SPRAWIEDLIWI W NIEMCZECH
SPRAWIEDLIWI W NIEMCZECH W 1933 r. w Niemczech mieszkało około 520 tysięcy Żydów, a więc mniej niż jeden procent ludności kraju. Większość z nich żyła w dużych miastach: Berlinie, Frankfurcie nad Menem, Wrocławiu, Hamburgu, Hanowerze i Lipsku. Po dojściu Hitlera do władzy ta zróżnicowana pod względem religijnym i ekonomicznym społeczność, stanęła w obliczu ogromnych wyzwań i poddana została brutalnym represjom. Ustawy norymberskie z 1935 r. odebrały Żydom niemieckim wszelkie prawa i stały się podstawą antyżydowskiej polityki Trzeciej Rzeszy. PODZIEL SIĘ W reakcji na jawną dyskryminację, Żydzi podejmowali decyzję o opuszczeniu kraju. Priorytetem była ochrona dzieci. W wywożeniu ich z Niemiec pomagały organizacje charytatywne i rodziny zza granicy, gotowe przyjąć dzieci pod swój dach. W latach 1938-1940 siedem i pół tysiąca dzieci żydowskich z Niemiec i anektowanej w marcu 1938 r. Austrii oraz części anektowanej w styczniu 1939 r. Czechosłowacji, zostało wywiezionych do Wielkiej Brytani...