USTRÓJ POLITYCZNY KRÓLESTWA POLSKIEGO W CZASACH DYNASTII PIASTÓW
Ludność:W X-XI wieku zdecydowaną większość ludności Polski stanowili wolni chłopi uprawiający własną ziemię , nazwyanii w żródłach "wolnymi dziedzicami".Obok nich istnieli niewolnicy zależni bezpośrednio od księcia (czeladż , jeńcy wojenni) bądż też od możnych.Możni wywodzący się początkowo ze starszyzny plemiennej stanowili grupę nieliczną i nie odbijającą się poziomem życia od ogółu wolnych.W okresie rozwoju państwa polskiego grupa ta powiększała się ponieważ należeli do niej urzędnicy książęcy żyjący z danin składanych księciu oraz duchowieństwo.W XI wieku zaczynają się nadania monarsze ziemii na rzecz instytucji kościelnych na której osadzano niewolną ludność.
Gospodarka:Podstawową jednostką było gospodarstwo jednej rodziny,chociaż spotykamy również w żródłach gospodarzy pracujących współnie z braćmi.Podstawą utrzymania była hodowla i uprawa roli.Większość potrzeb w zakresie produkcji odzieży , sprzętów,narzędzi zaspokajano we własnym zakresie w ramach rzemiosła domowego, inne zaś nieliczne produkty jak sól uzyskiwano w drodze wymiany towar za towar.Nawet rzemieślnicy na przykład kowale mieli swoje gospodarstwa rolne a rzemiosło było ich zajęciem dodatkowym.
Ludność żyła w rozproszeniu. Osady były niewielkie po kilka kilkanaście rodzin,większymi skupiskami były podgrodzia i osady targowe.
Władza Centralna:Na czele państwa stał monarcha , książę lub król , jeżeli zdołał uzyskać koronę.Obok niego działał wiec złożony z dostojników formalnie z głosem doradczym,faktycznie władca musiał z nim się liczyć.W skład wiecu wchodził palatyn , uważany za zastępcę księcia w sprawowaniu rządów i dowodzeniu wojskiem, komornik odpowiedzialny za skarb cześnik i stolnik urzędnicy dworscy kanclerz prowadzący kancelarię. Władca objeżdżał cały kraj sprawując nadzór nad krajem.
Grody:Administracja terytorialna opierała się na systemie grodów.Gród był warownią drewniano -ziemną i miał znaczenie obronne.Był siedzibą pana grodzkiego zwanego kasztelanem.Sprawował on władzę administracyjną nad okręgiem przylegającym do grodu, sądził ludność wolną , ściągał podatki,w razie napadu wrogów zwoływał pospolite ruszenie wolnych.Jego władza ulegała zawieszeniu na czas przyjazdu monarchy do grodu.
Obowiązki ludności: Podatki na rzecz monarchy obciążały całą ludność. Dzieliły się na daniny obowiązek oddawania określonej ilości zboża bydła nabiału wosku miodu i skór zwierzęcych w zależności od zajmowanej profesji tzw poradlne powołowe pogłówne w grodach od rzemiosła i handlu i tak zwane roboty publiczne na rzecz państwa i jego monarchy
przewóz dostarczanie końmi i wozami lub wołami w celu transportowania towarów dla dworu,budowa i reperacje grodów , przesiek w lasach wycinka drzew.Istniały wsie służebne rzemieślników zwolnione z podatków i robót publicznych w zamian za produkcję i dostarczanie towarów wojsku i dworowi panującemu.
Wojsko: wojsko było zaciężne zawodowe rekrutujące się z miejscowych lub przybyszy podstawowy trzon wojska pozostawał na żołdzie utrzymującym się z podatków państwowych.
Każdy gród był okręgiem wojskowym którym dowodził kasztelan okręg taki był dywizją "chorągwią". Składał się on z piechoty i kawalerii.W razie napadu na kraj zwoływano pospolite ruszenie ogółu wolnych.Kazimierz Odnowiciel stosował tzw osadnictwo wojskowe nadając gospodarstwa wojskowym w zamian za służbę wojenną.
Popularne posty z tego bloga
وسام فرسان المسيح الفقراء ومعبد سليمان (باللاتينية
: Fratres Militiae Templi، Pauperes Commilitones Christi Templiquوسام فرسان المسيح الفقراء ومعبد سليمان (باللاتينيةe Salomonis؛ بالفرنسية: Pauvres Chevaliers du Christ et du Temple de Salomon)، بالعامية: Knights Templar (بالفرنسية: Les Templiers) - نظام فرسان كاثوليكي من العصور الوسطى، يعمل من القرن الثاني عشر إلى القرن الرابع عشر. البدايات بالدوين الثاني يسلم معبد القدس إلى هيو دي باينز معبد تمبلر تأسست منظمة فرسان المسيح وهيكل سليمان الفقراء، أي فرسان الهيكل، عام 1118 (أو - كما يعتقد بعض المؤرخين - عام 1119 أو عام 1120 فقط)، عندما قام فارس شامبانيا هوغو دي باينز وجنوده الرفاق: جودفري دي سانت أومير، جودفري دي إيجوراندي، نيكولا دي نيوفيك، جان دوسيل، جان دي ميماك وبيير دورليان أمام جورموند دي بيكيني، بطريرك القدس، وعود الفقر والعفة والطاعة والكفاح من أجل الإيمان وفق القاعدة السسترسية (القديس برناردوس من كليرفو). وتعهد الفرسان الرهبان بالدفاع عن الحجاج وحماية طرق الحج. وفي عام 1120، تسلموا من ملك القدس بلدوين الثاني المسجد الأقصى القائم على تلة الهيكل، وأعيد بناؤه ليصبح كنيسة، وجزء من ...
JAK ZROBIĆ BIOBENZYNĘ AVGAS100LL DO SAMOLOTU Z DZIEGCIA
W dawnych wiekach, w życiu codziennym naszych przodków bardzo ważną rolę odgrywały produkty wytworzone w wyniku suchej destylacji drewna sosnowego i brzozowego. Prażąc takie drewno w wysokiej temperaturze uzyskiwano płynne substancje oleiste o intensywnym zapachu i specyficznych właściwościach. Dziegieć powstawał w wyniku prażenia białej kory brzozowej, natomiast smoła w ten sam sposób, ale ze smolnych sosnowych szczap, najlepiej, pochodzących z długo zalegających w ziemi sosnowych pniaków (karpiny). Dobre było również przeżywiczone drewno sosen zaatakowanych przez pasożytnicze grzyby powodujące tzw. obwar sosnowy. Objawia się on obfitymi naciekami żywicznymi na długich odcinkach pni drzew tuż pod koroną. Takich drzew w niektórych partiach lasu jest wiele. Obwar powoduje powolne ich usychanie. Przeżywiczone drewno pali się bardzo intensywnie i długo, wydzielając gęsty czarny dym. Jego potoczna nazwa to smolniak. W leśnych wsiach jest to wysoko ceniony materiał do rozpalania ognia. ...
A uKRAINĘ SPOTKA KARA BOŻA POD POSTACIĄ CHAZARSKIEGO (ŻYDOWSKIEGO )JARZMA ZA NISZCZENIE POLSKIEGO NARODU I ŚMIERĆ CARA MIKOŁAJA II I EKSTERMINACJĘ 10 MILIONÓW ROSJAN W LATACH 1917-1922
OdpowiedzUsuń