Król Wendów

Król Wendów Artykuł Rozmowa Język ściągnij PDF Zegarek Edytować Ucz się więcej Ten artykuł wymaga dodatkowych cytatów do weryfikacji . ( listopad 2015 ) King of the Wends ( łac . Rex Vandalorum lub Rex Sclavorum ; duński : Vendernes Konge ; szwedzki : Vendes Konung ) był pan-skandynawskim tytułem oznaczającym suwerenność, zwierzchnictwo lub roszczenia do Wendów , ludu, który historycznie zaludniał zachodnie słowiańskie ziemie południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego , zwanych inaczej Meklemburgią , Holsztynem i Pomorzem , używany od XII wieku do 1972 przez królów Danii .i od ok. 1540 do 1973 przez królów Szwecji . [2] Herb króla Wendów. Nie należy go mylić z podobnie wyglądającym symbolem Fionii . [1] Powszechnie przyjęta interpretacja jest taka , że słowo to odnosi się do Wendów , ludów zachodniosłowiańskich żyjących na południowych wybrzeżach Bałtyku , chociaż sytuację dodatkowo komplikuje istnienie Wendów , położonych między Finami a Wendami i nieco nieznane pochodzenie. Jedynym poetyckim wyjaśnieniem tytułu było również panowanie nad antycznym ludem Wandalów ( vandalorum rex), ale pomysł ten pojawił się dopiero w XVI wieku. Niedawna interpretacja, niezbyt poparta badaniami naukowymi, została dokonana, że ​​część „Vend” w późniejszych tytułach królów Szwecji (trzy królestwa: King of the Svear, Götar i Vends; Svears, Göters och Vennders konung) oznacza Finlandię, forma prawdopodobnie podobna do wiatrów, „vind”. Jako taka, Österland — średniowieczna nazwa fińskiej części królestwa szwedzkiego — była trzecią częścią królestwa. Jednak dopiero czterdzieści lat po przyjęciu tytułu „króla Wendów” królowie szwedzcy zaczęli określać się również jako „ Wielki Książę Finlandii ”. Tytuł ten nosili królowie duńscy przez osiem wieków, po tym, jak po raz pierwszy przyjął go król Kanut VI (panujący w latach 1182–1202), który podbił ziemie Wendów na Pomorzu i Meklemburgii . W językach germańskich nazwa ta brzmiała Wends, aw średniowiecznych dokumentacjach łacińska nazwa to sclavorum rex , odnosząc się do ludów słowiańskich w regionie znanym obecnie jako Meklemburgia i wokół niego . W XVI wieku łacińskie sclavorum zostało zmienione na vandalorum także przez królów duńskich, ukazując nową ideę poetycką. Królowie duńscy nadal używali tego tytułu przez następne siedemset lat, aż do 1972 r., kiedy królowa Małgorzata IIudało się. Zrezygnowała z używania wszystkich tytułów królewskich z wyjątkiem tytułu króla/królowej Danii , który jest dziś stylem królewskim. Kiedy Szwecja dokonała ostatecznego zerwania z unią kalmarską , która zjednoczyła ją z Norwegią i Danią, napięcia między dwoma władcami były wysokie, co było widoczne również w ich flagach, herbach i tytułach. Gustaw I ze Szwecji przyjął ok. 1540 r. trzecie „królestwo” do swoich tytułów (które dotychczas obejmowały tylko Szwecję i Gotów): przyjął „Vandalorumque” rex, „Venders” konung jako trzecie imię na liście królestw. Sveriges, Göters och Venders konung („Król Szwecji, Gotów i Wendów”) był używany w oficjalnej dokumentacji aż do przystąpienia w 1973 r. szwedzkiego króla Karola XVI Gustawa , który był pierwszym monarchą, który został ogłoszony Sveriges konung (" Król Szwecji”) i nic więcej.