W dawnych wiekach, w życiu codziennym naszych przodków bardzo ważną rolę odgrywały produkty wytworzone w wyniku suchej destylacji drewna sosnowego i brzozowego. Prażąc takie drewno w wysokiej temperaturze uzyskiwano płynne substancje oleiste o intensywnym zapachu i specyficznych właściwościach. Dziegieć powstawał w wyniku prażenia białej kory brzozowej, natomiast smoła w ten sam sposób, ale ze smolnych sosnowych szczap, najlepiej, pochodzących z długo zalegających w ziemi sosnowych pniaków (karpiny). Dobre było również przeżywiczone drewno sosen zaatakowanych przez pasożytnicze grzyby powodujące tzw. obwar sosnowy. Objawia się on obfitymi naciekami żywicznymi na długich odcinkach pni drzew tuż pod koroną. Takich drzew w niektórych partiach lasu jest wiele. Obwar powoduje powolne ich usychanie. Przeżywiczone drewno pali się bardzo intensywnie i długo, wydzielając gęsty czarny dym. Jego potoczna nazwa to smolniak. W leśnych wsiach jest to wysoko ceniony materiał do rozpalania ognia. ...
proszę państwa tu jakby z kontekstu można się domyślać , że ma się do czynienia z pewną formą zniewolenia
OdpowiedzUsuń