Europejska porażka ziemniaczana

Europejska porażka ziemniaczana Brak w języku polskim Automatyczne tłumaczenie Przyczynić się Europejskiej Awaria ziemniaków był kryzys żywnościowy spowodowany ziemniaczanej zarazy , która nawiedziła Europę Północną w połowie 1840 roku. Czas ten jest również znany jako głodne czterdziestki . Podczas gdy kryzys spowodował nadmierną śmiertelność i cierpienie na dotkniętych obszarach, szczególnie dotknięte były szkockimi wyżynami i jeszcze bardziej dotkliwą Irlandią . Wiele osób głodowało z powodu braku dostępu do innych podstawowych źródeł żywności. Zniszczonych ziemniaki Bulwy W 2013 roku naukowcy przeanalizowali zbiory biologiczne w muzeach za pomocą technik sekwencjonowania DNA w celu zdekodowania DNA patogenu w przechowywanych próbkach z 1845 roku i porównania ich z nowoczesnymi typami genetycznymi. Wyniki wskazały, że „szczep różni się od wszystkich analizowanych współczesnych szczepów”. [1] Ziemniaki Żyto Pszenica Owies Ziemia uprawna konsumpcja Wydajność 1845 1846 wydajności (%) (kg / mieszkańca dziennie) (% zmiany w normie) Belgia 14% 0,5 / 0,6 kg −87% −43% −50% −10% n / a Dania 3% 0,2 / 0,3 kg −50% −50% −20% −20% n / a Szwecja 5% 0,5 / 0,6 kg −20–25% −20–25% −10% −10% n / a Francja Aplikacja. 6% 0,5 kg −20% −19% −20% −25% n / a Württemberg 3–8% n / a −55% −51% −15% −24% n / a Prusy 11% 1,0 / 1,1 kg n / a −47% −43% −43% n / a Holandia 11% 0,7 kg −71% −56% −47% −6% n / a Hiszpania 2% Niska n / a n / a n / a n / a n / a Highlands of Scotland n / a wysoki n / a −80% n / a n / a n / a Irlandia 32% 2,1 kg −30% −88% n / a n / a −33% Źródło: Cormac Ó Gráda et al., 2006 [2] Wpływ kryzysu na Irlandię jest nieporównywalny ze wszystkimi innymi miejscami, powodując milion ofiar śmiertelnych [3] , do dwóch milionów uchodźców i stuletni spadek populacji . Szacuje się, że z wyłączeniem Irlandii liczba ofiar kryzysu wyniesie około 100 000 osób. Z tego większość ofiar śmiertelnych przypada na Belgię i Prusy , szacuje się, że 40 000–50 000 zginęło w Belgii, szczególnie dotknięta jest Flandria , a około 42 000 zginęło w Prusach. Pozostała część zgonów miała miejsce głównie we Francji , gdzie szacuje się, że 10 000 osób zmarło w wyniku warunków zbliżonych do głodu.[2] Oprócz śmierci spowodowanej głodem i chorobami głodu, cierpienie przybierało inne formy. Natomiast wpływ demograficzna głodu jest natychmiast widoczny w śmiertelności, długoterminowe spadków płodności i przyrostu naturalnego może znacznie wpłynąć na populację. W Irlandii liczba urodzeń spadła o jedną trzecią, co spowodowało około 0,5 miliona „zgonów”. W innych krajach spadki były mniejsze: Flandria straciła 20–30%, Holandia około 10–20%, a Prusy około 12%. [2] Emigracja w celu uniknięcia głodu skupiała się głównie w Irlandii i szkockich górach . W innych częściach Zjednoczonego Królestwa i na kontynencie warunki nie były tak surowe, aby całkowicie wyeliminować podstawy przetrwania, tak aby wymagać masowej migracji, takiej jak w Irlandii i Szkocji. Ponad 16 500 wyemigrowało ze szkockich Highlands (z populacji dotkniętej głodem nie większej niż 200 000), wielu z pomocą właścicieli ziemskich i Towarzystwa Emigracyjnego Highland and Island , głównie do Ameryki Północnej i Australii , co stanowi część drugiej fazy Highland Clearances . [4] (p481 ) [5] ( p307 ) Globalną konsekwencją tego było powstanie znacznej irlandzkiej diaspory . Po zarazy szczepy pochodzące z Archipelagu Chiloé zastąpiły w Europie wcześniejsze ziemniaki pochodzenia peruwiańskiego. [6] Roczna zmiana populacji 1840–45 1845–46 1846–47 1847–48 1848–49 1849–50 1850–60 Belgia + 1,1% + 0,9% + 0,9% + 0,0% + 0,5% + 0,2% + 0,7% Dania + 1,1% + 1,0% + 0,8% + 1,0% + 1,0% + 1,0% + 1,2% Szwecja + 1,1% + 0,8% + 0,6% + 1,0% + 1,3% + 1,2% + 1,0% Francja + 0,5% + 0,7% + 0,4% + 0,1% + 0,3% + 0,0% + 0,5% Niemcy (ogółem) + 1,0% + 1,0% + 0,5% + 0,2% + 0,1% + 0,9% + 0,7% Prusy + 1,3% + 1,4% + 0,8% + 0,5% + 0,4% + 0,9% + 1,0% Holandia + 1,1% + 1,1% + 0,3% −0,2% + 0,1% + 0,3% + 0,7% Zjednoczone Królestwo* + 1,2% + 1,2% + 0,7% + 0,7% + 0,7% + 0,7% + 1,3% Irlandia + 0,4% −0,2% −4% −4% −4% −4% −1,7%