Ibor. Argumentem za tym mo˝e byç nazwa REN - niewàtpliwie celtycka, czyli ˝e Frankowie germaƒscy byliby wtórni wobec trojaƒskich, tak jak Pary˝ wobec rodu PARYSA. Potwierdza∏oby to mojà tez´, ˝e najstarszymi zamkami na kontynencie europejskim, poza Grecjà, sà sudeckie. Polityczna potrzeba przemianowania LUTECJI na Pary˝ zaistnia∏a dopiero po zdobyciu przez krzy˝owców Konstantynopola w r. 1204 i koronacji brata króla francuskiego na Cesarza ¸aciƒskiego – dla podkreÊlenia SIOSTRZE¡STWA PARY˚A Z KONSTANTYNOPOLEM jako Trojà. WKFr piszà te˝ o NIETO˚SAMOÂCI Troi z Ilionem, co uwierzytelniono dopiero w ARCHIWUM HETYCKIM. Fraza Pysiaka FRANCUZI CZYLI TROJANIE jest mi potrzebna w zwiàzku z datacjà ZAMKÓW NADRE¡SKICH, które uzna∏em za najstarsze w Europie poza Grecjà i Sudetami. Poniewa˝ po∏àczy∏em ekspansj´ celtyckà z Halsztatem i Kimeriami wi´c relacja Pary˝a do Parysa-Aleksandra z Troi przesta∏a byç grà s∏ów. Myli∏em si´ tylko – ale mia∏em do tego prawo – co do nazwy LUTECJA, sàdzàc, ˝e w przypadku Pary˝a pochodzi ono od Lutyków kultury ∏u˝yckiej. W dalszym ciàgu nie jest to wykluczone, gdy˝ Ibor, uciekajàc z Pragi przed Markomirem, móg∏ pociàgnàç za sobà S∏owian ∏u˝yckich, którzy powinni osiàÊç na bagnach nadsekwaƒskich, gdzie powsta∏ Pary˝ - od PARYSJÓW Parysa Trojaƒskiego. PARYSJOWIE w Lutecji skapitulowali przed Markomirem, który przyprowadzi∏ Kimeriów pó∏nocnonadczarnomorskich - równie˝ o trojaƒskim rodowodzie. Tych by∏o bardzo du˝o, gdy˝ po kl´sce ze Scytami w r. 705 pne Markomir poprowadzi∏ ca∏y lud do LIGURII. By∏ to kraj lesisty i rzadko zaludniony, ale Kimeriowie pobudowali tam MIASTA, ÂWIÑTYNIE i ZAMKI. Kraj ten zacz´to zwaç GALIÑ, a ˝e hodowali du˝o byd∏a zwano ich te˝ CELTAMI. W tytu∏owym artykule czytamy: Wprawdzie stolica – Lutecja zosta∏a za∏o˝ona jeszcze przez Parysjów, jednak to Trojan Markomira i Faramonda uzna∏ Rigord za za∏o˝ycieli miast galijskich, zw∏aszcza warownych. Potwierdza to na poczàtku XII wieku kronikarz Sigebert z Gembloux piszàc, ˝e Markomir przybywajàc do Galii, zasta∏ kraj pusty, niezaludniony. Nie dziwi wi´c, ˝e to on w∏aÊnie sta∏ si´ fundatorem miast. Podobnie uwa˝a∏ ˝yjàcy oko∏o 1150 roku anonimowy autor poematu PARTENOPEUS Z BLOIS. Pisa∏, ˝e przed przybyciem do Galii Markomira (którego uwa˝a za syna króla Priama i brata Hektora) nie by∏o tam zamków ani wie˝, ani zacnych miast, ani pi´knych miasteczek. Ca∏y lud pozostawa∏ rozproszony. Kraj by∏ pustkowiem pe∏nym lasów. Nie by∏o tam króla, ksi´cia czy hrabiego. Markomir sprawi∏, ˝e zbudowano bogate zamki i warowne miasta, i nauczy∏ ich ˝yç razem (s. 25–6). Zauwa˝y∏em to zjawisko najpierw w Sudetach - w zwiàzku z najazdem Kimeriów ma∏oazjatyckich ok. r. 740 pne. Kimeriowie, poszukujàc ˚ELAZA, musieli trafiç w Sudety, gdzie 43 ˝elaza by∏o najwi´cej i najlepszej jakoÊci. Jednak interpretacja przez dr Krzysztofa Jaworskiego Niemczy, jako grodu przedceltyckiego, dawa∏a do myÊlenia, ˝e S∏owianie ˝yli w wi´kszych skupiskach ju˝ przed najazdem kimeryjskim. Chodzi tu o obecne mury Niemczy Âlàskiej, które odpar∏y najazd niemiecki w r. 1017. Ta kwalifikacja Niemczy nie jest ˝adnà herezjà, gdy˝ MURUS GALLICUS jest znany archeologicznie od X wieku pne (The Penguin Dictionary of Archaeology, London 1982, s. 245-6) a koƒczy∏ si´ wraz z podbojami rzymskimi. W S∏owacji mury wapienne znane sà archeologicznie ju˝ z okresu MYKE¡SKIEGO, tj. sprzed upadku Troi. Moja interpretacja 2 grodów na Osobowicach wroc∏awskich zgadza si´ z celtyckà hstoriografià francuskà, która zosta∏a zalegalizowana w XII w. Grody te Êwiadczà mianowicie, ˝e GROèBA NAJAZDU KIMIERYJSKIEGO oko∏o r. 740 pne sk∏oni∏a S∏owian do skupiania si´ w wi´kszych oÊrodkach i budowy fortyfikacji - równie˝ MUROWANYCH. WczeÊniej na tych wzgórzach, gdzie powsta∏y warownie, by∏y cmentarze. Najazd kimeryjski to archeologiczny Halsztat i CYWILIZACJA ˚ELAZA, co t∏umaczy fenomen KAMIENNYCH SIEKIER w ruinach polskich zamków. Jak mi mówi∏ dr Jaworski, takà siekier´ znaleziono w warstwie u˝ytkowej zamku Wleƒ. By∏aby ona pomini´ta w sprawozdaniu – ˝eby nie kompromitowaç si´ – gdyby nie moje datowanie zamków sudeckich. W Êwietle Wielkich Kronik Francji interpretacja zamków nadreƒskich jako CELTYCKICH a sudeckich jako paryzyjskich Ibora nie jest egzotykà. Nazwa PRAGA te˝ mo˝e pochodziç od Parysa. Celtycka historiografia francuska jest zgodna z mitologià Êlàskà – w postaci np. mitów o za∏o˝eniu K∏odzka i Wiednia czy baÊni o Liczyrzepie, który zdaje si´ byç pierwszym s∏owiaƒskim baronem magnetytowym i pogromcà germaƒskiej prawdopodobnie kultury nordyjskiej. Ze zrelacjonowania celtyckiej historiografii francuskiej do mitologii Êlàskiej wynika, ˝e Ibor i Markomir NIE BYLI SOBIE WSPÓ¸CZEÂNI. Ibor by∏by wodzem Kimeriów ma∏oazjatyckich – rozgromionych przez Asyryjczyków i Scytów w r. 742 pne – gdy Markomir powinien byç wodzem pokonanych przez Scytów w r. 705 pne Kimeriów pó∏nocnonadczarnomorskich, których poprowadzi∏ w gór´ Dunaju i osiedli∏ w Galii – wyp´dzajàc znad Dunaju i We∏tawy Parysjów Ibora, którzy uciekli za Ren i za∏o˝yli Pary˝. ALEKSANDRIA - STOLICA ÂWIATA Matthias Schulz, PIRATEN IM SANDMEER – In der aegyptischer Westwueste haben Forscher Goldmumien, Sphinx-Tempel und verschollene Karawanenwege entdeckt – Spuren eines Schmugglerreiches fernab der Pyramiden. Fuehrte einst ein Wirtschafstkrieg mit geheimnisvollen Oasen-Herrschern zum Untergang der Pharaonen; Der Spiegel, 24/2000, s. 224-40 Niemieccy naukowcy t∏umaczà wspania∏oÊç Siwy poÊrednictwem pomi´dzy Egiptem a greckà Kyrenà (Tobrukiem), od czego nazwano pó∏nocno-wschodnià Libi´ Cyrenajkà. Jest to pó∏prawda, gdy˝ GRECKA DROGA KONNA z Kyreny do jeziora Czad, którà transportowano do Czadu ˝elazo a na pó∏noc Z∏oto Ghany, nie wyjaÊnia sprawy. Wiadomo, ˝e istnia∏a oÊla droga z Siwy do Kyreny, ale nabra∏a ona znaczenia dopiero w czasach antycznych. MSch zastanawia si´ nad CELEM podró˝y Aleksandra Wielkiego do Siwy – czy nie jest to póêniejsza doróbka Ptolomeuszy, jak niewàtpliwie ostatnia Jego wola, ˝eby byç pochowanym w Siwie? Ów testament Aleksandra by∏ potrzebny Ptolemeuszom do przeniesienia skarbca z latarni Faros do Siwy, wobec podboju przez Rzym Grecji, ale historyczna podró˝ Aleksandra do Siwy, której pamiàtkà jest grecka Êwiàtynia w Siwie, by∏a GRÑ O SKARBIEC PERSKI. W bitwie pod Issos Macedoƒczycy wzieli ogiera wielb∏àdziego, z którego dowodzi∏ Dariusz, co ziÊci∏o tysiàcletnie marzenia Greków o stadninie wielb∏àdziej. Wobec tego Aleksander uda∏ si´ osobiÊcie do Siwy, ˝eby takà stadnin´ za∏o˝yç. Stadnina taka dawa∏a mu bowiem Sahar´ i Z∏oto Ghany. Siwa sta∏a si´ STOLICÑ SAHARY i Sahelu, wobec czego nie 44 mog∏o to byç paƒstwo pirackie. Dopiero po dochowaniu si´ w∏asnej dromadnicy Macedoƒczycy mogli uderzyç na Parti´, gdzie w Ko∏-Kry∏gan-Ka∏a by∏ broniony przez dromadnic´ skarbiec perski. Grecy, którzy po∏akomili si´ naƒ zostali pobici. Jednak gdy Aleksander zbli˝y∏ si´ do Chorezmu I, u ujÊciu Amu-darii do Morza Kaspijskiego, to zjawi∏a si´ u niego Królowa Amazonek, czyli Sarmatka, z wieÊcià minorowà - ˝e jej rywalka Diana wywioz∏a ów skarbiec do P∏ocka nad. Aleksander wys∏a∏ tam zaraz armi´, która zosta∏a jednak pokonana przez Dian´ ko∏o Kielc. Diana by∏a m´˝atkà wi´c goli∏a g∏ow´, na pamiàtk´ czego najwy˝szy szczyt Gór Âwi´tokrzyskich zwie si´ ¸YSICÑ. Ma sens porównywanie Siwy do Krety minojskiej, która dostarcza∏a do Egiptu metale. Miedê kreteƒska nie pochodzi∏a jednak z Cypru, ale prawdopodobnie z Troi na Z∏otym Rogu - czyli by∏a sp∏awianà Dunajem miedzià s∏owackà. Cyn´ czeskà op∏aca∏o si´ transporowaç wozami do Triestu, czym mo˝na t∏umaczyç Wenecj´ epoki Bràzu. Wenecji takiej nie mogli jednak budowaç Kreteƒczycy, gdy˝ by∏oby to rzuceniem r´kawicy Troi od której Kreta by∏a uzale˝niona handlowo. Jugos∏owianie zaatakowali mnie, ˝e TROJA TO TRIEST, ale nazwa Triest mo˝e pochodziç od miasta TROJA¡SKIEGO kultury anatolijsko–ba∏kaƒskiej. W Kozie Miejskiej dowiedzia∏em si´ o mykeƒskiej kulturze na po∏udniowym Uralu, czyli ˝e Miedzi Kieleckiej przyby∏ nowy konkurent w postaci Miednogorska, który jednak na Morzu Czarnym konkurencyjnym byç nie móg∏. Miedê Êrodkowouralskà w Skandynawii uwa˝am za niemieckà dywersj´ przeciw Wielkiej Miedzi Kieleckiej i miedzi fiƒskiej, eksploatowanej prawdopodobnie przez HIPERBOREJ¢, którà Nowogrodem Wielkim nazwali dopiero Rusowie. Hiperboreja jest relatywizmem do BORYSTENU-Kijowa, gdy˝ p∏yne∏o si´ tam w gór´ Borystenesu. Poniewa˝ nauka angielska nie bra∏a pod uwag´ niemieckich i sowieckich wniosków miedzi uralskiej do bràzów angielskich, wi´c pozostaje sprawa Wielkiej Miedzi Kieleckiej – od Irlandii do Morza Azowskiego, i mo˝e Egiptu? Wszystko bowiem wskazuje na to, ˝e Niemcy chciali pokryç miedzià uralskà kapita∏ archeologiczny Wielkiej Miedzi Kieleckiej, a przy okazji i bràz angielski. Dla pokerzysty wa˝ny jest b∏àd przeciwnika, który mo˝e zdyskontowaç – i stàd podsuwanie szulerskich kart, jak TYSIÑCLECIE WROC¸AWIA. W Europie Wschodniej poza miedzià kieleckà i uralskà by∏a te˝ miedê FI¡SKA od której zdaje si´ pochodziç tradycja Hiperborei. Pominà∏em tu miedê s∏owackà, gdy˝ ta powinna p∏ynàç Dunajem, wobec czego konkurencyjnà mog∏a byç na Krymie, gdzie by∏a te˝ miedê kaukazka i mo˝e armaƒska. Z du˝à nieufnoÊcià traktuj´ ekspertyz´ sejsmologa amerykaƒskiego Amosa Nura odnoÊnie ZATOPIONYCH DZIELNIC Aleksandrii, gdy˝ wydaje mi si´, ˝e by∏y to dzielnice NA PALACH D¢BOWYCH z Ukrainy, które zosta∏y wyrabowane – jak pale fundamentowe katedry królewieckiej. By∏y to dzielnice LUKSUSOWE, ale domy, pa∏ace i Êwiàtynie powinne byç z drewna, gliny i s∏omy, co dawa∏o optymalne warunki klimatyzacyjne. Najwspanialszymi budowlami tego rodzaju sà dolnoÊlàskie KoÊcio∏y Pokoju, powsta∏e na podstawie traktatu westfalskiego. T.B., Niezwyk∏e odkrycie u wybrze˝y Aleksandrii – MITYCZNE MIASTA NA DNIE MORZA; Rzeczpospolita, 05 06 2000, s. A12. W artykuliku czytamy, ˝e francuscy i egipscy archeolodzy odkryli ruiny 3 staro˝ytnych miast, znanych dotychczas z greckich przekazów. Sà to Heraklejon, Kanopos i Menutis. Le˝à one na g∏´bokoÊci 5–10 m, w odleg∏oÊci kilku kilometrów od Aleksandrii. By∏y to miasta Êwiàtyƒ i luksusu, które pogrà˝y∏y si´ w morzu w wyniku trz´sienia ziemi. Aleksandria by∏a AGLOMERACJÑ. Moja inicjatywa aleksandryjska ogranicza∏a si´ do 45 zespo∏u pa∏acowego Ptolemeuszy i latarni FAROS, jako II grobowca Aleksandra Wielkiego, a potem interpretacji Grobowca Alabastrowego jako jego IV grobowca po zagrabieniu przez Rzymian skarbca w Siwie. Zainspirowa∏em Francuzów do poszukiwaƒ podmorskich w porcie aleksandryjskim, identyfikujàc mamelucki fort portowy z postumentem latarni Faros. Francuzi og∏osili ZNALEZIENIE ZATOPIONEGO PA¸ACU KLEOPATRY, co sprostowa∏em na Êmietnisko podmorskie po rozebranym na rozkaz Konstantyna zespole pa∏aców ptolemejskich, które przeniesiono do Konstantynopola. Chodzi∏o o odebranie Aleksandrii majestatu Êwiatowego w zwiàzku z herezjà ariaƒskà. W Konstantynopolu pa∏acowy system aleksandryjski zosta∏ zrekonstruowany w 3 zespo∏ach, z czego niektóre obiekty zachowa∏y si´. Na terenie pa∏acowym Aleksandrii urzàdzono park a niepotrzebne rzeêby pogaƒskie i sztukateri´ zatopiono w morzu – które to podmorskie Êmietnisko znaleêli Francuzi, szukajàc wskazanej przeze mnie latarni Faros. Obelisk assuaƒski by∏ przeznaczony na centralny plac pa∏acowy Aleksandrii, gdzie stoi statua Pompejusza. Krzysztof Kowalski, HIGH-TECH OPRÓCZ ¸OPATY – Poligon doÊwiadczalny w Aleksandrii, Rzeczpospolita; 28 VI 2001, s. A9. W artykule czytamy, ˝e wykopaliska PODMORSKIE w Aleksandrii prowadzi Centrum Studiów Aleksandryjskich, którym kieruje Jean-Yves Empereur. Badania sponsoruje France Telekom, udost´pniajàc naukowcom fundusze i najnowoczeÊniejszy sprz´t. Poniewa˝ France Telekom uczestniczy w prywatyzacji Elekrtimu wi´c oÊwiadczam, ˝e FT jest MOIM D¸U˚NIKIEM. To najwi´ksze odkrycie archeologiczne jest mojà w∏asnoÊcià intelektualnà a Francuzi jeszcze nie rozliczyli si´ ze mnà za odkrycie TECHNIKI BUDWY PIRAMID. W po∏owie lat osiemdziesiàtych pokazywano z oburzeniem w TVP, jak dwaj francuscy egiptolodzy kuli m∏otami pneumatycznymi piramid´ Cheopsa. Francuzi dostali zajoba, bo przeczytali mojà interpretacj´ kana∏ów na pustyni jako BUDOWLANYCH, nape∏nianych tamà w Avaris–Kairze, która kierowa∏a wody Nilu do Morza Czerwonego. By∏a to rewolucja egiptologiczna, którà Francuzi wygrali, gdy˝ znaleêli SZYB BUDOWLANY w którym jest zamurowana II Barka Cheopsa, którà po sfilmowaniu zamurowano ze wzgl´du na groêb´ erozji idealnie zachowanego obiektu. Twierdzi∏em te˝, ˝e s∏ynna aleksandyjska latarnia morska Faros jest nie tylko do rekonstrukcji komputerowej, ale i ZACHOWA¸A SI¢, choç wiele jej elementów zosta∏o wykorzystanych przy budowie Fortu Portowego, który zosta∏ wzniesiony na postumencie latarni Faros, po zwaleniu jej przez trz´sienie ziemi w XIV w. Te elementy, które wpad∏y do morza, zachowa∏y si´ i francuscy p∏etwonurkowie znaleêli je. Za Kleopatry zespó∏ pa∏acowy Ptolemeuszy nie by∏ jeszcze ukoƒczony, o czym Êwiadczà mn. obelisk assuaƒski i olbrzymie kolumny granitowe w kamienio∏omach. Oktawian August przerwa∏ budow´ i sprzeda∏ maszyny Êwiàtyni w Baalbeku. Gdy zajà∏em si´ sprawà Troi i Atlantydy w 1965 r. to bibliografia atlantologiczna liczy∏a 25 tysi´cy ksià˝ek. Profesor W∏odzimierz Szafraƒski pogratulowa∏ mi SPROWADZENIA ATLANTYDY NA GRUNT ARCHEOLOGICZNY przez identyfikacj´ z megalitami na Bahamach jako pierwotnym wielorybnictwem amerykaƒskim. STARA ARCHITEKTURA RZYMU I ITALII W przewodniku RZYM (Sza∏as Roman, SiT W-wa 1985) jest na str. 159 plan bazyliki Âw. Piotra na Watykanie. Czytamy tam, ˝e bazylika konstantyƒska zosta∏a zbudowana NA 46 STADIONIE Kaliguli, gdzie m´czono chrzeÊcijan i ukrzy˝owano Piotra Aposto∏a. Bazylika konstantyƒska zosta∏a zbudowana na cmentarzu pogaƒskim (Jastrz´bowska E., Sztuka wczesnochrzeÊcijaƒska, WAiF W-wa 1988, s. 79), ale kto tam urzàdzi∏ stadion jest zagadkà. Stadion ten jest czytelny archeologicznie choç jest g∏´boko, natmiast grobowce pogaƒskie zosta∏y "wybrane" przy niwelacji wzgórza watykaƒskiego przez Bramantego, który przez obni˝enie terenu wyeksponowa∏ g∏ówne budowle a ziemi´ u˝y∏ na basteje forteczne. Kto jednak urzàdzi∏ stadion na cmentarzu i po co? Iwan Groêny urzàdza∏ publiczne kaênie z pieczonymi kie∏baskami na Placu Czerwonym wi´c nie sàdz´ aby w Rzymie takie widowiska odbywa∏y si´ na dalekim przedmieÊciu, gdy˝ Neron nie by∏ gorszym re˝yserem od Iwana. W Rzymie by∏a w samym centrum dzielnica WIDOWISKOWA, gdzie mo˝na by∏o urzàdzaç nawet walki morskie przez spi´trzenie Tybru. Do stypowych walk gladiatorów potrzebny by∏ zaÊ nie stadion, ale CYRK. M´czeƒstwa chrzeÊcijan powinne wi´c odbywaç si´ na stadionie w centrum Rzymu. ChrzeÊcijanie powinny zaÊ cia∏o Piotra wykupiç i z∏o˝yç w katakumbach, a potem szczàtki przenieÊç pod o∏tarz zakupionej bazyliki CMENTARNEJ, gdy˝ byli bogaci z racji najlepszego prawa spó∏dzielczego. Poniewa˝ jest ma∏o prawdopodobnie, aby Kaligula postponowa∏ si´ stadionem na cmentarzu, i to takim ma∏ym, wi´c wyglàda, ˝e stadion zosta∏ zbudowany przez blokujàcy Rzym garnizon Hanibala, który powinien zajàç miejsce w∏aÊnie na wzgórzu watykaƒskim. Rzym ocala∏ dzi´ki ˝egludze MIECZOWEJ, gdy˝ statki mieczowe przechodzi∏y przy sztormowej pogodzie blokad´ kartagiƒska a Rzym by∏ ufortyfikowany a˝ do Ostii. Po zwyci´stwie nad Hanibalem wybudowano w tym miejscu bazylik´ cmentarnà, którà nazwano od pozdrowienia ˝a∏obnego Voto Cannae – czyli ˝e owym Watykanusem by∏ Hanibal! Na rysunku Bramantego wczesnochrzeÊcijaƒska bazylika watykaƒska ma wn´trze "obci´te" przed IX kolumnami od zachodu (Simon M., Cywilizacja Wczesnego ChrzeÊcijaƒstwa, PIW W-wa 1992, s. 209). Pierwotne nawy mia∏y po 22 kolumny, z czego wynika, ˝e wraz z budowà, od wschodu, obecnej rotundy Êw. Piotra rozbierano sukcesywnie starà bazylik´. Na rysunku Bramantego widzimy w∏aÊnie na linii "obci´cia" starej bazyliki 4 bazy portyku fasady kolumnowej – znanej nam jednak nie z planu Bramentego, który nie by∏ realizowany, ale z planu KONSERWATORSKIEGO Micha∏a Anio∏a z r. 1546. Znaczy to, ˝e FASADA ta zosta∏a zbudowana w∏aÊnie przez Bramentego, na miejscu rozebranych prz´se∏ bazyliki kolumnowej VOTO CANNAE. Mym g∏ównym argumentem, ˝e ROTUNDA Êw. Piotra na Watykanie jest budowlà wczesnoÊredniowiecznà, jest Z∏ota Bulla cesarza Fryderyka Barbarossy z r. 1155 (Deutsche Geschichte, B. 2, VEB Verlag Berlin 1983, s. 137). El˝bieta Jastrz´bowska datuje "zasadniczà" przebudow´ wschodniej cz´Êci bazyliki watykaƒskiej na prze∏om VI i VII w, za pontyfikatu Grzegorza Wielkiego (s. 262), co zgadza si´ z mà Funkcjonalnà Chronologià Architektury Niemieckiej w tym sensie, ˝e w r. 530 Justynian wybudowa∏ "tarasowe" prezbiterium bazyliki Bo˝ego Narodzenia w Betlejem, co zosta∏o powtórzone w postaci koÊcio∏a Mariackiego Na Kapitolu w Kolonii, a rotunda watykaƒska jest w∏aÊnie tego rodzaju budowlà tarasowà. WczeÊniej – bo prawdopodobnie jako mauzoleum Teodoryka Wielkiego – powsta∏a OBECNA katedra florencka, której pierwotnym patronem by∏ ostrogocki Êwi´ty Reparata. Otó˝ olbrzymie mury prezbiterialnej rotundy katedralnej, tak jak i rotundy Êw. Piotra na Watykanie, sà zrozumia∏e tylko jako posadowienie wielkich wie˝ sygnalizacyjnych, które – ze wzgl´du na ich znaczenie wojskowe – by∏y rozbierane przez wycofujàcych si´ okupantów. Na Watykanie takà wie˝´ zniszczyli Arabowie w IX w. Przed kilkunastu laty stwierdzi∏em, ˝e Teodoryk Wielki nic wspólnego z tzw. Rotundà Teodoryka w Rawennie nie mia∏. Argumentem jest sarkofag – wykonany tà samà technikà, co 47 s∏ynna kopu∏a Mauzoleum – który okaza∏ si´ WANNÑ z pa∏acu Galii Placidii! W r. 1854 znaleziono w Rawennie opodal Mauzoleum Z∏oty Grób Odoakra. Wódz zosta∏ pochowany w zbroi z identycznym motywem co Mauzoleum. Italia Teodoryka Wielkiego by∏a krajem dobrobytu i budownictwa a jego grobowiec by∏ najwspanialszà budowlà jego czasów – porównywanà do wulkanu Stromboli. Chodzi tu o pierwotnà wie˝´ na rotundzie florenckiej, gdy˝ stolicà Italii mog∏a byç Florencja, ale nie Rawenna. Podczas dyskusji w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Wroc∏awskiego mia∏em trudnoÊci z chronologià bazyliki Êw. Antoniego w Padwie, która wg mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej, powinna byç koÊcio∏em longobardzkim. W Padwie sà 2 koÊcio∏y wczesnochrzeÊcijaƒskie: Eremitów i Êw. Zofii. U Êw. Zofii mamy jednak sklepienie Êredniowieczne a na malunku Powo∏anie Êw. Macieja w baptysterium katedralnym widzimy koÊció∏ Eremitów ju˝ z wczesnorenesansowym portykiem – co daje do myÊlenia, ˝e przedstawiony na fresku Êw. Maciej jest portetem Macieja Korwina, który w r. 1456 obieca∏ ten koÊció∏ wykoƒczyç. Âw. Antoni, przyczyniajàc si´ do upadku Ezzelinich, dzia∏a∏ na rzecz oderwania Padwy od Ligi Lombardzkiej i zbli˝enia do Wenecji, co doprowadzi∏o do unii z NajjaÊniejszà Republikà. Beneficjentem tego by∏a rodzina b∏. Luki Belludiego, który zosta∏ opatem klasztoru benedyktyƒskiego. Widzimy to na malunku Zwiastowanie Wyzwolenia Padwy, gdzie b∏. Luka kl´czy przed Êw. Antonim PRZED FASADÑ bazyliki Êw. Antoniego, b´dàcej jeszcze na zewnàtrz murów miejskich – które to dzie∏o wypada datowaç politycznie na wygnanie Ezzelinich. Wynika z tego, ˝e bazylika Êw. Antoniego jest w∏aÊnie owà historycznà wspania∏à Êwiàtynia padaƒskà, którà budowa∏o 2 królów longobardzkich. B∏. Luka urzàdzi∏ sobie grobowiec w kaplicy pó∏nocnej (Belludich), gdzie w r. 1231 z∏ó˝ono cia∏o Êw. Antoniego, które przebywa∏o tam do zakoƒczenia procesu kanonizacyjnego w r. 1263, kiedy mo˝na by∏o je z∏o˝yç w o∏tarzu g∏ównym. Za architektur´ wczesnochrzeÊcijaƒskà uchodzà bazyliki stropowe o bardzo cienkich kolumnach, które zas∏ugujà na miano architektury precyzyjnej. Takim w∏aÊnie koÊcio∏em by∏a pierwotna bazylika watykaƒska, która powinna byç wybudowana wkrótce po II wojnie punickiej, jako rzymska Êwiàtynia cmentarna Voto Cannae. W Rzymie zachowa∏o si´ kilka takich Êwiàtyƒ, z których dla nas najwa˝niejszy jest koÊció∏ Êw. Paw∏a Za Murami, ze wzgl´du na kolumny granitowe. Otó˝ ju˝ sam fakt, ˝e sà to kolumny z granitu szarego Êwiadczy, ˝e budowla powsta∏a przed podbojem Egiptu przez Rzym w r. 30 pne, gdy˝ egipskie kolumny granitowe by∏yby taƒsze i du˝o ∏adniejsze. To sk∏oni∏o mnie do wniosku, ˝e mog∏a to byç Êwiàtynia Marsa wi´c wypada si´ zastanawiaç, czy kolumny te nie zosta∏y z∏upione w Kartaginie? Jastrz´bowska pisze: Zespó∏ Damous el-Karita jest najwi´kszym kompleksem Êwiàtynnym Kartaginy i bodaj ca∏ej Afryki Pó∏nocnej, a ruiny jego przetrwa∏e do dziÊ robià imponujàce wra˝enie. Typ ogromnej dziewi´cionawowej bazyliki z transeptem zaznaczonym wewnàtrz budynku szerszym szpalerem kolumn, wywodzi si´ bezpoÊrednio z tradycji afrykaƒskiej architektury sakralnej. Z budownictwem justyniaƒskim – poza hipotetycznà kopu∏à nad skrzy˝owaniem transeptu z nawà g∏ównà – nie ma nic wspólnego (s. 243). Wg mnie nie by∏a to ˝adna zniszczona przez Arabów Êwiàtynia chrzeÊcijaƒska, ale imperialna Êwiàtynia kartagiƒska. By∏o tam ponad 200 kolumn wi´c by∏o co rabowaç, wobec czego trzeba to zrelacjonowaç do kolumn niektórych Êwiàtyƒ rzymskich. Wg proponowanego systemu to rzymska architektura precyzyjma powinna pojawiç si´ po II wojnie punickiej, ale ja jestem sk∏onny widzieç w tym nie architektur´ kartagiƒskà, ale etruskà. JeÊli Damous el-Karita by∏a faktycznie na kolumnach granitowych to powinna powstaç po 48 podboju Egiptu przez Aleksandra Macedoƒskiego, kiedy stosunki z Egiptem nie by∏y ju˝ mo˝liwe. Poniewa˝ architektura ta wyst´puje powszechnie od Rzymu do Padu – co jest zrozumia∏e, gdy˝ na obszarze tym jest niska jak na warunki Êródziemnomorskie aktywnoÊç sejsmiczna – to technika ta zdaje si´ byç raczej etruska. Nie przeczy to domys∏owi, ˝e szlifowane kolumny granitowe mog∏y byç zagrabione przez Rzymian w Kartaginie. Podobnie mog∏o byç równie˝ z niektórymi Êwiàtyniami w Jerozolimie, które mog∏y byç rekwirowane kwatermistrzosko przez Rzymian. Przyk∏adem mo˝e byç meczet Omajadów w Damaszku, w którym niektórzy widzà nie tylko koÊció∏ Êw. Jana Chrzciciela, ale i Êwiàtyni´ Jupitera Damasceƒskiego! Pogaƒskimi Êwiàtyniami Apollina mog∏y byç te˝ koÊcio∏y Êw. Apolinarego w Rawennie. Formalnie awans Rawenny by∏ zwiàzany z budowà tam rezydencji cesarskiej w r. 395, wobec zagro˝enia Italii przez Wandalów, Gotów i Hunów. Istnieje te˝ tradycja, ˝e cesarz Honoriusz budowa∏ tam nowà stolic´, ale Rawenna na stolic´ si´ nie nadawa∏a a tylko twierdz´ i oÊrodek dowodzenia. Stolicà zaÊ mog∏ byç Triest czy Wenecja, którà ja uwa˝am za Akwilej´. Nazwa Akwileja, czyli miasto wodne, odnosiç si´ mog∏o tylko do Wenecji. Obecnja Akwileja nic wspólnego ze szczególnà wodà nie ma, a poniewa˝ mocarstwowoÊç Wenecji liczy si´ od or´˝nego zwyci´stwa do˝y nad patriarchà akwilejskim wi´c widocznie po zdobyciu przez Wenecjan w´gierskiego Triestu zes∏ali oni swego arcybiskupa do w´gierskiego zgni∏ego miasteczka, które nazwali Akwilejà. Taki obrót sprawy umo˝liwi∏ templariuszom zamach na Ryszarda Lwie Serce i W¢GIERSKI Wiedeƒ w r. 1192. Katedra wenecka powinna byç TETRARCHALNÑ Êwiàtynia Dioklecjana. Dopiero po sformu∏owaniu tego wniosku zwróci∏em uwag´ na znajdujàce si´ tam rzeêby tetrarchów, których pierwotne usytuowania mo˝na chyba okreÊliç po detalu budowlanym. Obejmujàcy si´ tetrarchowie powinni byç przy wyjÊciu a ich majestatyczne statuy nad wejÊciem do Êwiàtyni. Nie przeczy to, ˝e rzeêby by∏y wykonane w Syrii. Wg Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej oraz Polskiej Architektury Przedromaƒskie, Romaƒskiej i Gotyckiej to katedra wenecka powinna byç dzie∏em Juliusza Cezara, gdzie sformu∏owano OKTAWIA¡SKÑ ARCHITEKTUR¢ FILAROWO–KOLUMNOWO–KOPU¸OWÑ. Same mury mogà byç jednak starsze i przebudowane tylko kolumnowo-sklepieniowo przez Cezara. Katedra ta kojarzy si´ z soborem sofijskim w Kijowie, który zdaje si´ byç technikà Bràzu, ale pierwotna katedra wenecka zdaje si´ byç starszà typologicznie. W architekturze raweƒskiej najwi´cej trudnoÊci sprawia∏y mi tzw. bizantyjskie g∏owice kolumn w rotundzie Êw. Wita, która jest funkcjonalnie kaplicà pa∏acu Honoriusza z poczàtku V w, gdzie w razie zagro˝enia mog∏a byç wartownia, gdy˝ mia∏a 2 poziomy z szybem do ∏àcznoÊci wzrokowo-g∏osowej. W Poriciu w Istrii sà te˝ takie g∏owice - które powinne byç jednak wczeÊniejsze. G∏owice bizantyjskie sà wa˝ne z tej racji, ˝e zdajà si´ byç naÊladownictwem w kamieniu odlewów metalowych – a kolumny matalowe znane sà historycznie i przedmiotwo z Indii. W tym uj´ciu to "plecionka saska" pochodzi∏aby nie z ozdobnej wici roÊlinnej, ale funkcjonalnej technicznie plecionki damasceƒskiej. Dodatkowym argumentem za tym sà brzuchate ∏àczniki kolumn, majàce sens techniczny tylko przy kolumnach ˝elaznych. Tej techniki jednak w Indiach nie stosowano, gdy˝ stalowe kolumny skuwano na goràco m∏otami r´cznymi. Pisz´ stalowe, gdy˝ by∏o to ˝elazo KONWERTOROWE (Neuburger A., Die Technik des Altertums, Leipzig 1977, s. 23). Architektura na kolumnach ˝elaznych, a szczególnie staliwnych, nie mia∏a szansy przetrwania, gdy˝ by∏a rabowana przez ka˝dego zdobywc´ czy nawet szabrowników w warunkach kryzysowych dla cennego z∏omu. Podobny los spotka∏ polskà architektur´ granitowà, 49 która pad∏a ofiarà g∏odu kamienia drogowego. Nie przetrwa∏a te˝ monumentalna architektura drewniana, ale ja znalaz∏em naÊladownictwo w granicie nie znanej mi monumentalnej architektury drewnianej. T∏umaczy∏em te˝ Niemcom, ˝e "pazury" w bazach kamiennych by∏y naÊladownictwem ozdobnych çwieków mocujàcych kolum drewnianych. By∏a to architektura barbarzyƒska a nie rzymska. Wg FChAN to barbarzyƒskim odpowiednikiem rzymskiej architektury precyzyjnej jest architektura Hirsau w Niemczech, jako jeszcze celtycka, tj. sprzed podboju celtyckiej Teutonii przez Juliusza Cezara. Niewyp∏acalnoÊç tego wodza wynik∏a stàd, ˝e musia∏ on wykupiç Lyon od Helwetów – liczàc na zagarni´cie któregoÊ ze skarbców celtyckich – ale skarbiec galijski w cytadeli Angers zosta∏ zagarni´ty przez Pompejusza a skarby z Caernarvon w Walii ewakuowano do Belfastu. D∏ugi sta∏y si´ nawet powodem Êmierci Cezara, gdy˝ Pompejusz II wykupi∏ jego weksle i kaza∏ go zamordowaç. Oficjalnym pretekstem by∏a próba ograniczenia lichwy. Chcia∏em sprzedaç Niemcom chronologi´ Jerozolimy, wi´c t∏umaczy∏em im, ˝e Stare Miasto jerozolimskie jest rzymskà Capitolinà. Tytus oblega∏ wielkie miasto, otoczone 3 pierÊcieniami murów obronnych, które Âwiàtynia Salomona broni∏a od gór Karmel, a poniewa˝ nie pasowa∏a do ma∏ej Capitoliny wi´c Rzymianie zlikwidowali jà, urzàdzajàc tam kamienio∏om i wapiennik. Âciana P∏aczu to Pa∏ac Salomona, który ukoƒczono wiek po jego Êmierci, a Cytadela to Pa∏ac Heroda. ANTONIÑ nazywa si´ cystern´ miejskà, ale by∏a to nazwa Âwiàtyni Salomona jako garnizonu rzymskiego, gdy˝ ka˝dy zdobywca stawia∏ tam swój garnizon. W tym Êwietle to kolumnowe koÊcio∏y Jerozolimy i Palestyny mog∏y byç synagogami seleuckimi, co zgadza si´ z danymi, ˝e koÊcio∏y Grobu Âwi´tego i Zmartwychwstania w Jerozolimie istnia∏y ju˝ w w momencie odnalezienia tam Krzy˝a Âwi´tego (Simon, 351). Podobnie powinno byç z bazylikà Bo˝ego Narodzenia w Betlejem, gdzie cesarzowa Helena ufundowa∏a tylko rotund´ prezbiterialnà, zamienionà w r. 530 na prezbiterium obecne. Betlejem, jako Dom Rodu Dawidowego, musia∏o mieç reprezentacyjnà synagog´. Argumentem za takà chronologià architektury Palestyny jest stwierdzone przez Niemców powinowactwo Skalnej Katedry na Âcianie P∏aczu z mauzoleum Konstantyna Wielkiego w Konstantynopolu, jakby obie budowle zosta∏y wzniesione przez jednego muratora. Sama budowa Capitoliny nie likwidowa∏a bowiem starych synagog, gdy˝ Êwiàtynie wewnàtrz murów rzymskich powinne byç adaptowane przez Rzymian a na zewnàtrz te˝ powinne byç zachowane, gdy˝ ˚ydzi mieli prawo modliç si´ tam raz w tygodniu. Zakaz wst´pu ˚ydom do Jerozolimy dotyczy∏ tylko Capitoliny. Najwi´kszà zachowanà staro˝ytnà bazylikà kolumnowà jest meczet Omajadów w Damaszku, powsta∏y z przebudowy koÊcio∏a Jana Chrzciciela. (Encyklopedia Powszechna PWN, t.1, W-wa 1983, s. 569). Pierwotnie by∏a to Êwiàtynia Jupitera Damasceƒskiego (˚urawski B., CHUFU czyli o gigantomanii u dawnych, KAW W-wa 1984, s. 219-20). Po zniszczeniu przez Grakcha I z Krakowa stalownictwa ma∏oazjatyckiego w r. 276 pne, Seleucydzi musieli importowaç ˝elazo bia∏e (niskow´glowe) z Indii i Kurska, a najlepsze warunki do dowozu z Kurska mia∏ Damaszk, co suponuje budow´ Êwiàtyni Jupitera ju˝ wówczas. Punktem zerowym zespo∏u pa∏acowego Ptolemeuszy w Aleksandrii – najwspanialszego w staro˝ytnoÊci – by∏a Statua Pompejusza, gdzie mia∏ stanàç nieukoƒczony obelisk assuaƒski. Poniewa˝ ów zespó∏ pa∏acowy Ptolemeuszy by∏ centrum schizmy ariaƒskiej wi´c Konstantyn kaza∏ ten zespó∏ pa∏acowy przenieÊç do Konstantynopola. Znaleziony przez Francuzów Pa∏ac Kleopatry jest Êmietniskiem podmorskim z porzàdkowania terenów popa∏acowych, gdzie urzàdzono park. Pozostawione w kamienio∏omie na Pustyni Arabskiej olbrzymie kolumny zdajà si´ Êwiadczyç, ˝e kolumnada nie by∏a ukoƒczona. Ze sprawà tà ma zwiàzek Êwiàtynia w Baalbeku w górach Libanu, której bogactwa 50 pochodzi∏y z gospodarki leÊnej. Niemcy przed I wojnà Êwiatowà chcieli zrekonstruowaç tà Êwiàtynie sàdzàc, ˝e by∏a ona budowana metodà polskà, tylko z u˝yciem saƒ miast toru bobslejowego. Eksperyment nie powiód∏ si´, gdy˝ nie mo˝na by∏o zbudowaç saƒ na tysiàc ton, no i takiego dzwigu antycznego. Wykaza∏em, ˝e by∏a to rolka wieloszynowa i podnoÊnik HYDRAULICZNY. W r. 754 Pepin Ma∏y najecha∏ Longobardów, z czego skorzystali Arabowie zagarniajàc Sardyni´, Korsyk´ i Piz´. T∏umaczy to egzotycznà architektur´ pizaƒskà wp∏ywem architektury meczetowej, gdy˝ podobny do katedry pizaƒskiej – czy te˝ jej kolumnowego wystroju – koÊció∏ Êw. Micha∏a by∏ budowany w II po∏owie VIII w, tj. pod protektoratem arabskim. Na jednej z kolumn pizaƒskich zachowa∏a si´ arabska sygnatura (Pirenne H., Mohammed und Karl der Gorosse, Besler Verlag Stuttgart–Zuerich 1987, F. 99). Jeszcze wczeÊniej powinna byç zbudowana s∏ynna Krzywa Wie˝a. W r. 1174 stwierdzono jej pochylanie si´, wobec czego obni˝ono jà o 5 kondygnacji. By∏a symbolem mocarstwowoÊci Pizy, gdy˝ s∏u˝y∏a do sygnalizacji Êwietlnej z Caprajà i Korsykà. T∏umaczy∏em, ˝e katedra mediolaƒska jest ARCHITEKTURÑ SZTAUFÓW, a teraz musz´ t∏umaczyç, ˝e Basylika Apostolorum (San Nazaro) w Mediolanie nic wspólnego z architekturà rzymskà i chrzeÊcijaƒskà nie ma. Jest to architektura celtycko-sarmacka, ale nie kultowa tylko parlamentarna. Ta kategoria jest mi potrzebna do chronologii katedry p∏ockiej, której plan I ma koneksje do tego˝ obiektu mediolaƒskiego, nie koniecznie proweniencyjne. Z architekturà rzymskà i chrzeÊcijaƒskà nie ma te˝ nic wspólnego kartagiƒska Damous el-Karita, którà wypada ∏àczyç z parlamentem kartagiƒskim, zwanym Radà Pi´ciuset. Pa∏ac Dioklecjana w Splicie jest ROZWINI¢TÑ architekturà konstantyƒskà a katedra wenecka eksperymentem filarowo-kolumnowo-kopu∏owym. ¸àczenie katedry weneckiej z architekturà bizantyjskà nie sensu. JeÊli istnieje obiektywna logika architektoniczna i budowlana to co za g∏upiec budowa∏ granitowà Êwiàtyni´ na górze lessowej w P∏ocku? – Mo˝na powiedzieç, ˝e dobrze ˝e si´ zreflektowa∏ i przeszed∏ na ceg∏´. Mo˝na te˝ powiedzie, ˝e by∏ to KULT GRANITU, który wymaga∏ Êwiàtyni w∏aÊnie granitowej. Dotychczasowa systematyka architektoniczna wyprowadza wszystko na si∏´ z Rzymu, co jest nonsensem, gdy˝ Panteon Marka Agryppy by∏ recepcjà konstruktywizmu STALI ZBROJENIOWEJ, o której Rzymianie tylko marzyli. Stalownictwo kapadockie zosta∏o zagrabione w r. 276 pne przez Grakcha I, a gdy w czasie wojen gockich Konstantyn zosta∏ protektorem Kurska - czyli metalurgii kurskiej - to po zamordowaniu we Wroc∏awiu przez wandalski sztab generalny przychylnego Rzymowi ksi´cia Rzymianie uciekli za Dunaj. Zamki nad Renem to celtyckie castella o których pisa∏ Juliusz Cezar. Sà one pozosta∏oÊcià halsztackiej czyli ZAMKOWEJ metalurgii ˝elaza, gdy w Latenie by∏a metalurgia LEÂNA. Zamki nadreƒskie powsta∏y do przeróbki sp∏awianej Renem rudy szwajcarskiej, co zbankrutowa∏ Leszek Z∏otnik systemam ˚elaza Gdaƒskiego. Poczàtkiem koƒca Halsztatu powinno wi´c byç zdobycie przez Leszka Z∏otnika SCYTYJSKIEGO P∏ocka w r. 490 pne. W Italii Halsztatem by∏a rzymska metalurgia ˝elaza, oparta na rudzie z Elby i sp∏awie drewna Tybrem, a Latenem metalurgia MEDIOLA¡SKA - z czym ja ∏àcze bazylik´ Apostolorum. Sam trzon bazyliki mo˝e byç starszy, ale skrzyd∏a powinne zostaç dobudowana po r. 490 pne. Sprawa ta t∏umaczy najwi´kszà zagadk´ archeologicznà a mianowicie ZANIKANIE W LATENIE KURCHANOWYCH GROBOWCÓW ARYSTOKRACJI CELTYCKIEJ, choç arystokarcja ta niewàtpliwie istnia∏a. Powodem tego by∏o przeniesienie si´ metalurgii z zamków do lasów, czyli przeróbka rudy PRZY PALIWIE, tak jak teraz przy w´glu - bo tylko Stalin wozi∏ w´giel DO RUDY. Zamki utraci∏y funkci´ przemys∏owà a nabra∏y reprezentacyjnej, wobec czego arystokracja mog∏a si´ chowaç w swych zamkach czyli kryptach WIELOKROTNEGO U˚YTKU. 51 - Gdy zmienia∏ si´ ród to trumny przetapiano. LASER UND KULTURERBE, FTE-info (24), Bruksela, XI 1999, s. 7. Naukowy prospekt Unii Europejskiej zamieszcza artykulik o badaniach przez uniwersytet Ankona katedry w Orvieto nad Êrodkowym Tybrem. Chodzi tu o nieudarowe badanie fresków technikà laserowà. Przed kilkoma laty by∏ taki problem we wroc∏awskiej farze, gdzie proponowano nawet fragmentaryczne odkuwanie tynków, co wywo∏a∏o protesty. Tynki te sà bowiem bardzo trwa∏e a przy obecnej technice nie mogà byç usuni´te nieudarowo. Ja proponowa∏em zwrócenie si´ z tà sprawà do Niemców w zwiàzku z fantem Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej, która zosta∏a wykupiona przez F. J. Straussa z Akademii Nauk NRD – prawdopodobnie za poÊrednictwem Schalk-Golodkowskiego, który schowa∏ sobie JESZCZE w piwnicy na czarnà godzin´ 21 ton z∏ota. By∏a to akcja ze wszech miar polityczna, gdy˝ kapita∏ historyczny FChAN wysadza∏ Republik´ Federalnà i detonowa∏ Satelitarnà Detekcj´ Z∏ota. Poniewa˝ odnoÊnie W∏ochów mamy fant w postaci Starej Architektury Rzymu i Italii, wi´c nie jesteÊmy ja∏mu˝nikami. Wg tej SARiI to katedra w Orvieto jest LONGOBARDZKA, co mo˝e okazaç si´ bardzo wa˝ne nie tylko dla uniwersytetu w Ankonie. Poza tym SARiI umo˝liwi∏a mi SYSTEMOWE odatowanie kilkudziesi´ciu starych w∏oskich obiektów architektonicznych, w tym kilkunastu SZCZEGÓ¸OWO. Wg polskich encyklopedii to katedra w Orvieto zosta∏a zbudowana w XII wieku, co jest nonsensem. RZYM NIEZWYCI¢˚ONY Zygmunt Kubiak, POD AKCJUM; Rzeczpospolita, 17-18 VI 2000, s. D3 ZK twierdzi, ˝e bitwa pod Akcjum ZAPOCZÑTKOWA¸A CYWILIZACJ¢ EUROPEJSKÑ. By∏o to DECYDUJÑCE zwyci´stwo Zachodu, które zacià˝y∏o na dziejach. Ideologicznie by∏a to wojna systemu OBYWATELSKIEGO z boskoÊcià w∏adzy, co starsze pokolenie Polaków pami´ta jako stalinowski kult jednostki.. Antoniusz przegra∏ ju˝ w Tarencie w r. 37 pne, godzàc si´ wobec najazu Partów na Azj´ Mniejszà na uk∏ad przeciw Pompejuszowi II. Formalnie by∏ to bunt Antoniusza przeciw Kleopatrze, gdy˝ o˝eni∏ si´ z siostrà Oktawiana, którà wkrótce porzuci∏, dajàc tym szwagrowi dobry pretekst. W Tarencie Antoniusz u˝yczy∏ Oktwianowi floty przeciw Pompejuszowi II, za co otrzyma∏ kilka legionów na wojn´ z Partomi. O ile jednak Marek Agrypa wykorzysta∏ tà flot´ do zdobycia umocnionego rejonu Wezuwiusza, zagarniajàc znajdujàcy si´ w Kyme (Castellamare di Stabia) z∏upiony w Angers przez Pompejusza I skarbiec galijski, to Antoniusz z Partami przegra∏. Ta sprawa ma odniesienie do historii Polski, gdy˝ Wandalowie byli zwiàzani z Partami sojuszem antyrzymskim, co obligowa∏o Lubrana do sojuszu z Oktawianem. ZK uzna∏, ˝e pod Akcjum walczy∏y TARANOWCE Antoniusza i Kleopatry z OGNIOWCAMI Oktawiana. ZK zapomnia∏ jednak powiedzieç, ˝e tymi ogniowcami Oktawiana by∏y okr´ty dalmatyjskie. Wszystko te˝ wskazuje na to, ˝e by∏y to DWUPOK¸ADOWE okr´ty bez taranów i piechoty morskiej, z wieÊlarzami na pok∏adzie dolnym, gdy we flocie Antoniusza i Kleopatry podstawowà jednostkà by∏a taranowa triara, prze∏adowana wieÊlarzami i piechotà morskà. Kleopatra rzuci∏a si´ do ucieczki gdy dalmatyje otworzy∏y ogieƒ do pràcych na nie taranowców, które stane∏y w ogniu. Antoniusz zmàdrza∏, wskoczy∏ do ∏odzi kurierskiej i pogoni∏ za Kleopatrà. Flota Antoniusza i Kleopatry p∏one∏a a Oktawian kaza∏ ratowaç kogo si´ da∏o. Bitwa pod Akcjum zakoƒczy∏a wi´c taktyk´ taranu i piechoty morskiej a nazwa Patras mo˝e pochodziç od KleoPATRY. Z opisu bitwy wynika, ˝e by∏a to rozpaczliwa próba wydostania si´ floty Antoniusza i 52 Kleopatry ze Êmiertelnej pu∏apki w Zatoce Korynckiej, tote˝ flota ta musia∏a ju˝ wczeÊniej przegraç na Morzu Joƒskim skoro zosta∏a zap´dzona do pu∏apki. W tym kontekÊcie interpretuj´ równie˝ dramat ma∏˝eƒski Lubrana i Julii. Julia mog∏a poÊredniczyç mi´dzy Oktawianem a Kleopatrà, zmierzajàc do wycofania si´ Antoniusza do Azji Mniejszej i oddania Pó∏wyspu Ba∏kaƒskiego Wandalom. Oktawian odda∏ Julii Padani´ z Rawennà, co by∏oby "zastawem za Ba∏kany". Marek Agrypa zdoby∏ jednak bojem rozpoznawczym Pylos, co umo˝liwi∏o skierowanie floty na Morze Egejskie i odci´cie armady Antoniusza od zbo˝a egipskiego – co zmusi∏o Antoniusza i Kleopatr´ do UCIECZKI z Zatoki Patras. Po bitwie pod Akcjum Oktawian zabra∏ Julii Padani´ i anektowa∏ Ba∏kany, które obieca∏ Lubranowi jako TRZECIEMU TRYUMWIROWI. MIECZE DO DALMATYJ powinne pochodziç z Gdaƒska. Kamal Salibi, KIM BY¸ JEZUS – Spisek w Jerozolimie?; Da Capo Warszawa 2000, 222 ss. Oddajmy g∏os Arabowi, który ma coÊ do powiedzenia. Jest on chrzeÊcijaninem, badajàcym zwiàzki chrzeÊcijaƒstwa z islamem, którego wyniki sà moim zdaniem nie do pomini´cia. G∏ównym celem KS jest przeniesienie legendy INDYJSKIEJ Jezusa Chrystusa do Arabii. Twierdzi, ˝e Jezus i jego uczniowie PRZYBYLI DO PALESTYNY Z HIDZASU, za czym ma pewne argumenty. KS twierdzi, ˝e j´zykiem ojczystym Jezusa Chrystusa nie by∏ hebrajski, ale aramejski, czyli asyryjski i protoarabski. KS awansuje pisma Paw∏a z Tarsu do PIÑTEJ Ewangelii. Wg KS Pawe∏ zaczà∏ dzia∏alnoÊç apostolskà nie od podró˝y do Jarozolimy, ale DO ARABII i twierdzi∏, ˝e ZNA¸ CHRYSTUSA ZMARTWYCHWSTA¸EGO. Pawe∏ powróci∏ te˝ z Arabii bezpoÊrednio do Damaszku - nie przez Jerozolim´ - co ka˝e si´ domyÊlaç próby pomini´cia oficjalnie naczelnej chrzeÊcijaƒsko gminy jerozolimskiej, gdzie trwa∏y walki o sukcesj´ po Chrystusie, i ch´ç awansowania przez pe∏nomocnictwo z Hidzasu? KS uwa˝a podró˝ Paw∏a do Hidzasu za HISTORYCZNÑ. Dopiero po 3 latach dzia∏alnoÊci misyjnej Pawe∏ odwiedzia∏ Jerozolim´ po raz I jako chrzeÊcijanin, gdzie Âwi´ty Piotr za∏atwi∏ mu spotkanie z Jakubem, Bratem Chrystusa, z którym si´ jednak Pawe∏ nie dogada∏. Dopiero podczas II chrzeÊcijaƒskiej wizyty w Jerozolimie - 14 lat po swym chrzcie - zasiad∏ przy jednym stole z aposto∏ami; Jakubem, Piotrem i Janem, legalizujàc wobec Jerozolimy swój status apostolski. G∏ównà postacià w tym gronie mia∏ byç Brat Chrystusa Jakub a nie Piotr! Pawe∏ z Tarsu nazywa Jezusa Chrystusa wg prawa rzymskiego Synem Dawida, gdy˝ Âwi´ty Józef spisywa∏ si´ 22 grudnia 6 roku naszej ery w Betlejem, które by∏o Domem Rodu Dawidowego, gdzie urodzi∏ si´ Jezus, który zosta∏ wpisany do Rodu Dawida. Gdyby Józef spisa∏ si´ w Nazarecie, gdzie mia∏ warsztat ciesielski, to pozbawi∏by si´ indygenatu szlacheckiego. KS, powo∏ujàc Piàtà Ewangeli´ Paw∏a, ma k∏opoty z listem Paw∏a do Tytusa, który jest anachronizmem. List nie jest jednak ˝adnym apokryfem doskona∏ym, ale autentykiem. Anachronizm listu wynika z ahistorycznoÊci Jezusa Chrystusa, która jest skutkiem po∏àczenia dwóch procesów: Procesu w Cezareii Palestyƒskiej i Damaszku przeciw Janowi Chrzcicielowi w r. 39, z oskar˝enia o spisek przeciw Paƒstwu Rzymskiemu, oraz doraênego procesu jerozolimskiego z oskar˝enia Sanhedrynu w r. 50. W I procesie Jezus zosta∏ skazany na ubiczowanie i 10 lat twierdzy, a w II na ukrzy˝owanie - co nadaje listowi Paw∏a z Tarsu do Tytusa rzeczowoÊci historycznej. Kary Ubiczowania i Ukrzy˝owania by∏y ALTERNATYWNE a bardzo d∏ugie badania Ca∏unu Turyƒskiego, który uznano za autentyk, nie mówià o BICZOWANIU tylko nachajkach przy niesieniu krzy˝a. 53 Prawdà jest te˝, ˝e w procesie jerozolimskim prokuratorem rzymskim by∏ Poncjusz Pi∏at - ale jako kurator sàdowy Jezusa Chrystusa z Herodem Antypasem, choç prokuratorem Judei nie by∏ ju˝ od r. 36. Nie mo˝na wykluczyç, ˝e ÂLEDCZY CHRZEÂCIJAN Pawe∏ z Tarsu zosta∏ chrzeÊcijaninem jako funkcjonariusz wojskowego Êledztwa przeciw Jezusowi Chrystusowi, które zosta∏o znalezione w archiwum cesarskim w Aleksandrii i sta∏o si´ podstawà herezji ariaƒskiej. Wg tego Êledztwa to Jezus Chrystus by∏ synem Jana Chrzciciela, który, udajàc si´ na proces do Cezarei Palestyƒskiej, mianowa∏ Jezusa swym nast´pcà w Petrze. Petra by∏a protektoratem rzymskim, ale Rzym nie uzna∏ tej sukcesji, gdy˝ nie by∏o formalnej adopcji i postawi∏ Jezusa w stan oskar˝enia. Proces Jana Chrzciciele oraz Jezusa Chrystusa spowodowa∏ komplikacje polityczne, gdy˝ protektoratem Petry by∏a Arabia, która nie uznawa∏a jednak zale˝noÊci od Rzymu a tym samym i tetrarchatu, którego cz∏onkiem by∏ Jan Chrzciciel, tote˝ proces musia∏ byç przeniesiony do Damaszku, który by∏ formalnie miastem arabskim. Proces powinien spowodowaç wypowiedzenie przez Arabów protektoratu Petry, co awansowa∏o Jezusa Chrystusa na NAST¢PC¢ JANA CHRZCICIELA a Arabii. JeÊli Pawe∏ rozmawia∏ z Chrystusem ZMARTWYCHWSTA¸YM - jak twierdzi∏ - to mo˝e jako antyrzymskim królem Hidzasu? co odnosi∏o spraw´ do prokuratorów w Aleksandrii. Wg KS Koran nie mówi o Êmierci Jezusa na krzy˝u a dla Arabów wa˝ny by∏ proces nie Chrystusa, ale Jana Chrzciciela. Postacià HISTORYCZNÑ i politycznà by∏ nie Jezus, ale Jan, tote˝ gdy po kilkudziesi´ciu latach zacz´to badaç dzieje Jezusa Chrystusa, to ukrzy˝owanie odniesiono do procesu Jana Chrzciciela w r. 39, który by∏ tysiàc razy g∏oÊniejszy od doraênego procesu jerozolimskiego. KS doszukuje si´ jakiegoÊ bóstwa arabskiego ISU z V wieku pne, wnoszàc, ˝e Jezus Chrystus by∏ kolejnà emanacjà Isu, przyjmujàc jego atrybuty i legend´, która w ten sposób zosta∏a przeniesiona z Hidzasu do Palestyny - co moim zdaniem nie ma sensu. Jest geograficzny zwiàzek Arabii z systemem STALOWNICZYM Haiderabad-Petra, która by∏a zbrojownià Rzymu, gdy˝ indyjskie ˝elazo bia∏e p∏yne∏o Morzem Czerwonym. Pobyt Jezusa w Hidzasie wymaga∏ interwencji rzymskiej, wobec czego powagi nabiera tradycja, ˝e POWRÓCI¸ ON DO INDII. Ma∏gorzata B. Leszka, AGRYPINA M¸ODSZA – oskar˝ona o liczne zbrodnie, ˝ona cesarza Klaudiusza, matka Nerona; Agora, 15 IV 2001, s. 24-25. Do momentu Êmierci Brytanika wywód jest logiczny, ale dalej MBL serwuje zakalec, którego strawiç nie sposób. Âmierç Klaudiusza zdaje si´ byç spiskiem senackim, czyli ˝e jakaÊ koteria ˝yczy∏a sobie os∏abienia w∏adzy cesarskiej przez wczeÊniejszà Êmierç Klaudiusza i osadzenie na tronie nie prawowitego nast´pcy tronu, Brytanika, ale s∏abszego genealogicznie Nerona – narz´dziem czego by∏a w∏aÊnie Agrypina. Klaudiusz by∏ intelektualistà, historykiem i wybitnym m´˝em stanu, ale wyglàda∏ dostojnie tylko gdy sta∏ lub siedzia∏. Chód mia∏ bowiem pokraczny a mow´ ci´˝kà, przy czym w kàcikach ust pojawia∏a si´ piana, co post´powa∏o z wiekiem z powodu sk∏onnoÊci do ob˝arstwa. Powodowa∏o to antypati´ armi, która wymaga∏a walorów reprezentacyjnych. Neron zaÊ by∏ przystojny i mia∏ zdolnoÊci aktorskie, co podoba∏o si´ wszystkim. Tym umia∏a zagraç Agrypina, którà mia∏a doÊç wiernoÊci dla m´˝a, który móg∏ byç jej ojcem a na kochanka si´ nie nadawa∏. Tak wi´c jak go uwiod∏a tak otru∏a, jak innych. Spisek przeciw Klaudiuszowi si´ powiód∏, gdy˝ nie spodziewa∏ si´ on brawury w stylu Kaliguli, ale powtórzenie tego z Brytanikiem wywo∏a∏o reakcj´ senatu, który przestraszy∏ si´. 54 Brytanik mia∏ sympati´ armi z wdzi´cznoÊci dla màdrego Klaudiusza, która musia∏a stanàç tu za senatem, wobec czego w sprawie Êmierci Brytanika wszcz´to Êledztwo, które skierowa∏o si´ przeciw Agrypine. WYROK SENATU Neron musia∏ zaakceptowaç insenizujàc egzekucj´ sobowtóra. JeÊli jednak sàdzi∏, ˝e ukrycie matki w odleg∏ej bazie morskiej, której dowódcà by∏ jego nauczyciel sportu a jej kochanek, uwolni go od jej agresywnoÊci to si´ myli∏. Gdy Neron by∏ poza Rzymem to kanclerz Burus wszczà∏ Êledztwo przeciw ˚ydom i zosta∏ zamordowany. Policja ujawni∏a zabójców i ich mocodawców, ale tu˝ przed aresztowaniami Rzym STANѸ W OGNIU. Zanim Neron powróci∏ do Rzymu to jego faworyta Poppea i dzia∏ajàca incognito matka zafa∏szowa∏y Êledztwo, co spowodowa∏o przeÊladowanie chrzeÊcijan. W r. 65 odkryto jednak spisek Pizona, który polega∏ na tajnym wykupywaniu posesji pogorzelców na depozyty w bankach ˝ydowskich. Poniewa˝ Neron uzna∏ te grunty za paƒstwowe i kaza∏ architektom kreÊliç plany wspania∏ego Rzymu wi´c utraci∏ plebs rzymski czyli lewà nog´ swej w∏adzy. RozwÊcieczony tym wezwa∏ swà ulubionà Popp´ i skopa∏ jà na Êmierç. Ta przed Êmiercià wyzna∏a, ˝e zosta∏a do tego nak∏oniona przez przebywajàcà nielegalnie w Rzymie Agrypin´. Poniewa˝ by∏a to ZBRODNIA STANU wi´c Agrypina powinna byç przes∏uchana policyjnie. Wiadomo, ˝e zosta∏a zamordowana przez swego kochanka, admira∏a Anicetusa, który w l. 59-65 by∏ jej stra˝nikiem domowym a któremu uciek∏a aby spiskowaç w Rzymie. Prawdopodobie owych dwóch asystentów, z którymi Anicetus przyby∏ do rzymskiego domu Agrypiny, by∏o policjantami, o czym zdajà si´ Êwiadczyç jej ostatnie s∏owa. Tak zinterpretowa∏em to w ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O (Gdaƒsk 2001), wobec czego tytu∏owy artyku∏ zdaje si´ byç replikà i próbà podwa˝enia mej ksià˝ki, co si´ nie uda∏o. Aleksander Krawczuk, POLSKA ZA NERONA, Iskry Warszawa 2002 Profesor Aleksander Krawczuk (AK) nie pisze na temat tylko komentuje go, czasami nie deklarujàc si´. G∏ównà sprawà jest ANYTEZA poznaƒsko–∏ódzkiej szko∏y archeologicznej, którà AK nazywa poznaƒsko–warszawskà, ze szko∏à krakowskà, którà AK reprezentuje tonujàc to.. Twórcà poznaƒsko–∏ódzkiej szko∏y archeologicznej by∏ Józef Kostrzewski, który narzuci∏ swojà teori´ Europie, co archeolodzy niemieccy zaakceptowali a opozycja by∏a s∏aba. Brutalnie przeciw Kostrzewskiemu wystàpili dopiero hitlerowcy, którzy znaleêli kolaboranta w osobie archeologa lwowskiego Leona Koz∏owskiego - skazanego zaocznie na Êmierç przez sàd wojenny Armi Polskiej na Zachodzie. Koz∏owski prowadzi∏ rozmowy a archeologami hitlerowskimi, ale zginà∏ podczas bombardowania Berlina. Wg posiadanych przeze mnie informacji to twórcà krakowskiej szko∏y archeologicznej by∏ Oskar Schindler. Jako hitlerowiec za∏o˝y∏ on w Czechos∏owacji antypolskà siatk´ terorystycznà, z∏o˝onà z samych ˚ydów. Czechos∏owacki sàd wojskowy skaza∏ go za to na kar´ Êmierci, ale zosta∏ u∏askawiony po Monachium przez Hach´. Potem przeniós∏ si´ ze swymi terorystami do Krakowa, gdzie urzàdzi∏ sobie ˝ydowski harem, oraz zajà∏ si´ dzia∏alnoÊcià przemys∏owà i naukowà na Uniwersytecie Jagielloƒskim, o czym film LISTA SCHINDLERA nie mówi. W ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O przytaczam artyku∏ z prasy czikagowskiej OSKAR SCHINDLER CZYLI JAK GO WIDZI ˚ONA EMILIA, która demaskuje go jako hitlerowca i karierowicza. W sprawie tej dosz∏o do incydentów politycznych, w tym do zamachu na papie˝a Jana Paw∏a II. Ostatni incydent mia∏ miejsce podczas kr´cenia fimu Quo Vadis, gdy protestowa∏am artyku∏ w National Geographic, lokalizujàcy Lugiów na Dolnym Âlàsku. T∏umaczy∏em, ˝e Lugiowie to ¸U˚YCZANIE, którzy w r. 50 uznali protektorat rzymski. Neron wys∏a∏ misj´ 55 wojskowà do Gotów, która MUSIA¸A podró˝owaç Drogà Âledziowà Wiedeƒ-Wineta na urwiskach klifowych zachodniego Wolinia. Wandalowie graniczyli z Rugiami–Polanami na Pomorzu Zachodnim, tote˝ misja rzymska musia∏a byç zakonspirowana jako kupiecka. Poniewa˝ Polanie nie przepuÊciliby do Gotów rzymkiej misji wojskowej wi´c Rzymianie winni si´ udaç statkiem z Wolinia na Sambi´, gdzie dopiero mogli si´ spotkaç z Gotami i zawrzeç tajnà konwencj´ wojskowà - ˝e po przewiezieniu przez flot´ rzymskà stu tysi´cy Swewów na Pomorze, i uzbrojeniu ich, Goci wystàpià przeciw Wandalom. AK datuje misj´ na r. 63. Misja podró˝owa∏a przez Gubiƒ, gdzie wys∏any wyraênie przez Lugi´ z Quo Vadisa Polikarp wzniós∏ I far´ gubiƒskà, której fragmenty zachowa∏y si´ w murach fary obecnej. WielkoÊç Quo Vadisa polega na zagraniu historycznym Petroniuszem, którego wypada uznaç - za Sienkiewiczem - za tajnego Êledczego chrzeÊcijan. Sienkiewicz pisa∏ II cz´Êç Ogniem i Mieczem w domu mego pradziada, do którego przyje˝dza∏ na kaczki. Mój pradziad, przyjaciel Pop∏awskiego z G∏osu, dziwi∏ si´ autocenzorskim zmianom w Quo Vadisie, co w ksià˝ce Incydentu Nie By∏o skomentowa∏em ocenzurowaniem pierwotnej wersji za nagrod´ Nobla - co potwierdzajà prawa w∏asnoÊci Kronenbergów do r´kopisu Quo Vadisa. AK powtarza niedorzecznoÊç przedÊniertnego listu Petroniusza do Nerona, ale pochodzi on z I wersji Quo Vadisa, gdzie by∏ dorzeczny i potrzebny. Jak pisz´ w INB to podmiotem sprawy by∏ spisek Pizona, polegajàcy na tajnym wykupywaniu posesji pogorzelców na depozyty w bankach ˝ydowskich - skutkiem czego Rzym sta∏ si´ miastem HIPOTECZNIE ˝ydowskim, co uzna∏ Wespazjan, który sp∏aci∏ pretorianów z∏otem MOJ˚ESZA. AK pisze, ˝e w Karnuntum, mi´dzy Wiedniem a Bratys∏awà, sta∏ XV Legion Apolloniusza. Zastanawiam si´, czy nie by∏ to Apolloniusz z Tyany, autor Ewangelii Pogaƒskiej, w której jest mowa o Wawelu. Gdy w r. 16 do Krakowa przyby∏o poselstwo rzymskie z propozycjà pokoju to wybudowano na tà okolicznoÊç katedr´ Âwi´tego Gereona i pozwolono na zaciàg rzymski, z którego prawdopodobnie utworzono XV Legion Apolloniusza. Tyberiusz odrwi∏ jednak Wandalów, gdy˝ zaatakowa∏ Armeni´, wobec czego do Krakowa przyby∏o poselstwo Partów z zapytaniem: KTO LEPSZY, STARY WRÓG CZY STARY PRZYJACIEL? Na takie dictum trzeba by∏o uwodziç Skandynawów, w którym to celu wybudowano OBECNÑ katedr´ w Kamieniu Pomorskim. AK przytacza na str. 137 Tacyta: Wystarczy wspomnieç najsilniejsze plemiona. Sà to Hariowie, Helwekowie, Minimalowie, Elizjowie, Nahanarwalowie... Na ziemiach za Lugiami sà Gotynowie, z jeszcze za nimi, nad morzem, Rugiowie i Lemowie, potem Estowie... AK identyfikuje tu tylko Gotynów jako Gotów, bo inni sà w kategoriach SZKO¸Y KRAKOWSKIEJ egzotykà. JeÊli jednak przep´dzimy Niemców pod flagà amerykaƒskà, ˝e Lugia by∏a z Wroc∏awia miast Drezna, to ekwita podà˝a∏ od Lugiów do Rugian w Szczecinie, na wschód od których byli Goci. Mieli oni wówczas tylko jeden port GOTHISKANDZA, co znaczy∏o Port Gocki, o którym dyskutuje si´ od 200 lat. Gdy w r. 1984 otrzyma∏em ksià˝k´ GOCI - RZECZYWISTOÂå I LEGENDA z proÊbà o napisanie recenzji, to napisa∏em jedno zdanie, które zanios∏em dla prof. Adama Galosa, redaktora naczelnego SOBÓTKI: Profesor Strzelczyk nie doÊç≤ ˝e obrzyga∏ pruskimi fekaliami, to jeszcze si´ ukoronowa∏ na króla weso∏ków skalpem Stalina - bo dyskutowaç 200 lat o Gothiskandzy nie chcia∏em, bo to Ko∏obrzeg. Prof. Galos potraktowa∏ to z powagà, ale zosta∏em zaatakowany przez jaruzelistk´. Przez 200 lat dyskutowano o Janie z Kolna, co jezuici wykorzystywali do trucia Polaków. Jana Skalskiego wygnali jednak z Haiti negroidzi a Micha∏a Cholew´ z Pó∏wyspu Kalifornijskiego Japoƒczycy, wobec czego ci odkrywcami Ameryki byç nie mogà. HARIOWIE to oczywiÊcie Ariowie z Harzu, HELWEKONI to znad Haweli a NAHANARWALOWIE to Nadwarcianie. K∏opot jest z MINIMAMI i ELISJAMI, ale to wyjaÊnia 56 nazwy MNIÓW po oby stronach Pilicy, a ELISJOWIE to chyba ˚elizjowie znad Bzury, czyli STARO˚YTNE ZAG¸¢BIE HUTNICZE na Mazowszu. Sebastian Fo∏ta, LIGIA SPOD TARNOWA?; Nasz Dziennik, 11 X 2001, s. 8 Nasz Dziennik nale˝y do mej codziennej lektury, choç trzyma si´ on historiografii jezuickiej, która jest ANTYPOLSKA. KiedyÊ napisa∏em komentarz do artyku∏u Tomasza Waliszewskiego SZLAK BURSZTYNOWY – Po z∏oty jantar dla cesarza Nerona (National Geographic - Polska, VIII 2000, s. 204-7). Artyku∏ ten jest antypolski, gdy˝ narzuca Polakom PROTEKTORAT RZYMSKI w interesie niemieckim i to POD FLAGÑ AMERYKA¡SKÑ – bo National Geographic jest sztandarowym naukowym czasopismem amerykaƒskim. T∏umaczy∏em we wroc∏awskiej Wytwórni Filmów Fabularnych, ˝e Lugiowie, którzy przyjeli w r. 50 protektorat rzymski, nie byli Wandalami tylko ¸U˚YCZANAMI, których stolicà by∏o Drezno. Mieli obowiàzek za∏o˝yç w Rzymie dwór na zasadzie salonu, z reprezentacyjnà ksià˝niczkà, która funkcjonowa∏a jako dama rzymska o imieniu Lugia. Rzymski protektorat nad Dreznem irytowa∏ Wandalów z Wroc∏awa i Krakowa, którzy nazwali Lugiów ∏apserdakami. Granica mi´dzy Lugiami i Wandalami jest czytelna archeologicznie na Bobrze. Lugia by∏a prawdopodobnie chrzeÊcijankà, gdy˝ w r. 62 przys∏any przez nià Polikarp wybudowa∏ I far´ w Gubinie – i dlatego wprasza∏em si´ do Kawalerowicza, którego kiedyÊ zna∏em. O ile mi wiadomo to Amerykanie zabrali Niemcom flag´ amerykaƒskà, bez której Niemcy nie odwa˝yliby si´ atakowaç Wroc∏awia – co mog∏o byç w ramach spisku biskupków, po ujawnieniu którego ˝ona Kanclerza Kohla powiesi∏a si´ - ale pod jakà u licha flagà atakuje ten Sebastian Fo∏ta? Powo∏ywanie si´ przez Fo∏t´ na jakichÊ historyków pochodzi z prymitywnego domys∏u, ˝e ekwita jecha∏ nad Ba∏tyk przez Prze∏´cz Dukielskà, co jest bzdurà, gdy˝ by∏a to misja wojskowa do Gotów na Pomorzu, która podró˝owa∏a (z Polikarpem) drogà Êledziowà. Adrian Gilbert, Alan Wilson, Baram Blackett; ÂWI¢TE KRÓLESTWO – Rewelacyjne odkrycie chrzeÊcijaƒskiego królestwa z pierwszych wieków naszej ery; AMBER, Warszawa 2000, 304 ss. Ksià˝k´ mo˝naby nazwaç historiografià patriotycznà, potwierdzajàcà strof´ Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej O Ziemi Rodzinnej: Mo˝na nie kochaç ci´ i ˝yç, ale nie mo˝na owocowaç. To zupe∏nie niekonwencjonalne podejÊcie do tematu jest niewàtpliwie prospektywne i owocne, co dla mnie jest pewnà satysfakcjà, gdy˝ 30 lat temu t∏umaczono mi, ˝e jestem przegrany, gdy˝ zaanga˝owany emocjonalnie, co jakoby wyklucza obiektywizm - ale jeÊli coÊ zosta∏o ukradzione czy zrabowane to bez zaanga˝owanie odzyskaç si´ nie da. Autorzy stwierdzajà, ˝e Anglia nie ma w∏aÊciwie historiografii ANGIELSKIEJ, gdy˝ patrzono na dzieje ojczyste przez pryzmat ∏aciƒski czy sasko-niemiecki, co prowadzi∏o do wyolbrzymiania pewnych faktów i celowego czasami pomijania innych. Wszyscy na ca∏ym Êwiecie wiedzà o podboju Brytanii przez Juliusza Cezara, ale by∏a to propaganda sukcesu. Cezar wyprawia∏ si´ tam 2 razy, ale za I razem poniós∏ pora˝k´ a za II zawar∏ rozejm, który umo˝liwi∏ mu WYCOFANIE SI¢. Rzymianie nie zbudowali równie˝ Londynu, gdy˝ Londyn zosta∏ zbudowany jako Nowa Troja a wie˝owy mur obronny londyƒskiej City zosta∏ wzniesiony przez króla Lluda, przed I najazdem Cezara w r. 55 pne. Potem, mi´dzy I a II najazdem Cezara zbudowano kamienny most forteczny na Tamizie pod którym przep∏ywa∏y okr´ty, co sta∏o si´ powodem II niepowodzenia Cezara. Od króla Lluda Nowà Troj´ zacz´to nazywaç Londynem. Tradycja celtycka mówi o trojaƒskim pochodzeniu Brytów. Chodzi tu o europejskà mitologi´ Kimeriów – zupe∏nie niezale˝nà od Homera – którà to nazw´ zachowali walijscy KIMROWIE. Kimeriowie zostali wyp´dzeni z terenów Ukrainy przez Scytów w r. 705 pne, gdzie 57 ich przodkowie mieli uciec z Troi – którà to Troj´ odbudowa∏ Konstantyn (s. 141), co jest identyfikacjà Troi z Konstantynopolem. Homerowska Trojada by∏a du˝ym paƒstwem w TRACJI, ze stolicà na Z∏otym Rogu, który by∏ zawsze kluczem do handlu czarnomorskiego i naddunajskiego, tote˝ Trojaƒczyków by∏o sto razy wi´cej ni˝ u Schliemanna. W r. 1968 twierdzi∏em, ˝e Troja homerowska by∏a 200 razy wi´ksza od kasztelu Schliemanna. NieodpowiedzialnoÊcià jest jednak kwestionowanie datacji wojny trojaƒskiej, gdy˝ UPADEK TROI w 1183 pne by∏ znany ju˝ antycznym Grekom a dziÊ mo˝na to tylko potwierdziç. Brytyjczycy – a zw∏aszcza ich historiografia patriotyczna - powinni wiedzieç, ˝e Troja szlimanowska powsta∏a dla otrucia Rosji, gdy˝ sà beneficjentami wykupienia przez Rosj´ Dugu Su∏taƒskiego. Budowa przez Lluda kamiennych murów Londynu jest wa˝na dla kariery Juliusza Cezara, którego astronomiczne d∏ugi pochodzi∏y z wykupienia od Helwetów Lyonu, gdy˝ liczy∏, ˝e uda mu si´ zagarnàç któryÊ ze skarbców celtyckich lub karpackà metalurgi´ stali. W tym celu zwar∏ sojusz z rzymskim namiestnikiem Hiszpanii Pompejuszem, oddajàc mu skarbiec galijski w cytadeli Angers, oraz Ariowistem, który asekurowa∏ Helwetów w Lyonie z por´ki Krakowa. Sojusz z Ariowistem da∏ Cezarowi celtyckà Teutoni´, którà odda∏ zaraz Swewom skandynawskim, co z kolei umo˝liwi∏o – przy pomocy Ariowista – obalenie antyrzymskiej dynastii Grakchidów krakowskich. Wesele Julii i Lubrana by∏o w Lubià˝u, skàd Cezar i Ariowist udali si´ do ujÊcia Odry, gdzie za∏o˝yli Woliƒ Biskupi dla budowy okr´tów do inwazji Anglii. Gdy Cezar atakowa∏ Angli´ od po∏udnia to Brutus uderzy∏ na skarbiec Brytów w Caernarvon w Walii, ale Brytowie zawczasu przewieêli go do Belfastu. Brutus obsadzi∏ twierdz´, która, jako rzymskie SEGONTIUM, sta∏a si´ emporium handlowym i narz´dziem korupcji, co doprowadzi∏o do kupienia przez Nerona arystokracji plemiennej Brytów. Cezar sta∏ si´ niewyp∏acalny, a gdy chcia∏ ograniczyç lichw´ to Pompejusz - który po bitwie u ujÊcia Loary zdoby∏ skarbiec galijski w cytadeli Angers - wykupi∏ jego weksle i kaza∏ go zamordowaç. Wierzycielem Cezara by∏ Brutus, uwa˝any za jego syna. Jest poglàd, ˝e Brutus po bitwie pod Filippi uciek∏ do Brytanii czyli Segontium. W architekturze Brytanii ciekawe sà halowe kolumnowe koÊcio∏y ATLANTYCKIE typu St. Savin-sur-Gartemple, które zdajà si´ mieç zwiàzek z architekturà scytyjskà w Polsce w l. 510- 490 pne. Na rewersie ksià˝ki jest has∏o: SENSACYJNE DOWODY NA ISTNIENIE 2 HISTORYCZNYCH KRÓLÓW ARTURÓW. Za SolidarnoÊci I og∏osi∏em ˚YCIORYS Króla Artura: Kanclerz Rzymu Aecjusz zawar∏ umow´ z Attylà. Attyla kaza∏ Sasom i Jutom zajàç Brytani´, ale wówczas wyruszy∏o z Brytanii do Rzymu b∏agalne poselstwo Âwi´tej Urszuli z 11 Tysi´cami Dziewic – co wymusi∏o interwencj´ pod dowództwem Artura. W odpowiedzi na to Attyla uderzy∏ na Gali´, gdzie dosz∏o do bitwy na Polach Koteloƒskich. Attyla myÊla∏, ˝e bitw´ wygra∏ i rzuci∏ cz´Êç armi na Lyon, ale zosta∏a ona zniszczona przez Burgundów, którzy zajeli Lyon i znajdujàcy si´ tam skarbiec rzymski. Z powodu huƒskiego najazdu na Gali´ Aecjusz musi∏ odwo∏aç z Brytanii posi∏ki rzymskie, co postawi∏o Artura w trudnej sytuacji. Pasuje to do AMBROZJUSZA i Bristolu jako stolicy Wszystkich Zachodnich Prowincji (s. 185). Konferencja pokojowa by∏a w Cymry ko∏o Ambresbury, czyli chyba na wschód od Bristolu. Sasi byli w d∏ugich butach, w których mieli ukryte no˝e. Artur umar∏ z ran i zosta∏ pochowany na wyspie Man (Nautologia, 1981, 1 [61], s. 75). Legenda Króla Artura jest legendà PA¡STWOWOTWÓRCZÑ – jak u nas o PiaÊcie Ko∏odzieju czy Lechu. Takie legendy, cz´sto irracjonalne, jak w przypadku Artura, sà echem wyjàtkowych wydarzeƒ historycznych a bahaterami ich sà wielcy aktorzy polityczni - jak Rus, który przez 8 lat oblega∏ Konstantynopol. Takim bohaterem by∏ te˝ Król Artrur, który dla ludu 58 brytyjskiego sta∏ si´ uosobieniem dobrego paƒstwa. To dobre paƒstwo nie by∏o paƒstwem rzymskim, gdy˝ prawo rzymskie by∏o latyfundyjne i oligarchiczne, gdy lud t´skni∏ do demokratycznego prawa plemiennego, co widocznie rozumia∏ Artur i co wygrywali germaƒscy najeêdzcy. Plemienne DANELAW mówi∏o, ˝e prawo g∏osu na wiecu i do podzia∏u ziemi ma ten, kto ma broƒ i staje w potrzebie, a kobieta gdy ma dojnà krow´, tote˝ lud patrzy∏ z sympatià na Duƒczyków, którzy grabili koÊcio∏y i feuda∏ów, skutkiem czego Danelaw awansowa∏o do j´zyka ANGIELSKIEGO. Mój ˝yciorys Króla Artura autorzy ÂK potwierdzajà, gdy˝ huƒskim namiestnikiem Brytanii by∏ Vortigern, prawdopodobnie ˚yd. W r. 466 zwo∏a∏ on konferencj´ pokojowà na której Sasi – wyraênie za sprawà Vortigerna – wymordowali Brytów. Artur, przymuszony do udzia∏u w tej konferencji przez Rzymian, zostawi∏ swój miecz z poleceniem wys∏ania go – jeÊli nie wróci – DO GDA¡SKA, co mia∏o logiczny zwiàzek z rozgromieniem przez Wandalów nadba∏tyckich Ordy Huƒskiej. Odsy∏anie miecza by∏o aktem sukcesyjnym, czyli ˝e Artur czyni∏ swym spadkobiercà Wand´ Co Nie Chcia∏a Niemca. Na str. 127 ÂK mamy wyraênà zale˝noÊç Brytanii OD POLSKI. Po zniszczeniu Ordy Huƒskiej i Rzymu Grakch II nakaza∏ Sasom opuÊciç Brytanie, co ci zrobili. Jednak gdy po buncie Odyƒca-Odoakra sejm z∏o˝y∏ z tronu Grakcha to Vortigern odzyska∏ w∏adz´ przez ponowne przywo∏anie Sasów i zamach stanu. Wandalowie byli zaj´ci wojnà na wschodzie wobec czego pos∏anie Artura nabra∏o sensu dopiero po zdobyciu Kurska. - W tej sprawie przyje˝dza∏ do Wroc∏awia Bundestag. Artur móg∏ byç Szkotem w s∏u˝bie rzymskiej, a Szkoci mieli si´ wywodziç z 2 armii, które przyby∏y ze Scytii do walki z Septymiuszem Sewerem, który poleg∏. Brytowie nie umieli ju˝ wówczas zamroziç cia∏a cesarza, aby je odes∏aç do Rzymu, wi´c urzàdzili mu pogrzeb w Jorku. Syn i nast´pca Sewera, Karakala, zdoby∏ w r. 215 odwetowo Kraków czy Kurdwanów. Scytia–Skotia w êród∏ach brytyjskich to tyle co Sarmacja, jako pamiàtka scytyjskiej okupacji Po∏abia w l. 510-490 pne - z czym mo˝naby ∏àczyç powstanie Êwiàtyƒ ATLANTYCKICH. Gdy po 80 latach Wodan z Poznania chcia∏ egzekwowaç ten testament Artura to spotka∏ si´ z zaciek∏ym oporem. W starej historiografii brytyjskiej nazywa si´ to Inwazjà Âwiƒ lub NajÊciem Smoka, gdy˝ Wodan mia∏ he∏m z przy∏bicà. Wodan jako NOWY ARTUR musia∏ si´ wycofaç, ale wezwa∏ KRÓLA AFRYKI Gormunda, który przyby∏ w r. 548 z 10 armiami a odp∏ynà∏ do Irlandii z 9, gdy˝ jednà pozostawi∏ do okupacji Murcji. W czasie Inwazji Âwiƒ Artur stoczy∏ 12 bitew, z których WSZYSTKIE wygra∏. Ostatnia by∏a pod Badon, gdzie w I ataku Artura pad∏o 960 jego przeciwników - ale II ataku ju˝ nie by∏o, gdy˝ przeciwnicy skapitulowali. Gormund to prawdopodobnie ostatni król Wandalów Afrykaƒskich MOSKWA. Autorzy ÂK przyznajà, i˝ tzw. podbój Afryki przez Belizariusza by∏ PROPAGANDÑ BIZANTYJSKÑ, gdy˝ by∏a to wojna ojczyêniana, której ofiarà pad∏y nie tylko Wyspy Brytyjskie. Nie mo˝na jednak pisaç takich bzdur, ˝e po interwencji legionów brytyjskich niedobitki Wandalów uciek∏y do Hiszpanii, gdy˝ mog∏y to byç utarczki patroli. Wandalski sztab generalny zrezygnowa∏ bowiem z emigracji ca∏ego ludu do Galii na rzecz III wojny z Hunami. Flota wandalska szybko opuÊci∏a Irlandi´, gdy˝ w r. 549 Wandalowie zdobyli TOPEROS czyli Aleksandrupolis, co by∏o poczàtkiem obl´˝enia przez Moskw´ i Rusa Konstantynopola, który zosta∏ uwolniony dopiero w r. 558 przez I armi´ awarskà w sile 60 tysi´cy wojowników konnych, która przeprawi∏a si´ do Konstantynopola po moÊcie z galer. Podbój Anglii I Irlandii by∏ potrzebny Wodanowi do ewakuacji Ostrogotów z Italii. JeÊli chcia∏ ich przesiedliç do Brytanii to przeszkodzi∏a temu STRASZLIWA ZARAZA. By∏a to bia∏aczko-˝ó∏taczka, atakujàca równie˝ zwierz´ta, która nie przenosi∏a si´ jednak na tereny zamorskie, gdzie uciekali Brytowie - mo˝e dlatego, ˝e objawy i Êmierç by∏y szybkie. Trwa∏a a˝ 11 lat. Autorzy ÂK porównujà to z chorobà popromiennà, doszukujàc si´ tu jakiejÊ katastrofy 59 kosmicznej, na podobieƒstwo Meteorytu Tunguskiego, którym by∏ jednak wybuch pieca uranowego STEROWCA widzianego nad tajgà, o czym pisz´ w Incydentu Nie By∏o. Wyludniona przez ˚ó∏tà Âmierç Brytania sta∏a si´ ∏upem Sasów, Irlandczyków i Skandynawów, co nada∏o jej charakter germaƒski. ˚ó∏ta Âmierç t∏umaczy te˝, dlaczego Wodan wybudowa∏ sobie mauzoleum w Lundzie. Stolicà tego najwi´kszego herosa germaƒskiego by∏a Lubeka, którà sam wybudowa∏. Hitlerowcy rozwa˝ali wprowadzenie kultu Wodana jako religii paƒstowej, ale odstr´cza∏o ich uznanie Poznania miastem Êwi´tym. Miecz amerykaƒski wydaje si´ byç Êredniowieczny. Celtowie mieli d∏ugie miecze, które si´ gie∏y, gdy Rzymianie krótkie, ∏amiàce si´. Miecze celtyckie by∏y robione w Karpatach Zachodnich przez naw´glanie ˝elaza BIA¸EGO, gdy rzymskie technikà damasceƒskà. Rzymianie zazdroÊcili Celtom d∏ugich mieczy tote˝ jeÊli mieli pod Londynem d∏ugie miecze to od Leszka Chytrego. Miecz amerykaƒski móg∏ byç obrobionym w Walii pó∏fabrykatem z Kurska. Nie wiedzia∏em, ˝e staro˝ytna Brytania by∏a eksporterem srebra, ale nazywanie walijskiego ˝elaza Najwi´kszym w Europie do odkrycia Kiruny jest przesadà. Miecz Artura móg∏ byç z∏ocony GALWANICZNIE, którà to technik´ odkryto na cmentarzu gockim w Mas∏om´czu nad Bugiem. Nikiel powinien byç z Zàbkowic wi´c powinna to byç technika wandalska. Niemiecka w∏ócznia koronacyjna mog∏a byç bojowà w∏ócznià Konstantyna, ale polska jest starsza typologicznie i powinna byç w∏ócznià Leszka Chytrego. MIECZ W KAMIENNYM KOWADLE nie ma nic do rzeczy, gdy˝ nale˝y do ARCHEOLOGII GEOLOGICZNEJ, upowszechnionej przez M. A. Cremo i R. L. Thompsona w Zakazanej Archeologii. Mo˝na jednak zbadaç, kiedy to JAKI RYCERZ wbi∏ miecz w ziemi´, która STA¸A SI¢ SKA¸Ñ. Takich faktów jest wiele, ale sà one tuszowane przez darwinistów. Odcisk BUTA w Newadzie jest datowany na 213-248 milionów lat. ÂK pomija poematy Beowulf i Widsith. Sà to "podró˝e historyczne", z których Beowulf by∏ pierwotnie elegià na Êmierç Swena Wid∏obrodego a Widsith naÊladowaniem tego przez Czecha, który przyby∏ do Polski z Judytà Czeskà w r. 1086, a po jej Êmierci uda∏ si´ z poselstwem do Anglii. JeÊli Widsith uda∏ si´ do Anglii po Êmierci Mieszka Boles∏awowica w r. 1089 to móg∏ byç autorem Amletusa, którego Sakso Gramatyk wciàgnà∏ do kronik duƒskich. JeÊli idzie o Synów Chrystusa w Anglii to wg mnie chodzi tylko o katarów. Autorzy ÂK podajà, ˝e Lincoln I SPÓ¸KA g∏oszà, i˝ ojcem Barabasza by∏ Jezus. Ja si´ z tym nie zgadzam, gdy˝ wszystko wsakazuje tu na Jana Chrzciciela. ARCHEOLOGIA NIEZGODY; Zdzis∏aw Skrok, Rzeczpospolita, 10-12 XI 2000, s. D1, D4. ZS pisze, ˝e atak na Józefa Kostrzewskiego podjà∏ archeolog krakowski Kazimierz God∏owski, publikujàc w r. 1979 rozpraw´, ˝e S∏owianie przybyli na ziemie obecnej Polski w VIVII w. ZK staje po stronie God∏owskiego piszàc: Teoria ta, zwalczana przez obroƒców "dobrze poj´tego narodowego interesu", zarówno przy pomocy Êrodków administracyjnych jak i zapisów cenzury, obecnie jest najbardziej prawdopodobnà pod wzgl´dem naukowym teorià pochodzenia S∏owian. Pisze te˝, ˝e uczeƒ Kostrzewskiego, Tadeusz Malinowski, wyzwa∏ zwolenników tezy God∏owskiego – w imi´ dobrze poj´tego interesu narodowego – od JURGIELTNIKÓW, na których nb. uskar˝a∏ si´ jego mistrz. Etnoarcheologia Kostrzewskiego zosta∏a WYWALCZONA ju˝ przed wojnà, tak ˝e Niemcy przestali u˝ywaç argumentów naukowych. Mieli jednak inne, a po Êmierci Kostrzewskiego zaatkowali Z CHORWACJI. Znaleêli tam mianowicie ceramik´ praskà, niewàtpliwie starszà od czeskiej czy polskiej – z czego WYNIKA¸O, ˝e S∏owian przyprowadzili do Europy Awarowie. Ten atak Akademii Nauk NRD, przy poparciu Akademii Nauk ZSRS, ze strony oficjalnej nauki polskiej nie napotka∏ prawie oporu, a l˝enie od jurgieltników w r. 1998 – w dobie nauki 60 SI¸OWEJ I AGENTURALNEJ – by∏oby bez znaczenia, gdyby nie SI¸OWE za∏atwienie sprawy przeze mnie. Wykaza∏em mianowicie, i˝ owe starszeƒstwo ceramiki praskiej nad Dunajem wynika z repatriacji Wandalów Afrykaƒskich, o czym mówià paƒstwowotwórcze mity Polski, Czech i Rosji. Wandalowie sà bowiem historiograficznymi S∏owianami a nie jezuickimi Germanami. Ataku na Kostrzewskiego z Chorwacji nie mo˝na nazywaç fekaliami pruskimi, gdy˝ jest to AGRESJA. Malinowski protestowa∏ zaÊ wcale nie w imi´ interesu narodowego tylko w odpowiedzi na agresj´ historiograficznà, i to dopiero po us∏yszeniu mnie. Ja w takich wypadkach l˝´ Niemców za otrucie Rosji, gdy˝ Rosja wykupi∏a D∏ug Su∏taƒski, co zawarowano kapita∏em historycznym Troi szlimanowskiej. Poniewa˝ Prusy zosta∏y zlikwidowane prawem wojennym, wi´c Niemcy nie majà prawa serwowania fekaliów pruskich. Obserwuj´ Zdzis∏awa Skroka od wielu lat i wiem, ˝e umie si´ on Niemcom nie nara˝aç. W tym samym numerze Rzeczpospolitej jest artyku∏ Zbigniewa Mas∏onia Katarski Êlad (s. D6). ZM opiera si´ na ksià˝ce Zabiç papie˝a, której autor Tad Szulc wyznaje: Stworzy∏em fikcj´, która ma u swego pod∏o˝a fakty i rzeczywistych ludzi. Jest to przyznanie si´ do niepowodzenia intelektualnego, czyli ˝e wnioski nie stosujà si´ do rzeczywistoÊci i sà bez sprz´˝enia zwrotnego. Tad Szulc, tropiàcy od wielu lat spraw´ zamachu na Jana Paw∏a II, uzna∏ równie˝ Êlad bu∏garsko-sowiecki za narzucony przez Ronalda Reagana i bezpodstawny w Êwietle znanych faktów. W zwiàzku z tym zaczà∏ si´ doszukiwaç êród∏a zamachu w antagoniêmie wewnàtrz hierarchii watykaƒskiej, co go doprowadzi∏o do herezji katarskiej. Ziemià Âwi´tà katarów nie jest jednak Langwedocja tylko Prowansja, gdy˝ to w Prowansji Jezus Chrystus mia∏ sp∏odziç katarów – ale stolicami ich sà Londyn i Pary˝, czyli ˝e decyzja powinna zapaÊç w jednym z tych miast. Tu mo˝na wskazaç palcem na schizm´ lefebriaƒskà – ale w zamachu tym nie chodzi∏o o zamordowanie. Za SolidarnoÊci I, która gra∏a mymi kartami technicznymi, by∏a we wroc∏awskim Muzeum Archeologicznym wystawa Skarb WiÊlan – w celu SI¸OWEGO ZALEGALIZOWANIA GO. Ja do tego dopuÊciç nie mog∏em, gdy˝ domyÊla∏em si´, ˝e zosta∏ znaleziony w ramach Satelitarnej Detekcji Z∏ota i po wyrabowaniu oddany archeologom. Jego interpretacja historyczna te˝ mi nie odpowiada∏a, wobec czego protestowa∏em ów Skarb. O ile komuniÊci wykazywali tu umiar to kleryka∏owie traktowali mnie obcesowo. Gdy dosz∏o, ˝e PIES SZCZEKA A KARAWANA IDZIE DALEJ to og∏osi∏em, ˝e DAJ¢ Z¸OTO AFRYKI ZA ZABICIE ˚YWCA KRAKOWSKIEGO OD ZAWODOWEGO KOPULANTA - no i Ali Akca strzeli∏ papie˝owi w brzuch. Chodzi∏o mi o krakowskà szko∏´ archeologicznà, której powstanie kojarz´ z antypolskà szko∏à terorystycznà, w której hitlerowskim ˚ydom przewodzi∏ wyczynowy kopulant Oskar Schindler, który sypia∏ z kilkoma na raz ˚ydówkami. W ksià˝ce Incydentu Nie By∏o pisz´, ˝e Z¸OTEM AFRYKI by∏o ukryte na Synaju przez Moj˝esza Z∏oto Egiptu, za które ˚ydzi wykupili hipotecznie RZYM. Ostatnio ukaza∏a si´ ksià˝ka Czakram wawelski (Âwi´ch Z., Warneƒczyk, Kraków 2000) o Apolloniuszu z Tyany, który móg∏ byç w Krakowie podczas pobytu tam poselstwa rzymskiego w r. 16 ne. Zakopanie przez Apolloniusza amuletu na Wawelu powinno byç wotywem przy budowie katedry Êw. Gereona, co wyglàda na kult Grakcha I, którego grobowcem by∏a prawdopodobnie WIE˚OWA Budowla Czworokàtna, która by∏a tu˝ obok prezbiterium katedry Gereona. Zgadza si´ to z chronologià zamków pomorskich, powiÊlaƒskich i mazurskich, jako w I fazie GOCKICH. Faza KASZTELOWA tych zamków by∏a wzorowana na rzymskim zamku w POSONIUM, które, po przewiezioniu tam z Belgradu w r. 558 skarbca wandalskiego, zacz´to zwaç Bratys∏awà – od Czecha, Lecha i Rusa. Opieram si´ tu mn. na mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej oraz Starej 61 Architekturze Rzymu i Italii, czemu zaprzeczyç Niemcy i W∏osi nie odwa˝à si´. Zacze∏o si´ to od zamków nadreƒskich jako celtyckich i halsztackich. Szkoda wi´c, ˝e przy realizacji Quo Vadisa nie skorzystano z mej interpretacji historycznej – jak np. Lugia omawia z Polikarpem model I fary gubiƒskiej, czy antywandalski tajny traktat Rzymu z Gotami. Miast tego ¸u˝yczanie pchali si´ pod flagà amerykaƒskà do Wroc∏awia. Za∏o˝ycielem Kolonii nad Renem by∏a Julia Lubranowa - skàd mo˝e koloƒski kult Âwi´tego GEREONA - czyli Grakcha I z Krakowa? We Wroc∏awiu antypolonusem jest Profesor Ma∏achowicz, którego ja oskar˝a∏em - równie˝ przed prokuratorami - o zwiàzek z otruciem Hawrota, który znalaz∏ w katedrze wroc∏awskiej Êwiàtyni´ RZYMSKÑ, którà ja przypisuj´ Julii, siostrze Juliusza Cezara. Równie˝ wyraênie w terminie umar∏a Êwiadczyni Hawrota El˝bieta Ostrowska - wobec czego Ma∏achowicz móg∏ ju˝ jechaç ze swà interpretacjà katedry wroc∏awskiej, czyli finansowanymi przez Bundestag fekaliami pruskimi. Sojusz enkawudzisty Ma∏achowicza z krakowskà szko∏à Oskara Schindlera jest jednak nie do utrzymania, gdy˝ Niemcy przyznali, ˝e w ˝ydowskim banku w Niemczech jest ponad 6 ton bi˝uterii ze skarbu archeologicznego na Dolnym Âlàsku – czyli ˝e moja podró˝ do Niemiec wobec Skarbu Tysiàclecia ZAOWOCOWA¸A. Teraz potrzebne jest takie Êledztwo w sprawie Skarbu WiÊlan. - JeÊli Êledztwa w sprawie Skarbu WiÊlan nie b´dzie, to ja b´d´ musia∏ wziàç odpowiedzialnoÊç za ZAMORDOWANIE FERNANDELA. EtnicznoÊç Biskupina jest nie tylko archeologiczna, ale i historyczna, co wynika ze stalinowskiej interpretacji SCYTYJSKIEJ DOKTRYNY WOJENNEJ. W l. 513-12 Scytowie, cofajàc si´ przed Persami, pokonali Melanchlajnów kijowskich a potem uderzyli na S∏owian, których - po czytelnych archeologicznie zaciek∏ych walkach w Polsce zachodniej i pó∏nocnej - zmusili do kapitulacji. Ofiarà tej wojny pad∏ w∏aÊnie Biskupin. Germaƒska mog∏a byç natomiast kultura nordyjska, która zosta∏a zniszczona ok. r. 700 pne przez s∏owiaƒskiego barona magnetytowego Jana Liczyrzep´, który potem wybudowa∏ sobie zamek BOLCZÓW. Fioni´ i Jutlandi´ zwrócili Cymbrom Grakchidzi krakowscy ok. r. 125 pne, przesiedlajàc mieszkajàcych tam S∏owian nad Dniestr. Germani´ kontynentalnà za∏o˝y∏ dopiero Juliusz Cezar, oddajàc Teutoni´ Swewom skandynawskim, a Gotów sprowadzili na Pomorze Wandalowie do walki z tymi˝ Swebami. Tej systematyki etnoarcheologicznej Józef Kostrzewski nie móg∏by zanegowaç, gdy˝ wynika ona z jego logiki. Niemcy o jakimÊ germaƒskim Biskupinie mówiç nie mogà, bo Chorwacja to jeszcze nie zwyci´stwo, i muszà najpierw zap∏aciç znachorom afrykaƒskim za leczenie wrzoda Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej. - Partyzantów hitlerowskich w Krakowie i Warszawie nale˝y traktowaç wedle prawa wojennego. MY POLACY W ˚ELAZIE SI¢ KOCHAMY METALURGIA ˚ELAZA W SYSTEMATYCE ARCHEOLOGICZNEJ Krytycy, przeÊmiewcy i szydercy TRADYCJI SARMACKIEJ pytajà, dlaczego˝ Sarmaci nie sà czytelni archeologicznie? Na to pytanie ju˝ odpowiedzia∏em – ˝e sarmacki w∏adca Polski Leszek Z∏otnik by∏ Kaszubem, a jego sarmackoÊç polega∏a na o˝enku z Sarmatkà. By∏ to wi´c sojusz polityczny Sarmatów z kulturà wschodniopomorskà, która po bitwie pod Maratonem w r. 490 pne wyp´dzi∏a Scytów, ale nie opanowa∏a drogi mi´dzymorskiej ze Szczecina do Triestu. Kulturze wschodniopomorskiej towarzyszà na wschodzie groby PODKLOSZOWE, które spe∏niajà warunki kultur wschodnich, tj. scytyjskiej i sarmackiej. Gdy w r. 529 pne Cyrus Wielki rozpoczà∏ wojn´ ze Scytami to w obronie Scytów wystàpili Sarmaci, którzy rozgromili armi´ perskà a Cyrusa zabili. Sarmaci mogli wi´c ju˝ wówczas zajàç SCYTYJSKÑ architektonicznie Moskw´ i wejÊç w sojusz z Kaszubami. Pomorze Wschodnie nie zosta∏o w l. 512-11 podbite czy 62 zniszczone przez Scytów, co mo˝na t∏umaczyç takim sojuszem. T∏umaczy∏em powstania ˚elaza Gdaƒskiego inicjatywà Macedoƒczyków po zdobyciu przez nich Krakowa w r. 340 pne. Powo∏uj´ si´ tu na katedr´ I w Visby jako MACEDO¡SKÑ. Ma to uzasadnienie w kulturze oksywskiej: Badania metaloznawcze wykaza∏y, ˝e ludnoÊç kultury oksywskiej pos∏ugiwa∏a si´ wysokowartoÊciowym ˝elazem o niskiej zawartoÊci fosforu, ró˝nym od ˝elaza Êwi´tokrzyskiego i – byç mo˝e – pochodzàcym z importu (God∏owski K. i Koz∏owski J. K., Historia staro˝ytna ziem polskich, PWN W-wa 1983, s. 121). Czytamy tam, ˝e kultura wschodniopomorska ZNA¸A ODLEWNICTWO ˚ELAZA (s. 103). Autorzy piszà: W Êwietle badaƒ metaloznawczych 60-70% wyrobów ˝elaznych w kulturze przeworskiej wykonywanych by∏o z ˝elaza "Êwi´tokrzyskiego". Rozchodzi∏y si´ one szeroko w promieniu paruset kilometrów. Jest to obraz ró˝ny od tego, który panowa∏ we wczesnym Êredniowieczu, kiedy rozwija∏a si´ wielka iloÊç drobnych oÊrodków metalurgii ˝elaza, produkujàcych na rynki ÊciÊle lokalne (s. 164). To t∏umaczy si´ eksploatacjà lokalnych, niskowartoÊciowych rud darniowych, ale wg mnie by∏ to te˝ sp∏aw magnetytów sudeckich. Poza starymi metalurgiami, jak gdaƒska, karpacka i Êwi´tokrzyska, istnia∏a jeszcze na ziemiach Polski najstarsza SUDECKA metalurgia ˝elaza, która eksportowa∏a równie˝ magnetyty sudeckie Odrà, ¸abà, Morawà i Dunajem. Scytowie, którzy za∏o˝yli ok. r. 510 pne Wroc∏aw, zlikwidowali metalurgi´ sudeckà, gdy˝ byli zainteresowani tylko sp∏awem magnetytów sudeckich. W tà sytuacj´ weszli Kaszubi, którzy stworzyli metalurgi´ ˝elaza opartà na imporcie rudy a potem surówki skandynawskiej, co nazywa si´ ˝elazem gdaƒskim. Wymaga∏o to zabezpieczenia politycznego w postaci sojuszu z Sarmatami i skandynawami, ale Leszek Z∏otnik poszed∏ tu dalej, bo w r. 490 pne zdoby∏ prawdopodobnie skarbiec scytyjski w P∏ocku. Dominacja ˚elaza Gdaƒskiego trwa∏a do za∏o˝enia zachodniokarpackiej metalurgii stali kultury puchowskiej przez uprowadzenie w ca∏oÊci kapadockiej metalurgii stali, co zbankrutowa∏o oparty na tej matalurgii uniwersalizm wschodni Seleucydów i zablokowa∏o dunajski sp∏aw magnetytów sudeckich. Wywo∏a∏o to antagonizm stalownictwa karpackiego z ˚alazem Gdaƒskim i wywo∏a∏o seperatyzm kaszubski, który jednak bez wiÊlanego zaplecza istnieç nie móg∏, gdy˝ potrzebowa∏ pszenicy i drewna tratewnego dla kuênic i stoczni. Leszek Chytry wygra∏ nienawiÊç siedzàcych w sudeckich zamkach baronów magnetytowych do stalownictwa karpackiego i sprzeda∏ si´ gazdom. W trakcie wojny germaƒskiej Oktawiana stalownictwo tatrzaƒskie zosta∏o ewakuowane w Góry Âwi´tokrzyskie, gdzie zniszczyli je Hunowie, co o˝ywi∏o ˚elazo Gdaƒskie, które by∏o potem podstawà pot´gi Lechidów i Popielidów. Boles∏aw Chrobry, jako ksià˝´ krakowski, zdoby∏ Gdaƒsk, gro˝àc odci´ciem sp∏awu wiÊlanego, a potem pozyska∏ sudeckich baronów magnetytowych budowà kana∏u obrzaƒskiego, co sta∏o si´ podstawà Êlàskiego patriotyzmu polskiego. Za Henryka Lwa, który podbi∏ Meklemburgi´, pojawi∏a si´ metalurgia lubecka – oparta na sp∏awie ¸abà i kanale lubeckim. Wydaje si´, ˝e odkryta przez Niemców i ZATAJONA Nowa Lubeka by∏a budowanym w tym celu przez Kruta Obodrzyckiego Bukowcem. Karol Gustaw chcia∏ przenieÊç ˚elazo Gdaƒskie do Szczecina, ale w to miejsce wesz∏o ju˝ ˚elazo Angielskie na patencie wa∏brzyskim. Lubeka i Szczecin nie by∏y tu jednak konkurencyjne, gdy˝ o pot´dze Gdaƒska decydowa∏a pszenica ukraiƒska i polskie drewno szkutnicze. NIEMIECKI KAPITA¸ HISTORYCZNY Franz Josef Strauss przyje˝dza∏ kilkakrotnie do biskupa wroc∏awskiego i fotografowa∏ si´ z wdzi´kiem przed katedrà wroc∏awskà. W logicznym zwiàzku z wykupieniem mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej z Akademii Nauk NRD przez Straussa, zacze∏y si´ wykopaliska na Ostrowie Tumskim, którym asystowa∏em jako przedstawiciel dyrektora 63 Wojewódzkiego OÊrodka Archeologiczno–Konserwatorskiego, i wywar∏em pewien wp∏yw na nie, bo to ja znalaz∏em wa∏ ANTYMONGOLSKI. Po mym powrocie z Niemiec w r. 1990 Jerzy Renke rugnà∏ mnie: A CO TY ZROBI¸EÂ? DA¸E DWA RAZY DUPY NA OSTROWIE TUMSKIM! Zaciekawi∏o to mnie, bo jeÊli ja dawa∏em dupy na Ostrowie Tumskim to chyba za 200 miliardów DM, czyli razem ze 400 – z której to mo˝e racji dr Lasota dosta∏ ciurnoÊci a wg mnie oskomy. TYSIÑCLECIE WROC¸AWIA mia∏o byç jubileuszem koÊcielnym, ale na wyk∏adzie Prof. Ma∏achowicza ÂLÑSK PRZED ZJAZDEM GNIEèNIE¡SKIM pad∏o stwierdzenie, ˝e w roku tysi´cznym PODPORZÑDKOWANO Gnieznu biskupstwo wroc∏awskie - które JU˚ ISTNIA¸O, ∏àcznie z katedrà. Ja zwróci∏em na to uwag´ Prof. Heckowi w r. 1964, z powo∏aniem na literatur´ niemieckà, co ostro zaprotestowa∏ – ˝e chodzi o wydumany podbój Âlàska przez Henryka Ptasznika, który powinien wobec tego wybudowaç KATEDR¢. Wkrótce potem Profesor Heck dosta∏ ciurnoÊci i umar∏, ale nie wiem czy z tego powodu. Jest to istotne, gdy˝ Tysiàclecie Wroc∏awia mia∏o byç fina∏em tych kontrowersji a tu patron naukowy tej imprezy mówi z katedry, ˝e to sà BZDURY, co zakoƒczy∏o wybryki z TYSIÑCLECIEM WROC¸AWIA. CoÊ musia∏o wi´c zaistnieç, ˝e Profesor Ma∏achowicz og∏osi∏ na imprezie milenijnej, i˝ NIEMIECKIE OPINIE, JAKOBY MO˚LIWOÂCI TECHNICZNE S¸OWIAN KO¡CZY¸Y SI¢ NA CHA¸UPIE SÑ BREDNIAMI. To t∏umaczy jednak motywy niektórych EKSPERTYZ – ˝e tam gdzie drewno to S∏owianie a gdzie kamieƒ czy ceg∏a to Germanie. Gdy wypytywa∏em si´ o warszawskà konferencj´ ARCHEOLOGIA MAZOWSZA to us∏ysza∏em, ˝e chronologi´ archeologicznà Mazowsza robi dr Peter Biermann. Wiem tylko, ˝e jego stratygrafia opiera si´ na ZAMKACH KRZY˚ACKICH, które ja uwa˝am za gockie. Oby wi´c nie powtórzy∏a si´ tu sprawa z historykiem architektury z Oxfordu, który pokry∏ mnie na melodi´, ˝e KAZIMIERZ WIELKI ZASTA¸ POLSK¢ DREWNIANÑ A ZOSTAWI¸ MUROWANÑ - wobec czego krzycza∏em Won czarna Êwinio! W Êpiewce tej jest chyba mowa o Kazimierzu Mnichu, który rozpoczà∏ przebudow´ Krakowa i Wawelu, co ukoƒczono na koronacj´ Boles∏awa Âmia∏ego. Poniewa˝ Boles∏aw Âmia∏y zosta∏ wykl´ty wi´c trzeba by∏o budow´ gotyckiego Krakowa zapisaç jego ojcu. W wawelskiej sali Hetmaƒskiej, którà wczeÊniej nazywano kazimierzowskà, jest na zworniku wizerunek KAZIMIERZA. Zwornik ten jest publikowany jako portret Kazimierza Wielkiego, co jest absurdem, gdy˝ jest to w∏aÊciwa dla Piastów twarz laponoidalna, gdy Kazimierz III mia∏ twarz wybitnie greckà. Na ho∏downiczej Czarze W∏oc∏awskiej Piastowie majà twarze laponoidalne, gdy Prawdzice pociàg∏e. Tradycja mówi, ˝e Piast Ko∏odziej mia∏ g∏ow´ jak t∏uczek, a na Czarze W∏oc∏awskiej - gdzie p∏acze - wyglàda jak Nikita Chruszczow. Takim samym absurdem jest s∏ynna herma Karola Wielkiego, która jest antytezà antropologicznà Karola, co przyznajà sami Niemcy. Zwornik w sali Hetmaƒskiej przedstawia twarz Kazimierza II Sprawiedliwego - podobnie jak herma Karola Wielkiego. W Niemczech rozwiàza∏em zagadk´ czarnego or∏a niemieckiego. By∏ to znak Ludwika Niemca z wyprawy przeciw Ordzie Tureckiej w r. 830. Przedstawia∏ on podfruwajàcego biegusa, który POLOWA¸ NA BYD¸O. Taktykà przypomina∏ bielika ∏amignata, którego Kirgizi u˝ywajà do polowania na wilki. KRAKÓW w kronice Schedla przedstawia miasto przed przebudowà przez Stanis∏awa Szczepanowskiego. Jest to Wawel Leszka V z poczàtku X w, ale ze wschodnim pa∏acem Boles∏awa Chrobrego. WczeÊniej by∏ Wawel wandalski z katedrà macedoƒskà i romaƒskà Leszka Chytrego. Katedra macedoƒska by∏a bazylikà transeptowa na cienkich kolumnach, podobnà do katedrà I w Visby na Gotlandii, którà powinni zbudowaç Macedoƒczycy, gdy˝ Grakchowi I nie by∏o to potrzebne. Wewel macedoƒski to KAMIENICA kilkupi´trowa, której Êladem jest sala na 24 filarach. 64 To wyjaÊnia zagadk´ ORIENTACJI katedr wawelskich. Katedra WCZESNOGOTYCKA by∏a zorientowana na STO¸P w pó∏nocno-wschodnim naro˝u Wawelu. Sto∏p ten by∏ WIE˚Ñ MIESZKALNÑ Jana Liczyrzepy, który widocznie podjà∏ budow´ kamiennego Wawelu po rozgromieniu kultury nordyjskiej czyli Cymbrów ok. r. 700 pne. Jako baron magnetytowy przyglàda∏ si´ Scytom, którzy mieli z∏upionà w Azji Mniejszej matalurgi´ STALI. Halowa katedra WCZESNOGOTYCKA na kolumnach z nefrytu jordanowskiego powinna byç kontynuacjà kimeryjskiej Architektury Kijowskiej. Macedoƒczycy zburzyli katedr´ nefrytowà i wybudowali macedoƒskà, zorientowanà na Kamienic´ 24, gdzie wczeÊniej sta∏ megaron TROJA¡SKI. Wawel macedoƒski odzyska∏a królowa sarmacka Diana, wobec czego Grakch I mieszka∏ w kamienicy 24 a wi´ksze delegacje przyjmowa∏ w katedrze macedoƒskiej. Katedra ta mog∏a ulec zniszczeniu przy ostrzale Wawelu przez Leszka Chytrego, który wybudowa∏ na tym miejscu katedr´ ROMA¡SKÑ. W r. 900 Leszek V zburzy∏ Kamienic´ 24 i wzniós∏ PAWILON GOTYCKI jako prywatne mieszkanie króla, przy budowie czego adaptowano cz´Êç wie˝y mieszkalnej Liczyrzepy, która znalaz∏a si´ w centrum tego za∏o˝enia. Stanis∏aw Szczepanowski pozostawi∏ ten pawilon jako cz´Êç pa∏acu, wobec czego Anastazja Boles∏awowicowa POWRÓCI¸A do orientacji Liczyrzepy, wyginajàc katedr´ gotyckà NA TEN PAWILON. Boles∏aw Âmia∏y koronowa∏ si´ nie w wawelskiej katedrze romaƒskiej, ale BAUWOCHWALNI Grakcha I na Krzemionkach, która by∏a halà kolumnowà z czerwonego granitu i z∏otymi kulami odblaskowymi. By∏a to Êwiàtynia IMPERIALNA, gdy˝ w r. 1064 zamontowano w niej z∏upione w Konstantynopolu Z∏ote Wrota. Nie jest prawdà, ˝e klucz do architektury niemieckiej jest w Italii. Akademia Nauk NRD twierdzi∏a, ˝e istnia∏a ró˝nica pomi´dzy metalurgià rzymska a barbarzyƒskà, na korzyÊç tej drugiej, co argumentuje si´ np. u˝ywaniem ju˝ w HALSZTACIE ci´˝kiego p∏uga na pó∏noc od Dunaju, jakiego Rzymianie nigdy nie mieli. Âlady takiej orki odkryto te˝ w Polsce, co jest o tyle zrozumia∏e, ˝e by∏y to p∏ugi SCYTYJSKIE. To przybli˝a nam ARCHITEKTUR¢ KIJOWSKÑ jako kimeryjskà. Na architekturze niemieckiej wspierajà si´ wszystkie chronologie architektoniczne Europy, co przy zdetonowaniu JEJ przez halsztacki skarb wotywny w katedrze p∏ockiej daje efekt domina. Jest to kazus spopularyzowanego przez Karola Marksa patentu na krosno mechaniczne. Otó˝ gdaƒska rada miejska obliczy∏a, ˝e po wprowadzeniu tej maszyny w Europie utraci prac´ wiele tysi´cy tkaczy, wobec czego postanowiono wynalazc´ utopiç a diabelskà machin´ zniszczyç. Gdaƒsk mia∏ 2 z∏ote ˝y∏y: ˚elazo Gdaƒskie i eksport pszenicy, czemu mog∏a zagroziç jakaÊ rewolucja maszynowa? Franz J. Strauss by∏ szachowany przez Stasi skarbem p∏ockim, który burzy∏ chronologi´ architektury niemieckiej, wobec czego wykupi∏ to i u˝y∏ do korumpowania re˝imu Stasi. W warunkach konfrontacji politycznej i militarnej Ost-West zdetonowanie tego mog∏o mieç nieobliczalne skutki. HALSZTACKI SKARB WOTYWNY W WIE˚Y KATEDRY P¸OCKIEJ U Ptolemeusza P∏ock nazywa si´ ASKAUKALIS a Kielce GÓRA PAUKE. Askaukalis mo˝na t∏umaczyç na SKA¸¢ z przymiotnikiem - jak Lessowa Ska∏a. Pozosta∏oÊcià po Pauke–Peucynowie mo˝e byç kielecka PAKOSZ, co mog∏o oznaczaç poczt´. Kadzielnia mog∏a byç pierwotnie cytadelà. W Poznaniu zamek na Cytadeli zosta∏ rozebrany przez arcybiskupa gnieênieƒskiego w r. 1177 ze wzgl´dów politycznych, gdy Kadzielnia pad∏a ofiarà wapiennictwa, które zaprzestano dopiero w r. 1962. Wg tadycji na Kadzielni ros∏y kadzid∏a, które palono na o∏tarzu katedry, co mo˝na rozumieç, ˝e by∏ tam skarbiec z bursztynem, który palono w katedrze jako CHRAMIE. 65 Ta spekulacja jest potrzebna do sprawy Neurów na Polesiu, którzy jedno pokolenie przed najazdem Dariusza przybyli do kraju Budynów. Najazd Dariusza by∏ w l. 514-11, ale Neurowie powinni przybyç na Polesie w r. 529, podczas najazdu Cyrusa na Scytów. Nazw´ Neurów wyprowadzam od GÓRY NARAD na Cytadeli poznaƒskiej, ale Neurowie zostali wyp´dzeni przez Scytów ze Lwowa i PrzemyÊla za poparcie Cyrusa. S∏owiaƒski CAR mo˝e pochodziç od Cyrusa a Wo∏gograd móg∏ zostaç Carycynem od Êci´cia tam przez Sarmatów Cyrusa Wielkiego? Moskwa w atlasie Hogenberga i Brauna przedstawia Kreml w akcie ho∏du Iwana Kality dla W∏adys∏awa ¸okietka i Gedymina, którzy usuneli z Moskwy Wielkiego Tumnika. Jest to Kreml przed przebudowà GOTYCKÑ, którà rozpoczà∏ Iwan nadsypaniem gruntu o 8 m. Ten Kreml ma architektur´ SCYTYJSKÑ za wyjàtkiem jednej budowli sarmackiej, a architektura scytyjska to ROTUNDY. Granitowy zamek Biskupi w P∏ocku powinien byç scytyjski – czyli ˝e powsta∏by jako okupacyjny w l. 510–490 pne, gdy by∏ tam skarbiec scytyjski. Trzeba zawnioskowaç, czy katedr´ I na zamku Biskupim w P∏ocku wznieÊli Scytowie, Kaszubi, Macedoƒczycy, Sarmaci czy Grakchidzi, bo nie jest to architektura Leszka Chytrego z I w. pne. Z powodu póênohalsztackiego skarbu wotywnego w pó∏nocnej wie˝y katedry p∏ockiej WIE˚E katedralne trudno uwa˝aç za SARMACKIE, gdy˝ w r. 325 pne by∏ ju˝ kwitnàcy Laten, a oÊrodek matalurgiczny na zamku p∏ockim - czyli metalurgi´ zamkowà - zlikwidowali nie Sarmaci tylko Kaszubi, wobec czego to oni powinni wybudowaç obecny zamek CEGLANY. W Skarbie jest siekierka WCZESNOBRÑZOWA, która mog∏a byç znaleziona przy kopaniu fundamentu pod wie˝e katedry i dorzucona. Wanek Dzongalowski mówi∏, ˝e jeden uczony niemiecki dosta∏ zajoba i g∏osi∏, ˝e ARCHITEKTURA EUROPEJSKA ZACZE¸A SI¢ W EUROPIE ÂRODKOWEJ. Dla Kaszubów oÊrodek metalurgiczny w P∏ocku nie mia∏ sensu – wobec czego piec STALOWNICZY na zamku Biskupim powinien byç zniwelowany przez Kaszubów - co wià˝e si´ STRATYGRAFICZNIE z rozbiórkà zamku granitowego i budowà CEGLANEGO. Tym t∏umacz´ najwi´kszà zagadk´ archeologicznà Niemiec, a mianowicie zanik w Latenie kurchanowych grobowców arystokracji celtyckiej. Wynika∏o to z likwidacji metalurgii zamkowej, wobec czego zamki nabra∏y charakteru reprezentacyjnego i arystokarcja celtycka mog∏a si´ chowaç w swych zamkach, czyli kryptach wielokrotnego u˝ytku. Starszà od katedry p∏ockiej jest katedra kielecka, która zdaje si´ byç jeszcze TECHNIKÑ BRÑZU – tak jak Architektura Kijowska. Budowl´ tà wiàza∏em z Wielkà Miedzià Kieleckà i ekspansjà Indoeuropejczyków. Indra powinien si´ urodziç raczej na Kadzielni ni˝ Wawelu i byç chrzczonym w katedrze kieleckiej. KASZUBY NIE DOJDÑ DO ZGUBY FENOMEN KULTURY WSCHODNIOPOMORSKIEJ Jest walka z nazwà kultura wschoniopomorskà, którà próbuje si´ zastàpiç nazwà kultura pomorska czy wejherowsko-krotoszyƒska. Chodzi tu o pozbawienie nazwy rzeczowoÊci i funkcjonalnoÊci, przez kopniak w gór´ - ˝eby nie strzela∏a. Kultura wschodniopomorska rozprzestrzeni∏a si´ nagle PO ROKU 500 PNE, najpierw w gór´ Wis∏y. PRZED ROKIEM 450 obejmowa∏a obszar dzisiejszej Polski bez Nadodrza, ale z Wroc∏awiem i lwowszczyznà. Kultura ta jakby WYBUCH¸A w Halsztacie D, b´dàc zaczynem Latenu, którà to granic´ czasowà okreÊla si´ w Polsce na r. 400 pne. ATUTEM kultury wschodniopomorskiej by∏a METALURGIA ˚ELAZA, która musia∏a byç na importowanej rudzie szwedzkiej, co nazywa si´ ˚elazem Gdaƒskim. TRYUMF KASZUBSKI t∏umaczy si´ karierà Leszka Z∏otnika jako wodza partyzantki antymacedoƒskiej, co ja odnosz´ SCYTÓW, którzy byli sojusznikami Greków i 66 Macedoƒczyków, gdy S∏owianie byli zwykle properscy. Macedoƒczycy pos∏ugiwali si´ u nas Scytami, wobec czego na ich konto zapisano te˝ okupacj´ scytyjskà. Tryumf kaszubski polega∏ prawdopodobnie na tym, ˝e Leszek Z∏otnik wykorzysta∏ najazd Persow na Grecj´ w r. 490 pne do zdobycia skarbca scytyjskiego w P∏ocku, co zdetonowa∏o okupacj´ scytyjskà. Przyjmuj´ tu rok 490 a nie 480, gdy˝ TRWA¸A wojna partyzancka. BASZTA SKARBOWA NA ZAMKU BISKUPIM W P¸OCKU, ÂLUZA W STARGARDZIE I PA¸AC W KALUDBORGU Jest legenda, ˝e P∏ock by∏ STOLICÑ AMAZONEK czyli Sarmatów, a Êredniowieczna historiografia europejska podaje wersje o MIAÂCIE KOBIET na Mazowszu. Wynika∏o to z BABSKIEGO MONOPOLU Z¸OTA, przej´tego przez S∏owian od Sarmatów a w P∏ocku by∏ skarbiec scytyjski, sarmacki, wandalski, lechicki i polski. Naruszewicz pisze, ˝e P∏ock zosta∏ za∏o˝ony przez MASSAGETÓW, pobratymców huƒskich - mylàc tu Hunów ze Scytami. Pokrewni Scytom Massageci mieszkali poczàtkowo w Mongolii, wi´c wyruszajàc na zachód mogli oddaç swe siedziby Hunom czyli Turkom. Byli jednak ludem nie tureckim a scytyjskim czyli indoiraƒskim. W czasie Aleksandra Macedoƒskiego Sarmaci, jako sojusznicy Persów, podbili sprzymierzonych z Macedoƒczykami Scytów i doszli do Wis∏y. Zdominowali oni na pewien czas Europ´, zw∏aszcza dzi´ki swym dziewi´tnastowiecznym obyczajom, co przejawia∏o si´ t´pieniem krwawych ofiar, ma∏˝eƒstwem partnerskim i sàdomi spo∏ecznymi – z której to racji w Polsce pozosta∏a t´skonota za rzàdami sarmackimi. Naruszewicz pisze, ˝e Massageci najpierw osiedli na Mazowszu (prawobrze˝nym) jako zdobywcy a potem sami zostali podbici przez S∏owian – co mo˝na uznaç za zdobycie P∏ocka przez Grakcha I ok. r. 260 pne. Od nich wyprowadza∏ te˝ nazw´ MAZOWSZE. Wie˝a Skarbowa zamku Biskupiego w P∏ocku ró˝ni si´ swym archaizmem od GOTYCKIEGO klasztoru benedyktyƒskiego i wie˝ katedry. Poniewa˝ P∏ock mia∏ znaczenie strategiczne wi´c rozbiórka zamku granitowego nie mia∏a sensu bez budowy obecnego zamku Biskupiego, którego pozosta∏oÊcià jest mn. klasztor benedyktyƒski z niesamowità basztà Skarbowà. Jest to sprawa do weryfikacji, gdy˝ ka˝dy dobry murarz powie, czy baszta Skarbowa by∏a budowana przez warsztat klasztoru benedyktynów czy nie. Irytowa∏em si´ stratygrafià wykopalisk archeologicznych na dziedziƒcu klasztoru benedyktynów w P∏ocku, która by∏a jakby celowo gmatwana. Znaleziono tam POGA¡SKI O¸TARZ, na którym w czasie obl´˝enia P∏ocka zamordowano 12 letnià dziewczynk´. Argumentem by∏ fragment miejscowego naÊladownictwa monety arabskiej w STROPIE WARSTWY NIWELACYJNEJ. Monet´ arabskà bili w Polsce tylko Prawdzice na podstawie konwencji z Samanidami z Samarkandy, a fragment monety móg∏ dostaç si´ do warstwy powierzchniowej niweliska wtórnie, pomi´dzy kamieniami bruku. Niweliskiem nie by∏ te˝ ˝aden o∏tarz pogaƒski tylko PIEC STALOWNICZY, o czym Êwiadczy pochodzàcy z niego WLEWEK. Technologi´ staliwa mieli w P∏ocku Scytowie – czyli ˝e o∏tarz powinien zostaç zniwelowany po zdobyciu P∏ocka przez Kaszubów, którzy powinni wznieÊç obecny zamek Biskupi. W takim razie to bruk Leszka Z∏otnika przetrwa∏by do prac archeologicznych w r. 1955? Ja, jako Prawdzic, nie widz´ tu kategorycznego zwiàzku z monetà arabskà, która mog∏a byç dorzucona dywersyjnie. Ta stratygrafia P∏ocka – która zostanie z pewnoÊcià zweryfikowana – jest potrzebna wobec pa∏acu w Kaludborgu na Zelandii, który jest wyprowadzany architektonicznie z po∏udniowego-wschodu, a jedynymi znanymi mi koneksjami jest Brama M∏yƒska w Stargardzie i baszta Skarbowa w P∏ocku. Leszek Z∏otnik nie zdoby∏ Szczecina, tote˝ musia∏ uzale˝niaç 67 skandynawów pszenicà pyrzyckà, i stàd prawdopodobnie Brama M∏yƒska w Stargardzie, jako Êluza, którà dopiero po zabraniu Stargardowi praw eksportowych przez Szczecin przebudowano na m∏yn. To dawa∏oby nam sekwencje: Baszta Skarbowa w P∏ocku, Êluza w Stargardzie i pa∏ac w Kalundborgu. W latach szeÊçdziesiàtych znaleziono g∏owic´ pseudokorynckà z szarego granitu sobótczaƒskiego, uszkodzonà przy prze∏adunku we wroc∏awskim porcie Dolnym. Dla mnie by∏o to jakby znalezienie na Pchlim Targu w Hong–Kongu z´ba gigantopiteka. Pasuje to bowiem tylko do pa∏acu SEJMOWEGO na Górze Narad w Poznaniu czy Êwiàtyni Apollina w Policach? Powinno to byç dzie∏o Leszka Z∏otnika, gdy˝ g∏owice Grakcha by∏y z pi´knego granitu tatrzaƒskiego. Pa∏ac w Kaludborgu na Zelandii powinien byç naÊladownictwem pa∏acu sejmowego na Cytadeli poznaƒskiej. To mo˝e kwalifikowaç ˚elazo Gdaƒskie, bo Leszek Z∏otnik powinien zdobyç nie tylko skarbiec scytyjski na zamku Królewskim, ale i scytyjskiego stalownika na zamku Biskupim. Archeolodzy pope∏nili na p∏ockim zamku Biskupim b∏àd, który degraduje ich, gdy˝ publikujà KA¸U˚E W WYKOPACH LESSOWYCH, gdy wiadomo, ˝e nieszczelnoÊç wodociàgu by∏a powodem upadku do Wis∏y zamku Królewskiego. Edmund Ma∏achowicz, DWIE BUDOWLE ROMA¡SKIEJ KATEDRY WE WROC¸AWIU; Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, Teoria i Historia – Komisja Architektury i Urbanistyki PAN; Oficyna Wydawnicza Politechniki Wroc∏awskiej, Tom XLIV, zesz. 3, Wroc∏aw 1999, s. 91-104 Profesor Ma∏achowicz (PrM) wyró˝nia na miejscu katedry wroc∏wskiej KILKA kolejnych Êwiàtyƒ oraz 2 krypty, z których I jest PRZEDROMA¡SKA. Jeszcze niedawno panowa∏a opinia, ˝e zachodnie nawy ROMA¡SKIEJ katedry wroc∏awskiej stojà na COKOLE GRANITOWYM budowli wczeÊniejszej. W warstwie niwelacyjnej tej budowli wczeÊniejszej znaleziono jedynà w Polsce baz´ kolumny rzymskiej – z czego wywnioskowano, ˝e by∏a to BUDOWLA RZYMSKA, i mo˝e na tej podstawie Jerzy Hawrot g∏osi∏, ˝e MUROWANY WROC¸AW istnia∏ ju˝ w czasach rzymskich! Interpretrowa∏em KOLUMNOWÑ BAZYLIK¢ RZYMSKÑ jako budowl´ Julii, siostry Juliusza Cezara a ˝ony Lubrana, która - jako rzymski protektor Germanii - za∏o˝y∏a nadreƒskà Koloni´. Do tej Êwiàtyni rzymskiej nale˝a∏a – wg tego co pisze PrM – krypta "przedromaƒska". Stanowi∏a ona chyba podium o∏tarzowe i tronowe, czyli ˝e by∏aby to WANDALSKA ÂWIÑTYNIA IMPERIALNA. Jest rzeczà ciekawà, ˝e PrM nie wspomina o tej KOLUMNIE RZYMSKIEJ, którà dopiero ja odnios∏em do Julii z polskiej historiografii przedjezuickiej, choç kiedyÊ chwali∏ si´ nià. Pomija te˝ 2 inne bardzo wa˝ne fakty: Tympanom ANDA i grobowce biskupków. Protestowa∏em b∏azeƒskà odbudow´ krypty romaƒskiej, wi´c w r. 1996 przyjecha∏ do katedry wroc∏awskiej Bundestag, z panià Rità Suessmuth, czemu przyglàda∏em si´. Pani Przewodniczàca Bundestagu intetresowa∏a si´ tympanonem ANDA, który jednak nie przedstawia ˝adnego fantastycznego zwierza tylko kur´ roso∏owà, jak sportretowa∏a si´ ekspiacyjnie Wanda. Ojciec Wandy Grakch II, rozgrami∏ Ord´ Huƒskà i poszed∏ do Italii, aby dopomóc Wandalom Afrykaƒskim zniszczyç Rzym. W drodze powrotnej armia jednak zbuntowa∏a si´ i pod wodzà Odyƒca-Odoakra osiad∏a w Karyntii. RozwÊcieczony sejm z∏o˝y∏ z tronu Grakcha, a potem jego m∏odszego syna Lecha II – bo starszy zginà∏ nad Ondawà w S∏owacji - i zleci∏ królowi Longobardów Rydygierowi, narzeczonemu Wandy, zdobycie Kurska. Po wykonaniu tego Rydygier z∏o˝y∏ Wandzie ho∏d, jako Królowej Wandalów, która chcia∏a sobie jednak z narzeczonym pograç – wobec czego ten wyjà∏ miecz i rzuci∏ si´ naƒ... W∏aÊnie dlatego Wanda sportretowa∏a si´ w∏asnor´cznie jako oskubana kura i 68 wybudowa∏a narzeczonemu wspania∏e mauzoleum w postaci ZACHOWANEJ katedry I. W krypcie tej katedry by∏y srebrne kolumny a absyda mia∏a z∏oty wàtek architektoniczny. Na podium sta∏ srebrny sarkofag Rydygiera – co zosta∏o wyrabowane przez Awarów. Przy odgruzowywania tej krypty w r. 1995 znalaz∏em w gruzie fragment obecnego fryzu emporowego katedry, co jest DOWODEM, ˝e w czasie budowy przez Lecha Afrykaƒskiego obecnego prezbiterum katedralnego w l. 568-70 nawy obecnej katedry ju˝ sta∏y. Fragment ten odda∏em za pokwitowaniem in˝. Kamiƒskiemu z Pogotowia Archeologicznego. Jest to fryz Wandy – niegdyÊ z∏ocony. JakiÊ rok po wizycie Bundestagu – który przyzna∏ racj´ I PIENIÑDZE dla PrM – publikatory og∏osi∏y tryumfalnie o znalezieniu w krypcie GROBÓW BISKUPICH. By∏ to tryumf PrM i pohybel dla mnie. Badania antropologiczne szczàtków wykaza∏y jednak, ˝e jeden BISKUPEK mia∏ 4 lata a dwa by∏y niemowlakami – co znowu pasowa∏o do mej interpretacji historyczanej krypty a b∏aêni∏o PrM i Bundestag. Wg mnie – bo ja tu teraz jestem na prawie – to by∏y to dzieci wielmo˝ów Êl´˝aƒskich, pochowane w l. 490-562. PrM wyró˝nia jeszcze 2 Êwiàtynie "przed katedà I", która stoi na fundamencie granitowym ÂWIÑTYNI RZYMSKIEJ Julii, w której to Êwiàtyni sk∏adali ho∏dy królowie i ksià˝´ta germaƒscy. Nie wykluczam jednak, ˝e w tym miejscu istnia∏y jakieÊ swiàtynie wczeÊniejsze. Z mej krytyki tytu∏owego artyky∏u PrM wynika, ˝e JEGO Êwiàtynia II jest NEGACJÑ interpretacji Hawrota - co mo˝na ∏atwo sprawdziç. Ja z tà negacjà Êwiàtyni Julii si´ nie zgadzam, czyli ˝e PRZED JULIÑ istnia∏a tam tylko JEDNA ÂWIÑTYNIA - prawdopodobnie Leszka Z∏otnika. Z powy˝szych racji jestem zainteresowany odnalezieniem CHRONOLOGII HAWROTA, który uwa˝a∏, ˝e MUROWANY WROC¸AW istnia∏ ju˝ za czasów rzymskich. Hawrot by∏ atakowany przez Profesora Majewskiego, który zniszczy∏ kilku naukowców wroc∏awskich – z której to racji uwa˝ano Majewskiego za zabójc´ Hawrota. Z tego co wiem to Hawrot zosta∏ zg∏adzony trutkà Mairanowskiego a Êwiadczyni Hawrota El˝bieta Ostrowska te˝ umar∏a akuratnie. Majewski nie pasuje jednak do roli bezpoÊredniego zabójcy Hawrota, do czego mia∏ natomiast warunki mason i funkcjonariusz sowieckich s∏u˝b specjalnych Edmund Ma∏achowicz, który zosta∏ beneficjentem tej Êmierci i spadkobiercà Hawrota. Ma∏achowicz architektem nie jest, gdy˝ na wie˝ach katedralnych pope∏ni∏ szkolny b∏àd, powtarzajàc pi´kny he∏m wie˝y koÊcio∏a Êw. Krzy˝a, czego architektowi we Wroc∏awiu nie wolno by∏o. Orygina∏ pisma opiecz´towany przez prokuratur´. Jerzy Hamilton-Komorowski, SARMACKIE DZIEJE, Tylko Polska, 22–28 01 02, s. 18. Twierdza Kamieniec Podolski wymaga∏a s∏ynnego widuktu, który jest ponoç na kolumnie Trajana. Niektórzy doszukujà si´ danych historycznych o Kamieƒcu ju˝ w literaturze staro˝ytnej a u Ptolemeusza mo˝e to byç O∏tarz Cezara, co mog∏o pochodziç z uroczystoÊci dzi´kczynnych po zdobyciu przez Trajana skarbca dackiego. Kamieniec by∏ na terytorium sarmackim, ale wobec antyrzymskiego sojuszu dackosarmacko-wandalskiego. Dacy mogli sobie wybudowaç skarbiec w Kamieƒcu, który móg∏ byç budowany przez Wandalów kultury przeworskiej. Rzymianie zaszachowali jednak Wandalów Gotami (kultura wielbarska), Lugiami-¸u˝yczanami (luboszycka) i Swebami-Markomanami, a Sarmatów pokonali, przesiedlajàc cz´Êç z nich mi´dzy Cis´ i Dunaj, jako Jazygów. JHK pisze, ˝e prze∏om w stosunkach sarmacko-rzymskich nastàpi∏ w r. 175 ne, odkàd Sarmaci stali si´ sojusznikami Rzymu. Data ta jest znamienna, gdy˝ w r. 174 zosta∏ zawarty antyrzymski pokój w Sejmionie-Gubinie, na mocy którego Goci przenieÊli si´ na prawy brzeg Wis∏y i – jak wynika z daty 175 – razem z Wandalami zdobyli Kamieniec Podolski, co zmusi∏o Sarmatów do uznania protektoratu rzymskiego. Goci zdobyli najpierw rzymskà Dacj´ a potem 69 podjeli podbój Sarmacji. Wojna GOCKA Konstantyna by∏a w∏aÊciwie wojnà o Sarmacj´. W r. 332 przyby∏o do Wroc∏awia poselstwo rzymskie, które z∏o˝y∏o m∏odemu ksi´ciu dary. W Miliczu odby∏o si´ jednak posiedzenie wandalskiego sztabu generalnego, który wys∏a∏ ˝andarmów, którzy zamordowali ksi´cia z ˝onà i dzieci´ciem. Zostali oni pochowani w haniebnym grobowcu na Zakrzowie z darami rzymskimi. Misy by∏y oczywiÊcie pe∏ne dukatów, których robotnicy nie oddali. Po takiej demonstracji Rzymianie wycofali si´ za Dunaj, wobec czego Goci mogli podzieliç Sarmacj´ z Wandalomi, którym przypad∏a ziemia mi´dzy Dniestrem a Dnieprem. Z tego mo˝naby sàdziç, ˝e polska technika twierdzy kamienieckiej pochodzi z tego okresu, ale wg mej systematyki architektonicznej to jest ona o ponad 2 wieki starsza. Wg mej Polskiej Architektury Przedromaƒskiej, Romaƒskiej i Gotyckiej to twierdza w Kamieƒcu Podolskim by∏a budowana przez Âlàzaków w II po∏owie I w. ne. Sarmaci pojawili si´ historycznie w wojnie Cyrusa Wielkiego ze Scytami w r. 529 pne. Gdy Cyrus budowa∏ kana∏ wo∏godoƒski to Sarmaci napadli go, pojmali i Êcieli. Równie˝ wojna scytyjska Dariusza zacze∏a si´ w r. 514 pne od wp∏yni´cia na Wo∏g´ floty perskiej, która zosta∏a pr˝ewleczona na Don, aby Êcigaç skarb scytyjski w gór´ Prypeci. Scytowie spuÊcili wówczas tam´ w Piƒsku, co zala∏o 2 armie perskie, wobec czego Dariusz musia∏ lecieç do GELONOSUHalicza, aby prosiç Agatyrsów o interwencj´ na rzecz S∏owian - ale ci stali z bronià u nogi, aby po kl´sce S∏owian skapitulowaç bez walki. Scytowie podbili wówczas ziemie do ¸aby i Dunaju, czego pamiàtkà jest ARCHITEKTURA Z OBRABIANEGO GRANITU. Sarmaci reprezentowali taktyk´ falangi konnej (husarii) na k∏usakach, co wymaga∏o asekuracji ty∏owej, którà pe∏nili junacy i kobiety. Kad∏ubek cytuje list Aleksandra Wielkiego o zdobyciu Krakowa w r. 340 pne, ale odpowiedê Arystotelesa na ten list jest apokryfem, gdy˝ ten nie móg∏ ∏ajaç swego ucznia za ten wyczyn. Nazwa ¸YSICA w Górach Âwi´tokrzyskich ma pochodziç od królowej Amazonek (Sarmatów) Diany, która chwali∏a si´ pokonaniem pod tà górà wojsk Wielkiego Aleksandra. Powinna to byç Massagetka, gdy˝ Massageci zagarneli broniony przez dromadnic´ skarbiec perski w Koj-Kry∏gan-Ka∏a, skierowali jazem w Czardzou Amu-dari´ do Morza Kaspijskiego i wywieêli ten skarbiec flotyllà do P∏ocka. Kad∏ubek pisze, ˝e w Syrii pod Carrhae Leszek Chytry wzià∏ do niewoli Krasusa, którego uÊmierci∏, wlewajàc mu do gard∏a p∏ynne z∏oto. Otó˝ Leszek powinien dowodziç w taborowej fazie bitwy, gdy˝ tabory rzymskie mog∏a zatrzymaç tylko piechota WANDALSKA. Krasus powinien te˝ skapitulowaç przed Leszkiem, jako Êwiekrem Juliusza Cezara, ale ten widocznie odda∏ go Sarmatkom. Te zapyta∏y Krasusa Czyje jest z∏oto, które ma na sobie, a gdy odpowiedzia∏, ˝e jego to ud∏awi∏y si´ i kaza∏y to z∏oto wlaç mu do gard∏a. Uzna∏y to za naruszenie BABSKIEGO MONOPOLU Z¸OTA. FUNKCJONALNA CHRONOLOGIA ARCHITEKTURY NIEMIECKIEJ Z niefunkcjonalnoÊci oficjalnej chronologii architektury niemieckiej zda∏em sobie spraw´, gdy stwierdzi∏em u∏omnoÊç chronologii architektury polskiej, opartej na systematyce niemieckiej, tak jak chronologia ca∏ej architektury europejskiej. Poczàtkowo moje uwagi ignorowano, ale interpretacja tympanonu RYK ÂMIECHU w katedrze bamberskiej – jako satyry na Schweinfurtów w r. 1007 – sk∏oni∏a Akademi´ Nauk NRD do zaj´cia si´ sprawà na zasadzie To nie jest takie g∏upie. Ju˝ z ogólnego zestawienia danych wynika∏o, ˝e romaƒskie katedry nadreƒskie nie sà dzie∏em Sztaufów, ale znacznie starsze. Aby nie szokowaç antydatowaniem do Karola Wielkiego, przypisywa∏em je poczàtkowo Salirom. Bity we Frankfurcie nad Menem w r. 806 denar Karola Wielkiego przedstawia schemat 70 kolumnowej Êwiàtyni halowej z krzy˝em greckim. We Francji takie Êwiàtynie sà tylko w Poitou. Filarowa katedra w Paderbornie jest halowym odpowiednikiem bazylik Lecha Afrykaƒskiego w Polsce – z których najbardziej znanà jest koÊció∏ cysterski w Trzebnicy. KoÊcio∏y takie by∏y wznoszone w czasie okupacji przez Awarów ziem na po∏udnie od górnej Wis∏y i Odry w l. 562- 68, wobec czego katedr´ w Paderbornie te˝ wypada datowaç na onczas. Na czasy Karola Wielkiego datowana jest te˝ katedra o prz´s∏ach mostowych w Muenster, ale jest to niemiecki odpowiednik architektury Prawdziców z poczàku X w, jako efekt stali ZBROJENIOWEJ. W l. 1989–90 oglàda∏em kilkakrotnie zamek Gross Comburg w Schwaebisch Hall w Wirtemberdze, datowany na XI w, który ∏àczy∏em z przygotowaniami Attyli do podboju Galii i Italii, choç sam koÊció∏ jest zbarokizowany. Porównanie tego koÊcio∏a do Tumu ∏´czyckiego, jako dzie∏a Leszka Chytrego, daje jednak do myÊlenia, ˝e zamek Gross Comburg zosta∏ wzniesiony przez Rzymian w trakcie podboju przez Juliusza Cezara Teutonii w r. 58 pne a potem przebudowany barokowo. RównoczeÊnie powinien byç wzniesiony zespó∏ St Gallen, który zachowa∏ si´ jako klasztor. W r. 326 cesarzowa Helena odda∏a biskupowi pa∏ac cesarski w Trewirze i zainicjowa∏a budow´ obecnej katedry trewirskiej. Poniewa˝ w 3 wschodnich filarach odkryto zamurowane kolumny granitowe wi´c mia∏a to byç widocznie HALA KOLUMNOWA. Rozstaw kolumn, filarów i przypór Êwiadczy, ˝e mia∏o to byç pierwotnie sklepienie KOPU¸OWE – wiàzane wieƒcami ze stali zbrojeniowej w b´bnach kopu∏ – ale po postawieniu 3 kolumn plan zmieniono i wybudowano pierwszy KOÂCIÓ¸ GURTOWY. Mo˝na si´ domyÊlaç, ˝e zabrak∏o nagle stali zbrojeniowej i mo˝e narz´dzi staliwnych do obróbki granitu, co ja ∏àcz´ z wojnà gockà Konstantyna, w wyniku której rzymski protektorat nad Scytià (i metalurgià kurskà) zosta∏ zastàpiony gocko-wandalskim. Równie˝ nawy obecnej katedry w Augsburgu pochodzà z czasów staro˝ytnych. Niemcy zrelacjonowali Skalnà Katedr´ w Jerozolimie do mauzoleum Konstantyna Wielkiego, co ja wykorzysta∏em do chronologii architektury jerozolimskiej i rzymskiej. Ok. r. 530 dobudowano w bazylice betlejemskiej justyniaƒskie prezbiterium – czego naÊladownictwem jest koÊció∏ Mariacki na Kapitolu w Kolonii. KoÊció∏ ten wydaje si´ byç inicjacjà ca∏ej architektury KOLO¡SKIEJ – powsta∏ej w wyniku budowy przez Merowingów KOLONII ÂREDNIOWIECZNEJ. Za najstarszy koÊcio∏ BIFORALNY Westfalii uchodzi koÊció∏ Êw. Patrokliusza w Soest. Soest by∏o od poczàtku ARCYBISKUPSTWEM, co ja odnosz´ do obrzàdku ariaƒskiego. Wg mej Starej Architektury Rzymu i Italii to budowa koÊcio∏a Êw. Patrokliusza by∏a zwiàzana z emigracja Ostrogotów w∏oskich do Wesfalii w r. 555. Prawdopodobnie umieszczono w tym koÊciele przywieziony z OBECNEJ katedry florenckiej sarkofag Teodoryka Wielkiego, bo rotunda w Rawennie by∏a dla Odoakra. Jednym z bohaterów wojny gockiej by∏ heros skandynawski Wodan. Poniewa˝ s∏ynnà katedr´ lundzkà ∏àczy si´ z jednej strony z koÊcio∏em Êw. Patrokliusza w Soest, a z drugiej z katedrà w Spirze, to mo˝na wnioskowaç, ˝e warsztat koÊcio∏a Êw. Patrokliusza uda∏ si´ do Skanii, gdzie wzniós∏ katedr´ lundzkà jako MAUZOLEUM WODANA. Co jednak zrobiç z katedrà w Spirze, która naleêy do klasycznego romanizmu niemieckiego? Otóê sàdz´, ˝e romanizm ten powsta∏ w wyniku konkurencji Franków z Turyngami. Po podboju burgundzkiej Nadrenii w r. 523 Frankowie podjeli budow´ katedr w Wormacji i Spirze. Przestraszeni tym Turyngowie zwrócili si´ o pomoc do sejmu wandalskiego w Krakowie i zaczeli budow´ katedr ho∏downiczych w Moguncji i Bambergu, ale ju˝ w r. 532 zostali przekupieni i rozgromieni w bazeƒskiej wojnie przez Franków i Sasów, co datuje zwariowane ze strachu katedry w Moguncji i Bambergu na onczas. T∏umaczy∏oby to powinowactwo katedry lundzkiej do spirskiej eklektyzmem - ˝e Wodan za˝yczy∏ sobie katedry 71 takiej jak w Spirze?. Odpowiedzià na akcj´ budowlanà Wodana z Poznania w Ratzenburgu i Lubece jest Architektura Koloƒska – wg bizantyjskiego systemu trykonchowego, niewàtpliwie justyniaƒskiego (Manteuffel T., Historia powszechna – Êredniowiecze, PWN W-wa 1968, s. 54). Merowingowie musieli rozpoczàç budow´ Êredniowiecznej Kolonii bezpoÊrednio po przybyciu Ostrogotów w∏oskich do Wesfalii w r. 555. Jeden z królów merowiƒskich z koƒca VI w. wozi∏ ze sobà tac´ ze z∏otniczym modelem, co pokazywa∏ ze s∏owami OTO CO ZROBI¸EM DLA WSPANIA¸OÂCI RODU FRANKÓW – co ja odnosz´ do katedry dynastycznej w Tournai w Belgii. Zgadzam si´ z poglàdem, ˝e pierwszym biforalnym systemem konstruktywistycznym jest minster w Bazylei, ale uwa˝am to za konsekrowany w r. 618 koÊció∏ alemaƒski. Znaczy to, ˝e nie jest to jakaÊ profanacja gotyku francuskiego, ale zapowiedz tego˝. Przy tej sprawie wypada zwróciç uwag´ na podobieƒstwo wn´trza minsteru w Bazylei do katedry w Naumburgu, która w takim razie powinna byç zbudowana przez Serbów wkrótce potem. Przy tej sprawie pojawia si´ niesamowita sprawa wybudowanej ponoç przez TEN SAM WARSZTAT katedry magdeburskiej. Rozpatrujàc fenomen katedry magdeburskiej doszed∏em do wniosku, ˝e w r. 628 mog∏o dojÊç do porozumienia Merowingów z Lechidami. Merowingowie mogli mieç dokument, ˝e w r. 460 król Longobardów Rydygier zdoby∏ dla Wandy Co Nie Chcia∏a Niemca Kursk za okupowanà przez Wandalów Karynti´ z Wiedniem. Lechidom wypada∏o to uznaç, ale Dagobert Wielki nie by∏ z uk∏adu zadowolony tote˝, po wybudowaniu przez Lechidów traktatowej katedry w Naumburgu, kaza∏ traktatowà katedr´ w Magdeburgu wybudowaç tak, ˚EBY POKAZAå SWÑ POT¢G¢. Lechidzi uznali to za naruszenie uk∏adu i podburzyli S∏owian do pogromu kupców frankijskich na targach w Wiedniu. Z Dagobertem korespondowa∏ Samon, najpierw jako doradca wiecu karynckiego w Wiedniu a potem naczelnik tego˝ wiecu, ∏apiàc go na nieodpowiedzialnoÊci. Ta korespondencja pos∏u˝y∏a Karolingom po bitwie pod Vogatisburgiem - wg mnie Norymbergà - do ubezw∏asnowolnienia Dagoberta i ustanowienia majordomatu, co znamy jako frankoƒski szogunat. W Polsce system katedry naumburskiej wyst´puje w II fazie katedry oliwskiej, która powinna wobec tego byç budowana w latach trzydziestych VII w. Wg tradycji BUDOWNICZYM GDA¡SKA by∏ wnuk Lecha Afrykaƒskiego Wyzymir Dabobójca - co pasuje do II fazy katedry oliwskiej, jeÊli Wyzymir by∏ prawnukiem Lecha, ale wówczas to on rozgromi∏by Franków pod Norymbergà? Katedra magdeburska ocala∏a dzi´ki Arabom, którzy najechali Armeni´, wobec czego Wyzymir musia∏ budowaç kana∏ Dzwina–Dniepr. Katedra magdeburska jest zerwaniem z systemem biforalnym. Kluczem do architektury karoliƒskiej zdaje si´ byç jednak konsekrowana w r. 724 katedra we Fritzlarze ko∏o Kasel. Poniewa˝ za∏o˝enie przez Karola Wielkiego Górnej Frankonii polega∏o na budowie obecnej Norymbergii wi´c oba norymberskie koÊcio∏y parafialne powinne powstaç w czasie budowania przez Karola kana∏u Men-Dunaj. Po r. 962 Schweinfurtowie dobudowali w tych koÊcio∏ach halowe prezbiteria. OsobliwoÊcià Norymbergii jest s∏ynna Podwójna Kaplica zamkowa, która ma bliêniaka na zamku w Chebie. Nie sà to jednak kaplice tylko WARTOWNIE – zbudowane prawdopodobnie podczas okupacji po∏udniowej Polski przez Awarów w l. 562-68. Nie jest to te˝ najstarsza dajàca si´ uchwyciç systematycznie budowla w Norymberdze, bo kaplica Eucharystyczna powinna byç zbudowana jeszcze przez Turyngów – sàdzàc po huƒskich pazurach kolumny. Rozgromieniu przez Rolanda II floty Franków w r. 786 oddawa∏o Francj´ na ∏up Normanom i zagrozi∏o Kolonii, wobec czego Karol podjà∏ budow´ swego DRUGIEGO CO DO WSPANIA¸OÂCI PA¸ACU w kasztelanii Ingelheim. Ja uwa˝am to za zespó∏ pa∏acowy w 72 Wiesbaden, gdzie by∏y termy rzymskie, które rozebrano. Zespó∏ ten przebudowano w XIX w. Najwspanialszym pa∏acem Karola Wielkiego by∏ pa∏ac Merowingów w Kolonii na Oversburgu. W r. 1106 cesarz powiedzia∏ mieszczanom koloƒskim, ˝e murzyn zrobi∏ swoje wi´c ci sprzedali go niesfornemu synkowi, który zag∏odzi∏ tatusia na Êmierç, a pa∏ac rozebrali. Poniewa˝ Stra˝nik Skarbu Merowingów Roland II zagra˝a∏ Francji ze Szczecina, wi´c Karol uda∏ si´ w r. 789 osobiÊcie do Krakowa, gdzie spotka∏ si´ z Leszkiem III i kalifem z Bagdadu. Powsta∏a w zwiàzku z tym pojednaniem króla Franków z palatynem Bretanii Pieʃ o Rolandzie powinna wi´c byç spisana na dworze Rolanda II – bo gdyby ci panowie nie uca∏owali si´ ze ∏zami w OBECNEJ katedrze wroc∏awskiej to by Karol do Krakowa nie pojecha∏. Na pamiàtk´ tego pojednania, i pokoju, Karol ufundowa∏ katedr´ w Halberstadtcie, a Leszek powinien wybudowaç takà samà, tylko halowà, na Po∏abiu, prawdopodobnie w Lipsku. Uk∏ad ten za∏ama∏ si´ jednak, bo Karol, po zagarni´ciu skarbca Merowingów w MontSaint-Michel - gdzie jest skrócony w XIX w. koÊció∏ z r. 708 - kaza∏ zakuç palatyna w kajdany i zaatakowa∏ w r. 791 Wiedeƒ. W r. 805 Leszek zginà∏ w walce z Francuzami pod Chebem, wobec czego w∏adz´ w Krakowie objà∏ sejm, który spuÊci∏ z ∏aƒcucha Normanów i wys∏a∏ armi´ z pozostawionym w Krakowie jako zak∏adnikiem Ludwikiem Pobo˝nym, który ubezw∏asnowolni∏ Karola Wielkiego. Tu mo˝emy zajrzeç do Êrodka – jak to w krypcie Karolingów koÊcio∏a St Denis w Pary˝u papie˝ koronuje Ludwika a Popiel GnuÊny perswaduje mieczem kanclerza karolowego, którego uspokaja kanclerz ludwikowy, prawdopodobnie Einhard. Kardyna∏ karolowy próbuje podnieÊç z kl´czek Karola, ale jest powstrzymywany gestem przez kardyna∏a ludwikowego (A History of World Societies, V. I, Boston 1984, s. 370). Rysownik zamieni∏ tylko ojcu i synowi nosy, co spowodowa∏o komplikacje ikonograficzne na monetach. Ludwik mianowa∏ muratora katedry halbersztadzkiej muratorem francuskim, i stàd w∏aÊnie GOTYK FRANCUSKI. Po sho∏dowaniu Normanów holenderskich Ludwik zbudowa∏ sobie pa∏ac w Koblencji, który zachowa∏ si´, gdy˝ w XI-XIII w. by∏ tam sejm Rzeszy a potem arcybiskupstwo. Ho∏d ten by∏ w pa∏acu Karola Wielkiego w Wiesbaden, gdzie jest kasyno dostojewskiego. Kurort rzymski Wiesbaden nale˝a∏ do Moguncji, ale Karol Wielki przy∏àczy∏ go do kasztelanii Ingelheim. To, co pokazujà nam w Ingelheimie jako pa∏ac Karola Wielkiego, jest resztkami dworu nie tyle rzymskiego co celtyckiego, który po wzniesieniu zespo∏u pa∏acowego w Wiesbaden zosta∏ rozebrany. Mojà chronologi´ architektury niemieckiej potwierdza archeologiczna i architektoniczna stratygrafia koÊcio∏a Dworskiego (Abdinghofkirche) w Paderbornie (Hansmann W., Kunstreisefuerer WESTFALEN, Gondrom Verlag Bindlach 1989, s. 156). Stratygrafia ta upowa˝nia do wniosku – co sugerowa∏em ju˝ wczeÊniej – ˝e tzw. architektura Hirsau jest jeszcze celtycka, tj. sprzed podboju Teutonii przez Juliusza Cezara, który odda∏ zdobycz Germanom skandynawskim. Hirsau le˝a∏o na przew∏oce Ren-Dunaj, którà cesarz Ludwik Pobo˝ny wyznaczy∏ za granic´ mi´dzy Lotariuszem a Ludwikiem Niemieckim, ˝eby bracia musieli ze sobà wspó∏pracowaç. Ci jednak, zaraz po rozgromieniu ojca w r. 833, zaczeli budowaç przew∏oki konkurencyjne: bryzgawijskà i nekerskà – co doprowadzi∏o do sformu∏owania architektury gotyckiej i architektury Esslingen. Ta walka Lotariusza z Ludwikiem umo˝liwia politycznà interpretacj´ architektury i jej szczegó∏owà chronologi´. Ludwik, który w r. 833 zosta∏ Królem Bawarii, wymóg∏ w r. 837 na bracie uwolnienie ojca, za co ten po Êmierci cesarza w r. 840 wyp´dzi∏ Ludwika. Ludwik uciek∏ do Polaków a Lotariusz podjà∏ budow´ OBECNEJ katedry ratyzboƒskiej na wzór minsteru strasburskiego, o czym zdaje si´ Êwiadczyç odnoÊna plastyka ratyzboƒska. Gotycka katedra ratyzboƒska jest mniejsza od romaƒskiej, ale wy˝sza. W r. 842 Ludwik z∏o˝y∏ w Nysie ho∏d witeziowi Lebediuszowi a ten wys∏a∏ Czechów, którzy 73 wygnali Lotariusza ze Strasburga z torbami. Frankowie skapitulowali przed Czechami a ci wydali jeƒców Niemcom i Francuzom, którzy wycieli ich do nogi... Tak bowiem nale˝y rozumieç najbardziej upiornà bitw´ Êredniowiecza. Kronikarz Lotariusza, Regio z Pruem zap∏aka∏: Któ˝ b´dzie teraz broni∏ granic? Nie rycerze to a upiory. Atoli w r. 845 Czesi przyjeli w Ratyzbonie chrzest KATOLICKI, co wyrwa∏o ich z polskiego systemu politycznego, gdy˝ Polska by∏a paƒstwem chrzeÊcijaƒstwa ariaƒskiego, zwanego nestorianizmem. W r. 842 budowa katedry ratyzboƒskiej by∏a ju˝ na tyle zaawansowana, ˝e królowa Hemma da∏a strasburskiemu muratorowi rok na ukoƒczenie jej, jak to widzimy na tympanonie z kalendarzem. Rzeêba Êw. Marcina przedstawia portretowo Ludwika Niemieckiego, odzieranego z królestwa (Bawarii) przez ˝ebraka, którego jednak ˝ebrakiem uczynili dopiero Czesi. Król na lwie to witeê w Nysie, gdy˝ ma koron´ wandalskà a lew sterczàcy warkocz na czole, co by∏o manierà wschodnià. Równie˝ w innych miejscach Hemma wyra˝a sympati´ dla tego tresera lwów ukraiƒskich. Wydaje si´, ˝e po nakazaniu Czechom ofensywy na Ratyzbon´, Lebediusz poprowadzi∏ armi´ Pogórzem Sudeckim na zachód. Prawdopodobnie we Lwówku otrzyma∏ wieÊç o wzi´ciu Ratyzbony. Poniewa˝ interesowa∏ si´ architekturà wi´c dostarczono mu plany tamtejszej katedry, a ˝e si´ spodoba∏a to kaza∏ zbudowaç taki koÊció∏ we Lwówku, tylko HALOWY. By∏o to ma∏powanie, ale Niemcy usuneli filary B, D i F, co da∏o pi´kne prz´s∏a mostowe. Lebediusz urzàdzi∏ prawdopodobnie kwater´ w MiÊni i podjà∏ budow´ obecnej katedry miÊnieƒskiej, oraz kaza∏ zburzyç katedr´ Lecha Afrykaƒskiego w Nysie, gdzie sk∏ada∏ ho∏d Ludwik Niemiecki, i wznieÊç tam katedr´ obecnà, której draperiowe filary zosta∏y skute przez Niemców na obecne kolumny oÊmioboczne. Z tej racji Lebediusz mo˝e uchodziç na twórc´ GOTYCKIEJ ARCHITEKTURY HALOWEJ – choç jeszcze filarowej – co by∏oby naÊladownictwem konstruktywizmu Ludwika Pobo˝nego. Kariera Ludwika Niemieckiego zacze∏a si´ w r. 830, gdy dopomóg∏ Lebediuszowi rozgromiç Ord´ Tureckà nad Wo∏gà, za co zosta∏ POLSKIM wojewodà Âlàska. Ludwik wybudowa∏ we Wroc∏awiu zachowanà katedr´ katolickà na Kurzym Targu i zorganizowa∏ bunt braci przeciw ojcu. Gdy sejm Franków wyprosi∏ go z Pary˝a to przyprowadzi∏ do Wroc∏awia warsztat minsteru strasburskiego, który wzniós∏ obecnà far´ Êw. El˝biety. W historii Niemiec mo˝na przecztaç, êe w l. 900-902 Saksonia (Dolna) zosta∏a spustoszona przez S∏owian. Wg mnie nie by∏o to jednak zniszczenie, gdy˝ Saksonia wysz∏a z tej wojny najsilniejszym ksi´stwem Rzeszy, ale okupacja przez Dirów-Prawdziców z Kurska. Po upadku Polski Popielidów w r. 882 w wynku rewolucji przeciw babskiemu monopolowi z∏ota, najazdu Âwi´tope∏ka Wielkomorawskiego i cesarza Karola Grubego, ocala∏ ród Prawdziców, który by∏ zaj´ty podbojem Syberii. W r. 894 Prawdzice rozpoczeli rekonkwist´ przy pomocy tureckiej jazdy pancernej i monety arabskiej z Samarkandy, która ju˝ feministycznà byç nie mog∏a. Po sho∏dowaniu wyniesionych przez Wielkà Moraw´ Piastów Prawdzice uderzyli na Niemcy, formalnie za pomoc udzielonà Nowogrodowi Wielkiemu. Rzesza Karoliƒska rozpad∏a si´, a poniewa˝ Prawdzice z Saksonii usunàç si´ nie dali wi´c sejm niemiecki podjà∏ w r. 902 salomonowà uchwa∏´: ZA EWAKUACJ¢ SAKSONII ZGODA NA PROTEKTORAT PRAWDZICÓW NAD NIEMCAMI. Wg danych arabskich to Dirowie kierowali handlem z Samarkandà i byli bardzo bogaci, a w miastach ich by∏y pi´kne budowle. Sàdz´ wi´c, ˝e gotycka architektura HALOWA zosta∏a narzucona Sasom przez Prawdziców, którzy kontynuowali halowy gotyk Lebediusza, tylko KOLUMNOWY. W Rosji jest dziesiàtki cerkwi na fundamentach koÊcio∏ów nawowych, co ja uwa˝am za halowà architektur´ Prawdziców, którà niszczono potem jako katolickà. Prawdzice byli jednak 74 wyznania s∏owiaƒskiego czyli cyrylometodyjskiego. W r. 919 królem Niemiec zosta∏ protegowany Prawdziców, Henryk zwany Ptasznikiem. Znajàcy Wschód wiedzia∏, ˝e Niemcy nie majà szans w taktyce tureckiej, tote˝ utworzy∏ on niemieckà wersj´ falangi konnej (husarii) w postaci ci´˝kozbrojnego rycerstwa – co uczyni∏o Niemcy MOCARSTWEM. Istniejàca w historiografi niemieckiej wersja o zdradzie Tugumira zdaje si´ byç interpretowaniem na swój sposób niemieckiego podboju Lotaryngii Wielkiej. W r. 928 witeê kurski Tugumir budowa∏ koÊció∏ targowy w Halle a jego przyjaciel Henryk Ptasznik katedr´ w Merseburgu, przygotowujàc si´ równoczeÊnie do wojny z Francjà o Lotaryngi´ Wielkà. Francuzi skontrowali tà akcj´ wystàpieniem S∏owian pó∏nocnopo∏abskich, W´grów i Polaków, co trwa∏o a˝ do zdobycia przez Tugumira i Henryka Szczecina – skàd wersja o oddaniu przez Tugumira Niemcom ziemi a˝ do Odry, gdy by∏a to pacyfikacja Leszka V. W tym Êwietle to statua Rolanda w Halle jest portretem Tugumira po tryumfalnym powrocie z Lotaryngii w r. 929. Po Êmierci Henryka w r. 936 wybuch∏o w Lotaryngii powstanie antyniemieckie a w Niemczech wojna domowa przeciw Ottonowi I, zwanemu potem Wielkim. Gdy sprawa Ottona by∏a ju˝ przegrana to w r. 939 Konrad Kurzbold rozgromi∏ Francuzów i ich niemieckich sojuszników na przeprawie reƒskiej Andernach, co zakoƒczy∏o wojny o Lotaryngi´ Wielkà. Sarkofag Kurzbolda w katedrze w Limburgu nad Lahnem przedstawia m´˝a w stroju tureckim z biczem pasterskim – z której to racji sàdz´, ˝e by∏ on ambasadorem 3 witezi kurskich. Katedra w Limburgu powinna byç budowana na ambasad´ kurskà w l. 902-910, na wzór merowiƒskiego koÊcio∏a Êw. Gereona w Kolonii. W katedrze mogunckiej jest relief przedstawiajàcy walk´ Niemców ze S∏owianami. Jest to jednak szar˝a ci´˝kozbrojnego rycerstwa niemieckiego na tureckà jazd´ pancernà Prawdziców. G∏owa w diademie pod kopytami na Turka nie wyglàda a przedstawiona szar˝a mog∏a mieç miejsce w bitwie nad Regnicà w r. 955, w której Niemcy uwolni∏y si´ od protektoratu Prawdziców. KtoÊ mo˝e zauwa˝yç, ˝e Turcy nie majà mieczy huƒskich, ale artysta móg∏ widzieç tylko jeƒców, którym pozostawiono tarcze i ∏uki, oraz obci´tà g∏ow´ witezia. Gdy nad Regnicà zginà∏ stary witeê to m∏ody z∏o˝y∏ zaraz ho∏d trybutarny dowodzàcemu odsieczà Boles∏awowi Srogiemu, a ten przyrzek∏ mu pomoc w podboju chazarskiego Powo∏˝a – co widzimy na tympanonie fundacyjnym mostu Karola w Pradze, przy budowie którego by∏y potrzebne kotwy ze stali stopowej z Kurska. Prawdzice wybudowali jeszcze ho∏downiczo gotyckà katedr´ HALOWÑ na Hredczanach, zburzonà potem przez Brandenburczyków, oraz ogromny koÊció∏ Matki Boskiej Ânie˝nej, którego prezbiterium zachowa∏o si´. Dla upami´tnienia bitwy nad Lechem wzniesiono w l. 970-73 w Augsburgu koÊció∏ ÊwÊw. Afry i Ulryka, który sta∏ si´ wzorcem architektury katolickiej. KoÊció∏ ten sta∏ si´ te˝ wzorcem tzw. architektury hanzeatyckiej w Meklemburgii, która jest jednak architekturà MÊciwoja Obodrzyckiegto – przywódcy powstania antyniemieckiego w r. 983. Ta architektura augsburska zosta∏a wygnana z Bawarii przez Henryka K∏ótnika a ze Szwabii przez Hunsfriedigerów, którzy kontynuowali gotyk saski. W Bawarii jest 7 wielkich koÊcio∏ów halowych spod jednej r´ki, które uwa˝am za milenijne. Takim koÊcio∏em jest katedra monachijska, gdy˝ Monachium by∏o budowane na podstawie uk∏adu z Polskà i Czechami o okupacji Po∏abia w r. 995, który zezwala∏ Niemcom na budow´ drogi handlowej Innsbruck-Wismar. Z powodu przegranej wojny z Polskà plan ten zosta∏ zrealizowany dopiero przez Henryka Lwa, który w r. 1156 zburzy∏ most Biskupi, co kierowa∏o ruch handlowy przez most KLASZTORNY. By∏ to wi´c spisek mieszczan z ksi´ciem saskim, który mia∏ prawo Drogi Handlowej do W∏och. Poniewa˝ na milenijnym zjeêdzie gnieênieƒskim Rzym pot´pi∏ sakralnà architektur´ halowà, jako nestoriaƒskà, wi´c tak niemieckie jak i polskie koÊcio∏y halowe nale˝y datowaç 75 przed rokiem tysi´cznym. Doskonale to widaç na przyk∏adzie katedry Êw. El˝biety w Marburgu, która by∏a halà tronowà Ottona Wielkiego, o czym Êwiadczà WIE¡CE CEZARÓW na kolumnach, które by∏y z∏ocone. We Wroc∏awiu takim koÊcio∏em cezarskim jest koÊció∏ Êw. Wincentego, pierwotnie pod wezwaniem Êw. Jakuba, gdyê Boles∏aw Srogi te˝ mia∏ prawo do noszenia wieƒca Cezara za uznanie kodeksu handlowego Êw. Jakuba, który by∏ antytezà reprezentowanego przez Prawdziców kodeksu Êw. Miko∏aja. Pierwszym polskim koÊcio∏em katolickim, po Chrzcie Polski, jest koÊció∏ Êw. Jakuba w Szczecinie – gdzie prawdopodobnie odby∏y si´ EUROPEJSKIE uroczystoÊci milenijne, gdy˝ GNIEZNO znaczy∏o tyle co stolica. UroczystoÊci milenijne musia∏y byç w mieÊcie europejskim, a takimi by∏y Szczecin i Wineta, która mia∏a byç nawet najwi´kszym miastem Europy – co poÊwiadcza poÊrednio pose∏ kalifa z Kordowy, który przyby∏ z miasta liczàcego pó∏tora MILIONA mieszkaƒców. Wydarzeniem architektonicznym Niemiec by∏a rozbudowa przez landgrafa Turyngii Ekkeharda II i Regelind´ (Pi´knà Niemk´ z Naumburga) Erfurtu, który za protektoratu Prawdziców by∏ siedzibà sejmu Rzeszy. Ekkehard zagrabi∏ w Pradze Skarb Chazarów – oko∏o 2 tysi´ce ton z∏ota – ale straci∏ to razem z ksi´stwem przez pi´knà Jut´ z ludu, która okaza∏a si´ agentem arcybiskupa. Po r. 1000 karier´ zrobi∏a architektura augsburska – zalecona w GNIEèNIE przez Rzym. Fakt, ˝e nekropolià dynastii salirskiej zosta∏a merowiƒska katedra w Spirze, zdaje si´ Êwiadczyç jednak nie tyle o braku ambicji budowlanych co o kryzysie. Otó˝ w r. 1071 Boles∏aw Âmia∏y zniszczy∏ w walce z Prawdzicami matalurgi´ kurskà, a b´dàce wówczas w u˝yciu ci´˝kie p∏ugi scytyjskie by∏y produkowane tylko w Kursku ze wzgl´du na technologi´ staliwa. Spowodowa∏o to spadek produktu dodatkowego i wielki g∏ód, a tym samym i za∏amanie si´ systemów finansowych. Od barbarzyƒstwa uratowali Europ´ wówczas Francuzi, którzy wynaleêli p∏ug lekki, ciàgniony przez jednego konia. Technik´ tà upowszechnili cystersi, których hymn g∏osi∏: Tam, gdzie lud prosty ora∏ ziemi´ sochà, zakwit∏y wille, gdy˝ cysterdsi nauczyli ludzi orania p∏ugiem. Pierwszym dzie∏em tej nowej cywilizacji cysterskiej by∏a przebudowa prezbiterium Karola Wielkiego w koÊciele St Denis w Pary˝u w l. 1140-44. Przez lata szukano kamienia do wymiany kolumn, gdy˝ pierwotnie mia∏y byç granitowe, ale po zaj´ciu przez Franków i Sasów Lubeki w r. 772 Polacy narz´dzi do obróbki granitu nie przys∏ali, tote˝ trzeba by∏o robiç kolumny z piaskowca, które p´ka∏y. Przy odbudowie ods∏oni´to ∏uki przyporowe, które dotychczas wstydliwie ukrywano, co sta∏o si´ nowà ESTETYKÑ KONSTRUKTYWISTYCZNÑ. Bernard z Clairvaux powtórzy∏ to dzie∏o w nowym prezbiterium minsteru we Fryburgu Bryzgawijskim dla upami´tnienia II wyprawy krzy˝owej. Niemcy majà pi´knà architektur´ rustykowà, której brak w Polsce ja t∏umacz´ zakompleksieniem obl´˝eniem przez Wielkomorawian P∏ocka w r. 882. Najpierw napastnicy rozbili z katapult spichrze z pszenicà dla Skandynawów a potem puszczali po lessowej skale zap∏odnione szczurzyce – a rustyka jest dobrà drabinà dla szczura. We Wroc∏awiu odkryto jednak poziomowanie rustykowe, z ciosów obrabianych MASZYNOWO. Wroc∏awscy archeolodzy uznali te ciosy za wtórne i wczesnorenesansowe, ale obiekt ten jest ÂLUZÑ Lecha Afrykaƒskiego w PrzejÊciu O∏awskim, zlikwidowanà przy budowie nowego kana∏u Êluzowego po najeêdzie mongolskim. JeÊli si´ zaÊ nie zna obiektu to trudno datowaç DETAL. Wobec powy˝szego to owà wspana∏à niemieckà architektur´ rustykowà, i granitowà, wypada datowaç "przed rokiem 1071", tj. zniszczeniem metalurgii kurskiej przez Boles∏awa Âmia∏ego. Gdy jesteÊmy przy Popielu Myszowatym to Êredniowieczny Gdaƒsk powinien byç zbudowany przez syna tego Popiela, Sobies∏awa, który tu˝ przed obl´˝eniem P∏ocka przez 76 Wielkomorawian przewióz∏ cz´Êç skarbów wandalskich z P∏ocka do zamku na cytadeli Napoleona w Gdaƒsku. Sobies∏aw mia∏ wówczas 27 lub 28 lat, wi´c gdy Popiela szczury zjad∏y a Rzesza Popielidów rozpad∏a si´, to ju˝ ca∏kiem z nudów musia∏ BUDOWAå GDA¡SK. Potem dynastia Sobies∏wowiczów chlubi∏a si´ pochodzeniem od Popiela. KoÊcio∏y halowe Gdaƒska sà JEDNEJ SZKO¸Y MURATORSKIEJ – sprzed roku tysi´cznego – co pasuje do roku 882, jako obl´˝enia P∏ocka przez Wielkomorawian i Karola Grubego. Budowana na far´ katedra warszawska ma polskie prezbiterium, które jest chronologicznie póêniejsze od architektury gdaƒskiej i toruƒskiej. Prawdzice dotarli do Wis∏y w r. 895 i zaczeli zaraz budowaç Bramne czyli Toruƒ – na wzór Gdaƒska Sobies∏awa Myszowica. W r. 899 Prawdzice rozgromili Piastów ko∏o ¸odzi i sho∏dowali ich, wobec czego Leszek V musia∏ przyjàç architektur´ Prawdziców z Bramnego, i chyba muratora koƒczonej gdaƒskiej fary Mariackiej, który powinien sformu∏owa∏ç w Warszawie PREZBITERIUM POLSKIE. Sprawa ta jest wa˝na dla historii architektury niemieckiej, gdyê tzw. Niemiecki Gotyk NadwiÊlaƒski jest dywersjà historiograficznà. Ja uwa˝am, ˝e GOTYK SASKI zosta∏ narzucony Niemcom przez Prawdziców, którzy przyjeli go od Sobies∏awa Myszowica w Gdaƒsku. Wg polskiej historiografii przedjezuickiej to Gdaƒsk zosta∏ za∏o˝ony przez Wyzymira Danobójc´, do czego pasowa∏aby II faza katedry oliwskiej. Gdaƒsk by∏ miastem europejskim ze wzg∏edu na kompleks przemys∏owy ˚elaza Gdaƒskiego, który zosta∏ zniszczony przez Karola Gustawa i zastàpiony gorszym ˚elazem Angielskim. Szwedzi nie mieli czym p∏aciç za polskà pszenic´, co sta∏o si´ powodem szwedzkiej biedy. T∏umaczy∏em Niemcom, êe Architektura Sztaufów to katedra koloƒska, której nie ukoƒczono z powodu upadku dynastii i arcybiskupa. Z mego opracowania zdaje si´ wynikaç, êe galimatias w architekturze niemieckiej i europejskiej powsta∏ stàd, êe dynastia Salirska powróci∏a do romaƒskiej statyki budowlanej, jako bardziej fortecznej. Zacz´to po prostu naÊladowaç katedr´ w Spirze jako nekropoli´ salirskà. Ten trend trwa∏ a˝ Fryderyk Barbarossa wybudowa∏ w okupowanym Mediolanie obecnà katedr´ mediolaƒskà, co zapoczàtkowa∏o ARCHITEKTUR¢ SZTAUFÓW. Sterczyny by∏y malowane na czerwono, aby nie czernia∏y, pe∏niàc pewnà rol´ konserwatorskà, jako opory dla rusztowaƒ belkowych. W polskiej historiografii przedjezuickiej jest jeszcze jeden wniosek do architektury niemieckiej. Otó˝ synowa Leszka Chytrego a ˝ona Lubrana by∏a siostrà Juliusza Cezara. W odprawie rozwodowej otrzyma∏a ona ¸u˝yce i zosta∏a Ksi´˝nà Bawarii, co wypada rozumieç jako urzàd rzymskiego protektora Germanii. Prawdopodobnie p∏aczàca katedra w Wuerzburgu jest jej dzie∏em, gdy˝ tylko jej, a˝ do XVIII w, tak wielki obiekt by∏ potrzebny. Budownictwo wapienne pojawi∏o si´ wraz z bràzem, gdy˝ wapiennictwo jest efektem metalurgii – co t∏umaczy zanik techniki megalitycznej. Z tej racji najstarsze zamki europejskie – poza Grecjà – powinny byç w Sudetach, które by∏y najwi´kszym skarbcem geologicznym Europy, wobec czego ka˝dy musia∏ si´ tu fortyfikowaç - jak w banku. Budownictwo wapienne jest stwierdzone archeologicznie w S∏owacji ju˝ w okresie mykeƒskim, co wià˝e si´ logicznie ze sp∏awem s∏owackiej miedzi i czeskiej cyny do Troi na Z∏otym Rogu. NAJDAWNIEJSZE DZIEJE ZIEM POLSKICH (do VII w); Piotr Kaczanowski i Janusz Koz∏owski, WIELKA HISTORIA POLSKI, tom 1, Grupa Wydawnicza BERTELSMANN MEDIA, FOGRA Kraków 1998, 382 ss; Na str. 169 czytamy, ˝e najwczeÊniejsze, pó∏legendarne dane historyczne do Europy Êrodkowej pochodzà z ODYSEI Homera i zachowanej fragmentarycznie relacja PYTEASZA. Jest to uk∏on pod moim adresem, ale ja nie zgadzam si´, ˝e Homer przedstawia stan rzeczy w VIII w. pne, gdy˝ pisa∏em kilkakrotnie, ˝e relacja Odyseusza zosta∏a znaleziona przez Homera 77 w archiwum frygijskim w Ilionie–Kanakkale i spoetyzowana, wobec czego sà to dane historyczne z XII w. pne. PK i JKK datujà relacj´ Pyteasza "przed rokiem 530 pne", co pasuje do roku 540: Ptyeasz przyby∏ na czele floty tartesyjskiej do ROZEWIA czyli W∏adys∏awowa na rozmowy polityczne w zwiàzku z podbojem przez Persów Azji Mniejszej. Poniewa˝ Pyteasz z∏o˝y∏ urzàd admira∏a tartesyjskiego wi´c widocznie wyt∏umaczono mu, ˝e dla Marsylii b´dzie lepiej, jeÊli przejdzie na stron´ Kartaginy, gdy˝ S∏owianie zadeklarowali si´ po stronie perskiej - przeciw Scytom i Grekom - za co Scytowie zdobyli w r. 529 pne Lwów i PrzemyÊl, a w l. 512-11 podbili ziemie s∏owiaƒskie a˝ do ¸aby - ale nie Pomorze Wschodnie, które mog∏o zabezpieczyç si´ sojuszem z Sarmatami. Ta interpretacja zdaje si´ wyjaÊniaç zagadk´ kultury WSCHODNIOPOMORSKIEJ. Scytowie byli naturalnym sojusznikiem Greków ze wzgl´du na eksport pszenicy przez TROJ¢ czyli Bizancjum, bo inne miasto si´ do tego nie nadawa∏o, oraz eksport DREWNA SZKUTNICZEGO. Kaszubi mogli utrzymaç niepodleg∏oÊç w sojuszu z Sarmatami i przy imporcie rudy SKANDYNAWSKIEJ a wyraêne dane handlu ba∏tyckiego we wczesnej epoce ˝elaza mamy w Sambii. JeÊli Kaszubi wykorzystali potem wojny persko-greckie do wyp´dzenia Scytów to poczt´ mi´dzy Persopolis a Orunià musieli trzymaç Sarmaci, co uprawdopodobnia mój stary domys∏, ˝e Pyteasz czeka∏ 3 miesiàce na przyj´cie przez wiec kaszubski, w trakcie czego odby∏ podró˝ do Zatoki Botnickiej. Wojny te os∏abi∏y Scytów, którzy najpierw uznali protektorat macedoƒski a w czasie wojny perskiej Aleksandra ulec podbojowi sarmackiemu. Archeologicznym znamieniem najazdu scytyjskiego sà zniszczone przez Scytów warownie kultury ∏u˝yckiej i budowane przez Scytów rotundy, jako WARTOWNIE. Scytowie budowali z OBRABIANEGO GRANITU, gdy˝ mieli technologi´ STALIWA. Autorzy piszà: Obronne osiedla, zarówno z epoki bràzu jak i wczesnej epoki ˝elaza, znane sà tylko w zachodnim obszarze kultury ∏u˝yckiej (s. 180). Dendrologia Biskupina daje ZIM¢ 738-37 pne, czyli ˝e by∏ budowany przeciw Kimeriom MA¸OAZJATYCKIM znad Dunaju, którzy zawarli sojusz z Germanami kultury nordyjskiej w Pó∏nocnych Niemczech. To, ˝e brakuje takich warowni na wschodnich obszarach kultury ∏u˝yckiej suponuje, ˝e S∏owianie najazdów kimryjskich i scytyjskich znad Morza Czarnego nie obawiali si´. Krzysztof KwaÊniewski, PODANIA DOLNOÂLÑSKIE;SKRYBA Wroc∏aw 1999 (wzowienie z r. 1969), 300 ss. Âlàski uczony Praetorius wyda∏ w l. 1662-65 w Lipsku 3 tomy podaƒ ludowych o Liczyrzepie. Mia∏o to zwiàzek z rozwojem kurortnictwa, ˝eby Polacy czuli si´ w Sudetach swojsko, w atmosferze swego wielkiego rodaka, gdy˝ nie by∏o wàtpliwoÊci co do s∏owiaƒskich korzeni tej motologii. Wiedzia∏em, ˝e LICZYRZEPA to przezwisko intendenta wojskowego, ale ˝e Pan Jan by∏ a˝ tak genialnym kwatermistrzem to dowiedzia∏em si´ dopiero z tej ksià˝ki. Otó˝ Pan Jan wybra∏ si´ kiedyÊ na wojn´ z Królem Wód, i zarekwirowa∏ w∏ócz´g´, któremu powiedzia∏ TRZYMAJ MEGO KONIA, a jak zobaczysz baƒki bia∏e to siadaj naƒ i uciekaj, a gdy baƒki b´dà czerwone to wszystko w porzàdku i wynagrodz´ ci´ sowicie. W∏ócz´ga patrzy∏ wi´c w wod´, gdzie ukaza∏y si´ banki czerwone, poczym wyp∏ynà∏ Pan Jan z g∏owà Króla Wód. Wynagrodzi∏ jednak w∏ócz´g´ osobliwie, bo pozbiera∏ nawóz koƒski, który za∏adowa∏ w∏ócz´dze do torby, który sprzeciwiaç si´ temu nie Êmia∏. Za pierwszym zakr´tem wyrzuci∏ jednak to ∏ajno na pobocze, ale gdy potem usiad∏, aby odpoczàç i chcia∏ oczyÊciç torb´, to zobaczy∏ w torbie Êlady z∏ota. Ten w∏ócz´ga by∏ chyba Italikiem, bo W∏osi zarabiajà krocie na eksporcie borowików 78 inspektowych. Wyglàda wi´c na to, ˝e armia Pana Jana wysiewa∏a na biwakach borowiki na nawozie koƒskim? Koncentracja armi by∏a na Pomorzu Zachodnim, skàd uderzono 3 zgrupowaniami. Pan Jan prowadzi∏ kawaleri´ i najà∏ Italików, którzy mieszkali jeszcze nad dolnym Renem, którym powiedzia∏, ˝e jeÊli zobaczycie w Ma∏ym Be∏cie ˝agle bia∏e to niech uciekajà (przed blokadà), ale gdy ˝agle b´dà CZERWONE to wszystko w porzàdku i pomo˝e im si´ przenieÊç do W∏och. Ten mit o wojnie Pana Jana z Królem Wód zdaje si´ mówiç o zniszczeniu przez S∏owian kultury nordyjskiej, uwa˝anej przez niektórych za "germaƒskà", czyli ˝e Pan Jan by∏by twórà powsta∏ej na tym miejscu kultury Jastorf? Argumentem za tym mo˝e byç podanie o "ocaleniu" przez Pana Jana 6 Niemców, którzy nieÊli sztandar rozgromionej przez Polaków armi. Pan Jan zabra∏ im jednak ten sztandar i da∏ tyczki grochowe – choç protestowali. Z ca∏oÊci mitu zdaj´ si´ wynikaç, ˝e chodzi∏o o kapitulacj´ wodzów cymbryjskich po podboju przez S∏owian Jutlandii i Fionii, gdy Pan Jan gotowa∏ si´ do desantu Zelandii. Pan Jan przyjà∏ prawdopodobnie kapitulantów i zgodnie ze swym humorem powiedzia∏, ˝e jest mandatariuszem sejmu poznaƒskiego, który musi jeÊç najlepszà w´dzonk´, najlepszà kapust´ i najlepszy groch, i w∏aÊnie oni b´dà ten najlepszy groch uprawiaç – i dlatego wr´czy∏ im TYCZKI GROCHOWE. Przyjeli je, choç nie kryli niezadowolenia. Zelandia by∏a nazywana przez Rzymian Wyspà Grochowà. Czesi sk∏adali Liczyrzepie ofiary z czarnych kogutów i kur, które topili w ¸abie, która p∏ynie do Jutlandii. Mo˝na to t∏umaczyç, ˝e tà drogà p∏yne∏y transporty z ˝ywnoÊcià dla armi Liczyrzepy. Da∏o to asumpt do domys∏ów, ˝e niemiecki Ruebenzahl to s∏owiaƒska RYBA CAR. KK pisze, ˝e nazw´ Karkonosze wymienia ju˝ Ptolemeusz. Kojarzenie Karkonoszy z tragarstwem jest o tyle uzasadnione, ˝e trzeba tam by∏o znosiç z gór "bu∏y magnetytu" – w∏aÊnie na plecach, co robili rekruci. Legenda Ksià˝a mówi, ˝e OLBRZYM zrzuca∏ z gór wielkie kamienie. To ˝e Czesi sk∏adali Panu Janowi w ofierze czarny drób mog∏o wynikaç z intendentury wojskowej w tym sensie, ˝e kwatermistrzostwo mog∏o nakazaç hodowl´ czarnych kur specjalnie dla wojska, aby uniemo˝liwiç kradzie˝ kur na biwakach. Pan Jan urodzi∏ si´ prawdopodobnie w Rudawach Janowickich i zosta∏ handlarzem ˝elaza. Podczas pobytu w Poznaniu zosta∏ wezwany na nadzwyczajne posiedzenie sejmu, który omawia∏ rozgromienie Kimeriów pó∏nocnonadczarnomorskich przez Scytów w r. 705 pne. Pan Jan w∏aÊciwie oceni∏ sytuacj´ i odradzi∏ interwencj´ nad Dniestrem, wskazujàc ˝e jeÊli Kimeriowie b´dà si´ wycofywaç w gór´ Dunaju, to nale˝y wys∏aç armie na K∏odzko i Jelenià Gór´, aby opanowaç sudeckà metalurgi´ ˝elaza, a potem ewentualnie interweniowaç nad Dniestrem. Takie stawianie sprawy spodoba∏o si´ i Pan Jan przy∏àczy∏ si´ do armi idàcej na Jelenià Gór´ jako intendent, gdzie zyska∏ przydomek LICZYRZEPY. Nie wiedzia∏em, ˝e akt za∏o˝enia Wiednia, wnioskowany z Wielkich Kronik Francji, jest potwierdzony w s∏owiaƒskim micie o za∏o˝eniu przez Marsygnów K∏odzka. Mit ten zosta∏ wykorzystany antys∏owiaƒsko – jako argument za najazdem S∏owian na germaƒski Âlàsk, wobec czego Germanie musieli uciekaç nad Dunaj – ale ˝adnego kontekstu historycznego tu nie podano. Kontekst tego podam wi´c ja. MARSYGNOWIE – czyli Lud Marsa – za∏o˝yli SALOWI¢ czyli K∏odzko w Puszczy Jaworowej. Wiod∏o im si´ wyÊmienicie, ale pod Solawi´ podeszli S∏owianie, wobec czego Marsygnowie za∏adowali swe skarby na wozy – a które nie mieÊci∏y si´ to zakopali – i wynieÊli si´ do FLAVIONISU czyli Wiednia. Wg tego mitu to Salowia by∏a stolicà wielkiego paƒstwa naddunajskiego, co wypada t∏umaczyç rangà magnetytów k∏odzkich i tradycjà Ibora z Flavionisu czyli Wiednia. Ibor spenetrowa∏ Europ´ Zachodnià dzi´ki czemu Pó∏wysep Ibreryjski nosi JEGO imi´. Otó˝ ta armia S¸OWIA¡SKA, która wyp´dzi∏a Marsygnów z Puszczy Jaworowej, by∏a 79 armià powo∏anà przez sejm poznaƒski na wniosek Jana Liczyrzepy. Podczas prac archeologicznym w Starym Ksià˝y, opodal Âlàskiego Wawelu, odkryto cz´Êciowo przemieszczony skarb ˚ELAZNY, ukryty na koronie pierwotnego wa∏u MURUS GALLICUS. Takie mury wznoszono w Europie od X w. pne. ˚elazo by∏o skarbem w epoce Bràzu a znaleziona in situ siekiera jest bardzo prymitywnym czekanem, charakterystycznym dla poczàtków epoki ˚elaza. Otó˝ ten CZEKAN umo˝liwia nam chronologi´ ca∏ego zespo∏u architektonicznego – co mo˝na zinterpretowaç historycznie: Murus Gallicus zosta∏ wzniesiony przez S∏owian kultury ∏u˝yckiej dla obrony przed Kimeriami ma∏oazjatyckimi po r. 740 pne. Kimeriowie fortycj´ zdobyli i wykorzystali oblicówk´ kamiennà do budowy zamku Stary Ksià˝. W r. 705 pne. Stary Ksià˝ zosta∏ zdobyty przez armi´ s∏owiaƒskà, idàcà na Wa∏brzych. W zamku zostawiono dru˝yn´, której podoficer dopuÊci∏ si´ ma∏ego szabru, co ukry∏ idijotycznie na koronie starego wa∏u, w miejscu doskonale widocznym z okien zamku. Zrobi∏ to dlatego, ˝e wyobra˝a∏ sobie, i˝ zamek zostanie ZBURZONY – ale gdy po kilku miesiàcach powróci∏, ˝eby swój skarb zabraç, to miast bojana siedzia∏ tam ju˝ baron s∏owiaƒski, który s∏yszeç nie chcia∏ o bohaterskim zdobywaniu tego zamku - wobec czego skarb dotrwa∏ do badaƒ archeologicznych w r. 1993. Prowadzàcy te prace dr Krzysztof Jaworski nie znalaz∏ równie˝ w Niemczy "çwieków celtyckich", co zdaje si´ Êwiadczyç, ˝e mury Niemczy wznoszono PRZED CELTAMI. Takim baronem s∏owiaƒskim by∏ w∏aÊnie Pan Jan. - Dzi´ki temu austerlicowi: BO GDY NIEMIEC BIERZE W SKÓR¢ TO NIE MÓWI NIC – mo˝emy powiedzieç, ˝e Wa∏brzych to WALIGÓRA. W Janowicach Wielkich sà 2 zamki: Sokolec i Bolczów. Zdaje mi si´, ˝e Pan Jan wybudowa∏ Bolczów, gdzie zosta∏ pos∏em na sejm poznaƒski. Jako baron magnetytowy zezowa∏ na ¸ab´, przekonujàc sejm do wojny z kulturà nordyjskà, wobec czego sejm zleci∏ mu opracowanie planu takiej wojny. Zamki LURKAN i BOJANICE to wyraênie Ksià˝ i Âwiebodziec czyli Stary Ksià˝. Nazwa ÂWIEBODZICE pochodzi od buntu Âwinków przeciw Boles∏awowi Wysokiemu w r. 1198 i ho∏du Âwinków dla Wac∏awa I z Pragi w r. 1249, skàd otrzymali oni tytu∏ WOLNYCH PANÓW ÂLÑSKICH. Âwinkowie musieli z∏o˝yç ho∏d Wac∏awowi, gdy˝ Piastowie dokonali w r. 1249 zamachu na Âwinków, o czym mówi legenda Chojnika: O Kunegundzie i b∏´dnym rycerzu, o czym pisa∏em niejednokrotnie (Wieczór Wroc∏awia, 16 08 1990, s. 6). B∏´dny rycerz by∏ Hiszpanem i agentem Piastów, którzy byli spowinowaceni z królami Kastylii. Gdy zwyci´˝ca makabrycznego konkursu hipicznego odrzuci∏ wieniec Kunegundy – a by∏ ju˝ wieczór – to musia∏ si´ zaraz udaç w dalszà ze swymi wozami z jedwabnà bieliznà. Gdy przyjecha∏ do Kamiennej Góry to by∏o dobrze po pó∏nocy, ale bram´ mu otworzono ze wzgl´du na Kunegund´. W wozach miast jedwabiu byli jednak komandosi Piastów, którym przybyli z pomocà inni... Gdy Kunegunda zobaczy∏a p∏onàcà Kamiennà Gór´ to rzuci∏a si´ w przepaÊç. Po upadku Jeleniej Góry Âwinkowie trzymali si´ w Wa∏brzychu, gdy˝ Piastowie Êlàscy byli za s∏abi, ˝eby walczyç ze Âwinkami jako wasalami PrzemyÊlidów a potem Rudolfa Habsburga. UdzielnoÊç Âwinków zlikwidowa∏ dopiero Przemys∏aw II Wielkopolski, co Habsburgowie musieli zmilczeç. O tym upadku Âwinków mówi w∏aÊnie legenda MARA Z BOJANICKIEGO WZGÓRZA. Pomimo, ˝e ostatni Pan na Lurkanie mieszka∏ jako samotnik na Bojanie, czyli Starym Ksià˝u, to jego tragedia rozegra∏a si´ w∏aÊnie na Lurkanie, którà to nazw´ ja wyprowadzam od wodospadu przy zamku Ksià˝. Jan Âwinka zosta∏ struty smakowità rybà. Gdy zaczà∏ coÊ podejrzewaç to kaza∏ kucharzowi zjeÊç ogon ryby a sam wskoczy∏ na koƒ i pogna∏ do znachora, w którym to czasie Wielkopolanie uderzyli na Âwidnic´. Obu szaleƒstwo przesz∏o. Zdegradowaby Jan Âwinka zamieszka∏ na Bojanie, który 80 zacz´to zwaç Âwiebodzcem - jako Pan bez w∏oÊci i poddanych. Tradycj´ o ZAWALENIU SI¢ ZAMKU WRAZ Z GÓRÑ mo˝na t∏umaczyç gruntownà przebudowà Lurkanu przez Bolka I Surowego w latach 1288-91, co zmieni∏o wyglàd zamku, który zacz´to zwaç KSIÑ˚EM. Od r. 1291 Bolko I tytu∏owa∏ si´ KSI¢CIEM ÂLÑSKIM I PANEM NA KSIÑ˚U – ale do budowy tego Âlàskiego Wawelu potrzebne by∏y kopalnie srebra w Boguszowie i skarbiec Âwinków w Nowym Dworze wa∏brzyskim. . Ciekawa jest opowieÊç O SKARBIE KSI¢CIA CZEÂCIBORA. CzeÊcibór to historyczny ksià˝´ ∏u˝ycki z po∏owy IX wieku, który zgromadzi∏ wielki skarb przez eksploatacj´ odkrytych przez Awarów w Rudawach z∏ó˝ srebra i elektronu. W r. 939 srebrem tym zaw∏adneli Prawdzice, którzy jednak bali si´ biç monety ze wzgl´du na konwencj´ handlowà z Samarkandà. KK pisze, ˝e Gubiƒ nazywa∏ si´ pierwotnie SEMNON, co ja t∏umacz´ na Sejmion. W czasie wojen markomaƒskich gromieni przez Rzymian Kwadowie postanowili powróciç do Skandynawii, ale napotkali swych Êmiertelnych wrogów - Semnonów, którzy ODRADZILI IM TEGO i obiecali pomoc przeciw Rzymianom. To Êwiadczy, ˝e nie by∏o to jakieÊ plemionko germaƒskie czy celtyckie, ale SEJM WANDALSKI, który uchwali∏ antyrzymskà inerwencj´ nad Dunajem. Kwadowie mogli p∏ynàç ¸abà bàdê drogà mi´dzymorska do Szczecina, i wówczas ów niemi∏y dla Rzymian obrót sprawy powinien mieç miejsce w∏aÊnie w Gubiniu, gdzie móg∏ si´ zebraç specjalnie na tà okazj´ sejm wandalski. O tym, ˝e by∏o to miejsce wyjàtkowe na mi´dzymorskiej drodze Êledziowej Êwiadczy to, ˝e do Gubina mia∏ wys∏aç Jan Aposto∏ swego ucznia Polikarpa, który przebywa∏ w Gubinie przez rok. Polikarp mia∏ nauczaç w pogaƒskiej Êwiàtyni, co mo˝na odnosiç do dwuwie˝owej fary I, którà rozebrano przy budowie obecnej fary halowej. Tradycja przypisuje obecnà far´ królowi niemieckiemu Henrykowi Ptasznikowi, który zdoby∏ Gubiƒ w r. 930 po d∏ugim obl´˝eniu. Ja jednak w tà wojn´ Ptasznika z Semnonemi nie wierz´, gdy˝ by∏ to skutek wojny o Lotaryngi´ Wielkà, w której witeê kurski Tugumir, po rozgromieniu Francuzów, zwróci∏ si´ z Henrykiem Ptasznikiem przeciw Leszkowi V. Tugumir i Henryk powinni faktycznie zdobyç Gubiƒ w r. 930, gdzie Tugumir wybudowa∏by obecnà far´ gubiƒskà, ale ostatecznego rozgromienia Leszka dokonali dopiero po zdobyciu Szczecina w r. 933. Najbardziej niesamowite jest tu to, ˝e trucicielska uczta margrabiego Gerona by∏a w tym samym roku, co bitwa na przeprawie reƒskiej Andrnach w r. 939, która zadecydowa∏a o Lotaryngii Wielkiej – co suponuje, ˝e zleceniodawcà tej uczty by∏ Tugumir, jako zaw∏aszczyciel Skarbu CzeÊcibora. Uczta ta powinna si´ odbyç w obecnej farze gubiƒskiej - skàd pochodzi∏aby jej czeska nazwa NIEMCZA ¸U˚YCKA. Po r. 952 protektorat Prawdziców nie by∏ ju˝ Ottonowi I potrzebny. W zwiàzku z tym Tugumir zaczà∏ budowaç Zgorzelec, aby przenieÊç tam z Drezna skarby CzeÊcibora. Zgorzelec budowa∏o 150 murarzy, którym pomaga∏o ca∏e miasto, które zbuntowa∏o si´, co Tugumir za∏agodzi∏, p∏acàc miastu wspania∏à katedrà halowà, póêniejszà od budziszyƒskiej. Najwa˝niejszy by∏ tu zamek zgorzelecki, skàd mo˝na by∏o skarbiec CzeÊcibora sp∏awiç do Szczecina i wywieêç do Rygi. Nie uda∏o si´ to, gdy˝ Tugumir zginà∏ w bitwie nad Regnicà a skarbem CzeÊcibora zaw∏adnà∏ Boles∏aw Srogi. Sprawa ta zdaje si´ t∏umaczyç zagadk´ zamków w Grodzcu, Ksià˝u i Nachodzie czeskim. Boles∏aw mia∏ niewàtpliwie trudnoÊci z tym skarbem, gdy˝ ostrzy∏y sobie na niego z´by 3 wilki: Otton Wielki, jego szwagier S∏awnik z Liberca i Mieszko z Poznania. W zwiàzku z tym Boles∏aw powinien budowaç Grodziec a potem Lurkan (Ksià˝) i Nachod. W tym systemie mo˝na by∏o to srebro po trochu przewoziç, a potem sp∏awiç do Mielnika. Zamki te by∏yby wi´c pochodnà zgorzeleckiego zamku Tugumira. 81 WNIOSKI DO POCZÑTKÓW ARCHITEKTURY NADBA¸TYCKIEJ Fara w Pile zosta∏a rozebrana przez gierkowców, ˝eby nie szpeci∏à miasta - jak zresztà wiele innych ruin wojennych i POWOJENNYCH. Poniewa˝ Niemcy implikowali Polakom prymitywizm, a wiadomo by∏o ˝e koÊció∏ jest s∏owiaƒski – bo Niemcy by przecie˝ takiej szkarady nie zbudowali – wi´c wnioskowano, ˝e Polacy ZMA¸POWALI w XVII wieku GOTYK NIEMIECKI, co by∏o przelicytowaniem polskiej architektury profanistycznej. Nasi historycy architektury powtórzyli to, ignorujàc polskà histori´ obiektu, która mówi∏a, ˝e koÊció∏ sp∏onà∏ wraz z miastem w r. 1626 a proboszcz Jan Badowski odbudowa∏ go w l. 1627-30 BAROKOWO. KoÊció∏ otrzyma∏ ostateczny kszta∏t w r. 1724 przez dobudowanie wie˝. Odbudowa barokowa polega∏a na za∏o˝eniu barokowych sklepieƒ, gdy˝ pierwotnie by∏ strop. Ten koÊció∏ jest nam bardzo potrzebny, gdy˝ jest to wyraênie chram pogaƒski, i to bardzo prymitywny, gdy˝ wed∏ug mojej Polskiej Architektury Przedromaƒskiej, Romaƒskiej I Gotyckiej to jest to architektura przedsarmacka i przedmacedoƒska, a mo˝e nawet przedsycyjska i PRZEDKIMERYJSKA! Jedynym ratunkiem zdawa∏ si´ tu byç domys∏, ˝e Goci byli bardzo prymitywni architektonicznie i trzymali si´ CHRAMOWEJ ARCHITEKTURY BRÑZU a˝ do I wieku ne? – ale I katedra w Visby na Gotlandii jest MACEDO¡SKA, co potwierdzi ka˝dy architekt grecki, czyli ˝e trzeba jà datowaç na l. 340-330 pne. Fara pilska przypomina mi koÊció∏ w Pr´gowie w gminie Kolbudy ko∏o Gdaƒska. W pobliskim Lublewie jest koÊció∏ bardziej zaawansowany technicznie, czyli PÓèNIEJSZY, którzy kojarzy si´ z koÊcio∏em zamkowym w Lubiniu Miedziowym. KoÊció∏ lubiƒski wypada odnosiç do Kimeriów Ma∏oazjatyckich w l. 738–705 pne a lublewski by∏by pamiàtkà rozgromienia Kimeriów na Dolnym Âlàsku w r. 705 pne. W koÊciele lubiƒskim odkryto fundament o∏tarza pogaƒskiego, który by∏ PIECEM METALURGICZNYM, co kojarzy si´ ze scytyjskim o∏tarzem STALOWNICZYM w P∏ocku. Te 3 koÊcio∏y sà architekturà PRZEDABSYDOWÑ. Absydy przynieÊli zaÊ do nas Scytowie w postaci rotund-WARTOWNI lub pomieszczeƒ na o∏tarz OGNIOWY – jakby dla kowala. - Jak powiedzia∏ wielki chemik niemiecki Kekule to mamy prawo fantazjowaç, jeÊli chcemy to sprawdzaç. W Polsce mamy koÊcio∏y z obsydami rzymskimi. Jest to np. katedra Êw. Gereona na Wawelu, o budowie której wspomina Apolloniusz pod rokiem 16 ne, oraz I fara w Gubinie, którà wzniós∏ prawdopodobnie Polikarp w r. 62 ne na zlecenie Lugii z Quo Vadisa. KoÊcio∏ów tych nie mo˝na jednak w ˝adnym wypadku porównywaç do koÊcio∏a w Pile (którym brzydzi∏ si´ Gierek), a trudno te˝ posàdzaç o taki prymitywizm Gotów, do których jecha∏ Polikarp, choç ci uprowadzali muratorów z Germanii, którzy wybudowali Âwidwin. Spycha to koÊció∏ pilski PRZED KIMERIÓW, którzy MIELI ARCHITEKTUR¢, wi´c jeÊli koÊció∏ w Pile nie by∏ ˝adnym ma∏pim postgotycyzmem polskim, tylko budownictwem PRZEDARCHITEKTONICZNYM, to wypada datowaç go PRZED wiekiem VIII pne. Ja ∏àczy∏em koÊció∏ pilski z KANA¸EM Gwda–Pars´ta, który jest na wydanej w Bazylei w r. 1562 mapie Wac∏awa Grodeckiego. W Gwdzie by∏ jaz, który kierowa∏ Gwd´ alternatywnie do Noteci lub Pars´ty. Kana∏ ten zosta∏ zlikwidowany przez Brandenburczyków po pokoju westfalskim w r. 1648. Kana∏ Gwda-Pars´ta by∏ bardzo potrzebny po podboju przez kultur´ nordyjskà Pomorza Zachodniego w czasie najazdu Kimeriów ma∏oazjatyckich na Âlàsk lewobrze˝ny w r. 737 pne. JeÊli po r. 705 pne sejm poznaƒski nakaza∏ odzyskanie Pomorza Zachodniego to trzeba by∏o budowaç Pi∏´ i kana∏ Gwda-Pars´ta. Niemcy nazywjà Pi∏´ Schneidemuehl czyli Tartak, który musia∏ byç przy JAZIE kana∏owym. Tartak ten by∏ potrzebny do produkcji DESEK SZKUTNICZYCH, gdy˝ na Noteci trzeba by∏o budowaç statki morskie do odzyskania ujÊcia Odry, co si´ w r. 700 pne uda∏o. Trzeba by∏o jednak najpierw ujÊcie Odry 82 zablokowaç cichcem od Ko∏obrzegu, co nie by∏o ∏atwe. Gwda kojarzy si´ z gwoêdziem, wi´c mo˝e S∏owianie u˝yli tam do budowy statków ˝elaznych gwoêdzi? bo nitowanie by∏o pracoch∏onne a zbite gwoêdziami krypy wystarcza∏y do przewiezienia desantów na Woliƒ i Uznam. W takim razie droga Orunia-Pi∏a, przez Lublewo i Chojnice, powsta∏aby ju˝ wówczas! a koÊció∏ w Lublewie by∏by pamiàtkà wojny z Kimeriami - jeÊli domys∏, ˝e by∏ budowany przez warsztat zamku w Lubinie potwierdzi si´. To jednak spycha koÊcio∏y w Pile i Pr´gowie PRZED wojn´ z Kimeriami, której pamiàtkà by∏yby mury Niemczy Âlàskiej. By∏bym wdzi´czny za podwa˝enie tej chronologii tego PASKUDNEGO KOÂCIO¸A, który by∏ przyk∏adem S¸OWIA¡SKIEGO BRAKU KULTURY – dla zmazania której to haƒby ROZEBRANO GO. Ja jednak przep´dz´ tego Smentka tym, ˝e dla wygnania Germanów z kontynentu warto by∏o budowaç nawet takie szkarady. Warszawski Smentek Êmieje si´ inaczej. Raz konserwator radomski sprosi∏ kolesiów z Warszawy, bo by∏a gadka, ˝e przeznaczona do rozbiórki kamienica by∏a w∏asnoÊcià Jana Kochanowskiego. Ci nadziwiç si´ nie mogli g∏upocie miejscowego folkloru – ˝e Jan Kochanowski mieszka∏ w kamienicy secesyjnej - ale gdy koƒczono rozbiórk´ to pojawi∏ si´ portal JANA Z CZARNOLASU. Na konferencji naukowej we Wroc∏awiu pruska chronologia architektury polskiej zosta∏a nazwana – z katedry – BREDNIAMI. OÊwiadczy∏ to Profesor Ma∏achowicz, który przez pó∏ wieku by∏ KAP¸ANEM pruskiej polskiej architektury profanistycznej. Zosta∏ przeze mnie pozwany do sàdu, w której to sprawie przyje˝dza∏ do Wroc∏awia Bundestag z Panià Rità Suessmuth, która pochodzi z Wa∏brzycha. Ja swego pozwu z sàdu jednak nie wycofa∏em. Pozew dotyczy otrucia Hawrota, który znalaz∏ pod katedrà wroc∏awskà RZYMSKÑ Êwiàtyni´ Julii, ˝ony Lubrana, oraz akuratnej Êmierci Êwiadczyni Hawrota El˝biety Ostrowskiej. WYPRAWA DARIUSZA NA SCYTÓW a Scytów na S∏owian w l. 514–11 pne Herodot podaje 2 ró˝ne relacje wojny scytyjskiej Dariusza, które jednak tylko pozornie przeczà sobie, gdy˝ pochodzà z ró˝nych armii i ró˝nych frontów. Nale˝y wyjÊç od tajemniczego kraju i miasta GARROS, który zdaje si´ byç Astrachaniem, oraz wielkiej rzeki OAROS czyli Wo∏gi. Po przewleczenia floty na Don, i groêby obsadzenia Donu, Scytowie kubaƒscy odeszli "wielkim ∏ukiem" na pó∏nocnyzachód. Budowa twierdz nad dolnà Wo∏gà wyglàda na prób´ za∏o˝enia systemu okupacyjnego przeciw Sarmatom, ale Dariusz uzna∏ za g∏ównego przeciwnika Scytów jako strategicznego sojusznika Greków, tote˝ cofnà∏ si´ przed Sarmatami i wp∏ynà∏ flotyllà na Dniepr, aby Êcigaç skarbiec scytyjski. Wiemy, ˝e nie zdà˝y∏, bo Scytowie spuÊcili tam´ w Piƒsku, co zala∏o 2 armie perskie. Poniewa˝ Scytowie zaatakowali S∏owian i zdobyli P∏ock, wi´c Dariusz uda∏ si´ do GELONOSU-Halicza, aby prosiç Getów-Agatyrsów o interwencj´ na rzecz S∏owian, ale ci stali z bronià u nogi, aby po kapitulacji S∏owian poddaç si´ bez walki. W tej sytuacji Dariusz musia∏ si´ wycofaç do ujÊcia Dunaju i wprowadziç flot´ na Dunaj, która obroni∏a przed Scytami Tracj´. Sarmaci przeszli Wo∏g´, obsadzili Sarkel–Wo∏gograd i dopomogli Scytom w opanowaniu Taurygi czyli Krymu. Józef Stalin chwali∏ doktryn´ wojennà Scytów, którzy przenieÊli wojn´ na perskich sojuszników, tj. S∏owian i Getów, ujarzmiajàc ich. Pamiàtkà okupacji scytyjskiej jest architektura GRANITOWA, gdy˝ Scytowie mieli technologi´ STALIWA. Okràg∏e rotundy by∏y WARTOWNIAMI scytyjskimi, gdy˝ Scytowie czuli si´ zagro˝eni. Ekspansja kultury wschodniopomorskiej w V w. pne by∏a REKONKWISTÑ S¸OWIA¡SKÑ. Kaszubi uchronili si´ przed okupacjà scytyjskà sojuszem z Sarmatami a potem wygrali zagro˝enie Scytów przez Sarmatow. 83 Wojny s∏owiaƒsko–scytyjskie by∏y efektem wojen grecko–perskich, w których Scytowie wst´powali jako sojusznicy Greków a S∏owianie Persów. Leszek Z∏otnik, zdobywajàc w r. 490 pne skarbiec Scytyjski w P∏ocku, zniszczy∏ faktycznie Rzesz´ Scytyjskà. U Ptolemeusza Kijów nazywa si´ METROPOLIS czyli stolica a Kamieniec Podolski O¸TARZEM CEZARA – od uroczystoÊci dzi´kczynnych Trajana po podboju Dacji, gdy˝ na zamku tym by∏ prawdopodobnie skarbiec dacki, choç zamek by∏ ju˝ na terytorium sarmackim. Skarbiec taki nie mia∏by zaÊ sensu bez s∏ynnego wiaduktu, który jest ponoç na Kolumnie Trajana. Badacze Kamieƒca Podolskiego sà zgodni co do polskiego charakteru tego zamku, ale wg mej Polskiej Architektury Przedromaƒskiej, Romaƒskiej i Gotyckiej to twierdza kamieniecka by∏a budowana w II po∏owie I w. ne. Konferencja naukowa w Czarnej Wodzie 24 10 1998: KAMIENNE KR¢GI KULTOWE NA POJEZIERZU KASZUBSKIM; organizowana przez Towarzystwo Badania Kr´gów Kamiennych oraz Powszechnà Parti´ S∏owian i Narodów Sprzymierzonych. Refarat Juliusza PrawdzicaTella. Konferencja nie odby∏a si´. ETNOGENEZA S¸OWIAN WED¸UG JÓZEFA KOSTRZEWSKIEGO I POLSKIEJ HISTORIOGRAFII PRZEDJEZUICKIEJ I. Pruska historiografia polityczna i jej Wielki Sedan Prusacy uczyli si´ taktyki i logiki politycznej na ILIADZIE, z których to spekulacji wynika∏o, ˝e kultura amfor kulistych to ARIOWIE. Józef Kostrzewski podchwyci∏ to – ˝e w takim razie kultura ∏u˝ycka to S∏owianie? Jako licealista zosta∏em zapytany przez dziadków, którzy przysy∏ali mi ksià˝ki, o prehistori´ Âlàska, wi´c zaczà∏em coÊ mówiç w Wandalach – jako Germanach. Dziadkowie najpierw s∏uchali tego ze êdziwieniem a potem zwymyÊlali mnie za powtarzanie niemieckich bzdur. Babcia powiedzia∏a wówczas: Dzi´ki Kostrzewskiemu my uczepiliÊmy si´ ziemi pazurami... Iliada jest bodaj najlepszym przyk∏adem POLITYCZNOÂCI historii i archeologii. W r. 1884 odby∏ si´ Szczyt Mocarstw Kontynentalnych w Skierniewicach, na którym omawiano angielskà okupacj´ Egiptu. Zgody nie by∏o, gdy˝ Rosja domaga∏a si´ traktowania Egiptu jako cz´Êci Turcji, gdy Niemcy, Austriacy i W´grzy dystansowali si´. Wszystko to by∏o jednak pestkà wobec Iliady, gdy˝ na tym Szczycie zadecydowano o wykupieniu przez Rosj´ udzia∏ów Administracji D∏ugu Su∏taƒskiego (ADS), która by∏a kierowana przez 4 komisariaty: angielski, austriacki, francuski i niemiecki. Nale˝noÊci za akcje austriackie i niemieckie zosta∏y wyp∏acone ju˝ w trakcie tej konferencji z∏otem ze skarbca carskiego kolejà ∏ódzkà, a cesarza niemieckiego strzeg∏a przed Polakami dywizja gwardyjska. Kapita∏ finansowy ADS zosta∏ zawarowany kapita∏em historycznym Iliady, gdy˝ bur˝uazja rosyjska by∏aby nie na poziomie, gdyby nie potrafi∏a tego wygraç, w zwiàzku z czym obecny na tej konferencji w charakterze eksperta Henryk Schliemann przyjà∏ obywatelstwo rosyjskie. Wszystko to wyglàda∏o ∏adnie i logicznie, tylko ˝e Prusacy przewidzieli taki obrót sprawy i ju˝ w r. 1870 i uruchomili Schliemanna jako szalbierza archeologicznego. Gdy wi´c, po wykupieniu równie˝ udzia∏ów francuskich i angielskich, Rosjanie chcieli zagraç tym kapita∏em historycznym, dla zaasekurowania kapita∏u ADS, to Troja szlimanowska nie wypali∏a. W pewnym zwiàzku z tym Wielkim Sedanem w Skierniewicach odbywa∏y si´ w okresie mi´dzywojennym regularne konferencje historyczne w Poznaniu i Berlinie, na których uczeni niemieccy zostali zmuszeni do uznania teorii Kostrzewskiego i skandynawskiej genezy Germanów. Jest ksià˝ka Na tropach S∏owian i ˚ermanów (Edinburg 1944) w której czytamy, ˝e pierwsza taka konferencja odby∏a si´ jeszcze przed I wojnà Êwiatowà we Wroc∏awiu, w trakcie której zmar∏ nagle uczony niemiecki, uznajàcy S¸OWIA¡SKOÂå WANDALÓW 84 HISZPA¡SKICH – wyraênie nieprzypadkowo. II. Naddunajska geneza ceramiki praskiej jako antyteza teorii Kostrzewskiego W latach szeÊçdziesiàtych odkryto, ˝e zwiàzana dowodnie z przybyciem do polongobardzkiej Bohemii S¸OWIA¡SKICH Czechów ceramika praska pochodzi znad Dunaju, co zaprzeczy∏o teorii Kostrzewskiego. Skutkiem tego by∏a ksià˝ka Zwischen Hredschan und Vineta (Herrmann J., Urania Verlag Leipzig-Jena-Berlin 1971), t∏umaczàca przybycie S∏owian do Europy Ârodkowej z Awarami – w tym Czechów i ¸u˝yczan przez Panoni´. To pot´pienie Kostrzewskiego przyje∏o si´ i jest obecnie kultywowane, choç S∏owian przyprowadzajà ju˝ z Azji nie Awarowie, ale HUNOWIE. Ten koronny argument przeciw Kostrzewskiemu jest jednak t∏umaczony przez polski i czeski mit o Lechu i Czechu, którzy w r. 550 przybyli na Dolny Âlàsk z Chorwacji, handlowà drogà mi´dzymorskà przez Prag´. Ta tradycja historiograficzna by∏a generowana przez znajdujàcà si´ w Archiwum Koronnym na Wawelu Kronik´ Wielkà, która zagine∏a w czasie Potopu. Najobszerniejsze fragmenty Kroniki Wielkiej zachowa∏y si´ w Kronice Polskiej Wincentego Kad∏ubka. Wg mnie Kronika Wielka by∏a wroc∏awskà kronikà Lecha Afrykaƒskiego, którego Kad∏ubek nie móg∏ eksponowaç ze wzgl´du na "konkurencj´ dynastycznà". Z ró˝nych opisów tamtych wydarzeƒ wynika, ˝e Lech i Czech przybyli na Dolny Âlàsk w charakterze ja∏mu˝ników, proszàc wiece we Wroc∏wiu i Dreênie o pomoc dla oblegajàcych Konstantynopol Wandalów Afrykaƒskich. Wiec wroc∏awski odes∏a∏ Lecha do Legnicy, gdzie wiec Dziadoszan ulitowa∏ si´ i wys∏a∏ armi´ pod Konstantynopol. Tak zacze∏a si´ wielka kariera Lecha AFRYKA¡SKIEGO, co potwierdza Kronika Bawarska piszàc, ˝e Polacy sà potomkami rozbitych przez Justyniana ODDZIA¸ÓW WANDALSKICH. Stanis∏aw Sarnicki napisa∏ w r. 1565, ˝e Lech mieszka∏ z bratem w Wandalskiej Chorwacji, skàd zostali zaproszeni przez Wandalów mieszkajàcych na pó∏nocy. Gdy królowa Ostrogotów Amalasunta zezwoli∏a Belizariuszowi na korzystanie z portów Sycylii to sejm wandalski w Kartaginie uchwali∏ przeniesienie si´ ca∏ego ludu do Dalmacji a chcàcym broniç Afryki pozostawiono insygnia rzymskie i skarbiec jerozolimski. Po bitwie pod Bihaczem w r. 536 Wandalowie Afrykaƒscy zajeli Singidunum, które nazwali Belgradem, a wobec wyprawy Belizariusza do Hiszpanii w r. 550 oblegli Konstantynopol. Poniewa˝ Wandalowie Hiszpaƒscy ewakuowali si´ przed Belizariuszem do Epiru – skàd s∏owiaƒscy Macedoƒczycy – wi´c Justynian kaza∏ zwyci´skiego Belizariusza oÊlepiç, gdy˝ jego zwyci´stwa kosztowa∏y utrat´ Pó∏wyspu Ba∏kaƒskiego, który w trakcie tych wojen zosta∏ zeslawizowany. Konstantynopol zosta∏ uratowany w r. 558 przez sprowadzonych przez dyplomacj´ bizantyjskà Awarów. By∏a to inwazja porównywalna z najazdem Hunów, choç Awarowie mieli tylko 215 tysi´cy wojowników konnych. Armie Wandalów Âlàskich wycofa∏y si´ po zewn´trznym ∏uku Karpat a Wandalowie Afrykaƒscy przewieêli swe skarby Dunajem z Belgradu do Posonium, które zacz´to zwaç BRATYS¸AWÑ. W r. 562 Awarowie rozbili Wandalów Âlàskich na Podolu i dokonali okupacji ziem na po∏udnie od górnej Wis∏y i Odry. Okres ten jest czytelny architektonicznie, gdy˝ obie strony fortyfikowa∏y si´, budujàc zamki, obozy i kremliny. W r. 568 zawarto powszechny pokój, na mocy którego Wandalowie Afrykaƒscy zwrócili Bizantyjczykom Ba∏kany za W∏ochy, które zaraz oddali Longobardom za Panoni´ wschodnià dla Awarów i Bohemi´ dla Wandalów. Ci Wandalowie, którzy nie chcieli uznaç w∏adzy bizantyjskiej na Ba∏kanach, dostali do wyboru przesiedlenie si´ do Bohemii Czecha lub wyw´drowania z Rusem nad Dzwin´. To t∏umaczy dlaczego ceramika praska jest STARSZA nad Dunajem ni˝ We∏tawà – co w niczym nie przeczy teorii Kostrzewskiego, ˝e Wenetowie Êlàscy byli S∏owianami. Ju˝ w r. 560 Lech Afrykaƒski koronowa∏ si´ na króla Wandaluzji w Sandomierzu a w r. 570 na Króla Polski we Wroc∏awiu, o czym mówi Êpiewka historyczna: BYLIÂMY WANDALAMI 85 A PO LECHU jesteÊmy POLAKAMI. ... III. Polska historiografia wandalska Nasi przedjezuiccy historycy mówià, ˝e Wis∏a nazywa∏a si´ RZEKÑ WANDALUZA, który przyprowadzi∏ swój wielki lud NA OKR¢TACH na Wybrze˝e Bursztynowe. Jego potomkowie podbili czwartà cz´Êç Europy. Ta tradycja zdaje si´ odnosiç do kultury amfor kulistych, kojarzonej j´zykowo z sanskrytem, a j´zyki s∏owiaƒskie nale˝à do sanskryckiej grupy j´zyków indoeuropejskich. W r. 1964 pojecha∏em z tym do prof. Kostrzewskiego w Poznaniu, który potraktowa∏ to z uwagà, ale nie chcia∏ uznaç zwiàzku MEGALITÓW KASZUBSKICH z kulturami neolitycznymi, twierdzàc, ˝e magality te pochodzà "z okresu rzymskiego". Kostrzewski IGNOROWA¸ przeprowadzone ju˝ w r. 1960 datowania astronomiczne megalitów kszubskich, które dawa∏y PONAD 4 TYSIÑCE LAT Ja funkcjonalnego datowania megalitów dokona∏em dopiero kilkanaÊcie lat temu, wg czego kr´gi te by∏y wykorzystywane w okresie rzymskim WTÓRNIE, jako sanktuaria cmentarne, ale nie przez Gotów tylko Kaszubów, którzy byli przez pewien czas pod okupacjà gockà. Pisz´ Kaszubi, gdy˝ nazwa ta zdaje si´ pochodziç z tego samego pnia co Kassaterydy czy Kassyci. Kultura megalityczna utraci∏a sens wraz z pojawieniem si´ metalurgii, której efektem jest WAPIENNICTWO – nieskoƒczenie taƒsze i bardziej efektowne od zgrzebnego muru blokowego. Datuje to MEGALITYCZNE mury praskiego Hredczanu na póêny neolit. Kr´gi kamienne na Pojezierzu Kaszubskim sà Êladem osadnictwa wygnaƒczego, gdy˝ by∏ to teren a˝ do XVIII w. nie nadajàcy si´ do zasiedlenia. Mo˝na si´ tam by∏o ˝ywiç rybami, dziczyznà, ˝o∏´dziami i rogo˝à (trzcinà) oraz hodowaç na ˝o∏´dziach Êwinie. Poniewa˝ po∏udniowy Ba∏tyk by∏ tarliskiem Êledzia ATLANTYCKIEGO to mo˝na tam by∏o prowadziç gospodark´ duƒskà, tj. paÊç Êwinie na ˝o∏´dziach i buczynie a w czasie tar∏a tuczyç je Êledziem. W tym Êwietle to rytualny pokarm w postaci mi´sa Êwiƒskiego u S∏owian i w kulturze amfor kulistych nabiera znaczenia rzeczowego. Sanktuaria kaszubskie mo˝na ∏àczyç z Wandaluzem w tym sensie, ˝e gdy pierwszy atak na Wybrze˝e Bursztynowe nie powiód∏ si´ i musia∏ si´ on wycofaç do Puszczy S∏upskiej. T∏umaczy∏oby to zagadk´ megalitów gotlandzkich, najbli˝szych systemowo kaszubskim, ˝e Wandaluz odes∏a∏ flot´ na Gotlandi´ – wobec czego megality kaszubskie i gotlandzkie mog∏y byç budowane przez tych samych ludzi. Dopiero po rozpoznaniu sytuacji i znalezieniu sojuszników Wandaluz dokona∏ drugiego uderzenia, tym razem na Kujawy – i w ten sposób na grobowcach KUJAWSKICH W¸ADCÓW BURSZTYNU pojawi∏y si´ grobowce kultury amfor kulistych a rzek´ nazwano WANDALUZÑ. Kultura amfor kulistych by∏a politycznym i j´zykowym dominantem póênego neolitu Êrodkowoeuropejskiego. J´zykowo jest kojarzona z SANSKRYTEM, gdy j´zyki germaƒskie, ∏acina i greka sà uwa˝ane za przedsanskryckie wg systematyki j´zykowej Tadeusza Milewskiego. Wschodnià grup´ kultury pucharów lejkowatych, z grobowcami kujawskimi Kujawskich Królów Bursztynu, wypada odnosiç do Helenów-Greków, którzy byli wyprowadzani przez Niemców z terenów mi´dzy Odrà a Wis∏à, gdy Italikowie z terenów bardziej na zachód a wg mnie znad dolnego Renu. Ârodkowoeuropejski neolit koƒczy si´ z pojawieniem unietyckiej kultury bràzu, opartej na metalurgii turyngskiej, czeskiej i dolnoÊlàskiej. Najbogatsze z∏o˝a cyny by∏y w Izerach Êlàskich, które wyeksploatowano dopiero w czasach austriackich, tote˝ grecki kraj cyny KASSATERYDY wypada identyfikowaç z Czechami. Tak jak cyna z Kornwalii zaopatrywa∏a zachodni basen Morza Âródziemnego, tak cyna czeska i izerska z Gierczyna–Âwieradowa powinna zaopatrywaç wschodni basen Êródziemnomorski, wraz z Egiptem, gdy˝ Egipcjanie strzelali z ∏uków z cisu karpackiego. Cyna 86 ta powinna byç sp∏awiana Dunajem lub dostarczana wozami do Triestu. IV. Wojna trojaƒska jako Êwiatowa wojna z hetyckim monopolem produkcji i dystrybucji ˝elaza i stali Wojna trojaƒska zacze∏a si´ od hetyckiego listu goƒczego za piratem Aleksandrem z Troi, który przebywa∏ w∏aÊnie na dworze mykeƒskim. O liÊcie dowiedziano si´ przed przybyciem poczty a obecny w Mykenach syn króla Fragu Achilles stanowczo si´ wydaniu Parysa sprzeciwi∏. Na nocnej naradzie uzgodniono, ˝e Parys porwie Pi´knà Helen´ a Menelaos b´dzie go Êciga∏ i oblegnie Troj´ na Z∏otym Rogu – ale tylko dlatego, ˝eby Achilles móg∏ przyprowadziç 300 tysi´cy Frygów i Mosków, którzy przeprawià si´ przez Bosfor i rozgromià Imperium Hetyckie. Dla Achillesa hetycki list goƒczy by∏ wymarzonà okazjà – jeÊli to nie on sam puÊci∏ tego zajàca? Arabowie nazywali Prag´ FRAG, co kojarzy si´ z Frygami pod Trojà, którym po rozgromieniu Hetytów przypad∏a Azja Mniejsza. Trudniejsza sprawa jest z Moskami jako ARIAMI. Przed wojnà przyje˝dzali hinduscy studenci z Anglii i modlili si´ na Wawelu, jako miejscu urodzenia Indry, ale by∏y to spekulacje na Wedach. Odnosi∏oby to Mosków spod Troi do kultury trzcinieckiej w dorzeczu górnej i Êrodkowej Wis∏y. Homer nazywa armi´ ARESA miedzianà a miedê by∏a w Baƒskiej Bystrzycy – ale mog∏a to byç wyeksploatowana miedê kielecka. Homer poetyzowa∏ protoko∏y Êledztwa zagini´cia ksi´cia frygijskiego Achillesa, które znalaz∏ w archiwum frygijskim w Ilionie (Canakkale), który - jak Êwiadczà dokumenty hetyckie - TROJÑ NIE BY¸. Ilion by∏ miastem hetyckim na azjatyckim brzegu a Troja protektoratem hetyckim w TRACJI, który umia∏ szczerzyç do Hetytów z´by. Tà kwalifikacj´ potwierdza te˝ teza, ˝e S∏owianie byli pod Trojà (Strzelczyk J., Od Pras∏owian do Polaków; Dzieje Narodu i Paƒstwa Polskiego, KAW Kraków 1987, s. 21). Halsztacka cywilizacja ˝elaza jako najazd Kimeriów ma∏oazjatyckich Ariowie i Frygowie zdobyli hetyckà metalurgi´ ˝elaza i STALI, a Filistyni i greccy Dorowie tylka metalurgi´ ˝elaza. Nale˝y si´ liczyç te˝ z tym, ˝e cz´Êç Frygów postanowi∏a powróciç nad We∏taw´, ale osiad∏a na wyspach Dalmatyjskich – i stàd fenomen PRZEDETRUSKIEJ metalurgii ˝elaza we W∏oszech. W r. 742 pne. Asyryjczycy i chiƒscy Scytowie rozgromili Urartyjczyków i Kimeriów pod Kummuh na wschód od Kayseri, co spowodowa∏o ucieczk´ Kimeriów w gór´ Dunaju i zapoczàtkowa∏o Êrodkowoeuropejskà metalurgi´ ˝elaza nazywanà Halsztatem. Kimeriowie ci musieli trafiç w Sudety, gdzie ˝elaza by∏o najwi´cej i najlepszej jakoÊci. Wielkie Kroniki Francuskie, które wyprowadzajà Celtów od Kimeriów, wymieniajà 2 herosów praceltyckich: Ibora i Markomira. Pierwszy za∏o˝y∏ Wiedeƒ i Lutecj´-PARY˚ a drugi przyprowadzi∏ Kimeriów pó∏nocnonadczarnomorskich do Ligurii, którà nazwano GALIÑ. Dane archeologiczne na Âlàsku mówià o 2 najazdach, które niszczy∏y grody kultury ∏u˝yckiej. I po˝og´ mo˝na odnosiç do Ibora a II do Scytów. Ów Ibor budowa∏ sudeckà metalurgi´ ˝elaza potem i krwià S∏owian, czego pamiàtkà jest s∏owo KAMIE¡ – od kamienicy–zamku jako mieszkania Kimeria. Ci Kmeriowie powinni wznieÊç zamki sudeckie w ich I fazie, gdy˝ Sudety by∏y najwi´kszym skarbcem geologicznym Europy, wi´c ka˝dy musia∏ si´ tu fortyfikowaç, jak w banku. JeÊli jednak Kimeriowie byli tu lwami to S∏owianie okazali si´ tygrysami. Gdy w r. 705 Scytowie zdali decydujàcà kl´sk´ Kimeriom pó∏nocnonadczarnomorskim a ci rzucili sie do ucieczki w gór´ Dunaju, spychajàc Kimeriów ma∏oazjatyckich na zachód, to S∏owianie opanowali Sudety, których ju˝ sobie odebraç nie dali. Józef Kostrzewski wykaza∏, ˝e kultura ∏u˝ycka przesz∏a ∏agodnie transformacj´ od Bràzu do ˚elaza, co t∏umaczy w∏aÊnie mój model z ZAMKAMI SUDECKIMI, które opanowiali 87 s∏owiaƒscy baronowie magnetytowi, eksportujàcy magnetyty sudeckie Morawà i Dunajem oraz Odrà i ¸abà. VI. Najazd scytyjski i Leszek Z∏otnik W czasie wojny scytyjskiej Dariusza Wielkiego w l. 514-511 pne Scytowie, cofajàc si´ przed armià perskà dokonali podboju S∏owian kultury ∏u˝yckiej. Architektonicznà pamiàtkà tego sà tzw. rotundy romaƒskie, które by∏y WARTOWNIAMI. Podbojowi scytyjskiemu nie uleg∏o Pomorze Wschodnie, prawdopodobnie z powody sojuszu z Sarmatami, których si´ Scytowie bali. Pasuje tu postaç Leszka Z∏otnika, który, jako sojusznik Sarmatów, przeprowadzi∏ rekonkwist´ antyscytyjskà. W historiografii przedjezuickiej Leszek Z∏otnik wyst´puje jako wódz partyzantki antymacedoƒskiej, ale chodzi o partyzantk´ antyscytyjskà. Nasi przodkowie wiedzieli, ˝e za Scytami stali Grecy i Macedoƒczycy. JeÊli mam racj´ to tryumf Leszka polega∏ na wykorzystaniu partyzantk´ antyscytyjskà do zdobycia skarbca scytyjskiego w P∏ocku w r. 490 pne. Jego ekspansja jest czytelna archeologicznie jako kultura wschodniopomorska. VII. Najazd macedoƒski i Sarmaci W r. 340 pne. Kraków zosta∏ zdobyty przez Macedoƒczyków i S∏owianie skapitulowali. Pamiàtkà tego mo˝e byç nazwa SUDETY, od sideres-siderites, co po grecku ˝elazo-˝elazny. Ju˝ w Êredniowieczu zauwa˝ono, ˝e gdyby nie opowiadanie Kad∏ubka o najeêdzie macedoƒskim na Polsk´, to wzmianka w liÊcie Aleksandra Macedoƒskiego o zdobyciu LECHICKIEGO MIASTA CARAUCAS by∏aby niezrozumia∏a. Spod okupacji macedoƒskiej wyzwolili nas Sarmaci. Nazwa ¸YSICA w Górach Âwi´tokrzyskich ma pochodziç od królowej Amazonek Diany, która pokona∏a pod tà górà Macedoƒczyków. U Sarmatów m´˝atki goli∏y g∏owy. Zamki nadreƒskie, jako castella Juliusza Cezara, sà dla niektórych szokiem, ale mo˝na tu tylko zaÊpiewaç po Êlàsku: Ksià˝´ heski, chocia˝ chwacki, nic ju˝ tutaj nie pomo˝e - Bo Polacy go z∏apali i w kawa∏ki posiekali... VII. Wojna Lwa z Tygrysem, która spowodowa∏a upadek Seleucydów Wg Kad∏ubka to po pokoju w Bolonii w r. 290 pne Galowie z po∏udniowej Padanii w sile 300 tysi´cy wojowników wzieli udzia∏ w wojnie Bojów czeskich ze S∏owianami. Ta wojna z Galami by∏a d∏uga i bardzo ci´˝ka. Jednym z dowódców by∏ Grakch, wg mnie najemnik z Syrakuz, który przyczyni∏ si´ do wzi´cia du˝ej iloÊci jeƒców, wobec czego Galowie poprosili o pokój. T∏umaczyli, ˝e zostali wygnani z Italii przez Rzymian, wobec czego S∏owianie postanowili odprowadziç ich do domu. Zadanie to zlecono rzeczonemu Grakchowi, który jednak poprowadzi∏ Galów nie do Italii tylko ich pierwotnej ojczyzny w Troi i Azji Mniejszej. W Azji Mniejszej Grakch zrobi∏ znowu rzecz niesamowità, bo po za∏o˝eniu systemu okupacyjnego – celtyckiego w Galacji i s∏owiaƒskiego w Kapadocji – poprowadzi∏ po 2 latach ca∏à ludnoÊç Kapadocji w gór´ Dunaju i osiedli∏ jà w Karpatach Zachodnich. By∏ to Êmiertelny cios dla monarchii Seleucydów, gdy˝ bliskowschodnia metalurgia stali by∏a tylko w Kapadocji, a ca∏kowite jej zlikwidowanie czyni∏o Seleucydów niewyp∏acalnymi, i traci∏ sens oparty na tej metalurgii uniwersalizm wschodni. Mo˝na z tego wnosiç, ˝e nazwa Karpat pochodzi od Kapadocji a Tatr od Taurusu? T∏umaczy to te˝ fenomen typu armenoidalnego w Karpatach Zachodnich. Kad∏ubek pisze, ˝e Grakch t∏umaczy∏ sejmowi: ZDOBYLIÂMY IMPERIUM A IMPERIUM MO˚E UTRZYMAå TYLKO KRÓL. JEÂLI MNIE WYBIERZECIE, TO B¢D¢ NIE PANEM, ALE PRZYJACIELEM SEJMU... Sta∏o si´ jednak inaczej, bo po wyborze na króla Grakch rozpoczà∏ rzàdy despotyczne, opierajàc si´ na asyryjskich panach i sycylijskiej szlachcie, tj. baronach ˝elaznych i najemnikach syrakuzaƒskich, którzy obsadzili zamki. Re˝im ten likwidowa∏ brutalnie demokracj´ i system plemienny, co wywo∏ywa∏o powstania. 88 Powstania te by∏y t∏umione reglamentacjà ˝elaza – co znowu t∏umaczy wielkà zagadk´ archeologicznà w postaci znajdowania w ruinach polskich zamków kamiennych siekier – niewàtpliwie wtórnych wobec ruin. Wg mnie by∏ to wtórny neolit, powodowany reglamentacjà ˝elaza. Te siekiery sà Êladem kapitulacji powstaƒców plemiennych, którym wymieniano je W ZAMKACH na narz´dzia ˝elazne. Ostatnio takà siekier´ znaleziono w warstwie u˝ytkowej zamku Wleƒ, który le˝y poza Wa∏ami Âlàskimi – domniemanà ˚elaznà Kurtynà Grakcha I. Mo˝na to t∏umaczyç tym, ˝e grupa powstaƒców plemiennych przedar∏a si´ przez Wa∏y Âlàskie do wspierajàcych powstanie baronów magnetytowych, gdzie niepotrzebnà broƒ zbrakowano. Znacznie lepiej by∏o za córki Grakcha Semiramidy, gdy˝ na jej dworze mówiono tylko po polsku. Stolicà Chorwacji Grakcha by∏ Kraków, gdzie wybudowa∏ on sobie mauzoleum w postaci Budowli Czworokàtnej, ze wspania∏à wie˝à, której naÊladownictwem sà obecne wie˝e pa∏acu Boles∏awa Âmia∏ego. Poza monarchià wschodnià Grakcha pozostali sudeccy baronowie magnetytowi i Kaszubi oraz kultura Jastorf nad dolnà Odrà i ¸abà. Granice tej monarchi WSCHODNIEJ mo˝emy nawet dok∏adnie okreÊliç: Wa∏y Âlàskie, Odra, Warta, Noteç oraz Wa∏y Kujawskie. S∏owianie bowiem, po zdobyciu zamków kimeryjskich w Sudetach w r. 705 pne, rozgromili zaraz kultur´ nordyjskà w pó∏nocnych Niemczech, gdzie utworzyli kultur´ Jastorf, obejmujàcà równie˝ Jutlandi´ i Fioni´ – skàd Êlady S∏owian wczesnego ˚elaza w Bretanii i Anglii. Bohaterem tamtych wydarzeƒ by∏ prawdopodobnie sudecki baron magnetytowy Jan Liczyrzepa. Jednak w r. 125 pne Grakchidzi z Krakowa oddali Fioni´ i Jutlandi´ Cymbrom skandynawskim, gdy˝ organizowali najazdy Celtów i Germanów na Rzym. S∏owianie jutlandzcy pop∏yneli Wis∏à i Sanem na Dniestr. VIII. Wojna teutoƒska Juliusza Cezara i Leszek Chytry, czyli poczàtek wp∏ywów rzymskich W r. 58 pne. Juliusz Cezar przekroczy∏ Ren i pojà∏ podbój CELTYCKIEJ Teutonii. W górach Harzu napotka∏ w∏adc´ Kotanów Leszka Chytrego, który by∏ zdaje si´ Ariowistem z Galii, z którym zawar∏ przymierze. Poniewa˝ by∏a to wojna prywatna, za co grozi∏ sàd senacki, wi´c Boski Juliusz k∏ama∏ w swych sprawozdaniach dla senatu. Polscy historycy t∏umaczà, ˝e Rzymianie dzielili Europ´ Ârodkowà taktycznie na WiÊle: Germania jako KRAJ PIECHURÓW i Scytia czyli KRAJ JEèDZCÓW. W polskiej tradycji GERMAN to pomocnik pieszy. Ju˝ podczas wesela syna Leszka z siostrà Juliusza Cezara na zamku w Lubià˝u sojusznicy poró˝nili si´, co do drogi powrotu Rzymian. Cezar chcia∏ wracaç przez Bram´ Morawskà, ˝eby z∏upiç zachodniokarpackà metalurgi´ stali (kultura puchowska), gdy Leszek radzi∏ krótszà drog´ przez K∏odzko. Gdy dosz∏o do zwady to Leszek szepnà∏ obecnym na weselu wielmo˝om mogilaƒskim, ˝e ta armia ∏apaczy niewolników wybiera si´ do Zakopanego wi´c ci zaczeli go b∏agaç, ˝eby do tego nie dopuÊci∏. Wobec tego Rzymianie, zgrzytajàc z´bami, musieli wracaç przez K∏odzko. Leszek Chytry powróci∏ do nazwy Wandaluzja. Ca∏kiem rzeczowy jest te˝ opis udzia∏u Leszka w wojnie partyjskiej w l. 54-53, gdy˝ tabory rzymskie pod Carrhae mog∏a zatrzymaç tylko piechota równorz´dna rzymskiej czyli wandalska. Wobec tego Leszek powinien dowodziç wszystkimi si∏ami Partów w taborowej fazie bitwy na równym jak stó∏ stepie mezopotamskim. Juliusz Cezar odda∏ Teutoni´, Bohemi´ i Morawy Swewom skandynawskim, nazywanymi odtàd Swebami. W wojnie germaƒskiej Augusta Oktawiana Wandalowie wspierali Marboda, który przy pomocy CHORUSKÓW rozgromi∏ Rzymian w s∏ynnej bitwie w Lesie Teutoburskim. W trakcie tej wojny ewakuowano stalownictwo karpackie w Góry Âwi´tokrzyskie – wyraênie pod naporem militarnym Rzymian, których zatrzymano dopiero na WiÊle. Marbod po pokonaniu Rzymian podporzàdkowa∏ sobie Mogilan w S∏owacji – ju˝ jednak bez metalurgii stali – co rozeêli∏o Wandalów. Obra˝eni na Marboda Wandalowie sprowadzili w r. 17 ne Gotów, którzy – udajàc osadników skandynawskich – zdobyli jego zamek w Pradze i tu˝ 89 obok po∏o˝onà pot´˝nà fortec´, a potem wzieli udzia∏ w najeêdzie Wandalów na Germani´. Z∏upione skarby Marboda przewieêli do Ko∏obrzegu. Zamki celtyckie nie sà architekturà tylko budownicwem fortecznum a architektur´ fortecznà wprowadzili nad Renem Rzymianie. KoÊció∏ Êw. Jerzego na Hredczanie jest jeszcze celtycki, bo Swebowie naÊladowali architektur´ rzymskà. Z drogi Ko∏obrzeg-Krzy˝ Goci (kultura wielbarska) spychali Polan na zachód a Kaszubów na wschód. Neron spowodowa∏ masowà emigracj´ skandynawów na Pomorze, skàd podjeli oni prób´ podboju Wielkopolski, gdy Swebowie atakowali Wandalów na Âlàsku a Rzymianie w Beskidach. Podczas wojen markomaƒskich dosz∏o jednak do ugody Wandalów z Gotami, którzy przenieÊli si´ na prawy brzeg Wis∏y i zajeli si´ podbojem Scytii. Na cmentarzysku gockim w Mas∏om´czu ko∏o Hrubieszowa znaleziono przedmioty z∏ocone i niklowane galwanicznie. Poniewa˝ najbli˝sze z∏o˝e niklu jest w Zàbkowicach Âlàskich wi´c powinna to byç technika wandalska, ale chodzi tu chyba o Mogilan-Chorwatów-Armeƒczyków, nazywanych te˝ ASYRYJCZYKAMI, którzy technik´ z∏ocenia galwanicznego powinni przynieÊç z Azji Mniejszej, gdy˝ technika ta jest znana archeologicznie z seleuckiej Mezopotamii. Wandalski wódz, który rozgromi∏ Marboda, nazywa∏ si´ ARMINIUS czyli Armeƒczyk? IX. Testament Leszka Chytrego Podczas wojny gockiej Konstantyna przyby∏o w r. 332 do Wroc∏awia poselstwo rzymskie, które z∏o˝y∏o ksi´ciu dary. M∏ody ksià˝´ wandalski przyjà∏ je nie baczàc na antyrzymski testament za∏o˝yciela dynastii Leszka Chytrego. W Miliczu pod pretekstem manewrów odby∏o si´ jednak posiedzenie wandalskiego sztabu generalnego, który wys∏a∏ ˝andarmów, którzy zamordowali ksi´cia z ˝onà i dzieci´ciem. Pochowano ich w haniebnym grobowcu na Zakrzowie wraz z darami rzymskimi. Misy by∏y oczywiÊcie pe∏ne dukatów, których robotnicy nie oddali. Po tej demonstracji Rzymianie wycofali si´ za Dunaj, wobec czego Wandalowie mogli ju˝ podzieliç z Gotami wolnà od protektoratu rzymskiego Scyti´. X. Wojny huƒskie i bunt Odoakra Testament Leszka Chytrego utraci∏ sens wobec najazdu Hunów, gdy˝ trzeba by∏o paktowaç z Rzymem. W wyniku spisku huƒsko-ostrogockiego Wandalowie ponieÊli strasznà kl´sk´ nad Dnieprem, gdzie Ostrogoci ukrzy˝owali w Kijowie 70 wojewodów wandalskich. Wandalowie wycofali si´ za Bug, ale w r. 400 Hunowie zniszczyli Staro˝ytne Zag∏´bie Âwi´tokrzyskie czyli stalownictwo wandalskie. Hunowie mylili si´ jednak gdy sàdzili, ˝e BEZ STALOWNICTWA Wandalowie nie podniosà si´. Sztabowcy wandalscy opracowali plan przeniesienia si´ ca∏ego ludu do Galii, wobec czego w r. 405 Radagajs uderzy∏ na Itali´, gdzie pod Weronà zniszczy∏ legiony galijskie, które okaza∏y si´ bezbronne wobec uzbrojonej w ci´˝kie w∏ócznie jazdy sarmackiej. Na Sylwestra 405/6 Wandalowie prze∏amali lini´ Renu i opanowali pó∏nocnà i zachodnià Gali´ – ale sztabowcy wandalscy zrezygnowali z emigracji ca∏ego ludu do Galii na rzecz III wojny z Hunami. W zwiàzku z tym w r. 436 Wandalowie zamordowali w ZawichoÊcie córk´ Attyli, która p∏yne∏a Wis∏à do swego oblubieƒca, syna niejakiego Polonusa z Polanowa, który nosi∏ tytu∏ PRZYJACIELA ATTYLI. Hunowie odnieÊli zwyci´stwa, ale po 2 latach mieli tej wojny doÊç, skoro Attyla zgodzi∏ si´ na poÊrednictwo swego przyjaciela, któremu da∏ do dyspozycji p∏acony w solidach trybut bizantyjski. Na mocy pokoju Wandalowie oddali Hunom z∏oto swych kobiet i uznali si´ wasalami Attyli, który osadzi∏ na tronie wandalskim studjujàcego w Konstantynopolu dynast´, jako Grakcha II. Po bitwie na Polach Koteloƒskich Burgundowie zajeli Lyon, gdzie by∏ skarbiec rzymski. Aecjusz obieca∏ to z∏oto Hunom za zwrot Lyonu, wi´c Burgundowie zwrócili si´ do Wandalów o nowà wojn´ z Hunami, ale ci odpowiedzieli, ˝e dopóki ˝yje Attyla nie jest to mo˝liwe – wobec czego ci 90 zamordowali Attyl´! Mamy to w Skarbie Nibelungów, którego pierwotny polski tytu∏ mia∏by brzmieç SKARB NIE B¸OGI (Na Tropach S∏owian i ˚ermanów). Nie by∏ on jednak taki przekl´ty, skoro Hwala, który w r. 523 repatriowa∏ Burgundów prowansalskich, zabra∏ go do Poznania. Potem jego syn Wodan podbi∏ Angli´ i dowodzi∏ w bitwie pod Wezuwiuszem, dzi´ki czemu Ostrogoci mogli zabraç swe skarby do Saksonii (Dolnej). Burgundowie mieli si´ nazywaç po polsku BORANAMI. Zamordowanie Attyli wywo∏a∏o nowà wojn´ Hunów z Wandalami, która roztrzygne∏a si´ w bitwie nad Nedao czyli Ondawà w S∏owacji, gdzie wygine∏y wojskowe roczniki Hunów panoƒskich a Hunowie kaspijscy dostali si´ do niewoli. Po bitwie Grakch II poszed∏ z armià do Italii, aby z Wandalami Afrykaƒskimi zniszczyç Rzym, ale w drodze powrotnej armia zbuntowa∏a si´ i pod wodzà Odoakra (Odyƒca) osiad∏a w Karyntii i Styrii. Wywo∏a∏o to wÊciek∏oÊç sejmu, który z∏o˝y∏ Grakcha z tronu i wys∏a∏ Germanów pod wodzà narzeczonego Wandy Grakchówny, Rydygiera, na Kursk, za co obiecano mu Alpy Wschodnie. Jednak sejm, po zdobyciu przez Rydygiera Kurska, nie przystàpi∏ do t∏umienia buntu wojskowego w Alpach, co zainspirowa∏o najwi´kszy polski dramat narodowy, który jest argumentem politycznego infantylizmu. Polaków. Ja w tym jednak infantylizmu nie widz´ tylko spraw´ wa˝niejszà od ˝ycia, przy której blednà sagi germaƒskie. XI. Architektura romaƒska W sprawie tej przyje˝dza∏ do Wroc∏awia Bundestag z pania Rità Suessmuth, gdy˝ ja protestowa∏em b∏azeƒskà odbudow´ grobowca rzeczonego Rydygiera, który - jako król Longobardów - po z∏ó˝eniu ho∏du Wandzie Grakchównie, jako królowej Wandalów, pope∏ni∏ teatralnie samobójstwo. Krypta w katedrze wroc∏awskiej by∏a bowiem odbudowywana za pieniàdze Bundestagu. I katedra wroc∏awska, zbudowana na cokole granitowym RZYMSKIEJ Êwiàtyni Julii, jest KONSTRUKTYWIZMEM CEGLANYM. Wszelkie dane Êwiadczà, ˝e Êwiàtyni´ tà wybudowa∏a Wanda Co Nie Chcia∏a Niemca na mauzoleum Rydygiera. Wspania∏à krypt´ i absyd´ ze z∏otym wàtkiem architektonicznym wyrabowali Awarowie. Potem konstruktywizm ceglany zosta∏ zastàpiony przez Merowingów architekturà KOLO¡SKÑ, ale Lech Afrykaƒski nawiàza∏ przy budowie OBECNEGO prezbiterium katedry wroc∏awskiej do konstruktywizmu ceglanego, co rozró˝ni∏o architektur´ s∏owiaƒskà od germaƒskiej. Lech kaza∏ si´ prawdopodobnie pochowaç w romaƒskiej rotundzie na wroc∏awskim Ostrowie Tumskim, a swe serce z∏o˝yç w rotundzie legnickiej, skàd wiec Dziadoszan wys∏a∏ armi´ pod oblegany przez Wandalów Afrykaƒskich Konstantynopol. XII. Frankoƒski szogunat, najazd arabski i Karol Wielki Âwiatowym wydarzeniem by∏a katastrofa dynastii Merowingów w bitwie pod Vogatisburgiem, wg mnie Norymbergà w r. 632. Powodem wojny by∏o wybudowanie przez Dagoberta Wielkiego OBECNEJ katedry magdeburskiej, niezgodnej z konwencjà handlowà Lechidów z Merowingami, gdy˝ mia∏a to byç kopia katedry naumburskiej. Spraw´ rozegra∏ naczelnik wiecu karynckiego w Wiedniu, Samon, który sprowokowa∏ Dagoberta, który po wojnie zosta∏ ubezw∏asnowolniony przez Karolingów. MAJORDOMAT, jak nazywa∏ si´ frankoƒski szogunat, wymaga∏ militarnego i politycznego wsparcia ze wschodu. Ten˝e protektorat Lechidów nad Karolingami zadzia∏a∏ po bitwie pod Poitiers, gdy˝ Lechidzi sprzeciwili si´ wydaniu Arabom skarbca w Mont–Saint–Michel – co by∏o warunkiem rozejmu – i wsparli rekonkwist´ Azji Mniejszej przez Bizantyjczyków i Ormian, co zmusi∏o Arabów do wycofania z Galii posi∏ków azjatyckich. Dosz∏o wprawdzie do nowej bitwy, pod Tours, ale stan´∏o na wojennej granicy na Loarze, którà fortyfikowano setkami zamków. Burgundia pozosta∏a pod protektoratem arabskim a Prowansja okupacjà arabskà. O ile nad Wo∏gà stosunki polsko-arabskie uk∏ada∏y si´ znoÊnie to na Kubaniu sytuacja by∏a 91 groêna, wi´c Arabowie, po rozgromieniu Chiƒczyków w r. 751 zwrócili si´ przeciw Polsce. Witeê Przemys∏aw, po kilku kl´skach z Arabami, kaza∏ wymordowaç wszystkich, którzy mieli wi´cej ni˝ jednà ˝on´, co ponoç pomog∏o, gdy˝ po bitwie nad Seretem w r. 759 móg∏ oblec Derbent na Kaukazie – co spowodowa∏o najazd turecki na Azj´ Ârodkowà i rozpad kalifatu. Beneficjentami tego byli znowu Karolingowie, którzy nie tylko zajeli po∏udniowà Gali´, ale i si´gneli z Sasami po Lubek´. W zwiàzku z tym Przemys∏aw wys∏a∏ swego zi´cia Leszka (III) z Kaukazu do Poznania, który przyjà∏ w Szczecinie poselstwo Franków z Rolandem Wielkim, który obieca∏ zwrot Lubeki PO PACYFIKACJI SASÓW. Sprawa jednak skomplikowa∏a si´, bo w r. 786 Karol Wielki wygna∏ z Bretanii Rolanda II a ten uciek∏ do Szczecina, aby na czela floty polskiej i skandynawskiej rozgromiç flot´ Franków, co oddawa∏o Francj´ na ∏up Normanom. W tej sytuacji Karol przyby∏ w r. 789 osobiÊcie do Krakowa, gdzie spotka∏ si´ z Leszkiem III i kalifem z Bagdadu, oraz pogodzi∏ z Rolandem II. Karol zostawi∏ w Krakowie syna Ludwika, z tytu∏em Króla Akwitanii, ale po zagarni´ciu skarbca Merowingów w Mont–Saint–Michel kaza∏ zakuç Rolanda II w kajdany. XIII. Ludwik Lebediusz i katolicki chrzest Czechów w Ratyzbonie W r. 805 Leszek III zginà∏ w ataku na francuskà piechor´ pod Chebem. W∏adz´ objà∏ sejm, który spuÊci∏ z ∏aƒcucha Normanów i wys∏a∏ armi´ z Ludwikiem Pobo˝nym, który ubezw∏asnowolni∏ Karola. Formalnie armià polskà dowodzi∏ Popiel GnuÊny CO BA¸ SI¢ HUNNÓW. Ta niepochlebna opinia powsta∏a stàd, ˝e ojciec GnuÊnika, Leszek III, by∏ oficerem ∏àcznikowym Przemys∏awa przy armi tureckiej, a potem 14 lat wygania∏ Turków z Iranu, wi´c móg∏ ostrzegaç syna przed Turkami. Przestrogi te by∏y s∏uszne, gdy˝ po Êmierci GnuÊnika wielka orda turecka najecha∏a w r. 830 Chazari´, która by∏a od wieków pod polskim protektoratem. Polacy jakby tylko na to czekali, gdy˝ operacja polska nad Wo∏gà by∏a chyba najwi´kszym majstersztikiem europejskim. Wykonawcà tej operacji by∏ syn GnuÊnika, Ludwik Lebediusz, ale mog∏a byç ona przygotowana koncepcyjnie przez Leszka III. Skutkiem tej operacji by∏ podbój przez Lebediusza fiƒskiego Powo∏˝a. W bitwie nad Wo∏ga pomaga∏ Lebediuszowi Ludwik Niemiecki, który zosta∏ za to POLSKIM wojewodà Âlàska, gdzie przygotowa∏ bunt braci przeciw ojcu. Po pokonaniu cesarza Ludwika Pobo˝nego przez synów Ludwik Niemiecki zosta∏ Królem Bawarii, skàd jednak po Êmierci cesarza Ludwika zosta∏ wyp´dzony przez seniora Lotariusza. Ludwik z∏o˝y∏ w Nysie ho∏d witeziowi Lebediuszowi a ten wys∏a∏ Czechów, którzy wygnali Lotariusza ze Strasburga z torbami. Czesi, którzy zagarneli skarby Lotariusza, przyjeli jednak w Ratyzbonie w r. 845 chrzest KATOLICKI, co wyrwa∏o ich z polskiego systemu politycznego, gdy˝ Polska by∏a krajem chrzeÊcijaƒstwa ariaƒskiego. Mia∏o to nawet powa˝niejsze skutki, bo – jak mawia∏ Fryderyk Wielki – Kto ma Czechy, to mo˝e byç panem Europy. W Polsce by∏ babski monopol z∏ota – rozciàgany na wszelkie walory skarbowe – co uniemo˝liwia∏o bicie monety kruszcowej. Chcieli to ju˝ wygraç Arabowie, ale Przemys∏aw wymordowa∏ zwolenników ideologii haremowej. XIV. Upadek Polski Popielidów i rekonkwista Prawdziców. Ludwik Niemiecki rozumia∏ s∏aboÊç finansowà Polski, choç w P∏ocku by∏y wielkie skarby wandalskie. Popiera∏ on w Polsce struktur´ katolickà, budujàc nawet katolickà katedr´ na wroc∏awskim Kurzym Targu, która zachowa∏a si´, gdy˝ struktura ta by∏a w stanie przeprowadziç w Polsce rewolucj´ antyfeministycznà, pod has∏em pieniàdza kruszcowego, który by∏by w dyspozycji ojców rodzin – jak w Niemczech. Kronika MiÊnieƒska pisze, ˝e cesarz rzymski Karol III Gruby ZNISZCZY¸ DAWNE KRÓLESTWO POLSKIE. My to znamy jako najazd Âwi´tope∏ka Wielkomorawskiego, który w r. 882 zdoby∏ P∏ock, rabujàc broniony przez amazonki skarbiec wandalski. 92 Z pogromu ocala∏ ród Prawdziców, który by∏ zaj´ty podbojem Syberii. Prawdzice mieli dobre stosunki z emirami Samarkandy, co umo˝liwi∏o im rekonkwist´ przy pomocy tureckiej jazdy pancernej i monety arabskiej z Samerkandy, która ju˝ feministycznà byç nie mog∏a. W Lutomiersku ko∏o ¸odzi znaleziono cmentarz bitewny PIECZYNGÓW, z grobami Ksi´cia Ruskiego i dru˝ynników, z oporzàdzeniem czasami a˝ z Syberii. Polityczny efekt tej bitwy widzimy na Czarze W∏oc∏awskiej. U stóp witezia siedzi rapsodyczny Piast - naczelnik wiecu poznaƒskiego - gdy marsza∏ek mianuje m∏odocianego Leszka (V) wojewodà. Po tym sho∏dowaniu Piastów Prawdzice uderzyli na Rzesz´ Karoliƒskà, za pomoc udzielonà Nowogrodowi Wielkiemu. Cesarz Arnulf i jego syn, król lotaryƒski Zwentigbold, zgineli a Cesarstwo Rzymskie rozpod∏o si´. Sejm niemiecki uzna∏ protektorat Prawdziców, którzy reprezentowali handlowy kodeks Âwi´tego Miko∏aja – najbardziej funkcjonalny do czasu Tomasza z Akwinu – oraz tureckà jazd´ pancernà, która panowa∏a na pobojowiskach do wprowadzenia przez Henryka Ptasznika ci´˝kozbrojnego rycerstwa. W r. 955 to ci´˝kozbrojne rycerstwo pobi∏o W´grów nad Lechem a S∏owian nad Regnicà. Syn poleg∏ego nad Regnicà witezia kurskiego z∏o˝y∏ zaraz ho∏d trybutarny przyby∏emu z odsieczà dla Niemców Boles∏awowi Srogiemu, a ten przyrzek∏ mu pomoc w podboju chazarskiego Powo∏˝a, co widzimy na tympanonie fundacyjnym Mostu Karola w Pradze, gdy˝ budowa tego mostu wymaga∏a kotew ze stali stopowej z Kurska. Historycy zwracajà uwag´, ˝e od prze∏omu IX i X w. nap∏yne∏a do Europy wielka iloÊç z∏ota, koÊci s∏oniowej i kryszta∏u górskiego – co wià˝à z Afrykà arabskà. Jest to niedorzecznoÊç, gdy˝ prawo muzu∏maƒskie zabrania∏o sprzedawania z∏ota giaurom, tote˝ z∏oto sz∏o DO ARABÓW. Wskaênik koÊci s∏oniowej te˝ miarodajny nie jest, gdy˝ a˝ do XIX w. Syberia by∏a dostawcà koÊci s∏oniowej mamutów. Kryszta∏ górski jest wprawdzie na Madagaskarze, ale Arabowie prze∏amali tam wojennà blokad´ malgaskà dopiero w XV w, gdy najwi´kszym zag∏´biem jest Ural. Afryka jest zaÊ bogata w kamienie berylowe, których brak na Syberii, i tej˝e wczesnoÊredniowiecznej poda˝y kosztownoÊci. KONTRATAK Z BERLI¡SKIEGO KOMITETU REDAKCJI I CENZURY MEDIÓW POLSKICH Zygmunt Âwiechowski, ARCHITEKTURA ROMA¡SKA W POLSCE; CIP - Biblioteka Narodowa i Stowarzyszenie Patria Polonorum, "DiG" Warszawa 2000, wydanie luksusowe 674 ss; Publikacja dofinansowana przez Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenie Zbiorowego Zarzàdzania Prawami Autorskimi Dzie∏ Naukowych i Technicznych KOPIPOL w Kielcach. Monumentalne dzie∏o jest POSZERZENIEM dotychczasowych publikacji naukowych ZÂw. W cz´Êci dotyczàcej Wroc∏awia brakuje pierwotnego koÊcio∏a GRANITOWEGO na Wyspie Piaskowej, niewàtpliwie przedromaƒskiego, ale wymykajàcego si´ systematyce, oraz badacza architektury Wroc∏awia Jerzego Hawrota. Eksponowany jest by∏y asystent Hawrota, prof. Edmund Ma∏achowicz (EM∏), który cofnà∏ si´ przed moimi argumentami. Prof. Zygmunt Âwiechowski, którego b´d´ sygnowa∏ ZÂw, jest koryfeuszem polskiej historiografii jezuickiej, czego efektem jest Polska Architektura Profanistyczna, którà EM∏ nazwa∏ bredniami, cofajàc si´ do Wielkiej Morawy, czego ZÂw nie robi choç opiera ni´ na nim. Mnie gest EM∏ nie wystarcza, gdy˝ ja opieram si´ na historiografii przedjezuickiej, nazywanej Dziejami Bajecznymi, co cofa w przesz∏oÊç niektóre obiekty o wieki. Jerzy Hawrot znalaz∏ np. pod katedrà wroc∏awskà Êwiàtyni´ RZYMSKÑ, jedynà na pó∏noc od Wiednia, którà ja interpretuj´ historycznie jako dzie∏o Julii, siostry Juliusza Cezara a ˝ony Lubrana. Do katedry wroc∏awskiej przyje˝dza∏ kilkakrotnie Franz Josef Strauss i raz Bundestag z panià Rità Suessmuth, który finansowa∏ odbudow´ krypty katedralnej, jako protektor mojej 93 FUNKCJONALNEJ CHRONOLOGII ARCHITEKTURY NIEMIECKIEJ, którà Franz J. Strauss wykupi∏ z Akademii Nauk NRD, gdy˝ zdetonowanie tego kapita∏u historycznego w warunkach konfrontacji politycznej i militarnej Ost-West mog∏o mieç nieobliczalne skutki, o czym pisz´ w ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O. Wg mej FChAN to I krypta katedry wroc∏awskiej by∏a Julii a II Wandy Co Nie Chcia∏a Niemca. Poniewa˝ armia wandalska po zniszczeniu Rzymu w r. 455 zbuntowa∏a si´ i osiad∏a w Alpach, wi´c sejm z∏o˝y∏ z tronu Grakcha II, a potem jego m∏odszego syna, i powo∏a∏ na tron córk´ Grakcha Wand´, zar´czonà z królewiczem longobardzkim Rydygierem, który podjà∏ si´ zdobycia Kurska za Alpy Wschodnie. Longobardowie byli wasalami Wandalów, ale Rydygier, po z∏o˝eniu Wandzie zdobytego Kurska, wyjà∏ miecz i rzuci∏ si´ naƒ... Wobec tego Wanda kaza∏a rozebraç Êwiàtyni´ Julii i wznieÊç na tym miejscu mauzoleum Rydygiera, które zachowa∏o si´ jako nawy katedry obecnej. Krypta mia∏a srebrne kolumny a absyda z∏oty wàtek architektoniczny, co wyrabowali Awarowie – wobec czego Lech Afrykaƒski wybudowa∏ w 570 r. obecne prezbiterium katedralne. Bundestag popar∏ Ma∏achowicza, ale ja awanturowa∏em si´, co zosta∏o przerwane odkryciem w krypcie GROBÓW BISKUPICH - co potwierdza∏o racje Ma∏achowicza. Badania antropologiczne wykaza∏y jednak, ˝e jeden biskupek mia∏ 4 lata a 2 by∏y niemowlakami - co pasowa∏o znowu do mojej interpretacji tej krypty - wobec czego Bundestag przesta∏ byç protektorem mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej. Za SolidarnoÊci I by∏a we wroc∏awskim Muzeum Archeologicznym wystawa Skarb WiÊlan, którà protestowa∏em jako absurd. Mia∏em te˝ podejrzenia, ˝e Skarb zosta∏ znaleziony z satelity, i po wyrabowaniu oddany archeologom. Moje protesty zbyto, ˝e pies szczeka a karawana idzie dalej. W r. 1989 pojecha∏em do RFN aby z∏o˝yç zeznania w sprawie Satelitarnej Detekcji Z∏ota, ale Niemcy nie przyjeli ich tylko wykorzystali szanta˝owo do zjednoczenia Niemiec. Niemcy powiadomili mnie jednak, ˝e PONAD 6 TON BI˚UTERII ZE SKARBU ARCHEOLOGICZNEGO NA DOLNYM ÂLÑSKU JEST W BANKU ˚YDOWSKIM W NIEMCZECH – co mówi o ró˝nicach w interpretacji Skabu Tysiàclecia, który ja uwa˝a∏em za majestatyczny skarb Z∏otej Ordy, który zosta∏ wzi´ty przez mieszczan Êredzkich podczas bitwy pod Legnicà. Gdy skar˝y∏em si´, ˝e Niemcy nie przyjeli mych zeznaƒ w sprawie Satelitarnej Detekcji Z∏ota, to pouczono mnie, ˝e Kanclerz Kohl nie przyjmujàc mych zeznaƒ uratowa∏ mi ˝ycie. Musia∏by bowiem wydaç mnie Amerykanom, którzy wsadziliby mnie do samolotu wojskowego, który by - z wiarygodnych wzgl´dów - do Ameryki nie dolecia∏. SDZ podlega bowiem jurysdykcji TTTS. ZÂw opiera si´ na historiografii jezuickiej, która jest katechizmem. Na str. 191 jest np. schemat katedry p∏ockiej jako dzie∏a jednoetapowego – ale tu najwa˝niejszy jest póênohalsztacki skarb wotywny w wie˝y pó∏nocnej, który ÂWIADCZY, ˝e katedr´ budowano W PÓèNYM HALSZTACIE. Skarb ten wykopa∏ w r. 1895 konserwator katedry Franciszek Tarczyƒski, który spieni´˝a∏ go, ale P∏ockie Towarzystwo Naukowe nas∏a∏o na niego policj´, która znalaz∏o mn. 2 bary∏ki ˝elazne z przedmiotami HALSZTACKIMI bez wartoÊci handlowej. Protokó∏ tego Êledztwa zaginà∏, ale wiele wskazuje, ˝e Stasi znalaz∏o go w archiwum Hohenzollernów i u˝y∏o do szanta˝u. Franz J. Strauss - wobec groêby OPUBLIKOWANIA protoko∏u przez Uniwersytet Humboldta, który kopa∏ w P∏ocku - zap∏aci∏ 8 miliardów DM, co ja interpretuj´ jako wykupienie mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej z Akademii Nauk NRD. O poÊrednictwo w transakcji oskar˝y∏em Schalk-Golodkowskiego, u którego w piwnicy znaleziono 21 ton z∏ota – chyba z SDZ? Pracami archeologicznymi w P∏ocku kierowa∏ Profesor W∏odzimierz Szafraƒski, który pogratulowa∏ mi sprowadzenia atlantologii na grunt archeologiczny, przez identyfikacj´ 94 Atlantydy z megalitami na Bahamach, jako wielorybnictwem amerykaƒskim. Architektura z OBRABIANEGO GRANITU powinna byç scytyjska, ze wzgl´dy na scytyjskà metalurgi´ STALI. Granitowy zamek Biskupi w P∏ocku powinien byç scytyjski, ale nie wiemy, czy katedra granitowa w P∏ocku jest z granitu pierwotnego czy WTÓRNEGO, tj. rozbiórki scytyjskiego zamku granitowego. Wg mnie Architektura Kijowska jest kimeryjska, a Kimeriowie wg Wielkich Kronik Francji byli uchodzcami z Troi na Z∏otym Rogu, która by∏a 200 razy wi´ksza od Troi szlimanowskiej, sformu∏owanej przez Prusaków dla otrucie Rosji. W Polsce budownictwo ceglane wprowadzi∏ Jan Liczyrzepa, który wybudowa∏ sobie zamek Bolczów w Janowicach ko∏o Wa∏brzycha, ale w l. 514-11 pne kultura ∏u˝ycka zosta∏a podbita przez Scytów, którzy wprawadzili zakaz stosowania ceg∏y na rzecz KAMIENIA. Architektura scytyjska by∏a kamienna, granitowa, absydowa i ROTUNDOWA. GOTYCKI koÊció∏ cysterski w Nowej K´pie – Franzburgu w Meklemburgii musz´ uwa˝aç za dzie∏o Jana Liczyrzepy z r. 700 pne, a katedr´ wczesnogotyckà na Wawelu jako JEGO z poczàtku VII w. pne. - Wobec tego wypada∏oby go uznaç za twórc´ KONSTRUKTYWIZMU CEGLANEGO. Ten konstruktywizm zosta∏by zniszczony przez Scytów, ale przetrwa∏ na Kaszubach. W II katedrze gnieênieƒskiej znaleziono grobowiec RZYMSKI, co zgadza si´ z I farà gubiƒskà. ZÂw datuje tà far´ przed rokiem 1232 (s. 72), gdy ma ona metryk´ rzymskà ROK 62. ZÂw datuje katedr´ Êw. Gereona na Wawelu na czasy Kazimierza Mnicha (s. 134), gdy wg Ewangelii Pogaƒskiej Apolloniusza to budowano jà w r. 16. ROMA¡SKA katedra wawelska jest starsza typologicznie i powinna byç budowana równoczeÊnie z Tumem ∏´czyckim przez Leszka Chytrego, Êwiekra Juliusza Cezara, który nazywa go Ariowistem. Na tym miejscu sta∏a katedra MACEDO¡SKA a Macedoƒczycy zdobyli Kraków w r. 340 pne, gdzie widocznie rozebrali HALOWÑ Êwiàtyni´ na kolumnach nefrytowych. Obecna katedra wawelska zosta∏a zbudowana w l. 1092-99 przez Anastazj´, ˝on´ historycznego Hamleta, Mieszka Boles∏awowica. Teraz jest g∏oÊno o ROTUNDZIE I PALATIUM pod kaplicà Mariackà w Poznaniu, która jest mauzoleum Dobrawy z r. 977, czyli ˝e relikty rotundy powinne byç SCYTYJSKIE. Miedzioryt RVINA przedstawia I katedr´ poznaƒskà jako HALOWÑ. Miedzioryt ten interpretowa∏em jako adres do sejmu krakowskiego, z proÊbà o rozbiórk´ katedry I i budow´ II, co powinno byç w czasie budowy II katedry gnieênieƒskiej. I katedra gnieênieƒska by∏a Êwiàtynià Grakcha I ze wzgl´du na ma∏oazjatycki system KOLUMNOWO-WIE¡COWY, który wymaga∏ stali ZBROJENIOWEJ, którà to technik´ Grakch I z∏upi∏ w Azji Mniejszej, w trakcie podboju jej przez Galatów. W tym systemie powinna byç te˝ Ba∏wochwalnia na Krzemionkach krakowskich, którà rozebrano za Boles∏awa Krzywoustego. JeÊli II katedra poznaƒska mia∏a DOMUROWANE wewn´trzne bazy filarowe to znaczy, ˝e zosta∏a przebudowana z systemu kolumnowo-wieƒcowego na arkadowy. To znaczy∏oby, ˝e budowniczym I katedr w Poznaniu i Gnieênie by∏ Grakch I, a katedr II GOCI. Gotycki Kraków jest dzie∏em Stanis∏awa Szczepanowskiego a Kronika Schedla przedstawia miasto chrobrowskie. KoÊció∏ Êw. Andrzeja jest przy moÊcie jako TREFLOWY – w stylu katedry Êw Gereona z r. 16. JeÊli Polikarpa przys∏a∏a Lugia z Quo Vadisa to II zamek legnicki by∏ odpowiedzià na uznanie przez Lugiów-¸u˝yczan protektoratu rzymskiego w r. 50. Wandalowie zostali zagro˝eni z 3 stron i musieli fortyfikowaç si´, czego przyk∏adem by∏aby rotunda legnicka jako WARTOWNIA (s. 148). By∏o to rozwini´cie systemu I koÊcio∏a Êw. Jakuba we Wroc∏awiu (s. 301) z koƒca I w pne. Goci, którzy byli okupantami, budowali zamki na Pomorzu w systemie rotundy legnickiej - czyli ˝e niektóre Êwiàtynie z tamtych czasów mogà byç zaliczane do 95 architektury GOTYCKIEJ – jak odkopany po wojnie trzydziestoletniej wroc∏awski koÊció∏ Êw. Antoniego do baroku. W zwiàzku z tym wypada zapytaç, komu przypisaç koÊció∏ cysterski w Ko∏baczu, katedr´ w Kamieniu Pomorskim i klasztor w Chorinie? Sàdzi∏em ˝e chodzi o Hwalinidów, ale jeÊli ci wybudowali w l. 562-68 koÊció∏ cysterski w Trzebnicy to trzeba te budowle odsunàç w przesz∏oÊç. Historycznie pasuje to do Przyjaciela Attyli Polonusa, który poÊredniczy∏ w III wojnie huƒsko-wandalskiej w r. 438, dyskontujàc jà. Polonus wybudowa∏ prawdopodobnie system Êluzowy P∏oni z administracjà w Ko∏baczu, i obecne mury Stargardu Szczeciƒskiego, a po rzeczonej wojnie, gdy otrzyma∏ od Hunów Zaodrze, powinien wybudowaç Odrzycko i Chorin. Polonus odegra∏ powa˝nà rol´ w podboju przez Attyl´ Brytanii, obs∏ugujàc system kana∏owy z Kurska do Morza Pó∏nocnego. Architektura gotycka jest w∏aÊciwie karoliƒskà. Podczas wizyty Karola Wielkiego w Krakowie w r. 789 architekci polscy i francuscy opracowali plan Êwiàtyni, która mia∏a byç wybudowana po obu stronach granicy, w Lipsku i Halberstadtcie. Karol uderzy∏ jednak na Wiedeƒ krzyczàc, ˝e walczy z Awarami, ktrzy zostali pobici przez Polaków i uciekali na Wiedeƒ. W tym Êwietle to pierwszym dzie∏em architektury gotyckiej by∏aby katedra w Halbersztadtcie. Jest to tzw. gotyk francuski, gdy˝ Ludwik Pobo˝ny, idàc z Popielem GnuÊnym na Karola Wielkiego w r. 806, mianowa∏ muratora katedry halbersztadzkiej FRANCUSKIM. Wizyta w Krakowie kalifa z Bagdadu i cesarza z Kolonii w r. 789 zdaje si´ byç poczàtkiem GOTYKU, co zainicjowa∏ ju˝ Jan Liczyrzepa konstruktywizmem ceglanym. Odr´bnym zagadnieniem jest budownictwo i architektura Z GRANITU. Poniewa˝ na ni˝u nadba∏tyckim jedynym w∏aÊciwie kamieniem budowlanym jest granit narzutowy wi´c proponuj´ tu jako kryterium TECHNIK¢ OBRÓBKI GRANITU. Najlepiej to widaç w Danii, gdzie sà budowle w 3 technikach: z granitu SUROWEGO, ¸UPANEGO i OBRABIANEGO. Nazywa si´ to budownictwem holsztyƒskim, zelandzkim i szlezwickim. Technika megalityczna zanik∏a, gdy pojawi∏a si´ metalurgià, której efektem ubocznym jest WAPIENNICTWO, a mur wapienny jest nieporównanie taƒszy i efektowniejszy od muru z nieobrabianych kamieni czyli MAGALITU. Do ∏upania granitu potrzebne sà m∏oty ˚ELAZNE, tote˝ tam gdzie mamy mur z surowego granitu to znaczy, ˝e by∏o wapno, ale bez ˝elaza, czyli MATALURGIA BRÑZU. Granitowe koÊcio∏y HOLSZTY¡SKIE wypada wi´c przypisywaç nordyjskiej kulturze Bràzu, którà zepchnà∏ na Zelandi´ Jan Liczyrzepa. S∏owianie eksportowali na Zelandi´ ˝elazo wi´c by∏y M¸OTY ˚ELAZNE do ∏upania granitu, wobec czego powsta∏y tam po r. 700 pne koÊcio∏y ZELANDZKIE. Po podboju scytyjskim w r. 510 pne pojawi∏y si´ narz´dzia STALIWNE, umo˝liwiajàce obróbk´ granitu, co da∏o budownictwo SZLEZWICKIE. Jan Liczyrzepa reprezentowa∏ metalurgi´ sudeckà, która przegra∏a z ˚elazem Gdaƒskim, opartym na imporcie rudy i surówki szwedzkiej, za którà p∏acono pszenicà sp∏awianà tratwami, które odstawiano do KUèNIC. To by∏o podstawà kultury wschodniopomorskiej, która opar∏a si´ Scytom i rozgromi∏a ich. S¸OWIA¡SZCZYZNA STARO˚YTNA I WCZESNOÂREDNIOWIECZNA – Antologia tekstów êród∏owych; Gerard Labuda,Wydawnictwo Poznaƒskiego Towarzystwa Przyjació∏ Nauk & SORUS Poznaƒ 1999, 280 ss; Wydano z pomocà finansowà Urz´du Miejskiego w Poznaniu i Stoczni Szczeciƒskiej S.A. W ksià˝ce brakuje Êredniowiecznej historiografii wielkopolskiej, którà w latach 1956-62 Gerard Labuda (GL) szachowa∏ Duƒczyków i Anglików. Potem przerzuci∏ si´ na Mongo∏ów, ale zosta∏ skontrowany przez prof. Matuszewskiego z ¸odzi, któremu ja proponowa∏em sojusz PRZECIW LABUDZIE. Matuszewski nie odezwa∏ si´, ale moje wezwanie podjeli Francuzi i W∏osi, którzy sfilmowali PowieÊç Suzdalskà o polskiej krucjacie przeciw Dzyngis Chanowi i 96 Êmierci Wielkiego Chana Mongo∏ów Ugedeja w bitwie pod Tuli-sseko – wg mnie TurTruskawcem pod ¸´czycà – wi´c Labud´ z Mongolii wygnano. Film ten pokazywano kilkakrotnie w telewizji Polonia pt. Mongo∏owie. W r. 1983 napisa∏em recenzj´ do ksià˝ki Gerarda Labudy ZAGINIONA KRONIKA W ROCZNIKACH D¸UGOSZA, a w r. 1994 zrecenzowa∏em jubileuszowà ksià˝k´ Ulricha Schmilewskiego, WAHLSTATT 1241. T∏umaczy∏em, ˝e owà Zaginionà Kronikà by∏a kronika Lisów z Cz´stochowy, którà Jan D∏ugosz kupi∏ za kasztelani´ Mirów, ale szczegó∏owe dane o bitwie pod Legnicà pochodzà z PROCESU BEATYFIKACYJNEGO Henryka II, który by∏ prowadzony przez arcybiskupa Salzburga W∏adys∏awa w czasie jego wroc∏awskiej regencji. Protoko∏y te by∏y zdeponowane w klasztorze trzebnickim. GL poÊwi´ci∏ obszerny rozdzia∏ w èRÓD¸ACH, SAGACH I LEGENDACH DO NAJDAWNIEJSZYCH DZIEJÓW POLSKI Walgierzowi z Tyƒca i Wis∏awowi z WiÊlicy, czemu ja w 1974 r. poÊwi´ci∏em artyku∏ PROTOKÓ¸ ZAG¸ADY DYNASTII POP, w którym dokona∏em krytyki zamieszczonej tam ANALIZY tej sagi, i stwierdzi∏em, ˝e jeÊli chcemy doszukiwaç si´ szczegó∏owych konsekwencji, to saga ta jest urz´dowym PROTOKÓ¸EM ZAG¸ADY DYNASTII POPIELIDÓW. Mia∏em tylko wàtpliwoÊci co do daty tego protoko∏u, ale dziÊ wszystko wskazuje tu na lata 896-7. Zgadza si´ to z kwalifikacjà Romana Pilata, który pisze: Ów Wis∏aw nie by∏ postacià legendarnà, lecz historycznym ksi´ciem na WiÊlicy z koƒca IX w. (Historia Literatury Polskiej, cz. I, Warszawa-Kraków-Lublin-¸ódê-Poznaƒ-Wilno-Zakopane-Lwów 1926, s. 194). W WiÊlicy odkryto te˝ grobowiec WISIELCA (Sztuka Polska - przedromaƒska i romaƒska do schy∏ku XIII wieku, PWN W-wa 1970, s. 117), który ja zidentyfikowa∏em z Wis∏awem, gdy˝ jest to grób ksià˝´cy – wobec czego grób Helgundy powinien byç w kaplicy Êw. Miko∏aja. Ciesz´ si´, ˝e GL uzna∏ s∏owiaƒskoÊç kultury ∏u˝yckiej, ale niepokoi mnie dopatrywanie si´ S∏owian w kulturze trzcinieckiej, która wg mej systematyki kulturowo-j´zykowej odpowiada Ariom, którzy w czasie wojny trojaƒskiej wyw´drowali PRZEZ BOSFOR na Bliski Wschód a potem do Indii. Pras∏owianie to kultura grobio-Êmiardowska i przed∏u˝ycka a S∏owianie to kultura ∏u˝ycka. Argumentem dla mnie jest tu rozwa˝anie przez GL problemu Êladów s∏owiaƒskich nad Morzem Pó∏nocnym i w pó∏nocnej Francji od po∏owy II tysiàcl. pne (s. 16). Problem ten podniós∏ Tadeusz Sulimirski z Londynu, co ja t∏umacz´ eksportem Miedzi Kieleckiej, która – po uruchomieniu w po∏owie II tysiàcl. pne Miedzi Uralskiej – posz∏a na zachód. II fal´ zachodniej ekspansji S∏owian datuje si´ na poczàtek Halsztatu, co ja ∏àcz´ ze zniszczeniem przez Jana Liczyrzep´ germaƒskiej kultury nordyjskiej. Halsztat by∏ efektem ucieczki przed Scytami i Asyryjczykami Kimeriów ma∏oazjatyckich, którzy przynieÊli ze sobà nad Dunaj ma∏oazjatyckà metalurgi´ ˝elaza. Ci Kimeriowie byli prawdopodobnie Celtami, którzy budowali zamki i miasta warowne, ale nie mia∏o to nic wspólnego z pó∏nocnonadczarnomorskà genezà indoeuropejczyków, eksponowanà na str. 12, co jest prymitywnym schematyzmem z poczàtku XX w. Schematyzm ten by∏ uogólnieniem historycznej wg Wielkich Kronik Francji w´drówki Celtów znad Morza Czarnego do Galii. GL sk∏ania si´ do uznania s∏owiaƒskoÊci Neurów na Polesiu i Wo∏yniu (s. 23). Argumentem jest tu GÓRA NARAD, którà ja identyfikuj´ z Cytadelà poznaƒskà. Ze sprawà tà ma zwiàzek kultura Scytów Oraczy, którym ja przypisuj´ Wa∏y ˚mijowe na kijowszczyênie. Ci Oracze mogli mieç p∏ugi z Kurska, ale byli tak zdetrymowani sportowym porywaniem m∏odych kobiet przez Scytów, ˝e sprowadzili Neurów, którzy byli monogamistami. Wg Herodota to tych Oraczy wypada identyfikowaç z miastem GELONOS i Kimeriami, gdy˝ mówili j´zykiem grekoscytyjskim (s. 26). Ów Gelonos by∏ miastem wielkim nawet dla Greków i powinien byç Haliczem, ze wzgl´du na sól halickà, która by∏a twardà walutà. od Skandynawii po Ural. Rzymianie nazywali czasem S∏owian INDAMI (s. 26) - co ja wywodz´ z kultury amfor 97 kulistych i tradycji WANDALUZA. Umacnia to akceptowanà przez GL identyfikacj´ S∏owian z Wandalami i Wenetami. Wg mnie nazwa S∏owianie pochodzi od rzeki S¸AWY czyli Odry. KiedyÊ zapyta∏em prof. Leciejewicza, czy prawdà jest, ˝e Odra jest nazwà iliryjskà, na co odpowiedzia∏, ˝e Odra to Êlàska wODRA. Germaƒszczyzna kontynentalna zaczyna si´ od Juliusza Cezara, który odda∏ CELTYCKÑ Teutoni´ Germanom Skandynawskim. Rzymski zapis z IV w, ˝e ¸aba ODDZIELA germaƒskich SWEBÓW OD CHORUSKÓW (s. 46) mo˝e byç argumentem, ˝e Choruskowie to Chorwaci, których nazw´ ja wyprowadzam od CHORWATÓW Grakcha I (275-250 pne). Nazwa SWEWOWIE te˝ pochodzi od S∏awy, od której urobiono Morze S∏awskie czyli SWEWSKIE i Pó∏wysep Swewski. Jest te˝ opinia, ˝e nazwa Germania pochodzi od polskiego GIERKA czyli piechura, gdy˝ Rzymianie dzielili ziemie na pó∏noc od Karpat taktycznie na WiÊle: na Kraj Piechurów i Kraj Jeêdêców (Historia S∏owian po∏udniowych i zachodnich, PWN W-wa 1977, s. 16). Nazwa Germania mo˝e byç jednak pochodnà Wielkiej Grecji, jakà by∏a kultura pucharów lejkowatych, od Renu do Dniepru, która zosta∏a zniszczona przez iberyjskà kultur´ pucharów dzwonowatych i aryjskà kultur´ amfor kulistych. Relacje rzymskie o Semnonach zdajà si´ mówiç o SEJMIE WANDALSKIM (s. 28). Semnonem nazywa∏ si´ Gubiƒ na drodze mi´dzymorskiej Szczecin-Triest. Z drogi tej Germanie wprawdzie korzystali, ale mieszkaç tam nie mogli, bo w zbadanej archeologicznie miejscowej Êwiàtyni, wzniesionej wg tradycji przez Polikarpa W r. 62, odbywa∏y si´ sejmy ∏u˝yckie – czyli ˝e Polikarp zosta∏by przys∏any przez Lugi´ z Quo Vadis. W ksià˝ce GL napotka∏em na ROZK¸AD WSPÓLNOTY PIERWOTNEJ, co jest terminologià marksistowskà a chodzi o wspólnot´ gospodarczo-rodowà i system opolnoplemienny. Otó˝ system plemienny by∏ niszczony ju˝ przez Grakcha I – w∏aÊnie przez budow´ zamków – który to proces zosta∏ ukoƒczony we wczesnym Êredniowieczu. Na Po∏abiu system plemienny zosta∏ zniszczony dopiero przez Niemców – poniewa˝ Grakchidzi, Wandalidzi, Lechidzi, Popielidzi i Prawdzice nie byli w stanie pobudowaç tam zamków. JeÊli idzie o Geografi´ Ptolemeusza to w odniesieniu do Europy Êrodkowej i wschodniej jest ona raczej rzeczowa, gdy˝ wiele nazw daje si´ zinterpretowaç geograficznie. Poza Kalisjà mo˝na identyfikowaç jeszcze kilkanaÊcie nazw z dorzecza Odry i Wis∏y oraz 10 z dorzecza Dniepru. Wykaza∏em w recenzji ksià˝ki Lubomira Czupkiewicza Polanie Zachodni i ich paƒstwo (NORTOM Wroc∏aw 1998), ˝e proponowana tam metoda toponomastyczna jest prospektywna. Ostatnio tà METOD¢ podjà∏ z pewnym powodzeniem Aleksander Pucha∏a-Mystkowski w S¸OWIA¡SKIEJ ERZE (Nr 1 [10/X] Warszawa 1999).. GL pomija legend´ o utopieniu si´ Wandy, gdy˝ historia ta jest rapsodem pogrzebowym ˝ony UDZIELNEGO Kraka VIII Popielidy, który zosta∏ otruty przez Popiela Myszowatego. GL przytacza miast tego za Kad∏ubkiem dramat króla longobardzkiego Rydygiera, który – po z∏o˝eniu ho∏du Wandzie jako królowej Wandalów – rzuci∏ si´ na swój miecz (s. 110). Kad∏ubek miesza jednak dwóch ró˝nych Grakchów: Grakcha I, który w I po∏. III w. pne walczy∏ z najazdem galijskim a potem najecha∏ Azj´ Mniejszà, oraz Grakcha II, który rozgromi∏ Hunów nad Ondawà w S∏owacji i zniszczy∏ Rzym, którego córkà by∏a Wanda Co Nie Chcia∏a Niemca. Katastrofalny dla Bizancjum najazd S∏owian na Ba∏kany w VI w. by∏ skutkiem nie tyle wojen gockich Justyniana, co wojny wandalskiej Belizariusza – czego bez naszej narodowej Lechiady wyt∏umaczyç si´ nie da. To ˝e maleƒka armia s∏owiaƒska ZAWALI¸A ÂWIAT RZYMSKI jest kazusem bizantyjskiej ceznury, która zakaza∏a pisania o Wandalach, aby nie wywo∏ywaç paniki. Z tej racji szczegó∏owa relacja Prokopa z Cezarei o zdobyciu przez tà maleƒkà armi´ miasta Toperos nad Morzem Egeiskim jest NIEKOMPLETNA, gdy˝ miasto to by∏o bronione przez regularnà armi´ bizantyjskà a S∏owianie, po zdobyciu tej twierdzy, wymordowali 25 tysi´cy m´˝czyzn - czego 2 tysiàce desperatów s∏owiaƒskich dokonaç nie 98 mog∏o. GL zaprzecza jakoby Toperos le˝a∏o nad morzem (s. 37), ale powinno tak byç, gdy˝ owe 2 oddzia∏y s∏owiaƒskie, które dopiero po walkach przystàpi∏y do obl´˝enia Toperos, by∏y armià ROZPOZNAWCZÑ, która umo˝liwi∏a desant flocie wandalskiej, która to w∏aÊnie zdoby∏a Toperos. Wg mnie by∏o to miasto i twierdza u ujÊcia Maricy, czyli Aleksandrupolis – co jednak nie zgadza si´ z podanym przez Prokopa namiarem, który móg∏ byç jednak celowo b∏´dny, ˝eby nie wywo∏ywaç paniki, ˝e Wandalowie zagrozili JU˚ Drugiemu Rzymowi. Menander pisze o stosunkach w trójkàcie S∏owianie-Bizancjum-Awarowie. Konstantynopol zosta∏ uwolniony przez desant awarski w sile 60 tysi´cy wojowników konnych, którzy przybyli przez Azj´ Mniejszà i most z galer. Po tym moÊcie Awarowie przeprawili si´ te˝ przez Dunaj, aby zagonem dojÊç do Dniepru i umo˝liwiç sforsowanie go przez g∏ówne si∏y awarskie. Po przekroczeniu Dunaju mia∏o miejsce ULTIMATUM do wodza Daurentiosa, co powinno byç na wiecu sklawiƒskim. Pos∏owie awarscy za˝àdali od Daurentiosa uznania si´ trybutariuszem hagana Bajana, a gdy ten odpowiedzia∏ dumnie to zareplikowali agresywnie, za co ten kaza∏ ich zamordowaç (s. 80). Na str. 40 GL odnosi ówczesnà nazw´ HUNOWIE do Kutrygurów, gdy byli to sprzymierzeni z Biznatyjczykami Awarowie, którzy ∏upili Bizantyjczyków tak jak S∏owianie, a nazwa Bu∏garzy pochodzi od BELGRADU. VIDIVARI Jordanesa (s. 50) to prawdopodobie gdaƒskie Stegny. W Gdaƒsku by∏ zamek gocki na Cytadeli, ale po uk∏adzie z Wandalami Âlàskimi w r. 174 Goci przenieÊli si´ na prawy brzeg Wis∏y. Ostatnia wzmianka o Antach nad Morzem Azowskim pochodzi z r. 602 (s. 53), co nie znaczy ˝e znikneli, gdy˝ budowany przez Wyzymira Danobójc´ kana∏ Dzwina-Dniepr uzale˝ni∏ Antów, którzy w ten sposób stali si´ Polanami. JeÊli idzie o Samona (s. 84) to by∏ on naczelnikiem wiecu karynckiego w Wiedniu. Bezprzyk∏adna kl´ska Dagoberta Wielkiego pod Vogatisburgiem jest zrozumia∏a tylko jako rzucenie wszystkiego na jednà kart´ dla obrony Norymbergii. Dagobert chcia∏ odp´dziç od miasta czeskà piechot´, ale zza niej ukaza∏a si´ jazda polska. Z tego co zamieszcza GL mo˝na wnosiç, ˝e powodem tej wojny by∏o mordowanie przez Bawarów Bu∏garów (s. 95). Einhard napisa∏, ˝e Karol zmusi∏ do p∏acenia trybutu wszystkie ludy mi´dzy Renem a Wis∏à i mi´dzy Oceanem a Dunajem, mówiàce prawie wspólnym j´zykiem (s. 61). Karol walczy∏ jednak z Wieletami nie tylko jako sojusznikami Sasów, ale i w interesie Leszka III, który wojny z Wieletami si´ ba∏ i si´ jej wstydzi∏, ze wzgl´du na sejm i opini´ publicznà, tote˝ wygodniej mu by∏o pos∏u˝yç si´ Karolem, który by∏ szachowany zbieg∏ym do Polski palatynem Bretanii i stra˝nikiem skarbu Merowingów w Mont–Sant–Michel, Rolandem II, który broni∏ tego skarbca przy pomocy floty SKANDYNAWSKIEJ. Gdyby nie szczegó∏owy wykaz wschodniej granicy CELNEJ Karola z r. 805, na ¸abie i Solawie, to Niemcy t∏umaczyliby nam, ˝e monarchia jego si´ga∏a WIS¸Y. Roland by∏ w GNIEèNIE a Karol NAD WIS¸Ñ, wi´c wypada te dane odnosiç do Szczecina, gdzie Roland I powinien byç w r. 772 a Roland II w l. 786-789, natomiast Karol by∏ w Krakowie w r. 789, gdzie spotka∏ si´ z Leszkiemj III i kalifem z Bagdadu. Karol zabroni∏ sprzedawania S∏owianom i SPRZYMIERZONYM Z FRANKAMI Awarom broni, co by∏o propagandà karoliƒskà. Poniewa˝ klingi do mieczy FRANKO¡SKICH produkowano w Kursku wi´c Karol musia∏ uzyskaç klingi z Damaszku, gdzie produkowano je z ˝elaza INDYJSKIEGO. Gdy Karol zaatakowa∏ w r. 791 Wiedeƒ, pod pretekstem ˝e walczy z Awarami, to Polska znalaz∏a si´ w stanie wojny z Rzeszà Karoliƒskà. Leszek III walczy∏ wówczas z Turkami w Iranie, gdy˝ wiedzia∏, ˝e po podboju Iranu i Bliskiego Wschodu, Turcy zaatakujà Europ´. Zapis Einharda o zabiciu w Czechach w r. 805 wojewody Lecha (s. 89) jest interpretowany, jako Êmierç Leszka III WyÊcigowego – co parodiujà Czesi zmieniajàc go na Becha. Einhard pisze te˝ o wyprawie Franków na Serbów ¸u˝yckich w r. 806, ale potem jest 99 milczenie. Ja t∏umacz´ to milczenie ZDRADÑ EINHARDA, który w r. 806 przeszed∏ na stron´ Ludwika Pozbo˝nego i zosta∏ jego KANCLERZEM. JeÊli mam racj´ to Einhard uspakaja kanclerza karolowego podczas PRZYMUSOWEJ KORONACJI LUDWIKA w krypcie grobowej Karolingów (A History of World Societies, V. I, Boston 1984, s. 370). Wymuszajàcy tà koronacj´ MIECZEM nie jest bowiem genera∏em frankoƒskim, ale OBCYM MONARCHÑ czyli Popielem GnuÊnym. Geograf Bawarski pisze o civitates czyli miastach, które nale˝y rozumieç jako oÊrodki opolne, czasem ufortyfikowane. Ka˝de plemi´ mia∏o kilkanaÊcie opoli a plemiona làczy∏y si´ w ZWIÑZKI PLEMIENNE - jak Wieleci czy Obodrzyci, które to zwiàzki sà wymieniane w Geografie jako POLITYCZNE, z podaniem iloÊci miast. Wielkim zwiàzkiem byli w Rzeszy Popielidów Goplanie, którzy mieli mieç a˝ 400 miast (s. 56). Tà jednostk´ politycznà wypada rozciàgaç na Wielkopolsk´, Kujawy, Mazowsze i Pomorze Wschodnie – ze stolicà w P∏ocku, gdzie by∏ zamek w postaci orlego gniazda nazywany GOP¸EM, w którym odbywa∏ si´ wiec KRAJOWY. Sejm zwo∏ywano zaÊ w krajowych oÊrodkach wiecowych, jak P∏ock czy Kijów. Goplanie nie byli ju˝ zwiàzkiem plemiennym, ale biurokracjà kasztelaƒskà z lokalnà strukturà samorzàdowà. U GL brakuje Kroniki MiÊnieƒskiej z zapisem, ˝e w r. 882 cesarz Karol Gruby ZNISZCZY¸ DAWNE KRÓLESTWO POLSKIE. Interpretuje si´ to jako najazd Âwi´tope∏ka Wielkomorawskiego, kojarzony z narodowà baÊnià O Popielu, Którego Zjad∏y Myszy. By∏ to Popiel II, uzurpator, który zajà∏ miejsce Wis∏awa Wyszowica, który w r. 872 walczy∏ z Niemcami w Czechach. Synem tego Wis∏awa by∏ prawdopodobnie Walgierz z Tyƒca, który – wyraênie z inspiracji wielkomorawskiej – aresztowa∏ Wis∏awa z WiÊlicy, który mia∏ prawa dynastyczne. Najazd frankoƒski i wielkomorawski w r. 882 spowodowa∏ zaj´cie Kijowa przez Rurykowiczów nowogrodzkich (s. 101), gdy nad Wis∏à wyros∏o w∏adztwo wyniesionych przez Karola Grubego Piastów a przez Âwi´tope∏ka Doliwów. By∏ jeszcze IV ród, który wystàpi∏ do walki o spadek po Popielidach. Byli to Prawdzice, których Arabowie nazywali Dirami. O tych w∏aÊnie wydarzeniach mówi Ksi´ga Kosztownych Klejnotów ibn Rusta. GL datuje jà na l. 903- 913, ale zaznacza, ˝e Zdaniem niektórych badaczy to relacje jego opierajà si´ na przekazach wczeÊniejszego pisarza arabskiego, z drugiej po∏owy IX w. (s. 117). Relacja Rusta o S∏owianach odnosi si´ w∏aÊnie do lat 882-895. Ibn Rust pisze, ˝e naczelnik s∏owiaƒski nazywa si´ SUBANGA czyli subak, a naczelnik naczelników SWJJT - witeê. Witeê jest królem, który posiada stadnin´ wierzchowców i doskona∏e, mocne i cenne kolczugi. Miasto w którym mieszka nazywa si´ G–RWAB, czyli coÊ w rodzaju grodu waregów. W tym mieÊcie odbywa si´ co miesiàc trzydniowy targ, na którym S∏owianie zawierajà ze sobà umowy. Dalej czytamy, ˝e wÊród S∏owian wyró˝nia si´ plemi´ Rusów. Mieszkajà oni na wyspie, którà mo˝na obejÊç w ciàgu 3 dni, ale brzegi sà tam tak grzàskie, ˝e mo˝na si´ utopiç. Rusowie uwa˝ajà si´ za panów; nie siejà tylko ∏upià sàsiadów i sprzedajà ich do niewoli. Ten ostatni fragment tak si´ spodoba∏ niemieckim nazinalistom, ˝e uznali Rusów za Skandynawów, co powtarza GL. Jest to jednak wskaênik okupacji przez Rusów z Rygi Sambii w l. 882-902, która jest wyspà jeszcze u Adama z Bremy (s. 62). Od Sambii jako BALTII morze nazwano Ba∏tykiem. Henryk ¸owmiaƒski zwraca∏ uwag´ na historycznà w∏aÊciwie ba∏tyzacj´ ¸otwy. WczeÊniej ¸otwa mia∏a byç ugrofiƒska, co jednak odnosi si´ wg mnie do staro˝ytnoÊci, gdy˝ w r. 569 kraj ten zosta∏ zasiedlony przez Wandalów Afrykaƒskich Rusa, który oblega∏ Konstantynopol, o czym mówià s∏owiaƒskie mity narodowe. Prawdzice, którzy prowadzili rekonkwist´ przy pomocy z∏ota syberyjskiego, monety arabskiej z Samarkandy i tureckiej jazdy pancernej, rozgromili Piastów w r. 899 a Rzesz´ Karoliƒskà w r. 902, co umo˝liwi∏o im zwrócenie si´ przeciw Rusom – i stàd w∏aÊnie dane o HISTORYCZNEJ BA¸TYZACJI ¸OTWY. Rusowie zostali zmuszeni do 100 za∏adowania si´ na okr´ty i przeniesienia na Wo∏g´, bo rzeki by∏y wówczas skanalizowane. GL pomija dyplomatycznà relacj´ ibn Fadlana, który w l. 921-22 pos∏owa∏ od kalifa z Bagdadu do ksi´cia Bu∏garów Kamskich, których Fadlan nazywa RUSAMI. Ksià˝´ prosi∏ kalifa o pomoc w ufortyfikowaniu Bu∏gara Wielkiego. Fadlan te˝ uda∏ wariata, bo zapyta∏: Dlaczego prosisz kalifa o pieniàdze skoro staç ci´ na takà twierdz´? – TAK odpowiedzia∏ Rus, ALE PIENIÑDZE KALIFA PRZYNIOSÑ MI B¸OGOS¸AWIE¡STWO – czyli niezale˝noÊç od Kurska. Dogadali si´, bo kalif przekaza∏ spraw´ budowy CYTADELI i murów obronnych Bu∏gara Wielkiego Chazarom - w jaki to sposób miasto zosta∏o Kazaniem, co po arabsku twierdza. GL datuje relacj´ al Masudiego na I po∏ow´ X w. (s. 59), gdy Masudi przedstawia sytuacj´ s∏owiaƒszczyzny po bitwie nad Regnicà w r. 955. Masudi pisz´, ˝e najwa˝niejszym paƒstwem s∏owiaƒskim jest Paƒstwo AD-DIR – czyli Dirów, jak Arabowie nazywali Prawdziców. Tych Dirów to identyfikowano ju˝ szalbiersko z Piastami i Rurykowiczami, a ostatnio nawet z KRAKAMI krakowskimi (s. 60), ale chodzi tu o Wielkà RuÊ. Masudi pisze, ˝e Paƒstwo Dirów sàsiaduje z Paƒstwem FIRAG czyli Pragà, co odnosi si´ do sytuacji, gdy po bitwie nad Regnicà Rurykowicze kijowscy z∏o˝yli ho∏d Boles∏awowi Srogiemu. Masudi pisze, ˝e najbli˝sze tym paƒstwom jest paƒstwo TURK, czyli Pieczyngowie nadczarnomorscy jako Turcy uzbeccy. Paƒstwa te walczà z Frankami, Bizantyjczykami i Baszkirami "ze zmiennym szcz´Êciem", co przedstawia sytuacj´ od buntu Kazania w r. 922 do zdobycia go w r. 964 przez porucznika Boles∏awa Srogiego Âwiatos∏awa. Traktatowa wyprawa na Kazaƒ doprowadzi∏a do wojny z Chazarami, którà eksponowana przez GL Kronika Ruska przedstawia jako jednostronny tryumf Âwiatos∏awa, jakby mo˝liwe by∏o rozgromienie pod Sarkelem-Wo∏gogadem dwustutysi´cznej konnej armi chazarskiej przez 10 czy 15 tysi´cy piechoty kijowskiej? Po bitwie pod Sarkelem Âwiatos∏aw zosta∏ wys∏any przez Boles∏awa na Konstantynopol, który mia∏ oblegaç z Bu∏garami, ale dogada∏ si´ z Bizantyjczykami i zaatakowa∏ p∏ynàcych w gór´ Dunaju flotyll´ czeskà, która wioz∏a Z∏oto Chazarów, wobec czego Boles∏aw kaza∏ zrobiç z czaszki tego pogromcy Chazarów i Bizantyjczyków puchar do wina. Nestor, eksponujàc porucznika Âwiatos∏awa, powtarza jakby Widukinda, który opisujàc czyny króla Henryka Ptasznika na Po∏abiu pominà∏ TYLKO, ˝e by∏a to wojna traktatowa, w której Henryk wspiera∏ Prawdziców za ich pomoc w wojnie o Lotaryngi´ Wielkà. Wudukind pisze o zamordowanie Wac∏awa Âwi´tego przez Boles∏awa Srogiego i o wojnie tego˝ z KRÓLEWI¢CIEM (s. 139), którym by∏ wyraênie witeê Tugumir, którego wasalem by∏ król niemiecki Henryk Ptasznik - wobec czego królewiàtko to by∏o CESARZEM. By∏a to wojna o Skarb CzeÊcibora w obecnym Koenigsteinie, który by∏ wielki, gdy˝ rudawskie kopalnie srebra i elektronu by∏y bogate. Skarbcem tym Prawdzice zaw∏adneli po pokonaniu Boles∏awa, co Widukind wr´cz parodiuje – jakby Tugumir by∏ op∏acanym przez Niemców najemnikiem. Niemcy byli zaÊ nad ¸abà takimi sojusznikami Prawdziców, jak Prawdzice dla Niemców nad Mozà i Mozelà. Widukind, fa∏szujàc histori´ S∏owianom, robi∏ na Po∏abiu niemieckà racj´ stanu – ˝e jakiÊ królik s∏owiaƒski odda∏ Niemcom ziemie DO ODRY za 2 tysiàce ton srebra CzeÊcibora. JeÊli chodzi o utrapionà spraw´ CZERWIENIA i Grodów Czerwieƒskich, to sprawa ta ∏àczy si´ logicznie z HORWATEM w êród∏ach arabskich, który z Krakowem nie mia∏ nic wspólnego. Poniewa˝ horwatów by∏o kilka, jak PrzemyÊli, wi´c ten nad Dniestrem mia∏ przymiotnik czerwony, od czerwca polskiego, skàd w∏aÊnie CZERWIE¡, który by∏ wyraênie Zaleszczykami. Nazwa Zaleszczyki mo˝e zaÊ pochodziç od ˝alków czyli rapsodów pogrzebowych po zniszczeniu miasta przez Batu Chana. ˚ona Lenina by∏a z Krupskich lubelskich, którzy starali si´ o tytu∏ ksià˝´cy jako potomkowie ksià˝àt CZERWIE¡SKICH, tylko ˝e przenosili ten Czerwieƒ na lubelszczyzn´, co by∏o oszustwem carskiej kancelarii 101 heraldycznej. Lehr–Sp∏awiƒski pisze, ˝e L´dzianie mieli prawo targowania w Konstantynopolu z jednodrzewek, czyli ˝e ˝yli nad Dniestrem. Konstantyn Porfirogeneta u˝ywa wobec Kijowa nazwy SAMBATAS, którà GL kojarzy ze Swobodà (s. 225) - ale nazwa ta zdaje si´ pochodziç do Sambora, którym powinien byç s∏owiaƒski król BOZ, który w r. 377 skapitulowa∏ w Kijowie przed Ostrogotami i Hunami, i zosta∏ tam ukrzy˝owany z 70 wojewodami. JeÊli idzie o Dagome iudex to GL podaje w przypisie: Ogólnie przewa˝a mniemanie, ˝e chodzi tu o Gniezno, a zatem o Paƒstwo Gnieênieƒskie; nale˝y odrzuciç przypuszczenie, ˝e jakoby chodzi∏o tu o Szczecin u ujÊcia Odry (s. 161). Wszyscy jednak zgadzajà si´, ˝e chodzi ty o CIVITAS SCHINESGHNE czyli stolic´ paƒstwa gnieênieƒskiego, która nazywa∏a si´ SZCZECIN–GNIEZNO, gdy˝ Gniezno znaczy∏o tyle, co STOLICA. GL pisze, ˝e D∏ugie Morze NIC NIE ZNACZY, ale jest to Ba∏tyk, czyli ˝e Schinesghne le˝a∏o nad Ba∏tykiem. Od Ba∏tyku d∏u˝sze jest tylko Morze Czerwone. JeÊli komuÊ tu Lehr-Sp∏awiƒski nie wystarcza, to mog´ dodaç, ˝e znalaz∏em dane z których zdaje si´ wynikaç, ˝e Mieszko I zabra∏ Sobies∏awowiczom Dar∏owo i budowa∏ Sianów - w trakcie czego zmar∏. Oda zatai∏a Êmierç i wys∏a∏a do Rzymu Dagome iudex. Nazwa∏a te˝ Wieluniec NOWYM SZCZECINEM, ˝eby przenieÊç tam skarb paƒstwowy z Cytadeli poznaƒskiej i sp∏awiç go kana∏em Gwda-Pars´ta do Bia∏ogardu, wobec czego Chrobry nie móg∏ atakowaç Szczecina, gdy˝ skarb Piastów móg∏ byç wywieziony. Oda przerwa∏a budow´ Sianowa i podje∏a budow´ Koszalina, gdy˝ by∏o jej potrzebne Mielno. Gdy w koƒcu Chrobry zajà∏ Szczecin to wywioz∏a skarby do Strza∏owa-Stralsundu. Mieszko nigdy nie nazwa∏by si´ IUDEX, gdy˝ to by∏ katolicki wicehrabia, a on chrzci∏ si´ we Wroc∏awiu jako KRÓL WANDALÓW. Oda chcia∏a si´ chyba dogadaç z Chrobrym, ˝eby pozostawi∏ jej Ziemi´ Szczeciƒskà, jako marchi´. Argumentem za Szczecinem jest równie˝ Bitwa Królów pod Swolder, gdy˝ mia∏o to zwiàzek z wproszeniem si´ Olafa Trygvasona na milenijny zjazd gnieênieƒski - wyraênie w Szczecinie. GL przenosi jednak tà bitw´ do Sundu, gdy powinna byç ko∏o Rugii. Masudi piszàc o S∏owianach nadmienia, ˝e wÊród tych ludów jest jeden naród, który od poczàtku w∏ada innymi. Ten lud nazywa si´ WOLINJANA a jego król nazywa si´ MAD˚AK (s. 59). Nie wiadomo czy chodzi tu o tytu∏ maguczyj czy imi´ Mieczys∏aw? W∏aÊnie ten zapis da∏ Niemcom asumpt do teorii, ˝e Mieszko I by∏ wikingiem z Wolinia. GL odnosi tych Wolinjana do Wo∏ynia, ale myli si´ tak, jak poprawiajàc kupców z Rugii na Rusinów (s. 117) - jakby taryfa celna w Melk by∏a niekompetentna. Droga mi´dzymorska Szczecin-Triest by∏a strategiczna dla Rugian a nie Rusinów, gdy˝ po alpejskim Dunaju nie wo˝ono soli halickiej tylko salzburskà, bo halicka by∏a konkurencyjna tylko da ˚elaznych Wrót. Ranowie wozili wozami Êledzie do Wiednia a w drodze powrotnej sól. By∏ to uk∏ad mi´dzy Woliniem a Wiedniem, który zezwala∏ Ranom na p∏ywanie z Wiednia do Pasawy po sól - który to system prawny by∏ kontynuowany przez niemickà Lubek´, jako HANZA - czyli ˝e Masudi pisze o HANDLOWYM W¸ADZTWIE WOLINIA. Relacja Adama z Bremy o Birce (s. 235) odnosi si´ do Sztokholmu, którego budowa polega∏a na przegrodzeniu cieÊniny Melar kamiennà tamà, której d∏ugoÊç Adam ocenia na STO I WI¢CEJ STADIÓW, czyli a˝ 20 km – co mia∏o sens tylko wobec Sztokholmu. TeÊç Eryka Zwyci´skiego, Mieszko I, wzniós∏ podobnà budowl´ w postaci kamiennej grobli fortecznej ze Szczecina do Dàbia. Gerard Labuda oddaje Grody Czerwieƒskie i Szczecin za ˚ELAZNE s∏upy graniczne w korycie Solawy w r. 1018 – ale do tego trzeba wykazaç, ˝e ta granica na Solawie utrzyma∏a si´ do oddania MiÊni przez Boles∏awa Âmia∏ego Czechom w r. 1077. - Ja to zrobi∏em. 102 POLSKA ARCHITEKTURA PRZEDROMA¡SKA, ROMA¡SKA I GOTYCKA Pierwotnie artyku∏ mia∏ wskazanie wed∏ug polskiej historiografi przedjezuickiej, a poniewa˝ Wielkopolska by∏a najbardziej antyjezuicka wi´c zdecydowa∏em si´ na umieszczenie artyku∏u w tym rozdziale. Przy chronologii polskiej architektury romaƒskiej nale˝y wyjÊç od 2 dokumenrów: Miedziorytu katedry poznaƒskiej RVINA i jedynej w Polsce rzymskiej p∏yty nagrobnej w katedrze gnieênieƒskiej. Uwa˝am, ˝e oba te dokumenty wià˝à si´ z przebudowà pierwotnych Êwiàtyƒ HALOWYCH na bazyliki. Pierwotny system gnieênieƒskiej katedry I rozwiàza∏a Teresa Mroczko (Polska sztuka przedromaƒska i romaƒska, WAiF W-wa 1988, s. 16) – ale ja nie zgadzam si´, ˝e by∏o tam 6 kolumn granitowych, a tylko 2. By∏y tam tylko 2 kopu∏y w nawie g∏ównej wiàzane wieƒcami ze stali zbrojeniowej w b´bnach kopu∏. By∏o to wi´c sklepienie WIÑZANE, czyli system znany z Mishmiech w zachodniej Syrii, na wzór czego zosta∏ zbudowany przez Marka Agryp´ rzymski Panteon, w którym zastosowano jednak tylko CENTRALNY wieniec kopu∏owy (Pevsner N., Europaeische Architektur, Prestel Verlag Muenchen 1963, s. 25). Klasyczna budowla kolumnowo-kopu∏owa wymaga∏a conajmniej 4 kolumn i 5 kopu∏: du˝ej centralnej i 4 ma∏ych naro˝nych. Budowlà kopu∏owà mia∏a byç pierwotna katedra trewirska, ale po postawieniu 3 kolumn granitowych plan zmieniono na GURTOWO-PRZYPOROWY, gdy˝ z powodu wojny gockiej Konstantyna Wandalowie wprowadzili embargo na stal zbrojeniowà a w r. 332 upad∏ we Wroc∏awiu rzymski protektorat nad Scytià czyli metalurgià kurskà. W Polsce takich Êwiàtyƒ by∏o conajmniej kilka, ale nie wszystkie mia∏y chyba kolumny granitowe, gdy˝ legenda wawelska mówi o kilku Êwiàtyniach z KAMIENIEM INDYJSKIM, tj. chyba kolumnach z nefrytu jordanowskiego, nazywanego indrà. Najwspanialsza Êwiàtynia kolumnowa by∏a prawdopodobnie na krakowskich Krzemionkach. By∏a to polska Êwiàtynia imperialna, gdy˝ tam zamontowano z∏upione w Konstantynopolu w r. 1064 Z∏ote Wrota i tam koronowa∏ si´ Boles∏aw Âmia∏y. Âwiàtyni´ tà rozebrano za Boles∏awa Krzywoustego jako BA¸WOCHWALNI¢. Ta technika budowlana by∏a efektem stali zbrojeniowej. Wg tego to katedry I w Gnieênie i Poznaniu mog∏y byç budowane przez Grakcha I ze wzgl´du na stal zbrojeniowà i stopowà. Poza kolumnowymi Êwiàtyniami KOPU¸OWYMI istnia∏y w Polsce wyraênie starsze kolumnowe Êwiàtynie osklepiniach beczkowych. We Wroc∏wiu takich Êwiàtyƒ by∏o dwie. Jednà z nich by∏ s∏ynny koÊció∏ klasztorny na O∏binie – rozebrany przez niemiecki patrycjat w r. 1529 jako POLSKA ÂCIANA P¸ACZU. W r. 1962 znaleziono we Wroc∏awiu granitowà g∏owic´ pseudokorynckà, prawdopodobnie uszkodzonà przy prze∏adunku w porcie Dolnym i zbrakowanà. Jest to g∏owica KOPU¸OWA, pasujàca logicznie tylko do 2 miejsc: Âwiàtyni Apollina w Policach lub Êwiàtyni sejmowej na Górze Narad w Poznaniu. Kolumny dla Êwiàtyni w Tczewie zosta∏yby odkute z czerwonego granitu tatrzaƒskiego lub skandynawskiego, i transportowane do Dunajca torem bobslejowym. Zagadki architektoniczne Kijowa próbuje si´ ostatnio t∏umaczyç dzia∏alnoÊcià Attyli, ale podczas najazdu Hunów w r. 375 Kijów by∏ ju˝ miastem sto∏ecznym. Wnukiem ukrzy˝owanego w Kijowie BOZA (Sambora?) móg∏ byç dyktator Rzymu Stylichon, gdy˝ kaza∏ sobie zrobiç koron´ z gwoêdzi, którymi ukrzy˝owano Boza, która nazywa si´ ˚elaznà Koronà Lombardzkà. Architektura Kijowa, nazwanego przez Ptolemeusza METROPOLIS, jest starsza a wg mnie PRZEDSCYTYJSKA. W Europie jedyna znanà mi analogià do kolumnowej architektury scytyjskiej sà koÊcio∏y ATLANTYCKIE we Francji i Anglii typu St. Savin-sur-Gartemple. Musia∏y byç one jednak budowane zupe∏nie inna technikà, gdy˝ polskie kolumny granitowe by∏y nieco jajowate – do transportu torem bobslejowym, co nad Atlantykiem nie mia∏o sensu. W Londynie taki system 103 rozebrano w II w. ne. I zamek Trzyg∏awa w Szczecinie mia∏ kaplic´ namiotowà na bardzo cienkich kolumnach – co "pasuje" do architektury granitowej Pomorza. I zamek Trzyg∏awa nie mia∏ jednak nic wspólnego z architekturà granitowà Grakcha I, Julii czy Lecha Afrykaƒskiego. Poniewa˝ I zamek Trzyg∏awa jest wyraênie STARSZY, wi´c mo˝na powiedzieç, ˝e I zamek ten mogli budowaç Scytowie. Ta kaplica namiotowa jest wa˝na, gdy˝ od niej zdaje si´ pochodziç PREZBITERIUM POLSKIE. Dla mnie kaplica ta stoi mi´dzy koÊcio∏em cysterskim w Nowej K´pie w Meklemburgii a katedrà wczesnogotyckà na Wawelu, czyli ˝e powinna to byç architektura Jana Liczyrzepy? I katedra wroc∏wska zosta∏a zbudowana na cokole granitowym Êwiàtyni typu RZYMSKIEGO. Wg mnie by∏a to Êwiàtynia Julii, siostry Juliusza Cezara a ˝ony Lubrana. W∏aÊnie w tej Êwiàtyni sk∏ada∏ ho∏d Rydygier Wandzie Królowej Wandalów, raportujàc o zdobyciu Kurska. Po wypowiedzeniu s∏ów WANDA NIECH ROZKAZUJE: NA ZIEMI, NA WODZIE I W POWIETRZU! wyjà∏ miecz i rzuci∏ si´ naƒ... Mamy tu zrelacjonowanie póênej architektury kolumnowej typu raweƒskiego do filarowej. Zar´czynowym koÊcio∏em Wandy i Rydygiera jest koÊció∏ (klasztorny) w Strzelnie Kujawskim, który ja uwa˝am za julijski od Juliusza Cezara, wobec czego koÊció∏ ten by∏by tylko ZDOBIONY na te zar´czyny. I katedra wroc∏awska jest ∏ab´dzim Êpiewem Wandy, który zastyg∏. Portret Wandy w wieku podesz∏ym w podwójnej koronie - wandalskiej i scytyjskiej - jest w Tyƒcu krakowskim, który by∏ widocznie jej rezydencjà. Sejm urz´dowa∏ na Wawelu a patriarcha w Ba∏wochwalni na Krzemionkach.. Nijak to si´ ma jednak do katedry kieleckiej, o której mo˝na tylko powiedzieç, ˝e by∏a pierwotnie Êwiàtynià Ognia. Jest to budowla tak prymitywna, ˝e systematycznie si´ uchwyciç nie da. T∏umaczenie tego "wielokrotnà przebudowà" nie ma sensu, gdy˝ jest to konsekwentny system budowlany. Klasyczny romanizm zaczyna si´ w Polsce z przybyciem Lecha Afrykaƒskiego w r. 550. Na zamku legnickim prof. Rosp´dowski odkry∏ pozosta∏oÊci rotundy zamku przeciw Lugiom- ¸u˝yczanom, którzy w r. 50 przyjeli protektorat rzymski. Po odsieczy Konstantynopola przez Awarów w r. 558 Lech i Czech przewiezli skarby wandalskie z Belgradu do zamku Marka Aureliusza w Bratys∏awie. Zamek Serokomla czyli Janowiec nad Wis∏à, nic wspólnego z architekturà Lecha Afrykaƒskiego nie ma i jest prawdopodobnie sarmacki. W r. 560 Lech Afrykaƒski koronowa∏ si´ na Króla Wandaluzji w Sandomierzu – prawdopodonie w obecnej halowej katedrze sandomierskiej, ale ju˝ w r. 562 Awarowie rozgromili Wandalów na Podolu i dokonali okupacji ziem na po∏udnie od górnej Wis∏y i Odry. Obie strony fortyfikowa∏y si´ a Lech budowa∏ system kremlinów, które w wi´kszoÊci zachowa∏y si´ jako "klasztory cysterskie". Najbardziej znanym koÊcio∏em z tego okresu jest koÊció∏ cysterski w Trzebnicy. Lokowano tam cystersów, gdy˝ by∏ to zakon przemys∏owy a kremliny Lecha mia∏y takà funkcj´. Te wzajemne fortyfikowanie si´ trwa∏o a˝ do traktatu pokojowego w Konstantynopolu w r. 568, na mocy którego Rus odda∏ cesarzowi Ba∏kany za W∏ochy, które zaraz zamieni∏ z Longobardami na Bohemi´, którà odda∏ Czechowi a sam pop∏ynà∏ systemem rzek i kana∏ów na Dzwin´. Zaraz po odejÊciu Awarów Lech rozpoczà∏ budow´ nowej stolicy w postaci Wroc∏awia staromiejskiego. Polega∏o to na wytyczeniu nowej siatki miejskiej, wg czego poprowadzono ulice i zacz´to budow´ Ratusza oraz koÊcio∏ow na obecnych miejscach. Niektóre starsze budowle adaptowano, do których ja zaliczam koÊció∏y Êw. Miko∏aja i Êw. Antoniego jako zbarokizowanà nieco Êwiàtyni´ ho∏downiczà Attyli. Znaleziona tam g∏owa posàgu Attyli by∏a postponowana, ale samà Êwiàtyni´ uratowano przed rozbiórkà, robiàc w niej zimnic´ a potem prochowni´, którà odkopano po pokoju westfalskim. 104 Pa∏ac Bonapartego na pl. Solnym ma adaptowane kamienice starsze, z WTÓRNYMI kolumnami renesansowymi, co kwalifikuje te budowle do architektury PRZEDROMA¡SKIEJ. Architektonicznie wià˝e si´ to z koÊcio∏em Êw. Antoniego. W r. 570 ukoƒczono OBECNE prezbiterium katedry wroc∏awskiej, gdzie zmieniono oficjalnà nazw´ paƒstwa z Wandaluzji na POLONI¢. Zamek Lecha by∏ na Wzgórzu Polskim. Wroc∏aw Lecha Afrykaƒskiego by∏ otoczony obecnà Fosà Miejskà, o czym Êwiadczy ÂLUZA w Bramie O∏awskiej. Âluz´ tà zlikwidowano wobec budowy po najeêdzie mongolskim WEWN¢TRZNEGO kana∏u Êluzowego, który potraktowano jako fortecznà fos´ wewn´trznà i umocniono WEWN¢TRZNYM murem obronnym. Wroc∏aw zosta∏ wy∏o˝ony przez Lecha Afrykaƒskiego P¸YTAMI GRANITOWYMI, które zbrakowali dopiero Prusacy. Mia∏o to sens wobec istnienia systemu antypowodziowego Leszka Z∏otnika, którym kierowa∏ zamek na Wojnowie. Gdy jednak w r. 1272 patrycjat skonfiskowa∏ Henrykowi Probusowi zamki za d∏ugi, to zburzono zamek na Wojnowie jako niepotrzebny – wobec czego miasto zacze∏a nawiedzaç kl´ska powodzi. Za Macieja Korwina nadsypano Stare Miast do 3,5 m a p∏yty prze∏o˝ono, wi´c data portalowa na Kurzym Targu, 1481, oznacza kamienic´ wybudowana ju˝ na "nowym poziomie Rynku", gdy stare partery sta∏y si´ piwnicami. Ratusz "obni˝y∏ si´" a kamienice przebudowano wysokoÊciowo. Po kl´sce powodzi w r. 1903 Holendrzy wybudowali system antypowodziowy, który by∏ spot´gowaniem systemu Leszka Z∏otnika czy Scytów. Ten system holenderski zlikwidowali znowu komuniÊci – te˝ jako niepotrzebny - co sta∏o si´ powodem tragedii w r. 1997. Kolejny etap architektury polskiej to recepcja architektury LONGOBARDZKIEJ. Przyk∏adem tego mo˝e byç I koÊció∏ Êw. Maurycego we Wroc∏awiu. Wnuk Lecha Afrykaƒskiego, Wyzymir Danobójca, mia∏ wybudowaç Wismar i Gdaƒsk - ale poniewa˝ przypisywaç mu mo˝na tylko II faz´ katedry oliwskiej wi´c mit o budowie Gdaƒska mo˝e byç przeniesieniem tradycji budowy Djamandu poni˝ej Rygi. Kolejnym etapem architektury polskiej jest bitwa pod Wogatisburgiem (Norymbergà?) w r. 632. Posz∏o o uk∏ad handlowy z Merowingami, który przewidywa∏ budow´ identycznych Êwiàtyƒ handlowych w Naumburgu i Magdeburgu, ale po wybudowaniu Êwiàtyni polskiej, w postaci katedry naumburskiej, Merowingowie zbudowali OBECNÑ katedr´ magdeburskà. Lechidzi uznali to za z∏amanie traktatu i poduszczyli S∏owian do pogromu kupców frankijskich na targach w Wiedniu. Istniejà jednak poszlaki, ˝e powodem tej wojny by∏p wymordowanie Bu∏garów w Alpach. Powstanie polskiej architektury narodowej wypada wiàzaç z Ludwikiem Lebediuszem, który w r. 830 rozgromi∏ Ord´ Tureckà nad Wo∏gà. Za pomoc mianowa∏ swego przyjaciela Ludwika Niemieckiego Wojewodà Âlàska a sam podjà∏ podbój fiƒskiego Powo∏˝a. Ludwik wybudowa∏ we Wroc∏awiu katedr´ KATOLICKÑ na Kurzym Targu oraz przyprowadzi∏ warsztat minsteru strasburskiego, który wzniós∏ far´ Êw. El˝biety. Ludwik przygotowa∏ bunt braci przeciw ojcu i zosta∏ Królem Bawarii. Gdy senior Lotariusz wyp´dzi∏ go to uciek∏ do Polski, gdzie z∏o˝y∏ ho∏d witeziowi Lebediuszowi a ten najecha∏ Rzesz´ Karoliƒskà, co doprowadzi∏o do podzia∏u jej na 3 królestwa. Najazd ten mia∏ wp∏yw na architektur´ polskà, gdy˝ zosta∏a wówczas sformu∏owana GOTYCKA FILAROWA ARCHITEKTURA HALOWA – jako halowa interpretacja bazylikowego gotyku Lotariusza, czego sztandarowym dzie∏em jest minster strasburski. Oryginalne koÊcio∏y Lebediusza na terenie dzisiejszej Polski nie zachowa∏y si´, gdy˝ zosta∏y przebudowane, ale mo˝emy podziwiaç katedr´ zamkowà w MiÊni jako Lebediusza. Rozwój tej architektury szed∏ w kierunku KOLUMNOWYM, co widaç na przyk∏adzie gotyku nadwiÊlaƒskiego. Niemcy nazywali ten gotyk niemieckim i ∏àczyli z krzy˝akami, co jest nonsensem, gdy˝ 105 architektura krzy˝acka jest WTÓRNYM ROMANIZMEM BAZYLIKOWYM, a gotyk halowy zosta∏ pot´piony na milenijnym zjeêdzie gnieênieƒskim wobec czego nale˝y go datowaç PRZED ROKIEM TYSI¢CZNYM. Nasza historiografia przedjezuicka mówi, ˝e Popiel II o˝eni∏ si´ z Niemkà, która sk∏oni∏a go do otrucia stryjów, co wywo∏a∏o powstanie i najazd wielkomorawski. Wyglàda na to, ˝e tu˝ przed obl´˝eniem P∏ocka przez Wielkomorawian Popiel kaza∏ synowi Sobies∏awowi przewieêç cz´Êç skarbów z P∏ocka do zamku na Cytadeli Napoleona w Gdaƒsku, gdy˝ potem dynastia Sobies∏awowiczów chlubi∏a si´ pochodzeniem OD POPIELA. Architektura gdaƒska ma si´ nijak do architektury Lechidów czyli Wyzymira Dabobójcy, natomiast przystaje do architektury Popielidów jako powrót do systemu filarowego. Wyglàda na to, ˝e GOTYCKI GDA¡SK zosta∏ wzniesiony przez Sobies∏awa Myszowica - za skarby, które wywióz∏ z P∏ocka. Z pogromu tego ocala∏ te˝ ród Prawdziców, gdy˝ by∏ zaj´ty podbojem Syberii. Prawdzice mieli dobre stosunki z emirami Samarkandy, którzy umo˝liwili im rekonkwist´ przy pomocy tureckiej jazdy pancernej i monety arabskiej. W r. 895 Prawdzice dotarli do Wis∏y, gdzie zaczeli budowaç Bramne czyli Toruƒ – na wzór Gdaƒska Sobies∏awa Myszowica. Ta korelacja strzela jak pruski karabin – ale pozostaje jeszcze sprawa prezbiterium polskiego. - JeÊli zwa˝ymy, ˝e rozgromieni przez Prawdziców Piastowie musieli przyjàç GOTYK NADWIÂLA¡SKI to owe prezbiterium POLSKIE zosta∏oby sformu∏owane przy budowie obecnej katedry warszawskiej, która jest typowà FARÑ. I mur obronny Warszawy by∏by wi´c budowany w czasie warowania na WiÊle w l. 895-99 a fara nieco póêniej, ju˝ pod protektoratem Prawdziców. Wg proponowanego tu systemu to wzorcem dla PREZBITERIUM POLSKIEGO powinna byç kaplica na I zamku Trzyg∏awa w Szczecinie. Kolejnym etapem w rozwoju tej architektury sà koÊcio∏y o prz´s∏ach MOSTOWYCH, jako efekt u˝ycia stali zbrojeniowej. We Wroc∏awiu sà to Mariacki Na Piasku i Êw. Doroty przy Âwidnickiej. Zosta∏y one zbudowane wkrótce po zaj´ciu przez Prawdziców i Piastów Âlàska i Podkarpacia w r. 900. JeÊli przyjmiemy, ˝e to nie Henryk Ptasznik okupowa∏ Âlàsk lewobrze˝ny tylko Prawdzice to Prawdzice powinni wybudowaç koÊció∏ przy Âwidnickieja 3 prz´s∏a zachodnie koÊcio∏a Mariackiego powinne byç dzie∏em Leszka V, do którego w XIV w. Pieszko dobudowa∏ 3 prz´s∏a wschodnie. Do tej architektury nale˝y równie˝ katedra lwowska, która nic wspólnego z architekturà Kazimierza Wielkiego nie ma. Metrykowa∏em wroc∏awski zamek Na Piasku jako dzie∏o Leszka Z∏otnika, gdzie kaza∏ si´ pochowaç, ale jest to architektura granitowa, czyli scytyjska, Wyglàda na to, ˝e po r. 490 pne zamek zosta∏ zdobyty przez Kaszubów, którzy UKO¡CZYLI GO w cegle. Prowadzono tam prace archeologiczne, gdy˝ w tym miejscu urwa∏ si´ Êlad transportowanego przez SS barkà z∏ota górnoÊlàskiego. Po powrocie z Niemiec w r. 1990 zg∏osi∏em w Urz´dzie Ochrony Paƒstwa ZAGINI¢CIE DOKUMENTACJI tych wykopalisk. W r. 900 Prawdzice zabili cesarza Arnulfa i jego syna, króla Lotaryngii Wielkiej Zwentigbolda, co skoƒczy∏o Rzesz´ Karoliƒskà. Gdy Lotaryngi´ Wielkà zajeli Francuzi, to sejm niemiecki uzna∏ protektorat Prawdziców, co przejawi∏o si´ przyj´ciem przez Niemców handlowego kodeksu Êw. Miko∏aja i gotyckiej architektury HALOWEJ, nazywanà gotykiem saskim i uwa˝anà za narodowà architektur´ niemieckà. Dobrawà czeskà by∏a fundatorkà HALOWYCH KOÂCIO¸ÓW PARAFIALNYCH WIELKOPOLSKI. Âwiadczy o tym jej mauzoleum w postaci kaplicy Mariackiej na Ostrowie poznaƒskim. Poniewa˝ Poznaƒ na stolic´ si´ nie nadawa∏, gdy˝ móg∏ byç zatopiony tamà poni˝ej, wi´c Mieszko I budowa∏ Drugi Londyn w Szczecinie, co swego czasu nazywano S∏owiaƒskà Atlantydà. By∏o to miasto kilkakrotnie wi´ksze od Szczecina magdeburskiego, z czego kilka obiektów zachowa∏o si´, w tym koÊció∏ targowy Êw. Jakuba oraz mauzoleum Mieszka I w postaci koÊcio∏a Przy MoÊcie. 106 Tak jak gotycki Szczecin mia∏ byç budowany na wzór Londynu, tak Eryk Zwyci´ski budowa∏ na wzór Szczecina Sztokholm. W obu przypadkach podstawà by∏y olbrzymie groble forteczne. Trudno mówiç o architekturze Boles∏awa Chrobrego, gdy˝ skarbów on nie odziedziczy∏ a ci´˝kie wojny nie sprzyja∏y mecenatowi. Uwa˝am jednak za jego dzie∏o katedr´ w Opolu – którà zresztà przypisuje si´ mu, z rokiem konsekracji 1024, która jako HALOWA musia∏a byç zaawansowana w budowie w roku tysi´cznym, tote˝ budowa jej powinna si´ rozpoczàç w r. 990. Chrobry podjà∏ te˝ budowe IMPERIALNEJ katedry w Kruszwicy – pomnika pokoju budziszyƒskiego w r. 1018, ale ukoƒczy∏ jà dopiero Mas∏aw. W r. 1096 Kruszwica zosta∏a zburzona przez Sieciecha, który na katedr´ si´ nie targnà∏. Ostatnia wzmianka o tej Êwiàtyni pochodzi z r. 1325, wobec czego powinna byç ona zburzona w czasie wojen krzy˝ackich. Âwiàtynia ta powinna byç na Grodzctwie. Mieszko budowa∏ Drugi Londyn w Szczecinie, Chrobry imperialnà Kruszwic´ a Kazimierz Mnich przeniós∏ stolic´ do Krakowa. KRAKÓW w Kronice Schedla nie da si´ zidentyfikowaç topograficzne, gdy˝ jest to miedzioryt z czasów Chrobrego a dzisiejszy Kraków staromiejski zosta∏ wybudowany przez Stanis∏awa Szczepanowskiego, który kaza∏ rozebraç miasto, nadsypaç je o 2-3 m, i wybudowaç na tym niwelisku miasto GODNE KORONACJI ZDOBYWCY AZJI. Pierwotny koÊció∏ Mariacki by∏ nieco wy˝szy, gdy˝ po zarwaniu przez Mongo∏ów sklepieƒ, ju˝ si´ ich na poprzedniej wysokoÊci za∏o˝yç nie da∏o. Przebudowa Krakowa za Boles∏awa Âmia∏ego by∏a ostatnià wielkà akcjà budowlanà Polski a˝ do czasów Kazimierza Wielkiego. Tradycja Êlàska mówi, ˝e W∏ostowicowie wybudowali 77 koÊcio∏ów, ale ja, po przeanalizowaniu kilku stwierdzi∏em, ˝e by∏y to renowacje koÊcio∏ów starszych. Mog´ te˝ powiedzieç, ˝e nie by∏o ˝adnych szkó∏ muratorskich Brunsberga, Stetheimera czy Andrzeja z Bnina a tylko takowe warsztaty konserwatorskie – choç uda∏o mi si´ znaleêç prezbiterium Andrzeja z Bnina i 2 koÊcio∏y przd∏u˝one przez Stetheimera. Natomist by∏a szko∏a muratorska Parlerów, co ja uwa˝am za kontynuacj´ GOTYKU SZTAUFÓW, choç w XIV w. nie wybudowano ani jednaj katedry. Odwrót od budownictwa zaczà∏ si´ ju˝ wczeÊniej. Boles∏awowi Krzywoustemu, a w∏aÊciwie jego ˝onie Salomei, mo˝na przypisaç tylko GOTYCKÑ kolegiat´ g∏ogowskà, przypisywanà dotychczas Salomei Wielkopolskiej. Kolegiat´ wiÊlickà ufundowa∏a faworyta Kazimierza Sprawiedliwego, która sportretowa∏a si´ tam jako beczàca baba. Kolegiata ta ma podstawowy b∏àd architektoniczny. W l. 1273–82 Henryk Probus wybudowa∏ na wroc∏wskim Ostrowie kolegiat´ Âwi´tego Krzy˝a, który to warsztat wzniós∏ bezpoÊrednio potem wspania∏à far´ lubelskà – rozebranà ponoç z∏oÊliwie. Kazimierz Wielki koÊcio∏ów nie budowa∏ i nie zezwala∏ na budowanie ich. Odnawia∏ jednak stare i kaza∏ rozbieraç koÊcielne wie˝e forteczne – ˝eby Polacy, Broƒ Bo˝e, nie chowali si´ tam przed najeêdzcami – boç to Êmierç pewna! Wybudowa∏ jednak szereg twierdz na wschodzie i podjà∏ budow´ FORTECZNEGO Lublina, czego po rozbiciu Wielkiej Ordy pod Be∏zem i Suczawà i nad Sinymi Wodami zaniecha∏. Wg tych planów wybudowano jednak Kreml Dymitra Doƒskiego, który podziwiamy. Najwi´kszà twierdzà w pó∏nocnej Polsce by∏ Wyszogród nad Wis∏à naprzeciw Bydgoszczy, zdobyty na Prawdzicach przez Krzywoustego przy pomocy W´grów. Zaj´cie Wyszogrodu przez Krzy˝aków w r. 1328 sta∏o si´ sprawà europejskà a arbitra˝ mi´dzynarodowy nakaza∏ Krzy˝akom rozebranie tej twierdzy. Równie˝ Kwidzyƒ jest dzie∏em przedkrzy˝ackim, gdy˝ w koƒcu XIII w. wykupili oni zamek i miasto od Staƒków i wybudowali WIADUKT. S∏ynny wiadukt w Kamieƒcu Podolskim przypisuje si´ Kazimierzowi Wielkiemu, ale ja jestem sk∏onny widzieç go na Kolumnie Trajana. Obecny zbarokizowany koÊció∏ na krakowskiej Ska∏ce jest fundacjà Królowej Jadwigi, 107 natomist cz´stochowska bazylika Jasnogórska fundacjà W∏adys∏awa Jagie∏∏y – po zniszczeniu huty JASNEJ przez husytów litewskich. Tradycja o zniszczeniu Cz´stochowy przez Tatarów jest poprawna historycznie, gdy˝ Krym nale˝a∏ wówczas politycznie do Litwy a Korybutowicz Ostrogski przy pomocy Tatarów okupowa∏ Âlàsk, czego pamiàtkà jest DON˚ON w Srebrnej Górze, Êwiadczàcy ˝e Liwini pos∏ugiwali si´ jeszcze granatami z nitroglicerynà. Jest to jedyna na terenie Polski BASTYLIA, jakie budowano we Francji w czasie wojny stuletniej. Fortycjà do obrony przy pomocy PUSZEK z nitroglicerynà jest Barbakan krakowski, który straci∏ sens po zdobyciu przez Polaków artylerii turkiestaƒskiej pod Be∏zem w r. 1362. Na powracajàcà Wielkà Ord´ napadli nad Sinymi Wodami Litwini i zajeli Kijów. Litwa ju˝ wczeÊniej wpisa∏a si´ do historii europejskiej, usuwajàc wespó∏ z Polakami Wielkiego Tumnika z Moskwy i osadzajàc tam Iwana Kalit´. Aby pomieÊciç garnizon 10 tysi´cy wojowników konnych – tego najwi´kszego bodaj w historii Europy do czasu Piotra Wielkiego EGZEKUTORA PODATKOWEGO – to musia∏o tam byç kilkanaÊcie kremlinów, które w wi´kszoÊci zachowa∏y si´. Mia∏o to wp∏yw na Europ´ Zachodnià, gdy˝ udost´pnienie przez Polaków Walezjuszom artylerii turkiestaƒskiej sta∏o si´ podstawà absolutyzmu francuskiego, bo artyleria ta nie tylko bi∏a Anglików, ale i burzy∏a zamki krnàbrnych feuda∏ów. Jeden z wroc∏awskich historyków architektury opowiada∏ mi, jak w Smoleƒsku Rosjanka pokazywa∏a mu Sigmuntowskuju Kriepast. Odpowiedzia∏em, ˝e to, co mu pokazywano, by∏o twierdzà Borysa Godunowa, natomiast kremlin Smoleƒski jest dzie∏em Micha∏a Gliƒskiego, który przewióz∏ tam skarbiec Jagiellonów, aby po wyp´dzeniu z Kijowa og∏osiç si´ udzielnym ksi´ciem smoleƒskim. Chcia∏ lawirowaç mi´dzy Polskà a Moskwà, ale podczas wizyty w Moskwie zosta∏ aresztowany za OBRAZ¢ MAJESTATU, gdy˝ budowany przez niego kremlin smoleƒski mia∏ byç wspanialszy od moskiewskiego. Sàd bojarski skaza∏ go na konfiskat´ Udzielnego Ksi´stwa Smoleƒskiego i skarbca Jagiellonów. Wszyscy si´ Êmieli a P¸AKA¸ TYLKO B¸AZEN. Inna historia krakowska mówi, ˝e w r. 1870 wszyscy kupowali akcje francuskie a pruskie tylko b∏azny. PRZEMIANY ARCHITEKTURY REZYDENCJI MONARSZEJ ORAZ KATEDRY NA WAWELU W ÂWIETLE NOWYCH BADA¡; Janusz Firlet i Zbigniew Pianowski, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, T. XLIV z. 4, PAN – Komitet Architektury i Urbanistyki, TEORIA I HISTORIA, Of.Wyd. PWr Wroc∏aw 2000, str. 207-37 JakieÊ 2 lata po aferze Bundestagu z biskupkami, na odczycie w Zak∏adzie Historii Architektury, Urbanistyki i Techniki PWr da∏em Pianowskiemu mà Funkcjonalnà Chronologi´ Architektury Niemieckiej i Polskà Architektur´ Przedromaƒskà, Romaƒskà i Gotyckà. Napisa∏em tam, ˝e zamek I na Wawelu wybudowa∏ Grakch I, po powrocie z Azji Mniejszej w r. 275 pne, a Budow∏a Czworokàtna – widoczna na miedziorycie Schedla w kszta∏cie wie˝y – by∏a jego grobowcem. Wyszczególnienie przez JF i ZP 20 faz budowlanych Wawelu potwierdza mojà chronologi´, gdy˝ PRZEBUDOW¢ robi si´ raz na sto–dwieÊcie lat. Na osi BCz autorzy rysujà jeszcze jakiÊ budynek, co jest punktem dla mnie, bo to, ˝e nie uda∏o si´ uchwyciç ZEWN¢TRZNEGO LICA BCz Êwiadczy, ˝e by∏a to WYDRÑ˚ONA SKA¸A, którà od wewnàtrz otynkowano gipsem. Ska∏´ tà zniwelowano wraz z ca∏à budowlà przy budowie OBECNEGO pa∏acu Boles∏awa Âmia∏ego. Ta systematyka nie zgadza si´ jednak z tezà, ˝e kamienny Wawel powinien byç ju˝ wybudowany przez Scytów, których pozosta∏oÊcià zdajà si´ byç ROTUNDY jako wartownie, a niektórzy dopatrujà si´ tam jeszcze MEGARONU TROJA¡SKIEGO, na którym wybudowano meczet. JF i ZP likwidujà meczet na 24 kolumnach i Kasztel Romaƒski. Ja sàdzi∏em, ˝e ów meczet powsta∏ w trakcie przebudowy Wawelu za Leszka III, z okazji wizyty w Krakowie Karola 108 Wielkiego i kalifa z Bagdadu w r. 789, ale ze studiów rekonstrukcyjnych wynika doÊç jasno, ˝e by∏y to budowle wczeÊniejsze. W tym˝e numerze KAiU jest na str. 239-34 artyku∏ Zygmunta Âwiechowskiego Simon, budowniczy ma∏opolskich opactw cysterskich - fakt czy fikcja? Otó˝ nie kwestionujàc osoby Simona musz´ powtórzyç, ˝e NIE BY¸O ˚ADNEJ ARCHITEKTURY CYSTERSKIEJ, gdy˝ lokowanie klasztorów cysterskich polega∏o na przyjmowaniu regu∏y cysterskiej przez stare klasztory benedyktyƒskie. Ma∏opolskie klasztory cysterskie by∏y zaÊ KREMLINAMI Lecha Afrykaƒskiego. JF i ZP rekonstuujà meczet jako SKARBIEC i PA¸AC, a mury Êwiadczà, ˝e by∏a to budowla kilkupi´trowa, z koÊcio∏em Êw. Gereona jako pa∏acowym. Wawelska katedra romaƒska, po której zachowa∏a si´ krypta Êw. Leonarda i wie˝a, by∏a dzie∏em Leszka Chytrego, o czym Êwiadczy siostrzeƒstwo z Tumem ¸´czyckim. Do lokalizacji skarbca w Krakowie potrzebne by∏y kana∏y Wis∏a-Odra i Wis∏a-Warta. W zwiàzku z tym przypominam, ˝e wspania∏y Gdaƒsk powsta∏ tylko dlatego, ˝e w r. 882 Popiel Myszowaty wezwa∏ syna, któremu poleci∏ przewieÊç cz´Êç skarbów z P∏ocka do Gdaƒska, dzi´ki czemu ów Sobies∏aw móg∏ potem budowaç GOTYCKI Gdaƒsk, na wzór czego Prawdzice zbudowali gotycki Toruƒ. Tytu∏owy numer KAiU ma adnotacj´ DRUK UKO¡CZONO W KWIETNIU 2000 R. Wobec tego sàdz´, ˝e artyku∏ Edmunda Ma∏achowicza PRZEDROMA¡SKI KOÂCIÓ¸ I PIERWSZA KATEDRA WE WROC¸AWIU (s. 191-206) jest replikà na mà recenzj´ artyku∏u Edmunda Ma∏achowicza DWIE BUDOWLE ROMA¡SKIEJ KATEDRY WE WROC¸AWIU; KAiU, T. XLIV, z. 3, W-w 1999, s. 91-104. W artykule tym oskar˝y∏em Ma∏achowicza o udzia∏ w otruciu Hawrota, który odkry∏ pod obecnà katedrà romaƒskà ÂWIÑTYNI¢ RZYMSKÑ, co Ma∏achowicz UKRYWA. KATEDRA WCZESNOGOTYCKA NA WAWELU, jako pochodna kaplicy kolumnowej I zamku Trzyg∏awa w Szczecinie? Skojarzy∏em katedr´ wczesnogotyckà na Wawelu z koÊcio∏em cysterskim w Nowej K´pie (Franzburgu) w Meklemburgii, a ten odnosi∏em do wojny nordyjskiej Jana Liczyrzepy w r. 700 pne. Zosta∏em do tego zmuszony abnegacjà architektury kijowskiej do mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej (FChAN), która zaczyna si´ kimeryjskimi zamkami w Sudetach i nad Renem. KoÊció∏ w Nowej K´pie wyda∏ mi si´ jedynym ∏àcznikiem pomi´dzy architekturà kijowskà a europejskà. Ewentualne uchybienie wobec chronologii koÊcio∏a cysterskiego w Nowej K´pie, czy rzeczonej katedry na Wawelu, nie zagra˝a w niczym mej FChAN, gdy˝ moje wnioski w tym wzg∏´dzie sà tylko próbà zrelacjonowania Architektury Kijowskiej do FChAN. JeÊli uda∏o mi si´ znaleêç efekt Architektury Kijowskiej w Meklemburgii to wypada te˝ poszukaç tego pomi´dzy. KoÊció∏ w Nowej K´pie - Franzburgu znam tylko z planu i ryciny Lubina z r. 1610. JeÊli "baszta" w po∏udniowo–wschodnim naro˝niku by∏a kominem pieca grzewczego to mo˝naby wnosiç o funcji u˝ytkowej obiektu. W tym wypadku transept móg∏ byç podstawà WIE˚Y i mo˝e paleniskiem ognia chramnego, który by∏ du˝y, gdy wcytyjski ogieƒ o∏tarzowy by∏ raczej ma∏y. Absyda jest funkcjonalnie okapem dymu o∏tarzowego, gdy u S∏owian wielki ogieƒ by∏ w transepcie, wobec czego potrzebna by∏a kopu∏a z otworami b´bnowymi do przewiewu. Pierwotny chram mia∏ wie˝´, która by∏a KOMINEM. Gdy "wielki ogieƒ" zastàpiono o∏tarzem ofiarnym to komin zastàpi∏a ABSYDA. Wie˝e chramne zwa∏y si´ LATARNIAMI. Ze stratygrafi Firleta i Pianowskiego wcale nie wynika chronologia wawelskiej katedry wczesnogotyckiej, choç oni liczà jà jako IV. Wg danych w przedmiotowym artykule to mog∏a ona jednak byç tak IV jak II. JeÊli by∏aby to katedra IV to wypada∏oby jà zestawiaç z rotundà na II 109 zamku legnickim, datowanà wg I koÊcio∏a Êw. Wincentego we Wroc∏awiu, zbudowanym "po" RZYMSKIEJ bazylice Julii w l. 57-31 pne - wobec czego zamek II w Legnicy winien byç wandalskà odpowiedzià na sojusz lugijsko-rzymski w r. 50. Najbardziej rasowà architektur´ WIADUKTOWÑ ma klasztor w Trebiciu ko∏o Ig∏awy na Morawach, a wiaduktu w Kamieƒcu Podolskim dopatrujà si´ niektórzy na kolumnie Trajana. Ja mog´ podaç III argument – ˝e jeÊli zamki w Opolu i Legnicy by∏y budowane w III çwierci I w, to Kamieniec Podolski te˝ chyba. Datowanie zamku II w Legnicy "po roku 50" datowa∏oby Kurzà Nog´ na Wawelu – jako pozosta∏oÊç wiaduktu nad kana∏em Wawel-Okó∏. Taki wiadukt forteczny powinien byç budowany nawet wczeÊniej, bo ju˝ po ponownym zerwaniu stosunków dyplomatycznych z Rzymem w r. 17, kiedy wiadomo by∏o, ˝e Rzymianie KRAKÓW OBLEGNÑ. Zburzenie tego wiaduktu zdaje si´ Êwiadczyç, ˝e Rzymianie KRAKÓW ZDOBYLI. Te spekulacje z architekturà WIADUKTOWÑ nie wykluczajà halsztackiej kwalifikacji wawelskiej katedry wczesnogotyckiej, gdy˝ "po" katedrze macedoƒskiej nie mia∏a ona sensu. W takim razie by∏aby jednà z 7 Êwiàtyƒ NA KAMIENIU INDYJSKIM czyli na kolumnach z nefrytu jordanowskiego, co powinno byç dzie∏em Jana Liczyrzepy po r. 700 pne. Z porównania planów koÊcio∏a w Nowej K´pie, kaplicy I zamku Trzyg∏awa w Szczecinie i katedry wczesnogotyckiej na Wawelu wynika, ˝e Êwiàtynia wawelska by∏a konsekwencjà kaplicy Trzyg∏awa. To zaÊ suponuje, ˝e I zamek Trzyg∏awa w Szczecinie by∏by na kolumnach nie granitowych - jak wnioskowano - ale NEFRYTOWYCH. KoÊció∏ we FRANZBURGU - Nowej K´pie w Meklemburgii jest wa˝ny równie˝ z tego wzgl´du, ˝e jest to JEDYNA znana mi koneksja do katedry kieleckiej, którà ja ∏àcz´ ze S¸OWACKÑ ARCHITEKTURÑ MYKE¡SKÑ i Hredczanem II. Chronologia jest tu taka: S∏owacka architektura mykeƒska - katedra kielecka - architektura Kijowska i koÊció∏ w Nowej K´pie. 3 pierwsze architektury sà technikà BRÑZU a koÊció∏ w Nowej K´pie jest wczesno˝elazny czyli wczesnohalsztacki, co zgadza si´ z narracjà Wielkich Kronik Francji. Jan Liczyrzepa pos∏ugiwa∏ przy podboju pragermaƒskiej kultury nordyjskiej KAWALERIÑ, która powinna byç kimeryjska. JeÊli po podboju ziemi mi´dzy dolnà Odrà a ¸abà PANUJÑCA NA BA¸TYKU kultura nordyjska utrzyma∏a Rugi´, to Pan Jan musia∏ szybko budowaç kana∏ Piana-Reknica, ˝eby zaatakowaç Rugi´ od ZACHODU – czego efektem mo˝e byç wybudowany przez pFRANCJONÓW (kawaleri´ kimeryjskà) zamek w Nowej K´pie, gdzie potrzebna by∏a wysoka wie˝a sygnalizacyjna w postaci wie˝y transeptowej koÊcio∏a cysterskiego. Ogieƒ by∏ w transepcie, wi´c jeÊli wodzowie cymbryjscy weszli od zachodu a Pan Jan siedzia∏ w g∏´bi prezbiterium, to faktycznie mogli go dostrzec DOPIERO, gdy ich oczy przyzwyczai∏y si´ – czyli ˝e rozmawiali ze sobà przez ogieƒ. Po tej kapitulacji Francjoni – wg Wielkich Kronik Francji Celtowie czyli Kimeriowie – dostali ziemi´ nad Westerem, który zacz´to zwaç RENEM. Ta spekulacja spycha architektur´ galeriowà do Leszka Chytrego, czyli ˝e obecna kaplica Êw. Ottona na zamku Trzyg∏awa powinna istnieç ju˝ w czasie UCZTY ÂLEDZIOWEJ!? KATEDRA WCZESNOROMA¡SKA NA WAWELU jako macedoƒska W artykule Firleta i Pianowskiego PRZEMIANY ARCHITEKTURY REZYDENCJI MONARSZEJ ORAZ KATEDRY NA WAWELU w KAiU jest tzw. bazylika przed- lub wczesnoromaƒska, która wg mej systematyki powinna byç Êwiàtynià MACEDO¡SKÑ. Âlady tej katedry przedromaƒskiej odkry∏ na Wawelu Szyszko-Bogusz, co zinterpretowa∏ jako beztranseptowà hal´. Powtórzy∏ to Pianowski (Z Dziejów Âredniowiecznego Wawelu, Wydawnictwo Literackie Kraków-Wroc∏aw 1984, s. 49). W artykule PARMoKnW w KAiU Êlady te interpretowane sà jako BAZYLIKA, ale na podstawie li tylko domys∏u. Ja poszed∏em za tym, 110 gdy˝ pasuje to do katedry I w Visby na Gotlandii jako MACEDO¡SKIEJ. Âwiàtynia Jana Liczyrzepy by∏a zorientowana na STO¸P jako wie˝´ mieszkalnà, która straci∏a funkcj´ po wybudowaniu przez Macedoƒczyków KAMIENICY NA 24 FILARACH, na którà zorientowano Êwiàtynie macedoƒskà i romaƒskà Leszka Chytrego. Leszek V rozebra∏ jednak kilkupi´trowy FORTECZNY pa∏ac macedoƒski 24 i wzniós∏ na miejscu wie˝y mieszkalnej Liczyrzepy PAWILON GOTYCKI, wobec czego budowanà potem katedr´ gotyckà wygi´to wed∏ug orientacji Liczyrzepy. Rosyjskie KLETIE sà pozosta∏oÊcià architektury filarowo–kopu∏owej, prawdopodobnie trojaƒskiego pochodzenia. Jest to architektura ARKADOWA, przynale˝na funkcjonalnie technice Bràzu, co nie powinno pochodziç z Azji Mniejszej, gdzie by∏a najstasza metalurgia ˝elaza i stali. U nas wa˝ne jest oÊwietlenie BOCZNE a nie bazylikowe czy kopu∏owe. Architektura KLETIOWA mia∏a wi´c w Rosji sens tylko dla WIELKIEGO OGNIA. KiedyÊ uda∏o mi si´ przekonaç wykszta∏conego w Leningradzie Ukraiƒa, ˝e Architektura Kijowska by∏a naÊladownictwem katedry weneckiej, ale ja w to nie wierz´. Nigdy nie wyÊmiewa∏em si´ z rosyjskich kleti, wi´c mam prawo zapytaç, czy katedra wenecka zosta∏a wybudowana czy te˝ PRZEBUDOWANA tylko przez Juliusza Cezara przez dodanie systemu kolumnowergo? Przy u˝yciu STALI - którà mieli Scytowie - funkcjonalnym jest system nie filarowo–kopu∏owy, ale kolumnowo–kopu∏owy, co spycha Kijów do KIMERIÓW a Wenecj´ do Odyseusza. JF i ZP majà problemy z I wawelskim zamkiem gotyckim, ale by∏ to zamek Leszka V, zbudowany po r. 900. Zamek DZISIEJSZY wybudowa∏ Stanis∏aw Szczepanowski w czasie wyprawy króla do Azji, co zosta∏o tylko upi´kszone renesansowo za Zygmunta I. Kazimierz Wielki wybudowa∏ na Wawelu tylko dwie wie˝e: Zegarowà i Dzwonnic´, i za∏o˝y∏ strzeliste iglice wie˝owe. JF i ZP wyliczajà 20 faz przebudowy Wawelu. JeÊli wyliczymy: Leszka V, Boles∏awa Chrobrego i Boles∏aw Âmia∏ego to mamy 3 przebudowy w ciàgu 175 lat - z tym ˝e III by∏a konsekwencjà II, czyli ˝e sà to w∏aÊciwie 2 PLANY. Z¸OTOW¸OSA PI¢KNOÂå; S∏owo Polskie, 11 VIII 2000. s. 15 WALESKA mia∏a byç córkà Kraka z Krakowa, wyjÊç za mà˝ za w∏asnego brata i wybudowaç zamek K¸ODZKI. Zdaje si´ to odnosiç si´ do Grakcha I, który, nie majàc syna, wyznaczy∏ swym nast´pcà SEMIRAMID¢, którà wypada identyfikowaç z Waleskà z∏otow∏osà, która jeêdzi∏a na koniu i strzela∏a z ∏uku jak rycerz. Tu wypada zwróciç uwag´, ˝e Semiramida by∏a w Egipcie, gdzie wysz∏a prawdopodobnie za mà˝ za któregoÊ z Ptolemeuszy, którego przywioz∏a do Polski. Ojciec da∏ jej K∏odzko, gdzie w Górach ˚elaznych by∏ magnetyt, który sp∏awiano Dunajem, wi´c by∏a ∏àcznoÊç z Egiptem. K∏odzko zosta∏o za∏o˝one jako SALOWIA ok. r. 740 pne przez Kimeriów ma∏oazjatyckich, ale Juliusz Cezar nazywa∏ je GLAC od lodu, gdy˝ bardzo wymarz∏ oczekujàc tam w zimie 58/57 na zdobycie przez skandynawskich Swewów Pragi. Gdy Semiramida zosta∏a Ksi´˝nà Salowii, to zamek wymaga∏ remontu, wi´c przebudowa∏a go, a gdy w r. 250 pne dowiedzia∏a si´, ˝e zosta∏a nast´pcà Grakcha to oÊwiadczy∏a, ˝e b´dzie ju˝ m´˝czyznà i zostawi∏a swe z∏ote kosy w Êwiàtyni - które Prusacy zdjeli z JEJ kamiennego posàgu i wywieêli do Berlina. Tradycja o Êmierci Waleski W LOCHU mo˝e pochodziç od mi∏oÊci do zegara astronomicznego, który przywioz∏a z Egiptu i umieÊci∏a w wawelskim Sto∏pie Romaƒskim, gdzie kaza∏a urzàdziç sobie grobowiec. S∏owiaƒskaturma-tjurma ma podwójne znaczenie - jako wie˝a i loch wi´zienny. Zegar taki by∏ nap´dzany wodà i mia∏ kilka metrów wysokoÊci. Móg∏ on byç posagiem 111 królewskiego ma∏˝onka Waleski - nazywanego z egipska bratem. Od WALESKI mo˝e pochodziç nazwa Wawelu. ZAMKI POLSKI PÓ¸NOCNEJ Starsze od zamków nadreƒskich sà zamki SUDECKIE, a najstarsze EGEJSKIE. Sudety by∏y najwi´kszym skarbcem geologicznym Europy wi´c ka˝dy musia∏ si´ tu fortyfikowaç, jak w banku. Egejska ARCHITEKTURA PA¸ACOWA wyros∏a na handlu metalami Êrodkowoeuropejskimi, czyli równie˝ sudeckimi. Zamki pó∏nocnej Polski majà 3 fazy; oko∏owà, kwadratowà i kasztelowà. Przyk∏adem zamku oko∏owego jest zamek w Âwidwinie, który by∏ prawdopodobnie budowany przez uprowadzony w r. 41 przez Gotów warsztat Marboda w Gelnhausen, na drodze z Frankfurtu nad Menem do Eisenach. Wkrótce jednak nastàpi∏ okres zamków KWADRATOWYCH, prawdopodobnie w zwiàzku z wprowadzeniem przez Gotów sklepieƒ GWIAèDZISTYCH, taƒszych od GURTOWYCH, którà to zmian´ techniki widaç dobrze w Karlinie. Pierwszy zamek KWADRATOWY móg∏ powstaç w Helsingorze na Zelandii w czasie wojny germaƒskiej Domicjana, gdy flata rzymska wp∏yne∏a na Ba∏tyk i przewioz∏a na Pomorze wiele tysi´cy Skandynawów, którzy podbili pó∏nocnà Wielkopolsk´ i Kaszuby. W takim razie Goci (kult. wielbarska) wybudowaliby zamek i mury miejskie w Âwidwinie za zgodà Wandalów (kult. przeworska), ale na dalsze fortyfikowanie zgody Wandalów nie mieli, wobec czego GOCKIE PA¡STWO OKUPACYJNE, którego pozosta∏oÊcià sà zamki pomorskie i pó∏nocnowielkopolskie, powsta∏oby po zwyci´skiej wojnie z Wandalami (kult. przeworska), Kaszubami (kult. oksywska) i Polanami nad dolnà Odrà (kultura gustowska) w r. 90. Na lewym brzegu Wis∏y jest ma∏o KASZTELI i sà one prymitywne, co t∏umacz´ tym, ˝e pierwszym klasycznym kasztelem by∏ zbudowany w czasie wojen markomaƒskich przez Rzymian zamek w POSONIUM. W r. 558 Czech i Lech przewieêli tam z Belgradu skarbiec wandalski wi´c miasto nazwano Bratys∏awà - od Czecha, Lecha i Rusa, który oblega∏ wówczas Konstantynopol. W r. 174 zosta∏ zawarty traktat w Sejmionie–Gubinie, na mocy którego Goci przenieÊli si´ na prawy brzeg Wis∏y - gdzie zaczeli budowaç KASZTELE. Traktat w Sejmionie powinien zostaç podpisany w I farze gubiƒskiej, wybudowanej przez Polikarpa w czasie podró˝y EKWITY nad Ba∏tyk w r. 62. Zachowane w murach fary Tugumira fragmenty owej fary Lugii z Quo Vadisa majà odniesienia do architektury Polski pó∏nocnej - jakby architektura WCZESNOCHRZEÂCIJA¡SKA wywar∏a wp∏yw na architektur´ gockà? Chodzi tu o charakterystyczny fryz rombowy. Przeniesienie si´ Gotów na prawy brzeg Wis∏y w r. 174, co zniweczy∏o antagonizm germaƒsko–s∏owiaƒski, nie bardzo si´ zgadza z proponowanà tu GOCKÑ chronologià zamków Pomorza i PowiÊla. Powodem tego sà zamki PRZEDKASZTELOWE na Ziemi Che∏miƒskiej, jak Kutrz´tnik czy Pokrzywno. Zamek w Ciechanowie zosta∏ wybudowany jakby przez jakiÊ imperializm – ale nie w celach okupacynych tylko PROTEKCYJNYCH. Ciechanów zdaje si´ mówiç, ˝e w czasie wojny germaƒskiej Domicjana w r. 90 zosta∏ zawarty uk∏ad protekcyjny Estów z Wandalami, na mocy którego Wandalowie budowali zamki PRZEDKASZTELOWE na PowiÊlu, jako arsena∏y. Wandalowie nie byli paƒstwem okupacyjnym tote˝ budowali zamki tylko jako stra˝nice. Zamki PowiÊla i Mazur majà zwykle 3 segmenty: kasztelowà, magazynowà i koszarowà. Ja I faz´ przypisuj´ Gotom, II Prawdzicom a III Krzy˝akom. ARCHITEKTURA GOCKA JAKO PROTEKTORALNO-RZYMSKA Datowanie katedry Êw. Gereona na Wawelu na r. 16 ne i I fary gubiƒskiej na r. 62 ne, rzutuje na ARCHITEKTUR¢ GOCKÑ. Kwalifikuje to te˝ DRUGIE katedry w Poznaniu i Gnieênie 112 jako GOCKIE po r. 90. Miedzioryt RVINA, przedstawiajàcy I, HALOWÑ katedr´ poznaƒskà, i jedyna w Polsce RZYMSKA p∏yta nagrobna w II katedrze gnieênieƒskiej, zdajà si´ byç dokumentami zak∏adania przez Rzym Wielkiej Germanii. Fara gubiƒska by∏a na drodze mi´dzymorskiej Triest–Wineta, która z racji protektoratu rzymskiego nad Lugiami-¸u˝yczanami by∏a drogà RZYMSKÑ. Poznaƒ wyst´puje ju˝ w zapisie asyryjskim z VIII w. pne jako GÓRA NARAD - czyli ˝e to nie Leszek Z∏otnik urzàdzili tam SEJM po wyp´dzeniu Scytów w r. 490 pne. Nazywano jà te˝ Górà Lecha - co mia∏o sens wobec Leszka Z∏otnika - którà to nazw´ przeniós∏ do Gniezna arcybiskup gnieênieƒski, po zburzeniu zamku na Cytadeli poznaƒskiej w r. 1177. Nazwa Poznaƒ, która kojarzy mi si´ z rzymskim POSONIUM, mog∏a byç nazwà gockà - od zamku na Cytadeli, który Polacy nazywali Winiary, co mog∏o zostaç zapisane przez Ptolemeusza jako WIRITION. Znaleziona we Wroc∏awiu g∏owica pseudokoryncka mia∏a sens tylko wobec Cytadeli poznaƒskiej lub Êwiàtyni Apollina w Policach. Dla mnie by∏ to jakby znaleziony przez angielskiego dentyst´ na Pchlim Targu w Hongkongu zàb gigantopiteka. Ta systematyka wyjaÊnia zagadk´ baz II katedry poznaƒskiej. Otó˝ PERSKIE granitowe podstawy kolumn I katedry poznaƒskiej zosta∏y adaptowane do katedry II, ale ich nie wystarczy∏o wi´c DOMUROWANO brakujàce. Âwiadczy to o zmianie konstrukcji - z systemu kolumnowo–kopu∏owego na ARKADOWY, co wymaga∏o PODWOJENIA FILARÓW. Tak zrozumia∏em to, co pisali poznaniacy. ARCHITEKTURA MARCHIJNA czyli Drang nach Osten HB Kunst-Fuerehr LUEBECK UND HERZOGSTUM LAUENBURG, No 2; Hamburg 1983 Uzna∏em za za∏o˝yciela Lubeki Wodana z Poznania, któremu by∏a ona potrzebna DO PODBOJU ANGLII w trakcie wojen gockich. To warunkowa∏o Interwencj´ w Italii wobec czego Wodan musia∏ wybudowaç kana∏ Ba∏tyk-¸aba. Âwiadczy o tym romaƒska katedra lubecka, do której dobudowano gotyckie prezbiterium wg architektury lubeckiej fary Mariackiej MÊciwoja Obodrzyckiego. Polscy historycy architektury ∏àczà uparcie budow´ obecnej katedry poznaƒskiej z katedrà lubeckà. Nie wiem na czym polega to powinowactwo, ale podoba mi si´ to, gdy˝ ja katedry poznaƒskiej za GOTYCKÑ nie uwa˝am. Autorzy 4-tomowego wielkoformatowego dzie∏a ARCHITEKTURA GOTYCKA W POLSCE, pod firmà Instytutu Sztuki PAN, Warszawa 1995, nie uwzgl´dniajà np. katedry kieleckiej, której opracowania architektury romaƒskiej te˝ nie tykajà, gdy˝ wymyka si´ ona wszelkiej systematyce. Po wielu latach poszukiwaƒ znalaz∏em tu powinowactwo do koÊcio∏a cysterskiego w Nowej K´pie – Franzburgu w Meklemburgii, który jednak musz´ przypisywaç Janowi Liczyrzepie w r. 700 pne – w sensie, ˝e Pan Jan powodowa∏ si´ katedrà kieleckà. Podobna sprawa jest z obecnà katedrà poznaƒskà, która te˝ nie pasuje do systematyki architektonicznej. Wiadomo, ˝e budowa∏ jà biskup Boguchwa∏ II po najeêdzie mongolskim, ale wyglàda to na odbudow´, jak we Wroc∏awiu, gdzie wybudowano SZTAUFOWSKIE wie˝e, rozkuto okna i za∏o˝ono przy nich ∏uki przyporowe. Gdyby Boguchwa∏ budowa∏ tà katedr´ to powodowa∏by si´ gotykiem francuskim, którego tam nie ma, a typologicznie to katedra jest "sprzed" kapilcy Mariackiej Dobrawy Czeskiej z r. 977, tak jak fara lubecka po koÊciele Êw. Jakuba w Szczecinie, choç wie˝e ma jeszcze ROMA¡SKIE. Poniewa˝ romaƒska katedra lubecka jest architekturà PRZEDKOLO¡SKÑ, a katedra poznaƒska pokoloƒskà, wi´c mo˝na tà chronologi´ t∏umaczyç odst´pem 15 lat, w trakcie których panowa∏a moda na ARCHITEKTUR¢ KOLO¡SKÑ, zainicjowana budowà przez Merowingów Êredniowiecznej Kolonii w r. 555. 113 Budow´ OBECNEJ katedry poznaƒskiej powinien wi´c prowadziç - wg poznaƒskiej systematyki - warsztat Wodana z Lubeki, gdy˝ do budowy katedry w Lundzie Wodan mia∏ ju˝ warsztat KOLO¡SKI. Tzw. gotycka katedra poznaƒska nie jest dzie∏em odosobnionym, gdy˝ w Wielkopolsce takich dzie∏ jest kilka, co t∏umaczy katedr´ w∏oc∏awskà nie prymitywizmem, ale ewolucjà konstruktywizmu ceglanego. T∏umaczy∏em Czechom, ˝e jak chcà ma∏powaç architektur´ niemieckà to ja nie mam nic naprzeciw – ale do lat 20 a nie 400. Niemcy przywiàzali sobie architektur´ KOLO¡SKÑ do ogona, ale to Czechów nie usprawiedliwia. Dr Lasota Êmia∏ si´, ˝e jak im Austriacy przykazali w roku 1918, tak oni si´ modlà dziÊ. Jaros∏aw Jarzewicz, GOTYCKA ARCHITEKTURA NOWEJ MARCHII – Budownictwo sakralne w okresie Askaƒczyków i Wittelsbachów; Poznaƒskie Towarzystwo Przyjació∏ Nauk, Wydzia∏ Nauk o Sztuce, Prace Komisji Historii Sztuki, T. 29, Wydawnictwo Poznaƒskiego Towarzystwa Przyjació∏ Nauk, Wydano z pomocà finansowà Komitetu Badaƒ Naukowych i Urz´du Miasta Poznania – The book has been published with financial grant from the State Committee of Scientific Research, Warsaw and the City of Poznaƒ Autorities, Poznaƒska Drukarnia Naukowa, ul. Heweliusza 40; wydanie luksusowe 368 ss; 30 07 2000. To dzie∏o naukowe stoi na stanowisku ARCHITEKTURY MARCHIJNEJ, która ju˝ dawno przegra∏a. Ju˝ przed wojnà stwierdzono W POZNANIU, ˝e Brandenburczycy PO PRZEKROCZENIU ODRY, NIE WYBUDOWALI W CIÑGU STU LAT ANI JEDNEGO MURU MIEJSKIEGO, ANI JEDNEGO ZAMKU I ANI JEDNEGO KOÂCIO¸A.. Poniewa˝ autor zdaje si´ nie wiedzieç, co to Nowa Marchia, wi´c trzeba go pouczyç. W tej sprawie wypada wyjÊç od HISTORYCZNEJ budowy przez Henryka Brodatego katedry w Lubuszu – który wg mnie by∏ jednak nie Lubuszem, ale Lubuszà czyli Berlinem. W r. 1225 Henryk Brodaty odda∏ Berlin landgrafowi Turyngii Ludwikowi Âwi´temu za udzia∏ w polskiej krucjacie przeciw Dzyngis Chanowi, ale tej darowizny nie uzna∏ poró˝niony z Ludwikiem na tej krucjacie Henryk Pobo˝ny, który wyp´dzi∏ Niemców z Berlina. W r. 1239, wobec PONOWNEGO najazdu Mongo∏ów na Europ´, Rzym wyznaczy∏ Drog´ Krucjatowà BerlinChe∏mno, która po Êmierci Pobo˝nego pod Legnicà, zosta∏a obsadzona przez krzy˝owców zachodnioeuropejskich jako Droga Margrabiów. Nowa Marchia powsta∏a wi´c z antypolskiego wspó∏dzia∏ania zachodnioeuropejskich krzy˝owców, Brandenburczyków i Krzy˝aków, oraz zakorzenionych ju˝ w Polsce templariuszy francuskich, którzy ju˝ w r. 1192 sprzedali Niemcom Ryszarda Lwie Serce razem z W¢GIERSKIM WIEDNIEM. JeÊli jednak Brodaty budowa∏ katedr´ lubuskà po roku 1225, to powinna ona byç w S∏ubicach czyli Frankfurcie nad Odrà. Architektura Sztaufów zosta∏a sformu∏owana w postaci katedry Fryderyka Barbarossy w Mediolanie, choç upowszechni∏a si´ dopiero przy budowie katedry koloƒskiej w r. 1253 – poprzez modele – wobec czego architektura Askaƒczyków i Wittelsbachów powinna byç SZTAUFOWSKA, ale architektura Nowej Marchii nie ma nic wspólnego z architekturà Sztaufów. Na milenijnym Zjeêdzie Gnieênieƒskim Rzym pot´pi∏ architektur´ halowà jako pogaƒskà, zalecajàc dla architektury sakralnej model ukoƒczonego w r. 973 koÊcio∏a ÊwÊw. Afry i Ulryka w Augsburgu. W tym systemie zbudowano w Polsce 2 koÊcio∏y: KoÊció∏ Mariacki w Stargardzie i katedr´ gnieênieƒskà – wobec czego gotyckie koÊcio∏y HALOWE trzeba datowaç "przed rokiem 1000". Wg tej systematyki to far´ gorzowskà wypada przypisywaç Âwiebodziom. Otó˝ po bitwie pod Vogatisburgiem (Norymbergà?) w r. 632 Lechidzi wyp´dzili z Poznania Hwalinidów, którzy utrzymali si´ na Ziemi Lubuskiej i Pomorzu Zachodnim, wobec czego musieli budowaç SANTOK. Far´ gorzowskà ∏àczy si´ z katedrà magdeburskà Dagoberta Wielkiego, za budow´ 114 której zosta∏ on ubrany w kaftan bezpieczeƒstwa, co nazwano majordomatem. Katedra magdeburska by∏a ZERWANIEM Z SYSTEMEM BIFORALNYM, czego pierwszym polskim przyk∏adem zdaje si´ byç fara w Santoku-Gorzowie. Wg tego kryterium to wszystkie koÊcio∏y BIFORALNE trzeba datowaç "przed rokiem 632". JJ doszukuje si´ w koÊciele cysterskim w Lehninie klucza wobec Parady˝a i fary gorzowskiej. KoÊció∏ w Lehninie by∏ jednak budowany równoczeÊnie z koÊcio∏em cysterskim w Trzebnicy w l. 562-68, gdy koÊció∏ paradyski jest archaizmem biforalnym a fara gorzowska postbiforalizmem, budowanym prawdopodobnie przez warsztat katedry magdeburskiej. Znaczy to, ˝e Parady˝ by∏ budowany "przed Lehninem" a fara gorzowska 80 lat po. Architektura kielecka skoƒczy∏aby si´ z tej racji, ˝e projekt dla Lehnina, poprawiony na podstawie prymitywnej katedry lubeckiej, okaza∏ si´ taƒszy i bardziej prospektywny od bazyliki trzebnickiej, tote˝ Lech Afrykaƒski kaza∏ NA PODSTAWIE LEHNINA zaprojektowaç obecne prezbiterium katedry wroc∏awskiej, które ukoƒczono w stanie OBECNYM w r. 570. KoÊcio∏y pod wezwaniem Âwi´tego Miko∏aja sà PRZEDKATOLICKIE, gdy˝ katolicyzm to kodeks handlowy Êw. Jakuba, które to wezwanie by∏o cz´sto nadawane budowlom starszym. KoÊció∏ Êw. Jakuba w Szczecinie jest pomnikiem KATOLICKIEGO chrztu Polski w r. 966. Poniewa˝ kaplica Mariacka na Ostrowie poznaƒskim jest mauzoleum Dobrawy Czeskiej wi´c wypada uwa˝aç koÊció∏ HALOWY w Dobiegniewie za przebudowanà halowo bazylikowà Êwiàtyni´ Hwalinidów czy Âwiebodziów. Na str. 80 jest Ryc. 61 z koÊció∏em halowym w Strzelcach Krajeƒskich, który powinien byç PRZEBUDOWANYM PRZEZ DOBRAW¢ koÊcio∏em starszym, bo sklepienia GWIAèDZISTE budowa∏a wówczas tylko Dobrawa. Argumentem za tym jest koÊció∏ Êw. Miko∏aja we Frankfurcie nad Odrà czyli S∏ubicach, który ma prezbiterium Dobrawy a nawy Mieszka I. Oboje musieli bowiem demonstrowaç, ˝e, jako jakobici, nie b´dà walczyç z kodeksem handlowym Êw. Miko∏aja. Plastyka zespo∏u w Bierzwniku wzkazuje, ˝e by∏ on budowany przez Polonusa i prowizorycznie zasklepiony przez Odyna po zamordowaniu Polonusa przez Wandalów w r. 453 - w jakim to stanie zespó∏ ten przetrwa∏ do dziÊ. JJ pominà∏ Âwidwin, który zametrykowa∏em jako ZAMEK I MIASTO ZBUDOWANE PRZEZ GOTÓW po wyp´dzeniu Marboda z Germanii do Italii w r. 41 ne. Poniewa˝ Âwidwin jest zaliczany do architektury gotyckiej, wi´c owe pomini´cie zdaje si´ to byç cofni´ciem si´ przede mnà. Niemcy nazywajà system biforalny WESTFALSKIM, gdy˝ po ewakuacji przez Wodana Ostrogotów z W∏och do Saksonii w r. 555 trzeba tam by∏o przebudowywaç stare Êwiàtynie stropowe SKLEPIENIOWO, co robiono przez budow´ PRZYPÓR WEWN¢TRZNYCH przy arkadach w systemie AP-A-AP-A..., aby uzyskaç KWADRATY SKLEPIENIOWE. W katedrze lubeckiej i Lehninie uzyskano ten efekt przez STOPNIOWE POGRUBIANIE LIZEN KU GÓRZE, co da∏o NOWÑ TECHNIK¢. Ksià˝ka jest stekiem bzdur o ARCHITEKTURZE ASKA¡CZYKÓW I WITTELSBACHÓW, gdy˝ nie by∏o ˝adnej Architektury Marchijnej a tzw. koÊcio∏y hanzeatyckie sà architekturà MÊciwoja Obodrzyckiego, który uprowadzi∏ z Saksonii warsztat augsburski, wygnany przez Henryka K∏ótnika czy Hunsfriedigerów, którzy rozwijali GOTYK SASKI – narzucony Sasom przez Prawdziców, którzy przyjeli tà architektur´ od Sobies∏awa Myszowica w Gdaƒsku. W angielskiej notce wydawniczej jest donator WARSAW, czego brakuje w wersji polskiej. Jerzy MoÊcicki, POLSKA POPIELIDÓW, Cha∏upnictwo ZADRA, S∏ubice 2001, 448 ss Mój wieloletni krytyk na Uniwersytecie Wroc∏awskim, dr Marek Cetwiƒski, napisa∏ rozpraw´ IMPERIUM LECHITÓW, co do której wol´ si´ nie wypowiadaç. Tytu∏ jest ambitny, ale jest to bicie piany. 3 lata temu ukaza∏ si´ albumik Waldemara ¸ysiaka POCZET KRÓLÓW 115 BA¸WOCHWALCÓW (Chicago-Warszawa), który jest logicznà historiografià PRZEDJEZUICKÑ, ale Jerzy MoÊcicki jest gorliwym historykiem jezuickim, który - na podstawie historiografi jezuickiej - si´ga w przesz∏oÊç, szermujàc tytu∏em POLSKA POPIELIDÓW, co zobowiàzuje, ale jest to droga do nikàd, jak u Cetwiƒskiego. Waldemar ¸ysiak zestawi∏ dynasti´ POPIELIDÓW. BezpoÊrednio po znalezieniu Skarbu Tysiàclecia zadzwoni∏ do Wojewódzkiego OÊrodka Archeologiczno-Konserwatorskiego jakiÊ specjalista od genealogii Popielidów z informacjà, ˝e jest to ZAGINIONY POSAG KRÓLOWEJ REYI, która by∏a ˝onà tego a córkà tamtego, rzucajàc przy tym danymi jak pyrkami, ale spotkaç si´ z nami nie chcia∏. Skarb Tysiàclecia jest jednak DWORSKIM SKARBEM Z¸OTEJ ORDY, który jecha∏ do Bawarii i zosta∏ wzi´ty przez mieszczan Êredzkich w trakcie bitwy pod Legnicà. Ja nie potrafi´ rzucaç danymi historycznymi o Popielidach jak pyrkami, ale wiem, ˝e genealogia Popielidów ¸ysiaka kompletna nie jest. ¸ysiak wymienia 3 Leszków: Leszek I Spryciarz (do 760), Leszek II WyÊcigowy (do 794) i Leszek III Jurny (do 810), ale chodzi tu o Leszka III, który przyby∏ do Polski z kawalerià czeskà na wojn´ z Arabami w r. 759, o˝eni∏ si´ z córkà witezia Przemys∏awa i w r. 772 zosta∏ wys∏any z Kaukazu do Poznania, gdzie przyjà∏ poselstwo Franków z Rolandem Wielkim. Leszek zosta∏ witeziem, gdy˝ synowie Przemys∏awa polegli w wojnach z Arabami. W r. 789 przyjà∏ w Krakowie Karola Wielkiego i Kalifa z Bagdadu, poczym wyprawi∏ si´ do Iranu na wojn´ z Turkami, gdzie musia∏ sprawiç sobie harem, z którym mia∏ 20 synów. Poniewa˝ Karol Wielki nie dotrzyma∏ traktatu i zaatakowa∏ Wiedeƒ krzyczàc, ˝e walczy z Awarami, wi´c Leszek III powróci∏ po 14 latach z Azji i wyprawi∏ si´ do Czech, gdzie w r. 805 zginà∏ pod Chebem. Âmierç Leszka III w r. 805 jest uznanym faktem historycznym, ale Czesi zmieniajà go na Becha. Pewne dane Êwiadczà, ˝e zosta∏ z rozkazu KARLOMANA rozdarty koƒmi. Imi´ Karloman pochodzi od Karlo Magne, co przys∏ugiwa∏o g∏owie rodu Karolingów, ale tym karlomanem by∏ najstarszy syn Karola Wielkiego, który jakby pozbawi∏ ojca starszeƒstwa. Zabicie Leszka III by∏o jednak koƒcem kariery tego seniora rodu, gdy˝ w∏adz´ w Krakowie objà∏ sejm, który spuÊci∏ z ∏aƒcucha Normanów i wys∏a∏ armi´ z Ludwikiem, którego Karol pozostawi∏ w Krakowie jako zak∏adnika z tytu∏em Króla Akwitanii. Na dokumencie graficznym widzimy jak Popiel GnuÊny koronuje Ludwika MIECZEM huƒskim w paryskiej krypcie Karolingów (A History o World Societies, V. I, Boston 1984, s. 370). Niektórzy uwa˝ajà Popiela GnuÊnego za pierwszego w∏adc´ dynastii, ale by∏ on jedynym prawym synem Leszka III, który podzieli∏ kraj na ksi´stwa udzielne dla swych bastardów z haremu azjatyckiego. Krajem KORONNYM by∏a Goplania z 400 grodami-miastami-targami, co Êwiadczy, ˝e stolicà by∏ P∏ock z zamkiem GOP¸O. Popiel GnuÊny mia∏ za∏o˝yç Kruszwic´, gdy˝ ba∏ si´ Hunnów czyli Turków, aby mo˝na by∏o sp∏awiç skarbiec do Szczecina - skàd KRUSZWICA i Gop∏o czyli orle gniazdo, co suponuje zamek Popiela GnuÊnego na Górze Grodzkiej. Wg. ¸ysiaka to Popiel GnuÊny umar∏ w r. 825. Jego nast´pcà nie by∏ jednak Popiel II Myszowaty, ale Ludwik Lebediusz. Tego Ludwika mam za ksi´cia pasawskiego Ljudewita, który w r. 823 odda∏ Pasaw´ i Panoni´ prawobrze˝nà Frankom, co wynika∏o z traktatu mi´dzy Ludwikiem Pobo˝nym a Popielem GnuÊnym, który widocznie ju˝ w r. 823 przestraszy∏ si´ Hunnów. Leszek III zaczyna∏ karier´ politycznà jako oficer ∏àcznikowy przy sztabie tureckim, gdzie walczy∏ przez kilka lat z Arabami, a potem przez 14 lat walczy∏ z Turkami w Iranie wi´c Turków dobrze zna∏. Wyt∏umaczy∏ on swemu pierworodnemu, ˝e Turcy EUROP¢ NAJECHAå MUSZÑ, i móg∏ przygotowaç plan pokonania ich. Ta groêba zaistnia∏a widocznie ju˝ w r. 823, skoro Popiel odda∏ Panoni´ Zachodnià Frankom za pomoc przeciw Ordzie Tureckiej, ale Franków wyp´dzili stamtàd Bu∏garzy. Gdy w r. 828 zaistnia∏a ponowna groêba turecka to Ludwik doprowadzi∏ do pokoju 116 bu∏garsko-frankijskiego, kosztem Pasawy i Linzu, za co uzyska∏ pomoc Franków, których przyprowadzi∏ Ludwik Niemiecki. W r. 830 mia∏a miejsce wielka bitwa nad Wo∏gà, w której Ludwik Lebediusz wzià∏ do niewoli armi´ tureckà, ale tabory uratowa∏ wódz Seldzuk, od którego pochodzi tytu∏ SU¸TANA. Po wygnaniu Turków Lebediusz poprowadzi∏ skapitulowanà armi´ tureckà na podbój Fiƒskiego Powo∏˝a, gdzie Turcy po˝enili si´ z Finkami i otrzymali za dobrà s∏u˝b´ Krym, gdzie powsta∏a Orda W´gierska. Górne Powo∏˝e zosta∏o zeslawizowane. Lebediusz mianowa∏ Ludwika Niemieckiego wojewodà Êlàskim, skàd ten wyprawi∏ si´ NA PARY˚, który zajà∏, ale sejm Franków opowiedzia∏ si´ za Lotarem, wi´c Ludwik powróci∏ do Wroc∏awia. Pamiàtkà tego jest fara wroc∏awska, którà budowa∏ warsztat minsteru strasburskiego. Potem dosz∏o do konfrontacji mi´dzy Lotarem a cesarzem Ludwikiem, gdzie za zbrojne wsparcie Ludwik uzyska∏ od Lotara tytu∏ Króla Niemieckiego, skàd potem Lotar wyp´dzi∏ go. Wobec tego na Âlàsk przyby∏ Lebediusz, który wys∏a∏ Czechów, którzy wygnali Lotara ze Strasburga z torbami. Sprawa ta przybra∏a obrót dramatyczny, gdy˝ w wyniku kontrofensywy Lotara dosz∏o do bitwy pod Fontenoy na po∏udniowy zachód od Auxerre, gdzie Frankowie skapitulowali przed Czechami, którzy wydali jeƒców Niemcom i Francuzom a ci wycieli ich do nogi... Na tym jeszcze nie koniec, bo w r. 845 Czesi przyjeli w Ratyzbonie chrzest KATOLICKI, co wyrwa∏o ich z polskiego systemu politycznego – wobec czego to ju˝ nie Polacy grozili Kolonii i Pary˝owi CZECHAMI, ale przeciwnie. JM awansuje do rangi heroizmów narodowych OBON¢ LUBOMLI. Nie wie tylko, gdzie ta Lubomla by∏a, ale powinna byç na terytorium Gol´szyców w Bramie Morawskiej, czyli gdzieÊ ko∏o Ostrawy. Pisze, ˝e Luboml´ budowano w r. 868 a pad∏a ona BOHATERSKO w r. 876. Mi jednak wydaje si´, ˝e chodzi tu o LUBUSZ¢ czyli Berlin, która by∏aby w takim razie zdobyta przez Karola Grubego. Poniewa˝ by∏a to sprawa europejska wi´c trzeba jà rozpatrywaç w kontekÊcie europejskim. Mi kojarzy si´ to z Wojewodà Kijem, o którym wiadomo 3 rzeczy: - oblega∏ w r. 860 Konstantynopol - by∏ przyjmowany Z HONORAMI przez cesarza - za∏o˝y∏ miasto nad Dunajem, gdzie chcia∏ przenieÊç stolic´, ale nie zgodzili si´ na to Bu∏garzy Trzeba tu wyjÊç od zdobycia przez Ludwika Niemieckiego Wiednia w r. 855, po Êmierci Ludwika Lebediusza. Poniewa˝ wiadomo by∏o, ˝e by∏ to spisek bizantyjsko–niemiecki wi´c wojewoda kijowski Kij obleg∏ Konstantynopol, co Niemcy skontrowali uderzeniem Rusów na Nowogród (Wielki). Kij narzuci∏ jednak Bizancjum traktat TRYBUTARNY wobec czego Rusowie wycofali si´. Kij ZA¸O˚Y¸ KILI¢ u ujÊcia Dunaju i pop∏ynà∏ Dunajem do Wiedenia, który zdoby∏, ale nie zwróci∏ Wielkomorawianom, co Niemcy wykorzystali do ponownego ataku Rusów i Swewów na Nowogród, który pad∏ ostatecznie. Kij fortyfikowa∏ Po∏abie, budujàc Kiloni´ i berliƒskà Koloni´, ale potem zawar∏ pokój z Niemcami i poÊlubi∏ pi´knà brank´ niemieckà, która okaza∏a si´ diab∏em. Ta wymog∏a na Kiju, aby zamieni∏ regencj´ na koron´ jako Popiel II, ale ten na uÊmiercenie prawowitego nast´pcy tronu si´ nie zgodzi∏. Potem na zjeêdzie rodowym w Wiedniu w r. 870, jakoby za sprawà owej pi´knej Niemki, stryjów Popiela wymordowano... To z kolei wywo∏a∏o interwencj´ niemieckà, która ponios∏a wprawdzie kl´sk´ w Czechach, ale po zawarciu pokoju Âwi´ty Metody wystàpi∏ ze s∏ynnym ULTIMATUM, ˝àdajàc od Ksi´cia WiÊlan ponownego chrztu. Zacze∏a si´ wojna mi´dzy uzurpacjà a frondà, na stron´ której przeszed∏ prawowity nast´pca tronu Wis∏aw Wyszowic, który zdoby∏ Czerwony Horwat (Czerwonogród-Zaleszczyki) 117 a potem Kraków i chyba Wroc∏aw skoro MoÊcicki pisze, ˝e POPIEL II OBLEGA¸ S¸AW¢, którà móg∏ byç tylko Wroc∏aw jako Brama czy Wrota S¸AWY. - JeÊli jest to faktycznie Polski Makbet to z mora∏em O jednà zbrodni´ za ma∏o. ULTIMATUM wielkomorawskie wypada datowaç na rok 873 a postrzy˝yny Siemowita Êwiadczà, ˝e szed∏ on do wojska wi´c Popiel móg∏ go mianowaç wojewodà dopiero po kl´sce pod S¸AWÑ w r. 882, gdy cesarz Karol Gruby odp´dzi∏ Popiela od Wroc∏awia a z Krakowa wyruszyli na P∏ock Wielkomorawianie. Wówczas Popiel wezwa∏ syna Sobies∏awa i kaza∏ mu przewieêç cz´Êç skarbów do Gdaƒska, który wzià∏ do tego koleg´ Ziemowita Wojewod´. JM analizuje PONOWNIE spraw´ myszy króla Popiela, co zosta∏o dawno rozwiàzane. Chodzi tu o sposób zdobycia P∏ocka, który by∏ twierdzà nie do zdobycia. By∏ to morski port Êródlàdowy, zabudowany spichrzami z pszenicà, po którà p∏ywali Skandynawowie z surówkà ˝elaznà. Niemcy i Wielkomorawianie najpierw rozbili te spichrze z katapult a potem puszczali po lessowej skale zap∏odnione szczurzyce. Kronika MiÊnieƒska pisze, ˝e cesarz Karol Gruby ZNISZCZY¸ DAWNE KRÓLESTWO POLSKIE. Popiel II mia∏ wygàd troch´ egzotyczny, co ja t∏umacz´ pochodzeniem z azjatyciego haremu Leszka WyÊcigowego. Historycy nie pozostawili na nim suchej nitki, t∏umaczàc jednak jego zbrodnie diabelskimi sztuczkami ˝ony - jakby ta go tru∏a? Musia∏ byç jednak postacià wybitnà, skoro Polanie naddnieprzaƒscy nazwali nim swà stolic´, co historycy t∏umaczà opozycjà wobec Rurykowiczów - ˝e to ziemia KIJA. Imi´ KIJ by∏o przezwiskiem, o czym Êwiadczy nazywanie Popiela II Miot∏à od szczeciniastego je˝a, co mia∏o sens przy wyjàtkowej szczup∏oÊci. W Biskupinie urzàdza si´ sceneri´ do filmu Stara BaÊn, co jest idijotyzmem, gdy˝ Biskupin budowano przeciw Kimeriom ma∏oazjatyckim w r. 737 pne a zosta∏ on zniszczony przez Scytów w r. 510 pne, gdy Popiel Myszowaty urz´dowa∏ we wspania∏ym pa∏acu Lecha Afrykaƒskiego na zamku GOP¸O w P∏ocku. Najs∏ynniejsza w naszej historii uczta trucicielska by∏a jednak na zamku wiedeƒskim Samona, wi´c przenoszenie tego do PRZEDSCYTYJSKIEGO Biskupina jest spiskiem biskupków, po ujawnieniu którego ˝ona Kanclerza Kohla powiesi∏a si´. Halowy gotyk KOLUMNOWY zosta∏ narzucony Niemcom przez Prawdziców. Wykopaliska na berliƒskiej Kolonii ods∏oni∏y pod obecnym halowym koÊcio∏em gotyckim du˝à bazylik´ granitowà, której 2 kondygnacje masywu wie˝owego sà postumentem wie˝ gotyckich. Otó˝ moja analiza, na podstawie Funkcjonalenej Chronologii Architektury Niemieckiej wykaza∏a, ˝e koÊció∏ granitowy by∏ SCYTYJSKI a obecny koÊció∏ gotycki jest POPIELA MYSZOWATEGO. Syn tego Popiela, Sobies∏aw, który przewióz∏ cz´Êç skarbów p∏ockich do Gdaƒska, budowa∏ potem za nie GOTYCKI Gdaƒsk. W r. 895 rekonkwista Prawdziców dotar∏a do Wis∏y i Prawdzice zaczeli budowaç Bramne–Toruƒ wg architektury gdaƒskiej. Sobies∏aw uzna∏ witeziem Prawdzica a ten mianowa∏ go MAGUREM Pomorza. Halowy koÊció∏ na Kolonii berliƒskiej jest starszy od gdaƒskich i toruƒskich. JM powraca do listy dynastycznej Piastów kontestujàc jà, ale jest ona nieporównanie bardziej wiarygodna od takowych u Polinezyjczyków czy Murzynów, zawierajàcych dziesiàtki imion, gdy tu mamy 4, doskonale osadzone w kontekÊcie historycznym. Piast by∏ naczelnikiem wiecu GOPLA¡SKIEGO i dogadza∏ ksi´ciu, wi´c ten, po kl´sce pod Wroc∏awiem w r. 882, mianowa∏ jego syna Ziemowita wojewodà. Ten zdradzi∏ na rzecz Wielkomorawian i Niemców i zosta∏ Ksi´ciem Poznania. Po kl´sce Piastów z Prawdzicami ko∏o ¸odzi w r. 899 Ziemowit zosta∏ Êci´ty a wojewodà POZNA¡SKIM mianowano m∏odocianego Leszek V. Widzimy to komiksowo na Czarze W∏oc∏awskiej. Saga o Walgierzu z Tyƒca i Wis∏awie z WiÊlicy jest PROTOKO¸EM ZAG¸ADY DYNASTII POPIELIDÓW, co og∏osi∏em w r.1974, tylko ˝e trzeba to datowaç na l. 896-99, gdy˝ Piastowie zajeli kielecczyzn´ zaraz po kl´sce Wielkiej Morawy z Prawdzicami w r. 896. 118 Prawdzice u˝ywali poczàtkowo nazwy paƒstwowej SARMACJA. W r. 930 Leszek narazi∏ si´ Prawdzicom, bo witeê Tugumir i król niemiecki Henryk Ptasznik zdobyli Gubiƒ, gdzie Tugumir wybudowa∏ OBECNÑ far´ gubiƒskà. Po przekupieniu W´grów w r. 933 Ptasznik dogada∏ si´ jednak z Leszkiem przeciw Tugumirowi, który zdoby∏ jednak Szczecin i zwo∏a∏ sejm w wybudowanej ju˝ farze gubiƒskiej, gdzie intronizowano Siemomys∏a, którego imi´ pochodzi od pierwotnej nazwy Gubinia ZIEMOMYÂL. Potem przy pomocy tego˝ Siemomys∏a Tugumir rozgromi∏ i zabi∏ Henryka Ptasznika. JM pisze naiwnie o Wichmanie, który by∏ poczàtkowo jarlem Bractwa Âmia∏ych ˚eglarzy na Woliniu. Po koronacji cesarskiej w Rzymie w r. 962 Wichman zosta∏ wezwany przez Gerona dla zorganizowania buntu Wolinia, który by∏ zaniepokojony budowà przez Mieszka DRUGIEGO LONDYNU. Po kl´sce Mieszko uzna∏ si´ trybutariuszem cesarza do rzeki Warty i przeniós∏ si´ do Chojny, którà budowa∏ – skàd obecna fara chojneƒska. Historycy poznaƒscy stwierdzili, ˝e ˚ADNEJ WYPRAWY GERONA NA POZNA¡ NIE BY¸O, wobec czego sprawa dotyczy buntu Winety na urwiskach klifowych zachodniego Wolinia i zdobycia przez Wichmana Szczecina. Nie by∏o te˝ ˝adnych Licikawików tylko LUCICE–Wieleci. Komplikacje z tà nazwà wynik∏y stàd, ˝e po bitwie nad Regnicà w r. 955 Mieszko I wystàpi∏ jako protektor Po∏abia. Ksià˝ka Jerzego MoÊcickiego zdaje si´ byç lekkà kawalerià za taranem POLSKIEJ ARCHITEKTURY ROMA¡SKIEJ Âwiechowskiego. Po kompromitacji Bundestagu z BISKUPKAMI w r. 1996 protektorat nad mojà Funkcjonalnà Chronologià Architektury Niemieckiej przejà∏ Kanclerz Kohl. W obliczu groêby kl´ski wyborczej przyjecha∏ on incognito do biskupa wroc∏awskiego, ale dowiedzieli si´ o tym dziennikarze i dali znaç do Warszawy, skàd wys∏ano ekip´ w celu ARESZTOWANIA KOHLA ZA SPISEK Z BISKUPKAMI, ale biskup wyprowadzi∏ go przez piwnice a Bundesdinst wywióz∏ helikopterem do Zgorzelca. Kohl przywióz∏ biskupowi pieniàdze na Polskà Architektur´ Romaƒskà, która jest KONTRATAKIEM na mojà Funkcjonalnà Chronologi´ Architektury Niemieckiej. Do Mi´dzynarodowego Instytutu Cywilizacji S∏owian w sprawie MAPY POLSKI Z ROKU 565 Dzi´kuj´ za list 42/XLII i kopi´ listu 25/XXV/RST3285/Og/1999 Jestem zaniepokojony komplikacjami urz´dowymi MICS∏, ale wierz´, ˝e si´ Pan wybroni. Przedstawia Pan 2 protoko∏y; z narady cesarskiej w Sienjang i przyj´cia poselstwa chiƒskiego w AOROS. I datuje Pan na r. 220 pne a II na 125 pne, ale oba dotyczà JEDNEJ SPRAWY. Historia Chin to zaba∏aganione archiwum, do czego w∏àczy∏em si´ ja - ˝e Boles∏aw Âmia∏y podbi∏ Chiny do Huang-ho i Wej-ho, a Boles∏aw Krzywousty do Jangcy, w imieniu których rzàdzili Chinami Prawdzice jako TUNGUCI. Tunguci to pierwotni Mongo∏owie znad Bajka∏u, których Prawdzice sprowadzili na Wielki Step podczas wojny Âmia∏ego z KITANAMI czyli Kirgizami. Oba paƒskie protoko∏y mówià o Hunach, tylko ˝e I o imperium Man–Te–Tun'a, po podboju przez Attyl´ Europy, a II po kl´sce syna Attyli Ellaka z Wandalami nad Ondawà w S∏owacji w r. 454. Nie wiem czy AOROS to Wo∏gograd czy Astrachaƒ, ale ∏àczy si´ fonetycznie z sarmackà nazwà Wo∏gi OAROS i scytyjskà GEROS, od której urobiono nazwà s∏owiaƒskà przez dodanie W, jak woda. Hunów wyp´dzili na zachód Awarowie, zagarniajàc Z CHI¡CZYKAMI obozy huƒskie, tak ˝e uratowali si´ tylko uciekinierzy, gdy˝ w Chinach d∏ugonosych wymordowano. Hunowie byli Turkami, ale silnie przemieszanymi z Sarmatami. Chiƒczycy nazywali ich zbuntowanymi niewolnikami, gdy˝ korzystali z nich do obrony Wielkiego Muru, który by∏ GRANICÑ CELNÑ. O Hunach w Europie przed rokiem 375 mowy nie ma, wobec czego cezurà mi´dzy obu protokó∏ami jest bitwa nad Ondawà w S∏owacji w r. 454. Wodzowie ludów Stepu i pos∏owie 119 chiƒscy radzili wi´c nad obronà przed Wandalami. Na str. 9 t∏umaczy Pan z raportu chiƒskiego wypowiedê wodza Antów mi´dzy Wo∏gà a Uralem. PÓJDZIEMY BRZEGIEM MORZA NA ZACHÓD aby zajàç ziemie po Hunach. GDY NAPOTKAMY HUNÓW TO SKIERUJEMY SI¢ NA PÓ¸NOC LUB PO¸UDNIE. Na po∏nocy MIESZKAJÑ S¸OWIANIE, KTÓRYCH ATAKOWAå NIE MO˚EMY, BO TO BARDZO SILNY LUD. NIE MAJA WPRAWDZIE MURÓW. ALE MAJÑ FORTECE Z WODY NIE DO POKONANIA, ORAZ POT¢˚NE LASY. MI¢DZY NAMI A NIMI P¸YNIE RZEKA SAMARA A PRZEZ ICH WSCHODNIÑ GRANIC¢ RZEKA BIA¸A. Z PÓ¸NOCY OD FINÓW ODGRADZA ICH RZEKA KAMA. Na uwag´, ˝eby dogadaç si´ ze S∏owianami przeciw Finom odpar∏ ¸ATWO WAM MÓWIå, ALE FINOWIE POBUDOWALI NAD KAMÑ SILNE WAROWNIE, KTÓRYCH NIE RAZ PRÓBOWALIÂMY. UMIEMY ZDOBYWAå KAMIENNE MIASTA, ALE TE Z GLINY NIE SÑ ¸ATWIEJSZE. Ja ju˝ w r. 1966 podpisa∏em si´, ˝e SUOMI mi´dzy Wo∏gà a Bia∏à to Ugrowie czyli S∏omianie. S∏owianami byli tu WANDALOWIE, którzy, po rozgromieniu Hunów, og∏osili protektorat nad imperium huƒskim, w której to sprawie przyby∏o nad Wo∏g´ poselstwo chiƒskie z ofertà PROTEKTORATU chiƒskiego, który przyjeli tylko Roksolanowie z Kurska, którzy zostali za to rozgromieni przez Rydygiera, narzeczonego Wandy Grakchówny. Pisze Pan na str. 9 o mapie z ROKU 565, z paƒstwem mi´dzu Ba∏tykiem a Morzem Czarnym ze stolicà w KALISII. Sà tam wa˝niejsze miasta polskie ZE SMOLE¡SKIEM. Paƒstwo to graniczy przy ujÊciu Dunaju z Nowym Cesarstwem Rzymskim a na ∏uku Karpat z GEPIDIÑ, którà zniszczyli Longobardowie z Awarami w r. 567. Na zachodzie granicà jest ¸aba a za nià Saksonia i Frankonia. Kalisz móg∏ byç tylko STOLICÑ WOJENNÑ, co zgadza si´ z danymi niemieckimi, ˝e w r. 562 Awarowie dokonali okupacji ziem na po∏udnie od górnej Wis∏y i Odry oraz nad Ârodkowà ¸abà. Mapa ta mog∏a byç propozycjà pokojowà Lecha Afrykaƒskiego, który ˝yczy∏ sobie, aby Awarowie, którzy pobili go na Podolu, wynieÊli si´. Cesarz przyjà∏ ofert´ Rusa, który za oddanie Bizancjum ziem na po∏udnie od Dunaju otrzyma∏ W∏ochy. które odda∏ Longobardam za Bohemi´ dla Czecha, za co otrzyma∏ od Lecha Smoleƒsk. Cytuje Pan, ˝e pierwszym ludem germaƒskim, który PRZEP¸YNѸ BA¸TYK byli Cymbrowie. Z kontynentu wyp´dzi∏ jednak Germanów Jan Liczyrzepa ok. r. 700 pne, ale Jutlandi´ i Fioni´ oddali Cymbrom Grakchidzi krakowscy w r. 125 pne, przesiedlajàc tamtejszych S∏owian nad Dniestr. Germanie byli im potrzebni do NAJAZDÓW NA RZYM. Dzi´kuj´ za pouczenie, ˝e POPIELIDÓW OTRU¸ syn Karola Wielkiego Henryk V Pobo˝ny. Ja zwróci∏em uwag´ na logiczny zwiàzek Polskiego Makbeta z oÊlepieniem RoÊcis∏awa w Wiedniu w r. 870. W r. 855 RoÊcis∏aw utaci∏ Wiedeƒ, który Ludwik Niemiecki powinien oddaç Henrykowi V, ale Wojewoda Kij, po narzuceniu Biznancjum traktatu trybuternego w r. 860, POP¸YNѸ W GÓR¢ DUNAJU, wi´c chyba do Wiednia? Polska historiografia przedjezuicka uznaje za spiritus movens Ryks´, która mog∏a byç powinowatà Henryka V. REKONKWISTA PRAWDZICÓW I UPADEK RZESZY KAROLI¡SKIEJ POLITYCZNY OPIS EUROPY ÂRODKOWO-PÓ¸NOCNO-WSCHODNIEJ ANGLOSASKIEGO KRÓLA ALFREDA Z ROKU 896 Jest to wyciàg ze sprawozdania Wulfstena, który, po dotarciu Prawdziców do Wis∏y, zosta∏ wys∏any z Winchesteru do Truso-Elblàga w celu wynegocjowania nowej umowy handlowej, gdy˝ stara by∏a nieaktualna z powodu upadku Popielidów. Uwa˝am ten opis za kompetentny politycznie i rzeczowy. Alfred nazywa w∏adztwo wyniesionych przez Wielkà Moraw´ Piastów CHORWACJÑ. Na pó∏noc od Chorwacji jest paƒstwo MAEGDA a dalej na pó∏nocy SARMACJA, ciàgnàca si´ a˝ do 120 Gór RYFEJSKICH czyli skalistych. Da∏o to asumpt do lokalizacji tego Maegda na Mazowszu czy Bia∏orusi, ale w Êwietle REKONKWISTY PRAWDZICÓW Maegda to Pomorze. W r. 895 Prawdzice doszli do Wis∏y, gdzie napotkali zbrojny opór Piastów, ale Sobies∏aw Myszowic z Gdaƒska uzna∏ witeziem Ibrahima Prawdzica a ten mianowa∏ go MAGUREM Pomorza. Masudi pisze, ˝e WÂRÓD S¸OWIAN JEST JEDEN NARÓD, KTÓRY OD SAMEGO POCZÑTKU MA W¸ADZ¢. JEGO KRÓL NAZYWA¸ SI¢ MAD˚AK. NARÓD TEN ZWIE SI¢ WOLINIANA. Chodzi to o handlowe w∏adztwo Wolinia, którego konstytucj´ przeje∏a niemiecka Hanza, która wg ksià˝ki Na tropach S∏owian i ˚ermanów by∏a kontynuacjà HANDLU S¸OWIA¡SKIEGO. S∏owiaƒskie imi´ ˚yros∏aw nie pochodzi∏o od Germanina tylko ˚YRANTA handlowego. JeÊli S∏owianin zapo˝ycza∏ si´ to mia∏ obowiàzek nazywaç swego wierzyciela ZYROS¸AWEM - skàd obowiàzek u˝ywania 2 imion. Ca∏e Pomorze mazywano WO¸YNIEM, gdy˝ by∏a to gospodarka byd∏a MLECZNEGO, gdzie dodatkowo p´dzano wielkie stada MI¢SNEGO byd∏a z Ukrainy i Panonii, gdy˝ wo∏owina by∏a strategicznym wiktua∏em marynistycznym. Do peklowania wo∏owiny potrzebna jest saletra, która by∏a tylko na Âlàsku, tote˝ dla Alfreda handel ba∏tycki by∏ równie strategiczny jak dla Olivera Cromwella. Alfred poza tym ba∏ si´ Normanów, którzy byli na polskim ∏aƒcuchu technologicznym i finansowym, tote˝ traktowa∏ uk∏ad Prawdziców ze Swewami w sprawie Djamandu jako protekcyjny. Alfred pisze, ˝e nazwa Morze OSTYJSKIE pochodzi od Estów, którzy zamieszkiwali wówczas wschodni brzeg Ba∏tyku. Zalicza on Estów POLITYCZNIE do Sarmatów, których rozciàga do Gór RYFEJSKICH, co znaczeniowo odnosi si´ nie do Uralu tylko po∏udniowej Syberii, a Prawdzice ocaleli z rewolucji antyfeministycznej, gdy˝ byli zaj´ci podbojem Syberii. By∏a to rewolucja przeciw sarmackiemu babskiemu monopolowi z∏ota, rozciàgano na wszelkie walory skarbowe, co uniemo˝liwia∏o bicie monety kruszcowej. Prawdzice obeszli to srebrnà monetà arabskà, która ju˝ feministycznà byç nie mog∏a. Bez Syberii Prawdzice nie mieliby WYMIERNEGO tysiàca ton z∏ota, tudzie˝ wielkiej iloÊci mamuciej koÊci s∏oniowej i kryszta∏u górskiego, które nap∏yne∏y do Europy Zachodniej do r. 955, nie mówiàc ju˝ o zap∏acie za setki ton monety arabskiej i tureckà jazd´ pancernà. T∏umaczy∏em Niemcom, ˝e tzw. czara w∏oc∏awska jest regaliem ho∏downiczym Piastów po bitwie pod Lutomierskiem w r. 899. Marsza∏ek mianuje m∏odocianego Leszka (V) wojewodà a siedzàcy u stóp witezia naczelnik wiecu poznaƒskiego Piast op∏akuje Êci´tego dla uÊwi´cenia imprezy Ziemowita, a to wszystko przy r˝enia ogierów tureckich - oczywiÊcie trefnych czyli taborowych, gdy˝ Prawdzice za GWARANCJ¢ 2 tysiàce ton z∏ota daç nie chcieli. MAEGDA kojarzy si´ z maguczym i zbitkà MAgur GDAƒski, od Sobies∏awa Myszowica. Przy streszczaniu raportu Wulfstana zlokalizowano SARMACJ¢ na pó∏nocy miast pó∏nocnywschód od Gdaƒska - co mog∏o byç pobo˝nym ˝yczeniem Anglosasów. RZEKOMY PODBÓJ PRZEZ NIEMCÓW PO¸ABIA W II åWIERCI X WIEKU JAKO EFEKT WOJEN O LOTARYNGI¢ WIELKÑ Jerzy Morawski w ksià˝ce POLSKA POPIELIDÓW (S∏ubice 2001) nie poradzi∏ sobie z problemem Popielidów, Êlizgajàc si´ tylko po temacie, ale pokusi∏ si´ o rozsup∏anie niemieckich wojen feudalnych w l. 928-955. Poniewa˝ ja podjà∏em ten problem w kontekÊcie rozbicia Rzeszy Karoliƒskiej przez Prawdziców w l. 900-902, i protektoratu Prawdziców nad Niemcami w l. 902-952, wi´c uwa˝am wywody JM za kontrowanie mnie, co upowa˝nia mnie do obrony. Dawno stwierdzono, ˝e kluczowà postacià na Po∏abiu w l. 928-955 by∏ Tugumir, którego JM nazywa T¢GOMIREM, gdy imi´ to pochodzi od tygrysa. Tugumir mia∏ tytu∏ WITEZIA czyli Wielkiego Ksi´cia a historiografia niemiecka robi∏a z niego agenta niemieckiego, który odda∏ Niemcom ziemie a˝ do Odry. W zwiàzku z tym Niemcy uwa˝ali, ˝e Âlàsk lewobrze˝ny by∏ 121 okupowany przez Henryka Ptasznika, czemu historiografia polska stanowczo zaprzecza∏a - co uda∏o si´ mi potwierdziç na podstawie systematyki architektury Êlàskiej. Doszed∏em mianowicie do wniosku, ˝e Âlàsk lewobrze˝ny by∏ w l. 899-955 okupowany, ale nie przez Niemców tylko Prawdziców z Kurska. JM potwierdza tysiàckroç dyskutowany zapis Kosmasa, ˝e w r. 899 Leszek wycià∏ za∏og´ czeskà w Krakowie – co wyglàda na nonsens. Wg mej sytematyki to to zdobycie Krakowa przez Polaków NA CZECHACH jest zrozumia∏e, gdy˝ Prawdzice, po rozgromieniu W´grów i Wielkomorawian w r. 896, zwrócili si´ przeciw Piastom, wobec czego Czesi powinni zajàc po Wielkiej Morawie Wroc∏aw i Kraków. Po rozgromieniu zaÊ Piastów w r. 899 Prawdzice wynieÊli m∏odocianego Leszka - co widzimy komiksowo na czarze w∏oc∏awskiej – wobec czego ten powinien uderzyç zaraz na Kraków, gdy Pieczyngowie Prawdziców na Wroc∏aw, co by∏o przygotowaniem do najazdu na Rzesz´ Karoliƒskà. W r. 902 sejm NIEMIECKI w Erfurcie podjà∏ salomonowà uchwa∏´: ZA EWAKUACJ¢ SAKSONII Dolnej ZGODA NA PROTEKTORAT PRAWDZICÓW NAD NIEMCAMI – co by∏o wst´pem do podboju przez Niemców Lotaryngii Wielkiej. Za pomoc w wojnach z Francjà o Lotaryngi´ Wielkà Niemcy musieli pomagaç Prawdzicom w podboju Po∏abia, co - po kl´sce Prawdziców w r. 955 - zapisali na swoje konto, robiàc z Tugumira agenta niemieckiego. Taki uk∏ad oddawa∏ Prawdzicom ziemi´ mi´dzy ¸abà i Solawà a Odrà, co podnosi spraw´ przynale˝noÊci Szczecina. Podczas urz´dowej likwidacji Prus w r. 1946 by∏y k∏opoty z zaleceniem, ˝e BERLIN MA BYå NIEMIECKI I MA MIEå NAJDOGODNIEJSZE PO¸ÑCZENIE WODNE Z BA¸TYKIEM. Komisarz okupacyjny USA uzna∏ to za Szczecin, gdy komisarze ZSRS, Francji i Wielkiej Brytanii za starorzecze Odry, wi´c podobnie mog∏o byç w I po∏. X w. Kronikarze piszà, ˝e w r. 954 margarabia Geron wyprawi∏ si´ na Wkrzan – co jest znowu niezrozumia∏e. Wg mnie by∏a to jednak konsekwencja budowy przez Tugumira Zgorzelca, gdzie przeniesiono z Drezna skarbiec CzeÊcibora, ˝eby go sp∏awiç do Szczecina a potem Rygi – wobec czego Tugumir powinien wys∏aç Gerona na Szczecin, ale Polacy odp´dzili go? Ibrahim ibn Jakub nazywa Szczecin MESZKO – od króla s∏owiaƒskiego. Pisze: BY¸O TO OBSZERNE MIASTO, WÂRÓD WIELKICH LASÓW NADMORSKICH, OBFITUJÑCE W ˚YWNOÂå - którà sp∏awiano Odrà (Labuda G., S∏owiaƒszczyzna staro˝ytna i wczesnoÊredniowieczna, Poznaƒ 1999, s. 149). Mieszko budowa∏ bowiem Szczecin na wzór Londynu, czego pozosta∏oÊcià sà Êlady kamiennej grobli fortecznej do Dàbia, nazywane S¸OWIA¡SKÑ ATLANTYDÑ. Tugumir mia∏ zaufanie do Gerona, gdy˝ powierzy∏ mu rokowania z ksià˝´tami ∏u˝yckimi w sprawie Skarbu CzeÊcibora. Ksià˝´ta ∏u˝yccy nie byli jednak ˝adnymi naiwnymi ch∏opkami, jak to widzi JM, tylko nie rozumieli, ˝e wobec bitwy na przeprawie reƒskiej Andernach w r. 939 ich karty nie liczà si´. Geron otru∏ ksià˝àt ∏u˝yckich a Tugumir uderzy∏ na Drezno krzyczàç, ˝e NIEMCY IDÑ, co da∏o mu Skarb CzeÊcibora – czyli ˝e by∏a to intryga Prawdziców. W wili´ bitwy regnickiej Geron by∏ w namiocie Stoigniewa na wzgórzu nad Regnicà, za którà byli Niemcy. Regnic´ patrolowa∏y okr´ty Ranów, które w nocy utworzy∏y mosty, po których przeprawi∏a si´ armia niemiecka, aby uderzyç na pogrà˝ony we Ênie obóz s∏owiaƒski. Odci´ta g∏owa Stoigniewa na reliefie w katedrze mogunckiej przedstawia portretowo Tugumira, który nad Regnicà by∏ widocznie nie przyjazny lecz GNIEWNY. Jest to WITEè, który dowodzi∏ tureckà jazdà pancernà, jakà pos∏ugiwali si´ Prawdzice – bo scena ta z taktykà zachodnios∏owiaƒskà nie ma nic wspólnego. Nad Regnicà nie by∏o Polaków tylko, poza Po∏abianami, Rusini i Turcy. Wa˝ne jest to, ˝e Geron by∏ parlamentariuszem, który przyniós∏ propozycje z obozu niemieckiego, które Soigniew wyÊmia∏, twierdzàç ˝e Niemcom pozosta∏a tylko kapitulacja. WczeÊniej wymknà∏ si´ z okrà˝enia Otton Wielki. Wyglàda na to, ˝e Geron, po opuszczeniu namiotu Stoigniewa, poszed∏ do patrolowanej przez Ranów Regnicy, gdzie czeka∏ na niego 122 wysoki konfidencjonariusz czyli arcykap∏an Âwi´towita, aby go przeprawiç na brzeg niemiecki. Z tym Geron zagra∏ w pokera mówiàc: Jutro bitwa. JeÊli wygracie to b´dziecie rzàdzeni batogiem tureckim – a jeÊli przegracie to dostaniecie od króla Bornholm. Mówi to wam Najwi´kszy Truciciel, bo od Tugumira. Ryba po∏kne∏a haczyk i zacze∏a si´ rozmowa o Bornholmie. Zas∏ugà JM jest t∏umaczenie bitwy pod Augsburgiem jako zagrania Boles∏awa Srogiego, który skapitulowa∏ przed W´grami na prawym skrzydle niemieckim, ˝eby wystawiç przeprawiajàcych si´ przez Lech W´grów na atak niemiecki. Bitwa nad Regnicà nie jest zlokalizowana, ale wydaje si´, ˝e armia niemiecka zosta∏a uwi´ziona w wid∏ach Sude i Roegnitz, któr´dy szed∏ kana∏ szweryƒski. Witeê zaatakowa∏ z Turkami w dó∏ lewego brzegu Regnicy i zaczà∏ wznosiç tam´ na Sudzie, co umo˝liwi∏o wp∏yni´cie na Regnic´ floty Ranów, która wyp´dzi∏a ∏abskà flot´ niemieckà. Armia niemiecka mog∏a bowiem iÊç tylko na Lubek´ bàdê Wismar. Jerzy Ka∏wak, MIESZKO I. Z GRZYBOWA – Czy powstanie paƒstwa Piastów trzeba b´dzie pisaç od nowa?; Rzeczpospolita, 6–7 X 2001, s. D5 Mowa jest o badaniach grodziska w Grzybowie pod WrzeÊnià, które jest zjawiskiem europejskim, pomijanym metodycznie w dotychczasowych badaniach archeologicznych ze wzgl´du na swà tajemniczoÊç.. Badania w Grzybowie zainicjowa∏ dr Olgierd Brzeski, który przeznaczy∏ zarobione w Kanadzie pieniàdze na wyjaÊnienie zagadki znanych mu z dzieciƒstwa ogromnych wa∏ów. Badania sà pod patronatem Poznaƒskiego Towarzystwa Przyjació∏ Nauk, Fundacji Brzeskich i prof. Zofii Kurnatowskiej z UAM. Przeprowadzone przez Niemców badania dendrologiczne pni d´bowych wykaza∏y ROK 930, co ∏àczy si´ ze zdobyciem przez witezia kurskiego Tugumira i Henryka Ptasznika SIEMOMYÂLA-Gubinia. WczeÊniej, przygotowujàc si´ do wojny o Lotaryngi´ Wielkà, budowali oni po obu stronach granicy na Solawie identyczne koÊcio∏y w Halle i Merseburgu, gdzie SPORTRETOWALI SI¢. Poniewa˝ w trakcie tej wojny Leszek ze Szczecina nie udzieli∏ sojusznikom pomocy wi´c ci, po sho∏dowaniu Czechów w r. 929 oblegli Gubiƒ, po zdobyciu którego Tugumir wzniós∏ OBECNÑ far´ gubiƒskà. Niemcy twierdzili, ˝e Henryk Ptasznik okupowa∏ Âlàsk lewobrze˝ny, ale Âlàsk lewobrze˝ny by∏ okupowany przez Prawdziców, którzy prowadzili podbój Po∏abia na mocy uk∏adu PROTEKTORALNEGO z Reichstagiem: NIEMCOM LOTARYNGIA A SARMATOM PO¸ABIE. Ta Lotaryngia by∏a bardzo du˝a. Poniewa˝ wiadomo by∏o, ˝e po rozgromieniu Francuzów Prawdzice wezmà si´ za Piastów, wi´c wrzeÊnianie zbudowali sobie REFUGIUM. W trakcie najazdu W´grów na Turyngi´ w r. 933 Henryk Ptasznik PRZEKUPI¸ ICH i zawar∏ sojusz z Leszkiem V, ale uderzenie od wschodu rzuci∏o Piastów ponownie na kolana. W obecnej farze gubiƒskiej zebra∏ si´ sejm SARMACKI, który uchwali∏ zakucie Leszka w kajdany i intronizacj´ jego syna, którego nazwano SIEMOMYS¸EM. Leszek V podzieli∏ prawdopodobnie los swego ojca i Henryka Ptasznika, których Êci´to. Bogactwo WrzeÊni pochodzi∏o – jak Êwiadczy znaleziony w refugium w Grzybowie skarb MONET ARABSKICH – równie˝ z handlu dalekosi´˝nego, na podstawie konwencji Prawdziców z Samanidami z Samarkandy. W∏aÊnie dlatego Mieszko I nie móg∏ biç monety, bo monety z imieniem MESCO przynale˝à Mieszkowi II. Równie˝ Prawdzice nie bili jeszcze monety, gdy˝ byli zwiàzani kanwencjà z Samarkandà i nie mieli srebra. Szansa na srebro sarmackie (w Rudawach) pojawi∏a si´ dopiero po sho∏dowaniu Czech w r. 929, ale Skarb CzeÊcibora w obecnym Koenigsteinie Prawdzice opanowali dopiero po otruciu przez Gerona 30 ksià˝àt ∏u˝yckich w r. 939 – wyraênie na zlecenie witezia Tugumira. Po 10 latach rozmów Prawdzice nie wytrzymali. Poznaƒ na stolic´ si´ nie nadawa∏, gdy˝ móg∏ byç zatopiony tamà poni˝ej, wobec czego 123 stolicà musia∏ byç Szczecin, ale skarbiec powinien byç na Cytadeli poznaƒskiej, stàd móg∏ byç sp∏awiony w dowolnym kierunku. W r. 991 Mieszko I zabra∏ Sobies∏awowiczom Dar∏owo i podjà∏ budow´ Sianowa, ale umar∏ nagle. Oda zatai∏a Êmierç i wyda∏a dokument Dagome iudex, uznajàcy protektorat Rzymu nad paƒstwem Piastów NAD D¸UGIM MORZEM ze stolicà w CIVITAS SCHINESGHNE czyli Szczecinie–Gnieznie, bo siedziba monarsza nazywa∏a si´ gnieznem - ale bez Krakowa, gdzie panowa∏ Boles∏aw Chrobry. Oda przemianowa∏a równie˝ WIELUNIEC na Nowy Szczecin – Szczecinek, ˝eby przewieÊç skarby z zamku na Cytadeli do Szczecina NOWEGO, wobec czego Chrobry nie móg∏ zajàç Szczecina, a gdy to zrobi∏ to Oda wywioz∏a skarbiec do Strza∏owa-Stralsundu. Pamiàtkà tego jest ceremonia wieƒczenia nast´pcy tronu pomorskiego na kamieniu POD D¢BEM wieƒcem d´bowym, gdy˝ koÊció∏ w Sianowie by∏ w trakcie budowy. KoÊció∏ ten ukoƒczono prowizorycznie, w jakim to stanie przetrwa∏ do dziÊ. W Grzybowie nale˝y wi´c szukaç SPICHLERZY a nie palatiów scytyjskich.. NIEMIECKIE S¸O¡CE I CEZAROPAPIZM Matthias Schultz, ANGRIFF DER STROHHUETTE – Gut tausend Jahre nach dem Tod Ottos I. widmet die Stadt Magdeburg "dem ersten Koenig der Deutschen" eine pompoese Schau. Die bislang teuerste Ausstellung in den neuen Laendern erinnert an einen Analphabeten aus Sachsen, der mit seinen Panzerkriegern halb Europa unterwarf; Der Spiegel, 35/2001, s. 170-2 Otton Wielki nie by∏ pierwszym królem niemieckim, ale pierwszym cesarzem Âwi´tego Cesarstwa Rzymskiego. Realizowa∏ on testament ojca, Henryka Ptasznika, za∏o˝yciela dynastii Ludolfingów, który zak∏ada∏ zdobycie Lotaryngii Wielkiej przy pomocy Prawdziców z Kurska. Prawdzice byli protektorami Rzeszy Niemieckiej, gdy˝, za pomoc udzielonà Nowogrodowi Wielkiemu w r. 895, rozgromili Rzesz´ Karoliƒskà. W Halle i Merseburgu sà jednakie koÊcio∏y HALOWE., które by∏y budowane po obu stronach granicy na Solawie w trakcie przygotowaƒ do wojny o Lotaryngi´ Wielkà w r. 928. Ikonografia przedstawia tam witezia Tugumira i króla Henryka Ptasznika. Lekkozbrojna jazda francuska nie mia∏a szans z tureckà jazdà pancernà Prawdziców, ale Henryk poszed∏ tu dalej, bo ok. r. 930 utworzy∏ nowà si∏´ uderzeniowà w postaci CI¢˚KOZBROJNEGO RYCERSTWA, wobec czego protektorat Prawdziców nad Niemcami zawis∏ na stosunkach handlowych Niemców z Arabami, którzy obs∏ugiwali handel indyjski, który by∏ alternatywà metalurgii kurskiej i handlu wschodniego Prawdziców, który otrzyma∏ w r. 922 cios przez zaj´cie przez Chazarów Kazania. Mo˝na si´ domyÊlaç, ˝e to co zrobi∏ Otton w r. 955, próbowa∏ Henryk Ptasznik w r. 933. By∏o to spisek z ˚ydami chazarskimi, który zak∏ada∏, ˝e po wypowiedzeniu przez Niemcy protektoratu kurskiego Chazarowie uderzà na Kursk. Henryk przekupi∏ W´grów, ale zosta∏ zabity przez Prawdziców, którzy potem przyglàdali si´ wojnie domowej w Niemczech. Gdy jednak Francuzi podjeli rewindykacj´ Lotaryngii Wielkiej i zajeli Koloni´ to Ottonowi pozosta∏a tylko rola or∏a Kaukazu wi´c pofrunà∏ do Kurska. Kilka miesi´cy póêniej armie Ottona i Tugumira rozgromi∏y Francuzów i ich niemieckich sojuszników na przeprawie reƒskiej Andernach, co zadecydowa∏o o losie Lotaryngii Wielkiej. Po tym zwyci´stwie Otton rzàdzi∏ ˝elaznà r´kà, wyw∏aszczajàc setki zamków i mordujàc nawet rodzeƒstwo. By∏ jedynym bodaj królem niemieckim o którym napisano, ˝e budzi∏ strach. Witeê Tugumir wykorzysta∏ wojn´ domowà w Niemczech do podboju Po∏abia i uzale˝nienia Czech. Symbolem niemieckiego podboju Po∏abia jest otrucie przez margrabiego Gerona 30 ksià˝àt ∏u˝yckich w r. 939 – ale by∏o to zagarni´cie przez Prawdziców Skarbu CzeÊcibora, czyli ˝e Geron zrobi∏ to na polecenie Tugumira. 124 W r. 952 Otton wypowiedzia∏ protektorat kurski, wobec czego Tugumir podjà∏ budow´ Zgorzelca. Misto budowa∏o 150 murarzy i przeniesiono tam Skarb CzeÊcibora. W r. 955 Otton rozgromi∏ pod Augsburgiem 131–tysi´cznà armi´ w´gierskà i podà˝y∏ na Wismar, gdzie dosz∏o do bitwy nad Regnicà. W katedrze mogunckiej jest relief Bitwa Niemców ze S∏owianami, która przedstawia atak ci´˝kozbrojnego rycerstwa niemieckiego na tureckà jazd´ pancernà, jakà pos∏ugiwali si´ Prawdzice, i Êmierç witezia Tugumira nad Regnicà. Wobec ataku Chazarów na Kursk m∏ody witeê z∏o˝y∏ ho∏d trybutarny dowodzàcemu odsieczà dla cesarza Boleslawowi Srogiemu i odda∏ mu Skarb CzeÊcibora, a ten przyrzek∏ mu pomoc w PODBOJU CHAZARSKIEGO POWO¸˚A. Ho∏d ten widzimy na tympanonie fundacyjnym Mostu Karola w Pradze. Gra Ottona we W∏oszech zacze∏a si´ przed wypowiedzeniem protektoratu kurskiego w r. 952. Powinno si´ to zaczàç od uk∏adu z Chazarami i Arabami. Po bitwie nad Lechem Niemcy sta∏y si´ mocarstwem, wobec czego cesarz bizantyjski zaproponowa∏ Ottonowi PODZIA¸ W¸OCH. Po zaj´ciu przez Niemców Lombardii Otton dogada∏ si´ jednak z papie˝em i panami longobardzkimi z Benewentu co do koronacji cesarskiej. Cesarz bizantyjski przegra∏, gdy˝ dla Niemiec Arabowie byli alternatywà Prawdziców, co implikowa∏o pozostawienie Arabów na Sycylii. Koronacja cesarska w Rzymie w r. 962 by∏a poczàtkiem cezaropapizmu i identyfikowanego z tym katolicyzmu. By∏o to zwyci´stwo zredagowanego przez albigensów kodeksu handlowego Âwi´tego Jakuba, który zapewnia∏ ˚ydom monopol finansowy. Otton uzna∏, ˝e Z¸OTO I SREBRO SÑ W¸ASNOÂCIÑ KRÓLA a ˚ydzi niewolnikami Jego skarbu - na którà to w´dk´ ˚ydzi z∏owili ju˝ kiedyÊ Egipt, t∏umaczàc Hyksosom, ˝e z∏oto jest w∏asnoÊcià Hyksosów. Ale gdy Hyksosi upomnieli si´ o nie to ˚ydzi porozumieli si´ z Egipcjanami i wyp´dzili Hyksosów z Egiptu. To kwalifikuje Ottona jako zbrodniarza stanu, gdy˝ po wprowadzeniu Kodeksu Handlowego Âwi´tego Jakuba cywilizacja europejska musia∏a ulec FEUDALIZACJI GRUNTOWEJ. Od arabizacji uratowa∏a jednak Europ´ bitwa pod Worringen w r. 1288, w której miasta nadreƒskie pobi∏y Habsburgów Na zamieszczonym w tytu∏owym artykule kodeksie Benewentyjskim, mamy alegori´ koronacji cesarskiej Ottona jako ZJEDNOCZENIA DWÓCH NARODÓW; Niemców i W∏ochów. Niemiecki historyk napisa∏, ˝e gdyby nie otrucie ksi´cia wroc∏awskiego Henryka Probusa, który uwa˝a∏ si´ za Polaka, to Sandomierz by∏by w XVI w. miastem niemieckim. Mo˝na to sparafrazowaç, ˝e gdyby nie po∏kni´cie z∏otej rybki na haczyku w r. 962, to Mediolan i Genua by∏yby w XVI w. miastami niemieckimi. We Wroc∏awiu pamiàtkà koronacji cesarskiej Ottona I jest koÊció∏ Êw. Wincentego, który by∏ budowany pod wezwaniem Êw. Jakuba. Tak Êpieszono si´ z budowà, ˝eby zdà˝yç przed wizytà Boles∏awa Srogiego, ˝e WYPACZONO MUR. Âwiadczà o tym z∏ocone wieƒce cezarów. Ciesz´ si´, ˝e dogada∏em si´ z Niemcami w sprawie tureckiej jazdy pancernej i wczesnoÊredniowiecznej poda˝y kosztownoÊci, ale ubolewam, ˝e Bundestag nie dorós∏ do roli sejmu erfurckiego wi´c przegra∏ z biskupkami Helmuta Kohla. Gdy magistrat wroc∏awski skonfiskowa∏ Henrykowi Probusowi zamki za d∏ugi to ten wprowadzi∏ si´ do biskupa – ale si´ dogadali, gdy˝ biskup postanowi∏ przepowadziç ksi´cia na Wawel. Afera z biskupkami mo˝e mieç skutki ustrojowe, tak jak ANTIKOMUNISTISCHBEFEL. Gerard Labuda, MIESZKO I; Wroc∏aw - Warszawa - Kraków, Ossolineum 2002, 288 ss. Ksià˝ka jest potwierdzeniem mej starej tezy, ˝e poznaƒska szko∏a historyczna to przetwarzanie fekaliów pruskich. Z architektury GL zamieszcza tylko rotund´ na Ostrowie Lednickim, w doÊç dobrej rekonstrukcji choç z BEZ wie˝y obserwacyjnej, która by∏a wa˝na, 125 gdy˝ rotundy z palatiami sà pomnikiem okupacji scytyjskiej w l. 510-490 pne, jako wartownie i FORTECZNE sypialnie, bo TRWA¸A WOJNA PARTYZANCKA. Na planach Gniezna mamy zaÊ katedr´ OBECNÑ, która powinna powstaç PO ZJEèDZIE GNIEèNIE¡SKIM w r. 1000, na którym Rzym pot´pi∏ sakralnà architektur´ HALOWÑ jako pogaƒskà. Kaplica Mariacka na Ostrowie poznaƒskim jest mauzoleum Dobrawy Czeskiej, czyli ˝e odkryta pod nià rotunda z palatium zosta∏a wzniesiona PRZEZ SCYTÓW. Dawno wnioskowano, ˝e kamieniem w´gielnym Polski Piastowskiej by∏o intronizowanie przez Wielkà Moraw´ Piastów, jako Wojewodów Poznaƒskich. Polska historiografia przedjezuicka mówi, ˝e Ziemowita mianowa∏ wojewodà polskim Popiel Myszowaty. W zwiàzku z filmem Stara Baʃ ja wyjaÊni∏em, ˝e w r. 882 Popiel - wobec zbli˝ania si´ do P∏ocka Wielkomorawian i Niemców - kaza∏ synowi Sobies∏awowi przewieêç skarby wandalskie z P∏ocka na zamek gocki na Cytadeli Napoleona w Gdaƒsku, a ten wzià∏ ze sobà kolesia Ziemowita Wojewod´, którà to nominacj´ potwierdzi∏ Âwi´tope∏ek. Za czasów Chruszczowa ∏àczono poczàtki Polski z cmentarzem bitewnym w Lutomiersku ko∏o ¸odzi, datowanym na rok ok. 900 ne. Niemcy nazwali cmentarz PIECZY¡SKIM, ale grób wodza jest ruski a niektóre elemanty oporzàdzenia pochodzà a˝ z po∏udniowej Syberii. Ja ten cmentarz ∏àcze z rekonkwistà Prawdziców - przy pomocy tureckiej jazdy pancernej i monety arbskiej z Samarkandy - czego efekt przedstawia komiksowo czara w∏oc∏awska: W r. 899 na wiecu poznaƒskim Piast op∏akuje u stóp witezia Êci´tego Ziemowita, a marsza∏ek mianuje m∏odocianego Leszka wojewodà. GL datuje zaj´cie przez Piastów Krakowa na r. 999 - co jest dawno zdezawuowanà BZDURÑ. Pochodzi ona z praskiego zapisu o wyci´ciu przez Leszka czeskiej za∏ogi na Wawelu w r. 899, co zdawa∏o si´ byç nonsensem, wobec czego poprawiano to na ROK 999. W Êwietle rekonkwisty Prawdziców jest to jednak informacja rzeczowa, gdy˝ po rozgromieniu przez Prawdziców Wielkiej Morawy w r. 896 Czesi zajeli Wroc∏aw i Kraków, wobec czego, zaraz po rzeczonej intronizacji Leszka uderzy∏ on na Kraków i Lwów a Pieczyngowie na Wroc∏aw, co by∏o wst´pem do najazdu na Rzesz´ Karoliƒskà. W Dokumencie praskim jest zagadkowy Kraj UAG, która to nazwa mo˝e pochodziç od pU¸AW. Piastowie byli WOJEWODAMI, gdy˝ nie mieli sejmu, który by∏ w Kursku. Województwo to rozciàga∏o si´ od Odry do Wis∏y i od Noteci do Karpat. Po kl´sce Prawdziców nad Regnicà w r. 955 Piastowie opanowali ujÊcie Odry i zaczeli budowaç Szczecin jako Drugi Londyn. Województwo przekszta∏ci∏o si´ w despoti´, gdy˝ Piastowie sejmu nie powo∏ali, czyli ˝e by∏a to monarchia wojskowa. Âladem tego Drugiego Londynu sà GOTYCKIE KOÂCIO¸Y SZCZECINA, które wzniós∏ Mieszko I. Poniewa˝ Poznaƒ na stolic´ si´ nie nadawa∏, gdy˝ móg∏ byç zatopiony tamà poni˝ej, wi´c stolicà czyli GNIEZNEM powinien byç Szczecin. Historycy poznaƒscy -kontrujàc mnie - stwierdzili, ˝e ˚ADNEJ WYPRAWY MARGRABIEGO GERONA NA POZNA¡ NIE BY¸O, wobec czego nekrolog Gerona mówi o wyprawie Wichmana na Szczecin. Wichman by∏ agentem Gerona - wobec czego uznanie si´ Mieszka I trybutariuszem cesarza DO RZEKI WARTY trzeba ∏àczyç z akcjà Wichmana - co historycy poznaƒscy wyartykuowali a co GL zdaje si´ w tej ksià˝ce umniejszaç. GL rozwa˝a KOMU WIERZYå: Widukindowi czy Thitmarowi? Obaj jednak piszà o tym samym, tylko z dwóch punktów widzenia. Thitmar eksponuje Gerona a Widukind Wichmana. Geron rozgrywa∏ spraw´ politycznie a Wichman militarnie, wi´c gdy Mieszko po kl´sce z Wichmanem pod Szczecinem wycofa∏ si´ do Chojny to skapitulowa∏ przed Geronem, uznajàc si´ trybutariuszem cesarskim do Warty czyli Poznania, ale nie dalej - choç Niemcy malujà to a˝ do Cz´stochowy. Kariera Gerona i Wichmana by∏a skutkiem bitwy nad Regnicà ko∏o Schwerinu, którà wygra∏ Geron, obiecujàc Ranom Bornholm. To obietnica 126 umo˝liwi∏a Geronowi i Wichmanowi zorganizowanie wyprawy s∏owiaƒskiej na Bornholm i rozgromienie Haralda Sinoz´bego, który poszed∏ za przyk∏adem Mieszka, uznajàjc si´ trybutariuszem cesarskim i przyjmujàç katlocyzm, czym uratowa∏ Bornholm i Dani´. Wichman zosta∏ wyproszony z Radogoszczy, ale pozosta∏ na Woliniu. Mieszko uzna∏ za g∏ównego wroga Gerona i wyeliminowa∏ go aliansem z Czechami. Dzi´ki kapitulacji przed cesarzem utrzyma∏ si´ w Chojnie, którà budowa∏ a teraz móg∏ si´ rozprawiç z Wichmanem, co powinno mieç miejsce pod Lipianami, gdy˝ Czesi powinni iÊç z Santoka–Gorzowa. Nie wierz´ ˝eby po rozgromieniu Wichmana Mieszko móg∏ dokonaç pacyfikacji Wolinia, co nie uda∏o si´ nawet Krzywoustemu, wobec czego po powrocie do Szczecina, Mieszko musia∏ zawrzeç kompromis, który móg∏ polegaç na rezygnacji z budowy Drugiego Londynu za kontrybucj´ i budow´ przez Mieszka Nowogardu. Chodzi tu oczywiÊcie nie o Woliƒ Biskupi, ale 20 razy wi´kszà Winet´ na urwiskach klifowych Wolinia. Najazd Hodona w r. 972 powinien byç na Szczecin, tote˝ bitwa pod Cedynià powinna mieç miejsce ko∏o Odrzycka. JeÊli jednak Hodon chcia∏ powtórzyç tryk Wichmana z Wolinianami to powinien przekroczyç Odr´ w Cedyni. CEDYNIA by∏a poczàtkiem wojny na Po∏abiu, która trwa∏a a˝ do upadku Marchii Pó∏nocnej w r. 983. Epizodem jej by∏ najazd Mieszka na Saksoni´ w r. 979, w trakcie czego uprowadzono Od´. Mapa GEOGRAFIA POLITYCZNA DAGOME IUDEX na str. 179 jest ANTYPOLSKA. Mieszko nigdy nie nazwa∏by si´ IUDEX, gdy˝ by∏o to dla niego obraêliwe. Chrzci∏ si´ jako Król WANDALÓW, wi´c nie móg∏ byç WICEHRABIÑ. Nie bi∏ wprawdzie monety, gdy˝ by∏ zwiàzany konwencjà Prawdziców z Samanidami z Samarkandy i nie mia∏ srebra kopalnego. W Europie Ârodkowej handlem arabskim kierowali Prawdzice z P∏ocka, który zdoby∏ Boles∏aw Chrobry jako ksià˝´ krakowski w r. 988 - tote˝ on pierwszy wybi∏ monet´ polskà z napisem cyrylickim. Dagome iudex jest dokumentem UÂMIERCENIA MIESZKA PRZEZ OD¢. Najpierw spowodowa∏a ona anektowanie przez Mieszka Dar∏owa i budow´ Sianowa, w trakcie czego Mieszko zmar∏. Ta zatai∏a Êmierç i wys∏a∏a do Rzymu Dagome iudex, jako akt poddaƒstwa PA¡STWA SZCZECI¡SKIEGO NAD D¸UGIM MORZEM, którym by∏ oczywiÊcie Ba∏tyk. Tym spowodowa∏a przeniesienie skarbca z Cytadeli poznaƒskiej do Szczecina–Gniezna czyli STOLICY, ale w Noteci-Santoku flotylli nazkazano p∏yni´cia do Nowego Szczecina czyli Szczecinka-Wieluƒca, który by∏ na kanale LICZYRZEPY Pi∏a–Ko∏obrzeg. W ten sposób Oda zaw∏adne∏a skarbcem piastowskim, wobec czego Chrobry nie móg∏ atakowaç Szczecina, gdy˝ skarbiec móg∏ byç wywieziony do Strza∏owa–Stralsundu. Oda wstrzyma∏a budow´ Sianowa na rzecz Koszalina oraz podje∏a budow´ kilku far BAZYLIKOWYCH, a po ucieczce gotyckich koÊcio∏ów w Stralsundzie. Mieszko zosta∏ pochowany w szczeciƒskim koÊciele Przy MoÊcie, do którego Oda dobudowa∏a prezbiterialne mauzoleum. Gerard Labyda jest fekaliomachem pruskim - mo˝e z pruskiej szko∏y Wojny Handlowej i Gospodarczej? KiedyÊ zajà∏ si´ tatarologià, skàd go wyp´dzi∏em. Piotr Jaroszewicz zdoby∏ przed frontem Archiwum Hitlera w Ksià˝u, a potem tym samym trykiem Francuskie Archiwum Fuehrera pod Zgorzelcem, gdzie w oczekiwaniu na front grzeba∏. By∏y tam tomy Francoisa Mitterranda. ` Pawe∏ Rochala, CEDYNIA 972; Dom Wydawniczy BELLONA, "Historyczne Bitwy", Warszawa 2002, 248 ss. Cedynia 972 jest replikà ksià˝ki POLSKA PIPIELIDÓW Jerzego MoÊcickiego (Cha∏upnictwo ZADRA, S∏ubice 2001) i mej recenzji jej, w której wykaza∏em, ˝e MoÊcicki idzie wprawdzie po omacku, ale w dobrym kierunku; niczym oÊlepiony we Wroc∏awiu Piotr W∏ostowic, 127 który idàc po omacku do Poznania OBALI¸ PRYNCEPSA i ustanowi∏ w Polsce feudalne w∏adztwo gruntowe. O ile jednak MoÊcicki jest Polakiem to trudno to powiedzieç o Rochali, który czasami zachowuje si´ jak najemnik, gdy np. na str. 85 degraduje Mieszka z Przyjaciela Cesarza do Przyjaciela Gerona. Dagome iudex Przyjacielem Cesarza byç nie móg∏, a co najwy˝ej Gerona, ale dokument ten by∏ fa∏szerstwem Ody, która dzi´ki temu zaw∏adne∏a skarbcem Piastów na Cytadeli poznaƒskiej. Wyk∏ad historyczny, od podboju przez S∏owian Ba∏kan, jest scholastykà. Dziwienie si´, ˝e Tracja zosta∏a podbita przez 3–tysi´cznà armi´ s∏owiaƒakà nie ma sensu, bo Bizancjum by∏o steroryzowane wylàdowaniem Wandalów Afrykaƒskich na wyspach egejskich, którzy dokonali rzezi Toperos (Aleksandrupolis), od czego zacze∏o si´ obl´˝enie Konstantynopola. Awarowie nie przybyli te˝ do Europy w sile 60 tys. wojowników konnych, bo tyle tylko liczy∏a ich I armia, która uratowa∏a Konstantynopol przed Rusem, przybywajàc tam w r. 558 przez Azj´ Mniejszà i most z galer. Rzesz´ Karoliƒskà rozbili Prawdzice przy pomocy Uzbeków zwanych Pieczyngami. Poniewa˝ to nie jest strzelanie do kaczek wi´c trzeba si´ do tego ustosunkowaç, wobec czego PR poprawia to na W´grów. Jest jednak niekonsekwentny, bo z jednej strony pisze o kl´skach Niemców z W´grami - ˝e w trakcie jednago z najazdów Henryk Ptasznik nie wychyli∏ nawet nosa z fortecy - a potem jakby nigdy nic ten˝e Henryk dokonuje podboju Lotaryngii Wielkiej, od Alp po CieÊnin´ Kaletaƒskà? By∏oby to zrozumia∏e, gdyby najà∏ W´grów, ale kupi∏ tylko 10 lat rozejmu za klejnoty Niemek. Ja pisz´, ˝e podbój Lotaryngii Wielkiej by∏ wojnà kontraktowà - za pomoc Prawdzicom ze Âlàska lewobrze˝nego w podboju Po∏abia. Trucicielska uczta Gerona jest datowana na r. 939, w którym by∏a bitwa na przeprawie reƒskiej Andernach, która zadecydowa∏a o losie Lotaryngii Wielkiej. Mi potrzebny jest rok 939, ze wzgl´du na Skarb CzeÊcibora, którym zaw∏adneli w wyniku tej uczty Prawdzice, gdy PR datuje tà uczt´ na r. 963. Z podobnych wzgl´dów PR datuje relief w katedrze mogunckiej Walka Niemców ze S∏owianami na poczàtek XII w, gdy jest to szar˝a ci´˝kozbrojnego rycerstwa niemieckiego na tureckà jazd´ pancernà Prawdziców nad Regnicà w r. 955. PR pisze, ˝e po bitwie nad Regnicà wojna Niemców z Wieletami trwa∏a do r. 961. Twórca niepodleg∏ej Szwajcarii Wilhelm Thal usunà∏ wójtów habsburskich z prze∏´czy zachodnioalpejskich korzystajàc z kl´ski Habsburgów ze Zwiàzkiem Miast Nadreƒskich pod Worringen ko∏o Duesseldorfu w r. 1288 i gwarancjom ZMN - wobec czego 6–letnia wojna Zwiàzku Wieleckiego z Rzeszà - która si´gne∏a niebios po bitwach nad Lechem i Regnicà - by∏a mo˝liwa po og∏oszeniu protektoratu nad Po∏abiem przez Piastów po kl´sce nad Regnicà Prawdziców. W roku 961 Mieszko I zawar∏ jednak pokój z Rzeszà, na mocy którego Niemcy obsadzili Howolin i Branibor–Brandenburg a Polacy Lubusz´–Berlin i Strza∏ów–Stralsund. Wieleci poczuli si´ oszukani, wi´c margrabia Geron poradzi∏ im - przez Wichmana - aby zmienili protektora na bardziej wiarygodnego, którego poszukali w Pradze. To jest geneza wojny 963-67, bo akces Wolinia do Zwiàzku Wieleckiego by∏ skutkiem zafundowanego przez Gerona protektoratu Pragi nad Radogoszczà. 2 kl´ski Mieszka to bitwa pod Szczecinem i upadek Szczecina, wobec czego wycofa∏ si´ on do Chojny. Wobec kl´ski Mieszka Geron zajà∏ Lubusz´–Berlin i ¸u˝yce a Mieszko musia∏ go prosiç o honor zostania trybutariuszem cesarskim. By∏a to formu∏a pokoju dzi´ki któremu Mieszko móg∏ BUDOWAå Chojn´ i wys∏aç swatów do Pragi. Geron ogra∏ Wieletów, Mieszka i Czechów, ale Mieszko maria˝em czeskim wyeliminowa∏ go. Po aliansie matrymonialnym, wyeliminowaniu Gerona i zneutralizowaniu Wieletów przysz∏a kolej na Wichmana i Wolinian, którzy postanowili walczyç. Wichman, który na szulerskie karty Gerona znad Regnicy z∏owi∏ Dani´, da∏ si´ zwieÊç pozorowanà ucieczk´ polskiej piechoty, co Êwiadczy o jej najwy˝szej klasie. Gdy Êcigajàcy mineli gród to z bram 128 rune∏a na nich jazda polska. Mog∏y to byç Lipiany, gdy˝ Wichman ucieka∏ pieszo w zbroi 2 dni, ale gdy zasiad∏ w gospodzie to zjawili si´ woje mieszkowi, którzy za˝àdali oddania broni, czemu odmówi∏, wi´c zosta∏ zaatakowany przez miejscowych i zabity, co zdaje si´ mówiç o milicji miejskiej w Stargardzie. Mieszko by∏ za s∏aby na pacyfikowanie Wolinia, który ukorzy∏ si´, zap∏aci∏ kontrybucj´ i zgodzi∏ na budow´ twierdzy w Nowogardzie. Niebezpieczna sytuacja powtórzy∏a si´ po Êmierci teÊcia mieszkowego Boles∏awa Srogiego, gdy˝ urz´dujàcy w Lubuszy–Berlinie Hodon uderzy∏ na Pomorze. Dane mówià o 2 bitwach; z Mieszkiem i Âciborem, co jest logiczne, gdy˝ Mieszko powinien broniç drogi na Szczecin, gdzie szli Wieleci, a Âcibor do Pyrzyc, gdzie powinni podà˝aç zbuntowani znowu Wolinianie. Hodon odepchnà∏ Mieszka na pó∏noc i opanowa∏ bród w Cedyni, gdzie przeprawi∏ si´ i - sàdzàc ˝e g∏ówne si∏y polskie sà na lewym brzegu Odry - zarzàdzi∏ nocny marsz pó∏nocnym stokiem Karpat Chojneƒskich. Regularnej bitwy NIE BY¸O, co znaczy, ˝e na zm´czonà armi´ Hodona uderzy∏ o Êwicie Âcibor. Podane przez Galla liczby wojów chrobrowskich pochodzà z bitwy pod Cedynià. Giecz wrzeÊnieƒski nigdy województwem nie by∏, gdy˝ jest tam architektura SCYTYJSKA. Nazwa GIECZ odnosi si´ rzeczowo do Gniezna, jako najwi´kszego w pó∏nocnej Polsce oÊrodka handlu byd∏em, wobec czego nazwa ta zosta∏a przeniesiona na zgni∏e miasteczko wobec ewakuacji stolicy paƒstwa ze Szczecina–GNIEZNA po kapitulacji pod Poznaniem w r. 1005. Zapis Galla nale˝y wiec rozumieç, ˝e w bitwie pod Cedynià uczestniczy∏o ze strony polskiej 16.900 jeêdzców: 3.900 pancernych i 13.OOO tarczowników czyli dragonów. Hodon musia∏ mieç przynajmniej 10 tysi´cy dobrej jazdy i 5 tysi´cy piechoty do obsadzenia brodu. Gall wymienia 4 województwa; gnieênieƒskie, poznaƒskie, gieckie i w∏oc∏awskie, co nale˝y rozumieç, jako szczeciƒskie, poznaƒskie, gnieênieƒskie i w∏oc∏awskie. Brakuje Kalisza, gdy˝ si∏y kaliskie zosta∏y skierowane na Czechów ze Âlàska lewobrze˝nego, bo by∏a to operacja CESARSKA. 2 miesiàce po bitwie umar∏ cesarz Otton Wielki a w Niemczech mówiono o s∏owiaƒskiej chorobie. Tarczownik mia∏ tarcz´ ze skóry dzika oraz lanc´, miecz i ∏uk. By∏a to jazda manewrowa, zdolna do walki pieszej, gdy pancerni byli jazdà uderzeniowà typu wschodniego. Polska rycerstwa niemieckiego nie mia∏a, gdy˝ nie hodowano u nas hanowerów, które jako konie falangowe by∏y gorsze od k∏usaków czarnomorskich. Falanga atakowa∏a W LINII. Nie rozumienie tego prowadzi do powtarzania absurdu, ˝e S∏owianie, którzy walczyli pieszo, doganiali potem na piechot´ jazd´ bizantyjskà i wycinali jà. Surowe miecze produkowa∏ Kursk, ale europejskà metalurgià by∏o ˚elazo Gdaƒskie, które za∏o˝y∏ Leszek Z∏otnik, zdobywca scytyjskiego skarbca w P∏ocku. W r. 902 Prawdzice przyjeli za podstaw´ wzorzec miecza frankoƒskiego z Turyngii, niewàtpliwie gorszego od huƒskiego, ale chodzi∏o o europeizowanie si´. Po Cedyni Mieszko zajà∏ Lubusz´–Berlin i zacza∏ przygotowywaç si´ do likwidacji Marchii Pó∏nocnej. W r. 979 cesarz zarzàdzi∏ wypraw´ na Polsk´ - jak na W∏ochy - wyznaczajàc na jej wodza Gerona II, marchiona Starej Marchii na zachód od ¸aby, ale zbierajàca si´ na wypraw´ armia zosta∏a rozp´dzona przez Polaków. Geron stanà∏ za to przed sàdem i zosta∏ Êci´ty a jego dobra rozgrabiono. Nie ulega wàtpliwoÊci, ˝e Mieszko górowa∏ intelektualnie nad przeciwnikami, jak Fryderyk Wielki. ÂWI¢TY JERZY ZNAD WO¸GI NA Z¸OTYM HREDCZANIE Rotunda Êw. Wita na miedziorycie PRAGA w Kronice Schedla datuje miedzioryt "przed rokiem 1060". Zdaje si´ on byç wype∏nieniem przez Prawdziców kontraktu trybutarnego z r. 955 w roku 965. Argumentem jest tympanon fundacyjny Mostu Karola, przedstawiajàcy witezia kurskiego przed Boles∏awem Srogim. 129 W kontrakcie trybutarnym Prawdzice zobowiàzali si´ do wybudowania poza Mostem Karola, zwanym wczeÊniej Judyty, koÊcio∏a Matki Boskiej Ânie˝nej oraz HALOWEJ katedry hredczaƒskiej. Na miedziorycie Schedla mamy olbrzymi koÊció∏ Matki Boskiej Ânie˝nej i halowe prezbiterium gotyckiej katedry hredczaƒskiej oraz halowà kaplic´ pa∏acowà, prawdopodobnie takà jak koÊció∏ Mariacki w Norymberdze. Boles∏aw Srogi podbi∏ chazarskie Powo∏˝e, czego pamiàtkà jest Âwi´ty Jerzy hredczaƒski z wy∏upionym klejnotem na czole, który przedstawia m∏odego Attyl´ jako zdobywc´ Azji Mniejszej - wobec czego posàg powinien byç z∏upiony w Astrachaniu. Po tym podboju Powo∏˝a Prawdzice jednak jakby zapomnieli o kontarkcie, ale przypomnieli sobie, gdy zostali zagro˝eni przez Seldzuków i Kitanów, tote˝ burzenie rotundy Êw. Wita w r. 1060 by∏o zwiàzane z budowà HALOWYCH naw katedry hredczaƒskiej i Wielkiej Wie˝y Po∏udniowej. Nawy te zosta∏y zburzone przez Brandenburczyków w r. 1280, ˝eby odebraç Pradze majestat europejski, którego nie przyçmi∏y katedry w Mediolanie i Pary˝u. Prawdziców wybawi∏ z opresji Boles∏aw II Âmia∏y, który - za cen´ Astrachania - wyp´dzi∏ Seldzuków z Azji Ârodkowej i rozgromi∏ Kitanów, oddajàc Pekin Prawdzicom. W trakcie wyprawy Boles∏awa II na Pekin, gdzie z∏upi∏ olbrzymi skarbiec kitaƒski, Niemcy rozpuÊcili plotk´ o Êmierci króla, co spowodowa∏o ucieczk´ rycerstwa wielkopolskiego z Kazachstanu. Wykorzysta∏ to cesarz Henryk IV zajmujàc MiÊni´, która trzyma∏a system monetarny Polski, wobec czego król pozostawi∏ w Pamirze z∏oto chiƒskie i podà˝y∏ do Polski. Boles∏aw II odda∏ MiÊni´ Czechom, ale Niemcy uknuli nowy spisek. Europejska konferencja w MiÊni przyzna∏a Kursk Rurykowiczom a na metalurgii kurskiej wisia∏y nie tylko Azja Mniejsza, Syberia i pó∏nocne Chiny, ale i ca∏a Europa, gdy˝ ci´˝kie p∏ugi SCYTYJSKIE produkowano wówczas tylko w Kursku. Zdobycie przez Boles∏awa II Kurska w r. 1071, nazywanego przez Polaków PRZEMYÂLEM, jest dla chronologii Pragi wa˝ne, gdy˝ oznacza wycofanie si´ Prawdzców z budowy halowej katedry hredczaƒskiej, którà ukoƒczono dopiero w r. 1096. By∏a to Êwiàtynia GODNA RZYMU. Praska katedra PARLEROWSKA jest architekturà Beauvais, czyli m∏odszà od fary ulmskiej wicekróla Henryka VII i katedry mediolaƒskiej Fryderyka I Barbarossy. Katedry w Budzie i Wiedniu sà oczywiÊcie starsze. Czesi rysujà najpierw hredczaƒskà rotund´ Êw. Wita a potem I romaƒskà bazylik´ Êw. Wita, co jest nonsensem. Bazylika Êw. Jerzego na Hredczanie by∏a tak prymitywna jak Tum ¸àczycki, który wybudowa∏ Leszek Chytry, Êwiekier Juliusza Cezara. Po zdobyciu zaÊ przez Marka Aureliusza Pragi, którà Ptolemeusz nazywa NOMISTERION, Rzymianie wybudowali na bazylice Êw. Wita ROTUND¢, która by∏a prawdopodobnie 3–stopniowa i mog∏a mieç 100 m wysokoÊci. Dolne kondygnacje by∏y WARTOWNIÑ a wy˝sze kondygnacje konchowe kojami koszarowymi, co dawa∏o pewnoÊç, ˝e Êpiàcym nikt garde∏ nie poder˝nie. II segment móg∏ byç magazynem, równie˝ ˝ywnoÊciowym, a III wie˝à obserwacyjnà i telegrafem Êwietlnym. W kronice Schedla rotunda ta jest WIE˚Ñ. Architekturà Longobardów, którzy zajeli Bohemi´ po bitwie nad Ondawà w r. 454, jest Karlsztejn, a architekturà Merowingów WARTOWNIA w Chebie, zwana Podwójnà Kaplicà. Luft, czyli wziernik kurny, by∏ dla ognia na parterze i wzrokowo-g∏osowego kontaktu przewodnika warty z dowódcà - ˝eby wartownia nie zosta∏a zaskoczona. Seminarium polsko–szwedzkie: WIKINGOWIE JAKO ZJAWISKO W HISTORII I WSPÓ¸CZESNOÂCI; Uniwersytet Wroc∏awski, DNI KULTURY SZWEDZKIEJ 22 III 2002; Referat: WIKINGOLOGIA BEZ ROMANTYZMU NA POMORZU ZA DENARA WÓZ ÂLEDZI Uwa˝am, ˝e wypada wyjÊç od wniosków Tadeusza Sulimirskiego, który dopatrywa∏ si´ 130 ATLANTYCKIEJ EKSPANSJI S¸OWIAN ju˝ w okresie Bràzu. JeÊli TS ma tu recj´, to S∏owianie musieli mieç jakiÊ atut, bo sam bursztyn nie wystarcza∏. Sàdz´, ˝e tym atutem mog∏a byç odkryta przez Austriaków w I wojnie Êwiatowej Wielka Miedê Kielecka, którà wyeksploatowano w renesansie. Problem miedzi w bràzach angielskich starali si´ wykorzystaç Uczeni Radzieccy proponujàc tam miedê URALSKÑ, co Anglicy odrzucili, równie˝ z racji, ˝e miedê uralskà zacz´to eksploatowaç dopiero od XVI w. pne, gdy zagadkowa miedê w bràzach angielskich jest starsza – co mo˝e chcia∏ za∏atwiç Sulimirski miedzià kieleckà? Badana dendrologiczne Biskupina da∏y ZIM¢ 737-6 pne – czyli ˝e refugium to by∏o budowane przeciw Kimeriom ma∏oazjatyckim, którzy po kl´sce pod Kummuh w r. 742 pne uciekli z gór´ Dunaju, niosàc ze sobà halsztackà metalurgi´ ˚ELAZA. Musieli oni trafiç w Sudety, których nazwa pochodzi od greckiego sideros czyli ˝elaza, gdzie za∏o˝yli SALOWI¢ czyli K∏odzko. W trakcie tych najazdów Pragermanowie kultury nordyjskiej zajeli Zalew Szczeciƒski, tote˝ po zdobyciu na Kimeriach SUDECKIEJ METALURGII ˚ELAZA w r. 705 pne Jan Liczyrzepa przekona∏ sejm poznaƒski do wojny z Cymbrami, których rozgromi∏ w 3 operacjach MORSKICH. Badajàc architektur´ pomorskà doszed∏em do wniosku, ˝e Jan Liczyrzepa za∏o˝y∏ Pi∏´ specjalnie do BUDOWY STATKÓW, które zosta∏y przeprawione kana∏em Gwda-Pars´ta do desantu Wolinia i Uznamu dla zablokowania cieÊnin, aby potem uderzyç na Zalew Wartà i Odrà. Rozebrana przez gierkowców fara pilska nie mog∏a byç jednak wzniesiona przez Liczyrzep´, gdy˝ jest to technika POCZÑTKÓW EPOKI BRÑZU, czyli sprzed r. 1500 pne. S∏owianie posiadali przewag´ BRONI ˚ELAZNEJ, ale pokonanie Germanów kultury nordyjskiej nie by∏o ∏atwe. Atutem atlantyckiej ekspansji S∏owian móg∏ by∏ te˝ eksport ˝elaza sudeckiego, gdy˝ Liczyrzepa by∏ pierwszym s∏owiaƒskim baronem magnetytowym. Zalew Szczeciƒski by∏ jakby pierwotnà Holandià, ze wzgl´du na tarliska Êledzia ATLANTYCKIEGO, który w r. 1425 – z powodu prze∏owienia w Sundach przez Duƒczyków i Niemców – podszed∏ na tar∏o do Holandii, stajàc si´ podstawà pot´gi holenderskiej, gdy˝ dawa∏ Holendrom tyle, co Hiszpanom srebro i z∏oto Ameryki. Duƒczycy karmili Êledziem Êwinie, silosowali go i nawozili pola. Wnuk Lecha Afrykaƒskiego Wyzymir, zosta∏ ponoç Danobójcà z powodu s∏ynnych duƒskich Êledzi, gdy˝ konkurencja meklemburska szepne∏a mu, ˝e Duƒczycy sikajà do beczek ze Êledziami – co mog∏o byç z braku saletry. By∏y to wojny Êledziowe, gdy˝ Duƒczycy u˝ywali sieci Êledziowych przed Dniem Âledzia, który by∏ w kulminacji tar∏a. WczeÊniej mo˝na by∏o ∏owiç tylko sieciami dorszowymi w celu ochrony tarlaków przed drapie˝nikami. Duƒczyków, którzy mieli sieci Êledziowe przed Dniem Âledzia, topiono. Droga mi´dzymorska Woliƒ-Triest by∏a Handlowà Drogà Âledziowà, a przydomek Wespazjana ÂLEDZIARZ mia∏ zwiàzek z wojnà Gotów, Swewów i Lugiów–¸u˝yczan z Wandalami, gdy˝ rzymskie transporty wojskowe wioz∏y z powrotem Êledzie. Za∏o˝ycielem Wolinia by∏ wg legendy Juliusz Cezar, który wg naszej historiografii przedjezuickiej by∏ goÊciem Leszka Chytrego. Udali si´ oni nad Zalew w celu za∏o˝enia stoczni w celu inwazji Brytanii. Poza Woliniem Biskupim by∏a jeszcze Wineta na zachodnim Woliniu, uwa˝ana przez niektórych nawet za NAJWI¢KSZE MIASTO EUROPY. Budowa tam miasta wymaga∏a wierceniu studni g∏´binowych, co umo˝liwia∏a technika armeƒska, którà móg∏ zaimportowaç Leszek Chytry po bitwie pod Carrhae, gdzie wzià∏ do niewoli Krassusa, który zosta∏ uÊmiercony przez Sarmatki za NARUSZENIE Babskiego Monopolu Z∏ota. Szwedzi i Prusacy czerpali z Wolinia kamieƒ do fortyfikowania ujÊcia Odry i budowy Szczecina. System ˚ELAZA GDA¡SKIEGO polega∏ na p∏aceniu przez Swewów surówkà ˝elaznà za pszenic´, sp∏awianà tratwami, które odstawiano do kuênic. Surówka by∏a przekuwana m∏otami 131 poruszanymi si∏à wodnà. Poniewa˝ atutem kultury wschodniopomorskiej by∏a metalurgia ˝elaza – z koniecznoÊci na importowanej rudzie szwedzkiej – wi´c czytelna archeologicznie REKONKWISTA S¸OWIA¡SKA powinna byç efektem WIELKOPRZEMYS¸OWEGO ˚elaza Gdaƒskiego kultury wschodniopomorskiej. Rzymianie napotkali w Galii KOTWICE ˚ELAZNE ma ∏aƒcuchach, które pochodzi∏y od Wenedów czyli S∏owian – gdy sami mieli tylko kotwice z formowanych konarów z okowami ˝elaznymi na linach konopnych. Rzymskie okr´ty wojenne by∏y wios∏owe, gdy celtyckie ˝aglowe, co do manewrowoÊci wymaga∏o ˝elanych mieczy, które powinne byç te˝ od S∏owian czyli z Gdaƒska. Rzym zosta∏ uratowany przed Hanibalem ˝eglugà MIECZOWÑ, która przy sztormowej pogodzie przechodzi∏a blokad´ kartagiƒskà. Poniewa˝ ˝egluga mieczowa by∏a dla Kartagiƒczyków zaskoczeniem, a mieli oni rozeznanie w technice Êródziemnomorskiej, wi´c sàdz´, ˝e wielotonowe miecze kilowe by∏y odkuwane w Gdaƒsku, a statki te wozi∏y pszenic´ scytyjskà. JeÊli kogoÊ to nie przekonuje to mam argument wa˝niejszy. Otó˝ Rzymianie nie u˝ywali CI¢˚KICH P¸UGÓW, które sà znane archeologicznie na pó∏noc od Dunaju od Halsztatu, a historycznie we wczesnym Êredniowieczu. By∏ to argument szowinistyczny - ale Êlady orki ci´˝kim p∏ugiem znaleziono te˝ w Polsce, a coraz wi´cej jest danych, ˝e by∏ to import ze wschodu, gdy˝ by∏y to p∏ugi SCYTYJSKIE. Jest problem pochodzenia dalmatyj Oktawiana. Bitwy pod Akcjum w∏aÊciwie nie by∏o, gdy˝ by∏a to rozpaczliwa próba wymkni´cia si´ Kleopatry i Antoniusza z pu∏apki. Dalmatyje musia∏y byç mieczowe, co suponuje odkuwanie tych mieczy w Gdaƒsku. By∏aby to gra Julii, która robi∏a z Lubrana TRZECIEGO TRYUMWIRA na Ba∏kanach. Herb Gdaƒska Z MIECZEM R¢KA symbolizowa∏ ˝eglug´ mieczowà. Koga znana jest historycznie z przedkrzy˝ackiego Elblàga w r. 1242 a BERLINKI z Wroc∏awia tego˝ roku (Koz∏owski B., Dzieje Okr´tu, Katowice 1956, s. 115). Sp∏aw odrzany musia∏ byç bowiem na berlinkach, które na WiÊle nie mia∏y sensu ze wzgl´du na system ˚elaza Gdaƒskiego, który wymaga∏ drewna tratewnego i okr´towego. WczeÊniej koga nazywa∏a si´ krakiem. Ostatni król Wandalów Afrykaƒskich, ojciec Lecha, Rusa i Czecha MOSKWA, podbi∏ Wyspy Brytyjskie, które odda∏ Wodanowi z Poznania, a potem oblega∏ Konstantynopol, który zosta∏ uratowany przez I armi´ awarskà w sile 60 tysi´cy wojowników konnych. W celu podboju Brytanii Wodan wybudowa∏ Lubek´, gdy˝ bez tego nie mo˝na by∏o ewakuowaç Ostrogotów w∏oskich do Westfalii i Skandynawii. Wydaje si´, ˝e zapisany przez Galla polski hymn marynistyczny jest pamiàtkà PODBOJU PRZEZ WODANA BRYTANII. Poczàtkiem polskiej katastrofy na Zachodzie by∏o zagro˝enie przez Fryderyka Barbaross´ Poznania w r. 1157, ale ostatecznà katastrofà by∏o obl´˝enie przez Duƒczyków Winety w r. 1177 i zdobycie jej TROI PÓ¸NOCY w r. 1183, co szczegó∏owo przedstawia SAGA O STE¡CE Z WISE¸KI: Po otruciu psów Saksoƒczyk podniós∏ krat´ fortecznà, pod którà wp∏yne∏y w ciemnoÊci okr´ty duƒskie. Wczoraj by∏em na odczycie prof. W∏adys∏awa Filipowiaka BUDOWNICTWO OKR¢TOWE I ˚EGLUGA S¸OWIA¡SKA U UJÂCIA ODRY W IX-XII W, na którym rozda∏em powy˝szy referat. Prof. Filipowiak oÊwiadczy∏, ˝e KOGA JEST POÂWIADCZONA NA BA¸TYKU W IX W, co jest cofni´ciem si´ PRZEDE MNÑ. Powiedzia∏ te˝, ˝e przewlekanie statków przez ich ROZKO¸KOWYWANIE nie by∏o mo˝liwe, gdy˝ NIE MO˚NABY TAKIEGO STATKU Z¸O˚Yå. Odpowiedzia∏em, ˝e chodzi mi o statki NOWE a nie archeologiczne. Manfred Ertel, Johannes Saltzwedel, Matthias Schulz, AMERYK¢ ODKRYLI NIEPIÂMIENNI CHULIGANI; t∏umaczenie z Der Spiegel w FORUM, 03 IX 00, s. 1, 22-23 132 Mottem artyku∏u jest fraza: WIKINGOWIE ODKRYLI AMERYK¢ I ZA¸O˚YLI RUÂ. Profesor Leciejewicz zachichota∏ kiedyÊ z g∏upoty polskich wikingologów, a szczególnie warszawskich, ale ja chichotaç nie b´d´. Wydaje mi si´, ˝e zjawisko WIKINGU pojawi∏o si´ na ¸otwie wraz z za∏o˝eniem przez Rusa Afrykaƒskiego Rygi w r. 569. Rus przyprowadzi∏ tam znad Dunaju kilkadziesiàt tysi´cy Wandalów Afrykaƒskich, z ˝onami i dzieçmi, których trudno by∏o wy˝ywiç dostawami zbo˝a z W∏oc∏awka i Pyrzyc, oraz stadami wo∏ów znad Morza Czarnego, tote˝ musieli si´ oni trudniç rozbojem. Po bitwie pod Vogatisburgiem w r. 632 Wyzymir Danobójca spacyfikowa∏ Rusów budujàc u ujÊcia Dzwiny twierdz´ Diamand, która mia∏a zapobiec rozbojowi morskiemu na rzecz wypraw kupieckich kana∏em Dzwina–Dniepr. Rusowie wzieli udzia∏ w rozbiorze Rzeszy Popielidów, tote˝ Prawdzice – po sho∏dowaniu Niemiec w r. 902 – wyp´dzili ich znad Dzwiny, ale Rurykowiczów z Kijowa ruszyç nie mogli, gdy˝ ci z∏o˝yli ho∏d carowi bu∏garskiemu. Autorzy eksponujà kiloƒskiego archeologa Michaela Muellera-Willego, który ponoç znalaz∏ na Gorodiszczu ko∏o Nowogrodu Wielkiego gród wikingów RURYKA. Z tego drewnianego gródka wikingowie skandynawscy mieli ogniem i mieczem ZA¸O˚Yå RUÂ. Autorzy AONCh piszà: Kiedy niemieccy murarze budowali katedr´ w Spirze Skandynawowie dysponowali organizacjà handlowà si´gajàcà od Ameryki do Taszkentu. Gdy przyjecha∏em do Niemiec w r. 1989 to Niemcy przygotowywali si´ do Êwi´towania 800 Lecia Katedry SZTAUFÓW w Spirze. Wyt∏umaczy∏em im, ˝e to jest idijotyzm, gdy˝ katedra ta jest du˝o starsza. Westi widocznie przestraszyli si´ Ostich, gdy˝ miast 800–lecia by∏ w telewizji RFN film o katedrze w Spirze jako dziele SALIRÓW – ale AONCh cofa katedr´ spirskà jeszcze o wiek, czyli idzie za mnà. Katedra w Spirze zosta∏a jednak zbudowana przez Franków po podboju przez nich burgundzkiej Nadrenii w r. 523. Skandynawowie mogli podró˝owaç do Taszkentu, ale na podstawie konwencji handlowej Prawdziców z Samanidami, o co mo˝na zapytaç Uzbeków. Szwedzi najch´tniej p∏ywali do Trapezuntu, gdy˝ po upadku Popielidów zajeli Djamand, który zosta∏ wykupiony przez Prawdziców za prawo p∏ywania na Morze Czarne, co zapewnia∏o królom swewskim wyp∏acalnoÊç. èród∏o bizantyjskie mówi, ˝e w r. 800 ksià˝´ nowogrodzki BRAWLIN podbi∏ Krym, gdzie rzàdzi∏ do r. 825. U Ptolemeusza Kijów nazywa si´ METROPOLIS wi´c kijowskà katedr´ Êw. Zofii trzeba zestawiaç KOMPUTEROWO z nowogrodzkà i weneckà, która by∏a Êwiàtynià tetrarchalnà Dioklecjana – wobec czego sobóry sofijskie w Kijowie i Nowogrodzie Wielkim powinne byç dzie∏ami staro˝ytnymi. Wg mej systematyki architektury europejskiej to I faza zamków na PowiÊlu i Mazurach jest GOCKA, ale sà tam jeszcze zamki sarmackie. Zamek Janowiec nazwa∏ si´ wczeÊniej SEROKOMLA. Kromer pisze, ˝e Jazygowie to Jadzwingowie, co suponuje sarmackoÊç Ba∏tów. Nazwa PRUSY pochodzi od Borystenesu – czyli jakby Paƒstwa czy te˝ Zamku Parysa - jak to jest z Lutecjà-Pary˝em w Wielkich Kronikach Francji. Herodot pisze, ˝e na ziemi Budynów by∏o wielkie miasto GELONOS -– wg mnie Halicz. Ci gelonosi mieli mówiç j´zykiem greko-scytyjskim i uprawiaç zbo˝e na sprzeda˝. Byliby to Scytowie-Oracze - potomkowie emigrantów z Troi na Z∏otym Rogu, za jakich uwa˝ali si´ Kimeriowie, którzy ok. r. 700 pne zajeli Gali´ jako CELTOWIE. Architektura Rygi jest KIELECKA, co ja t∏umacz´ podró˝à floty Rusa z Bratys∏awy do ujÊcia Dzwiny. Architektura Nowogrodu jest zaÊ kijowska a nie ryska. Architektura kijowskonowogrodzka jest ARKADOWA, która mia∏a sens w epoce BRÑZU, gdy nie by∏o ˝elaza zbrojeniowego. W Polsce nie ma architektury arkadowej, ale jest ona w Niemczech. Niektórzy badacze twierdzà, ˝e Gelonos by∏ daleko na pó∏nocy – nawet w Kazaniu. Ja 133 uwa˝am, ˝e pierwotnym Gelonosem by∏ kimeryjski Kijów, którego mieszkaƒcy za∏o˝yli gelonosy nad Dniestrem i Ilmenem. Cywilizacja, która budowa∏a Wa∏y ˚mijowe przeciw Scytom, mog∏a sobie pozwoliç na sobory sofijskie. JeÊli architektura arkadowa jest z epoki bràzu, to gelonosi zechcieli mo˝e powtórzyç nad Ilmenem Êwiàtyni´ znad Dniepru? Trzeba tylko sprawdziç elektromagnetycznie, czy Êwiàtynie w Kijowie i Nowogrodzie Wielkim majà ZBROJENIA ZELAZNE, a jeÊli tak to czy sà PIERWOTNE czyli nie z przebudowy. To te˝ trzeba zrobiç w katedrze kieleckiej, Na S∏owacji znane jest wapienne budownictwo MYKE¡SKIE, wi´c ja – wg pruskiej doktryny wojennej – musia∏em tak datowaç katedr´ kieleckà w zwiàzku z Wielkà Miedzià Kieleckà, co zosta∏o wsparte posttrojaƒskà kwalifikacjà Kijowa. Odznaczenie Mueller-Willego medalem ¸omonosowa uwa˝am za atak na mà Funkcjonalnà Chronologi´ Architektury Niemieckiej. ¸omonosow urodzi∏ si´ w Archangielsku, który za∏o˝yli Prawdzice jako Cho∏mogory. Do Nowogrodu nale˝a∏ Szpicbergen, gdzie cho∏mogorzanie jeêdzili na bojerach po nowolodzie. W takim razie wzmianka w liÊcie burmistrza Kilonii do króla duƒskiego Chrystiana III w r. 1551 o grenlandzkich piratach, napadajàcych na Islandi´ w wielkiej liczbie ma∏ych bezst´pkowych okr´tów powinna odnosiç si´ do bojerowców nowogrodzkich z Grenlandii wschodniej. Na mapie Vinlandu w kodeksie Yale, który by∏ za∏àcznikiem rozkazu dalszej podró˝y odkrywczej dla Jana Skalskiego w r. 1472, jest poprawny zarys Grendlandii. Âwiadczy to, ˝e Grenlandia by∏a OP¸YWANA, ale nie przez Normanów z po∏udniowo-zachodniej Grenlandii, gdzie morze nie zamarza, tylko Rusinów z Grenlandii Wschodniej. Pisa∏em ˝e znalezione na Ellesmerea szczàtki statku europejskiego z XIV w. by∏y bojerem ruskim a nie ˝adnym okr´tem Skolvusa–Skalskiego w co nas chcieli wrobiç Niemcy. Wyprawy Skalskiego finansowa∏ Nowogród Wielki, wi´c stamtàd powinna byç te˝ ta poprawna mapa Grenlandii, którà skompilowa∏ Grzegorz z Sanoka. Po raz pierwszy stykam si´ z opinià, ˝e Protoko∏y M´drców Syjonu sà paszkwilem. Za Chruszczowa uczono mnie, ˝e falsyfikatem. Manfred Ertel, Johannes Saltzwedel, Matthias Schulz, AMERYK¢ ODKRYLI NIEPIÂMIENNI CHULIGANI, cz. II, t∏umaczenie z Der Spiegel w FORUM, 10 IX 00, s. 22-23 Na uniwersytecie uczono mnie, ˝e by∏a teoria, i˝ za wikingiem STA¸A POLSKA, którà anulowali hitlerowcy za aprobatà pi∏sudczyków – bo kto to widzia∏ jakiÊ polski kapita∏ kryminalny? Poglàd ten zas∏uguje jednak na uwag´ skoro Gdaƒsk mia∏ byç za∏o˝ony przez Wyzymira Danobójc´ - w celu przerabiania szwedzkiej surówki, którà Szwedzi p∏acili za polskà pszenic´. System ten zlikwidowa∏ dopiero Karol Gustaw w czasie Potopu, czym spowodowa∏ niewyp∏acalnoÊç Szwecji i szwedzki g∏ód. Ów Wyzymir wybudowa∏ wg mnie twierdz´ Djamand u ujÊcia Dzwiny, aby blokowaç korsarstwo Rusów na rzecz obs∏ugi przez nich drogi Dzwina–Dniepr, na której Wyzymir wybudowa∏ system kana∏owy - mo˝e r´kami Duƒczyków? Mamy tu jeden instrument zale˝noÊci skandynawów od Polski, ale by∏y inne. Strasznà bronià Normanów by∏y d∏ugie miecze - zwane frankoƒskimi, do których klingi musia∏y byç robione w Gdaƒsku lub Kursku, tak jak do mieczy huƒskich czyli szabel. We Frankonii takich kling nie mo˝na by∏o robiç, gdy˝ ˝elazo bia∏e wytwarzano tylko w Kursku, Siedmiogrodzie i nad Indusem, a prawdopodbnie te˝ w Gdaƒsku. W r. 902 Prawdzice wprowadzili miecz frankoƒski z Turyngii. Autorzy cytujà amerykaƒskiego historyka, Thomasa Noonan'a, ˝e SKANDYNAWSKI OBSZAR LENNY SI¢GA¸ OD GRANIC POLSKI DO WO¸GI. Dla skandynawa honorem by∏o jednak przyj´cie do Bractwa Âmia∏ych ˚eglarzy na Woliniu czy dru˝yny kijowskiej, a zw∏aszcza cesarskiej w Konstantynopolu. Pisanie o jakimÊ skandynawskim obszarze lennym na Ni˝u 134 Wschodnioeuropejskim w X w. jest antytezà Prawdziców i ˝ydowskiej encyklopedii Funka i Wagnalla, która przedstawia JUDAIZM W X WIEKU mi´dzy Wo∏gà a Dnieprem - co wywo∏uje jakàÊ HISTORYZACYJNÑ WOJN¢ O ROSJ¢. Ja twierdz´, ˝e RU zosta∏a za∏o˝ona przez Rusa Afrykaƒskiego, który oblega∏ Konstantynopol, a w r. 568 pop∏ynà∏ KANA¸AMI Dunaj–Odra–Wis∏a na Dzwin´, gdzie WYBUDOWA¸ RYG¢. Rusów z Rygi wyp´dzili zaÊ Prawdzice. Skandynawowie mogli podró˝owaç do Taszkentu, ale na podstawie konwencji Prawdziców z Samanidami, która dawa∏a mn. prawo KREDYTU. Ko∏o Maciejowic znaleziono rozbità tabliczk´ z wypalonej gliny, z której uda∏o si´ odczytaç po turecku: KRADNIJ, ALE D¸UG ODDAJ! By∏ to list goƒczy za d∏u˝nikiem, który celnik przepisa∏ na glinie, wypali∏ i z∏o˝y∏ w archiwum – aby po uiszczeniu d∏ugu wierzycielowi oddaç d∏u˝nikowi, który pot∏uk∏ tabliczk´ przy Êwiadkach. W krajach s∏owiaƒskich nazywa∏o si´ to WAREGIEM, którà to konsytucj´ przyjeli królowie swewscy, którzy, po wyp´dzeniu Rusów z Rygi w r. 902, sprzedali Prawdzicom Djamand za prawo p∏ywania na Morze Czarne, zast´pujàc w tym Rusów. Autorzy piszà, ˝e w Skandynawii znaleziono prawie çwierç miliona monet arabskich – ale w Rosji znaleziono ich wielokrotnie wi´cej, co Êwiadczy o efektywoÊci tej KONWENCJI. By∏a to moneta z dobrego srebra NA WAG¢. Win´ za rozbój skandynawski na Zachodzie ponosi Karol Wielki, który w r. 786 próbowa∏ zaw∏adnàç zbrojnie skarbcem Merowingów w Mont-Saint-Michel – wobec czego palatyn Bretanii Roland II uciek∏ do Polski, aby na czele floty skandynawskiej rozgromiç flot´ Franków, co odda∏o Francj´ na ∏up Normanom. Wobec tego Karol przyby∏ w r. 789 do Krakowa i pogodzi∏ si´ z Rolandem – czego efektem jest moneta palatynacka KAROL-ROLAND – ale po zaw∏adni´ciu skarbcem Mont–Sain–Michel w 791 kaza∏ zakuç palatyna w kajdany. Gdy na domiar Karloman, czyli SENIOR rodu Karolingów, wszed∏ w r. 805 do Czech i zabi∏ Wojewod´ Lecha, jaki tytu∏ nosi∏ w Czechach Leszek III, to sejm spuÊci∏ z ∏aƒcucha Normanów i wys∏a∏ armi´ z pozostawionym w Krakowie zak∏adniczo Ludwikiem Pobo˝nym na Pary˝, gdzie Popiel GnuÊny ukoronowa∏ Ludwika MIECZEM. Wobec zagro˝enia Kolonii przez Normanów w r. 786 Karol musia∏ budowaç nowà stolic´ w Wiesbaden, ale Ludwik pobudowa∏ si´ w Koblencji. Mam przed sobà 2 mapy, gdzie sto∏eczna Birka jest na ró˝nych wyspach W III ksià˝ce jest zaÊ taka bzdura, ˝e Birka mia∏a 12 ha i wa∏ z palisadà. JeÊli Rusini zniszczyli w r. 1187 Sygtun´, która nie zosta∏a sto∏ecznie odbudowana, to znaczy, ˝e stolica by∏a w Sztokholmie – choç mo˝e pod innà nazwà. Za∏o˝enie Sztokholmu przez hanzeatów w r. 1251 wydaje si´ takà bujdà jak niemieckie bzdury o za∏o˝eniu Krakowa czy Wroc∏awia. Stokholm powinien za∏o˝yç Eryk Zwyci´ski a wzmianka u Adama z Bremy o wybudowaniu GROBLI przez mieszkaƒców Birki Êwiadczy o TO˚SAMOÂCI Birki i Sztokholmu. Niemcy i Skandynawowie miast pleÊç bzdury o ZA¸O˚ENIU RUSI niech pomogà rozwiàzaç zagadk´ ARCHITEKTUTY KIJOWSKIEJ. Ukraiƒcy uciekli przede mnà do Attyli, na co mog´ powiedzieç, ˝e architektura kijowska nic wspólnego z Attylà nie ma i jest prawdopodobnie PRZEDSCYTYJSKA. Najbardziej pierwotnym obiektem tej techniki kijowskiej wydaje si´ koÊció∏ w Biskupiji ko∏o Knina w Chorwacji. Logicznie rzecz bioràc to koÊció∏ ten nie móg∏ powstaç po r. 1180 pne, gdy cz´Êç Ilirów, wracajàc do swej czeskiej ojczyzny z uprowadzonymi z Azji Mniejszej metalurgami ˝elaza, osiad∏a na wyspach dalmatyjskich. DRUGI LONDYN NAD ODRÑ Poznaƒ na stolic´ si´ nie nadawa∏, gdy˝ móg∏ byç zatopiony tamà poni˝ej a ujÊcie Odry 135 by∏o zdominowane przez pot´˝nà Winet´, na pacyfikacj´ której Piastowie byli za s∏abi. Dla zrównowa˝enia Winety trzeba wi´c by∏o budowaç Drugi Londyn. Margrabia Geron wys∏a∏ tam Wichmana, który wywo∏a∏ bunt Wolinia wi´c Mieszko uciek∏ do Chojny, gdzie budowa∏ far´ chojneƒskà, ale w r. 967, ju˝ jako katolik i JAKOBITA, zabi∏ pod Lipianami Wichamana i odzyska∏ Szczecin, oraz formalnà zwierzchnoÊç nad pot´˝nym Woliniem. Architektura Mieszka I by∏a HALOWA, o czym Êwiadczy szczeciƒski koÊció∏ Êw. Jakuba i fara chojneƒska. Celem Mieszka by∏o zniszczenie za∏o˝onej po bitwie nad Regnicà Marchii Pó∏nocnej, co si´ uda∏o w r. 983. Wyglàda na to, ˝e w momencie Êmierci Mieszka Oda wyda∏a Dagome iudex i ukaz o przeniesieniu skarbca z Poznania DO STOLICY pod pretekstem jakiegoÊ zagro˝enia. Gdy flotylla by∏a w Noteci–Santoku to dosta∏a nakaz p∏yni´cia DO NOWEGO GNIEZNA, które zosta∏o przeniesione do NOWEGO SZCZECINA czyli Szczecinka. W ten sposób Oda zagarne∏a skarbiec poznaƒski, co mia∏o uniemo˝liwiç Chrobremu zaj´cie Szczecina, gdy˝ skarbiec zosta∏by wywieziony do Strza∏owa–Stralsundu. Po ujawnieniu Êmieci Mieszka Oda zacze∏a budowaç w∏asny system polityczny. Ufundowa∏a far´ Mariackà w Stargardzie i podje∏a budow´ koÊcio∏ów parafialnych w Bia∏ogardzie i Âwidwinie, co wyjaÊnia powinowactwo koÊcio∏ów parafialnych w Koszalinie, Bia∏ogardzie i Âwidwinie z jednej strony, i w S∏upsku, S∏awnie i Dar∏owie, które budowali Sobies∏awowicze, wzmacniajàc swà udzielnoÊç na zachodzie. KoÊcio∏ parafialny w Âwidwinie pochodzi z przebudowy koÊcio∏a HALOWEGO. Zamek w Âwidwinie jest GOTYCKI, ale ja ∏àcz´ go z uprowadzonym przez Gotów w r. 41 ne warsztatem zamku Marboda w Gelnhausen w Hesji. Trzeba wi´c sprawdziç, czy zamek, mury miejskie oraz pierwotny koÊció∏ zosta∏y wniesione z jednakiej ceg∏y i przez tà samà szko∏´ muratorskà? Moja systematyka gotyku nie pochodzi wcale z hipotezy zamku Êwidwiƒskiego, który kwalifikuj´ jako OKO¸OWÑ czyli najstarszà faz´ zamków marchijno–krzy˝ackich, gdy˝ faza III, czyli KASZTELOWA, jest pochodnà zamku Marka Aureliusza w Bratys∏awie. Goci zaczeli budowaç zamki kasztelowe, gdy na mocy pokoju z Wandalami w r. 174 przenieÊli si´ na prawy brzeg Wis∏y. Zamek Trzyg∏awa I w Szczecinie powinien byç wzniesiony przez Jana Liczyrzep´ PRZED katedrà nefrytowà na Wawelu. Obecna kaplica Êw. Ottona, ale bez wie˝y, powinna zaÊ byç dzie∏em Leszka Chytrego. Najpi´kniejszy bulwar w Polsce zosta∏ wybudowany przez Niemców po likwidacji cytadeli szczeciƒskiej w koƒcu XIX w. Polacy nazywajà ten bulwar Wa∏ami Chrobrego, co jest stosowne w tym sensie, ˝e cytadela szczeciƒska powsta∏a przez zakopanie przez Gustawa Adolfa starych pa∏aców na Wzgórzu Ksià˝´cym, które Niemcy odkopali, odnowili i zametrykowali jako NOWE. Za czasów Chrobrego istnia∏y zamki GRYF i po∏o˝ony poni˝ej GRABOWIEC a zamek Trzyg∏awa pe∏ni∏ rol´ kasztelaƒskiego, którà to rol´ przejà∏ wybudowany w II po∏. XIII w. KLESZCZ, obecnie Wy˝sza Szko∏a Morska. Rozmawia∏em o tym kilkakrotnie z by∏ym konserwatorem architektury szczeciƒskiej, prof. Henrykiem Dziurlà. Tadeusz Grabowski, PIE¡ O KRÓLU OLAFIE i STE¡KA Z KAMIENIA; Wydawnictwo Poznaƒskie 1972 TG zaczyna od Widsith'a, którego kiedyÊ zametrykowa∏em jako podró˝ historycznà, napisanà przez Czecha, który przyby∏ do P∏ocka z Judytà Czeskà i wzià∏ udzia∏ w poselstwie W∏adys∏awa Hermana do Anglii, gdzie powsta∏ Widsith. Widsith by∏ naÊladownictwem Beowulf'a, który by∏ rapsodem na Êmierç Swena Wid∏obrodego, który przet∏umaczono na DANELAW. Poselstwo Hermana powinno byç przed zamordowaniem Mieszka Boles∏awowica przez Prawdziców, który to dramat sta∏ si´ podstawà AMLETUSA Saksa Gramatyka a ten HAMLETA 136 Szekspira. Uczono mnie, ˝e Olaf Trygvason sp´dzi∏ wczesnà m∏odoÊç na dworze Jaros∏awa Màdrego w Nowogrodzie Wielkim, co nie jest prawdà. Wniosek ten pochodzi z zapisu, ˝e wychowa∏ si´ w GARDERIKE, czyli Kraju Miast - jak skandynawowie nazywali RuÊ. Mo˝na to jednak te˝ t∏umaczyç jako Miasto Ryga, a GARDE jako zachodnios∏owiaƒski GARD, jak StarGARD. Olaf o˝eni∏ si´ ze najstarszà córkà witezia Burys∏awa Gejrà, co wypada odniosiç do dworu Prawdziców w Samborze–Królewcu, gdzie wikingowie z Wolinia budowali twierdz´ i port wojenny w Pi∏awie. W r. 982 Olaf wzià∏ udzia∏ w wyprawie Ottona II do W∏och, aby tworzyç tam flot´ cesarskà. Po kl´sce z Arabami w Kalabrii wybuch∏o powstanie S∏owian Po∏abskich. Olaf powinien przejÊç na stron´ S∏owian, gdy˝ zosta∏ jarlem Bractwa Âmia∏ych ˚eglarzy na Woliniu czyli Jomsborgu. Jako jarl Jomsborga wzià∏ udzia∏ w wojnie szwedzkiej w 986 r, wspierajàc jarla Gotlandii Eryka przeciw sprzymierzonej z Haraldem Sinoz´bym kupieckiej Birce. Koalicja gotlandzko-polska rozgromi∏a sojusz skandzko-duƒski, co Eryk wykorzysta∏ do spacyfikowania Birki, zmieniajàc jej nazw´ na SZTOKHOLM, i anektujàc Skandi´ jako Wielkà Gotlandi´. Harald zosta∏ przywieziony na Woliƒ, gdzie umar∏ z ran a królem Danii zosta∏ jego syn Swen Wid∏obrody. Po wojnie szwedzkiej Olaf uda∏ si´ do Anglii, gdzie s∏u˝y∏ jako najemnik. Ta sytuacja trwa∏a do bitwy pod Hedebami w r. 993, w której Obodrzyci i Szwedzi rozgromili Swena Wid∏obrodego, którego sprzedali Polakom. Dania zosta∏a zlikwidowana, gdy˝ Eryk zagarnà∏ Norwegi´, Zelandi´ i Fioni´ a Swenowi zosta∏a tylko Jutlandia, skàd uda∏ si´ on na podbój Anglii. Olaf zawar∏ przymierze ze Swenem, ale dosz∏o do rozdzwi´ków mi´dzy Polskà a Szwecja wi´c Olaf powróci∏ na Woliƒ, gdzie sp´dzi∏ zim´ 994-5. Na wiosn´ wyruszy∏ z pot´˝nà flotà do Norwegii, gdzie Szwedzi ponieÊli kl´sk´ a Eryk zginà∏. Olaf zosta∏ wi´c królem Norwegii dzi´ki flocie woliƒskiej. Olaf chcia∏ zagarnàç równie˝ Zelandi´ i Fioni´, ale tu na drodze stane∏a mu siostra Boles∏awa Chrobrego, wdowa po Eryku Zwyci´skim i matka m∏odego króla Szwecji Olafa Skottkonunga, Storrada Dumna, która zaprzysi´g∏a Olafowi zemst´. Storrada wysz∏a za Swena Wid∏obrodego, który dzi´ki temu odbudowa∏ Królestwo Duƒskie. Podró˝ Olafa na Ba∏tyk w r. 1000, która doprowadzi∏a do s∏awetnej Bitwy Królów, zakoƒczonej skokiem Olafa w pe∏nej zbroi do morza, jest wielkà zagadkà. Europejskie obchody milenijne odbywa∏y si´ w Polsce - prawdopodobnie w Szczecinie i Zatorze–Malborku. Obchody milenijne musia∏y byç w mieÊcie europejskim, jakim by∏ w Polsce, poza Winetà, Szczecin - nazywany Drugim Londynem i GNIEZNEM czyli stolicà. Poniewa˝ Prawdzice byli wyznania s∏owiaƒskiego wi´c- ich do GNIEZNA nie zaproszono, wobec czego postanowili zorganizowaç obchody konkurencyjne, na które zaprosili WYKL¢TEGO króla Francji, któremu towarzyszy∏ Olaf Trygvason. Króla francuskiego zaproszono do Wolinia, gdzie wpuszczono flot´ francuskà, ale norweskà odci´to. Olaf próbowa∏ uciec na Rugi´, ale zosta∏ osaczony przez Duƒczyków, Szwedów i Wolinian, co doprowadzi∏o do bitwy pod Svolder, która to nazwa mo˝e pochodziç od SWAROGA. TG pisze o bitwie: Interesuje ona nas szczególnie ze wzgl´du na to, ˝e historycy skandynawscy ∏àczà ja z dziejami Pomorza Zachodniego i przypuszczajà, ˝e bra∏ w niej udzia∏ Boles∏aw Chrobry. Chrobrego oczywiÊcie tam nie by∏o, ale intryga zosta∏a uknuta za jego wiedzà. Wydaje si´, ˝e Zator-Malbork zosta∏ ROZBUDOWANY przez Prawdziców specjalnie na tà okazj´. Autorem PIEÂNI O KRÓLU OLAFIE by∏a wyraênie Gejra, o czym Êwiadczy koloryt 137 poematu. Jako ksi´˝na Litwy nie mog∏a jechaç z Olafem do W∏och, ale czeka∏a, wybaczajàc mu kolejne ma∏˝eƒstwa. On z ∏upów angielskich stara∏ si´ sp∏aciç jej posag, który poszed∏ na wypraw´ w∏oskà, a w r. 1000 zdawa∏ si´ p∏ynàç do niej. Eufemizm o jej Êmierci zdaje si´ byç dodatkiem. Drugim utworem t∏umaczonym przez TG jest STE¡KA Z KAMIENIA. Ja znam tylko SAG¢ O STE¡CE Z WISE¸KI. Steƒka z Wise∏ki jest archetypem TROI PÓ¸NOCY, wobec czego szkada, ˝e TG sprowadzi∏ spraw´ na manowce, odnoszàc Steƒk´ do Braci Witalijskich, gdy jest tysiàc razy wa˝niejsza, gdy˝ chodzi o zdobycie Winety przez Waldermara I w 1183 r, co odda∏o Ba∏tyk Niemcom. By∏o to wydarzenie na miar´ bitwy pod Manzinkertem w Armenii w r. 1071, która odda∏a Azj´ Mniejszà Turkom. Saga opiera si´ na protokole Êledztwa w Kamieniu Pomorskim, bezpoÊrednio po zniszczeniu przez Duƒczyków Winety, ale zosta∏a ocenzurowana na korzyÊç Niemców. Plan zdobycia Winety zosta∏ opracowany na dworze Henryka Lwa i opiera∏ si´ na wspó∏dzia∏aniu sasko-duƒskim. Henryk mia∏ swego agenta na dworze w Kamieniu, którym móg∏ byç absztyfikant Steƒki, wilmo˝a Mongirt, który zosta∏ Êci´ty. Ho∏d Bogus∏awa I dla Waldemara Wielkiego w r. 1185 by∏ skutkiem zniszczenia przez Duƒczyków Winety. Ho∏d odby∏ si´ na okr´cie, naprzeciw morskiego wybrze˝a Wolinia. Bogus∏aw odda∏ Waldemarowi suwerennoÊç na morzu i S¸AWI¢ - jak nazywano ziemie na zachód od Odry. W r. 1189 Duƒczycy wyprawili si´ na Szczecin, ale go nie zdobyli. Szczecin zosta∏ zaj´ty przez Duƒczyków dopiero podczas polskiej krucjatà przeciw Dzyngis Chanowi w l. 1222-25, co spowodowa∏o upadek mocarstwowoÊci duƒskiej, gdy˝ Waldemar Wielki zosta∏ uwi´ziony i sprzedany cesarzowi, który ob∏upi∏ go okrutnie. STRZELNO PRZEMÓWI¸O Zbigniew Sroka, JEDNAK NAJSTARSZY - Ciàg dalszy nowych interpretacji p∏askorzeêb w Strzelnie; Spotkane z Zabytkami, nr 12/2000, s. 9-10 ZS powtarza z jednej strony CIÑGLE KWESTIONOWANY PRZEKAZ D¸UGOSZA, na którym opiera si´ historyczna interpretacja architektury Strzelna Kujawskiego, a z drugiej zaznacza NIEREALNOÂå zapodanych danych. D∏ugosz by∏ wiernym Synem KoÊcio∏a, patriotà polskim i szowinistà ma∏opolskim. Gdy 20 lat temu wybuch∏a sprawa ZAGINIONEJ KRONIKI W ROCZNIKACH D¸UGOSZA to w∏àczy∏em si´ do sprawy w ramach 750-lecia bitwy pod Legnicà, i doszed∏em do zdumiewajàcych wniosków. D∏ugosz korzysta∏ ze êróde∏ archiwalnych, które celowo niszczy∏. Kupi∏ np. za kasztelani´ Mirów kronik´ rodowà Lisów z Cz´stochowy, którà, po fragmentarycznym wykorzystaniu, zniszczy∏. Korzysta∏ te˝ w klasztorze trzebnickim z materia∏ów procesu kanonizacyjnego Henryka II Pobo˝ego, które znikne∏y. D∏ugosz pisze o Piotrze W∏aÊcie ze Skrzynna W STRZELNIE, gdy Strzelno by∏o siedzibà Wszeborowiczów, z którymi W∏astowie wroc∏awscy majà koneksje PRZEZ TYMPANONY. Gdy D∏ugosz pisa∏ swà Kronik´ Królestwa Polskiego, to na fali politycznej byli ma∏opolscy W∏astowie - wi´c mo˝e D∏ugosz robi∏ im PODSTAW¢ ROSZCZENIOWÑ do w∏oÊci na Kujawach? Protoplasta W∏astów ma∏opolskich, Piotr ze Skrzynna, jest identyfikowany z palatynem Êlàskim Piotrem W∏ostowicem, ale w takim razie owe Skrzynno powinno byç wroc∏awskimi Krzykami, gdzie mieszkam. Poza wyraênymi uchybieniami historycznymi D∏ugosza to wg mej Funkcjonalnej Chronologii Architektury Niemieckiej i Polskiej Architektury Przedromaƒskie, Romaƒskiej i Gotyckiej, koÊció∏ romaƒski w Strzelnie by∏ koÊcio∏em zar´czynowym Wandy Co Nie Chcia∏a Niemca z królewiczem longobardzkim Rydygierem w r. 453, ale sam koÊció∏ jest STARSZY. Architektura ROTUNDOWA jest architekturà scytyjskà, czyli ˝e pojawi∏a si´ po podboju 138 scytyjskim w r. 510 pne. To zaÊ, ˝e po roku 966 przyszli tu katarzy i albigensi, i pobudowali WSZYSTKO, jest bajkà dla grzecznych dzieci. Jeden stary dzia∏acz ludowy t∏umaczy∏ mi nawet, ˝e historia Polski SKO¡CZY¸A SI¢ W ROKU 966, gdy˝ potem to ju˝ historia KoÊcio∏a. Dla sprawy istotne jest podkreÊlanie OTTO¡SKIEJ pozy Chrystusa na tympanonie rotundy strzelneƒskiej, oraz proweniencyjne kojarzenie go z Tuluzà, Lotaryngià i Saksonià (Dolnà). Mi potrzebna jest Burgundia, gdy˝ kilkanaÊcie lat temu zinterpretowa∏em ten tympanon w kontekÊcie w´gierskiego dramatu narodowego Âwi´tego Emeryka. Doszed∏em wówczas do wniosku, ˝e tympanon przedstawia Frankensztajna, który na Nowy Rok 1031 otru∏ Bezpryma i Emeryka winem. Kruszwica by∏a stolicà Boles∏awa Chrobrego od r. 1005. Frankensztajn, jako podczaszy Bezpryma, za∏atwi∏ sobie pobliskie Strzelno, gdzie si´ PODPISA¸ na adaptowanej na baptysterium wartowni scytyjskiej. Przez Strzelno uciek∏ te˝ do Ottona we Wroc∏awiu, gdzie otrzyma∏ w nagrod´ Zàbkowice, które Niemcy zowià Frankenstein - od dworzanina Rychezy. Najs∏ynniejszy wampir nie jest jednak tym Frankensztajnem, ale mo˝e jego potomkiem. Proces zabójcy 2000 ludzi odby∏ si´ w r. 1602 w Âwidnicy a akta wywieziono do Wiednia. By∏ to Frankenberg von Frankenstein - prawdopodobnie rodowiec Adolfa Hitlera, jako ˝ydowskiego Frankenbergera. Frankensztajn otru∏ te˝ Ottona i zosta∏ czeskim palatynem Âlàska, przyczyniajàc si´ mo˝e do pacyfikacji Czech przez Ekkeharda II z Erfurtu w l. 1041–42. W r. 1050 odda∏ Âlàsk lewobrze˝ny Kazimierzowi Mnichowi i powróci∏ do Strzelna. Polska zaÊ zap∏aci∏a za Âlàsk lewobrze˝ny desinteresmentem w Turyngii, czyli zgodà na wzi´cie przez cesarza zagrabionych przez Ekkeharda bajecznych skarbów czeskich, czyli Z∏ota Chazarów i Srebra CzeÊcibora. ZS datuje wroc∏awski tympanon Jaksy na r. 1175, ale po powrocie Boles∏awa Wysokiego w r. 1162 taki akt NIE BY¸ MO˚LIWY. Darowizna zosta∏a nawet skonfiskowana, ale podczas krakowskiej pokuty w r. 1177 pozwolono Boles∏awowi zatrzymaç Bytom Odrzaƒski a benedyktynom s∏owiaƒskim na wroc∏awskim O∏binie dano Bytom ma∏opolski, który w ten sposób sta∏ si´ miastem Êlàskim. Nekropolià W∏astów by∏ koÊció∏ o∏biƒski. Historyczny sarkofag W∏ostwiców by∏ jednak w koÊciele Êw Wincentego, gdy˝ w r. 1191 Boles∏aw Wysoki wygna∏ W∏astów ze Âlàska, wi´c ci wynieÊli si´ z trumnami przodków do Krakowa. Sarkofag W∏ostowiców sprowadzi∏ potem do Wroc∏awia Henryk IV Probus. Tympanon W∏astów w klasztorze trzebnickim jest na kaplicy ufundowanej przez Mari´, w podzi´ce za bitw´ pod Poznaniem, która mia∏a przyczynowy zwiàzek z w´drówkà oÊlepionego i obj´zyczonego Piotra do Poznania. Kaplic´ i tympanon w Trzebnicy mo˝na wi´c datowaç POLITYCZNIE przed r. 1150, jako poczàtek FEUDALNEGO W¸ADZTWA GRUNTOWEGO, które Anglicy uzyskali dopiero na mocy kapitulacji Jana Bez Ziemi. KoÊció∏ klasztorny w Trzebnicy jest dzie∏em warsztatu katedry w Paderbornie, co ja ∏àcz´ z ewakuacjà przez Wodana z Poznania Ostrogotów z W∏och do Westfalii w r. 555. Jest rówieÊny koÊcio∏owi w Lehninie, który ma system katedry lubeckiej Wodana z r. 548. Sztuka trzebnicka jest zaÊ dzie∏em Jadwigi z Prawdziców, matki Zbigniewa, która odda∏a Trzebnic´ benedyktynom s∏owiaƒskim i W∏astom. Tympanon BATSABE przedstawia Hermana z Jadwigà przed Boles∏awem Âmia∏ym na zamku Chojnik, gdy Âmia∏y rzuci∏ Wielkopolsk´ na kolana wyprawà na sho∏dowanà przez cesarza Henryka IV MiÊni´, gdy˝ Wielkopolska bez monety miÊnieƒskiej ˝yç nie mog∏a. To, ˝e Âmia∏y jest w pozie b∏azeƒskiej datuje dzie∏o "po roku 1079". Takich dzie∏ z czasów Âmia∏ego jest na Âlàsku kilka (Praca zbiorowa pod red. Kiry∏a Sosnowskiego i Mieczys∏awa Suchockiego, DOLNY ÂLÑSK, cz. I, Poznaƒ 1948, s. 101), a to ˝e si´ to Niemcom nie podoba, i dobrze p∏acà za negowanie tego, to inna sprawa. Przyk∏adem antypolskiego finansowania architektury historycznej mo˝e byç krypta 139 katedry wroc∏awskiej, którà odbudowano za pieniàdze BUNDESTAGU. Krypta pochodzi z I katedry romaƒskiej, która zachowa∏a si´ jako cz´Êç nawowa katedry, którà po najeêdzie mongolskim przebudowano gotycko. Katedra ta zosta∏a zbudowana przez Wand´ na mauzoleum dla Rydygiera, który po z∏o˝eniu jej ho∏du, jako Królowej Wandalów, rzuci∏ si´ na swój miecz. W krypcie, gdzie sta∏ sarkofag Rydygiera, by∏y srebrne kolumny a absyda mia∏a z∏oty wàtek architektoniczny, co wyrabowali Awarowie. Protestowa∏em b∏azeƒskà odbudow´ tej krypty, wobec czego przyjecha∏ Bundestag. Nikogo nie atakowa∏em, jak wczeÊniej Franza Josefa Straussa. Gdy jednak któregoÊ dnia przeczyta∏em w prasie o znalezieniu w krypcie grobów biskupich to nogi ugie∏y si´ pode mnà, bo pozosta∏o mi ju˝ tylko iÊç po omacku do Poznania. Piotr by∏ jednak krezusem, tote˝ gdy stanà∏ na poznaƒskim rynku – oÊlepiony i obj´zyczony – to POLSKA ZADR˚A¸A. Po obejrzeniu tych Grobów uspokoi∏em si´ nieco i zapyta∏m napotkanego tam archeologa, czy nie bojà si´ szar˝owaç? na co odpowiedzia∏, ˝e to sà groby WTÓRNE. Kilka tygodni póêniej og∏oszono ekspertyz´ antropologicznà: JEDEN BISKUPEK MIA¸ CZTERY LATA A DWA BY¸Y NIEMOWLAKAMI, co pasowa∏o do mej interpretacji tych grobów - jako dzieci wielmo˝ów Êl´˝aƒskich. Sprawa ta wyglàda na makabryczny blef pokerowy - ˝eby zaklàç w capa, zgarnàç fors´ i daç dyla - i to pod Or∏em Bundestagu!!! - Ale co by by∏o, gdybu ekspertyza antropologiczna potwierdzi∏a to za sto tysi´cy DM? Zbigniew Sroka, FUNDACJA BAZYLILI – Kolejny esej o romaƒskim Strzelnie: B∏´dnie odczytany ∏aciƒski wyraz na tympanonie wp∏ywa∏ od XIX w. na interpretacj´ ca∏ego napisu; Spotkanie z Zabytkami, 1/2001, s. 10–12 W r. 1050 Frankensztajn odda∏ palatynat Êlàski Kazimierzowi Mnichowi i wróci∏ na Kujawy. Sarkofag Frankensztajna znajduje si´ w kolegiacie ∏´czyckiej, gdzie a˝ do wyj´cia p∏yty sarkofagowej z posadzki wycierano o nià buty czyli profanowano jà. Rzeêba jest granitowa, co znaczy, ˝e powsta∏a "przed" zniszczeniem metalurgii kurskiej przez Boles∏awa Âmia∏ego w r. 1071. ZS zajmuje si´ w tytu∏owym artykule strzelneƒskim tympanonem Âwi´tej Anny jako OSTATNIM ROMA¡SKIM TYMPANONEM w Polsce – co uwa˝am za b∏àd. Pomija jednak w swoim CYKLU strzelneƒski tympanon Pó∏nocny, który ja przypisuj´ dezerterowi z Kazachstanu, III z Wszeborowiczów, który czeka∏ grzecznie na siepaczy, ˝eby po wys∏uchaniu wyroku dostaç w ∏ep. Za∏o˝yciel rodu ma skrzyde∏ka, co znaczy, ˝e ju˝ nie ˝y∏. Trzyma KLUCZ, co znaczy∏oby, ˝e Frankensztajn mia∏ na imi´ Piotr. Ta datacja jest wsparta niezlokalizowanym detalem p∏ockim, wykonanym TÑ SAMÑ R¢KÑ, co wypada ∏àczyç z renowacjà pa∏acu królewskiego na zamku Gop∏o przez W∏adys∏awa Hermana. W artykule NIEMIECKA SIOSTRA KRAKOWA pisz´, ˝e pa∏ac królewski na zamku Gop∏o w P∏ocku wzniós∏ dla Lecha Afrykaƒskiego warsztat Podwójnej Kaplicy (wartowni) w Chebie, który wczeÊniej budowa∏ pa∏ac królewski w Kolonii. Lech chcia∏ widocznie dorównaç wspania∏oÊcià koloƒskiemu pa∏acowi Merowingów, który zosta∏ zniszczony przez mieszczan koloƒskich w r. 1106. Tytu∏owy tympanon Âwi´tej Anny ∏àcz´ z HANNÑ WSZEBOROWICÓWNÑ, córkà Wojewody Wszebora. By∏a ona na dworze Zbigniewa w P∏ocku i zosta∏a zamordowana w Ciechanowie jako zak∏adniczka wobec przejÊcia Wszebora na stron´ Boles∏awa Krzywoustego. ZS ma za z∏e rzeêbiarzowi, ˝e eksponuje macierzyƒstwo i biznes – a tak by∏o. Wszeborowice starali si´ o kanonizacj´ Hanny jako M¢CZENNICY, ale nie dostali zgody wi´c musieli si´ zadowoliç KAPLICÑ, a Hanna zosta∏a uhonorowana poÊmiertnie narzeczeƒstwem z Boles∏awem Krzywoustym. Tympanon by∏ wi´c rzeêbiony dla KOÂCIO¸A ÂWI¢TEJ HANNY 140 M¢CZENNICY, w którym to kalamburze matka Hanny gra Âwi´tà Ann´, co dobrze odda∏ rzeêbiarz. Zgadzam si´ z ZS, ˝e konsekracja bazyliki strzelneƒskiej pod wezwaniem Âwi´tego Krzy˝a w r. 1133 by∏a aktem politycznym wobec próby LIKWIDACJI przez Êw. Norberta udzielnoÊci KoÊcio∏a polskiego - jako groêba, ˝e Polska mo˝e w∏àczyç si´ aktywnie w handryczenie o autentycznoÊç Krzy˝a Âwi´tego. Osobnà sprawà sà zwiàzki tympanonów strzelneƒskich z wroc∏awskimi, które sà póêniejsze. Tympanon Marii W∏ostowicowej i Âwi´tos∏awa we wroc∏awskim koÊciele Mariackim Na Piasku jest DEDYKACYJNY, gdy˝ koÊció∏ jest architekturà Prawdziców z poczàtku X w, wobec czego Maria mog∏a tylko odnowiç 3 zachodnie prz´s∏a koÊcio∏a OBECNEGO - o czym Êwiadczy wewn´trzna plastyka ze Zbigniewà. W artykule G¸OGÓW pisz´, ˝e OBECNA kolegiata g∏ogowska zosta∏a ufundowana przez Salome´ z Bergu a nie Salomeà Wielkopolskà, czyli ˝e jest to architektura Boles∏awa Krzywoustego. WczeÊniejsza Êwiàtynia romaƒska, której fragmenty zachowa∏u si´ w murach kolegiaty, zosta∏a wzniesiona przez warsztat rotundy legnickiej, bezpoÊrednio po uznaniu przez Lugiów-¸u˝yczan protektoratu rzymskiego w r. 50. ALEKSANDRETTY JU˚ OD LESZKA WYÂCIGOWEGO Borys Stawiski, SZTUKA AZJI ÂRODKOWEJ, WAiF Warszawa 1988, 324 ss Jest problem, czy idealnie geometryczny zamek Koj-Kry∏gan-Ka∏a na pustyni Kyzy∏-kum POWSTA¸ POD WP¸YWEM SZTUKI SARMACKIEJ, czy te˝ sam mia∏ wielki wp∏yw na nià? Wykazywa∏em, ˝e to II. Gdy Filip II Macedoƒski zdoby∏ Pangajon i z∏oto siedmiogrodzkie pop∏yne∏a do Azji Mniejszej, to wiadomo by∏o, ˝e mi´dzy Macedonià a Persjà dojdzie do walki na Êmierç i ˝ycie, wobec czego trzeba by∏o zabezpieczyç skarbiec perski, co rozwiàzano przez budow´ zamku Koj-Kry∏gan-Ka∏a na wschód od dolnej Amu-darii, kierowanej zabezpieczonym twierdzà jazem ALTERNATYWNIE do Kaspiju lub Aralu.. Skarbiec ten by∏ obs∏ugiwany i broniony przez dromadnic´, której Macedoƒczycy, bez zdobycia Pó∏wyspu Arabskiego, mieç nie mogli. Politycznie zabezpieczono jeszcze ten skarbiec sojuszem z Sarmatami. Nazwa Amudaria pochodzi od Dariusza. Sytuacja ta zmieni∏a si´, gdy Macedoƒczycy zdobyli pod Issos ogiera wielb∏àdziego z którego dowodzi∏ Dariusz, co umo˝liwi∏o za∏o˝enie stadniny wilb∏àdziej - i stàd w∏aÊnie podró˝ Aleksandra do Siwy. Wp∏yw Koj-Kry∏gan-Ka∏a na sztuk´ sarmackà ja t∏umacz´, ˝e po Êmieci Dariusza Z∏oto Perskie sta∏o si´ w∏aÊciwie bezpaƒskie. Znaleziony tam portret grobowy partyjczyka z garbatym nosem i wy∏upiastumi oczami (il. 63), ma koneksje do "urn twarzowych" w Polsce pó∏nocnej. Sarmata ma diadem z oÊlimi uszami – czyli ˝e by∏ przewodnikiem karawan – wi´c mo˝e martwi∏ si´, jak to z∏oto wywieêç? Amu-daria p∏yne∏a wówczas do Morza Kaspijskiego, tote˝ trzeba by∏o najpierw zdobyç twierdz´ kierujàcà biegiem Amu-darii, co si´ uda∏o po odparciu Graków a przed nadejÊciem Macedoƒczyków, bo z∏oto sp∏awiono do Chorezmu, skàd przewieziono je statkami do Wo∏gogradu a potem flotyllà do P∏ocka. Taka logika Parta z wy∏upiastymi oczami t∏umaczy te˝ spraw´ partyjskiego Chorezmu. UjÊcie Amu-darii do Morza Kaspijskiego by∏o miejscem prze∏adunku jedwabiu chiƒskiego na statki, tote˝ po zdobyciu go przez Sarmatów niektórzy z nich zechcieli tam pozostaç. Gdy Aleksander zbli˝y∏ si´ do Chorezmu to przyby∏a doƒ Królowa Amazonek – czyli Sarmatka – która by∏a tak pi´kna, ˝e skapitulowa∏. Mog∏a mu tylko powiedzieç, ˝e z∏oto wywioz∏a do P∏ocka jej rywalka DIANA. Chodzi tu oczywiÊcie o I Chorezm, bo II zosta∏ za∏o˝ony przez Boles∏awa Âmia∏ego po SKIEROWANIU AMU-DARII DO JEZIORA ARALSKIEGO podczas obl´˝enia stolicy 141 Seldzuków. Wygnano wówczas z Turkiestanu 24 plemiona tureckie, które posz∏y na zachód podbijajàc Azerbejdzan, Armeni´ i Azj´ Mniejszà. Na ok∏adce ksià˝ki jest wymizerowana g∏owa w diademie z legendà: G∏owa partyjskiego ksi´cia, polichromowana rzeêba gliniana z Cha∏czajanu, poczàtek n.e. Aszchabad, Muzeum Historii Turkmeƒskiej SRR."Âwiàtyni´ w Cha∏czajanie datowano tak w l. 1959–63, co kontestuje te˝ BS. Ja te obiekcje kategoryzuj´, gdy˝ sztuka tej Êwiàtyni jest wyraênie TURECKA. Typy tureckie, mongolskie i chiƒskie pojawi∏y si´ w Azji Ârodkowej dopiero w wojnach arabskich. Wojewoda (il. 77) jest katalogowym lechità a wojownik w diademie, czyli genera∏ (il. 79), ma wyglàd ch∏opa karpackiego. ˚ona ksi´cia (il. 80) ma rysy turko–chiƒskie czyli kitaƒskie – co sk∏ania mnie do starego wniosku, ˝e wymizerowany ksià˝´ na ok∏adce to Boles∏aw Âmia∏y po odparciu ataków Tadzyków i Seldzuków w Pamirze w r. 1067 i zaj´ciu Duszanbe, gdzie prze∏adowywano jedwab z mu∏ów na dromadery. Po skierowaniu Amu-darii do Jeziora Aralskiego jedwab trzeba by∏o wieêç do Teheranu. KtoÊ si´ tu myli o tysiàc lat, ale to rozsàdzi dendrochronologia. Ja okreÊli∏em GOTYCKÑ PRZEBUDOW¢ katedry w Erfurcie na poczàtek X w, ale Niemcy odatowali drewnianà konstrukc´ dachowà na l. 1220-30 - czyli okreÊlili wiek po czapce. Do Mi´dzynarodowego Instytutu Cywilizacji S∏owian w sprawie WOJEN O TRYBUT CHI¡SKI W ostatnim liÊcie zwróci∏em si´ do Pana o rozpatrzenie wojen o trybyt chiƒski w l. 1065- 1229 w kontekÊcie euroazjatyckim, gdy˝ o trybut ten walczy∏y nie plemiona, ale mocarstwa, tj. wg mnie Turcy, Kirgizi, RuÊ Prawdziców i Polska, a Dzyngis Chan by∏ agentem chiƒskich hurtowników jedwabiu. Serdecznie dzi´kuj´ za informacj´, ˝e badana przez uniwersytet w Haidelbergu tajna kronika buddyjska spod Pekinu koƒczy si´ podzi´kowaniem dla króla Boles∏awa Âmia∏ego za uwolninienie buddystów od przeÊladowaƒ (21/XXI/RST3285/Og"/1999/"S; str. 1–2). W r. 751 Arabowie rozgromili Chiƒczyków pod Talas ko∏o Fergany. Na mocy pokoju Chiƒczycy zakupili od Arabów za GÓR¢ Z¸OTA ogieƒ grecki, co umo˝liwi∏o im walk´ z piratami japoƒskimi i eksport jedwabiu wokó∏ Azji. Po wojnie tej Arabowie zwrócili si´ przeciw Polakom, zadajàc im kilka kl´sk. Polakom przyszli w sukurs Czesi, wÊród których by∏ kawalerzysta Leszek, który wynalaz∏ skutecznà metod´ walki z Arabami. Ten ch∏opski syn wynalaz∏ podkowy odporne na JE˚E, jakich u˝yto przeciw dromadnicy. Potem Leszek zosta∏ oficerem ∏àcznikowym przy armi tureckiej, która najecha∏a Azj´ Ârodkowà od wschodu. Dzi´ki tej plugawej acz skutecznej taktyce Leszek o˝eni∏ si´ z córkà witezia Przemys∏awa, którego synowie polegli w walkach z Arabami, co otworzy∏o mu drog´ do tronu. W polskiej historiografii przedjezuickiej Leszek WYÂCIGOWY jest zaliczany do dynastii Lechidów – jako mà˝ Przemys∏awówny, która w trakcie 14–letniej wyprawy Leszka do Azji by∏a regentem – a dynasti´ Popielidów otwiera syn Przemys∏awówny Pompiliusz GnuÊny Co Ba∏ si´ Hunnów czyli Turków. Prawdopodobnie w trakcie wizyty w Krakowie Karola Wielkiego i kalifa z Bagdadu w r. 789 zawarto sojusz polsko-arabski, na mocy którego Leszek uda∏ si´ na wojn´ z Turkami do Iranu. Pokój polsko-arabski implikuje rezygnaj´ Arabów z terenów spornych nad Wo∏gà, gdzie Arabowie dawno przegrali, i na Kaukazie, gdzie si´ liczyli. Turcy faktycznie najechali Europ´, ale za wnuka Leszka WyÊcigowego, Ludwika Lebediusza, który w r. 830 rozgromi∏ Ord´ Turecka nad Wo∏gà. Armia turecka skapitulowa∏a, ale tabory uratowa∏ wódz Seldzuk, od którego pochodzi tytu∏ su∏taƒski. Lebediuszowi pomaga∏ Ludwik Niemiec, który zosta∏ za to POLSKIM wojewodà Âlàska. 142 Ludwik Lebediusz dokona∏ jeszcze podboju Fiƒskiego Powo∏˝a i przy pomocy Czarnych Turków zniszczy∏ Kaganat Ujgurski w Mongolii, na miejscu którego powsta∏ Kaganat Kirgiski. Kilkadziesiàt lat póêniej Kirgizi jako KITANOWIE dokonali podboju Chin, w wyniku czego powsta∏o cesarstwo Liao (907-1125). Cesarz p∏aci∏ trybut kaganowi, który wynosi∏ rocznie çwierç miliona uncji srebra i tyle˝ zwojów jedwabiu. W r. 922 z Syberii zostali wyeliminowani Prawdzice, gdy˝ namiestnik Bu∏gara Wielkiego (Kazania) podda∏ si´ kalifowi z Bagdadu, który odda∏ go Chazarom. W tej sytuacji Prawdzice musieli zniszczyç Kaganat Chazarski, który by∏ pot´gà Êwiatowà. Chcieli to zrobiç przy pomcy Niemców - i dlatego wspomagali ich w wojnach o Lotaryngi´ Wielkà - ale dokona∏ tego ksià˝´ czeski Boles∏aw Srogi, który w r. 965 zdoby∏ Sarkel (Wo∏gograd) i Itil, które Prawdzice nazwali Bia∏à Wie˝à i Astrachaniem. Skarb chazarski, którego szuka∏ Józef Stalin, zosta∏ wywieziony flotyllà do Bratys∏awy. Do wojny Rusi Prawdziców z Kitanami dosz∏o wiek póêniej, gdy Kitanowie dogadali si´ z Seldzukami-Po∏owcami o podziale posiad∏oÊci Prawdziców na Wo∏dze. Prawdzice oddali jednak Astrachaƒ Boles∏awowi Âmia∏emu, który wyp´dzi∏ Seldzuków z Azji Ârodkowej i rozgromi∏ Kitanów oddajàc Pekin Prawdzicom, którzy panowali tam jako tangucka dynastia Si Siao. Po skierowanie Amu-darii do jeziora Aralskiego zyska∏ na znaczeniu sp∏aw syberyjski: Orchon-Bajka∏-Angara-Jenisej-Ket-Ob. Po upadku Boles∏awa Âmia∏ego Prawdzice przejeli trybut chiƒski i polski system okupacyjny w Kaszgarze. Ten stan trwa∏ do zdobycia przez Boles∏awa Krzywoustego Bia∏ej Wie˝y czyli Wo∏gogradu w r. 1117, skàd - po zdobyciu przez niego w r. 1124 Kijowa - wyruszy∏a na Pekin wyprawa Dzurdzenów–Dzungarów i Kitanów. Chodzi tu o Êrodkowoazjatyckich Kara-Kitajów, których ochrzci∏ Boles∏aw Âmia∏y a których mo˝na identyfikowaç z Kirgizami. Dzungarowie i Kitanowie nie ograniczyli si´ do wyp´dzenia z Pekinu Prawdziców i zabrania im trybutu chiƒskiego, ale rozgromili jeszcze cesarstwo Liao i za∏o˝yli system okupacyjny A˚ DO JANGCY. W tych Dzungarach wypada widzieç Polaków, choç nazwa mo˝e pochodziç od rosyjskiej pieÊni bojowej Rozka˝i nam wene Âwiaty JURIJ. Poniewa˝ powracajàcy w r. 1127 z Chin Krzywousty zaatakowa∏ Moskw´ od wschodu wi´c Prawdzice przewieêli swe skarby flotyllà do Rygi, gdzie Krzywousty podà˝y∏ równie˝, ale Prawdzice sfinansowali napad Skandynawów na P∏ock. Po Êmierci Krzywoustego Prawdzice przejeli jego system okupacyjny i trybut chiƒski, jak wczeÊniej po Boles∏awie II, a Kitanów wyp´dzili do Azji Ârodkowej. W r. 1141 chan Kara-Kitajów rozgromi∏ Seldzuków pod Samarkandà, o czym napisa∏ do W∏adców Zachodu KAP¸AN JAN - patriarcha rodu Prawdziców. W r. 1982 zosta∏a z∏o˝ona w wydawnictwie Interpress Publishers firmowana przez Polskà Akademi´ Nauk ksià˝ka Tadeusza Grudziƒskiego BOLESLAUS THE BOLD AND BISHOP STANISLAUS. Podchwycili to Amerykanie robiàc z Dzurdzenów-Dzungarów Koreaƒczyków - co do czego powinni si´ wypowiedzieç sami Koreaƒczycy. Powtarzam, ˝e o trybut chiƒski walczy∏y nie plemiona stepowe tylko mocarstwa, wi´c jeÊli Niemcy przyznali tytu∏ IMPERATORA PÓ¸NOCY cesarzowi Henrykowi IV to powinni to shistoryzowaç - jak ja na podstawie Rusi Prawdziców. W recenzji ksià˝ki Boleslaus the Bold wykaza∏em, ˝e chodzi o aleksandrett´ Boles∏awa Âmia∏ego w l. 1061–68. Spotka∏em si´ z opinià, ˝e w okresie wojen o trybut chiƒski CHINAMI RZÑDZILI ˚YDZI. ˚ydzi mogli si´ pojawiç w Chinach jako agenci arabscy a rzezie d∏ugich nosów mog∏y mieç zwiàzek z ˚ydami. My mamy króla ˝ydowskiego Abrahama Prochownika, którym zdaje si´ byç Prawdzic, który w r. 882 b∏aga∏ w Samarkandzie o pomoc przeciw Niemcom i Wielkomorawianom. Samanidzi wys∏ali go do Bagdadu, gdzie go obrzezano i wys∏ano do Mekki, gdzie mu nadano imi´ Ibrahim. Temu to Ibrahimowi emir Samarkandy da∏ tureckà jazd´ pancernà i kuzynk´ z du˝ym nosem, która zosta∏a Matkà Dynastii. 143 Prawdzice byli raczej antysemitami, gdy˝ reprezentowali kodeks handlowy Âwi´tego Miko∏aja, a ˝ydokratà by∏ cesarz Henryk IV, z racji na kodeks handlowy Âwi´tego Jakuba - ale muszà si´ tu wypowiedzieç sami Chiƒczycy, tak z Pekinu jak Tajpei. Do mego pradziada przje˝dza∏ na kaczki Henryk Sienkiewicz, ˝eby pisaç sag´ Prawdziców. Cz´Êç sagi zosta∏a spisana przez Junosz´-Szaniawskiego jako PAJÑKI, ale pradziad nie by∏ z tego zadowolony. Mój pradziad by∏ przyjacielem Pop∏awskiego, który by∏ rywalem Dmowskiego tylko umar∏ wczeÊnie. Gdy mój dziadek wróci∏ w r. 1919 z USA to ˝adnych papierów po Prawdzicach nie zasta∏ i nie móg∏ si´ nawet dowiedzieç co si´ z nimi sta∏o, choç by∏ g∏ównym spadkobiercà. Jestem pod wra˝eniem paƒskiego listu z 22 XII i serdecznie dzi´kuj´ za deklaracje. To ˝e Tuaregowie pochodzà z Atlantydy jest mi potrzebne, gdy˝ chodzi o Atlantyd´ na Bahamach. Pisze Pan, ˝e Huryci mówili j´zykiem KAUKAZKIM, która to rodzina j´zykowa pochodzi∏a z Hiszpanii, jako tartessyjskie wsparcie dla podboju Azji Mniejszej przez Chalibów. Wojna trojaƒska (1190-1183) to jednak UPADEK hetyckiego monopolu ˝elaza i stali, która to technika by∏a podstawà egipskiej architektury GRANITOWEJ. LEGNICA CZY ¸¢CZYCA? Jezy Mularczyk, OD BOLES¸AWA CHROBREGO DO BOLES¸AWA ROGATKI; Oficyna Wydwnicza, Oddzia∏ wroc∏wskiego PTTK SUDETY, Wroc∏aw 1994, 203 ss. Opracowanie jest próbà êród∏owej analizy historii Âlàska do czasów anarchii feudalnej, co jest przedsi´wzi´ciem ambitnym i chwalebnym, zw∏aszcza ˝e autor jest erudytà i traktuje temat z zaanga˝owaniem. Zakres tematu sugeruje, ˝e chodzi tu o Âlàsk jako lokomotyw´ gospodarczà i politycznà Polski. Poza próbà okreÊlenia roli Âlàska JM podejmuje odwa˝nie szereg problemów, a poniewa˝ ja równie˝ stara∏em si´ niektóre z nich rozwiàzaç, wi´c wskazana jest tu konfrontacja wyników i persprektyw. W rozdziale I: KORONACJA BOLES¸AWA CHROBREGO W 1000 ROKU; jest mowa, ˝e koronacja Chrobrego koronà cesarskà w r. 1000 nie pociàga∏a sakry koÊcielnej (s. 13). Sprowadza to spraw´ do rytua∏u dworskiego i pasowania na patrycjusza rzymskiego. Ja uwa˝am, ˝e znacznie powa˝niejszà sprawà by∏o wys∏anie wówczas dla Chrobrego korony królewskiej z Rzymu, która zosta∏a przechwycona przez W´grów. Ta kradzie˝ korony jest zrozumia∏a, jako odmowa przyj´cia jej przez Polaków, dla których by∏a to widocznie niestosowna formu∏a suwerennoÊci. Nie jest prawdà jakoby okupacja Czech przez markgrafa Turyngii Ekkeharda II w l. 1041- 42 czyni∏a z Czech lenno II stopnia (s. 12). Ekkehard nie by∏ te˝ margrabià MiÊni, a katedra w Naumburgu – gdzie sà 2 portrety ma∏˝eƒskie Ekkeharda i Regelindy: z r. 1002 i 1041 – by∏a w∏asnoÊcià Regelindy i znajdowa∏a si´ po polskiej stronie granicy. W tym czasie w MiÊni rzàdzi∏ Dytryk Bezprymowicz, który wspiera∏ Kazimierza Mnicha, który w r. 1041 odzyska∏ przy okazji Kraków. Âlàsk odegra∏ szczególnà rol´ w wojnach polsko-niemieckich w l. 1002-18. Wykazywa- ∏em, ˝e ILAU u Thitmara to Zielona Góra – od czeskiej nazwy zielonych winogron zil. Po kapitulacji Polaków pod Poznaniem w r. 1005 obie strony fortyfikowa∏y granic´ na Bobrze, co przyczyni∏o si´ do urbanizacji tego obszaru. Wyprawa niemiecko-czeska, która przegra∏a pod Jaworem w r. 1008, kierowa∏a si´ na Legnic´. Ta "twardoÊç" Âlàska umo˝liwi∏a w r. 1013 zaj´cie LUBUSZY (Berlina), bez czego nie mo˝liwa by∏aby pacyfikacja Pomorza i Mazowsza (prawobrze˝nego) w r. 1015. Rozdzia∏ II: UPADEK KRÓLA BOLES¸AWA II SZCZODREGO; jest efektem ostracyzmu historycznego jakiemu poddano tego w∏adc´. W r. 1061 Turcy Seldzucy najechali RuÊ, wobec czego Prawdzice oddali Boles∏awowi II Âmia∏emu Astrachaƒ, ˝eby broni∏ ich przed Seldzukami 144 i Kitanami, którzy w∏adali od Morza Kaspijskiego do mórz chiƒskich. Âmia∏y wyp´dzi∏ wówczas Seldzuków z Azji Ârodkowej i rozgromi∏ Ord´ Kitaƒskà, zagarniajàc skarby chiƒskie. Tych skarbów chiƒskich szukali w Pamirze Sowieci w r. 1955. Konflikt króla z Prawdzicami zaczà∏ si´ od roszczeƒ Rurykowiczów do Kurska, które zosta∏y uznane przez zjazd monarchów w MiÊni w r. 1071. Poniewa˝ Prawdzice nie podporzàdkowali si´ wyrokowi wi´c Âmia∏y wyegzekwowa∏ wyrok zbrojnie, niszczàc jednak przy tym metalurgi´ kurskà, na której by∏o oparte azjatyckie w∏adztwo Prawdziców. Mia∏o to fatalne skutki dla ca- ∏ej Europy, gdy˝ b´dàce wówczas w u˝ytku ci´˝kie p∏ugi by∏y produkowane tylko w Kursku. Konflikt króla z biskupem Stanis∏awem Szczepanowskim by∏ pochodnà sprawy Prawdziców, co przedstawi∏em w recenzji ksià˝ki Boleslaus the Bold and bishop Stanislaus (Grudziƒski T., Interpress Publishers, Warsaw 1985). Biskup krakowski by∏ legalnym opozycjonistà, walczàcym z próbà utworzenia buskupstwa sandomierskiego, gdy˝ to pozbawia∏o go pozycji najbogatszego feuda∏a Polski. Gdy Prawdzice zajeli P∏ock, to wola∏ umrzeç jako m´czennik przy o∏tarzu, ni˝ przyznaç si´ do wszystkiego na stole tortur. Szczególnà rol´ w obaleniu Boles∏awa Âmia∏ego odegrali dezerterzy z Kazachstanu, g∏ównie Wielkopolanie. Ich ucieczk´ wykorzysta∏ cesarz Henryk IV do zaj´cia MiÊni, która – poprzez emisie krzy˝ówek wendyjskich – trzyma∏a system monetarny Polski. Rozdzia∏ III: KRÓL BOLES¸AW II SZCZODRY W DZIEJOPISARSTWIE ÂLÑSKIM XIII WIEKU; przedstawia szczególnà rol´ Âlàska w systemie paƒstwowym Boles∏awa II Âmia∏ego. Gdy bowiem dezerterzy obwo∏ali królem W∏adys∏awa Hermana to Âmia∏y zdusi∏ seperatyzm wielkopolski przez odzyskanie MiÊni. W r. 1070 Âmia∏y za∏o˝y∏ kwater´ g∏ównà w Zgorzelcu, i w trakcie warowania nad Nysà uzyska∏ nie tylko kompromis w MiÊni, do którego dokooptowano Czechy, ale i zlikwidowa∏ palatynat Êlàski na Âlàsku lewobrze˝nym, co nazwano POWTÓRNYM CHRZTEM ÂLÑSKA. Rzeêby Êl´˝aƒskie majà wyci´te znaki X, co oznacza∏o w∏asnoÊç ksià˝´cà czy królewskà. Mnich ma X na podeszwie, co wymaga∏o uprzedniego przewrócenia tego pr´gierza SCYTYJSKIEGO przy drodze Wroc∏aw-Âwidnica-Praga. Na terenie zlikwidowanego palatynatu Êlàskiego utworzono system kasztelaƒski. Kasztelanami zostali bohaterowie polsko-ruskiej wyprawy na Frankoni´, który to najazd wyp´dzi∏ cesarza Henryka IV do W∏och. Rozdzia∏ IV: MIESZKO III BOLES¸AWOWICZ, KSIÑ˚¢ POLSKI 1082-1089; jest herezjà, gdzy˝ ta enumeracja awansuje tego˝ Mieszka z ksi´cia udzielnego na w∏adc´ CA¸EJ Polski. Mieszko Boles∏awowic móg∏ wstàpiç na tron w r, 1082, ale wo∏oski, gdy˝ do Polski przyby∏ dopiero podczas walki z najazdem seldzuckim w r. 1085. Wtedy te˝ uzyska∏, dzi´ki W´grom, okupowany przez Czechów Kraków, a zaraz potem dokona∏ z Pomorzanami najazdu na Dani´, by w drodze powrotnej wyp´dziç Czechów ze Âlàska lewobrze˝nego. Jego w∏adztwo rozciàga∏o si´ od Dunaju do Legnicy, bo Grodziec Êlàski odzyska∏ dopiero Herman. Podczas pobytu w P∏ocku Mieszko wda∏ si´ w awantur´ z Prawdzicami, w trakjcie której zginà∏ od zatrutego sztyletu, co wywo∏a∏o masowà histeri´ i samobójstwa. Herman uwolni∏ uprowadzonych Duƒczyków, którzy przenieÊli dramat na p∏ockiej skarpie do Danii jako AMLETUSA. Tak si´ z∏o˝y∏o, ˝e w pierwszy poniedzia∏ek Stanu Wojennego uda∏em si´ do Kozy Miejskiej, ˝eby uzyskaç deklaracj´ w sprawie Mieszka Boles∏awowica. Profesor Leciejewicz siedzia∏ w∏aÊnie nad korektà Szczecina we wczesnym Êredniowieczu. Powiedzia∏em: MIESZKO I BUDOWA¸ DRUGI LONDYN A PAN SI¢ BABRZE W PROCHU. – MyÊla∏, ˝e przysz∏em go aresztowaç. Ciekawe, komu jest potrzebne osadzanie Mieszka na tronie krakowskim w r. 1082 - bo chyba dla zagwo˝dzenia logiki historycznej? Zwraca∏em te˝ uwag´, ˝e Kraków w Kronice Schedla nie jest ˝adnà abstrakcjà, ale miastem Boles∏awa Chrobrego, które zosta∏o rozebrane przez 145 biskupa Szczepanowskiego, który wybudowa∏ tam miasto obecne, w którym koronowa∏ si´ Boles∏aw Âmia∏y. Za najwa˝niejszy uwa˝am Rozdzia∏ V: HENRYK BRODATY A WYDARZENIA W GÑSAWIE W 1227 ROKU; jako proces poszlakowy. Wniosek jest odwa˝ny: Inspiratorem spisku na ˝ycie Leszka Bia∏ego by∏ Henryk Brodaty - Z Brodatym wspó∏dzia∏a∏ W∏adys∏aw Laskonogi (s. 115). Ja si´ z tym nie zgadzam, ale cytuj´ dalej: Nekrolog czesko-Êlàski, pod datà 23 XI, zgon komesa Peregryna i notariusza Miko∏aja (s. 111). Z tego mo˝na wnosiç, ˝e Konrad Mazowiecki podjà∏ Êledztwo w sprawie Êmierci Leszka Bia∏ego, na podstawie czego stracono Peregryna Wezenborga i notariusza Miko∏aja – jako uczestników spisku – oraz uwi´ziono Henryka Brodatego, który przesiedzia∏ w P∏ocku 2 lata. Najwa˝niejsze jest jednak to, ˝e zamachowiec Âwi´tope∏k by∏ LENNIKIEM RZYMU - wobec czego zamach w Gàsawie nie by∏ mo˝liwy bez templariuszy. Templariusze ryscy zaw∏adneli ostatecznie skarbami Prawdziców w cytadeli ryskiej w r. 1199, za które póêniej finansowali wojn´ stuletnià, chcàc wykupiç Francj´ przy pomocy lenna pieni´˝nego. Byli oni najbardziej zainteresowani tzw. krucjatà polskà w l. 1222-25, która doprowadzi∏a do wycofania si´ Mongo∏ów z Europy. Papie˝ ˝àda∏, aby zgromadzona przeciw D˝yngis Chanowi armia uda∏a si´ do Palestyny, co spowodowa∏o konflikt Leszka z Rzymem – na czym ktoÊ zagra∏. Podczas Krucjaty Polskiej Czesi i Niemcy dokonali zaboru Jesioników Âlàskich, gdzie by- ∏y wielkie pok∏ady saletry, a król duƒski Waldemar II zajà∏ Szczecin. Mamy tu wi´c 3 akty antypolskie, za którymi kryç si´ mogli krzy˝acy lub templariusze? JeÊli jednak weêmiemy pod uwag´, ˝e Êmierç Leszka Bia∏ego przesàdza∏a spraw´ Jesioników, to mamy tu Krzy˝aków i cesarza Fryderyka II. By∏ jednak i IV akt, bo w Kronice Wo∏yƒskiej czytamy pod rokiem 1225: Ksià˝´ Daniel, walczàc z Lachami na Ziemi Halickiej i ko∏o Lubaczowa, ujarzmi∏ Ziemi´ Be∏zskà i Czerwieƒskà. W rozdziale IV: WOJNA Z MONGO¸AMI NA ÂLÑSKU W 1241 ROKU; podana jest na wst´pie praca Benedykta Zientary Cesarzowa tatarska na Âlàsku (Wroc∏aw 1976) – ale nie by∏a to cesarzowa tatarska tylko MONGOLSKA, ˝ona Wielkiego Chana Mongo∏ów Ugedeja. Oparty na PowieÊci Suzdalskiej francusko-w∏oski film MONGO¸OWIE mówi, ˝e Ugedej wióz∏ ze sobà sarkofag D˝yngis Chana, przy którym, po przegraniu z Polakami bitwy, pope∏ni∏ samobójstwo. Dyplomatyczna relacja Benedykta Polaka mówi te˝, ˝e Henryk Pobo˝ny zosta∏ Êci´ty w Sandomierzu przy zw∏okach poleg∏ego wodza mongolskiego. Taki ho∏d przys∏ugiwa∏ tylko dzyngischanidzie, co pasuje do Ugedeja, gdy˝ o Êmierci innego ksi´cia krwi kroniki nie mówià. JM zwraca uwag´, ˝e wszystkie azjatyckie êród∏a mówià o bitwie pod TULI-SSEKO, czyli pod Turskiem a nie Legnicà. Ja napisa∏em na ten temat artyku∏ ¸´czyca czy Legnica? (Gazeta Robotnicza, 18 X 94, s. 21), gdzie wyjaÊni∏em, ˝e bitwa pod Legnicà by∏a bitwà ODWROTOWÑ, natomiast decydujàca bitwa rozegra∏a si´ wczeÊniej pod ¸´czycà, na Wielkiej Drodze Turskiej, gdzie g∏ówne walki powinne toczyç si´ o skrzy˝owanie Tur-Truskawiec. Proces kanonizacyjny Henryka II prowadzi∏ kardyna∏ salzburski W∏adys∏aw, który NAG¸OÂNI¸ bitw´ legnickà. Gerard Labuda stwierdzi∏, ˝e marcowy atak Tatarów na Polsk´ nie mia∏ nic wspólnego z LUTOWYM. Ja si´ z tym zgadzam w tym sensie, ˝e Bajdar, nazywany te˝ Burundajem lub Pajdu, zaskoczy∏ swym atakiem Polaków, a zdobycie przez niego Sandomierza uratowa∏o Mongo∏ów. Kajdu dokona∏ rajdu POD ¸¢CZYC¢ przez Racibórz, Opole i Sieradz, a poniewa˝ dzieƒ 16 stycznia by∏ obchodzony jako cudowne ocalenie Raciborza, wi´c warowanie pod ¸´czycà musia∏o ju˝ trwaç. Najazd Mongo∏ów na Polsk´ rozpoczà∏ si´ w paêdzierniku 1240 r, i to w∏aÊnie o tym najeêdzie napisa∏ cesarz do króla Anglii, jako najeêdzie przez Prusy. W koƒcu grudnia 146 Mongo∏owie zostali zatrzymani pod ¸´czycà, wi´c Kajdar otrzyma∏ rozkaz przerwania frontu od ty∏u, co mu si´ nie uda∏o. Po niepowodzeniu Kajdara zaatakowa∏ Bajdar – po raz pierwszy z powodzeniem – co zosta∏o nag∏oÊnione jako POCZÑTEK NAJAZDU TATARSKIEGO NA POLSK¢. D∏ugosz, który by∏ szowinistà ma∏opolskim, wyeksponowa∏ w bitwie pod Turskiem hufiec krakowski, który poniós∏ pora˝k´. Zaraz potem jednak pisze, ˝e Tatarzy UCIEKAJÑ Z POLSKI, a opis tej ucieczki Êwiadczy o kl´sce. T∏umaczy to wielkimi stratami Tatarów w trakcie ataku hufca krakowskiego, co jest nonsensem. D∏ugosz mia∏ w r´ku raport dowódcy ataku na obóz mongolski, z czego zrobi∏ ca∏à bitw´. Kronika Wo∏yƒska mówi, ˝e ostrzeliwanie Sandomierza przez Tatarów trwa∏o 3 dni i 3 noce. Czwartego dnia Tatarzy weszli do opuszczonego przez wojsko miasta. Poniewa˝ Sandomierz upad∏ w dniu bitwy pod Turskiem wi´c ostrzeliwanie Sandomierza rakietami powinno rozpoczàç si´ 10 lutego. Terminarz jest wa˝ny, bo tak jak atak Kajdara na Racibórz w po∏owie stycznia by∏ próbà zdetrymowania Âlàzaków pod ¸´czycà, tak operacja sandomierska by∏a próbà opanowania Turskiej Drogi Bydlnej, Po∏aniec-Ko∏o, którà mia∏ uderzyç Batu z W´gier. JeÊli g∏ówne si∏y mongolskie przekroczy∏y Wis∏´ pod P∏ockiem w grudniu, to pod ¸´czycà podj´to decyzj´ o bitwie dopiero na wieÊç o przekroczeniu Wis∏y pod Sandomierzem przez Tatarów Bajdara. D∏ugosz pisze, ˝e g∏ówne si∏y mongolskie wycofa∏y si´ NA D¢BLIN i stane∏y w lasach STRZEMIÑ˚, co wyglàda na pó∏nocnà lubelszczyzn´. Opis D∏ugosza potwierdza, ˝e bitwa pod Tuli-sseko by∏a operacjà na Wielkiej Drodze Turskiej, a wo∏anie RATUJCIE RZESZ¢ ˝adnà przesadà. Nazwa Strzemià˝ jest pochodzenia sarmackiego, wi´c powinna byç na prawobrze˝u Wis∏y. Poniewa˝ relacja w kronice iraƒskiej odnoÊnie ILAWUT (I∏awy Mazurskiej?) powinna pochodziç od Bajdara, wi´c wymieniony tam podmiotowo BARCZ nie powinien byç Henrykiem Pobo˝- nym, gdy˝ kronikarz napisa∏aby, ˝e go zabito. Móg∏ to byç wojewoda mazowiecki lub wielkopolski, który po odejÊciu spod ¸´czycy Henryka II przejà∏ dowództwo operacyjne. NiecenzuralnoÊç bitwy pod ¸´czycà próbowano ratowaç udzia∏em w niej W∏adys∏awa Odonicza, który nie ˝y∏ od 3 lat! 10 lutego przyszed∏ do Brukseli list RATUJCIE RZESZ¢. List ten jest dla nas szczególnie wa˝ny, gdy˝ ma zwiàzek z obsadzeniem przez zachodnioeuropejskich krzy˝owców Drogi Krajeƒskiej, co potem okaza∏o si´ aktem agresji brandenbursko-krzy˝ackiej. JM podpisuje si´ pod tezà, ˝e legnicka kampania w wersji d∏ugoszowej musi zniknàç z kart historii raz na zawsze, co jest zarzucaniem D∏ugoszowi k∏amstwa. Ja t∏umaczy∏em jednak, ˝e k∏amcà by∏ kardyna∏ salzburski W∏adys∏aw, który prowadzi∏ proces kanonizacyjny Henryka II i Jadwigi Âlàskiej, wobec czego Zaginionà Kronikà powinne byç AKTA tej sprawy w klasztorze trzebnickim. Rozdzia∏ VII: ÂLÑSK PO 1241 ROKU; jest ciekawy, gdy˝ JM stara si´ ujawniç przyczyny degrengolady politycznej Âlàska na podstawie êróde∏ historycznych. Nie udaje mu si´, gdy˝ ufa im zbytnio, a te sà tendencyjne, pó∏prawdziwe i k∏amliwe czy niekompletne. Podstawowym b∏´- dem JM jest tu zawierzenie relacji o poznaƒskiej niewoli Boles∏awa Rogatki, poprzedzonej wielkopolskim najazdem na ksi´stwo legnickie i pojmaniem Rogatki 29 X 1249. JM przypuszcza jednak, ˝e coÊ wa˝nego powinno si´ wydarzyç pomi´dzy 20 IV a 29 X 1249 (s. 168) i wnioskuje, ˝e powodem tego najazdu móg∏o byç oddanie Brandenburczykom Ziemi Lubuskiej, co zagrozi∏o bezpieczeƒstwu Wielkopolski – ale nie wyciàga z tego wniosków. W tej sytuacji wypada zapytaç, dlaczego to Wielkopolanie sami nie uderzyli na Ziemi´ Lubuskà, skàd byli zagro˝eni? To jednak mo˝na t∏umaczyç tym, ˝e sytuacja w S∏ubicach (Frankfurcie nad Odrà) by∏a pochodnà Êlàskiej. Otó˝ Boles∏aw Rogaty, walczàc ze Âwinkami jako Wol147 nymi Panami Âlàskimi, pos∏ugiwa∏ si´ najemnikami niemieckimi, którzy uwi´zili go za niewyp∏acalnoÊç i sami wyp∏acili sobie honorarium w postaci Ziemi Lubuskiej - wobec czego interwencja wielkopolska mog∏a byç uwolnieniem samego Rogatki, a mo˝e nawet ksi´stwa legnickiego spod okupacji niemieckiej. Tradycja Êlàska mówi, ˝e Rogatka by∏ przez swych niemieckich najemników maltretowany i biega∏ za ich koƒmi. Poniewa˝ nikt nie biega za swym przeÊladowcà, wi´c by∏ widocznie ciàgany na arkanie - co by∏oby kazusem cesarza Fryderyka II. Jerzy Moroƒ, LEGNICA 1241; BELLONA Warszawa 1996, 158 ss. Nota wydawnicza jest nader skromna. Zapis "Copyright by Jerzy Moroƒ, Wroc∏aw 1966" jest chyba b∏´dny. Za prawdziwoÊcià tego zdaj´ si´ mówiç jednak pomini´cie ksià˝ki Ulricha Schmilewskiego WAHLSTATT 1241 (Wuerzburg 1991), do której napisa∏em recenzj´. JM pokusi∏ si´ o potraktowanie najazdu mongolskiego na Europ´ z uwzgl´dnieniem politologii i strategii. Dopiero jednak Schmilewskiemu uda∏o si´ doprowadziç do prze∏amania kanonów – choçby w tym sensie, ˝e najazd mongolski na Europ´ by∏ zagro˝eniem dla Niemiec, i wniosku, ˝e Henryk Pobo˝ny by∏ ksi´ciem niemieckim. JeÊli celem Mongo∏ów by∏y Niemcy, to zamierzali oni wygraç antagonizm narodowy na Po∏abiu, jak to si´ im uda∏o w Siedmiogrodzie czy na Rusi Czerwonej. JM pisze te˝, ˝e jak dotychczas to nie uda∏o si´ postawiç pozytywnych wniosków co do mobilizacji rycerstwa wielkopolskiego (s. 101), ale ja postawi∏em takie wnioski w recenzjach do kilku ksià˝ek na ten temat, które by∏y jednak z∏oÊliwie pomijane publicystycznie. JeÊli idzie o "horyzont mongolski" to trzeba zaczàç od Ordy Kitaƒskiej, która w po∏owie XI w. w∏ada∏a od mórz chiƒskich do Morza Kaspijskiego. Ja uwa˝am Kitanów za Kirgizów, których znamy jako KAGANAT KIRGISKI w Mongolii, powsta∏y prawdopodobnie po rozgromieniu Ujgurów przez Ludwika Lebediusza ok. r. 835, a zlikwidowany przez Boles∏awa Âmia∏ego i Prawdziców. W r. 1065 Kirgizów zastàpili w Chinach kierowani przez Prawdziców Tunguci, których w poczàtku XIII w. pobi∏ w 4 wojnach Dzyngis Chan. Do horyzontu mongolskiego nale˝y te˝ najazd na Europ´ D˝yngis Chana w l. 1221-25, co JM pomija. Jest to wa˝ne ze wzgl´du na tzw. polskà krucjat´ w l. 1222-25. Niemcy z∏apali tu nas wprawdzie na mistyfikacji – bo w tym czasie ˝adnych polskich ksià˝àt w Palestynie nie by∏o – ale by∏a to krucjata przeciw D˝yngis Chanowi, w której uczestniczy∏ hufiec niemiecki pod wodzà landgrafa Turyngii Ludwika Âwi´tego, który otrzyma∏ za to Berlin. W telewizji Polonia oglàdaliÊmy kilkakrotnie francusko-w∏oski film MONGO¸OWIE, który mówi o polskiej krucjacie pod wodzà Leszka Bia∏ego. Film oparty jest na PowieÊci Suzdalskiej, która mówi, ˝e do kwatery Ugedeja w Suzdalu przyby∏o poselstwo polskie, które spotyka si´ z intrygami. Do Suzdala przyby∏ jednak sam D˝yngis Chan, który przyjà∏ proponowany pokój, na mocy którego Mongo∏owie opuÊcili Europ´. Po Êmierci D˝yngisa Ugedej z∏ama∏ jednak zaprzysi´˝ony pokój i najecha∏ Europ´, ale zginà∏ w bitwie z Polakami w Bagnistym Lesie. Owà bitw´ w Bagnistym Lesie wypada identyfikowaç ze wspominanà przez kroniki azjatyckie bitwà pod Tuli-sseko, gdzie za∏ama∏ si´ marsz Mongo∏ów na zachód. Niemiecki arystokrata t∏umaczy∏ nam, ˝e Tuli-sseko to Legnica, i ˝e to Niemcy uratowali tam Polsk´. Jego polski przyjaciel, równie˝ zawodowy historyk, wnioskowa∏ zaÊ, ˝e Tuli-sseko to Miszkolc, a ja ˝e TULISZKOWO – ale wycofa∏em si´ z tym do Tur-Truskawca pod ¸´czycà. JM powtarza bzdur´, ˝e si∏y mongolskie w Polsce liczy∏y 10 tysi´cy wojowników. W recenzji do ksià˝ki Schmilewskiego Wahlstatt 1241 wykazuj´, ˝e szacunek uczonych radzieckich, i˝ w r. 1241 w Polsce walczy∏o 150 tysi´cy wojowników mongolskich i tatarskich nie jest pe∏ny, wobec czego robienie z tego 1/15 nale˝y uwa˝aç za prymitywizm historyczny lub antypolonizm. Kronika iraƒska podaje, ˝e w bitwie nad Bia∏à w Baszkirii 200 tysi´cy Mongo∏ów pobi∏o 400 tysi´cy BU¸GARÓW - zebranych a˝ od ziem Franków czyli Niemców. To nazywanie przez Per148 sów Polaków Bu∏garami pochodzi∏o od stolicy Wandalów Afrykaƒskich w BELGRADZIE. JM idzie mi tu poniekàt na r´k´, gdy˝ powo∏uje si´ na nie znany mi list cesarza Fryderyka II do króla Anglii Henryka III, w którym jest mowa, ˝e g∏ówne si∏y mongolskie uderzy∏y na Polsk´ PRZEZ PRUSY (s. 100). Zgadza si´ to z kronikà iraƒskà Raszyd ed-Dina, który te˝ kojarzy Êmierç Ugedeja z tà wyprawà. Wg ed-Dina to W ROKU ÂMIERCI UGEDEJA ksià˝´ta Ordu i Bajdar przeszli Ural i dotarli, z prawej strony frontu mongolskiego, do kraju ILAWUT, gdzie napotkali wojska BARCZA - którego jednak pokonali. Jest to eufemizm dajàcy do zrozumienia, ˝e ów Barcz by∏ bardzo groêny. Kraj Ilawut nie wydaje si´ byç Litwà, ale ba∏tyjskà nazwà Mazur - czego pozosta∏oÊcià sà i∏awy - w tym wypadk Mazurska, gdzie móg∏ byç sztab Ugedeja. Ja tego Barcza kojarzy∏em z ∏´czyckim Borutà, jako wojewodà wielkopolskim (Borkowicem?). Niektórzy identyfikujà tego Barcza z Henrykiem Pobo˝nym jako Brodaczem. Tu jednak jesteÊmy w domu, bo I∏awa to BAGNO – co kojarzy si´ z bitwà w Bagnistym Lesie. Wyglàda wi´c na to, ˝e lutowe roztopy unieruchomi∏y jazd´ mongolskà, która stawa∏a si´ ∏upem polskiej piechoty. Wa˝ne jest te˝ to, ˝e Mongo∏owie nie forsowali Wis∏y w Toruniu - jak przewidywano - ale w P∏ocku. ¸´czyca by∏a najwi´kszym w´z∏em drogowym - skàd jej nazwa. Nie przeczy to, ˝e nazwa Tuli-sseko mo˝e pochodziç od dwuwsi Tur-Truskawiec, gdy˝ te skrzy- ˝owanie trzeba by∏o WYWALCZYå. Po tej bitwie wielka armia mongolska zostala rozbita na kilka cz´Êci, tote˝ Êpieszàcy przez Spisz Batu musia∏ dokonaç ewakuacji armii mongolskich z Wielkopolski. Po zaj´ciu Krakowa i niefortunnym szturmie na Okó∏ Batu zarzàdzi∏ marsz na Wroc∏aw bydlnà drogà ryczyƒskà, w celu ratowania si∏ mongolskich w Wielkopolsce - wobec czego bitwa pod Legnicà by∏a ju˝ tylko bitwà o DROG¢ NA W¢GRY. U JM niezrozumiali sà "kusznicy na koniach". Bioràc pod uwag´ ci´˝ar kuszy i jej ma∏à operatywnoÊç w porównaniu z ∏ukiem kawaleryjskim, supozycj´ nale˝y uznaç za absurdalnà. Kusza by∏a bronià miejskà, gdzie mo˝na by∏o nagromadziç du˝à iloÊç drogich i ci´˝kich be∏tów. By∏a to broƒ niebezpieczna, bo obcina∏a palce, a w polu stosowna tylko dla strzelców wyborowych. JM ∏aje Henryka Pobo˝nego za biernoÊç w bitwie legnickiej. Henryk by∏ jednak uczestnikiem krucjaty 1222-25 wi´c Mongo∏ów zna∏. Owa biernoÊç wynika∏a z trzymania si´ FRONTU i WIATRU. Wiatr by∏ z pó∏nocnego–zachodu, tote˝ dopiero "niezrozumia∏a" ucieczka hufca opolskiego umo˝liwi∏a Mongo∏om dokonanie ataku gazowego z pó∏nocnego–zachodu, co zmusi∏o Polaków do ucieczki pod gór´. Hufiec opolski broni∏ skutecznie przed Mongo∏ami Odry w Raciborzu i Opolu a pod Legnicà walczy∏ na drodze wroc∏awskiej. JM wspomina lekcewa˝àco o mongolskich "granatach papierowych", ale by∏y to granaty z nitroglicerynowe na ma∏à odleg∏oÊç, czyli szturmowe. Przy chronologii urbanistyki i architektury JM opiera si´ na pruskiej polskiej architekturze profanistycznej, co prowadzi go na manowce. Od çwierçwieku toczy si´ sprawa domniemanej ZAGINIONEJ KRONIKI, na której opiera∏ si´ Jan D∏ugosz w opisie bitwy legnickiej. T∏umaczy∏em Labudzie, ˝e D∏ugosz kupi∏ od Lisów kronik´ rodowà ich przodków za kasztelani´ Mirów, a sprawa owej Zaginionej Kroniki jest o tyle banalna, ˝e kardyna∏ salzburski W∏adys∏aw prowadzi∏ proces kanonizacyjny Henryka II, któremu Rzym nada∏ – na tej podstawie – tytu∏ Pobo˝nego. W zwiàzku z tym musia∏o byç przes∏uchanych setki Êwiadków, których relacje powinne byç w klasztorze trzebnickim, gdzie powinien z nich korzystaç D∏ugosz. Pisa∏em o tym w Gazecie Robotniczej. Gerard Labuda poÊwi´ci∏ studium Mieszkowi ChoÊcikowi (Zaginiona kronika w rocznikach D∏ugosza, Poznaƒ 1983, s.120-7), którego D∏ugosz zapisa∏ pod r. 1237. Labuda jest tu bezradny - jak wszyscy przed nim - ale ja mog´ mu pomóc. Otó˝ jest to ocenzurowana dla ludu PRZYCZYNA najwi´kszej kl´ski w historii Polski. Bajdar chcia∏ mianowicie odzyskaç skarbiec Z∏otej Ordy, który Daniel Romanowicz przechwyci∏ w Lublinie - s∏yszàc pod Jaros∏awiem BOGURO149 DZIC¢ - i przewióz∏ do Halicza, w czym mu ponoç dopomogli W´grzy. Bajdar wiedzia∏, ˝e faktycznym protektorem tego skarbu by∏ Boles∏aw Wstydliwy, tote˝ postanowi∏ wyeliminowaç go przy pomocy b´dàcego w niewoli mongolskiej b´karta Konrada Mazowieckiego, którego wypromowa∏ na wodza mongolskiego. Na mocy pokoju ze Z∏otà Ordà w r. 1254, i uwolnienia Batu Chana, ów Leszek Konradowicz ChoÊcik powróci∏ do Polski i kupi∏, za zarobione w Chinach pieniàdze ksi´stwo sieradzko–∏´czyckie, gdzie zaczà∏ ˝yç na wysokiej stopie, zyskujàc przydomek GOÂCINNEGO. W r. 1259 zwo∏ano w Sieradzu Zjazd Piastów, który zosta∏ zaaresztowany przez GOSPODARZA, a Tatarzy uderzyli na Ma∏opolsk´. Gdy Tatarzy niszczyli Ma∏opolsk´ to armie polskie oblega∏y Sieradz, a poniewa˝ Tatarzy nie udzielili ChoÊcikowi pomocy to zosta∏ on pojmany i skazany na zjedzenie przez szczury. Boles∏aw Wstydliwy polecia∏ przez Górny Âlàsk na W´- gry, oddajàc Âlàzakom pograniczne kasztelanie, ale wobec interwencji wielkopolskiej i mazowieckiej Tatarzy wycofali si´. Rusini, którzy pomagali w niszczeniu Ma∏opolski, zostali spacyfikowani przez Bajdara, który odzyska∏ skarb Z∏otej Ordy. Ulrich Schmilewski, (Hg,), WAHLSTATT 1241; Beitraege zur Mongolenschlacht bei Liegtnitz und zu ihren Nachwirkungen; Im Auftrag der Stiftung Kulturwerk Schlesien, herausgegeben von Ulrich Schmilewski, Bergstadtvertrag Wilhelm Gottlieb Korn – Wuerzburg 1991, 264 ss. Ksià˝ka jest zbiorem artyku∏ów, które mia∏y kompensowaç problematyk´ bitwy legnickiej – politycznà, militarnà i artystycznà. US nie wype∏ni∏ jednak tego zadania jako autor i redaktor. Opracowanie grzeszy schematyzmem, który wykszta∏ci∏ si´ w odpowiedzi na okreÊlone zapotrzebowania – tak antypolskie jak antyniemieckie, oraz polskie animozje dzielnicowe, a nade wszystko racje i cenzuralne w∏adztwo historiografii katolickiej. Mongo∏owie byli jazdà manewrowà ∏uczników konnych, która to taktyka wymaga∏a warunków terenowych, które w Europie wytworzy∏a ekstensywna gospodarka rolna XII i XIII wieku. Dodatkowym atutem mongolskim by∏ europejski handel byd∏em, który wytworzy∏ pasy pastwisk przegonowych, ze stepów na pó∏nocny-zachód, gdy˝ na pó∏nocy nie op∏aca∏a si´ hodowla byd∏a mi´snego. Handel byd∏em by∏ zaÊ tak wa˝ny jak handel zbo˝em. Uwa˝a si´, ˝e do podboju Rosji i Rusi Mongo∏om wystarczy∏o 120 tysi´cy wojowników konnych, ale w bitwie nad Bia∏à w Baszkirii mia∏o byç ich 200 tysi´cy, a z po∏udnia zmierza∏y tam armie o podobnej sile. Mongolski system okupacyjny opiera∏ sie w Rosji na Moskwie, gdzie urz´dowa∏ Wielki Tumnik, który by∏ poborcà danin i dowódcà korpusu interwencyjnego. Regularna armia mongolska sk∏ada∏a si´ z 3 tumeni czyli korpusów, co dawa∏o 30 tysi´cy wojowników konnych. Wg uczonych sowieckich to podczas kampanii Êrodkowo-europejskiej w l. 1241-42 si∏y mongolskie liczy∏y 300 tysi´cy wojowników konnych, ale niektórzy szacujà to wy˝ej. Po∏owa z tego mia∏a podlegaç Subedejowi, który by∏ szefem sztabu Batu Chana na W´grzech. Wa˝niejszy od Batego w hierarchii mongolskiej by∏ dzia∏ajàcy w Polsce Ordon. Po podboju przez Ordona lubelszczyzny i Podlasia w koƒcu 1240, Mongo∏owie wystawili przeciw Polsce 3 fronty, które dzia∏a∏y z Mazur, Lubelszczyzny i Podkarpacia. (Pietras Z.S., Legnica 1941, MON W-wa 1969, s. 52). Dzia∏ajàca na Mazurach armia mongolska mia∏a si´ spotkaç na Kujawach z idàcà z lubelszczyzny armià Ordona i utworzyç wspólny front wielkopolski. Plan ten nie powiód∏ si´, gdy˝ Ordon zosta∏ zatrzymany pod ¸´czycà - wobec czego Mongo∏owie z Mazur musieli forsowaç Wis∏´ w P∏ocku miast Toruniu, co uniemo˝liwi∏o zagranie atutem chiƒskiej ˝eglugi WIELOMASZTOWEJ, wobec której floty europejskie by∏y bezbronne, gdy˝ Mongo∏owie posiadali strasznà broƒ w postaci bomb NITROGLICERYNOWYCH. 150 List langrafa Turyngii dotar∏ do ksi´cia Brabantu 10 III 1241 (s. 77), i pomimo, ˝e Polska nie zdawa∏a si´ byç jeszcze zagro˝ona podbojem mongolskim, jest w tonie RATUJCIE RZESZ¢, co by∏o wersjà krzy˝ackà spod Torunia. Krzy˝acy, którzy identyfikowali Ordona z Mendogiem, oskar˝ali potem Mendoga o najazd na Kujawy, skàd jeden z jego marsza∏ków mia∏ dotrzeç do Frankfurtu nad Odrà, skàd skierowa∏ si´ na Wroc∏aw i wzià∏ udzia∏ w bitwie legnickiej, gdzie to jego armia zabi∏a Henryka Pobo˝nego. Ta identyfikcja zdaje si´ mówiç, ˝e pod ¸´czycà Mongo∏owie zostali rozbici nie na 3, ale 4 cz´Êci, a ów marsza∏ek Mendoga chcia∏ wykorzystaç nienawiÊç narodowà na Po∏abiu, co dawa∏o polityczà perspektyw´ zaatakowania Niemiec. Niepowodzenie g∏ównych si∏ mongolskich pod ¸´czycà w styczniu, lutym jest oczywiste. Kroniki azjatyckie nie wspominajà te˝ bitwy legnickiej, ale jakàÊ bardzo krwawà i wyraênie niefortunnà dla Mongo∏ów bitw´ pod Tuli-sseko, gdzie zakoƒczy∏ si´ marsz Mongo∏ów na Zachód. Owe Tuli-sseko identyfikowane jest z opisanà przez D∏ugosza bitwà pod Turskiem Wielkim ko∏o Po∏aƒca, ale d∏ugoszowy opis nale˝y traktowaç ostro˝nie, gdy˝ opiera si´ tylko na raporcie dowódcy ataku na obóz mongolski, co by∏o mniej istotnym fragmentem bitwy. JeÊli do tego dodamy, ˝e pod Tuli-sseko zginà∏ Wielki Chan Mongo∏ów Ugedej (Prawdzic-Tell J., ¸´czyca czy Legnica?, Gazeta Robotnicza, 18 X 1994, s. 21) to mo˝e chodziç tu nie o Tursko Wielkie, ale o Wielkà Drog´ Turskà z Po∏aƒca do Ko∏a. Drogà tà p´dzano byd∏o w´gierskie, które by∏o wielkorogie czyli turze. Na skrzy˝owaniu tej drogi z drogà ¸´czyca-Wroc∏aw jest dwuwieÊ Tur-Truskawiec, co mo˝na kojarzyç fonetycznie z Tuli-sseko. Sprawa ta t∏umaczy rajd Kajdara z PrzemyÊla na ¸´czyc´, przez Racibórz, Opole i Sieradz, jako prób´ odblokowania Ugedeja. Rozerwanie frontu uda∏o si´ jednak dopiero Tatarom Bajdara. który po zdobyciu Lublina i za∏o˝eniu regularnego obl´˝enia Sandomierza, ruszy∏ drogà Turskà na ¸´czyc´, ale musia∏ si´ cofnàç wobec wyjÊcia naprzeciw Henryka II ze Âlàzakami. D∏ugosz pisze, ˝e Bajdar zosta∏ zaatakowany przez hufiec krakowski pod Po∏aƒcem, co nazywa bitwà pod Turskiem Wielkim, i wycofa∏ si´ przez Zawichost ZAJMUJÑC SANDOMIERZ. Bitwa pod Turskiem i upadek Sandomierza by∏y 13 lutego 1241. W ten sposób, pomimo kl´ski Mongo∏ów pod ¸´czycà, Tatarzy zajeli wa˝ne miasto na lewym brzegu Wis∏y, co umo˝liwi∏o im wznowienie ofensywy w po∏owie marca, co zapoczàtkowa∏o kampani´ wiosennà. W kampanii wiosennej Tatarzy uderzyli przez Sandomierz a Mongo∏owie z W´gier pod wodzà Batu Chana przez Spisz. Rycerstwo ma∏opolskie stoczy∏o z Tatarami bitw´ pod Chmielnikiem, ale hufiec sandomierski musia∏ zaraz iÊç przeciw idàcemu przez Spisz Batemu wi´c Bajdar wznowi∏ walk´ i zajà∏ Kraków. ˚adnej jednak bitwy pod Tarczkiem nie by∏o, gdy˝ TARCZEK to operacja w roku 1246. Do zdobytego Krakowa przyby∏ Batu, który objà∏ naczelne dowództwo WSZYSTKICH SI¸ MONGOLSKO-TATARSKICH W EUROPIE, a poprzez zatajenie Êmierci Ugedeja, który zosta∏ z∏o˝ony obok srkofagu Dzyngis Chana w zamku sandomierskim, równie˝ w Azji. 31 III przyby∏ do Krakowa pogromiony Kajdar a Batu przerwa∏ krwawy szturm Oko∏u - gdy Polacy ju˝ zadecydowali o wycofaniu na Wawel - czyli ˝e wieÊci z Wielkopolski wyklucza∏y za∏o˝enie w Polsce systemu okupacyjnego. Nast´pnego dnia Mongo∏owie opuÊcili Kraków b´dàc ju˝ zagonami pod Wroc∏awiem. Poniewa˝ Mongo∏owie zostali odparci w Raciborzu i Opolu wi´c armia mongolska posuwa∏a si´ na zachód bydlnà drogà ryczyƒskà. By∏y to wielkie lasy, gdzie pewne mo˝liwoÊci manewrowe dawa∏y tylko pastwiska przegonowe, nazywane psimi polami. Relacj´ francuskà o nieroztrzygni´tej bitwie na Psim Polu nale˝y rozumieç jako walk´ na zasiekach, w której Mongo∏owie ponieÊliby pora˝k´, gdyby nie brawurowa ucieczka Ordona z Wielkopolski i przejÊcie przez niego Odry poni˝ej Wroc∏awia, co umo˝liwi∏o Batemu sforsowanie Odry powy˝ej Wroc∏awia. II absurdalna wzmianka francuska - o ucieczce Mongo∏ów PRZEZ SIERADZ - mówi o Kajdarze, 151 który przyby∏ przez Sieradz pod ¸´czyc´, skàd UCIEK¸ NA RUÂ. We Wroc∏awiu Batu zwróci∏ naczelne dowództwo Ordonowi, które zosta∏o mu jednak ponownie zabran´ przez rad´ wodzów po bitwie pod Legnicà, co by∏o ju˝ detronizacjà i wyniesieniem na tron Z∏otej Ordy Batego. Ordon musia∏ wi´c pope∏niç w bitwie legnickiej jakiÊ b∏àd, jakiego si´ naczelnemu wodzowi nie wybacza – a wiemy z dyplomatycznej relacji Benedykta Polaka, ˝e w sztabie mongolskim uznano ju˝ bitw´ legnickà za przegranà i szukano sposobu oderwania si´ od przeciwnika. Ordon, jako naczelny wódz, stanowczo si´ temu sprzeciwi∏, i doprowadzi∏ w koƒcu do "niezrozumia∏ej" ucieczki hufca opolskiego, co umo˝liwi∏o Mongo∏om dokonanie ataku gazowego z pó∏nocnego-zachodu. Hufiec opolski broni∏ drogi Wroc∏aw-Legnica. Owà niezrozumia∏à ucieczk´ hufca opolskiego ja t∏umaczy∏em rzuceniem naƒ gwardii obozowej, co umo˝liwi∏o mieszczanom Êredzkim zdobycie obozu mongolskiego w Tyƒcu Legnickim, gdzie by∏a cesarzowa mongolska z majestatycznym skarbem mongolskim. Oddanie nieprzyjacielowi ˝ony Wielkiego Chana by∏o dobrym powodem do detronizacji. Najstarsze dane mówià, ˝e pod Legnicà walczy∏o 50 tysi´cy Mongo∏ów i Tatarów oraz 40 tysi´cy Polaków i Czechów, które to dane odnoszà si´ tylko do wojowników konnych. Akademia Nauk NRD wnioskowa∏a, ˝e pod Legnicà Mongo∏owie dokonali ataku chemicznego z balonu pod∏u˝nego czyli sterowca (Goetz D., Die Anfaenge der Artillerie, Militaerverlag der DDR, Berlin 1985, s. 58). Bombardowanie bombami chemicznymi by∏o jednak mo˝liwe pod Miszkolcem, a pod Legnicà mamy wyraêny wiatrowy atak gazowy z fumatorów chiƒskich. Taki fumator by∏ ˝elaznym piecem na wozie, ciàgnionym przez 4 konie. Ten wniosek niemiecki jest mi bardzo potrzebny do tajemniczej obecnoÊci Batu w bitwie pod Miszkolcem, 2 doby po bitwie legnickiej – bo móg∏ tam przylecieç STEROWCEM, gdy˝ wiatr by∏ z pó∏nocnego–zachodu. Przed mym wyjazdem do RFN w poczàtku 1989 r. dr Miros∏aw Przy∏´cki pokaza∏ mi swój artyku∏ MONGOLSKI ATAK GAZOWY W BITWIE POD LEGNICÑ W ROKU 1241, który mnie przestraszy∏. Prosi∏em go, aby nie kompromitowa∏ Polaków miniaturyzacjà fumatora chiƒskiego do purchawki na kiju, gdy˝ opis D∏ugosza mówi o buƒczuku dymnym do dowodzenia fumatorami. Techniczna rekonstrukcja takiego fumatora na kiju wyglàda bowiem na gwa∏cenie dziewic na koniu przez Cio∏ka, który by∏ ponoç dzyngischanidà. Da∏em mu te˝ ksià˝k´ Doroty Goetz, ˝eby zda∏ sobie spraw´ z powagi tematu – ale gdy po 2 latach wróci∏em z Niemiec to znalaz∏em ten artyku∏ w Kulturze DolnoÊlàskiej (kwartalnik, 2-3 [128/129], 1989, s. 9-14) w konwencji gwa∏- ciciela Katarzyny Wielkiej. Kompetentny politycznie Katalog Biskupów Krakowskich wymienia tylko 2 bitwy z Mongo- ∏ami jako istotne; pod Turskiem i Tarczkiem. Uwa˝am, ˝e tak jak D∏ugosz ukrad∏ Wielkopolanom, których nie znosi∏, bitw´ na drodze turskiej, tak i po∏àczy∏ sztucznie bitw´ pod Chmielnikiem z bitwà pod Tarczkiem, czyli ukrad∏ znowu Mazurom bitw´ pod Tarczkiem, która by∏a fina- ∏em bitwy pod Zaryszynem w r. 1246. W r. 1243 Mongo∏owie prowadzili pobój Ba∏tykii, ale o ile Batu zdoby∏ Królewiec-Littaw´ i K∏ajped´ to Ordon dozna∏ pora˝li pod Rygà, co ponownie uniemo˝liwi∏o u˝ycie zgromadzonej na Dzwinie floty mongolskiej. Po tym niepowodzeniu Mongo∏owie – czy ju˝ raczej Tatarzy, bo Mongo∏owie mieli powróciç z sarkofagiem Dzyngis Chana do Azji – zwrócili si´ znowu przeciw Polsce, naje˝dzajàc ponownie lubelszczyzn´. Na zamku lubelskim urzàdzili skarbiec Z∏otej Ordy, co wyglàda∏o efektownie, gdy˝ zamek obwiesili z∏otymi blachami. W sierpniu 1246 obradujàcy w Lublinie Wielki Kuru∏taj, czyli zgromadzenie wodzów Z∏otej Ordy, uchwali∏ nowà wypraw´ na W´gry, co wiàza∏o si´ logicznie z wykorzystaniem wybudowanej przez Mongo∏ów floty na Morzu Âródziemnym. Ów najazd na W´gry rozpoczà∏ si´ wkroczeniem 3 armi tatarskich do Ma∏opolski: Ordona przez Ciechanów i Zawichost na Opatów, Batego przez D´blin na I∏˝´ i Kajdara na Podkarpacie. Ordon zdoby∏ Opatów, ale Batu musia∏ odstàpiç spod I∏˝y wobec marszu Konrada Mazo152 wieckiego z P∏ocka na Kraków. W pobli˝u Miechowa podjazdy obu armi spotka∏y si´ i dosz∏o do bitwy pod Zaryszynem, w której Batu musia∏ si´ cofnàç wobec pobicia Ordona przez Boles∏awa Wstydliwego. Batu nie zdà˝y∏, gdy˝ zosta∏ zaatakowany przez Wstydliwego od wschodu, wobec czego wola∏ ju˝ skapitulowaç przed Konradem, co powinno mieç miejsce pod Tarczkiem. Konrad kaza∏ zakuç Batego w z∏oty ∏aƒcuch, ale gdy ten wyt∏umaczy∏, ˝e ∏aƒcuch by∏ na Wstydliwego to si´ udobrucha∏, gdy˝ doszed∏ do wniosku, ˝e ∏aƒcuch na Wstydliwego to dobra rzecz. Potem razem uderzyli na Kraków, gdzie Tatarzy przybyli pod znakami litewskimi. Boles∏aw Wstydliwy podà˝y∏ przeciwko dzia∏ajàcemu na Podkarpaciu Kajdemu, który - chcàc ratowaç skarbiec lubelski - musia∏ przyjàc bitw´ pod Jaros∏awiem, gdzie zginà∏. Wspomagajàcy tam Tatarów Daniel Romanowicz nie pope∏ni∏ falstartu, gdy rzuci∏ si´ na Lublin gdy tylko us∏ysza∏ bojowy Êpiew Polaków. W∏aÊnie to zagarni´cie skarbca Z∏otej Ordy - dzi´ki s∏uchowi - umo˝liwi∏o Danielowi og∏oszenie si´ Królem Kijowskim, w czym mu ponoç dopomogli W´grzy, którzy musieli zaraz Êpieszyç przeciw Fryderykowi Walecznemu. W r. 1252 uchodzcy ormiaƒscy opowiadali w Londynie, ˝e Mongo∏owie ponieÊli takie kl´- ski, i˝ zamierzajà wycofaç si´ do Azji. Mog∏o to byç warunkiem uwolnienia przez Mazurów Batego, którego wi´ziennà poczt´ odkryto w Drohiczynie, wobec usi∏owaƒ Ordona odzyskania w∏adzy w Z∏otej Ordzie przy pomocy Litwinów. W ksià˝ce WAHLSTATT 1241 brakuje mapy najazdu mongolsko–tatarskiego na Polsk´ i planu bitwy pod Legnicà, co dyskwalifikuje prac´ jako naukowà. Nie jestem pewny czy wzmianka w kronice iraƒskiej o zwyci´stwie Kajdara i Bajdara nad Sasami (s. 71) odnosi si´ do Siedmiogrodu, czy te˝ mo˝e najazdu na ¸u˝yce po bitwie legnickiej? Niemcowi nie mog´ te˝ darowaç takiej bzdury, ˝e strzmi´ pojawi∏o si´ w Europie dopiero w XII wieku (s. 107), gdy˝ to Henryk Ptasznik utworzy∏ ci´˝kozbrojne rycerstwo, co uczyni∏o Niemcy mocarstwem. Strzemi´ by∏o oczywiÊcie wynalazkiem sarmackim. Juliusz Prawdzic-Tell, MOJE PRZYGODY ZE SKARBEM TYSIÑCLECIA, S∏owo Polskie, 13-14 III 1993, s. 9. O znalezieniu skarbu w Ârodzie Âlàskiej dowiedzia∏em si´ w dniu og∏oszenia tego w Dzienniku Telewizyjnym. Oko∏o po∏udnia przyszed∏em do Wojewódzkiego OÊrodka Archeologiczno-Konserwatorskiego, gdzie dyrektor Kaletyn rozmawia∏ telefonicznie z kimÊ wa˝nym, którego prosi∏ o nienadawanie informacji o tym skarbie w WiadomoÊciach DolnoÊlàskich. Po od∏o- ˝eniu s∏uchawki zaczà∏ mi opowiadaç o znalezisku suponujàc, ˝e jest to skarb ˝ydowski. Poniewa˝ by∏em jego doradcà do spraw twierdzy pruskiej wi´c obieca∏em zastanowiç si´ nad tym. Nat´pnego dnia opowiedzia∏em Panu Dyrektorowi swoje przemyÊlenia, na co on zadzwoni∏ zaraz do KW PZPR zapodajàc im to, ale nazywa∏ cesarzowà mongolskà KSI¢˚NICZKÑ. Obieca∏ mi te˝ rozmow´ na ten temat z kimÊ wa˝nym, ale przychodzili panowie z KW, którzy przys∏uchiwali si´ tylko. Wkrótce sprawa zacze∏a si´ komplikowaç a dyrektorowi Kaletynowi zarzucono "niezabezpieczenie Êmietniska", co on t∏umaczy∏ logicznie, ˝e szuka∏ tylko "jakiejÊ skuwki", ˝eby si´ zorientowaç co do wielkoÊci kufra, o który zawadzi∏ zàb koparki. Gdy powiedzia∏em mu, ˝e klejnoty by∏y w workach skórzanych to powiedzia∏, ˝e "faktycznie by∏a mowa o jakiejÊ sakwie". Powiedzia∏, ˝e wkrótce po obejrzenia Êmietniska trafi∏ na miejsce skàd koparka zagarne∏a klejnoty. Skarb mia∏ byç w podpiwnicy gotyckiej, nad którà by∏a piwnica renesansowa, co cichcem i bezprawnie rozebrano. W zwiàzku z tym zauwa˝y∏em, ˝e skarb wywieziono prawdopodbnie wywrotkà, na co rzuci∏ jakby w zamroczeniu: Ale jedna wywrotka to za ma∏o. W zwiàzku z tym mog∏em mu wyjaÊniç, ˝e cesarzowa wy∏a na kradzie˝. Podzia∏ ∏upów nale˝a∏ do proboszcza farnego, który by∏ kapelanem milicji miejskiej. Kapelan kaza∏ z∏o˝yç worki skórzane – jeszcze zaplombowane – w piwnicy "renesansowej", a cesarzowa kaza∏a s∏u˝kom 153 roz∏o˝yç woj∏oki przy wejÊciu do niej. Gdy rano stwierdzi∏a brak worków to zacze∏a WYå a dwór za nià, co trwa∏o jeszcze na ratuszu wroc∏awskim. Dyrektor Kaletyn zgodzi∏ si´ z tym, ale zauwa˝y∏, ˝e by∏a to Rusinka – bo przecie˝ rozumiano co krzyczy, na co odpar∏em, ˝e cesarzowa l˝y∏a po polsku dopiero podczas II Êledztwa w r. 1246, gdy ju˝ od 5 lat by∏a w niewoli polskiej. Âledztwo II zleci∏ Konradowi Mazowieckiemu i ksi´ciu czernihowskiemu, Micha∏owi Wsiewo∏odowi, legat papieski Opizo de Mezzano, który po bitwie pod Jaros∏awiem nad Sanem desygnowa∏ Daniela Romanowicza na Króla Kijowskiego. Poniewa˝ w I Êledztwie Boles∏aw Rogaty zamordowa∏ 500 obywateli Ârody Âlàskiej, wi´c i ta wysoka komisja nic nie znalaz∏a. Dla maluczkich cesarzowa wyst´powa∏a jako Ksi´˝niczka Ruska, co spowodowa∏o galimatias. Najwi´kszym szermierzem ksi´˝niczki ruskiej by∏ dr Rainer Sachs, któremu proponowa- ∏em na ten temat rozmow´ zaraz po jego I wystàpieniu w telewizji, ale uchyla∏ si´. Ciesz´ si´ wi´c, ˝e w r. 1989 wycofa∏ si´ on z tej teorii, ale jego ostatnia opcja, na rzecz "skarbu ˝ydowskiego", jest jeszcze mniej uzasadniona od roboczej hipotezy dyrektora Kaletyna (Fràckiewicz Zofia, Przekl´ty skarb, S∏owo Polskie, 4 III 1993, s. 4). Jest to nawet teoria karko∏omna, gdy˝ zastawianie regaliów u ˝ydowskiego lichwiarza nara˝a∏o Luksemburgów na pot´pienie – czy nawet ekskomunik´ – a jemu grozi∏o rozdarciem koƒmi, co awansuje spraw´ do spisku ˝ydowskiego. Jako pierwsze oszacowane "zausznice bizantyjskie z XI wieku" by∏y wed∏ug mnie zawieszkami namiotowymi, gdy˝ namioty chanów krymskich by∏y wzorzyste i upstrzone bi˝uterià – a ju˝ niepoj´ta jest w tym systemie "korona w´gierska", na futrzanà czap´, który to system znany jest w Europie tylko w sztuce romaƒskiej. Odwo∏ywano si´ tu do logiki, co do sensownoÊci koronnego skarbu Z∏otej Ordy na Dolnym Âlàsku, na co odpowiada∏em, ˝e Mongo∏owie szli do Bawarii, gdzie chcieli dyktowaç pokój Europie Zachodniej – a do tego potrzebna by∏a odpowiednia bi˝uteria oraz damy, które mia∏y przekonaç zachodnioeuropejskich ksià˝àt, ˝e z Mongo∏ami mo˝na gadaç i ˝yç. Wieloletni konserwator zabytków we Wroc∏awiu, dr Miros∏aw Przy∏´cki, te˝ zarzuca∏ mi, ˝e powtarzam niedorzecznoÊci za Niemcami – jakoby Mongo∏owie szli do Bawarii – z czego wynika, ˝e w Marburgu te˝ rozwa˝ano takà proweniencj´ skarbu Êredzkiego. Dyrektor Kaletyn obiecywa∏ mi wprawdzie anga˝ przy Skarbie Tysiàclecia, ale sta∏o si´ coÊ przeciwnego, gdy˝ podczas wizyty w prokuraturze stwierdzi∏em pomieszanie trzech ró˝nych skarbów ze Ârody Âlàskiej. By∏o to pomieszanie Z¸OÂLIWE, gdy˝ dyrektor Kaletyn piekli∏ si´ na Milicj´ Obywatelskà za nie sporzàdzenie notatki z bójki, tumultu i stratowania milicjanta - tak ˝e oddano mu tylko czerep garka, a w∏aÊciwie dwa denka, i on nie wiedzia∏, w którym garku by∏y monety z∏ote a w którym srebrne. Poniewa˝ by∏o to zasadniczym wskaênikiem sprawy, wi´c ignorowanie tego przez prokuratorów Êwiadczy o ich ubezw∏asnowolnieniu. Pisa∏em w tej sprawie do wszystkich mo˝liwych instytucji, ale po Êciàgni´ciu Najwy˝szej Izby Kontroli, która zawiesi∏a w czynnoÊciach konserwatora wojewódzkiego Cemp´, milicja wzie∏a si´ za mnie, i dyrektor Kaletyn - na wyraêne ˝àdanie Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej - odsunà∏ mnie od sprawy. Ja nie da∏em jednak za wygranà i w poczàtku 1989 pojecha∏em do Republiki Federalnej Niemiec, gdzie stara∏em si´ z∏o˝yç zeznania przed kompetentnymi urz´dami politycznymi, sàdowymi i naukowymi, ale nie dopuszczano mnie do g∏osu. Ten sam zarzut mam równie˝ wobec organów Rzeczypospolitej Polskiej, ∏àcznie z Urz´dem Ochrony Paƒstwa. Po opublikowaniu tego artyku∏u przez panià redaktor Zofi´ Fràckiewicz z Poznania, w Polsce opublikowano w zwiàzku ze sprawà Jaroszewiczów, ˝e w banku ˝ydowskim w Niemczech Zachodnich jest ponad 6 ton bi˝uterii ze skarbu archeologicznego na Dolnym Âlàsku, co pasuje do Skarbu Tysiàclecia. Ja zna∏em to jako plotk´. 154 W∏odzimierz Antkowiak i Piotr Lamparski, ZAMKI I STRA˚NICE KRZY˚ACKIE ZIEMI CHE¸MI¡SKIEJ (historia, plany, tajemnice); GRAFFITI BC Toruƒ 2000, 126 ss + mapa Ogólnie rzecz bioràc to zamki mazurskie tak si´ ró˝nià od prehistorycznych zamków Êlàskich jak renesansowe pa∏ace od zamków murzyƒskich. Architektura zakonu krzy˝ackiego by∏a WTÓRNYM ROMANIZMEM, i to prymitywnym, o czym Êwiadczy krzy˝acka faza koÊcio∏a dominikaƒskiego w Che∏mnie. W Kwidzyniu krzy˝ackà architekturà jest Wiadukt a w Malborku 2 ostatnie fazy zamku nad Nogatem. Pa∏ac Wielkiego Mistrza zosta∏ prawdopodobnie wzniesiony przez architekta, który budowa∏ Pa∏ac Królewski Henryka Brodatego, ratusz w Ârodzie Âlàskiej w l. 1241-45 a potem Dom Kopernika i ratusz w Toruniu. Wg tej chronologii to budowa Pa∏acu Wielkiego Mistrza powinna byç podj´ta przez Âwi´- tope∏ka po ukoƒczeniu ratusza toruƒskiego w r. 1259, gdy˝ Krzy˝acy zajeli polski Santyr-Zator dopiero w r. 1276. JeÊli uda si´ wykazaç sekwencje: Pa∏ac Królewski we Wroc∏awiu, ratusz w Ârodzie Âlàskiej, Dom Kopernika i Ratusz w Toruniu oraz Pa∏ac Wielkiego Mistrza w Malborku, to mo˝na b´dzie wnosiç, ˝e Pa∏ac Wielkiego Mistrza w Malborku by∏ duplikatem Pa∏acu Królewskiego Henryka Brodatego, który zosta∏ rozebrany przez mieszczan wroc∏awskich po bitwie legnickiej jako cytadela. Na Ziemi Che∏miƒskiej najwa˝niejszym historycznie zamkiem by∏ Wyszogród, który zosta∏ zdobyty na Prawdzicach przez Boles∏awa Krzywoustego przy pomocy W´grów w r. 1113. Na temat Wyszogrodu nie ma jednak w tytu∏owej ksià˝ce ani s∏owa a jest to sprawa EUROPEJSKA. W ksià˝ce ZiSKZCh jest jednak zagadkowy WONNENBURG (s. 115–6). Wiemy, ˝e ów oblegany przez flotyll´ wiÊlanà i W´grów Wyszogród by∏ naprzeciw Fordonu, co odpowiada lokalizacji równie zagadkowego Pienia (s. 76-8). Otó˝ ów Pieƒ jest na planie z r. 1909 jako ZABUDOWA FOLWARKU, co w r. 1941 badali archeolodzy hitlerowscy. Sà tam teraz tylko ha∏dy gruzu ceglanego, ale miejscowa ludnoÊç zna lokalizacj´ zamku i ró˝ne historie. Zdobycie Wyszogrodu w r. 1113 zacze∏o dopiero europejskà karier´ tego zamku. Informacja krzy˝acka o Wonnenburgu pochodzi z r. 1278 – jakby zosta∏ on zaj´ty razem z Santyrem-Zatorem czyli Malborkiem – ale komturia ta zosta∏a wkrótce zlikwidowana, co jest ewenementem w historii krzy˝ackiej na ziemiach polskich. Mo˝na to t∏umaczyç, ˝e w r. 1293 Wyszogród zosta∏ nabyty przez Przemys∏awa II za Kwidzyƒ. Po podboju przez Krzy˝aków Pomorza Wschodniego Wyszogród pojawia si´ znowu w kontekÊcie wojen krzy˝acko-polskich. Ja t∏umacz´ to tym, ˝e pomys∏ przeniesienia stolicy krzy˝ackiej do Wyszogrodu ZANIEPOKOI¸ EUROP¢. Wówczas bowiem krzy˝acka Bydgoszcz awansowa∏aby do miast europejskich a Zakon przesta∏by byç z koniecznoÊci paƒstwem okupacyjnym, co przy pozytywnym sojuszu z kapita∏em mieszczaƒskim mog∏o zagroziç Europie, która powinna wobec tego oponowaç pomys∏ przenoszenia stolicy krzy˝ackiej do Bydgoszczy, gdy˝ wówczas Prusy - jako sojusz militaryzmu niemieckiego z ˝ydostwem - powsta∏yby kilka wieków wczeÊniej. W r. 1327 W∏adys∏aw ¸okietek zawar∏ rozejm z Krzy˝akami, na mocy którego Krzy˝acy zwrócili Polsce Wyszogród. Gdy jednak w r. 1329 Krzy˝acy i Czesi najechali Litw´ to ¸okietek musia∏ zaatakowaç Krzy˝aków, wobec czego Krzy˝acy i Czesi zwrocili si´ przeciw Polsce, zdobyli Wyszogród i spustoszyli Kujawy. W r. 1330 zagro˝eni przez Bawarów Czesi wycofali si´ z wojny z Polskà wi´c dosz∏o do nowego rozejmu polsko-krzy˝ackiego i zwrotu Wyszogrodu Polsce. W r. 1331 wybuch∏a jednak nowa wojna z Krzy˝akami i Czechami, w której Krzy˝acy po155 nieÊli kl´sk´ pod P∏owcami, ale po wycofaniu si´ W´grów Krzy˝acy ponownie zdobyli Wyszogród i Bydgoszcz, a potem Ziemi´ Dobrzyƒskà i Kujawy, gdy Czesi opanowali Âlàsk. By∏a to jedna z najwi´kszych kl´sk Polski w Êredniowieczu, ale wojna ta zosta∏a przegrana ju˝ w r. 1223, gdy Czesi i Niemcy, korzystajàc z polskiej krucjaty przeciw Dzyngis Chanowi, zdobyli krwawo Jesioniki Âlàskie, gdzie by∏y najwi´ksze w Europie pok∏ady saletry, która, a˝ do zdobycia przez Polaków artylerii turkiestaƒskiej w r. 1362, by∏a potrzebna do granatów nitroglicerynowych, nazywanych PUSZKAMI. Na saletrze jesionickiej wyros∏y potem militarne pot´gi Czech, Austrii i Prus. Ostatnio jeden historyk zwróci∏ mi uwag´, ˝e Turcy mieli saletr´ z Albanii. W r. 1335 zjazd monarchów w Wyszegradzie w´gierskim rozpatrzy∏ spraw´ wojen Polski z Krzy˝akami i Czechami. Pierwszà decyzjà by∏o przyznanie Wyszogrodu Krzy˝akom, ale pod warunkiem zburzenia przez nich twierdzy wyszogrodzkiej, co mia∏o zabezpieczyç Europ´ przed przeniesieniem stolicy krzy˝ackiej do Bydgoszczy. Ta sprawa zdaje si´ t∏umaczyç zagadkowà map´ z roku 1909, gdzie zamek Pieƒ ma budynki na planie prostokàta, które 30 lat póêniej badali Niemcy. Otó˝ wydaje si´, ˝e gdy Niemcy zorientowali si´, ˝e Polacy szukajà Wyszogrodu, jako ARCHITEKTURY PRZEDKRZY˚ACKIEJ to wpadli w panik´ i zamek w Pieniu wysadzili a ceg∏´ wywieêli. Przy okazji nadmieniam, ˝e Grudziàdz jest lokacjà GOCKÑ, po przeniesieniu si´ Gotów na prawy brzeg Wis∏y na mocy uk∏adu w Wandalami Âlàskiemi w r. 174. Rospond wyprowadzi∏ nazw´ Grudziàdz od ostrogockich Graudingów. Janusz A. Majcherek, KU CZYJEJ WI¢KSZEJ CHWALE – Skracanie dziejów tradycji najstarszego polskiego uniwersytetu musi si´ wydaç dziwne; Rzeczpspolita, 7-8 X 2000; s. A7 Po puczu Janajewa og∏oszono, ˝e w Niemczech i Rosji dokonano ANTYPOLSKIEGO OCENZUROWANIA ARCHIWÓW. Z uzasadnienia zdaje si´ wynikaç, ˝e Niemcy dostarczyli Rosjanom komputery NIWELUJÑCE NIEKONSEKWENCJE. Do takich wniosków doszli polscy archiwiÊci porównujàc nowe wydruki z danymi enerdowskimi. Ju˝ wczeÊniej Genera∏ Gribow powiedzia∏ w Legnicy, ˝e NIKOMU NIE POTRZEBNY JEST TYSIÑCKILOMETROWY PAS ZIEMI NICZYJEJ, mi´dzy Berlinem a Smoleƒskiem, co jest retorykà hitlerowskà. Obchody 600-LECIA UNIWERSYTETU JAGIELLO¡SKIEGO w roku 2001 sà w∏aÊnie NOWÑ REDAKCJÑ HISTORII POLSKI – bo jak si´ wyrazi∏ jeden z wybitnych historyków polskich, choç do autorstwa tej sentencji pretenduje kilku, to obecne podr´czniki historii Polski wyglàdajà tak, jakby by∏y pisane w stolicach paƒstw zaborczych. D∏ugosz pisze, ˝e budynki uniwersyteckie Na Kazimierzu budowa∏ król Kazimierz, a kronika Schedla podaje, ˝e ruiny uniwersytetu krakowskiego SPRZEDANO ˚YDOM. KoÊcio∏y na Kazimierzu krakowskim nie majà jednak nic wspólnego z architekturà Kazimierza Wielkiego, gdy˝ jest to architektura Boles∏awa II – czyli ˝e dzielnica uniwersytecka zosta∏a wybudowana przez Stanis∏awa Szczepanowskiego w czasie aleksandretty Boles∏awa Âmia∏ego w l. 1061-68, prawdopodobnie z ∏upów bizantyjskich. Dzielnica ta ma 2 koÊcio∏y; Êw. Katarzyny i Êw. Wawrzyƒca – które by∏y dla katolików i s∏owian. W czasie najazdu Wielkiej Ordy w r. 1362 mieszczanie krakowscy dokonali pogromu uniwersytetu a Kazimierz spalili, wobec czego król odda∏ ˝akom Wawel, gdy˝ wybudowa∏ sobie siedzib´ na zamku Gop∏o w P∏ocku. Po Êmierci króla ˝aków z Wawelu wygnano. Pomimo katolizacji uniwersytet nie móg∏ odzyskaç dzielnicy uniwersyteckiej z powodu protestów mieszczan, tak ˝e ruiny Kazimierza straszy∏y do r. 1490, kiedy to król prawem kaduka sprzeda∏ je ˚ydom – czyli ˝e Dzielnica ˚ydowska Na Kazimierzu nie powsta∏a wcale za Kazimierza III tylko w r. 1490. Obchody 600-LECIA UNIWERSYTETU JAGIELLO¡SKIEGO W ROKU 2001 majà sens nomenklaturalny i EUROPEJSKI, ale uniwersytet krakowski mia∏ 3 etapy: szczodrowski 1077- 156 1362, kazimierzowski do r. 1370, kiedy to ˝aków z Wawelu wygnano, i JAGIELLO¡SKI, który ufundowa∏a Królowa Jadwiga. Potem jezuici robili wszystko, aby PRZEDWYZNANIOWÑ uczelni´ wymazaç, co teraz robi BERLI¡SKI Komitet Redakcji i Cenzury Mediów Polskich. Sprawa ta jest jednak wa˝niejsza, gdy˝ ów BKRiCMP pokry∏ mojà Funkcjonalnà Chronologi´ Architektury Niemieckiej, którà Franz Josef Strauss wykupi∏ z Akademii Nauk NRD za 8 mld DM – co jak za rozbrojenie miny pod siedzeniem Republiki Federalnej drogo nie by∏o. Spiker siedzi na worku we∏ny a Rita Suessmuth na FChAN. O poÊrednictwo oskar˝a∏em SchalkGolodkowskiego, specjalist´ Stasi od tajnych kont szwajcarskich, który schowa∏ sobie jeszcze w piwnicy na czarnà godzin´ 21 ton z∏ota. Przemys∏aw Gawron, WORSKLA 1399 – LITEWSKA LEGNICA; Mówià Wieki, X 2001; s. 33-9 Jest pytanie, dlaczego bitwa, która jest synonimem kl´ski - w której zgine∏o 74 ksià˝àt ruskich – okaza∏a si´ tak owocna politycznie, ˝e sta∏a si´ nie tylko MATKÑ GRUNWALDU, ale i kamieniem w´gielnym polskiej mocarstwowoÊci? Prosz´ tu zwróciç uwag´, ˝e relacje mówià o rzezi Litwinów i Rusinów, natomiast Polacy ponoç tylko K¸ÓCILI SI¢, choç zginà∏ Spytek z Melsztyna. Uwa˝am, ˝e pewnà orientacj´ daje tu kronikarz krzy˝acki, który pisze, ˝e 2 godziny przed zachodem s∏oƒca, w odleg∏oÊci 2 mil, Litwini cofali si´ przed atakujàcymi Tatarami. Poniewa˝ Krzy˝ak by∏ w obozie polskim, który by∏ przy moÊcie na Worskli, to znaczy, ˝e by∏o ju˝ w∏aÊciwie po bitwie. Kroniki ruskie piszà zaÊ, ˝e bitwa trwa∏a CA¸Y DZIE¡, czyli ˝e Tatarzy uderzyli z rannym s∏oƒcem. Poniewa˝ pomi´dzy Litwinami a Polakami zaistnia∏a LUKA OPERACYJNA wi´c zgadzam si´, ˝e Tatarzy mogli rzuciç si´ do pozorowanej ucieczki, aby oderwaç Litwinów od Polaków, w trakcie czego mog∏a mieç miejsce zdrada Tatarów Tochtamysza, którzy - jak to pisze PG – wzieli udzia∏ w mordowaniu Litwinów. Jest to wina Witolda, gdy˝ taka mo˝liwoÊç by∏a do przewidzenia. Wszyscy si´ zgadzajà, ˝e marsza∏ek Edygej walczy∏ z Litwinami a chan Z∏otej Odry Timur-Kut∏uk z Polakami, ale sprawa ta nie jest taka prosta. Logicznie rzecz bioràc to Witold powinien ustawiç na prawym skrzydle Tochtamysza, w Êrodku siebie a na lewym Rusinów. Edygej uderzy∏ na Tochtamysza i zaczà∏ si´ cofaç taktycznie, wobec czego Witold musia∏ TRZYMAJÑC FRONT iÊç naprzód, co spowodowa∏o w∏aÊnie zerwanie làcznoÊci operacyjnej z Polakami i wywo∏a∏o k∏ótni´ Szczukowskiego ze Spytkiem. Przemóg∏ Spytek, ale gdy pod wieczór dostrze˝ono w odleg∏oÊci 3 km od obozu cofajàcych si´ POBITYCH Rusinów to Szczukowski zamordowa∏ Spytka (?) i poprowadzi∏ kontratak, który doprowadzi∏ do wzi´cia Timura M∏odszego, oficjalnego nast´pcy Timura Kulawego. Spytek reprezentowa∏ Królowà Jadwig´, która by∏a przeciwna tej wojnie, wobec czego bitwa nad Worsklà, którà trzeba lokalizowaç na terenie Po∏tawy, by∏a jej kl´skà politycznà. JeÊli zaÊ Spytek by∏ przeciwny tej wojnie to znaczy, ˝e Polacy przekroczyli GRANICZÑ Worskl´ dopiero w trakcie bitwy. Edygej powinien pogoniç za Tochtamyszem i Witoldem w dó∏ lewego brzegu Worskli, ale Rusini cofali si´ w kierunku obozu polskiego, co spowodowa∏o, ˝e atakujàcy ich Timur M∏odszy zosta∏ wzi´ty do niewoli. PG nie wie, kto opracowa∏ plan kamapnii. Kampania by∏a jednak pomyÊlana przez Jagie∏- ∏´, który skontrowa∏ tym PODBÓJ PRZEZ TIMURA KULAWEGO INDII. W takim razie by∏aby to wojna O MOSKW¢, którà pokonany w r. 1397 przez Timura Tochtamysz przekaza∏ Jagielle, któremu jà nb. w r. 1382 ZABRA¸. Timur nie móg∏ w r. 1397 iÊç na Moskw´, gdy˝ Êpieszy∏ do Iranu, ale nie ulega∏o wàtpliwoÊci, ˝e po zakoƒczeniu kampanii indyjskiej si´gnie po Moskw´, tote˝ trzeba by∏o go uprzedziç. 157 Kampania ta by∏a logiczna i konieczna, pod warunkiem, ˝e by∏a to wyprawa FLOTY RUSKIEJ na Saraj-Wo∏gograd, co przestraszy∏o Timura, bo kaza∏ ZAKOPAå kana∏ wo∏godoƒski. Powodzenie tej operacji zale˝a∏o od osiàgni´cia przez Witolda górnego Doƒca, co przy dogadaniu si´ z Polakami by∏o ∏atwe. Obni˝enie daniny dla Nowogrodu Wielkiego i Pskowa te˝ mo˝na t∏umaczyç finansowaniem przez te republiki wyprawy moskiewskiej w dó∏ Wo∏gi. Spytek na swoje usprawiedliwienie ma to, ˝e Witold by∏ cz∏owiekiem himerycznym i ˝adnej bitwy nie wygra∏, a tà chcia∏ wyraênie wygraç bez Polaków. W r. 1401 Timur Kulawy przekupi∏ Wasyla moskiewskiego i zdoby∏ Smoleƒsk, ale wybuch∏a wojna listowa z Bajazydem B∏yskawicà - który uratowa∏ armi´ tureckà na Kosowym Polu - wobec czego Timur Kulawy odda∏ Jagielle ziemie do Donu. Ca∏y feudalny Êwiat bawi∏ si´, jak ci panowie pi´knie do siebie pisali, wobec czego Polska zawdzi´cza∏a troch´ swà mocarstwowoÊç talentowi literackiemu Bajazyda. Dla Polski najwi´kszà kl´skà by∏oby niezaatakowanie Timura Kulawego. ZACHODNI WIATR I DMUCH SIEWIERA Jerzy Besala. ZBAWIENIE FRANCJI ZNAD PORZECZKOWEGO èRÓDE¸KA; gazeta Magazyn, Nr 48, 30 XI 2000 r, s. 18–23 W rozdziale BIEDNA ANGLIA UPOKARZA B¸OGOS¸AWIONÑ FRANCJ¢, JB zastanawia si´, jak to mog∏o byç, ˝e paƒstwo o 4,5 milionach mieszkaƒców mog∏o gn´biç przez wiek naród 20 milionowy? Jest to pytanie o genez´ wojny stuletniej, co do czego wszyscy wiedzà, ˝e warunki ku temu stworzy∏ PROCES TEMPLARIUSZY. Templariusze byli pot´gà finansowà, którzy – wbrew katolickiemu kodeksowi handlowemu Âwi´tego Jakuba – po˝yczali pieniàdze na procent. W ka˝dej komandorii templariuszy by∏ urzàd WEKSLARZA, który zajmowa∏ si´ sprawami finansowymi, co wg kodeksu Êw. Jakuba by- ∏o przywilejem ˚ydów. Kodeks Êw. Jakuba t∏umaczy∏ to tym, ˝e Z¸OTO TO ÂLISKA I NIEBEZPIECZNA DLA DUSZY CHRZEÂCIJANINA RZECZ A BÓG WYBACZY DZIECIOM SWOIM, czyli Narodowi Wybranemu. G∏ównymi wrogami Kodeksu Âwi´tego Jakuba byli Prawdzice, którzy pos∏ugiwali si´ biznatyjskim Kodeksem Âwi´tego Miko∏aja. Prawdzice byli dostarczycielami z∏ota syberyjskiego, które we wczesnym Êredniowieczu by∏o jedynym wielkim z∏otem europejskim, gdy˝ z∏oto azjatyckie i afrykaƒskie by∏o kontrolowane przez Arabów a prawo muzu∏maƒskie zabrania∏o sprzedawania z∏ota giaurom, tote˝ z∏oto europejskie sz∏o DO ARABÓW. Prawdzice padli jednak ofiarà spisku, którego wykonawcà by∏ Boles∏aw Krzywousty, który w r. 1113 zdoby∏ Wyszogród nad Wis∏à, w r. 1117 Bia∏à Wie˝´ czyli Wo∏gograd a w r. 1125 Pekin, aby wracajàc w r. 1127 z Chin zaatakowaç Moskw´ od wschodu. Wobec tego zago˝enia Prawdzice zawczasu przewieêli swe z∏oto flotyllà do Rygi, którà Boles∏aw atakowa∏ dwukrotnie. W r. 1160 na Ryg´ uderzyli jednak Henryk Lew, Waldemar Wielki i Boles∏aw K´dzierzawy, wobec czego Prawdzice wezwali na pomoc templariuszy, którzy usadowili si´ w Rydze jako Kawalerowie Mieczowi. Po 40 latach templariusze usuneli Prawdziców z ¸otwy a do Rygi sprowadzili Niemców. Po likwidacji zakonu templariuszy we Francji templariusze ryscy podjeli plan wykupienia Francji przy pomocy lenna pieni´˝nego. Do tego potrzebna by∏a wojna Francji z Anglià, za wywo∏anie której król angielski dosta∏ 30 ton z∏ota. Poniewa˝ feuda∏owie francuscy byli zad∏u˝eni u templariuszy wi´c ci wygrali to korupcyjnie, proponujàc im wykupienie skryptów przez uznanie praw dynastycznych Plantagenetów angielskich. By∏o to kupczenie prawem lennym, w czym feuda∏owie francuscy celowali. Dla nich te˝ stworzono instytucj´ lenna pieni´˝nego - które polega∏o na p∏aceniu lennikowi przez suwerena – czyli odwróceniu powinnoÊci feudalnych, gdy˝ miast DANINY dla seniora senior P¸ACI¸ lenni158 kowi. Ten honor francuski by∏ drogi, bo historycy angielscy nie mogà pojàç, SKÑD królowie niezbyt bogatej Anglii MIELI PIENIÑDZE na wykupywanie bogatej Francji? Otó˝ mieli oni na to pieniàdze od templariuszy ryskich, gdy˝ powo∏ana przez Józefa Stalina komisja Êledcza do badania Skarbu Templariuszy dosz∏a do wniosku, ˝e po zakoƒczeniu Wojny Stuletniej w skarbcu ryskim pozosta∏o jeszcze ponad 6 tysi´cy ton z∏ota Chazarów. By∏a to jednak celowa dezinformacja, gdy˝ Z∏oto Chazarów zosta∏o z∏upione przez Boles∏awa Srogiego w Sarkelu-Wo∏gogradzie, a po przeniesieniu przez Brzetys∏awa z Bratys∏awy do Pragi zagarni´te przez Ekkeharda II z Erfurtu. Jest to taka zagadka, jak pytanie, skàd Kardynda∏ Richelieau mia∏ pieniàdze NA 300 TYSI¢CZNÑ ARMI¢? Otó˝ mia∏ je ze Sztabu Wojny Finansowej, który ∏upi∏ ca∏à Europ´. Pardon - Z WYJÑTKIEM HOLANDII. To wykupywanie Francji uda∏o si´ w postaci pokoju w Brettigny w r. 1360, który by∏ w∏aÊciwie likwidacjà Królestwa Francuskiego. Polacy udost´pnili jednak Walezjuszom zdobytà pod Be∏zem artyleri´ turkiestaƒskà, którzy – dzi´ki tej artylerii – zepchnali Anglików do 5 twierdz nadmorskich. Artyleria ta sta∏a si´ podstawà ABSOLUTYZMU francuskiego, gdy˝ królowie francuscy zniszczyli setki zamków, wobec czego frymarczenie honorem francuskim przesta∏o byç bezpieczne. Joanna d'Arc to PRZEKSZTA¸CENIE WOJNY FEUDALNEJ W WOJN¢ LUDOWÑ. Trzeba jednak pami´taç o kontekÊcie jej kariery. Brettigny powtórzy∏o si´ bowiem w postaci uk∏adu Troyes w r. 1420, w którym Burgundczycy, król Francji Karol G∏upi i Stany Generalne uzna∏y nast´pcà tronu francuskiego króla angielskiego Henryka V. Uk∏adu tego nie uzna∏ oczywiÊcie delfin, jako nast´pca Karola G∏upiego, i wspierajàcy delfina Armaniacy, co partia Troyes obesz∏a og∏oszeniem delfina b´kartem, ze wzgl´du na prowadzenie si´ jego matki. W tej sytuacji delfin musia∏ atakowaç, ale I bitw´ przegra∏ a II Êledziowà by∏a kompromitacjà, wobec czego Anglicy przystàpili do obl´˝enia Orleanu, którego upadek pogrà˝a∏ delfina, Walezjuszy i Armaniaków. Wtedy w∏aÊnie rajfur delfina, Gilles de Rais, sprowadzi∏ na dwór Joann´, która przeje∏a si´ ludowà przepowieÊcià, ˝e DZIEWICA Z LOTARYNGII URATUJE FRANCJ¢. Ikonografia przedstawia Joann´ jako blondynk´ o pe∏nych policzkach i greckim nosie. Rajfur chcia∏ podsunàç dziewczyn´ delfinowi, ale zainteresowa∏a go charyzma i mistyka dziewczyny, wi´c zainscenizowa∏ publicznà audiencj´ dworskà. Zestresowany delfin posadzi∏ na tronie swego pazia, ale Joanna nie da∏a si´ nabraç i rozpozna∏a w∏adc´. Rajfur móg∏ wnioskowaç, ˝e jeÊli angielscy ch∏opi bili od stu lat rycerzy francuskich, to czemu˝by nie pozwoliç ch∏opom francuskim uratowaç Orlean i delfina? 10 tysi´cy uzbrojonych w wid∏y pójdzie przecie˝ ZA NIÑ wsz´dzie, i wyt∏ucze ∏uczników angielskich, których olbrzymie i bardzo ci´˝kie ∏uki by∏y groêne na odleg∏oÊç. W ten sposób rajfur zosta∏ nie jakimÊ koÊciuszkà, ale Wielkim Marsza∏kiem Francji. Sta∏ si´ jednak zbyt pot´˝ny, wi´c po10 latach wytoczono mu proces o pedofili´, w trakcie którego udowodniono mu wampiryzm w postaci zamordowania 300 dziewczynek – jakoby przez rozprucie brzuszka po stosunku seksualnym. By∏ jednak urz´dowym rajfurem królewskim, wobec czego cz´Êç winy spada na uratowanego i wyniesionego przez Joann´ Karola VII. My w naszej historii mamy topienie odalisek Augusta Mocnego, które rodzi∏y córki. Lazar Carnot stworzy∏ armi´ REWOLUCYJNÑ, zwi´kszajàc armi´ francuskà dziesi´ciokrotnie i robiàc z niej BESTI¢ - co w wojnie stuletniej zrobi∏ rajfur królewski, grajàc DAMÑ. Gdy artyleria zniszczy∏a zamki feuda∏ów to kawaleria feudalna musia∏a byç zastàpiona KARNÑ piechot´ ch∏opskà. Volter napisa∏ paszkwil na Joann´, gdy˝ nienawidzi∏ feudalizmu francuskiego, który uwa159 ˝a∏ za ˝ydokracj´, ale wypar∏ si´ autorstwa za pieniàdze Katarzyny Wielkiej, która dostrzeg∏a w tym atak na sojusz monarchii z ch∏opstwem. Andrew Meier, THE ONCE AND FUTURE ROAD – Novgorod's 1.000-year-old psalter attests to its eternal independent spirit; Time, Juni 4, 2001, s. 33. Pretekstem artyku∏u jest znalezienie przez archeologów w Nowogrodzie Wielkim psa∏terza z I po∏owy XI wieku, który jest najstarszym zachowanym pismem s∏owiaƒskim. Mowa jest, ˝e PAN I W¸ADCA Nowogród Wielki - jak ta republika si´ tytu∏owa∏a na mocy przywileju Boles∏awa Krzywoustego - jest przyk∏adem politycznej alternatywnoÊci Rosji - co jest znowu przedmiotem spekulacji, CZYM ROSJA MOG¸ABY BYå, gdyby nie pacyfikacja Nowogrodu Wielkiego przez Iwana Groênego. MocarstwowoÊç Rosji zosta∏a zafundowana przez Nowogród Wielki, który sfinansowa∏ moskiewsko-polski podbój Powo∏˝a. Bona skontrowa∏a tym podbój przez Sulejmana Wspania∏ego Magrebu, gdy˝ wiadomo by∏o, ˝e po Magrebie b´dà W∏ochy - tote˝ wÊciek∏oÊç Sulejmana zwróci∏a si´ przeciw Polsce. W uk∏adzie protekcyjnym Iwan Groêny przekaza∏ Bonie tytu∏ Wielkiego Ksi´cia Moskiewskiego za tytu∏ CARA, i zobowiàza∏ si´ do zbrojnego wsparcia Polaków na Krymie, wobec czego Sulejman zaproponowa∏ Iwanowi uznanie zaboru Powo∏˝a za zamach na Kijów - wi´c p∏ynàca na Krym w sukurs Polakom armia moskiewska uderzy∏a na Kijów. Rosjanie Kijowa nie zdobyli, ale spowodowali tym kl´sk´ Polaków nad Morzem Czarnym i utrat´ Ukrainy Lewobrze˝nej. W ten sposób polski protektorat nad Moskwà zosta∏ zastàpiony tureckim, narz´dziem czego by∏a OPRYCZNA, najokrutniejsza policja polityczna w historii. Kierowa∏ nià turecki protektor z tytu∏em Wielkiego Ksi´cia Moskiewskiego. W r. 1570 zmobilizowana przeciw Polsce armia uderzy∏a na Nowogród Wielki. Tych, których nie palono, wiàzano do grubych lin, które wpuszczano pod lód - ale nagle armia wycofa∏a si´ z miasta z powodu faktycznego zagro˝enia przez Polaków. Pacyfikacja ta by∏a wydarciem przez Oprycznà Nowogrodowi dystrybucji z∏ota syberyskiego, które Nowogród zabra∏ uprzednio Z∏otej Ordzie przez przystàpienie do Hanzy. Odtàd dystrybycjà z∏ota syberyjskiego zajmowa∏a si´ rosyjska policja polityczna, której symbolem pozosta∏a sadystyczna Opryczna. Rosja nigdy nie prowadzi∏a jednak przemys∏owej eksploatacji z∏ota, ale CHWALENIE IWANA GROèNEGO doprowadzi∏o do stalinizmu, który polega∏ na przemys∏owej eksploatacji z∏ota si∏à niewolniczà - z wydajnoÊcià pó∏ kilograma z∏ota na czaszk´. AM pisze, ˝e w∏adztwo nowogrodzkie rozciàga∏o si´ od Zatoki Botnickiej po Ural, ale mog´ powiedzieç, ˝e od wschodniej Grenlandii po Syberi´ Wschodnià - który to obszar by∏ kontrolowany po nowolodzie przez BOJERY, które po roztopach stawa∏y si´ ma∏ymi ˝aglowcami. W r. 1551 burmistrz Kilonii Kersten napisa∏ do króla duƒskiego Chrystiana III list, w którym wspomnia∏, ˝e admira∏owie duƒscy, Pinning i Pothorst, wznieÊli na zachodnim cyplu Islandii latarni´ morska, skàd ostrzegano przed grenlandzkimi piratami, napadajàcymi w wielkiej liczbie ma∏ych, bezst´pkowych okr´tów. Sàdz´, ˝e byli to bojerowcy nowogrodzcy z Grenlandii wschodniej. Pothorst to Jan Skalski z Podhorzyc w Galicji, znany lepiej jako legendarny Jan z Kolna, który w l. 1470-76 odby∏ 2 wyprawy do Ameryki za pieniàdze Nowogrodu Wielkiego, który w r. 1476 odpad∏ od Polski w wyniku polskich kl´sk na Krymie i pod Wroc∏awiem. W kronice bizantyjskiej czytamy, ˝e w r. 800 KSIÑ˚¢ NOWOGRODZKI BRAWLIN ZDOBY¸ KRYM I RZÑDZI¸ NIM 25 LAT, zyskujàc dobrà pami´ç. Nowogród Wielki zosta∏ zaj´ty przez Rusów z Rygi dopiero w r. 860, wi´c ów ksià˝´ móg∏ byç Polakiem. W r. 839 by∏o u cesarza Ludwika Pobo˝nego poselstwo Rusów z Rygi - prawdopodobnie w zwiàzku z zagro˝eniem Cesarstwa przez Ludwika Lebediusza, pogromcy Ordy Tureckiej i zdobywcy fiƒskiego Powo∏˝a. Porównanie architektury nowogrodzkiej do ryskiej daje do myÊlenia, ˝e pomi´dzy budowà 160 obu miast jest przepaÊç czasowa. Âredniowieczna Ryga zosta∏a wybudowana przez Rusa, syna ostatniego króla Wandalów Afrykaƒskich, który w l. 549-58 oblega∏ Konstantynopol, a nad Dzwin´ przyp∏ynà∏ w r. 569 Dunajem, Morawà, Odrà, Wis∏à i Ba∏tykiem, gdy˝ rzeki te by∏y po∏àczone kana∏ami. W porównaniu z architekturà Rygi architektura Nowogrodu Wielkiego i Kijowa jest prymitywna, co ja t∏umaczy∏em tym, ˝e architektura kijowska jest PRZEDSCYTYJSKA. Architekturà scytyjskà by∏ natomiast I Kreml moskiewski. Argumentem za tym zdaje si´ byç cerkiew na zamku w Grodnie, z ceg∏y bizantyjskiej z wmurowanymi g∏azami granitowymi. Tzw. ceg∏a bizantyjska by∏a w∏aÊciwie TROJA¡SKA - z tym ˝e chodzi tu o Troj´ na Z∏otym Rogu, gdy˝ Troja Henryka Schliemanna jest szalbierstwem pruskim, które doprowadzi∏o Rosj´ do Wielkiego Sedanu w Skierniewicach. Rzeczona cerkiew w Grodnie odpowiada duƒskiej architelkturze HOLSZTY¡SKIEJ, którà ja przypisuj´ germaƒskiej nordyjskiej kulturze Bràzu. JeÊli na S∏owacji jest wapienne budownictwo MYKE¡SKIE to powinna byç te˝ architektura trojaƒska na Ukrainie, gdy˝ - jak to pi´knie t∏umaczà Wielkie Kroniki Francji - Kimeriowie-Celtowie byli uchodzcami z Troi na Z∏otym Rogu, która musia∏a byç 200 razy wi´ksza od Troi szlimanowskiej. Ptolemeusz nazwa∏ Kijów METROPOLIS, czyli czymÊ w rodzaju stolicy, a poniewa˝ Nowogród by∏ budowany razem z Kijowem, wi´c powinna to byç wspominana przez Greków HIPERBOREJA, gdzie ∏ab´dzie Êpiewajà. Chodzi tu o Êpiewajàcego ∏ab´dzia fiƒskiego, który gnieêdzi si´ w tundrze i na bezleÊnych bagniskach tajgi. Grecy pozostawili przekazy o le˝àcym na pó∏nocy wielkim mieÊcie GELONOS - od którego mo˝na wyprowadzaç nazw´ Galia, nadanà zaj´tej ok. r. 700 pne przez Celtów dzisiejszej Francji. Ja za Gelonos uwa˝am Halicz nad Dniestrem, ale niektórzy argumentujà, ˝e by∏o to miasto w tajdze. Pacyfikacja Nowogrodu Wielkiego w r. 1570 by∏a zbrojnà walkà dwóch ró˝nych koncepcji politycznych; hanzeatyckiej i despotycznej. Gdyby Zygmunt August by∏ Witoldem czy Jagie∏∏à, to zwietrzy∏by spisek na Nowogród i zapobieg∏ mu, bo by∏ to tzw. naturalny sojusznik. Poniewa˝ spekuluje si´ tu gdybologicznie to i my mamy prawo pomazaç sobie. Zwyci´- stwo PANA I W¸ADCY by∏o mo˝liwe tylko w sojuszu z Polskà, co rozstrzygne∏o si´ na Krymie w r. 1475, w wyniku czego Pan i W∏adca sta∏ si´ protegowanym despoty kremlowskiego, który czeka∏ tylko na okazj´ za∏atwienia tej paƒskow∏adczoÊci, nawet przy pomocy Turków. Gdyby Polacy nie przegrali na Krymie w r. 1475 to teraz Nowogród by∏by mo˝e Pary˝em Wschodu, rzàdzàcym finansowo Moskwà, która by∏aby czymÊ w rodzaju pruskiego Berlina? Tak te˝ jak Berlin by∏ zale˝ny od przemys∏owej Nadrenii to takowa Moskwa by∏aby zale˝na od Kurska jako nadrenii rosyjskiej. W XVIII w. dosz∏oby do niezbyt krwawej wojny z Polskà - coÊ na wzór Sadowy - wygranej przez Rosj´. W XIX w. Rosja wygra∏aby Syberi´, którà przegra∏a w Skierniewicach, co by∏oby ziszczeniem wizji ¸omonosowa o Syberii jako podstawie bogactwa i si∏y Rosji. W latach szeÊçdziesiàtych mówiono, ˝e Rosja pokona∏aby gospodarczo i finansowo USA, gdyby nie rewolucja bolszewicka. Nie bardzo w to wierz´, gdy˝ USA by∏y importerem kapita∏u a Rosja najwi´kszym jego eksporterem. W ka˝dym bàdê razie Skierniewice by∏y dla Rosji tym, czym dla Polski kl´ska na Krymie w r. 1475. Rosja przegra∏a wiek XIX, gdy˝ nie postawi∏a na w´giel kuêniecki, a Kuênieck przegra∏ z Donbasem w∏aÊnie w Skierniewicach. PAN I W¸ADCA by do tego nie dopuÊci∏, gdy˝ w´giel donbaski by∏ polityczny. W historii Rosji sà rzeczy, których nie jesteÊmy w stanie pojàç. Do takich nale˝y obl´˝enie Pskowa przez Tatarów, kiedy to patriarcha prawos∏awny WYKLѸ OBRO¡CÓW. Patriarcha moskiewski wyklà∏ Iwana Groênego, ale bez skutków politycznych, gdy u nas 2 tego rodzaju akty spowodowa∏y trz´sienie ziemi. 161 HOROLOGIA POLSKA Poczàtek horologii europejskiej wypada zaczàç od wraku frachtowca greckiego mi´dzy Peloponezem a Kretà, na którym znaleziono chronometr z bràzu, z którego uda∏o si´ odczytaç godzin´ i dzieƒ katastrofy w r. 80 pne (Lanitzki G., Ampforen, Wracks, versunkene Staedte, Leipzig 1980, s. 52–3). Ja jednak cofam si´ do po∏. III w. pne, gdy w Krakowie i Rzymie zamontowano zegary aleksandyjskie. Zegar rzymski by∏ darem Ptolemeuszy a krakowski te˝ móg∏ byç przywiezionym przez SEMIRAMID¢-Walesk´ z Egiptu, gdzie zosta∏a ona wydana za mà˝. Grakch I nie mia∏ synów wi´c wyznaczy∏ jà nast´pcà tronu, przydajàc jej Ksi´cia Ma∏˝onka z Egiptu. Historycznie wczeÊniej by∏y w Europie takie zegary tylko w Atenach, po których sà pozosta∏oÊci architektoniczne. Jeden z nich przywioz∏a ateƒska hetera z Babilonu. Zegary obcià˝nikowe pojawi∏y si´ u nas wraz z handlem arabskim w X w, z Armenii i Samarkandy. Pierwszy historyczny zegar w Europie Ârodkowej zosta∏ zamontowany na wie˝y katedry magdeburskiej w r. 995. Móg∏ to byç dar Prawdziców z Kurska dla m∏odocianego cesarza Ottona III. By∏ on kontrolowany "lunetà", nacelowanà na Wenus i wskazywa∏ po∏o˝enie najwa˝- niejszych cia∏ niebieskich, czyli ˝e by∏ to zegar ASTRONOMICZNY. By∏ poruszany szalkà z piaskiem. JeÊli Prawdzice podarowali cesarzowi zegar z Samarkandy to taki dar musia∏ byç wtórny wobec Szczecina, czyli ˝e najpierw taki zegar powinien byç zamontowany na wie˝y katedry szczeciƒskiej, gdy˝ Chrobry by∏ Prawdzicom bardziej potrzebny. Prawdzice wpraszali si´ na obchody milenijne - choç byli wrogami jakobitów - a w finale pozosta∏y 2 miasta: Magdeburg i Szczecin. Szczecin by∏ wówczas Gnieznem czyli stolicà. Pierwsza polska wzmianka historyczna o ciekawym zegarze pochodzi od Galla Anonima, który w r. 1113 zwróci∏ uwag´ na zegar koÊcielny w Spicymierzu czyli Uniejowie nad Wartà. Gall przyjecha∏ do Polski z Rzymu, wi´c na zegarach si´ zna∏. W Europie Êrodkowej zegary "wodne" nie mia∏y sensu, ale zegarowa turbina wodna w Biblii Bodelian w Oxfordzie zdaje si´ przedstawaç raczej Boles∏awa Âmia∏ego w r. 1077, ni˝ Edwarda I w r. 1285, gdy˝ Boles∏aw móg∏ z∏upiç taki zegar w Konstantynopolu w r. 1064. KtoÊ mo˝e zauwa˝yç, ˝e Anglicy te˝ mogli nabyç taki zegar, co jest do weryfikacji historycznej, ale sprawa ta zdaje si´ odnosiç do podboju Palestyny przez Turków Seldzuków w r. 1071. Chrystus budzi Êpiàcego króla, pokazujàc mu turbin´ zegara wodnego. Na nast´pnej rycinie dwór królewski oglàda rany na stopach Chrystusa - co by∏oby indykatem wobec Wilhelma Zdobywcy: TY POP¸YNIESZ MORZEM A JA PÓJD¢ DROGÑ. Poniewa˝ Boles∏aw Âmia∏y wyp´dzi∏ Seldzuków z Azji Ârodkowej, wi´c podbój przez nich Ziemi Âwi´tej zobowiàzywa∏ go. Niemcy przestali roÊciç do najwa˝niejszego chiƒskiego zegara astrononomicznego, Su Sunga, wobec czego system ten pochodzi z Krakowa, czyli ˝e tak malunek angielski, jak i dokumentacja chiƒska, mogà odnosiç si´ do zegara z∏upionego w Konstantynopolu. Zegar ten powinien byç w Wie˝y Zygmunta III, która nale˝y do pa∏acu wybudowanego przez Stanis∏awa Szczepanowskiego. Tu˝ obok jest Sto∏p kasztelu romaƒskiego, który nale˝y do zamku I, który zosta∏ prawdopodobnie zlikwidowany przez Macedoƒczyków po r. 340 pne. W Sto∏pie odkryto fundament centryczny - jakby dla osi sztorcowej zegara aleksandryjskiego z ko∏ami wspó∏osiowymi. W wie˝y tej móg∏ byç zegar astronomiczny Semiramidy-Waleski, która kaza∏a si´ przy nim pochowaç. Podobny system znam tylko z zamku nadreƒskiego Kaiserswerth ko∏o Duesseldorfu, co suponuje, ˝e by∏ tam wi´ziony przez Ludwika Pobo˝nego Karol Wielki, któremu zamontowano podarowany przez kalifa z Bagdadu zegar astronomiczny. By∏y awantury w sprawie wroc∏awskiego wie˝owego zegara ratuszowego, który ja odatowa∏em na r. 1113, a poniewa˝ moi tajni adwersarze nie odpowiedzieli na moje artyku∏y w Gazecie Robotniczej, wi´c sà oszczercami. 162 Na wschodniej Êcianie Ratusza wroc∏awskiego jest KSI¢˚YCOWY zegar z r. 1580, który jest najstarszym zachowanym zegarem w Europie Ârodkowej z tarczà 12-godzinnà. Oglàdajàc go, wyda∏ mi si´ przerobionym zegarem francuskim z XIII w, a bioràc pod uwag´, ˝e wschodni segment Ratusza zosta∏ wybudowany w latach dwudziestych XIV w, nie mo˝na wykluczyç, ˝e jest to zegar zdobyty przez Henryka Probusa w turniejach europejskich, lub kopià takiego˝ z zamku ksià˝´cego, który przebudowano na Uniwersytet. Za wynalazc´ wskazówki zegarowej uchodzi Jakub Dondi, którego Karol IV Luksemburg sprowadzi∏ w r. 1344 do Pragi. Nie pasuje to jednak do francuskich zegarów ksi´˝ycowych, które musia∏y mieç przecie˝ jakieÊ tarcze. Sàdz´, ˝e by∏a to tarcza "arabska", w postaci obracajàcego si´ ko∏a Zodiaku, które wskazywa∏o równie˝ godziny. Potem takie tarcze likwidowano i zast´powano wskazowkowymi, tak ˝e znamy je tylko z rysunków. Wie˝a farna we Wroc∏wiu szpeci miasto, gdy˝ odstàpiono od projektu Kopernika. Jeszcze wi´kszà szkaradà jest Brama Krakowska w Lublinie, która zosta∏a przebudowana za Kazimierza Wielkiego, który mia∏ przecie˝ dobrych architektów, na ratuszowà i ZEGAROWÑ. T∏umaczenie tego jest takie, ˝e na górze mia∏ byç oÊmioboczny z∏ocony zegar astronomiczny WallingfordaDondiego a na trzonie 4 pot´˝ne tarcze godzinowe, jakie mamy na rysunku Lublin Jagie∏∏y - co nadawa∏o wie˝y elegancji przez funcj´. Zegar ze Szczekocin jako PRZEDTARCZOWY jest sprzed r. 1345. Jest on produkcji SERYJNEJ, czyli na rynek, gdy w Niemczech robiono wówczas zegary metodà rzemieÊlniczà na zamówienie. Na Uniwersytecie Jagielloƒskim jest dokumentacja zegara Giovanniego Dondiego w Padwie z r. 1364. Zegar w Padwie by∏ jednak seryjny szlifierni praskiej, a dokumentacja krakowska jest prawdopodobnie z r. 1346, gdy Jakub Dondi uruchamia∏ produkcj´ zegarów Wallingforda w Krakowie. W Krakowie produkowano równie˝ ci´˝kie CZTEROSTRONNE zegary godzinowe, ale najci´˝szà mechanik´ umo˝liwi∏a dopiero za∏o˝ona przez W∏adys∏awa Opolczyka huta JASNA w Cz´stochowie na technologii siedmiogrodzkiej. Z tà sprawà wià˝e si´ pochodzenie zegara kremlowskiego. Gdyby zegar kremlowski by∏ robiony w Tule, to wielcy ksià˝´ta moskiewscy nie musieliby go salutowaç codziennie, co by∏o ucià˝liwe. Wszyscy musieli schodziç z koni i wysiadaç z powozów przed tym zegarem, dla upami´tnienia jakiegoÊ CUDOWNEGO OCALENIA o którym ju˝ nie pami´tano. Bioràc pod uwag´ kalendarium to mog∏o tu chodziç o najazd Timura Kulawego, który zosta∏ zdetrymowany sojuszem Moskwy z Polskà - czyli ˝e zegar ten by∏by darem Jagie∏∏y. Dla obejÊcia tego ucià˝kiwego chodzenia na piechot´ przez Bram´ Spasskà wybudowano pod koniec XV w. wspania∏à wie˝´ zegarowà Iwan Wielki, ale W´grzy nie przys∏ali widocznie TAKIEGO zegara - jakby W∏adys∏aw Jagielloƒczyk nie ˝yczy∏ sobie likwidacji zwyczaju ho∏downiczego? Zegar Wallingforda-Dondiego utraci∏ sens, gdy˝ w r. 1447 m∏ody akademik Marcin z ˚urawicy zaprezentowa∏ królowi zegar astronomiczny z jednà tarczà w postaci sprz´˝onych trybowo sfer obrotowych, z których ka˝da wskazywa∏a inne zjawisko astronomiczne. Król nada∏ za to Marcinowi nazwisko Król i prawo noszenie mitry ksià˝´cej, co widzimy na wtórnym zworniku ratusza wroc∏awskiego, prawdopodobnie w zwiàzku z instalacjà takiego zegara na pó∏nocnowschodnim budynku Ratusza, gdzie by∏a kancelaria legata króla polskiego a potem Poczta. W r. 1464 opracowano II generacj´ takich zegarów astronomicznych w zwiàzku z astrolabium zegarowym Regiomontana. W r. 1469 taki zegar zosta∏ uruchomiony w koÊciele Mariackim w Gdaƒsku przez Doringa, którego ja uwa˝am za kaszubskiego Dorsza. Doring mia∏ byç oÊlepiony za sprzedanie tajemnicy tego zegara Lubece, co Niemcy jednak wiàzali z zegarem Apostolskim w Rostoku z r. 1472. Zegar rostocki jest wtórny wobec gdaƒskiego Doringa, ale ja musz´ datowaç zegar gdaƒ163 ski na r. 1473, gdy˝ widz´ tam króla Kazimierza Jagielloƒczyka i Paw∏a Benek´, co mia∏o sens po pochwyceniu przez Benek´ Edwarda IV i lorda-majora Londynu, za których City zap∏aci∏a 4 miliony grzywien srebra okupu. Mo˝e jednak rada miejska Gdaƒska postanowi∏a tylko uzupe∏niç zegar tymi figurami, jako wotywami tryumfu nad Anglià? Argumentem za tym zdaje si´ byç okr´- towy zegar gdaƒski na Wawelu, który by∏by z∏o˝ony królowi w ho∏dzie przez Benek´ przy przekazywaniu jeƒców. Zdaniem niemieckiego historyka by∏ to najwi´kszy wyczyn w historii korsarstwa (Neukirchen H., Seeraub auf allem Meeren; VEB Verlag fuer Verkehrswesen, Berlin 1978, s. 90). . Apogeum polskiej horologii to duet Bona-Kopernik. Bona uratowa∏a Kopernika od stosu i chroni∏a przez pewien czas przed skrytobójstwem. Po wyp´dzeniu przez luteranów Kopernika i Dantyszka z Gdaƒska Bona urzàdzi∏a Kopernikowi szlifierni´ w Warszawie. W Warszawie nie by∏o jednak s∏ynnych hamerników gdaƒskich, którzy potrafili wykuwaç oscylatory, wobec czego Kopernik wymyÊli∏ wychwyt kotwica-balans (KB). MyÊla∏em nad tym wiele lat i inaczej si´ tego wyt∏umaczyç nie da - chyba ˝e ktoÊ zechce si´ powo∏aç na szalbierski patent Colberta? Colbert by∏ chyba najwi´kszym szalbierzem finansowym w historii, o czym Êwiadczy jego raport dla Ludwika XIV w r. 1670: Wasza WysokoÊç podj´∏a wojn´ finansowà ze wszystkimi paƒstwami Europy. Doprowadzi∏o to do podboju Hiszpanii, W∏och, Niemiec, Anglii i kilku innych paƒstw, w których ju˝ zapanowa∏ niedostatek i cierpienia, a przez z∏upienie ich wzbogaci∏a si´ Wasza WysokoÊç sama. Pozosta∏a tylko Holandia... (Howard M., Wojna w historii Europy, Ossolineum 1990, s. 75). Powo∏ywanie si´ na takiego Êwiadka jest wi´c ryzykowne, zw∏aszcza gdy ten zawodowy szalbierz pope∏ni∏ podstawowe b∏´dy logiczne - ˝e jeden wynalaz∏ balans a drugi kotwic´. Przypisuj´ szlifierni warszawskiej Orfeusze, których powinno byç tyle ile by∏o poselstw ˝a- ∏obnych. UroczystoÊci pogrzebowe trwa∏y bardzo d∏ugo, gdy˝ król szed∏ za trumnà z Krakowa do Wilna, wi´c Orfeusze mog∏y byç robione w szlifierniach Warszawy i Krakowa. W Krakowie by∏y natomiast produkowane tzw. zegary augsburskie, ale nie przez szlifierni´ tylko artystycznych rzemieÊlników. Te zegary "augsburskie" zosta∏y zainspirowane zegarem norymberskim Schustera, który zosta∏ wzi´ty z Maksymilianem Habsburgiem pod Byczynà. Zegar Schustera sta∏ si´ wawelskim zegarem tronowym, wywiezionym potem przez Augusta Mocnego do Drezna, jaki los spotka∏ te˝ wawelski zegar Henryka Walezego. Bitwa pod Byczynà URATOWA¸A ANGLI¢, która mia∏a byç uduszona okupacjà Danii, ze wzgl´du na STRATEGICZNY handel ba∏tycki. W Europie mo˝na spotkaç zegary pochodzàce z darów Zygmunta III Wazy, które wykonano w szlifierni warszawskiej, z czego niektóre zidentyfikowa∏em. Szlifierni warszawskiej przypisuj´ te˝ kaflowy zegar astronomiczny Birgiego, jako egzemplarz serii dla Strogonowów. Kontrowersj´ pomi´dzy Heweliuszem a Huygensem w sprawie zegara wahad∏owego wyjaÊnia opublikowany w r. 1673 rysunek Heweliusza z zegarem wahad∏owym, pochodzàcy z r. 1648 (Bruton E., The history of Clocks and Watches; Orbis Publishing Ltd. London 1992, s. 218- 9). Najwa˝niejsze jednak jest to, ˝e Heweliusz nigdy pretensji do wynalezienia zegara wahad∏owego nie roÊci∏, a poniewa˝ ju˝ Kopernik pos∏ugiwa∏ si´ okresem wahad∏a wi´c wypada to uznaç za inwentarz kopernikowski. Heweliusz zna∏ Huygensa osobiÊcie, gdy˝ podczas podró˝y do Ameryki zatrzyma∏ si´ w Amsterdamie i zamówi∏ u Huygensa zegar WAHAD¸OWY. Z powodu najazdu szwedzkiego musia∏ jednak wracaç do Gdaƒska, gdzie w r. 1655, a wi´c 2 lata przed patentem Huygensa, przysz∏o mu uczyç szwedzkiego mechanika techniki wahad∏owej, co opisa∏. Problemem w spuÊciênie heweliuszowskiej jest te˝ zegar z podwójnym wahad∏em. Jedynym jednak znanym mi PODWÓJNYM WAHAD¸EM jest system kotwica-balans KB. Wnioskowa∏em wi´c, ˝e Heweliusz, wybierajàc si´ do Ameryki, zamówi∏ u Kochaƒskiego, który praktyko164 wa∏ w jego warsztacie zegarmistrzowskim, chronometr z wychwytem chronometrycznym KB. Kochaƒski wykona∏ 2 takie chronometry, z których jeden podarowa∏ królowi a drugi zdeponowa∏ u Heweliusza. Po Êmierci Heweliusza Kochaƒski stara∏ si´ odzyskaç jakiÊ po˝yczony mu zegar. S∏ynne zegary WAHAD¸OWE Heweliusza zosta∏y sprzedane na licytacji, którà wygra∏ prawdopodobnie konsul angielski, gdy˝ wczeÊniej raportowa∏ o wyjàtkowym zegarze Heweliusza a wg mnie Kochaƒskiego. Zegara Kochaƒskiego jednak tam nie by∏o, gdy˝ by∏ to tajemniczy Chronometr Gdaƒski, który rada miejska skonfiskowa∏a po Êmierci Heweliusza i stara∏a si´ zaƒ uzyskaç sto tysi´cy florenów nagrody Ludwika XIV ZA CHRONOMETR. Poniewa˝ Kochaƒski wykona∏ swój zegar w 2 egzemplarzach wi´c Francuzi mieli ju˝ taki mechanizm od Jana Kazimierza czy Marysieƒki, wobec czego sk∏onili tylko do zakupu Chronometru Gdaƒskiego Portugalczyków, ˝eby w razie wyjawienia tajemnicy broniç praw patentowych przed Anglikami. Zegary Heweliusza mogà wi´c znajdowaç si´ w muzeach angielskich pod innà metrykà. Mi si´ uda∏o zametrykowaç kilkadziesiàt muzealnych zegarów angielskch, w tym 3 Olivera Cromwella, choç niektóre zosta∏y przerobione i podpisane wtórnie. System katowica-balans nie by∏ wynalazkiem Kochaƒskiego, ale Kopernika. Poniewa˝ patent Colberta na KB jest nonsensem wi´c prawa do KB muszà wróciç do szlifierni warszawskiej. Kochaƒski pisze, ˝e wpad∏ na pomys∏ zegara MAGNETYCZNEGO, tj. elektycznego na ogniwie arabskim w r. 1659, ale zrealizowa∏ to dopiero w pracowni zegarmistrzowskiej ksi´cia Toskanii we Florencji w r. 1667. Zegar ten zosta∏ opublikowany w r. 1685, wi´c sprawa pochodzenia europejskiej techniki elektrycznej zdaje si´ byç przesàdzona. Kochaƒski wszed∏ do historii nauki europejskiej jako twórca podstaw rachunku ca∏kowego i nauczyciel Leibniza. Juliusz Prawdzic-Tell, HISTORIA RATUSZOWEGO ZEGARA, Gazeta Robotnicza, 2 III 1995, s. 7. Wroc∏awski zegar ratuszowy jest pod wzgl´dem historycznym i tchnicznym czymÊ zupe∏- nie wyjàtkowym w Europie. Przy tej sprawie trzeba zaczàç od krótkiej historii zegarów Êredniowiecznych. Mechanizmy zegarowe znano ju˝ w antyku, ale zosta∏y poznane przez Europ´ jako czasomierze dopiero w wyniku importu z Chin za Justyniana, tj. w I po∏. VI wieku. Wkrótce sta∏y si´ tak popularne, ˝e papie˝ Sabinus (604-6) wyda∏ rozporzàdzenie o dzwonieniu zegarów. W r. 1077 powróci∏o do Chin poselstwo do Barbarzyƒskiego Imperatora Pó∏nocy, któremu przewodzi∏ astronom Su Sung. Wyzna∏ on cesarzowi, ˝e zegary barbarzyƒców sà lepsze od chiƒskich – wobec czego cesarz zleci∏ wykonanie zegara barbarzyƒskiego, który by∏ skomplikowanym wie˝owym zegarem astronomicznym, nap´dzanym wodà. Su Sung uczestniczy∏ w koronacji Boles∏awa Âmia∏ego w Krakowie. A˝ do XIV wieku zegary mechaniczne og∏asza∏y czas tylko dzwonieniem, a na mechaniêmie czas wskazywa∏o wielkie ko∏o z´bate, które malowano i oznaczano znakami Zodiaku. By∏y to budziki nazywane DZWONAMI. Tarcza zegarowa zosta∏a wprowadzona dopiero w latach czterdziestych XIV w. przez Jakuba Dondiego i Richarda Wallingforda - skàd system w∏oski z tarczà 24-godzinnà i angielski z 12–godzinnà. Poniewa˝ do Polski tarcza godzinowa dosta∏a si´ z Pragi, gdzie w r. 1346 Karol IV Luksemburg sprowadzi∏ Jakuba Dondiego, ojca Giovanniego Dondiego, wi´c zostaliÊmy skazani na mniej dok∏adnà tarcz´ w∏oskà. Za najstarszy zegar mechaniczny w Polsce uchodzi zegar ze Szczekocin, przechowywany w muzeum UJ. Jest to mechanizm "przedtarczowy" i polski, który powinien byç wykonany przed r. 1345. Do rangi najstarszego zegara w Polsce pretenduje te˝ zegar na wie˝y ratusza wroc∏awskiego. Dokonujàc jego ogl´dzin stwierdzi∏em wtórnoÊç sygnatury na ramie zegara wie165 ˝owego, na podstawie której metrykuje si´ ten zegar jako pruski i nazywa Gotliebem. Prusacy mieli pi´knà walcówk´, którà eksportowali, wobec czego nie by∏o potrzeby KUCIA drogich i zgrzebnych sztab. Z tej racji wroc∏wski zegar ratuszowy jest chronologicznie STARSZY od zegara ze Szczekocin, który jest nie tylko przedtarczowy, ale i produkcji SERYJNEJ, podczas gdy wroc∏awski jest "monumentalny", czyli wykonany na szczególnà okazj´, o czym mówi te˝ przezwisko B¢KART. On˝e B´kart zosta∏ prawdopodobnie zagrabiony przez halabardników, przy t∏umienia przez rad´ miejskà i Czechów powstania polskiego w r. 1333, z wie˝y koÊcio∏a o∏biƒskiego, do którego Polacy byli przywiàzani fanatycznie, i znalaz∏ si´ na wie˝y Ratusza. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z r. 1336. Poniewa˝ B´kart ma kszta∏t ko∏yski wi´c próbowa∏em go datowaç na r. 1113 - jako wotum dla oÊlepionego w r. 1112 Zbigniewa, który powinien zamieszkaç w wie˝y koÊcio∏a Êw. Piotra w Trzebnicy, jako dzwonnik i zegarnik. Tà drogà szed∏ w r. 1146 do Poznania oÊlepiony przez pryncepsa W∏adys∏awa Piotr W∏ostowic - a poniewa˝ matka Zbigniewa, Jadwiga z Prawdziców, zapisa∏a Trzebnic´ W∏astom, gdy˝ byli wyznania s∏owiaƒskiego, wi´c zegar ten móg∏ si´ potem znaleêç w nekropolii W∏astów na O∏binie i byç obs∏ugiwanym przez oÊlepionego Piotra, gdy˝ zegarnikami byli wówczas Êlepcy. P∏askorzeêba OÊlepienie w Trzebnicy, jest dokumentem oÊlepienia Zbigniewa w r. 1112. Rzeêba pochodzi z bogatego wystroju ufundowanego przez Jadwig´ z Prawdziców trzebnickiego koÊcio∏a Êw. Piotra, które zosta∏o zniszczone przez brutalnà neogotyzacj´ w XIX w. NiesamowitoÊç wie˝y mo˝na t∏umaczyç tym, ˝e by∏a ona mieszkaniem Zbigniewa, gdy˝ w zespole klasztornym, gdzie mieszka∏y mniszki s∏owiaƒskie, mieszkaç nie móg∏. Âlàsk sta∏ si´ rzymskokatolicki dopiero po wygnaniu przez Boles∏awa Wysokiego W∏astów w r. 1192, którzy byli gorliwymi cyrylometodystami. Sam zegar wykonano prawdopodobnie w K∏odzku - ze wzgl´du na elementy techniki czeskiej a nie kurskiej, skàd pochodzi∏a Jadwiga z Prawdziców. Na temat wroc∏awskiego zegara ratuszowego posiadam wi´cej danych, które nie mog∏y byç zamieszczone w tym artykule ze wzgl´du na ograniczenia redakcyjne. Mam jednak nadziej´, ˝e zostanà one uwzgl´dnione w monografii tego zegara. Juliusz Prawdzic-Tell, ANONIMA STRZA¸ PROTESTU; Gazeta Robotnicza, 4 IV 1995, s. 8. W sobotnio-niedzielnym numerze GR z 4-5 marca ukaza∏ si´ na str. 7 anonimowy protest wobec mego artyku∏u Historia ratuszowego zegara. Poczàtkowo uzna∏em spraw´ za proceduralnà i czeka∏em na zapowiedziane sprostowanie, ale poniewa˝ nie doczeka∏em si´, to zmuszony jestem do bezpoÊredniej repliki, gdy˝ jest to wi´cej ni˝ inwektywa, bo wypowiedzenie wiarygodnoÊci, co wymaga uzasadnienia. Anonim zarzuca mi rewizjonizm historyczny, czyli odrzucanie rzeczy, które zosta∏y udowodnione ju˝ dawno, co kojarzy si´ ze s∏awetnym rewizjonizmem marksizmu-leninizmu, jako argumentem terroru ideologicznego i naukowego. Otó˝ w tym wypadku odwo∏ywanie si´ do scholastyki jest powo∏ywaniem si´ na jurysdykcj´ stanu wojennego, który rozwiàza∏ utworzonà przez dr Bronis∏awa Turonia komisj´ uniwersyteckà dla zbadania konrtowersji wokó∏ wroc∏awskich zegarów ratuszowych. Dr Turoƒ - jako by∏y przewodnik naukowy UWr - by∏ zainteresowany te˝ zegarem na wie- ˝y koÊcio∏a Êw. El˝biety, którym chlubi∏ si´ przed wycieczkami naukowymi. Uwa˝a∏ ten zegar za naj∏adniejszy zegar renesansowy w Polsce, ale Politechnika Wroc∏wska uzna∏a go za wyrób fabryki w Halle w r. 1910, choç w Êwietle dokumentów to zosta∏ przerobiony tylko przez pochodzàcego z Halle mistrza Êlusarskiego Galerta. Podczas po˝aru wie˝y koÊcio∏a Êw. El˝biety w r. 166 1975 zegara tego ju˝ na swym miejscu nie by∏o, wi´c bardzo prosz´ o informacj´ w tej sprawie pod nr tel. (3) 61 89 33. Poniewa˝ administratorzy Stanu Wojennego przekazali spraw´ wroc∏awskich zegarów ratuszowych PWr - czyli jednej ze stron konfliktu - wi´c Anonim powo∏uje si´ widocznie na udowodnienie przez Genera∏a Jaruzelskiego i "za∏atwienie" artyku∏em Marka Batyckiego i Rainera Sachsa Zegar ratuszowy we Wroc∏awiu (Prace Naukowe Instytutu Historii Architektury, Sztuki i Techniki PWr, nr 22; Studia i Materia∏y, nr 11, 1989, s. 27-38). Artyku∏ ten oprotestowa∏em zaraz po mym powrocie z NRF w r. 1990. Artyku∏ Batyckiego i Sachsa jest spekulacjà na niekompletnych êród∏ach historycznych, gdy potrzebna jest opinia majstrów oraz historyków techniki i sztuki. Pan Batycki jest zaÊ technikiem, zajmujàcym si´ przypadkowo historià sztuki, a z dr Rainerem Sachsem z Lipska to ch´tniej spotka∏bym si´ w sàdzie w sprawie Skarbu Tysiàclecia. W mych artyku∏ach o zegarach wroc∏wskich wskazywa∏em, ˝e wie˝owy zegar ratuszowy nie ma nic wspólnego z technikà pruskà - co utrzymuj´ - a to, ˝e Johann Gotlieb Klose podpisa∏ si´ na PRZESTAWIONYM w r. 1801 zegarze, jest te˝ do zweryfikowania wspó∏czesnymi metodami technicznymi. Poniewa˝ dr Bronis∏aw Turoƒ umar∏ jeszcze w Stanie Wojennym, wi´c mo- ˝e tylko zabraknàç równie uczciwego i kompetentnego cz∏owieka do zweryfikowania tego aktu prawnego Stanu Wojennego - na który zdaje si´ powo∏ywaç Anonim. ZEGAROWA WALKA RATUSZA Z FARÑ czyli Berufsverbot eines Schwanzschneiders W 1558 r. ukoƒczono renesansowà przebudow´ wie˝y ratusza wroc∏awskiego w postaci obecnego oÊmioboku zegarowego. Mechanizm zegara umieszczono lub pozostawiono w ciemnicy najwy˝szej kondygnacji gotyckiego trzonu wie˝y a powy˝ej, w dolnej kondygnacji oÊmioboku, zamontowano tarcze typu niderlandzkiego. Pochodzàca z ówczesnej przebudowy mechaniczna transmisja zdaje si´ Êwiadczyç, ˝e zamierzano uzupe∏niç stary werk o mechanizm minutowy. Zaniechanie mechanizmu minutowego w zegarze ratuszowym mog∏o byç spowodowane umieszczeniem zegara minutowego na wie˝y farnego koÊcio∏a Êw. El˝biety, która - jako obserwacyjna - mia∏a znacznie lepsze warunki widokowe i zosta∏a przebudowana ZEGAROWO ju˝ w l. 1534-35. Rada miejska skonfiskowa∏a jednak mechanizm dzwonny zegara farnego, gdy˝ postaç jacka wybijajàcego halabardà godziny by∏a niecenzuralna. Postawono pacho∏ka, który wydzwania∏ godziny M¸OTKIEM. Trwa∏o to do r. 1580, gdy rada miejska wprowadzi∏a we Wroc∏awiu zegarowe tarcze angielskie, tj. podzia∏ doby 2 razy po 12 godzin, i wyznaczy∏a jako ZEGAR WZORCOWY przebudowany do obecnego stanu wschodni zegar ratuszowy, wobec czego zegar na wie˝y farnej zosta∏ zatrzymany. We Wroc∏awiu katedrà luteraƒskà by∏ koÊció∏ Êw. Marii Magdaleny, natomist fara Êw. El˝- biety by∏a oÊrodkiem katolicyzmu, co trwa∏o do cz´Êciowego zburzenia jej w czasie wojny trzydziestoletniej. Poniewa˝ doszliÊmy do wniosku, ˝e projektantem obecnej wie˝y renesansowej fary wroc∏awskiej, jak i znajdujàcego si´ tam do lat pi´çdziesiàtych XX w. zegara, by∏ kanonik wroc∏awskiej kolegiaty Êw. Krzy˝a Miko∏aj Kopernik, wobec tego fundatorem ca∏ego dzie∏a powinien byç przyjaciel Kopernika i legat króla polskiego we Wroc∏awiu Jan Dantyszek. Dantyszek by∏ eksporterem ˚elaza Gdaƒskiego do Hiszpanii i papieskim cenzorem Kopernika. To suponuje, ˝e jacek mia∏ twarz Dantyszka, wobec czego rada miejska mog∏a wyprosiç sobie WYDZWANIANIE GODZIN W LUTERA¡SKIM WROC¸AWIU PRZEZ PAPIST¢. Zegar farny zosta∏ uruchomiony dopiero po zjednoczeniu Niemiec w r. 1871 - czyli w∏aÊciwie na podstawie cesarskiej konwencji tolerancyjnej. Wtedy zainstalowano w nim elektryczny mechanizm dzwonny. Za∏o˝one wówczas tarcze zegarowe nie ratowa∏y estetyki wie˝y, wi´c 167 w poczàtku XX w. zaproszono eksperta fabryki zegarów w Halle, który zleci∏ przeróbk´ zegara mistrzowi Êlusarskiemu Galertowi. Tarcze z Halle okaza∏y si´ jednak równie niegustowne, tak ˝e myÊlano nawet o neogotyckiej przebudowie wie˝y, co zarzucono w zwiàzku z planami przebudowy centrum Wroc∏awia na wzór Chicago. Sprawa zegara farnego t∏umaczy w∏aÊnie niegustownoÊç renesansowej wie˝y Êw. El˝biety. Wszyscy wiedzieli, ˝e szpeci miasto, ale lekarstwa na to nie znaleziono. Szpeci zaÊ dlatego, ˝e zosta∏a okaleczona. He∏m mia∏ byç z∏ocony matowo a na latarni mia∏a byç iglica z dzwonem miskowym i kr´càcym si´ wokó∏ niej jackiem, wybijajàcym godziny halabardà. Jacek mia∏ si´ kr´ciç wokó∏ dzwonu 4 czy 6 razy na dob´, co by∏o doskona∏ym wskaênikiem czasu PO PROFILU iglicy. By∏a to estetyka halabardy. Argumentem za tym jest mn. to, ˝e w r. 1514 Kopernik uruchomi∏ bani´ obrotowà na fromborskiej latarni morskiej, gdzie umieÊci∏ swe obserwatorium - na jakiej zasadzie móg∏ dzia- ∏aç cymbalista czyli jacek dzwonu miskowego we Wroc∏awiu. Tarcze Kopernika by∏y typu niderlandzkiego i bogato zdobine, co eliminowa∏o drugi mankament wie˝y farnej. NaÊladowaniem tego jest obecna wie˝a ratuszowa, gdzie sztuczne spatynowano tarcze zegarowe, co jest prymitywizmem. Trzeba sprawdziç, czy obecne tarcze ratuszowe nie sà AUTENTYCZNYMI TARCZAMI KOPERNIKA, które Êciàgni´to z fary, bo ich interpretacja nie przekonuje mnie. Z mych opracowaƒ wynika, ˝e Kopernik robi∏ zegary w szlifierni Dantyszka w GdaƒskuOliwie. S∏ynny zegar Karola V na 1800 kó∏ z´batych powinien byç stamtàd, a identyczny zegar powinien otrzymaç od Bony Sulejman Wspania∏y. Zegar taki zachowa∏ si´ w postaci Zegara Karasia w Lublinie, który wykona∏ go na zamówienie Aleksandra Wielopolskiego na podstawie rysunków Kopernika znalezionych w archiwum warszawskim. Zegar ten mia∏ byç z∏o˝ony w ho∏dzie carowi w zdobytym Konstantynopolu, ale Zygmunt Wielopolski zosta∏ wygnany przez koteri´ germanofilskà. Uwa˝am – i mam argumenty za tym – ˝e Miko∏aj Kopernik by∏ wynalazcà a˝ dwóch wychwytów zegarowych: oscylacyjnego (cross beat escapement – Kreuzschlaghemmung) oraz Kotwica–Balans. Po wyp´dzeniu Kopernika przez luteranów z Gdaƒska Bona urzàdzi∏a mu szlifierni´ w Warszawie. Poniewa˝ w Warszawie nie by∏o s∏ynnych hamerników gdaƒskich, którzy potrafili wykuwaç oscylatory, wi´c Kopernik wymyÊli∏ w Warszawie system KB, który zosta∏ utajniony jako chronometryczny. Wychwyt Birgiego powinien te˝ pochodziç z Warszawy, gdy˝ Birgi kilka lat pracowa∏ w szlifierni warszawskiej. Ze szlifierni warszawskiej pochodzà s∏ynne ORFEUSZE, których musia∏o byç ile by∏o poselstw ˝a∏obnych, a ca∏a Europa s∏ucha∏a ze wspó∏czuciem tego skowytu. Wszystkie zegary z wychwytem oscylacyjnym, a jest ich w Europie z dziesi´ç, powinne byç wykonane przez Kopernika w szlifierni Dantyszka w Oliwie. Moje Êledztwo w sprawie Anonima wykaza∏o, ˝e jest to sprawa heraldyczna, jak u mnie. Przodek Anonima szy∏ surdut dla hercoga, który nie doÊç, ˝e mu nie zap∏aci∏, to jeszcze kaza∏ zmieniç nazwisko na Schwanzschneider czy coÊ podobnego - ˚EBY WSZYSCY WIEDZIELI CO TO ZA KRAWIEC. Z powodu Berufsverboten musia∏ ten Schwanzschneider jechaç tam, gdzie nie znano niemieckiego. ZAGADKA WIE˚Y KOPERNIKA Dawno pisa∏em, ˝e Wie˝a Kopernia nic wspólnego z Obserwatorium Kopernika nie mia∏a. Gdy w r. 1583 przyby∏ do Fromborka Eliasz Cimber - asystent Tychona Brahego - i zapyta∏ o obserwatorium Kopernika, to wskazano mu Baszt´ Kopernika, czego Cimber nie uzna∏ za wiarygodne. Ja jeszcze przed przeczytaniem tej historii uzna∏em, ˝e w Baszcie Kopernika móg∏ byç lamus Ko168 pernika. Przyrzàdy astronomiczne móg∏ Kopernik ustawia∏ na p∏ycie w ogrodzie kanonii Êw. Stanis∏awa, która by∏a letnim domem astronoma, ale w∏aÊciwe obserwatorium mieÊci∏o si´ w bani LATARNI MORSKIEJ. Cimber nie uzna∏ Baszty za obserwatorium, gdy˝ nie nadawa∏a si´ do tego, a Kopernik biedakiem nie by∏. Kopernik wyda∏ na przebydow´ Wie˝y 175 grzywien srebra, co by∏o kapita- ∏em, wi´c nie mog∏o si´ to odnosiç do turmy, którà nam pokazujà. W rachunkach kapitu∏y jest pod r. 1513 pozycja: Sznur do zegara za jednà grzywn´ srebra. Tak drogi sznur musia∏ byç z juty indyjskiej do zegara SPECJALISTYCZNEGO. Wg mnie by∏ to sznur do sferycznego zegara astronomicznego Jana Skalskiego, który widzimy na rysunku Hartknocha. Rysunek Hartknocha przedstawia Frombork przed przebudowà przez Kopernika, co polega∏o g∏ównie na zakopaniu po r. 1525 fosy i przebudowie m∏yna na koÊció∏ Êw. Miko∏aja, do którego dobudowano ogromnà dzwonnic´, gdzie przeniesiono olbrzymie dzwony katedralne, nazywanymi odtàd Dzwonami Kopernika. Te dzwony nie mog∏y byç w latarni morskiej, ale prawdopodobnie w dzwonnicy katedralnej, którà Kopernik przebudowa∏ na grobowiec dla siebie i Dantyszka, który finansowa∏ budow´ obecnego prezbiterium katedralnego, z kryptà grobowà dla kanoników. Historia obesz∏a si´ jednak okrutnie z fromborskim dzie∏em Kopernika. Dzwonnica Êw. Miko∏aja zosta∏a wysadzona przez Gustawa Adolfa, gdy˝ Dzwony Kopernika by∏y za du˝e, by za- ∏adowaç je na okr´ty. Gustaw zagrabi∏ te˝ wszystkie pamiàtki po astronomie a grobowiec Kopernika zosta∏ zlikwidowany przez Szembeka, który urzàdzi∏ tam KAPLIC¢. Rysunek Adlerholda przedstawia Frombork po wybudowaniu WIE˚Y KOPERNIKA, ale przed za∏o˝eniem w r. 1515 iglic´. Wie˝a ta by∏a przebudowanà LATARNIÑ MORSKÑ. Na gotyckim trzonie latarni zlikwidowano 3 segmenty a wybudowano 5 + iglica. Obserwatorium Kopernika by∏o w bani obrotowej, którà widzimy u Adlerholda na segmencie IV. Renesansowa wie- ˝a fary wroc∏awskiej jest wi´c ARCHITEKTURÑ KOPERNIKA, tylko okaleczonà. Jest problem, czy Tychon Brache zakupi∏ obserwatorium Kopernika z Fromborka, czy z wie˝y koÊcio∏a Mariackiego w Gdaƒsku? skàd zdaje si´ pochodziç portret Kopernika. Krzysztof KwaÊniewski, PODANIA WROC¸AWSKIE; RZEKA Wroc∏aw 2000, 268 ss. Jest kilka legend o POCZÑTKACH WROC¸AWIA. Nazw´ miasta wyprowadza si´ od jakiegoÊ WRATYS¸AWA - ale ju˝ dawno zuwa˝ono, ˝e mog∏o to byç imi´ tytularne jakiegoÊ TRYUMFATORA, w tym równie˝ zbiorowego, jak TRYUMFALNY POWRÓT S¸OWIAN. Niemcy zwracali uwag´, ˝e mog∏a to byç polska nazwa WROTA S¸AWY, gdy nazwa niemiecka mo˝e pochodziç od Bramy S∏awy. Poniewa˝ nazwa rzeki pochodzi od Âlàskiej wODRY wi´c wczeÊniej rzeka, która p∏yne∏a do Hamburga, mog∏a byç S¸AWÑ, a przedtem WIDAWÑ, którà lokalizuje si´ gdzieÊ na Pomorzu. Tym Wratys∏awem by∏ wyraênie Lech Afrykaƒski, który przyby∏ do Wroc∏awia w r. 550 ze zdobytego przez Wandalów Afrykaƒskich Belgradu, a w r. 568 uczyni∏ Wroc∏aw stolicà. Wówczas wszystkie moce kamieniarskie skierowano do produkcji P¸YT GRANITOWYCH, którymi wy∏o˝ono miasto a które zbrakowali dopiero Prusacy. Inna tradycja mówi, ˝e za∏o˝ycielem Wroc∏awia by∏ Juliusz Cezar. Pochodzi to stàd, ˝e Cezar by∏ goÊciem Lestka, którego wypada identyfikowaç z Leszkiem Chytrym, którego Cezar nazywa Ariowistem. KK pisze, ˝e jako pierwszy zapisa∏ tà tradycj´ Wincenty Kad∏ubek, ale tradycja wroc∏awska jest niezale˝na od krakowskiej, wed∏ug której szwagrem Cezara by∏ Lubran, syn Leszka Chytrego. Kad∏ubek pisa∏ na podstawie Kroniki Wielkiej w Archiwym Koronnym na Wawelu, która zagine∏a w czasie Potopu. Pisa∏em wielokrotnie, ˝e tradycja o weselu Julii z Lubranem w Lubià˝u jest rzeczowa historycznie, tylko ˝e Cezarowi nie chodzi∏o o podbój Âlàska. B´dàc najbardziej zad∏u˝onym m´- 169 ˝em stanu w historii móg∏ odzyskaç wyp∏aca∏noÊç przez zagrabienie karpackiej metalurgii STALI, czemu sprzeciwi∏ si´ Leszek, wypraszajàc Rzymian przez Salowi´, którà nazwali GLACIES czylilód. Rozdzia∏ O KAMIENNEJ G¸OWIE NA KATEDRZE WROC¸AWSKIEJ, zdaje si´ mówiç o spisku. G∏owa ma twarz z nawy bocznej, tylko w starszym wieku. To znaczy∏oby, ˝e jest to MURATOR, który przebudowywa∏ katedr´ po ostrzale mongolskim, gdy rune∏a wie˝a pó∏nocna. Rozkuto wówczas okna, za∏o˝eno ∏uki przyporowe i zbudowano wie˝e sztaufowskie. Miast jednak zap∏aciç muratorowi to rada oskar˝y∏a go o Z¸E fundamentowanie i Êcie∏a. Âwiadczy o tym URWANIE SI¢ FRYZU POD G¸OWÑ, i wtórny wyraênie mur z wmurowanà g∏owà z rzekomym p´kni´ciem fundamentowym.. Przy tej sprawie warto przypomnieç o PA¸ACU KRÓLEWSKIM Henryka Brodatego. By∏ on na Wzgórzu Polskim. Gdy mieszczanie Êredzcy zdobyli pod Legnicà majestatyczny skarb Z∏otej Ordy to murator Pa∏acu Królewskiego wybudowa∏ wspania∏y ratusz Êredzki, którego jednak nie ukoƒczy∏ z powodu I Êledztwa w sprawie tego skarbu w r. 1245. Murator ten wyjecha∏ do Torunia, gdzie wzniós∏ cudowny ratusz toruƒski, a po r. 1259, na zlecenie Âwi´tope∏ka, wybudowa∏ DUPLIKAT pa∏acu wroc∏awskiego w postaci pa∏acu Wielkiego Mistrza w Malborku. Pa∏ac królewski Henryka Brodatego zosta∏ rozebrany przez mieszczan wroc∏awskich jako cytadela. W koÊciele Bo˝ego Cia∏a jest malunek Joannita i franciszkanin. Franciszkanin odwraca g∏ow´ ze wstr´tem na wenecki strój joannity - ˝e jaja na wierzchu - ale w katedrze mamy tego samego joannit´ w towarzystwie dwóch dam, matki i córki, które nie majà nic naprzeciw. W PODANIACH O KOÂCIELE ÂW. EL˚BIETY, jest mowa o buncie wroc∏awskim w r. 1418. By∏o to POWSTANIE HUSYCKIE, st∏umione przez KRZY˚OWCÓW Zygmunta Luksemburskiego w r. 1420. Status krucjaty by∏ tu niezb´dny ze wzgl´du na Polsk´. Bazaltowe kule w murze I koÊcio∏a Êw. Maurycego pochodzà w∏aÊnie z r. 1420 - czyli ˝e jest to POLSKA ÂCIANA P¸ACZU. Znacznie trudniejszy do interpretacji historycznej jest rozdzia∏ O KARLE NA WIE˚Y KOÂCIO¸A ÂW. EL˚BIETY. Jest to zredagowana dla ludu sprawa Mistrza Miko∏aja, z której zdaje si´ wynikaç, ˝e Miko∏aj Kopernik przeklà∏ luteraƒski Wroc∏aw. Historia zaczyna si´ od odebrania z recenzji ksi´gi lekarskiej Mistrza Miko∏aja przez s∏ug´ Miko∏ajka i przyjaciela JaÊka, którym powinien byç Jan Dantyszek. Kopernik z Dantyszkiem mieszkali w Legaturze, która zosta∏a rozbudowana na kamienic´ naprzeciw pomnika Jana XXIII. Projektantem i budowniczym Legatury, wg której wybudowano potem Pa∏ac Biskupi, by∏ Miko∏aj Kopernik. Miko∏ajek by∏ szpiclem rady miejskiej, której dostarczy∏ odbitki kluczy na wie˝´ Êw. El˝biety, gdzie by∏a winda, gdy˝ Gruby Jasiek czyli Dantyszek mia∏ trudnoÊci z chodzeniem po schodach, choç by∏ oduczany przez Chudà Bab´ od ob˝arstwa i d∏ugiego spania. W czasie zawodów kurkowych Miko∏ajek uda∏ si´ z podrobionymi kluczami na wie˝´, ale w pracowni zasta∏ Chudà Bab´, która rzuci∏a si´ naƒ z krzykiem: MAM CI¢ ¸OTRZE! CO TU ROBISZ? DOBRZE ˚E W POR¢ TU PRZYSZ¸AM ZA TOBÑ!!! Miko∏ajek udusi∏ Bab´ i - czego mo˝na si´ domyÊlaç - wpuÊci∏ halabardników, którzy zrobili rewizj´ i znaleêli dossier: PAN RAJCA SZOLC, ZAMORDOWANY PRZEZ KONRADA I PIOTRA PETERSÓW. - Po rewizji halabardnicy zrzucili Miko∏ajka z wie˝y. Mistrz Miko∏aj urzàdzi∏ pogrzeb Chudej Babie i Miko∏ajkowi, i wyniós∏ si´ do Warszawy, gdzie Królowa Bona urzàdzi∏a mu szlifierni´ do produkcji zegarów, gdy˝ luteraƒski Gdaƒsk wyprosi∏ go równie˝, konfiskujàc pracowni´ na wie˝y Mariackiej i uniemo˝liwiajàc dalszà produkcj´ zegarów w szlifierniach oliwskich. W Warszawie nie by∏o jednak s∏ynnych hamerników gdaƒskich, wi´c Kopernik - widzàc ˝e si´ z tymi partaczami warszawskimi nie dogada - zrezygnowa∏ z wychwytu oscylacyjnego na rzecz systemu kotwica-balans, który przypisuje si´ Huygensowi, 170 Hooke'owi i Kochaƒskiemu. Przywilej królewski dla szlifierni warszawskiej ma dat´ 4 II 1539 r, wobec czego tragedia na wroc∏awskiej wie˝y farnej powinna byç jesienià 1538, gdy˝ Mistrz Miko∏aj sp´dza∏ lato we Fromborku i Gdaƒsku. W r. 1995 Gazeta Robotnicza zgodzi∏a si´ na drukowanie mego cyklu o zegarach wroc∏awskich. Artyku∏ HISTORIA RATUSZOWEGO ZEGARA wywo∏a∏ jednak furi´, ale nie z powodu przekleƒstwa Mistrza Miko∏aja tylko odebrania tytu∏u IMPERATORA PÓ¸NOCY cesarzowi Henrykowi IV na rzecz Boles∏awa II. Chodzi∏o o s∏ynny chiƒski zegar ASTRONOMICZNY Su Sunga, którego system pochodzi∏ z dworu Imperatora Pó∏nocy. Opis tego zegara zachowa∏ si´, wobec czego zbudowano takie zegary w USA i Wielkiej Brytanii. Ja t∏umaczy∏em, ˝e zegar ten zosta∏ z∏upiony w zdobytym w r. 1064 Konstantynopolu a Chiƒczycy, którzy przybyli na koronacj´ w r. 1076, odrysowali go. Bezsensowna w polskich warunkach zegarowa turbina wodna zegara Boles∏awa II przedstawiona jest w oksfordzkiej Biblii Bodleian, jako indykcja: TY POP¸YNIESZ DO ZIEMI ÂWI¢TEJ MORZEM A JA PÓJD¢ DROGÑ. W zwiàzku z tym Niemcy WYKUPILI Gazet´ Robotniczà, czym za∏atwili spraw´ Zegara Kopernika na wie˝y koÊcio∏a Êw. El˝biety. Mechanizm naj∏adniejszego zegara renesansowego w Polsce zniknà∏ przed po˝arem wie˝y w r. 1975, który wydarzy∏ si´ w nocy, kilka godzin po protestowaniu przeze mnie Satelitarnej Detekcji Z∏ota na dziedziƒcu Akademii Ekonomicznej - co za∏atwi∏ Bundestag, tak jak Êledztwo w sprawie Holokaustu i ANTIKOMUNISTISCHBEFEL. FOCUS BEHAIM GLOBUS; Ausstelungkataloge des Germanischen Nationalmuseum. Herausgegeben von Gerhard Bott; Teil 1: Aufsaetze; Teil 2: Katalog; Verlag des Germanischen Nationalmuseum, Nuernberg 1992-93, album 997 ss Wielka wystawa Focus Behaim Globus (FBG) w Germaƒskim Muzeum Narodowym (GMN) w Norymberdze by∏a cz´Êcià obchodów Pi´çsetlecia Odkrycia Ameryki przez Krzysztofa Kolumba i PI¢åSETLECIEM Globusu Behaima (GB). GB jest doskona∏à ilustracjà geograficznà Êredniowiecza, ogarni´tego ju˝ fermentem intelektualnym i poszukujàcym ujÊcia nagromadzonej energii, jak przed krucjatami. Nie jest przypadkiem, ˝e GB powsta∏ w Norymberdze, mieÊcie o tradycji samorzàdowej oraz niezale˝nej myÊli politycznej i finansowej, które uprawia∏o dalekosi´˝ny handel, na wzór hanzeatycki, wysy∏ajàc swych konsulów do ró˝nych miast niemieckich i europejskich. Geniusz niemiecki przejawia∏ si´ te˝ w kolekcjonerstwie, które jest tezauryzacjà historycznà, kapitalizujàcà si´. Niemcy wykorzystali Rok Kolumbowski dla zaprezentowania swego kapita∏u historycznego i roli w poszerzaniu horyzontu geograficznego, gospodarczego, finansowego i naukowego, bo – jak to ∏adnie powiedziano w FBG – pomimo kl´sk NIEMCY AWANSOWA¸Y – w∏aÊnie dzi´ki swej samorzàdowoÊci. Martin Behaim (MB) dzia∏a∏ w Portugalii jako ZAWODOWY MATEMATYK i Uczeƒ Regiomontana, a poniewa˝ nie studiowa∏ oficjalnie wi´c fachu powinien si´ uczyç jako s∏u˝àcy. Po Êmierci mistrza w r. 1476 MB powinien pracowaç w zegarmistrzowni Bernharda Walthera, który jako czynny astronom potrzebowa∏ takiego asystenta. Autorzy FBG zwracajà uwag´, ˝e na kamieniach upami´tniajàcych odkrycia portugalskie w Afryce brakuje nazwiska czy znaku MB – ale nie przeczy to jego udzia∏owi, gdy˝ kamienie te odkuto w Lisbonie przed jego zaciàgni´ciem si´ a on móg∏ byç traktowany jako woluntariusz. GB jest kompendium przedkolumbowskiej wiedzy geograficznej, gdy˝ poza kartografià sà tam komentarze z danymi. Ja jednak uwa˝am GB za handlowe zdyskontowanie goràczki geograficznej, gdy˝ znana nam jego wersja zdaje si´ byç wzorcem serii poligraficznej. I wersja GB powinna powstaç ju˝ na podstawie listu MB z Lisbony w r. 1488 o odkryciu Angoli i drogi do Indii wokó∏ Afryki – w kompilacji z mapà Toscanellego – co mieszczanie norymberscy postanowili 171 sprzedaç. List MB z wezwaniem o kapita∏owe zaanga˝owanie si´ w handel indyjski wokó∏ Afryki powinien przywieêç Pablo da Gama, który musia∏ zaraz jechaç do Polski, która mia∏a stosunki dyplomatyczne z Persjà, co dawa∏o Portugalczykom szanse na korzystanie z portów iraƒskich (S∏abczyƒski W., Polscy podró˝nicy i odkrywcy, PWN Warszawa 1973, s. 34-5). Poniewa˝ finansowa misja Pabla w Niemczech i Polsce nie powiod∏a si´ wi´c w r. 1491 MB musia∏ sam jechaç do rodzinnego miasta. Miast kapita∏u otrzyma∏ tylko porady, ˝eby Portugalczycy poszukali ZACHODNIEJ drogi do Indii, oraz propozycj´ firmowania poligraficznej edycji sporzàdzonego przez Glockenthona globusu geograficznego BEHAIMA. MB nie by∏ tym widocznie zachwycony, skoro globusu nie podpisa∏, choç go uzupe∏ni∏ – tak ˝e na zachowanym egzemplarzu, b´dàcym niewàtpliwie w∏asnoÊcià MB, istnieje tylko podpis autorski Glockenthona (Kraemer W., Die Entdeckung und Erforschung der Erde, VEB Leipzig 1976, s. 192). W zwiàzku z tà mà metrykà, która zyska∏a pewien oddzwi´k w Niemczech, wypada zrelacjonowaç do GB francuski globus Laon (FBG, 220), jako ewentualnie pochodny I lub II wersji GB, oraz berliƒskà kopie GB (FBG, 661), jako egzemplarz handlowy GB, gdy˝ oficjalna metryka, jako "kopia z XIX w", nie przekonuje mnie jako historyka techniki. Oficjalna faksymila cesarska powinna byç w XIX w. emaliowana. List Hieronima Muenzera do króla Portugalii Jana II (FBG, 182) z 14 VII 1493 by∏ w∏aÊciwie akredytacjà MB na konsula norymberskiego na Azorach. Muenzer proponowa∏ zorganizowanie portugalsko-niemieckiej wyprawy z Azorów NA ZACHÓD - do Chin i Indii - i wymieni∏ jako w∏aÊciciela przyrzàdów nawigacyjnych MB króla niemieckiego Maksymiliana I, który nie chcia∏ si´ widocznie anga˝owaç finansowo. Wniosek z tego jest taki, ˝e przyrzàdy te powinne powstaç w wiedeƒskiej pracowni Dorna, wed∏ug najnowszej wiedzy i techniki astronomicznej. W liÊcie sà wymienione cylindry, co mog∏o byç lunetà. Pobyt MB na Azorach w l. 1493–1507 jest znowu wielkà zagadkà, którà próbuje si´ t∏umaczyç legendà o angielskiej niewoli MB. Sprawà tà ineresuj´ si´ od dawna i mog´ powiedzieç, ˝e wprawdzie stosunki portugalsko-angielskie zepsu∏y si´ dopiero w zwiàzku z II wyprawà Corterealów na Labrador w r. 1501, ale Behaim móg∏ byç aresztowany w Anglii w zwiàzku z II podró˝à Giovanniego Cabota w l. 1498–9. Droga Gosnolda zosta∏a odkryta dopiero w r. 1602, wobec czego wczeÊniej Anglicy powinni p∏ywaç do Ameryki przez Azory. Wg raportu Jana Skalskiego z r. 1471 to Anglicy byli na Labradorze ju˝ w r. 1470, gdzie uciekli z Islandii przed Duƒczykami, Polakami i Portugalczykami - wi´c to chyba tych Anglików usuneli z Labradoru Corterealowie? W mowie pogrzebowej Wagenseila w r. 1681, opracowanej na podstawie archiwów norymberskich, zosta∏ zacytowany jakby fragment testamentu MB (FBG, 762). Behaim przedstawia tam siebie jako WIELKIEGO ODKRYWC¢ AMERYKI, który znalaz∏ przejÊcie mi´dzy Atlantykiem a Pacyfikiem i "przew´drowa∏" ca∏y Ocean Âwiatowy. Tym w∏aÊnie t∏umaczy si´ najwi´kszy szkopu∏ chronologii odkryç hiszpaƒsko-portugalskich, a mianowicie niewàtpliwe odkrycie CieÊniny Magellana przed Magellanem. Wg mnie nie by∏ to jednak testament MB, ale testament Micha∏a Cholewy jako admira∏a w´gierskiego, który by∏ autorem raportów z r. 1477 i 1483, które mog∏y byç dostarczone Behaimowi - z tym Testamentem - przez Maksymiliana I w l. 1491–93. To uwalnia Behaima od obowiàzku ODKRYWANIA CIEÂNINY MAGELLANA. Wystawa FBG m´czy∏a bogactwem. Zdecydowana wi´kszoÊç eksponatów pochodzi∏a z zasobów GMN. W katalogu FBG rzuca si´ w oczy kolekcja astrolabiów, globusów czy przyrzàdów astronomicznych, co daje poj´cie o tzw. kulturze technicznej, którà moglibyÊmy nazwaç z powodzeniem norymberskà. Autorzy i redaktorzy FBG - a jest ich ca∏a kopa - sk∏adajà jednak ho∏d Z∏otemu Globusowi Jagielloƒskiemu, wypo˝yczonemu na tà wystaw´, który jest pomnikiem polskiego geniuszu mieszczaƒskiego, gdy˝ jego twórcà by∏ dzia∏ajàcy na W´grzech Marcin Byli172 ca z Olkusza, reprezentujàcy nauk´ polskà. Pomini´cie zaÊ w FBG MBzO godzi w Regiomontana, gdy˝ zostali oni wydelegowani przez papie˝a Paw∏a II do za∏o˝enia Akademii Naddunajskiej w Bratys∏awie w r. 1466. Z tej racji zegar s∏oneczny Regiomontana (FBG, 614) powinien byç darem z audiencji watykaƒskiej, wobec czego identyczny powinien otrzymaç Bylica. WÊród przyrzàdów MBzO majà byç wykonane przez Regiomontana. W FBG brakuje zegara z zasobu GMN z prymitywnym astrolabium zegarowym, który jest metrykowany: NORYMBERGA (?), OK. 1500 (Uresowa L., Zegary, WAiF W–wa 1987, s. 97). Datowanie tego zegara "po Regiomontanie" nie ma sensu, gdy˝ Regiomontan powinien otrzymaç ten zegar na W´grzech i zaprojektowaç FUNKCJONALNE astrolabium zegarowe, jakie mamy np. w Gdaƒskim Zegarze Astronomicznym z r. 1469. Zegar norymberski jest wyraênie zegarem w´gierskim, który ja datuj´ na rok 1444. Ten szowinizm naukowy i techniczny jest widoczny np. w The International Dictionary of Clocks (Smith A., Chanceller Press London 1996), gdzie jest tylko jeden polski podmiot, którego NIE MO˚NA BY¸O POMINÑå. Jest to Globus Nieba Marcina Bylicy, zametrykowany jako wykonany w wiedeƒskiej pracowni Dorna pod nadzorem Bylicy ok. r. 1480 (s. 324-5). Wg IDC to GNMB jest najstarszym Êredniowiecznym globusem nieba - poza arabskim globusem nieba z ok. 1100 r, gdy Arabowie poznali na po∏udniowym Atlantyku gwiazdozbiory Po∏udnia. Poza GNMB w IDC jest jeszcze wzmiankowany Z∏oty Globus Jagielloƒski, jako wykonany prawdopodobnie w tym samym warsztacie, ale z mapà globusowà z oko∏o roku 1507 (s. 326). Poniewa˝ GNMB z Arabskim Globusem Nieba nie ma nic wspólnego wi´c ja mam prawo powiedzieç, ˝e GNMB powsta∏ na podstawie raportu komandora Cholewy z 1477 r, który mówi∏ o odkryciu wschodniego wybrze˝a Ameryki, od Bostonu do ujÊcia La Platy, i pó∏nocnego brzegu Po∏udniowej Georgii, skàd wyprawa uda∏a si´ do Gwinei Portugalskiej. Raport ten zachowa∏ si´ w kilku wtórnych dokumentach, z czego odnoÊnie GNMB najwa˝niejszym jest list Vespucciego opisujàcy fikcyjnà podró˝ w l. 1501-2. Vespucci odby∏ tylko jednà podró˝ do Ameryki, z Hojedà w l. 1499–1500, ale jego fantastyczne listy nie sà ∏garstwem tylko PLAGIATEM raportów Cholewy, co wnioskowano ju˝ dawno. Ci którzy nie chcà tego uznaç, i budowaç na tym, muszà si´ zdaç na Arabski Globus Nieba z r. 1100. Efektem raportów Cholewy z r. 1477 i 1483 jest opublikowana w Krakowie w r. 1512 mapa Jana ze Stobnicy, której w FBG brakuje równie˝. Poza pomini´ciem mapy JSt ca∏y "tabor" FBG jest te˝ blokowant przez nieodpowiedzialne metrykowanie Z∏otego Globusa Jagielloƒskiego - jako francuskiego z I po∏. XVI w (FBG, 668-70), gdzie dodatkowo jest b∏àd rzeczowy. Ja z francuskim metrykowaniem ZGJ zetknà∏em si´ tylko w ksià˝ce ZnajomoÊç Ameryki w Polsce Okresu Odrodzenia (Wróblewski R., PWN W–wa 1977), w recenzji do której wykaza∏em to szalbierstwo (Czasopismo Geograficzne, XLIX, 1978, 4, s. 496-7). Poniewa˝ Niemcy uznali w r. 1956 ZGJ za dzie∏o NIEMIECKIE wi´c teraz wypada im si´ wycofywaç z tym do Francji. W zwiàzku jednak z zametrykowaniem ZGJ przez IDC WIEDNIEM i wiekiem XV, a WTÓRNEJ mapy globusowej rokiem 1507, to ca∏a heca z rzekomo francuskà proweniencjà tego podmiotu europejskiego jest tylko SZAMOTANIEM SI¢. Wiedeƒ do r. 1490 nale˝a∏ od W´gier, co potwierdza mojà metryk´ ZGJ przynajmniej politycznie. Gdy w r. 1979 przynios∏em do Czasopisma Geograficznego artyku∏ Chronologia i datowanie Z∏otego Globusa jagielloƒskiego to dr Janina Piasecka wyzna∏a mi swà hipotez´ o W¸OSKIM POCHODZENIU ZGJ, czemu stanowczo zaprzeczy∏em. Nie wiem na czym opiera∏a si´ ta hipoteza, ale jeÊli na relacji z zegarmistrzowskiego warsztatu Medyceuszy w r. 1484, gdzie jest mowa o wymianie spr´˝yn z bràzu (berylowego) na stalowe (czyli gorsze) we WSPANIA¸YM ZEGARZE PLANETARNYM (armilarnym) oraz zegarze "w bu∏awie", to musz´ zauwa˝yç, ˝e W´grzy mieli wówczas najlepszà metalurgi´ w Europie, a bu∏awy by∏y W∏ochom potrzebne tak jak ma∏pom. Bu∏awa s∏u˝y∏a bowiem do w´gierskiej ko173 mendy migowej i j´zyka migowego. Tarcza zegarowa w bu∏awie w´gierskiej musia∏a wi´c byç na ∏ysinie a nie twarzy, jak to jest na w∏oskiej rekonstrukcji (Zajdler L., Dzieje zegara, WP W-wa 1977, s. 213). Wg mnie to zegary te by∏y darem króla Macieja Korwina, wobec czego pierwotna mapa globusowa pochodzi∏a z raportów Cholewy z 1477 i 1483 – co metrykuje Z∏oty Globus Jagielloƒski, jako zaprojektowany przez Marcina Bylic´ i wykonany w kilku egzemplarzach na r. 1484. W r. 1506, w zwiàzku z og∏oszeniem ba∏amutnych Listów Vespucciego i wersji, ˝e Kolumb dop∏ynà∏ do Azji a Vespucci odkry∏ Nowy Âwiat, uaktualniono ZGJ, eliminujàc Ameryk´ Ârodkowà i Pó∏nocnà oraz nanoszàc nazw´ AMERYKA na Ameryce Po∏udniowej i AUSTRALII!!!??? Autorem TEJ mapy na Z∏otym Globusie Jagielloƒskim by∏ przebywajàcy wówczas w Rzymie Bernard Wapowski - na którego powo∏ywa∏a si´ dr Piasecka, ale ja tego nie rozumia- ∏em, gdy˝ musia∏em negowaç jej hipotez´. W r. 1509 ca∏a ta spekulacja nie mia∏a ju˝ jednak sensu, gdy˝ w Niemczech wiedziano, ˝e Kolumb i Vespucci odkryli TEN SAM KONTYNENT, który op∏ynàç mo˝na tylko OD PO¸UDNIA (Babicz J. i Walczak W., Zarys historii odkryç geograficznych, PWN W–wa 1970, s. 157). W zwiàzku z tym JSt opublikowa∏ STARÑ map´ ZGJ w postaci planiglobów. Planigloby JSt zosta∏y umieszczone w alegorycznej winiecie Szalbierskiej Mapy Jezuickiej z datà 1507, na których zresztà zarys Ameryki jest znacznie dok∏adniejszy ni˝ na ekspozycji kartograficznej. Wykaza∏em, ˝e SzMJ by∏a zagraniem hiszpaƒskiego ministerstwa Skarbu przeciw kolumbistom, przez promowanie na ODKRYWC¢ AMERYKI Ameriga Vespucciego, oraz strza∏em cesarza Karola V we francuskà r´k´ nad Florydà. Datowa∏em tà map´ na rok 1520 (moja recenzja: Pierluigi Portinaro and Franco Knirsch, The Cartography of North America 1500-1800, Crescent Books, A Division of Crown Publishers, Inc, New York 10003, Copyright 1987, White Star Edizione, Vercelli, Italy, 320 ss.). FBG potwierdza to mn. przez wyraênie bliêniaczà map´ Petera Apiana; Wiedeƒ 1520 (s. 138) – co suponuje go na autora SzMJ, którà moglibyÊmy nazwaç ANTYKOLUMBOWSKÑ i antyfrancuskà. Jezuici padli tu ofiarà wojny o TESTAMENT ADAMA. Mapa Jana ze Stobnicy jest najdok∏adniejszà mapà konturowà Ameryki z XVI w, gdy˝ jest CHRONOMETRYCZNA - w której to technice Polacy wyprzedzili Europ´ o lat 300. ZGJ ma RÓWNANIE CHRONOMETRYCZNE - przez porównanie miejcowego czasu s∏onecznego ze strefowym - podobnie jak zegar astronomiczny w koÊciele Mariackim w Gdaƒsku z 1469 r. przez porównanie czasu s∏onecznego z gwiezdnym. Hiszpanie odkryli równanie chronometryczne w dzienniku Pigafetty, gdy˝ wyprawa Magellana powróci∏a do Hiszpanii 6 IX, gdy w dzienniku okr´towym by∏ 5 IX - ale nie potrafili tego wykorzystaç chronometrycznie, choç Korona hiszpaƒska te˝ og∏asza∏a konkursy na CHRONOMETR. Z tych racji przypisywanie Harrisonowi autorstwa chronometru jest szalbierstwem, gdy˝ francuskie równanie chronometryczne w zegarze JULIANA Le Roy'a (Hunter J., Clocks, Crescent Books, New York 1991, s. 64) zdaje si´ pochodziç z gdaƒskiego chronometru Adama Kochaƒskiego (Mokrzycki L., Poczàtki wiedzy o morzu w dawnej Rzeczpospolitej, Ossolineum 1983, s. 44). W FBG figuruje jako wynalazca chronometru, obok Harrisona, Pierre Le Roy, syn Juliana (s. 328), co jest wskazaniem, ˝e AUTORSTWO Juliana Le Roy'a wobec Chronometru Lisboƒskiego nie utrzyma∏o si´. Poniewa˝ Kochaƒski wykona∏ 2 egzemplarze swego chronometru, z których jeden podarowa∏ królowi a drugi zdeponowa∏ u Heweliusza, wi´c w r. 1716 Francuzi nie chcieli wyp∏aciç sto tysi´cy florenów nagrody Ludwika XIV za Chronometr Gdaƒski, gdy˝ mieli go ju˝ od Jana Kazimierza lub Marysieƒki, ale sk∏onili do zakupu tego chronometru Portugalczyków, ˝eby - w razie wyjawienia machanizmu - broniç praw patentowych przed Anglikami. Przy tej sprawie wypada zwróciç uwag´ na wydane w Strasburgu w r. 1512 COMPOSI174 TIONE ASTRALA (FBG, 665), które prezentuje na stronie tytu∏owej chronometr gwiezdny z przedkolumbowskà mapà Êwiata, na której jest Australia jako Pó∏wysep Azji. Do rozgromienia Khmeru przez Wietów i Tajów w poczàtku XV w. Chiƒczycy musieli p∏ywaç do Afryki Wschodniej WOKÓ¸ AUSTRALII. Mo˝na te˝ wnosiç, ˝e Kamienie Kalendarzowe Azteków z prze∏omu XV i XVI w. (FBG, 58) by∏y schematycznym odwzorowaniem zegarów astronomicznych komandora Cholewy, który - wg raportów Jana Skalskiego z r. 1476 i Micha∏a Cholewy z 1477 - by∏ w Meksyku w l. 1474-5, gdzie si´ upami´tni∏ HISTORYCZNIE. Takich SFERYCZNYCH zegarów astronomicznych - wzorcowych dla KKA - zachowa∏o si´ kilka, z których wszystkie, z wyjàtkiem siedmiogrodzkiego wg mnie zegara Tomasza Starka w Londynie, majà polskie metryki polityczne. Zaginionego raportu Skalskiego z r. 1476 szukano 200 lat, ale ja znalaz∏em go przed çwierçwiekiem w Sagach Grenlandzkich, w literackiej przeróbce w postaci sagi o Karlsefnim. Kartografia Ameryki pochodzi w∏aÊciwie z opublikowanej w Krakowie w r. 1512 mapy Jana ze Stobnicy, który to system kartograficzny Kolumb posiada∏, ale go nie rozumia∏ (Babicz, Walczak, 152). Turecka mapa Piri Reisa z r. 1513 (FBG, 614) nic wspólnego tak z kartografià kolumbowskà, jak i mapà JSt nie ma - o czym pisa∏em w recenzji ksià˝ki Die Entdeckung der Erde (Dreyer–Einbcke O., Geschichte des kartographischen Abenteurers, Umschau Verlag, Frankfurt am Main 1988; 18 03 90). Nie by∏o te˝ ˝adnych map busolowych, gdy˝ mongolska busola by∏a kompasem azymutowym, do marszu lub namiaru Na azymut, wg sta∏ych punktów topograficznych, gdy do nawigacji potrzebny by∏ nie azymut tylko kompas Z RÓ˚Ñ WIATRÓW, do wyznaczania wypadkowej wiatru i dryfu czyli kierunku. PORTOLANY by∏y dla ekierek. Wg FBG to GB jest najstarszym zachowanym globusem. Na str. 650 jest rekonstrukcja globusu arabskiego, który powinien pochodziç nie tylko sprzed op∏yni´cia Afryki przez ˝eglarzy libijskich w r. 1420, ale nawet podró˝y ˝eglarzy arabskich do Sofali w Mozambiku w XI w. Jacek Machowski pisze, ˝e geograf arabski Abu al–Fid uzasadni∏ w r. 1300 kulistoÊç ziemi OP¸YNI¢- CIEM JEJ PRZEZ ˚EGLARZY ARABSKICH (Odkrywcy Ameryki, LSW Olsztyn 1973, s. 282). Najstaszym zachowanym globusem geograficznym jest jednak W¢GIERSKI globus Marcina Bylicy, z r. 1484, tylko z wtórnà mapà z r. 1506. Mapa oryginalna zachowa∏a si´ w postaci planiglobów Jana ze Stobnicy z r. 1512. Równie˝ nie zgadzam si´ z interpretacjà Lichtarza Behaima (FBG, 729-32), gdy˝ wg mnie jest to sztuka flamandzka i REGA¸ na przyrzàdy nawigacyjne, co wymaga∏o ozdobnej osi. Widocznie w r. 1503 MB wycofa∏ si´ z czynnej ˝eglugi - mo˝e uwolniony przez Henryka VII Tudora – wi´c ma∏˝onka zabra∏a kandelabr do sypialni, wstawiajàc miast OSI model kogi, którà p∏ywa∏ (FBG, 789–90). Malarz Max Bauer chyba to zauwa˝y∏, bo Behaimowa ma twarz syreny z modelu z∏otniczego kogi a nie portretów weselnych sprzed 13 laty. Mo˝na jeszcze zwróciç uwag´ ˝e model fregatoor∏owca ELBLÑG (GBG, 795) przedstawia prawdopodobnie okr´t flagowy króla Jana Sobieskiego, i ˝e liczba 67 na przerobionym astrolabium (FBG, 598) to chyba wiek solenizanta w r. 1715? Dla mnie jako Prawdzica wa˝ny jest artyku∏ Grzegorza Leszczyƒskiego DER ANDERE WEG NACH CHINA (FBG, 331-42), gdy˝ na str. 337 jest mowa, ˝e w r. 1654 Rosjanie odnaleêli starà drog´ karawanowà do Chin, która przechodzi∏a ko∏o jeziora Bajka∏. Poniewa˝ dla Mongo- ∏ów taka droga nie mia∏a sensu, wi´c wypada jà datowaç przed I najazdem Mongo∏ów na Europ´ w r. 1221. Drog´ tà wypada te˝ wiàzaç ze Z¸OTYM KRÓLESTWEM KAP¸ANA JANA, które wg FBG odegra∏o takà rol´ stymulujàcà wyprawy odkrywcze Europejczyków, jak kamienie szlachetne, stal i przyprawy korzenne Indii oraz srebro i jedwab Chin. Wykaza∏em jednak, ˝e nie by- ∏o ˝adnej drogi karawanwej przez Bajka∏ tylko SP¸AW Selenga-Bajka∏-Angara-Jenisej-Ket-Ob. Jenisej, gdzie by∏a prawdopodobnie kamienna grobla kierujàca nurt do Ketu, to Janowyje Sie∏o. Marco Polo wspomina 2 razy, ˝e siedzibà Kap∏ana Jana by∏ TENDUK (FBG, 255), co au175 torzy i redaktorzy FBG - a jest ich 60 - t∏umaczà na Tangut, czyli przedmongolskie Karakorum (s. 244) Dzyngis Chana. Dzyngis Chan by∏ wasalem Kap∏ana Jana - jaki to tytu∏ nosi∏ patriarcha rodu Prawdziców - ale zbuntowa∏ si´ i pobi∏ w 4 wojnach. Europejskie mity o KRAJU Z¸OTA pochodzà g∏ównie z listu Kap∏ana Jana do W∏adców Zachodu po kl´sce II krucjaty w Anatolii w r. 1148. Poucza on w∏adców zachodu co do walki z muzu∏manami, gdy˝ jego teÊç, chan chrzeÊcijaƒskich Kara–Kitajów, rozgromi∏ w r. 1141 Seldzuków ko∏o Samarkandy, którzy poszli na zachód i wycieli niemieckich krzy˝owców w Anatolii. Pisze on zach´cajàco: JA MAM CA¸E GÓRY Z¸OTA - ALE NIE KOPIÑ GO LUDZIE W WIELKIM ZNOJU, TAK JAK U WAS, TYLKO MYSZY I MRÓWKI (Herrmann P., Siódma mine∏a..., PIW W-wa 1967, s. 427). Uchodzi∏o to za wierutnà bujd´, ale okaza∏o si´, ˝e sà gryzonie i mrówki, które zbierajà z∏oto. Sà to Êwistaki indyjskie i mrówki kalifornijskie, które - gdy im si´ da jeÊç - przekopujà z∏otonoÊnà ziemi´ za samorodkami i drobinami z∏ota. Mrówki kalifornijskie mog∏y pochodziç stàd, ˝e Prawdzice w∏adali w l. 1067–1215 Pekinem, wi´c ˝eglarze chiƒscy mogli przywieêç te po˝yteczne owady? O wydajnoÊci tego przedmongolskiego przemys∏u niech Êwiadczy to, ˝e gdy w r. 1127 Boles∏aw Krzywousty zaatakowa∏ Moskw´ OD WSCHODU to Prawdzice musieli przewieêç swe skarby do Rygi, gdzie w r. 1160 - wobec zagro˝enia przez Sasów i Duƒczyków - oddali je templariuszom. Templariusze ci, których znamy jako Kawalerów Mieczowych, finansowali potem za te skarby Wojn´ Stuletnià, chcàc wykupiç Francj´ przy pomocy lenna pieni´˝nego. To im si´ uda∏o w traktacie pokojowym w Brettigny w r. 1360, ale Polacy dostarczyli Walezjuszom artyleri´ turkiestaƒskà, która wypar∏a Anglików do 5 twierdz nadmorskich. Po zakoƒczeniu Wojny Stuletniej w skarbcu ryskim mia∏o pozostaç jeszcze 6 tysi´cy ton z∏ota Prawdziców, wg powo∏anej przez Józefa Stalina komisji historycznej do badania Skarbu Templariuszy. Komisja ta mia∏a uprawnienia stalinowskiej komisji Êledczej i szuka∏a tych skarbów nawet w Szwajcarii. Prawdzice byli nestorianami wyznania s∏owiaƒskiego, które utrzyma∏o si´ np. na Âlàsku a˝ do wygnania W∏astów w r. 1192. Prawdzice ocaleli z rewolucji przeciw babskiemu monopolowi z∏ota, gdy˝ byli zaj´ci podbojem Syberii. Katolicyzm reprezentowa∏ monopol z∏ota Narodu Wybranego. W XIV w. ukaza∏y si´ 2 bestsellery o Kap∏anie Janie jako idealnym w∏adcy chrzeÊcijaƒskim. Napisali je kanonik katedry w Metzu Otto Diemeringen i piszàcy po angielsku Walon John Mandeville. Dzie∏a te by∏y podstawà geograficznej interpretacji Dalekiego Wschodu, na równi z relacjà Marco Polo, czego wobec GB dokona∏ wg mnie Toscanelli. W r. 1177 papie˝ Aleksander III odpisa∏ Kap∏anowi Janowi w imieniu W∏adców Zachodu, ale ani pose∏ nie powróci∏, ani te˝ ˝aden Kap∏an Jan nie da∏ znaç o sobie. Jest odnotowana wizyta któregoÊ z Kap∏anów Janów w Rzymie w r. 1122, który by∏ przyjmowany jako Patriarcha Indii - ale chodzi∏o tam o Wielkie Indie. Na str. 243 FBG czytamy, ˝e okupujàca Chiny Orda Kitaƒska zosta∏a pokonana przez DZURDZENÓW (Dzungarów) w poczàtku XII w. Wg polskiej historiografii przedjezuickiej to Kitanów pokona∏ Boles∏aw Âmia∏y w l. 1065-67 wi´c Dzurdzenowie to Polacy. W r. 1125 Boles∏aw Krzywousty wyp´dzi∏ Prawdziców z Pekinu i za∏o˝y∏ system okupacyjny a˝ do JANGCY, ale po jego Êmierci Prawdzice przejeli polski system okupacyjny, jak wczeÊniej po Boles∏awie II. W indksie FBG brakuje has∏a SU SUNG, co znaczy, ˝e Niemcy przestali roÊciç do NAJWA˚NIEJSZEGO CHI¡SKIEGO ZEGARA ASTRONOMICZNEGO, którego system mia∏ pochodziç z dworu Imperatora Pó∏nocy – wg mnie Krakowa. W r. 1076 cesarz chiƒski wys∏a∏ poselstwo na koronacj´ Boles∏awa Âmia∏ego, które przyby∏o O JEDEN DZIE¡ PRZED TERMINEM PROTOKULARNYM, który by∏ wyznaczony na dzieƒ zimowego przesilenia nocy - z powodu niedok∏adnoÊci chiƒskiego zegara astronomicznego. Cesarz kaza∏ Êciàç swych nadwornych astro176 nomów i zbudowaç zegar barbarzyƒski, którego opis zachowa∏ si´, wg czego zbudowano takie zegary w USA i Anglii. Znaczy∏oby to, ˝e Polacy ju˝ w XI w. mieli zegary z RÓWNANIEM CHRONOMETRYCZNYM, które by∏y Prawdzicom niewàtpliwie potrzebne i w relacjach o których sà wzmianki o kulistoÊci ziemi i Antypodach. Zegar krakowski móg∏ byç z∏upiony w Konstantynopolu w r. 1064. Wyprawa Boles∏awa Âmia∏ego do krajów zapartyjskich nie jest wcale oboj´tna finansowo, gdy˝ w r. 1956 Sowieci szukali w Pamirze skarbów chiƒskich, ukrytych tam przez atakowanego przez Tadzyków i Seldzuków Boles∏awa Âmia∏ego. Pisa∏em o tym w r. 1986 w recenzji do ksià˝- ki Boleslaus the Bold and Bishop Stanislaus. To, ˝e ja dowiedzia∏em si´ o imprezie behaimowskiej w Norymberdze dopiero w koƒcu 1997, by∏o konspiracjà, gdy˝ wystawa ta by∏a replikà na mojà interpretacj´ Globusu Behaima. S k r ó t y : CzG – Czasopismo Geograficzne GB – Globus Behaima GMN – Germaƒskie Muzeum Narodowe GNMB – Globus Nieba Marcina Bylicy FBG – Focus Behaim Globus IDC – The International Dictionary of Clocks JSt – Jan ze Stobnicy KKA – Kamieƒ Kalendarzowy Azteków MB – Martin Behaim MBzO – Marcin Bylica z Olkusza SzMJ – Szalbierska Mapa Jezuicka ZGJ – Z∏oty Globus Jagielloƒski ABSOLUTYZM EUROPEJSKI Aneta Bia∏y z Madrytu, MONARSZY SPLENDOR – Cesarz Karol V uwa˝any jest przez w∏adze hiszpaƒskie za pierwowzór uniwersalnego Europejczyka; Rzeczpospolita, 04 12 2000 Rzàd hiszpaƒski uczci∏ pi´çsetnà rocznic´ urodzin cesarza Karola V wspania∏à wystawà, w odnowionym w tym celu muzeum Santa Cruz, godnà zaiste jubileuszu NAJPOT¢˚NIEJSZEGO W¸ADCY CHRZEÂCIJA¡STWA. To, czy król i cesarz Karol mo˝e byç patronem wspó∏czesnej Europy, jest godne zastanowienia i TAKIEJ WYSTAWY. Karol V zosta∏ królem hiszpaƒskim jako m∏odzieniaszek, któremu przysz∏o zbieraç z∏ote plony po konkwistadorach. Ten m∏odzieniec zosta∏ jednak zaraz wykorzystany do kwawej hiszpaƒskiej REAKCJI FEUDALNEJ, w wyniku której miasta utraci∏y suwerennoÊç finansowà, a kortezy realny wp∏yw na w∏adz´, która za Karola V sta∏a si´ BIUROKRATCZNA. Oficjalnym narz´- dziem w∏adzy sta∏ si´ terror inkwizycyjny. Hiszpania prowadzi∏a liberalnà polityk´ gospodarczà, co prowadzi∏o do uzale˝nienia od importu, g∏ównie z Holandii. Hiszpania by∏a uzale˝niona metalurgicznie od ˚elaza Gdaƒskiego, dostarczanego przez Holendrów, co zosta∏o wygrane przez Cromwella, Niemcy kontestujà hiszpaƒsko-niemieckà uni´ personalnà, wskazujàc na jej negatywne skutki. Reakcjà na nià by∏o wystàpienie Lutra, co do negatywów zaliczaç trudno. Niewàtpliwym b∏´dem by∏o myÊlenie zbyt globalne i traktowanie unii jako remedium na Francj´. Wydaje si´, ˝e Karol V uzna∏ Lutra jako dobry pretekst do spacyfikowania Niemiec przy pomocy armi hiszpaƒskiej, której okrucieƒstwa nad Renem jeszcze dziÊ budzi groz´. Tu jednak przeliczy∏ si´, gdy˝ herezja ta mia∏a podatny grunt i sta∏a si´ bronià w walce z REALNYM absolutyzmem hiszpaƒskim. W Halle jest o∏tarz ¸ukasza Cranacha Starszego z r. 1529 - czyli z czasu obl´˝enia Wied177 nia przez Sulejmana Wspanialego - który jest WOTYWEM zwiàzku szmalkaldzkiego. Centralny obraz przedstawia tronujàcà na ksi´˝ycu Madonn´, przed którà kl´czy fundator o∏tarza, arcybiskup magdeburski i kardyna∏ moguncki Albrecht von Brandenburg, gdy na lewym skrzydle mamy Bon´ jako Âwi´tego Maurycego a na prawym Albrechta Hohenzollerna Pruskiego DEPCZÑCEGO CESARZA KAROLA V. Na o∏tarzu protektorem zwiàzku szmalkaldzkiego jest Bona z Krakowa - ale gdy Zwiàzek poniós∏ kl´sk´ w z Karolem V w r. 1548 to jako protektor protestantów niemieckich wystàpi∏ su∏- tan Sulejman Wspania∏y - co zbankrutowa∏o Karola V, gdy˝ los Wiednia zale˝a∏ od stosunków turecko–polskich. Pamiàtkà protektoratu tureckiego nad luteranizmem niemieckim jest zegar turecki w Muzeum Krajowym w Stuttgarcie z r. 1548. Ciekawe, dlaczego Bona wystàpi∏a przeciw Karolowi V skoro ˝y∏a strachem przed najazdem Turków na W∏ochy? W r. 1533 Polska zawar∏a kapitulancki pokój z Turcjà, rezygnujàc z Mo∏dawii, wi´c Sulejman wys∏a∏ do Tunisu Barbaross´. W odpowiedzi Karol V uderzy∏ na Tunis wi´c Sulejman odwo∏a∏ Barbaross´ i ponownie zwróci∏ si´ przeciw Polsce. W r. 1544 najazd turecki na Ukrain´ zosta∏ za˝egnany zap∏aceniem przez Polsk´ kontrybucji, ale Turcy pomimo tego przystàpili do budowy twierdzy NA LEWYM BRZEGU DNIESTRU. Gdy Sulejman doszed∏ do wniosku, ˝e zabezpieczy∏ Konstantynopol przed kozakami i powstaniem bu∏garskim to postanowi∏ zrealizowaç odwieczne marzenia tureckie o Atlantyku. W r. 1551 wyruszy∏a wielka wyprawa turecka na Afryk´, ale gdy Turcy przystàpili do obl´˝enia Oranu to ruszy∏a moskiewsko-polska wyprawa na Powo∏˝e. WÊciek∏oÊç Sulejmana zwroci∏a si´ przeciw Polsce. Uzna∏ on zabór Powo∏˝a przez Iwana Groênego za jego zamach na Kijów w trakcie traktatowego marszu na Krym DLA POLAKÓW, wobec czego armia polska miast iÊç na Wo∏oszczyzn´ musia∏a ratowaç Kijów. Utrata przez Turcj´ Powo∏˝a by∏a wydarzeniem na miar´ kl´ski Niezwyci´˝onej Armady, gdy˝ Powo∏˝e sta∏o si´ podstawà mocarstwowoÊci Rosji. Cezary Le˝aƒski, PRZEOR KORDECKI – BOHATER CZY ZDRAJCA?; Agora, 14 05 2000, s. 20-21 Po napisaniu przez Sienkiewicza POTOPU szwedzcy historycy nie mogli znaleêç u siebie ˝adnych dokumentów o obl´˝eniu Cz´stochowy. By∏o wprawdzie dziesi´ciotygodniowe zgrupowanie szwedzkie pod Cz´stochowà, ale dla szachowania Opola, gdzie schroni∏ si´ Jan Kazimierz ze swymi zwolennikami. Szwedzi ujawnili WIERNOPODDA¡CZY list przeora Kordeckiego do genera∏a Muellera, w którym ten uznaje Karola Gustawa za króla Polski, a skàdinnàd wiadomo, ˝e jedynà walkà pomi´dzy Kordeckim a Muellerem by∏a k∏ótnia o wysokoÊç daniny dla króla szwedzkiego, która mia∏a mieç miejsce W KLASZTORZE. Prze∏omowym aktem rewolucji antyszwedzkiej by∏a nie obrona Cz´stochowy, ale POWSTANIE GÓRALI. Przeor Kordecki mia∏ dobre stosunki z Sebastianem Lubomirskim, który prawdopodobnie zainspirowa∏ powstanie góralskie i przeprowadzi∏ Jana Kazimierza z Opola do Lwowa. Warunkiem antyszwedzkiego powstania by∏o odsuni´cie przez króla jezuitów. Tak jak kozacy szukali obrony przed re˝imem jezuickim u Turków i Tatarów, tak Wielkopolanie i Mazurzy u Szwedów, a Kordecki by∏ wyraênie jednym z nich. Bez tego strachu przed jezuitami nie jesteÊmy w stanie zrozumieç istoty Potopu, czyli najazdów ze wszystkich granic. Wiadomo, ˝e Kordecki nie napisa∏by swej ksià˝ki bez akceptacji RE˚IMU JEZUICKIEGO, czyli ˝e jest to przyk∏ad szalbierstwa jezuickiego, co polega∏o na zastàpieniu politycznej roli powstania góralskiego OBRONÑ CZ¢STOCHOWY. Gustaw Adolf zajà∏ Monachium, które by∏o twierdzà sto razy wi´kszà od Czestochowy, ale nie zajà∏ cytadeli Na Wyspie, którà rozebrali potem Austriacy. Sukcesy Szwedów w Niemczech i Polsce by∏y efektem ich MISJI ANTYJEZUICKIEJ. W Niemczech g∏ównà si∏à antyjezuickà byli Czesi a w Polsce Wielkopolanie i Ukraiƒcy. 178 Po Êmierci Stafana Czarneckiego, którego si´ wszyscy bali, dosz∏o w Polsce do kilku buntów ANTYZJEZUICKICH. Wydarzenia te by∏y bardzo krwawe i niszczàce, ˝e bled∏y akcje pacyfikacyjne Szwedów. To co zwiemy Rokoszem Lubomirskiego by∏o powstaniem antyjezuickim w Wielkopolsce w r. 1666, któremu na pomoc poÊpieszy∏ ze Âlàska mistrz szar˝y kawaleryjskiej Sebastian Lubomirski, który objà∏ naczelne dowództwo. Armià królewskà dowodzi∏ mistrz taktyki dragoƒskiej Jan Sobieski wi´c Lubomirski uchyla∏ si´ od bitwy, a˝ Sobieski podjà∏ forsowanie Noteci pod Inowroc∏awiem. Tu sta∏a si´ jednak rzecz przedziwna, gdy˝ ws∏awiona zwyci´stwami nad Szwedami i Moskwà dragonia królewska skapitulowa∏a, zosta∏a rozbrojona i wyci´ta. By∏a to armia jezuicka, wi´c Lubomirski ba∏ si´, ˝e spacyfikuje ona Wielkopolsk´, ale Êwiadczy to te˝ o nienawiÊci. Po bitwie Lubomirski zawar∏ rozejm i powróci∏ do Wroc∏awia, gdzie zosta∏ otruty. W ksià˝ce INCYDENTU NIE BY¸O wyt∏umaczy∏em owà kapitulacj´ sma˝eniem jezuitów. Komandosi Lubomirskiego zajeli zamek królewski, gdzie znaleêli talmud jezuicki, co zdeprymowa∏o króla. By∏o to jedyne w historii ujawnienie CA¸EGO Talmudu. Kl´ska pod Inowroc∏awiem spowodowa∏a zdrad´ hetmana Zaporo˝a Prawobrze˝nego Doroszenki, który podda∏ si´ su∏tanowi. Przyj´cie tej kapitulacji przez su∏tana oznacza∏o nowy najazd turecki, z niewàtpliwym upadkiem Kijowa - wobec czego na radzie królewskiej uchwalono oddanie Ukrainy lewobrze˝nej WRAZ Z KIJOWEM Moskwie, co zrealizowano w postaci Rozejmu Andruszowskiego pod Smoleƒskiem w r. 1667. Król zap∏aci∏ jednak za to abdykacjà, gdy˝ oskar˝ono go o oddanie Moskwie Ukrainy Wschodniej i Kijowa. Ten tryk si´ uda∏, bo w r. 1686 zawarto z Moskwà Pokój Wieczystu, który dzieli∏ posiad∏oÊci tureckie NA DONIE. Obl´˝enie przez Rosjan Azowa jest nie znanà skàdinnàd makabrà wojennego fanatyzmu. Leszek Mazan, NIE SZUMIA¸O POD WIEDNIEM; Przekrój, 23 IV 00. W Europie szydzà z polskich PEGAZÓW, co zacze∏o si´, gdy August Mocny przys∏a∏ Ludwikowi XIV choràgiew husarskà, która regulaminowo liczy∏a stu towarzyszy. Francuscy jenera- ∏owie obejrzeli wspania∏à musztr´ husarskà i odes∏ali husarzy mistrzowi ceremonii, który zatrudni∏ to najpi´kniejsze wojsko Êwiata do HONORÓW POGRZEBOWYCH. Polskiego rotmistrza tak to oburzy∏o, ˝e zdezerterowa∏, za co zosta∏ postawiony przed sàdem wojennym. Polska husaria straci∏a sens taktyczny w wojnie pó∏nocnej, gdy˝ Szwedzi pod Kliszowem strzelali z karabinów francuskich - umo˝liwiajàcych trafienie celu ruchomego, nieosiàgalnego z ci´˝kiego muszkietu. Po pokonaniu Augusta Mocnego Karol XII myÊla∏, ˝e Moskw´ ma w kieszeni, gdy˝ Rosjanie nie mieli technologii STALIWA do produkcji karabinów a na zakup ich w Austrii nie mieli Êrodków. Tulski rusznikarz Demidow zaproponowa∏ jednak carowi karabiny za 1/10 ceny importowej, wobec czego Karol XII walczy∏ pod Po∏tawà nie z muszkieterami, ale karabinierami. Demidow mia∏ technologi´ staliwa z huty Sobieskich w Samsonowie, którà zniszczyli Sasi. Technologi´ staliwa przekazali Sobieskiemu W´grzy bezpoÊrednio po bitwie pod Chocimiem w r. 1673 - wobec czego, gdy wywiad turecki doniós∏ o hucie Sobieskich to Kara Mustafa musia∏ atakowaç Wiedeƒ. Pod Wiedniem polska piechota wybraniecka mia∏a karabiny grenadierskie GROM, którymi zatrzyma∏a ZWYCI¢SKI atak janczarów na piechot´ niemieckà, co by∏o momentem prze∏omowym bitwy. Pod Wiedniem byli Tatarzy wi´c polska husaria musia∏a atakowaç ze skrzyd∏ami PEGAZIMI. Poniewa˝ Marysieƒka przekaza∏a zaraz technologi´ staliwa Ludwikowi XIV wi´c pojawi∏ si´ francuski BAJONET - do fechtowania bagnetem - wobec czego polska falanga konna mog∏a pe∏niç ju˝ tylko s∏u˝by honorowe. Owe SKRZYD¸A PEGAZIE dziwi∏y Francuzów, gdy˝ ci nie rozumieli taktyki kowbojskiej. 179 Prawie ka˝dy Tatar by∏ pastuchem wi´c od dziecka w∏ada∏ lassem - tylko ˝e tatarskie lasso by∏o sto razy groêniejsze od amerykaƒskiego. By∏ to bowiem stryczek na sulicy, którà Tatar rzuca∏ 100 czy 200 metrów. Lekkozbrojny jeêdziec móg∏ uniknàç arkana lub odciàç go no˝em, ale atakujàca W LINII FALANGA KONNA musia∏a mieç ochron´ przed tym w postaci mocowanych do siode∏ pr´tów ˝elanych, które - ˝eby nie wyglàda∏y g∏upio - zdabiono piórami. Falanga konna atakowa∏a TYRALIERÑ, ZBIEGAJÑCÑ SI¢ na odcinku uderzenia. Nie by∏ to wi´c ˝aden SZYK STADNY, jak to pokazuje Hofman, ale 2 tyraliery po 50 jeêdzców NA K¸USAKACH w jednej choràgwi. Za tym taranem uderza∏y choràgwie lekkie. Hans von Herwarth pisze, ˝e w r. 1939 Niemcy strzelali DO KONI a Polacy do jeêdzców - a poniewa˝ koƒ husarski kosztowa∏ kilkaset z∏p wi´c Tatar robi∏ wszystko, by go nie uszkodziç. Husaria nie by∏a te˝ jazdà szlacheckà, ale WYBRANIECKÑ, gdy˝ o tej taktyce dycydowa- ∏a kondycja fizyczna. Husarz musia∏ byç szczup∏y i w∏adaç koncerzem, co wymaga∏o si∏y. Szabla husarska by∏a ci´˝ka i tylko lekko wygi´ta, gdy˝ uczono nià tylko kilku ciosów, gdy mistrz potrzebowa∏ szabli lekkiej i wygi´tej. Zbroje z mocowaniami na skrzyd∏a sà PARADNE, gdy˝ regulamin przewidywa∏ wchodzenie do koÊci∏a szykiem marszowym. Zbroje bojowe nie mia∏y takich mocowaƒ, gdy˝ by∏y KIRYSAMI. Sà legendy o serbskim pochodzeniu polskiej falangi konnej, ale mnie one nie przekonujà. Bitw´ na Kosowym Polu rozegrano wg taktyki w´gierskiej. Rozpocze∏a jà piechota niemiecka prze∏amujàc FRONT, przez który przelecia∏a jazda w´gierska tratujàc namioty su∏taƒskie. Car Lazar poprowadzi∏ generalny atak, który zosta∏ jednak skontrowany przez Bajazyda, który zyska∏ za to przydomek B¸YSKAWICY. Turcy zostali odparci, ale Lazar poleg∏, co umo˝liwi∏o Bajazydowi wycofanie pokonanej armi. Tradycja o RZEZI SERBÓW mówi o wyci´ciu jasyru. Serbowie rozpoznali stratowane cia∏o su∏tana po klejnocie, skàd wersja o rozci´ciu brzucha. Tak, jak podstawà tureckiej jazdy pancernej by∏y konie tureckie, a niemieckiego ci´˝kozbrojnego rycerstwa hanowery, tak podstawà polskiej falangi konnej by∏y k∏usaki ukraiƒskie. FALANGA KONNA by∏a taktykà sarmackà, wobec czego k∏usaki powinne te˝ byç rasà sarmackà. Huzarzy w´gierscy byli wyraênie lansjerami, którzy porzucili lance na rzecz broni palnej, jak u nas proponowano po bitwie pod Tczewem, w której Karol Gustaw trafia∏ DWUKROTNIE do polskiej niewoli, ale by∏ uwalniany przez jezuitów. Poza robieniem z polskiej falangi konnej pegazów, Hofman pope∏ni∏ inne powa˝ne b∏´dy w swej ekranizacji Ogniem i Mieczem. Film powinien si´ bowiem zaczynaç podpisaniem pokoju westfalskiego i otrzymaniem przez Chmielnickiego poufnej wiadomoÊci o austriackim ambargu na saletr´ dla Polski. Chmielnicki - jako Comwell Wschodu - wiedzia∏ co to znaczy, wi´c nie pozosta∏o mu nic innego jak czo∏ganie si´ do tronu Padyszachowego. To by∏y skutki wyprawy krzy˝owej przeciw Dzyngis Chanowi w trakcie czego Czesi i Niemcy zdobyli Jesioniki. Bitwa na Kosowym Polu by∏a wojnà o SALETR¢ ALBA¡SKÑ, którà Turcy wygrali, gdy˝ rozluênili serbskie w∏adztwo nad Albanià. Robert Kisiel, STRZEGOM–DOBROMIERZ 1745, "historyczne bitwy" BELLONA Warszawa 2001, 249 ss. Zabór austriackiego Âlàska przez Prusy by∏ najwa˝nieszà aneksjà terytorialnà czasów nowo˝ytnych - nieporównanie wa˝niejszà od podboju przez Rosj´ polskiej Ukrainy w l. 1733-95. Obie wojny Êlàskie by∏y wtórne wobec wojny lotaryƒskiej. Fryderyk II wypowiadajàc II wojn´ Êlàska w r. 1744 zmusi∏ Austriaków do ewakuacji Strasburga i Metzu. Prusacy dokonali okupacji Czech, wobec czego armie austriackie powróci∏y znad Renu a do Czech wkroczy∏a armia saska. Fryderyk dà˝y∏ do bitwy rozstrzygajàcej, ale sprzymierzeni unikali jej, wygrywajàc wrogoÊç ludnoÊci do Prusaków, których W´grzy te˝ nie poparli. Z nadej180 Êciem zimy Prusacy zaczeli ma∏à wojn´ przegrywaç. Poniewa˝ Francuzi nie uderzyli na okupowanà przez Austriaków Bawari´ wi´c Fryderyk II musia∏ zwinàç okupacj´ Czech i Moraw, co przybra∏o charakter kl´ski. Pan Soboƒ z ¸odzi wystawi∏ na sprzeda˝ olbrzymie rogi jelenie z historycznà legendà, ˝e jego przodek dosta∏ je z majàtkiem na Pomorzu od Fryderyka II za uratowanie ˝ycia. Napisa∏em do pana Sobonia, ˝e legenda herbowa jest zafa∏szowana, gdy˝ chodzi∏o o ukrycie wykupienia króla u Chorwatów w II wojnie Êlàskiej. Przeciw autentycznoÊci tej wersji podnoszono nieeuropejskoÊç poro˝a, ale chodzi tu o wymar∏ego jelenia wschodnioeuropejskiego, zwanego w Polsce pomorskim. Na Górnym Âlàsku wybuch∏o powstanie antypruskie, nazywane insurekcjà w´gierskà - ˝eby tylko nie polskà. Maria Teresa wys∏a∏a powstaƒcom gen. Esterhazyego z 2 regimentami huzarów. Do walki z insurekcjà Fryderyk wys∏a∏ doskona∏ego huzara Hiacynta Ma∏achowskiego, który poleg∏ jednak pod Strzelcami, skutkiem czego upad∏ Racibórz. Owe powstanie polskie obje∏o tereny prawobrze˝ne a˝ do Jelcza. Maria Teresa mawia∏a, ˝e woli Turków pod Wiedniem ni˝ Prusaków na Âlàsku i nalega∏a na kampani´ zimowà, co jej marsza∏kowie oponowali. JeÊli jednak Fryderyk by∏ mistrzem wychodzenia z kl´ski to jego wrogowie otruli si´ jego kl´skà w Czechach. Maria Teresa liczy∏a te˝ na finansowe wyczerpanie Prus, w czym si´ zawiod∏a, gdy˝ Fryderyk otrzyma∏ subsydia tureckie. Gdy z powodu trudnoÊci finansowych cierpia∏ na migren´ w swej oran˝erii przy pl. WolnoÊci to zjawi∏a si´ u niego polska lekarka z Ukrainy, która przywioz∏a mu ponad milion talarów w z∏ocie. Morska pot´ga Turcji by∏a uzale˝niona od drewna polskiego, którego eksportem kierowa∏ Kijów, zagro˝ony po aneksji przez Rosj´ Ukrainy lewobrze˝nej w r. 1735. Fryderyk, jako protektor Turcji i Kijowa wyda∏ zalecenie, ˝eby w regimentach obsadzaç tylko 1/3 stanu obywatelami pruskimi, co implikuje masowe przyjmowanie Polaków, czyli prowadzenie wojny nie tylko przez finansowe drenowanie Polski, ale i polskà krwià. Wojna siedmioletnia nie by∏a te˝ TRZECIÑ wojnà Êlàskà tylko tureckà wojnà protekcyjnà, gdy˝ Austria i Rosja mia∏y Êrodki na likwidacj´ Turcji, czemu zapobieg∏ Fryderyk okupacjà Saksonii i Czech, co zmusi∏o Rosj´ do zaatakowania Prus choç by∏a ona ˝ywotnie zainteresowana w utrzymaniu granicy w Jesionikach, wytyczonej po II wojnie Êlàskiej przy pomocy Rosjan, ze wzgl´du na alternatyw´ saletrzanà. Maria Teresa chcia∏a ukoronowaç m´˝a, Franciszka Toskaƒskiego, na cesarza niemieckiego i odzyskaç Âlàsk, co spowodowa∏o podzia∏ armi austriackiej na nadreƒskà i Êlàskà. Zdaniem RK to by∏o powodem jej kl´ski strzegomskiej, obok lekcewa˝enia Fryderyka po jego kl´sce w Czechach. Z Fryderykiem trzeba by∏o walczyç tak, jak zalca∏ Traun, który wygania∏ wówczas Francuzów z Hesji, przez niedpuszczanie do walnej bitwy. To implikowa∏o od∏o˝enie austriackiego ataku na Âlàsk do jesieni, i atak przez Saksoni´, ale Fryderyk PRZECIWKO TEMU za∏o˝y∏ magazyny wojenne w Karniowie na Âlàsku Opawskim W koƒcu V 45, gdy sprzymierzeni przekroczyli granic´ Êlàskà ko∏o Wa∏brzycha, Fryderyk wys∏a∏ korpus transportowy dla ewakuacji Karniowa, który - czemu dziwi si´ RK - nie zosta∏ zaatakowany przez silniejszego Ignona, który otrzyma∏ rozkaz marszu spod O∏omuƒca na Hradec Kralowe. Marsz Ignona na Karniów by∏by realizacjà zalecenie Trauna, ˝e Fryderyka mo˝na zniszczyç w 10 ma∏ych bitwach, które to przykazanie by∏o bliskie realizacji pod Legnicà w r. 1760. Si∏ami austriackimi dowodzi∏ szwagier Marii Teresy Karol Lotaryƒski a saskimi ksià˝´ Jan Sachsen–Weissenfels. Gdy pytano Fryderyka, dlaczego nie broni prze∏´czy to odpowiada∏, ˝e nie chce p∏oszyç myszy. Sprzymierzeni lekcewa˝yli Fryderyka, którego pobili w ma∏ej wojnie. Kierowali si´ na Strzegom szacujàc si∏y Fryderyka na 50 tyÊ, gdy mia∏ on znacznie wi´cej. Na radzie wojennej by∏ tylko jeden g∏os, ˝e Fryderyk szykuje si´ do bitwy. 181 Nazw´ STRZEGOM wymienia ju˝ Ptolemeusz. Pochodzi ona od Trzech Gór. Lewà czyli Szerokà obsadzili 3 VI Sasi, którzy zajeli pozycje ko∏o ˚ó∏kiewki i ˚elazowa, gdy po∏o˝ony na po∏udniowyzachód od Strzegomia Dobromierz, naówczas miasto, obsadzili Austriacy. Na pó∏noc od Dobromierza le˝y Jugowa i Tomkowice a dalej Godziszówek, gdzie zaczyna∏o si´ zmeliorowane i zagospodarowane bagno Gule, przez które prowadzi∏a wówczas do Sasów JEDNA GROBLA, którà od po∏udnia obsadzili W´grzy, ale na po∏udnie od nich nie by∏o nikogo. W nocy z 3 na 4 VI ksià˝´ Lotaryƒski otrzyma∏ meldunek o ruchach wojsk pruskich, co zignorowa∏. O godz. 4 pdpu∏. grenadierów saskich Pahlen rozpoczà∏ z góry Szerokiej ogieƒ. Sasi zostali zaskoczeni, ale zdà˝yli uformowaç jazd´ i skontrowaç atak. Dosz∏o do zaci´tego boju kawaleryjskiego, w którym Sasi walczyli bohatersko, ale Prusacy rzycili na nich g∏ówne si∏y a Fryderyk kaza∏ NIE DAWAå SASOM PARDONU. Na Sasów posz∏o 89 szwadronów i 51 batalionów. Ok. godz. 5 ksià˝´ Sachsen–Weissenfels rzuci∏ na pomoc swej jeêdzie b´dàcy pod jego komendà konny korpus austriacki, ale dosta∏ si´ on pod ogieƒ artylerii pruskiej. O godz. 5;30 nastàpi∏ odwrót kawalerii saskiej i austriackiej, co zapoczàtkowa∏o bitw´ piechoty. Bagno Gule by∏o poci´te rowami na ∏àki i olszynki, co utrudnia∏o ataki Prusaków, ale uzyskali ona przewag´. Sasi stracili 8 dzia∏ a wspierajàcy ich Austriacy 5, co powi´kszy∏o przewag´ artylerii pruskiej. O godz. 6 obserwujàcy bitw´ z zachodniej Lisówki Fryderyk powiedzia∏ do pos∏a francuskiego, ˝e bitwa jest wygrana, choç na lewym skrzydle pruskim zaczyna∏a si´ dopiero bitwa z Austriakami. Opiesza∏oÊç ksi´cia Lotaryƒskiego wynika∏a z koncepcji bitwy. Wyobra˝a∏ on sobie, ˝e uderzy na zm´czonych atakowaniem Sasów Prusaków. Tak si´ do tego zapali∏, ˝e przegapi∏ szans´ wygrania bitwy - bo gdyby gra∏ poprawnie to wys∏a∏by szpice w dó∏ Strzegomki, które ostrzeg∏yby, ˝e kawaleria pruska przechodzi most w Stawiskach. Dosz∏oby do walki kawaleryjskiej, w trakcie której Austriacy zorientowaliby si´, ˝e MOST SI¢ ZAWALI¸. Wg RK przestraszy∏o to Fryderyka na Lisowce, który rozkaza∏ przeznaczonemu do przeci´cia drogi Sasom korpusowi Brandenburg–Schwedt marsz na po∏udnie - prawym bokiem do frontu - co uratowa∏o Sasów. Fryderyk do ka˝dej bitwy by∏ przygotowany intelektualnie, ale katastrofy mostu nie przewidzia∏. Ksià˝´ Lotaryƒski, miast puÊciç przodem kawaleri´ prowadzi∏ jà za piechotà, szukajàc okazji do decydujàcej szar˝y, przed czym przestrzega∏ odnoÊnie Fryderyka Traun. Zanim utworzy∏ si´ regularny front austriacko–pruski Godziszówek–Tomkowice–Granica trwa∏a walka na po∏udniowym odcinku grobli Gule. Walczàczemu z broniàcymi grobli W´grami regimentowi filzylierów Hessen–Darmstadt zabrak∏o amunicji a jego dowódca zginà∏. Wówczas zjawi∏ si´ brat króla, ksià˝´ August Wilhelm, który poprowadzi∏ Hesów na bagnety. Po tym zdobyciu grobli Sasi, nie mogàc wycofywaç si´ na Austriaków, zostali wyeliminowani z bitwy Dziwny marsz na po∏udnie korpusu Brandenburg-Schwedt by∏ skutkiem zdobycia przez Hesów grobli Gule i za∏amania si´ mostu w Stawiskach.. Mi´dzy Godziszówkiem a Tomkowicami trwa∏a bitwa piechoty a na po∏udnie od Tomkowic, do Strzegomki w Granicy, bitwa kawaleryjska. Pot´˝na artyleria pruska masakrowa∏a Austriaków, którzy zostali odparci przez s∏abszych liczebnie Prusaków. Po godz. 8 pocisk armatni zabi∏ dowódc´ piechoty austriackiej gen. Thuengena i zrani∏ gen. Dauna. We froncie pruskim powsta∏a luka przez którà uderzyli dragoni Bayreuth. 1,6 tysiàcy jeêdzców w 10 szwadronach zmiot∏o 20 batalionów austriackich, wobec czego ksià˝´ Lotaryƒski zarzàdzi∏ odwrót. Pod nazwà Bayreuth kryli si´ regularni dragoni pomorscy, którzy jazdà uderzeniowà nie byli. Jest to najs∏ynniejsza szar˝a w historii armi pruskiej. Dowodzi∏ nià gen. Gessler, który w I wojnie Êlàskiej poradzi∏ Fryderykowi utworzenie formacji u∏anów. Król, korzystajàc z konwencji werbunkowej, wys∏a∏ do Polski pu∏kownika Natzmera, który utworzy∏ regiment polski, w którym by∏ najwi´kszy kawalerzysta wszechczasów Wilhelm Seydlitz - wg mnie Wojciech Zajdlicz, 182 syn m∏ynarza z Wielkopolski. Bardzo dobry taktyk Fryderyk Engels, nazwa∏ najwi´kszego kawalerzyst´ napoleoƒskiego Joachima Murata karykaturà Zeydlitza. U∏ani polscy byli formacjà wybitnie uderzeniowà i nadali kawalerii pruskiej charakter ofensywny, w czym niektórzy widzà tajemnic´ taktyki fryderycjaƒskiej. Fryderyk nie lubi∏ Polski i Polaków, cieszàc si´ nawet z ich niedomyÊlnoÊci. By∏ inicjatorem rozbiorów Polski, a do historii przesz∏o jego powiedzenie SARMACJ¢ WYCISKA SI¢ JAK ORAN˚¢. Fryderyk wybrzydza∏ si´ na polskich u∏anów, ale to nie Napoleon awansowa∏ ich na najlepszà jazd´ europejskà tylko Fryderyk, który traktowa∏ ich jednak jako tajnà broƒ i przemianowa∏ na huzarów. Fryderyk II nikomu nie zawdzi´cza∏ tyle co Zeydlitzowi i nikomu nie okaza∏ tyle niewdzi´cznoÊci. Dragoni do szar˝ si´ nie nadawali wi´c powinni wspieraç tylko szar˝´ u∏anów, jak jazda lekka szar˝e polskiej husarii czyli FALANGI KONNEJ. Po bitwie pod Dobromierzem Fryderyk wpad∏ w eufori´ i powiedzia∏, ˝e jest to na miar´ zdobycia przez Greków Troi a przez Boles∏awa Âmia∏ego Pekinu. - By∏ to cukierek dla Zeydlitza. Rudolf Augstein, DER EROBERER DER ZARIN – Fuerst Potemkin der maechtigste Guenstling in der russischen Geschichte. Im Auftrag Zarin Katherinas II. befreite er Russlands Sueden von den Tuerken. Eine neue Biografie schildert nun die ungewoenliche Liebesbeziehung zwischen der Herrscherin und dem Adligen; Der Spiegel, 25/2001, s. 136-38; Detlef Jena, Potemkin Favorit und Feldmarschall Katharinas der Grossen, Verlag Langen Mueller, Muenchen 2001 Mapa granicy nad Dnieprem jest b∏azeƒska. Mam amerykaƒski Podr´czny ATLAS HISTORII POWSZECHNEJ, wyd. polskie Bertelsmann Media, gdzie na str. 79 polska twierdza KUDAK (Dniepropietrowsk) zosta∏a zaj´ta przez Rosjan w r. 1786, tj w czasie tryumfalnej podró- ˝y Katarzyny Dnieprem, z PATIOMKINOWSKIMI SIE¸AMI. Wobec tego tzw. PACYFIKACJA ZAPORO˚A przez Patiomkina by∏a propagandà. Obl´˝enie SERBINA u ujÊcia Dniepru by∏o aktem I rozbioru Polski. Patiomkin nie zdoby∏ wówczas Serbina a rzekome zdobycie tej twierdzy polega∏o na budowie Chersonia na lewym brzegu Dniepru. Obrona Serbina przeczy te˝ tezie, ˝e I rozbiór Polski nie napotka∏ zbrojnego oporu. Pomimo tego ten amerykaƒski atlas màdry nie jest. Pokój w Kar∏owicach w r. 1699 zast´powa∏ protektorat polsko-rosyjsko-turecki nad republikà kursko-woroneskà kondominatem polsko-rosyjskim, gdy˝ traktat ten pozostawi∏ tu Turcji tylko Pó∏wysep Krymski, rozgraniczajàc Polsk´ i Rosj´ na dolnym Donie. Piotr zdoby∏ Azów przy podboju przez Sobieskiego Nadazowia. Stanis∏aw Leszczyƒski zwróci∏ jednak Turcji Mo∏dawi´, ale August II obieca∏ Piotrowi Wielkiemu Ukrain´ Lewobrze˝nà za pomoc w odzyskaniu Mo∏dawii, wobec czego Piotr po bitwie pod Po∏tawà anektowa∏ Ukrain´ Wschodnià i wyprawi∏ si´ na Mo∏dawi´, ale poniós∏ kl´sk´. Na mocy zawartego tam pokoju zwróci∏ Turcji Kubaƒ i Nadazowie a Polsce Ukrain´ Wschodnià. Polska utrzyma∏a nad Morzem Czarnym Serbin, Oczaków, Miko∏ajów i Kaczaw´-Odes´. W r. 1717 August Mocny, za pomoc protektoralnà Piotra Wielkiego wobec sejmu, zgodzi∏ si´ na likwidacj´ kondominatu kursko-woroneskiego, czego Rosjanie i Sasi dokonali zbrojni w r. 1723, przy∏àczajàc Charków do Polski. W r. 1733 August III, za zbrojnà pomoc przeciw Stanis∏awowi Leszczyƒskiemu, odda∏ Rosji Ukrain´ Lewobrze˝nà a bezpoÊrednio po elekcji Stanis∏aw Poniatowski odda∏ Turcji Kaczaw´ za pomoc w obronie Kijowa, który obieca∏ Katarzynie Wielkiej ZA KORON¢ - pomimo prusko–tureckich gwarancji dla Kijowa, które wynika∏y z pruskiego protektoratu nad Turcjà od II wojny Êlàskiej. Pot´ga morska Turcji by∏a uzale˝niona od drewna szkutniczego z Litwy, które p∏yne∏o Dnieprem.. Podczas tryumfalnej podró˝y Katarzyny Dnieprem w r. 1786 su∏tan musia∏ wypowiedzieç Rosji wojn´, gdy˝ wynika∏a ona z prusko–tureckich gwarancji dla Kijowa. Rosjanie obsadzili 183 wprawdzie w r. 1768 twierdz´ w Kijowie, ale BEZ PRAW CELNYCH, gdy˝ oznacza∏oby to wojn´ z Prusami. Wobec dnieprzaƒskiej podró˝y Katarzyny Poniatowski zgodzi∏ si´ na obsadzenie przez Rosjan twierdz zaporoskich za zwrot Kijowa, co umo˝liwi∏o Rosji nowà wojn´ z Turcjà. Ta transakcja zdaje si´ byç jakby aktualizacjà uk∏adu Augusta Mocnego z Piotrem Wielkim o zamianie Ukrainy Wschodniej i Nadazowia, oraz polskich praw protektoralnych do Kurska i Worone˝a, ale nie Smoleƒska, za Mo∏dawi´. Poniatowski musia∏ si´ decydowaç mi´dzy protektorem pruskim a rosyjskim. Wybranie Prus dawa∏o nowà wojn´ siedmioletnià, a oddanie Rosji Zaporo˝a ogranicza∏o wojn´ do Mo∏dawii. Turcja musia∏a tà wojn´ przegraç, wi´c Cio∏ek postawi∏ na ultimatum pruskie dla Petersburga, za które Berlin MUSIA¸ mu zap∏aciç powi´kszeniem armi do stu tysi´cy i zwrotem Zaporo˝a prawobrze˝nego. Pacyfikacja Zaporo˝a przez Patiomkina by∏a wi´c propagandà wielkoruskà, bo kozacy zostali przesiedleni na Kubaƒ nie jako jeƒcy, ale sprzymierzeƒcy Katarzyny, czyli ˝e to oni wygrali tryumfalnà podró˝ Katarzyny z patiomkinowskimi sie∏ami. Wobec pruskich gwarancji dla Turcji i Kijowa Katarzyna postanowi∏a zaszachowaç Prusaków nad Renem przez bur˝uazj´ francuskà, w którym to celu wykupi∏a w∏adz´ w Pary˝u przez tajne konta szwajcarskie, które za∏o˝y∏ Jakub Frank-Dobrudzki. Rewolucja Francuska przyÊpieszy∏a rozbiory Polski, gdy˝ Prusacy musieli si´ wycofaç z gwarancji dla Kijowa.